IIEMIUSL
ANT
BUITENLAND
BINNENLAND
Elck wat wils
Van Overal
Zaterdag 28 Juni
Derde Blad
De gebeurtenissen van den dag.
TREKJES XCIl
GELENGDE BUiTENLANDSCHE BERICHTEN
Processies.
i UIT ONZE OOST
De Srasiiscfoe Sleeden
WHjmetseSaas's.
Vüf .weken later stierf ze als 'n heilige -
O. M
De toestand in Duitschland.
"Wij maakten dezer dagen melding van een
nota, welke Clemeneeau aan de Öuitsche re
geering had gericht over het laten Zinken
van de Duitseka vloot-, het verbranden van de
ÏYansohe vaandel» en ook over aioode plan
nen, welke, volgens den Baad1 van Vier,
Duitsohland met het aan Polen af t« stane
gebied zou koesteren.
Nu het laatste punt tot een breedvoerige
gpdaehtenwissallng schijnt te leiden, willen
wji er wat nader op in gaan.
De Poolsche legatie te Weenen zou een
'Dnitsoh regeering'Stelegram hebben onder
schept van den volgenden inhoud:
„Do regrering zal onderteekeneu. Ju weer
wil daarvan zullen Hösing voor Silezië en
Winning voor Oost- en West-Pruisen den
oorlog aan hat Oosten verklaren.»De regee
ring zal zieli officieel hiertegen verentten,
biet-officieel echter de onderneming uit alle
macht steunen."
De geallieerden hebben toen een afschrift
Van dat telegram aan de Dnitsohe regiering
toen toekomen en daar een nota bijgevoegd,
Van den volgendon inhoud:
„De geallieerde en geassocieerde mogend
heden achten het noodzakelijk de aandacht
der Duitsche regeering te vestigen op het
feit, dat de Poolsche autoriteiten in het ibeizit
zijn van bijgaand officieel Duitsch telegram,
waa.nüt blijkt, dat de Duitsche regeering,
hoewel voornemens het vredesverdrag te on
derteekenen, zich gereed maakt om officieus
en met alle haar ton dienste staande midde
len steun te verleenen aan plaatselijke bewe
gingen, ten doel hebbende tegan do vesti
ging van het Poolsche gaeag in de aan Polen
toegewezen gebieden in Posen, West- en
Oost-Pruisen, alsmede tegen de bezetting
van Opper-Silezio door de geallieerde en ge
associeerde mogendheden verzet te bieden.
In verhand met deze berichten achten de
geallieerde en geassocieerde regeeringen liet
noodig do Duitsche regeering mede te doelen,
dat zij haar formeel verantwoordelijk zullen
honden voor do uitvoering der bepaling, dat
°P den in het verdrag aangegeven datum de
door de geallieerde commissie aangewezen
troepen en ambtenaren worden teiruggetrok-
ken en dat in geval van plaatselijke actie,
ten doel hebbende zich tegen de uitvoering
van het verdrag te verzetten, geen voorraden
mogen worden gezonden of hij stand mag wor
den verleend aan de opstandelingen aan de
andere zijde der nieuwe Poolsche grens."
Hiertegenover nu is het Wolff-bureau ge
machtigd te verklaren, dat het motief van
het bericht ihiidulijk is, maar dat niettemin
moet worden geconstateerd, dat de rijksra-
geerïng zulk oen telegram niet heeft verzon
den en ovenmïn een houding heeft aangeno
men, als uit het telegram zon blijken.
„Het is haar na het geweldig moeilijke be
sluit tót de ondertcekening, onvoorwaardelijk
ernst met de uitvoering van het verdrag.
Overigens komt dit haar onveranderlijk be
sluit buiten haar schuld in een twijfelachtig
licht, doordat sommigen, zooals bijv. generaal
V. Hoffmann, verklaren, dat zij ook in strijd
met den wensch der regeering de bepalingen
van het vordrag niet erkennen en zich met
gewold daartegen zullen verzetten, maar te
gen een dergelijk onverantwoordelijk diwars-
urnen der rijkspolitiek, zal de reigeerlng
allo noodige middelen aanwenden. Tegen ge-
'i raai Hoffmann zijn deze reeds genomen.
