nun euiLUitii?
BUITENLAND
Wereldmacht
FEUILLETON
een
De gebeurtenissen van den dag.
ORDE EN ARBEID
De Ondergang van
Vrijdag 27 Juni
Tweede Blad
pt°ciei3@waa3*di@r'$g
Plichtmatig houden de sociaal-datnocraten
vol, dat ze geweldig het land hebben aan 't
kapitalisme. Wijnkoop en de zijnen gclooven
daar niets van, doch beweren, dat de S.D.A.P
het kapitalisme dient met groote toewijding.
Dit staat echter ongetwijfeld vast, dat de
Burgerwachten op den zielstoestand der S. D.
A. P. nu juist niet kalmeerend werken, maar de
partij in een zenuwachtige stemming brengen.
toch gebeurt hier niets bijzonders. Troelstra's
partijgenooot Noske in Duitschland doet, wat
de regeering hier doet. In het „Hbld.lezen
we over die maatregelen bijzonderheden van de
hand van den bekenden reiziger in de landen
Van revolutie en bolsjewisme, O. Nijpels. Iiij
Vertelt in dat blad van een bezoek aan het
Roergebied, en voert er o.a. een werkgever spre
kende in, die zich tegen onderteekening van het
vredesverdrag keert, liet baat niet, zegt deze,
we onder zrnlk een verdrag ons best doen en
ons verzetten tegen het terrorisme van de bols
jewistische inzichten.
En hoe doet men dat daar? Door burger
wachten, waarin deze patroon, met zijn ar
beiders, naast elkaar dienst doen om alle bols
jewistisch optreden onmogelijk te maken.
Tegenover deze welbegrepen solidariteit be-
oorcteeie men de benepen spotternijen van den
Nederl., S. D. A. P., die de "burgerwachten een
Kevaar noemt
Het gevaar schuilt juist in de agitatie van
D- A. P. en N. V. V., die ook in ons land
^zelfde revolutionair karakter draagt als in
buitenland. Hier zit in de meeste stakingen
een politieke tendenz; daar ook.
zoo lezen we over de stakingen in Canada:
°ntreal is tot dusver niet door de stakings-
,e> aajlfiotast, maar er zijn hier toch
P'annen voor een algemeene staking in de
maak. Het is onwaarschijnlijk dat de poging
Veel succes zal hebben, omdat de machtige in
vloed van de katholieke kerk zich tegen de sta
king laat gelden, wegens de ontberingen die zij
voor vrouwen en kinderen meerbrengt. Boven
dien is de verstrooide landelijke bevolking van
Quebec moeilijk onder het centraal gezag van
een stakingscomité te brengen.
Robertson, de minister van Arbeid, heeft op-
opmeuw de vaste overtuiging, geuit, dat het
bolsjewisme achter de staking schuilt, en dat
de staking niet meer dan een dekmantel is, om
ten gevaarlijk wijdvertakt plan te verheimelij-
küh, waarmee .men de gevestigde regeering
overhoop wil werpen.
Scheking, een Russisch diplomaat, bevestigt
oat er in canada tientallen van bolsjewistische
0rgauisaties bestaan.
ioronto staat klaar om aan alle gevolgen
an de staking liet hoofd te bieden. Een comité
an 10.000 burgers is bereid o?;i bij de hand-'
civuifT van wej en or(je behulpzaam te zijn, de
ya"ts van de brand-weerlui die dezer dagen
üreigen te staken, in te nemen, en een politie
corps ie vormen, als de agenten hun post ver
laten.
Het is onwaarschijnlijk, dat het tot onlus
ten zal komen, tenzij duizenden teruggekeerde
soldaten zich in de zaken mengen,. De bondsre-
geering staat op haar stuk en zaLniet gedoo-
hen staakt, krijgt onmiddellijk ontslag.
Zóó op te treden iegen revolutionaire woe
lingen is radicaal, maar noodzakelijk.
Gelukkig, dat onze regeering het van meetaf
begreep.
Het toekenem van het
vredesverdrag!.
De moeilijkheden over de vraag: wie zal
«et vredesverdrag voor Duitschland teeke-
«en, schijnen opgelost, Reuter seint althans
hit Versailles:
Naar men gelooft zal de Duitsche delegatie
*oor de onderteekening van het vredesver
drag zijn samengesteld uit Hermann Miiltor,
Minister van buitenlandsche zaken, Giea-
bert8. minister van posterijen, en Lei nart.
l)'3 delegatie zal tijdig voor de plechtig,
van Zaterdag aankomen. Het onderzoek
ü'l vr hn ichten zou dan Zaterdagochtend ge
bieden. i
V" v"-n Duitsche zijde komt hiervan bevos-
Kring ia dit telegram van liet .Wolff-bureau
j?e rijksministers Hermann Miiller en dr.
