1IEIWE MUL HI BUITENLAND De Ondergang van een Wereldmacht. FEUILLETON Üe vredesconferentie WAT DE PERS ZEGT Maandag 21 iuii Tweede Blad GEMENGDE BUITENLANDSCHE BERICHTEN IWordt vervolgd.). Het SaarbokiCcai. In antwoord op een verzoek van de Duit- sche regeering, de voorbereiding van de over dracht van de kolenmijnen in het Saarbek- ken ter hand te nemen, heeft de Fransche regeering meegedeeld, dat zij een mijndirec- teur, in gezelschap van een financieelon spe cialiteit, naar Saarbrueken zal zenden, om daar den 23sten Juli de Duitsche gevol machtigden te ontmoeten. Dan zal ook de kwestie worden overwogen, in hoeverre de Duitsche ambtenaren in hun betrekkingen kunnen worden gehandhaafd. Klein-Azië, De opperste raad heeft zich Zaterdag bezig gehouden met den toestand in Klein-A zie Men verneemt dat tusschen Griekschen en Italianen 'n acccord is gesloten over de 'ver deeling van hun troepen. Het blijkt dat de Britsche generaal Al- lenby, vroeger opperbevelhebber in Egypte en Palestina, het opperbevel zal voeren over alle troepen in dit gebied, Britsche, 'Fran sche, Grieksche en Itaüaansche. Het verdrag met Oostenrijk De vertegenwoordigers der groot-rnogend- heden hebben Vrijdag kennis genomen van de laatste bepalingen van het verdrag met Oostenrijk die Zaterdag gedrukt zouden wor den. De laatste moeilijkheid,, die betrekking had op de Lombardische spoorwegen, die aan Italië overgedragen zijn, is uit den weg geruimd. De volledige tekst zal Maandag oi Dinsdag te St. Germain.en-Loge zonder eeni- ge plechtigheid aan de Oostenrij ksche dele gatie overhandigd worden. Uit Parijs wordt draadloos geseind, dat de commissie voor Spitsbergen voor 'het eerst bijeengekomen is. Voor Frankrijk zal Laroche er zitting in hebben. De opperste raad der geallieerden heeft zich Vrijdag bezig gehouden met de ravitail leering van de Russische krijgsgevangenen in Duitscniand. Hij heeft verder de Georgische republiek uitgenoodigd doortoaht te verleenen aau d,e voorraden, bestemd voor de ravitailleering van Roemenië. Be vrcdesconl'aninyie over de bezetting vntn het Rijnland. De opperste raad der' gcailieex-den heeft .Vrijdag zijn goedkeuring gehecht aan het antwoord op de memorie van de Duitsche commissie nopens de wijze van toepassing van de conventie betreffende de bezetting van het Rijnland. Men weet, dat er over dat onderwerp besprekingen tusschen geailieer. de en Duitsche vertegenwoordigers hebben pia&te gehad te Versailles onder leiding Van minister Eoucliex. in zijn antwoord steit. de raad de bevoegdheden vaar dn liooge commissarissen in het Rijnland, vast en re gelt de betrekkingen, die zij zullen onder houden met de Duitsche administratie. De Raad is vervolgens voortgegaan met het on derzoek van het probleem van het gelei delijk terugtrekken van de Amerikaansche en Britsche troepen uit het Rijnland. Het onderzoek van deze kwestie was den vorigen dag begonnen in tegenwoordigheid van maar schalk F och en op den grondslag van de voorstellen, die hij ontworpen had in -over eenstemming met den oppersten oorlogsraad van Versailles. De beginsel-kwesties zijn reeds geregekl en'er blijft neg slechts over de getallen vast te stellen van het effectief der. oezettingstroepen en van de verdeeling van det aak onder, de verschillende geal lieerde legers. JAPAN EN FRANKRIJK. Draadloos wordt uit Lyon geseind: Markies Sajonji, de leider der Japansche delegatie op de vredesconferentie, heeft, vóór zijn vertrek om naar Japan terug te koeren, de volgende verklaring afgelegd: „Nu Ik op het punt sta om Frankrijk te verlaten, waar ik bijna een half jaar heb doorgebracht, is het mij een behoefte mijn diepe erken telijkheid te betuigen niet enkel voor de zoo spontane, en zoo hartelijke en hoffelijke ontvangst, die aan mijn landgenooten en mij' steeds is te beurt gevallen, maar ook voor het groote aantal bewijzen van welwillend heid, waarmee ik in