Het correspondentiebureau, dat zich niet ont
gum heeft het rijksbelang door de versprei
ding van Hoffmann's manifest ernstig te be-
nadeelen, is door den rijksminister van ver
dediging verboden. Alle ondernemingen van
dien aard en oproepingen op eigen houtje
zijn uitvlooi#els vau een verkeerd begrepen
VaderlandsliefdeJ^Tolke Uet algemeen belang
duur te staan kómt.
Zooals Wolff seint, zoo zal de Duitsche re-
gcering ook wol donken, kan men gerust zeg
gen. Men kan uit een en ander opmaken, voor
welke moeilijkheden de Regeering staat en
heeft gestaan. Hoffmann 'is de befaamde
vechtgeneraal, die bij da onderhandelingen
te Brost-Litofsk zóó geweldig met de vuist op
tafel sloeg, dat heel Europa er indertijd van
daverde. En met zulke potentaten heeft de
Begeering thans even goed te rekenen als
met de revolutionairen, die afkeerig zijn van
alle gezag.
Hoe thans in den uitersten hoek der Duit
sche socialisten de stemming is, seinde gis-
t«enavond de Berlijnsohs correspondent der
„N. Bott. Crt.'" als volgt:
Het partijbestuur der onafhankelijkon pu-
blinoe-rde gistaroobtend een oproep aan het
arbeidende volk van Duitschland, die een
Portaal-gesprei,
't Was nu niet prettig voor 't open raam,
Den 1 angsten dag was 't met 't weer «au t
slabakken gegaanhaast geen (kg waa 'r
geweest zonder regende lucht bleef ddk-
grijs met nu en. dan wat blauw en wit geaarzel
er tusschenook 't zonnetje was 'n paar
maal bedeesd om 'n hoekje wezen kijken, maar
schrok weer gauw weg. Verder winds regen en
grauwheid.
Ze wou 't raam wel dicht doen, maar 't mocht
bietveel lucht moest er binnen komen..
dat wist ze al van ouds.
De lange rieten ligstoel stond vlak tegen de
vensterbankal 'n paar jaar
Zou die haar den dood indragen?
Dikwijls lag ze daar over te denken!ook
nu.Zou er nog wel kans zijn om beter te
worden? De huisgenooten, de dokter, de pater,
die haar bezocht, altijd spraken ze van moed1
houden en weer opknappenals ze maar
goed deed, wat werd voorgeschrevenMaar
voelde ze zich zelf niet minderen.dat H val-
'en en opstaan bleef?,
heel bladzijde in de „Freiheit" beslaat en
waarin zoowel tegen stakingen als tegen on
geregeldheden officieel wordt gewaarschuwd.
Die oproep is zoo lang, omdat zijn bedoeling
onder een menigte revolutionnaire phrases
begraven wordt.
Eerst betoogt men de noodzakelijkheid, en de
wenscbelijkbeid van de dictatuur van het pro
letariaat en al het overige theoretisch en dan
komt 'men bedeesd aan met datgene wat de
hoofdzaak is> n.l. de noodzakelijkheid van ver
zoening. rusti arbeid, geduld" en het gevaar
van de eindelooze ongeregeldheden.
Do beweging is daarmede echter niet meer
te stoppen. .Zij verliest er alleen door aan ge
vaarlijkheid. Desniettemin komen stellig moei
lijke weken voor Duitschland.
De regeering neemt intusechen draconische
maatregelen. Zij heeft nu het stakingsrecht
voor de spoorwegbeainten opgeheven- Tot nog
toe schijnen deze dit slechts als een uitdaging
te beschouwen. De staking te Berlijn breidt
zich langzaam uit en het veTkeerspersoneel
dreigt met een algemeene staking, waarbij het
zich zelfs niet ontzien zal het levensmiddelen-
vervoer stop te zetten.
Daartegenover heeft de regeering gisteren
verschillende leden van den Bexliinschen TJit-
vo*renaen Baad laten gevangennemen, omdat
deze in een afgeluisterd telefoongesprek met
de leiders der beweging te Hamburg zouden
hebben afgesproken, dat Berlijn het Hamburg-
sciio voorbeeld zou volgen en de meening daar-
bü te kennen gavch, dat de kansen voor een
omwenteling nu goed waren. Gisteravond zijn
al deze mannen echter weer los gelaten.