"üil hebben op eenparig verzoek der rjjks-
'egeering besloten, als gevolmachtigden te
3 ersailles het vredesverdrag te teekenen. Zij
hebben gemeend, met het oog op do vree
slijke ellende des volks en de behoefte aan
'de, '-'i aan dit laatste en zware persoon
lij ko offer niet te mogen onttrekken. j
ids ..lie tc-ekenea dus niet bedriegen
ZAL' DE VREDE MORGÉN, ZATERDAG
MIDDAG DRIE UUR GETEEKEM) ZIJN.
In Parijs heeft zich weer eens een incident
voorgedaan; nu niet van steenenwerpend ge
peupel tegen Duitsche gedelegeerden, maar van
Fransche autoriteiten tegenover Duitsche jour
nalisten uit het gevolg van Brockdorff,
De vertegenwoordiger van de Deutsche Ta-
geszei tung" te Versailles, Wilnelm Scheuer
mann, werd Woensdagmiddag te zes uur, toen
hij in het hotel Vatel terugkeerde, door eenige
agenten van den veiligheidsdienst in opdracht
van den krijgsraad te Parijs, zonder nadere
opgave van redenen, gearresteerd. De Duitsche
delegatie, die op het standpunt staat, dat de
zich in het gevolg van de delegatie hier bevin
dende journalisten onder bescherming der ex
territorialiteit staan, in het bijzonder omdat
hun namen voor het vertrek der delegatie naar
Versailles aan de Fransche regeering' werden
meegedeeld, heeft in een nota tegen de arres
tatie geprotesteerd.
De arrestatie van Scheuermann gaf aan de
groep der Duitsche journalisten aanleiding tot
de volgende verklaring: Het optreden tegen on
zen collega is een schending van het volken
recht daar hij lid van de exterritoriale delega
tie is' Het maakt onzen verderen journalistieken
arbeid te Versailles onmogelijk. Wij meenen dus
in het belang niet alleen van de Duitsche, maar
van de pers in het algemeen te handelen, als
wij verklaren dat wij genoodzaakt zullen zijn
Versailles te verlaten, indien onze collega
Scheuermann niet voor morgenavond zeven uur
in 'vrijheid is gesteld of bevredigende ophelde
ring over het gebeuroe is gegeven.
De toestand in Duitschland.
Omtrent den invloed, door enkele hoofdoffi
cieren geoefend op den loop der gebeurtenissen
te Weimar, zijn vete tegenstrijdigheden meege
deeld, zoodat het onmogelijk was een duidelijk
beeld' te krijgen. De „Vossische Zeitung" geeft
nu een helder overzicht.
Men had hier te doen met twee van elkaar
gescheiden acties.
Eerst hadden de officieren van de te Wei-
mar in garnizoen liggende vrijwilligerscorpsen
met den commandant, generaal Marker, een
mededeeling gericht aan de regeering, waarin
zij met bun heengaan dreigden, indien de vre
desvoorwaarden ongewijzigd zouden worden
aangenomen. Dit plan werd niet ten uitvoer ge
bracht, nadat minister Noske een onderhoud
had gehad met generaal Marker. Dat er een
verzoening tot stand was gebracht, bleek uit
hot feit, dat generaal Marker en verschillende
andere hooge officieren van zijn staf de zit
ting van de Constituante Maandag bijwoon
den en wel op 't tooneel, dat uitsluitend voor
de leden der regeering gereserveerd is.
De andere actie bestond uit een betooging
van alle generalen, die mededeeling hadden
gedaan van het besluit van alle officieren ont
slag te nemen zoodra onvoorwaardelijk onder-
teekend zou worden. Ook veldmaarschalk von
Hindenburg ,had een telegram naar Weimar
gezonden, waarin hij zich tegen de onvoorwaar
delijke onderteekening verklaarde.
De afgevaardigden kregen Maandagmorgen
kennis van het schrijven der generaals. En deze
bedreiging maakte op hef Centrum zoo'n in
druk, dat het besloot met 62 tegen- nog niet
20 stemmen zich te verklaren tegen de onvoor
waardelijke onderteekening.