De toestand te-Hamburg is nog zeer onduide
lijk. Eerst hebben de radicale elementen zich
bij de opstootjes laten mqesl^epen. Tenslotte
deed blijkbaar een groot gedeelte van de arbei
dersbevolking mede, die te Hamburg onweer
staanbaar reageert, als zii de bekende revolu
tionnaire geluiden hoort.
Wel beweren de onafhankelijke socialisten,
dat de arbeiders zich slechts tot handhaving
van de orde gewapend hebben, maar zij begon
nen met deze wapens te gebruiken op regee-
ringstroepen, die het stadhuis verdedigden
tegen het plunderend gepeupel.
Hot overloop-en van de burgerweer enz.
waren ook geen daden van geestdriftige orde
bewaarders. De ervaringen van München en
waarschijnlijk pok de invloed van de kalmere
elementen onder de Hamburgsche socialisten
hebben ten slotte ontnuchterend gewerkt..
Aan de uitroeping van de radenrepubliek
heeft men zich niet meer gowaagd en nu doen
gowapende arbeiders te Hamburg werkelijk hun
best door de zorg voor de orde en door in
schikkelijkheid het binnenrukken van de regee-
nngstroepen en de onaangename gevolgen
daarvan pverbodig te maken. Dit is hun echter
volgens de berichten gisterenmorgen niet ge
lukt.
Het Vredesverdrag.
Reuter verneemt, dat het vredesverdrag
waarschijnlijk niet vóór over drie we'ken of een
maand van kracht zal worden. Dit uitstel
wordt veroorzaakt door de bepaling, dat de ver
dragen door de parlementen er betrokken lan
den moeten worden bekrachtigd. De huidig»
oorlogsmaatregelen, met inbegrip van de blok
kade. zullen daarom gedurende het tijde ver
loop tusschen do omderteekening en <fe ratifi
catie gehandhaafd blijven.
3?jro»i<lexxt Poincniré Hco'fi xxx. Iiofc Elyseo oon
diner gegeven ter eer» van .president W-ilsoa
en andere vredesgedelegeerden.
In een, tafelrede die de President uitsprak,
legde hij den nadruk op de noodzakelijkheid
om de eenheid (tusschen geallieerden en geas
socieerden! te bewaren om te zorgen dat de be
palingen van het .vredesverdrag ten volle wor
den uitgevoerd.
De bladen publieeoren een brief, die De
Valera aan Olemenceau heeft gericht. Hij: ver
zekert daarin dat het Iersohe volk tegen het
verdrag is gekant, en dat Engelsche gedelegeer
den niet bevoegd zijn Ierland tot nakoming
ervan te verplichten,
In zijn afscheidsgroet aan de Amerikaanisdhe
delegatie lieoffc president Wilson te kennen ge
geven dat hii bereid is een verdrag te teókenen,
hetwelk een regeling inhoudt, waarbij: de Ver-
eenigde Staten en Groot-Brittannië zioh ver
binden Frankrijk te hulp te zullen komen in
geval dit door Duitschland wordt bedreigd.
Een nieuwe loonregeling. De zilversme
den te Londen waren van plan geweest, liet
werk te staken, maar op het laatst© oogen-
blki leidden de onderhandelingen tusschen
werkgevers en werklieden tot een bevredi
gende regeling, dia op het gebied van ba-
slechting van arbeidsgeschillen iets geheel
nieuws is.
Er werd namelijk bepaald dat (do zilversme
den een minimum-loon per uur zouden ont
vangen op grond van de kosten van het le
vensonderhoud, zooals die geregeld worden
opgegeven in de officieel© Labour Gazette.
De Labour Gazette stelde de gemiddeldje
kosten van levensonderhoud in haar laatste
numjjjer op, lQg pet. haven de kosten van
voor den oorlóg. Het nieuwe tarief van 1
sh'. 10 d. (f 1.10) per uur is op dit getal
gebaseerd', en er zijn nu voorzieningen ge
troffen, dat het loon volgens een bewegelijke
schaal op, en neer zal gaan' in overeenstem
ming met liet „index number.". Indien b.v.
het index number met 10 punten stijgt, dan
zullen de werkgevers een extra stuiver per
uur betalen, en daalt het 15 .punten, dan
zullen de werkgevers een stuiver afhouden.
Men zal .opmerken dat deze berekening ee-
nigszips in het .veprdeel van de .werklied©^ ap.
De werktijd is bepaald, op. 47 uur, in de
week, en liet loontarief is zoo geregeld,
dat d e werklieden bij de verkorting van (djen
werktjjd geen nadeel' hebben. Het doel van
de heel© regeling is natuurlijk een beginsel
vast te stellen, waardopr, loongeschllen in
de toekomst voorkomen worden.
30jefc zinken der Duitsche vloot. - De En-
giebche admiraal Fremantle heeft admiraal
von Reuter Zondag in een toespraak, die
daarna door. een officier in het Duitsch' ver
taald werd, zijn schending van den wapen
stilstand verweten. De jjuiteoliers hadden
zeide hij, telkens opnieuw, de beschaafde
wetten met voeten getreden en de Engel-
schen waren daar dikwijls getuige van ge-
W66S t
De Duitsche admiraal antwoordde, dat hij
niet anders gedaan had dan elke Britsche
zeeman in dergelijke omstandigheden gedaan
zou hebben, én. hij zon dat in dezeljfde om-
sttwidigheden altjijd .weer doen.
De „Temps" stelt voor, o.m op kosten van
de Duitsohers een nieuwe oorlogsvloot te
laten bouwen.
Om der merkwaardigheidswnle ziy nog een
voorstel van een Inzender ia datzelfde blad
vermeld: hij wil de Duitsohers straffen voor
het verbranden van Fransche vaandels van
1870—71 door de Fransche.it het beeld van
de Germania aan, het Niederwald te laten-
Verwoesten. 1
.Wat er in ctm worst zit Wat er in
een worst zit, kwam dezer, da0cn voor de
politierechter, in Marylehone (Londen) ter
sprake. Drie deskundigen hadden djrie ver
schillende rapporten, .opgemaakt over -de be-
standdeelan van de geïncrimineerde worst
Het vlèeschgahalte wisselde volgens die rap
porten tusschen 30 en 50 pOL de hoeveel
heid bood tusschen 27 en 40 Pct-> de hoe
veelheid water tusschen 22 pCt. en 30 pCt.
De rechter vond het in elk geval ondeug
delijke worst en legde een boete van 75 p.et.
op met 25 g'uinjes voor, de kosten van het
geding.
International© prntestbctoOSMtg- Op het
congres der Engefsche arbeiderspartij dat
dezer dagen gehouden wordt, heeft Henjdjer-
eon meegedeeld dat bij .overleg tusschen de
Brits oh e, Fransche en, Italiaamsche verte
genwoordigers besloten was, op 20 of 21
Juli een algemeene betooging te houden .bij
wijze van protest tegen de tussch'enkomst
van de geallieerden in Rusland.
Relletjes to Berlijn. Gisterennacht togen
half drie is op het gebouw van het Ministerie
van Openbare Werken, hoek Vossisebe- en
Wilhehnstrasse, waar sedert Donderdagmid
dag de onderhandelingen tusschen de regee
ring en het apoorweanargoneel plaats vinden,
OOU aaaiBlng: ^ropleeg'cl. Nadat vier Browoer-
schoten waren gelost, wierpen onbekenden
bommen tegen het gebouw, waardoor in het
ministerie en in de aangrenzende gebouwen
ongeveer 200 ruiten werden vernield.
weigeren eü doet' eeBj beroep op onze edel
moedigheid. f 'j ',CV
Uit deze beide uitiügefi meent hét
„Hbld." blijkt gebrek' aan egrip van on
zen toestand. Er kan in dezen geen kwestie
zijn van dankbaarheid, noch' van edelmoedig
heid. Dankbaar is men jegens iemand voor
wat hij doet, terwijl hij het ook laten kon-
edelmoedig is hij, die in goedheid! des har
ten iets doet dat liem moeite kost. Daarvan
is ^hier geen sprake (Wanneer Duitschland
reden had ons dankbaar te zijn ingeval wij
den ex-keizer niet uitleveren, zou de entente
aanleiding hebben ons in dat geval te ver
wijten (lat wij haar zin niet deden. Dat heeft
zij niet, want wij kunnen niet ander» dan
uitlevering weigeren, op grond van onze
wetten. Maar dan heeft Duitschland ons voor
de weigering niet te danken. Wij' houden ons
aan het recht, zooals wij heel den oorlog
gedaan hebben. Hoogstens kan Duitschland
dankbaar zijn, dat ons recht is zooals het is;
kan de Entente liet spijtig vinden dat ons
recht niet ander» luidt dan het luidt.