Na een. pauze, Waarin de regeering mede-
van een telegram, door generaal Gröner ge
zonden aanpresident Ebert, waarin gezegd
werd, dat gehoopt kon worden, dat de officie-
groot aantal officieren en vnj'wïlllgerè een re
geering den dienst zouden opzeggen, die de
smadelijke paragrafen aanneemt. Den 23stèn
Juni, even vóór twaalf uur 's middags, telefo
neerde de rijkspresident den eersten geaeraai-
kwartiemeester persoonlek om hem mee te dee-
len, dat het Centrum en de Sociaal-Democraten
zich waarschijnlijk verklaren zullen voor het
aannemen van de voorwaarden.- Hij verzocht
knogmaals om informatie, welke houding de troe
pen zouden aannemen, ft/jen was bang voor mi
litairen opstand. Hierop antwoordde de gene-
raal-kwartiermeesicr Groener, dat hij verplicht
was er op te wijzen, dat de strijd na tijdelijke
successen in het Oosten geen resultaat zou op
leveren.
Volgens den „Barfiner LoJcalanzeigei* heb
ben deelen der troepen te Berlijn den wensdi
ie kennen gegeven, Berlijn te mogen verlaten.
Er bestaat gevaar, dat deze iroependeelen
zullen uiteenvallen, als hun wensch niet ver
vuld wordt. De „Berliner Lokalanzeigeri'
noemt den toestand ernstig.
De geschillen, die tussch'en 'de spoorwegar
beiders, de lage ambtenaren en de directie se
dert drie maanden butaan, hébben Dinsdag
aanleiding gegeven tot "een staking van spoor
wegpersoneel, waarvan de omvang op dit oogen
blik nog niet te overzien ;8 's Avonds moest het
verkeer stop gezet worden 'op velschillende tra
jecten naar belangrijke steden in de provincie
en naar de zuidelijke en zuidoostelijke voorsto
den van Berlijn, waar groote fabrieken geves
tigd zijn, welker arbeiders voor het grootste ge
deelte te Berlijn wonen, en die nu tot staken
gedwongen worden.
De eischem, die de werklieden stellen, 3.25
tot 3.50 mark per uur en 600 mark ineens als
extra-duuiietoeslag, 20u d schatkist op onge
veer 2 milliard per jaar komen te staan. Her
haaldelijk is over deze eischen geconfereerd,
zonoer resultaat. Het laatst Maandag. Toen
verklaarden vele arbeiders zonder de organi
satie hierin te kennen dat zij niet langer wil
den wachten en ia ee_ drietal werkplaatsen
in het westen en oosten „aü Berlijn werd on
middellijk gestaakt.
5s Middags besloten de werklieden van het
Gorlitzerstafion Waar ,g treinen in de rich
ting naar Breslau en het Reuzengebergte ver
trekken het werk neer te leggen. En dit
vooroeeld is gevolgd door het personeel van
enkele andere stations van belang voor het
venteer naar de voorstéden, en door de arbei
ders van het station Breslau.
Het gevaar dreigt natuurlijk dat het spaak
zal loopen met ae levensmiddelenvoorziening
m de hooidstad. En <Jit kan ernstige gevolgen
hebben, nu er al geplunderd wordt te Ber
lijn, en oox de staking van het personeel bij
de posterijen en telegrafie zich uitbreidt.
"van fièï „zeïf&isMiffingsrtcKf cfer naties!"'
Ia den Romeinschen Senaat verklaarde Tib
toni, de nieuwe Minister-president, dat de re
geering dé toepassing bleef eischen van het
verdrag van Londen. Zij zou trachten van de
geallieerden toestemming te krijgen om don
tekst van het verdrag van Londen aan het par
lement mee te deelen.
De compensatie door Engeland in Afrika
aangeboden was voldoende doch die, welke
door Frankrijk was aangeboden, moest wor
den uitgebreid.
kazerne*Bi°e<r °°k 0Te1, naar de matrozen-
ren verder hun plicht zouden doen, ook bij de
onvoorwaardelijke onderteekening, indien Noske
minister van landsverdediging bleef.
Daarna weiden pogingen gedaan Noske van
zijn voornemen ontslag aan te vragen, af te
brengen. Dit gelukte en het resultaat van deze
onderhandeling werd het Centrum nog medege
deeld vóór het ten tweede male ging stemmen.
Het Centrum besloot toen zich te verklaren
vóór de onvoorwaardelijke onderteekening.