Het is een rechtskwestie, anders niet.
ver
strop
fwt Mmm.' mvmtic,
«M1 -J-3
In de pers' gaat het bericht, dat de Minister
van Binnenlandsche Ztaken zoude geraad
pleegd zijn in zake hot houden van processies
in Zuid-Limburg, waaraan de bewering wordt
toegevoegd, dat deze materie onder, zijn De
partement ressorteert.
Tevens zou bij dat overleg de raad gege
ven zijn. door den Minister, de processies
rustig te laten trekken, om daarna proces
verbaal op te maken.
In verband hiermede hebben wij ons om in
lichtingen tot d en Minister gewend, die ons
machtigde tot de verklaring, dat liem hoege
naamd geen vraag is1 g6Steld en met hem dus
g'eeiierloi overleg heeft .plaats gehad, terwijl
terwijl bovendien de aangelegenheid van het
trekken van processies met tot de bevoegd
heid van het Departement van Binnenland
sche Zaken behoort. (Tijd).
Geen g2aBï^®®®aa"*Sie5e8«
Zooals men weet heeft de Deutsche All-
gem. Zeit. het officiate Duitsche regee-
ringsblad geschreven, dat het Duitsche volk
de Nederlandera inn.--£ dankbaar zal zijn,
wanneer zij het rechffi^odpunt innemen ten
aanzien van -de uitlevering van den Duit-
schen ex-keizer; ook' heeft een Duitsche of
ficier onbond verzocht, de Nederlandsche re-
ring de nitwprin.ff van den ex-kcizer te
De Indische Correspondent van „De Tijd",
verhaalt het volgende treffende staaltje van
de manier, waarop de Indische heeren vrij-met-
selaars aan hun geheimzinnige philantropie
plegen te offeren
„De jongste der gebroeders Hoevenaars,
beiden sinds jaren hier werkzaam met voor-
beeldigen ijver als onvermoeid missionaris, de
jongste dezer beide broeders, de zeereerw.
heer P. J. Hoevenaars had te Semarang zijne
schouders gezet onder een maatschappelijk
werk van groot nutde reclasseering der ge
vangenen.
Met den dominee, toen een orthodoxen, en
eenige ijverige leeken, vrien hij iets van zijn
ijvervuur haa ingestort, wist hij een kleine ver-
eeniging te stichten, welke zich het lot der ge
vangenen aantrok en ook buiten de gevangenis,
d.w.z. als die menschen hun tijd „uitgezeten"
hadden, wat voor hen wilde doen.
Alles marcheerde uitstekend, eerst en vooral
tot heil van de arme veroordeelden. De vcr-
eeniging had statuten, beschikte over wat gel
delijke middelen enz.
De Loge, die enkel leeft voor philantropie
en om hare leden tot betere menscheu te ma
ken dus luidt da theorie immers nog altoos,
"al vloekt ze ook nog zoo tegen de practijk
verheugde zich natuurlijk buitengewoon over
den bloei van dit schoone werk der naasten
liefde, Twee barer leden zaten in het bestuur.
Pastoor en dominee, de hoofdoplichters en de
„werkende" leden dit laatste in den niet-
gewonen zin te nemen moesten volgens de
statuten als secretaris en penningmeester fun-
geeren.
Dat Loge achtte zich gelukkig, onderstelden
we, dat er zoo ijverig gewerkt werd aan de
philantropie in den besten zin, al geschiedde
dit dan ook niet door hare leden, maar meer in
het bijzonder door pastoor en dominee.
Overtuigend bleek dat uit het verder verloop
der geschiedenis. Mag ik ze, u tot stichting en
leering, even vertellen?
De „werkwijze" der Loge wordt er op tref
fende wijze rtóor l,dicht.
Er zaten dan twee Br. mede in het bestuur.
Een dezer heette Birkenhauer of zoo iets. Hij
begon het beruchte mollenwerk, stiekum, licht
schuw, ongemerkt. Ilij was te Batavia geweest
en daar hadden ze van het schoone werk te
Semarang gehoord. Ook de Gouverneur-Gene
raal was er hoogelijk mee ingenomen en de
Directeur van Justitie desgelijks. Ja, hij wist
zeker, zijn goeie vriend Mr. Sonne veld (ook een
schoolsvcller en nu lid van den Raad van In-
dië, die weldra geheel ver,,broederd" zal zijn)
had hem verzekerd, dat de Regeering bereid
was, om de veroeniging ook geldelijk tegemoet
te komen, b.V. door den secretaris te bezoldi-
meer noodig. Hij had wel ander werk en alle»
worden "°°r de" bez0,di8den secretaris gedaan
Pastoor werd wel bedankt, had veel gedaan
enz. Ook zonder wit vest en champagne kan er
op iemand gespeecht worden, zelfs als die
iemand een pastoor is en de speecher de anti
pode daarvan, een vrijmetselaar.
Br. Birkenhauer had vroeger zoo roerend
doen uitkomeD, hoe heerlijk het in Semarang
met de vemenlghig geschapen stondKathc>
liek, protestant, vrijmetselaar werkten broe
derlijk samen voor de arme gevangenen. Zoo
ergens, dan was er daar verdraagzaamheid. En
het hoogste streven der vrijmetselarij, de phi
lantropie immers het wordt eentonig, maar
ik moet op die snaar blijven tokkelen de phi
lantropie dan, voer er zoo wèl bij.
Inderdaad roerend, roerend in de hoogste
mate.
Ik sprak echter van een maar.
Br. Birkenhauer gaf uiting en nadere toe-
lichtmg bovendien aan dat maar, al wederom
gelijk zoo dikwijls, een schurk, (wel te
staan dat maar, niet de Br.) die den
verdiende.
De aap kwam nu uit de mouw. Nu er een ge
salarieerd secretaris wezen zou, kon dat bij
geen mogelijkheid de pastoor meer zijn, beweer
de de heer B.
De pastoor in quaestie uitte zijne verba zins
over die bewering. Wat hij tot nu gratis go
daan had, wil hij wel gratis blijven doen
maar dat hij geen secretaris meer kon wezen
ihans, neen, dat begreep hij niet.
Uw kleed, uw kleed, zeide de heer B.
Is dat kleed tot heden een beletsel geweest L
De andere bezigheden van den pastoor. Ze
zouden hem te veel in beslag nemen, dan dat
hij zich behoorlijk kon wijden aan dit secre
tarisschap. Het medelid, voorganger des god-
delijlcen woords, en vrijmetselaar vond, ook dat
het kleed van den pastoor een beletsel was en
de andere Loge-mannetjes waren natuurlijk
van dezelfde meening.
Laat ik dit maccnmek soepje a Ia Veuve niet
verwateren door er te veel kantteekeningen bij
ie maken.
Hoe het vóórloop der geschiedenis was, be
hoef ik niet in zooveel woorden te zen<ren. De
Brs. hadden iissiglijk de meerderheid °in het
bestuur weten te krijgen en het kleed Van den
pastoor, den oprichter, ja den oprichter, was
een beletsel.
werd vervangen. Door wiep De
gen.
Pastoor Hoevenaars vond dat heerlijk. Nu
zou de vereeniging nog meer nut kunnen stich
ten enz. Hij zelf was secretaris en vermoedde
niet, wat maconniek addertje er onder het gras
school.
Er waren eenige leden verplaatst, verhuisd
uit Semarang de dominee was vervangen door
een modernen, tevens vrijmetselaarenkele
nieuwe leden hadden ook het varkensleeren
sloofje thuis op een veilige plaats weggebor
gen als mep aan philantropie doet, behoeft
dat niet aan de groote klok gehangen immers 1
In één woord, de baan was geëffend voor de
openlijke actie na het mollenwerk. Er werd
een bestuursvergadering belegd. Alles ging ge
lijk gewoonlijk. Pastoor bracht als secretaris
verslag uit en allen verheugden zich, dat de
secretaris voortaan éen drie en een half hon
derd gulden 's maaods uit 's lands kas zou trek
ken. Dat was een mooie steun, eene aanmoedi
ging.