Een officieele lezing van de houding van de
hoofdofficieren en den invloed, welke deze op
de stemming der Nationale Vergadering gehad
heeft, geeft nu ook het opperste legerbestuur
in de 'volgende mededeeling:
Het opperste legerbestuur deelt het volgende
mede: In den nacht van 22 op 23 Juni tele
foneerde de gezant Nadolny, in opdracht van
den rijkspresident, den eersten generaal-kwar-
tiermeester, dat de Entente onze tegenvoorwaar
den had verworpen, en dat thans de opinie ge
vraagd werd van het opperste legerbestuur.
Daarop is, onderteekend door veldmaarschalk
von Hindenburg, het volgende schrijven gezon
den aan den rijkspresident: „Wij: zijn bij het
hervatten van de vijandelijkheden militair in
staat in het Oosten de provincie Posen te her
overen, en onze grenzen te houden. In het Wes
ten kunnen wij niet op succes rekenen. Een
gunstige afloop van de totale operaties is dus
zeer twijfelachtig. Maar ik moet als generaal
de voorkeur geven aan een eervollen ondergang
boven een smadelijken vrede." Bovendien is bi]
een bespreking den riten te Weiinar door alle
aanwezige commandanten den minister voor de
landsverdediging, Noske medegedeeld, dat een
Omtrent den toestand-in Hamburg wordt in
opdracht der commissie uit den Senaat en de
arbeiderschap bekend gemaakt, dat gis
teren vertegenwoordigers van den Senaat, de
Commissie van Twaalf de bedrijfsradem, den
arbeidersraad en de drie socialistische partijen
in het raadhuis bijeen kwamen om over de mid
delen te beraadslagen om zonder gebruikma
king van niet-Hamburgsche troepen de rust te
herstellen en verder bloedvergieten te voorko
men.
Deze commissie begaf zicih naar Wandsbeck
om met den bevelhebber der daar aangekomen
voorwaarde, dat alle vijandelijkheden onmiddel
lijk zouden worden gestaakt, de in het raadhuis
gemaakte gevangenen vóór Donderdagmorgen
8 uur zouden worden vrijgelaten en de wederrech
telijk geroofde wapens teruggegeven, dat de be
vrijde gevangenen zouden worden teruggevoerd
en onder de belofte, dat ae militaire autoriteiten
niet zouden worden lastig gevallen, werd ver
klaard, dat inen het Hamburgsclie staatsge-
bied voorloopig nie z0,u binnenrukken.
De onlusten te Hamburg blijken deel uit te
maken van een op groote schaal ondernomen
opstandige bevveghig, welke over geheel
Duitschland was voorbereid. Te Hamburg ech
ter ontglipten den leider» te vroeg de teugels.
Thans houden zij zich op den achtergrond. Zoo
is Hamburg liet offer ya« het poluieka plan
geworden, ïot dusver vielen er 40 dooden en
talrijke gewonden.
Niet alleen in Hanrbur£, ook in Beieren be
gint het weer te spoke"
De „Munsterischer Anzeiger" verneemt uit
Munchen van den 24er\ dat daar een nieuw
complot ontdekt werd tot het uitroepen van de
radenrepubliek in Augsb'/r- cn Munchen E f
deelnemers onder wie de beeldhouwer -Muhl-
bauer-Liszt een intieme vriend van Eisner,
en de ingenieur Held hadden zich reeds vast
gezet in plaatsen tusschen Munchen en Augs
burg.
ITALIË EN ENTENTE.
Het heeft er alle" sc!lijn van. dat de En
tente bezirf is ora het teleurgestelde Italië, dat
al weer neigiW toonde, om een economische
aansluiting bilDuilsclllaI?d te zoeken, zoet te
houden, met enkele brokken land m Afrika,
vermoedelijk ter nitv<?erulff van het beginsel
GEMENGDE BUITENLANDSCHE BERICHTEN
De vernietiging' van de Duitsche vloot.
Ia de „Times" wordt nog, in verband met" de
vernietiging van de Duitsche vloot, meegedeeld
dat ongeveer drie weken geleden een'aantal'
Duitsche zeelieden van de geinterneeixie sche
pen, op verzoek van admiraal ,von Reuter, naar
Dmtschland werden teruggezonden, wegens
hun muitende houding. De mannen weigerden
de bevelen hunner officieren op te volgen en
eerst na hun wegzending kon de discipline aan
boord der schepen eenigermate worden hersteld.