„Maar.maar.Ik meen, dat het de
heer Birkenhauer was, die aldus sprak, „maar",
meende deze heer, „nu kon de pastoor het
moeilijk meer doen, en dat was nu ook niet
Hij werd vervangen. Door wien i De Loge
doet geen half werkde plaatsve rvanger des
pastoors, wiens kleed een beletsel was, nu ja,
ge vermoedt dal reeds, was de secretaris der
Doge. Zoo sloegen de slooijesdragers twee
liegen in één klap ze beootenden <L p lan-
trepie hun hoofddoel immers c bate
van een hunner Brs. ca gooiden den pastoor
er uit.
Ook in de vogelwereld komt het wel voor,
dat een ander het nest van een ander het zijne
noemt, misschien ook uit philantropie.
Maar de statuten, goedgekeurd, wezen den
pastoor zijne plaats aan. Waarom zette hij niet
alles op haren en snaren, om die Loge-intrige
te verijdelen
Veris ik me niet, dan werd pastoor Hoeve
naars niet lang daarna naar Djocja overge
plaatst. Zijn opvolger voelde misschien minder
voor dat werk, had andere bezigheden, welke
al zijn tijd in beslag namen of iets dergelijks.
Misschien ook achtte hij het, na het gebeur-
c-cf/j boloedvoor y.ijn Jclvcd, om in aullc
gezelschap van eigenaardige philantropen zit
ting te nemen, hetzij als secretaris of als ge
woon lid.
En de brave Logé „La Constante et Fidèle"r
standvastig in en trouw aan de mooie ma?on-
nieke beginselen, zal wel in hare annalen schrij
ven, dat ze weer op schitterende wijze de leuze
der orde hoog hield, tot heil der Semarangsche
gevangenen en ten (geldelijken) zegen van haar
secretaris en haar eigen kas.
Zoo dat niet philantropie first rate is, weet ik
het niet meer.
Er zouden andere geschiedenisjes van dien
aard te schrijven wezen. Even verheffend al»
leerzaam van inhoud.
Jammer maar, dat dergelijke dingen te veel
in den doofpot gaan, te weinig in het publiek
behandeld en besproken worden. Het lijdt im
mers geen twijfel, dat Indiö menschen te over
telt, die dergelijke pnfbüjken bij haar waren
naam noemen en van harte instemmen zouden
met de afstraffing dergelijke philantropen in
het openbaar toegediend."
ValscRe telegrafische postwissels. Naar
„Het N. v. d. D." verneemt, i» voor korte®
tijd op het RijkstelagTaafkantoor te Am
sterdam "een vrfj ernstige fraude gepleegd
met telegrafische postwissels. Er la n.L ont
dekt dat een ambtenaar aan het telegraaf
kantoor twee malen kort na elkaar een ge
fingeerde telegrafische jjoatwissel naar eejj
der bijkantoren hier ter stede heeft docxr-
en daar geïnd. De postwlsseLs wa<
Soms meende ze werkelijk, dat ze goed vooruit
ging, liep met mooi weer naar buiten en deed
wat licht werk. Maar dan kwam 't weer in
eenswerd ze weer neergesmakt in bed door
hooge koortsen en felle kram-hoest.de ge
dwongen rust werd steeds langer, 'n rust, die
toch de moeheid niet wegnam. En altijd maar
dat hoesten en opgeven.
Ala ze nou maar 's flink kon eten, maar dat
was ook maar zóó-zóó. De gezonde men
schen hadden makkelijk praten van veel
eten.de kwaal óver-eten Aibsoluut on
mogelijk als je zóó bentwie kan nou eten,
als de brokken in z'n keel blijven stroppen, bijna
terugkomenEiken dag deed ze haar best
opnieuwmaar 't ging niet, elke belofte en
alle goede voornemens ten spijt.