De „Lokal Anz.'', die uit Versailles een re
laas kreeg over het gebeurde in Scapa Flow,
bevestigt dat er demoralisatie was onder de
bemanningen der schepen, en dat de matrozen
weigerden den admiraal v. Reuter te gehoorza
men. En het blad meldt dan ook dat de Britsche
admiraliteit ingreep vooral toen bleek dat
de matrozen aan boord van de „Friedrich der
Grosse" zich hadden meester gemaakt van de
draadlooze installatie en nu bolsjewistische
trachtten te verspreiden. De „Lo-
BOND VAN SMEDENPATROONS ÏN
NEDERLAND.
cal Anz." echter vermeldt niet dat de Britsche P63" beginnen 1 Januari 1920.
admiraliteit optrad op verzoek van den'Duit-1
sclien admiraal en Wil hét doen voorkomen als
of de Duitsche zeelieden ontevreden waren over
de behandeling van de zijde der Engelsch en.
Uit een mededeeling in de „Times" blijkt nog
dat men bij de Britsche admiraliteit tot de
overtuiging is gekomen dat het gebeurde in
Scapa Flow geen gevolg is geweest van be
velen uit Duitschland, maar uitsluitend van die
van von Reuter.
ROMAN UIT HET POOLSCH.
(Wordt vervolgd.),
k-il u«.i „uv&ci.ijxe beambten staken; wie onder
deeling oiitvmc van deze stemming, kwam het
Centrum weer bijeen. En men krec<r ioen iuxn&e
DE VREDE MET DUITSCH-OOSTENRUK.
Naar de correspondent van de „Neue Freie
Press®' in St. Germain Verneemt, beeft de
Raad van V ier bet ontwerp van de financieel®
[voorwaarden voor DuitBch.-Oostenri.ik vastge
steld. De moeilijkheden bestaan daarin, dat
bet ook voor de Entente nauwelijks mogelijk
is allen wensehen der sueceseiestaten recht to
laten wedervaren.
Naar aanleiding dezer moeilijkheden is het
Waarsohtfnlük, dat het tot mondelinge onder
handelingen zal komen, dooh natuurlijk eerst
na de onderteekening van het Duitsche vredes
verdrag.
leide manschappen, aan wie men had verteld,
«at alles geschiedde in naam van den leger-
v Hauberisch, lieten de officieren
echter weldra in d0n steek.
Drie monitors voeren onder bevel van.
contra revolutionaire offic;eren den Donaü af
en heschoten_ het Sovjetgebouw (hotel Unga-
na), .waar zu evenwel slechts geringe schade
veroorzaakten Ook op andere punten der stad
roerden ?-Gu de opstandelingen.
In Boedapest en omgeving v,-'erd een strenge
uitzonderingstoestand afgekondigd.
regieerin^Ntroepen. te o/Kfti-/,«nc|cjen_ Ortder
Een internationale vredesdemonstratie.
Volprens een Radio-bericht uit Washington ha-
staan daar nlannen voor een arroote interna
tionale vredesdemonstratie op 4 Juli. Men ver
wacht. dat Wilson dan in het land zal zijn.
.Vertegenwoordigers van een groot aantal
vreemde landen zullen officieel aan de plech
tigheid deelnemen. Er zal o.a, een groote
parade worden gehouden en optoohten met
zinneheedige voorstellingen-
De buitenlantlsche bruiden der Amerikaan-
sche soldaten. De „War Work Council" te
N'ew-York heeft het verslag gepubliceerd van
zijn overzoesehe afaeeling. Daaruit bliikt, dat
or nog veel werk to doen is voor de organisa
tie in Frankrijk. De aandacht is thans vooral
gevestigd op het onder wij» aan de buitenland-
sohe bruiden van Amerikaansche soldaten,
welker aantal tienduizend bedraagt.
De Amerikaanche regeering heeft voor deze
bruiden kazernes beschikbaar gesteld te Brest,
Bordeaux en St. Germain. Aan de aanstaande
Amerikaansche huisvrouwen zal les worden ge
geven in Engelsch. aardrijkskunde, Ameri
kaansche wetten en gebruiken en koken.
Duizend bruiden wachten te Brest op haar
overtocht naar Amerika, waarvoor do regeering
der V. S. zorgt.
Do drnnkbcstriidiug in do Ver. Staten.
Do rechtskundige commissie uit het Represen
tantenhuis. die de maatregelen voorbereidt
voor de naleving van het wettelijk drankver
bod, heeft het denkbeeld verworpen om het op
slaan van drank in particuliere wopiugen te
verbieden-
Een ulopist. In de .Times" doet een inzen
der een beroep op de gegoede klassen om zich
een vrij willige heffing van het vermogen op to
leggen, ten einde het land te redden uit den
ernstigen finaneieelen toestand, waarin het
verkeert. Lij deolt mede zelf een voorbeeld te
willen geven. Ziin vermogen bedraagt ongeveer
G80.000 pst. en hü zal hiervan 120.000
Pist. beschikbaar stellen voor den aankoop
van obligation der nieuwe oorlogsleening,
die hü daarna aan de regeering zal schonken
tor rornie txari n k.
Dinsdag werd to Utrecht de 2de jaarverga
dering- gehouden van borengenoemdon bond.
To half elf werd door den ZeerEerw. adviseur
Rector van Hout een H. Mis voor de leden
opgedragen, waarna te half 12 in 't Hotel
„Noord-Brabant" werd geluncht.
Een woord van welkom werd hier gespro
ken door den voorzitter der feestcommissie
der afd. Utrecht, waarna een welkomstlied
gezongen wertd en hulde werd gebracht aan
afdceling Utrecht voor 't schitterende
onthaal. To een Uur ving in 't hotel .d'Euro-
pe i.o vergadering aan met een korte rede
van aeu voorziuer der afd. Utrecht, waarin
deze het ais een eer rekende, dat de 2de. jaar
vergadering in deze Bisschopsstad gehouden
werd. Nadat door den Bondsvoorzitter een
kort woordje werd gesproken, werd door den
secretaris het jaarverslag uitgebracht, waar
uit bleek, dat het ledental gestegen was tot
1022. Meerdere plaatsen hadden om een spre
ker verzocht, zoodat het ledental zeker nog
zal toenemen.
Door den ZeerEerw. Adviseur werd verslag
uitgebracht omtrent de Ziekte- en Ongeval
lenverzekering. De Ongevallen-Risico-bank
zal naar alle vermoedens 1 Januari 1920 ge
sticht worden, terwijl de ziekte-verzekering
door de Federatie zal worden overgenomen.
Doordelen heer Alders werd verslag uitge
bracht over hot orgaan, hetwelk Zaterdag
1.1. in gioofer formaat met blauwen omsla'*
verschenen .was. Na het uitbrengen van dit
verslag ging een stormachtig applaus óp en
werd de orgaan-commissie van verschillende
zijden gelukgewenseht met deze groote ver
betering. Nadat de Penningmeester con over-
zicht bad gegeven vaft den stand der kas en
zich beklaagde dat er afdeelingen waren, wel
ke zeer traag waren in liet afdragen der con
tributie, werd besloten, dat in de maand
Februari de Bondspenmngmeester zal be
schikken over 't gekcele jaar en bij niet vol
doening de afd. hun stemrecht zouden ver
liezen.
Daarna kwam aan de orde een cardinaai
punt: het stichten van een bureau met eigen
ambtenaar. Met 28 tegen 27 stemmen werd
besloten 1 Januari 1920 een eigen bureau te
stichten, hetgeen met applaus begroot werd.
Hierna werd behandeld het manifest der Ka
tholieke Vakbonden.
Door den Bond moesten 4 leden worden
aangewezen voor den bedrij fern ad on aange
zien deze raad Maandag 1.1. al geïnstalleerd
moest worden, waren door bet bestuur bier
voor opgegeven de Bondsvoorzitter, d® lieer
I<Toop te Sohevoenl-npren, de Tae-eor v. Haareu
to Velghel. de heer G. Alders Jr. te Haarlem
en de voorzitter v. d. Kring Nijmegen. Dez®
hoeren waren Maandag reeds naar Den Haag
geweest en hadden met de vier afgevaar
digden der R.-K. Metaalbewerkers een he-
drjjfsraad gevormd. Tot voorzitter hiervan
was benoemd de heer G. Aiders te Haarlem,
van den B.-K. Patroonsbond en tot secreta
ris de heer v. Abbcvó te Schiedam. Door de
ze commissie was 't manifest reeds behan
deld en enkele wijzigingen voorgesteld, welke
door den heer Alders op het aas. congres, op
9 en 10 Juli, in den Haag, zullen worden toe
gelicht Op een vraag van den voorzitter, of
de vergadering zich hiermede kon vereeni
gen, ging een luid applaus op, waarna de Ie
pen werden aangeraden, hun op- of aanmer
kingen omtrent dit manifest voor 1 Juli aan
den heer Alders te willen zenden.