De weggezakte oogen in het witte, spits-bee-
nige gezicht staarden naar buiten, droomerig,
zonder uitdrukkingen keken naar de ge
drochtelijke wolk-bergen, die voortjoegen en
plasregens neersmeten. Met zulk weer was ze
altijd minder gunstig over haar toestand ge
stemd
Kon ze nou maar '3 zekerheid krijgen. Die
twijfel was 't ergste van allesals ze maar
wist-- beter of niet beter worden
Wat anderen zeiden geloofde ze niet
meeriedereen sprak hetzelfde in haar ts-
JLfieniwpordigheid..™
De dokter wist 't natuurlijk, maar die kon je
niet aan 't praten krijgenDat 't tubercu
lose was, had ze al lang begrepen.dat wees
de heele behandeling uit.... en de verschijn
selen waren precies al® bij andere longlij
dersze was ëeea kind meerbijna
een-en-twintig Alleen zou 20 maar zoo graag
weten ofofwanneer? Ze was wel niet
onvoorbereidmaar ach.... in die dage-
lljksche ziekte-sleur met allerlei tegenslag.
Een schokkende hoestbui sneed haar gedach
ten afHet leege, liclite hoofd werd ineens
rood-gezwollen wel 'n minuut duurde
't.... toen viel* 't klamme hoofd weer terug,
afgemat
8 Middags kwam de dokter op haar kamer,
gevolgd door moeder en zus'1 Was 't ge
wone doen van alle dagenvragen naar de
koorts, 't hoesten, 't eten< .melk dfmken
't Vraag- en antwoord-spelletje, wat ze al van
buiten kon, droomend.
Nog eens begon ze er overdat de dokter
't maar gerust moest zeggenze zou er
heusch niet van schrikken
„Hoe kom je d'r bij?'' had ie groot-oogig
geantwoord„met goed etenvooral goed
eten en voorzichtig zijn kan Je nog aardig op
knappen, hoor!"
Ze had 'm wel vierkant in z'n gezicht willen
(zeggen^ dat ie loog, loog tegen bete? weten
dat moeder
en zus zwijgend meelo-
in
in..
gen
Nu stonden ze alle drie beneden..in 't
portaalen hadden 't over haar-., ze
voelde 't.1
Zou ze? i
Jaja.... Keel stilletjes..—
Trillend stapte ze van den hoogen lig
stoelwankelde even't ging toch....
voorzichtig maar.
Nou zachies de deurknop..— ai.... wat
kraakte dat dingook de deur kreun-piepte
even....
Niks gehoord beneden, ze Weven gewoon
dooipraten.
Zich vastgrijpend aan de leuning slifte ze 'n
paar treden naar omlaag -De stemmen kro
pen naar bovenze nield den adem in.
slikte weg 'n opkomenden hoestprikkelyiel
weer bijna van zwakte..
Nóg even lager't was niet duidelijk ge
noeg
ïwu klonk 't beter...moeder huilde..
Toen begreep ze ineens al veel.... van de
spanning bezenuwden haar witte yingere de
leuning
Is beter voor u, juffrouw
haar, dat u 't haar met zelf zegt
pater maar 9s kalm met haar orateflj»*» •«.•SH d&fl
zoo zoetjes aan voorbereiden,*
en ook voor
Laat de
„Dus, beslist ongeneeselijk
„Ja, niets meer aan te doenlaatste sta
dium..—"
„Enhoe lang denkt u.
„Hm-nou'n maand.., hoogstens als
't zoo doorgaat.... Nouhoud je "maar
goed, moeder, morgen kom 'k nog wel even kij-
De voordeur schuurde opennou ging i#
weg
Even stokte het in haai' keelze legde d<
hand op 't vochtige voorhoofdmoest zich
met de andere nog even vaster grijpentoen
kwam er 'a lange zucht'n zucht van be
rusting.... en 'n lispelend: .„Goddanknon
weet *k 't.Nou kan Ik me eerst goed gaan
voorbereiden
Geruischloos schoof za weer de treden op.
en door de openstaande deur de kamer in
Den volgenden morgen kwam de pater wn-
nen, nadat hii zich eerst gerulmen tijd beneden
liad opgehouden
Toen hij na lang aarzelen er over wou b*
ginnen ontlastte ze hem van de taak.... z©
wou geen onwetendheid huichelen en bekend»
't.... van 't portaal...-