Als plaats voor de volgende jaarverga
dering went aangewezen Nijmegen. Besloten
werd verder de bondsbijdrage te brengen op
Contra-revolutianaire actie te Boedapest.
De bladen melden: Contra-revolutionaire offi
cieren zetten een opstandige bewesrins op touw.
welke begon in de Ensrcla-kazerne te Boeda
pest, maar spoedig werd onderdrukt. De mis- 1
Na deze afwerking werd tot do rondvraag
overgegaan.
De adeeling Veghel vroeg om een jaarhoek
je samen te stellen.
Haarlem vroeg om meer actie inzake par
ti eele besteding,
Lelden vroeg Inlichtingen omtrent een ge-
honden bestuursvergadering.
De ZeerEerw. Adviseur besprak den 8-uri-
gen werkdag en het opbloeien van ons Kath.
beginsel en spoorde aan om dan des morgen*
eerst een H. Mis bij te wonen, alvorens aan
het werk te gaanj daarna ons zeiven meer
aan ons huisgezin geven, tevens om een goe
de, beknopte boekhouding in te richten ene.
De verschillende sprekers beantwoordend,
Thans eerst gevoelde Pubbus de behoefte op te staan-
ook thans eerst gevoelde bij een last op zijn bee-
Ueh. Zij lagen onder het lijk van een paard, gelukkig al-
onder don nek en den kop, zoodat Publiu» ze met
®®nigo krachtsinspajjjjjjjg ton bevrijden. In den beginne
bij niet staan, daar zijn voeten verstijfd waren, en
J «en poging om zich op te heffen, viel hij weder neer
0P don 'ijkenhoop. Hoe meer hij zich inspande om weder
de been te komen, boo sneller het bloed door zij"
^naam begon te stroomen, en spoedig trad de regel-
'ge bloedsomloop weder in en had hij de beweeglijk.
deh ziJncr ledematen weder berkregen, dio slechts tij-
b 1 w hunne functiën verlamd waren.
O h'^ weder opstond, liet bij den blik rond zich
«h te°meinsche en barbaarsche soldaten lagen daar
«ertr°CI>Cn van two® en drie, soms op hoopen bij elkan.
*h»teVreedzaam den laatsten slaap tegen elkander j
van menschen en paarden en hier en daar vlammen van
iogervuren en branden. De legerplaats der Bataven
stond in lichter laaiedeze reusachtige fakkel hielp de
maan het akelige tooneel verlichten.
Behalve het legerkamp brandden tal van dorpen en
steden in het Romeinscbo land. Zoo verlichten do bar
baren hun weg. Deze waren echter reeds zoover, dat
geen gerucht tot Publius doordrong.
Publius luisterde. Misschien zou hij ergens een stem
hooren, die hulp verlangde, misschien had de god der
veldslagen nog ievens buiten hem gespaard, opdat hij
een lotgenoot zou hebben in deze jammerlijke ure. Maar
allen, die door de overwinnaars op het slagveld wareh
gelaten, hadden van de levenden geen hulp meer noo
dig; zij hadden opgehouden te hongeren eu te dorsten,
te haten en te beminnen. Zij zouden zelfs niet ontwaken
door bet heesche gekrijsch der gieren, die over het slag
veld rondvlogenzonder tegenstand lieten zij zich de
oogen uitpikken en het vleesch van het lichaam rukken-
Publius was ontzet over dit gruwzaam schouwspel, of
schoon hem de bloedige tooneelen van de slagvelden niet
vreemd waren.
Met het*hoofd gebogen verviel hij in diep nadenken.
Als om zijn trots te bestraffen, hadden de goden slechts
hem alleen op het lijkenveld van zijn legioen levend ge
laten, hem die de bedreigingen der barbaren steeds met
een geringschattend lachje begroette. En bovendien had
hij zijn leven alleen te danken aan de grootmoedigheid
^d. Zoo verre ziia blik reikte zag hij niets dan lijken van zijn vrnezeren vrind, den verrader en den moorde
naar van het leglöem Want alle omstandigheden in zijn
herinnering terugroepend, »oest Publius tot de slot
som komen, dat Servius met °Pzet door een sla3 met zijn
schild hem verdoofd had en z»Jn lichaam met eengroven
mantel bedekte om zoodoende zijn leven te redden.
Derhalve kan Rome hetzel'de lot ten deel vallen als
de elleudigen, die het sedert vele eeuwen aan zijn triomf
wagens boeide. Het kan voor de voeten van oen mach
tiger volk kruipea als een gemeene slaaf, die dengene'
welken het voorheen als heer eu meester met voeten ge-
terdeu had. om erbarming smeekt.
O goden, o goden, mompelden Publius, een ver
wijtenden blik ten hemel zendend. Waar zijt gij geweest
Mars i), toen mijn geliefd legioen als eeu aarden vat
brak Heb ik u niet trouw gediend in mijn jonge
jaren
De hemel zweeg echter. Ook de maan bekommerde
zich niet om het bloedig veld, ofschoon hare stralen bra
ken op duizenden wijd geopende glazige oogen.
Niet voor de eerste maal zag Publius, de getuige en
'eider van vele veldslagen, een met lijken bezaaid veld,
maar in deze slechts door talrijke gieren verlevendigde
eenzaamheid lag zulk een huiveringwekkende akelig
heid, dat Publius vurig verlangde, dat een der gevalle
nen zou opstaan en hem met een menschelijke stem zou
aanspreken, ware het slechts een halfnaakte barbaar.
De levende mensch haakte er naar een ander levend
meosch te zien, zonder onderscheid of het vriend of vij
and ware.
Hij besloot rond te zien, of hij niet oen nog warm en
trekkend menschelijk lichaam kon vinden. Bij den eer
sten stap stiet hij weder tegen een hoop dooden, waar-
togen hij bij het opstaan gevallen was. Aan een naast een
paard liggend lijk herkende hij zijn eigen werk. Een
korte rilling liep hem door de leden.
Niet verre van daar lag het Ijjk van een legioensoldaat
met het gelaat door bloed overstroomd en in de voor
zich uitgestrekte rechterhand het zwaard houdend.
Rufius, ontwaak f riep Publius onwillekeurig.
Doch Rufius was voor eeuwig van den plicht onthe
ven, om de roepstem van zijn veldheer te volgen.
Berouw over de beleediging, die hij den braven Chris
ten had aangedaan, vervulde nu Publius' hart, en een
traan in zijn oog schitterde in het maanlicht als een
kostbare edelsteen.
Uwe onderscheiding hebt gij in het hoofdkwartier
niet kunnen halen, sprak hij met door tranen verstikte
stem tot den doode. (Nu gij, na uw plicht zoo trouw en
gehoorzaam vervuld te hebben, in de legerplaats zijt
aangekomen van alle in deu strijd gevallen Romeinen,
zal ik u onderscheiden als geen enkele voorheen. Gjj
hebt het zwaard in mijne handen teruggelegd. Ik ont
neem het aan uw rechterhand, om het to Kome in den
tempel van Mars op te hangen.
Hij boog zich het over lijk, de traan uit zijn oog viel op
Rufius' gezicht, op diens bloed, en Publius schaamde
zich dezen traan niet.
Hil nam het het korte zwaard den legioensolóaat uit
de hand en was van plan verder te gaan, toon zich een
icht gedruisch van de zijde der legerplaats liet hooren.
Hij hield den adem in, luisterde en staarde naar die
zij de.
Op den achtergrond van den reed3 zwakkeren vuur
gloed zag hij in de verte donkere gestalten, die lang
zamerhand grooter werden. Voor hem flikkerde een on
rustig, rood licht.
Met kloppend hart schiued Publius op dat licht toe.
Zijn weg voerde over lijken en niets dan lijken. Om elk
lijk van een legioensoldaat, kenbaar aan zijn helm.
lagen eenige barbaren. Duur hebben zij hun leven ver-
kocht I.... Flinke soldaten zijn ze geweest I.... O,
als gij hier geweest waart en hadt gezien wat gij aan
deze soldaten verloren hebt.
Reeds bevondep zich de donkere gestalten op den
rand van het slagveld. Twee ruiters waren het, waar
van de een voortdurend met den fakkel den grond
belichtte. Zij bewogen zich langzaam voort, en zoch-
ten klaarblijkelijk iemand onder de dooden.
Toen Publius hen reeds goed onderscheiden kon,
bleef hij staan en riep „Wie is daar
De ruiters hielden hun paarden inde voorste hief den
fakkel hoog op.
Bemoedigd deed Publius nog een paar stappen voor
waars.
I) Do god des ooriogs.