de vervulling van mijn zware taak ben geholpen. Ik ben deelgenoot geweest in de groote vreugde van allen, door, de totstandkoming te aanschouwen van dezen, zoo duurgekochten vrede. Thans moe ten wij al het mogelijke doen om den vrede te consolldeeren en vruchten te doen afwer pen. Meer cl an ooit zijn thans moed, zelfver loochening en arbeid noodig. Meer dan ooit is het thans noodig, dat de volken nauw vereenigd blijven. Daarom spreek ik" den wensch" uit, dat Frankrijk en Japan, die door den oorlog zoozeer tot elkaar zijn gebracht, deze har telijke betrekkingen zullen aankweeken, en dat zij door de blijvende vriendschap, van de beide naties een nieuwen hechten waar borg zullen scheppen voor de toekomstige' vrede, die 'gebaseerd moet gijn op een oprech te cri hartelijke samenwerking." ÜE 21ste JULI. Vandaag is dan de srxoote dajr van de alge- meene staking. Algemeen zal ze echter lang niet ziin. Het Algemeen Verbond van den Arbeid te Parijs heeft besloteD de betooging van heden uit te stellen. De Echo de Paris schrijft: Heit Algemeen Verbond van den Arbeid heeft begrepen, dat bet niet gevolgd zou worden, en dat het een volkomen echeo zou lijden. Zoo heeft hot ver kozen het veld te ruimen en het heeft het parlementair voorval van gisteren, het door de Kamer in de minderheid stellen van minister Boret. aangegrepen als reden, waarom de staking niet door behoefde te gaau. Met dit voorwendsel zal het echter niemand beetnemen. Uit Berlijn wordt gemeld: De onafhankelij ker! hebben besloten, dat Maanlag niet alleen betoogd, maar ook gestaakt zal worden. In hun oproep staat, dat men door deze staking tezamen met het geheele internationale prole tariaat. wil protesteeren tegen den vrede van Versailles, tegen imperialisme en. kapitalisme, tegen alle militaire interventie der Entente in Rusland en in Hongariie, tegen het gevangen zetten van socialistische leiders, tegen de on derdrukking van de vrijheid der pers. tegen de contra-revolutie en tegen alle geweldmaatrege- len. Men betoogt bovendien voor de internatio nale solidariteit, voor den gemeenschappelykon strijd der proletariërs, die de politieke macht veroveren willen, voor de gedachte der wereld revolutie en voor de socialistische volkenbevrij ding. Op de raadvergadering, waar bet staklngs- besluit genomen wero. verklaarden de ver- tegenwoordigers van de electriscbe centrales en van het personeel der trammaatsehappij. ou- dergrondsche spoor en omnibussen, dat men ook daar vast besloten is te staken, zoodat men heden misschien weer voor een dag al de mi- sere der laatste weken heeft kunnen doorma ken. De arbeiders van de levensmiddolenbe- drijven, de brouwerijen, de gasfabrieken en de waterleiding staken niet. Dit werd ook op de vergadering der arbeidsxaden besloten. Men weet dat deze raden thans slechts vertegen woordigers van onafhankelijker! en communis ten tellen. Er beersehte op de vergadering groote geestdrift. De Weensehe bladen schrijven uitvoerig over do algomeene demonstratiestaking. Schouwbur gen. bioscopen en krantenbureaux blijven tot Dinsdag gesloten. De voorziening van Weenen met levensmiddelen ia gewaarborgd. Het Duitsek-Oostenrijksche ministerie beeft in een dagorder verklaard, dat 21 Juli als feest dag voor ambtenaren, en beambten beschouwd, moet worden. Het Stefaniagentsebap «einde gisteren (Zon dagavond uit Rome: Ofschoon er tot dusverre nog geen enkel tegenbevel in zake de proteststaking bekend is geworden, loopen alle trams en zijn alle win kels van levensmiddelen, alle bars, cafés en restaurants, zooals gewoonlijk, geopend. De stad is versierd wegens het patronaatsfeest van de koningin-moeder. De treinen rijden nor maal in geheel Italië. Berichten uit de provincie melden, dat de trams bijna overal rijden. De steden vertoonen bun gewone Zondags-uiterlijk. Tot dusverre hebben nog nergens incidenten plaats gehad, noch te Rome noch elders. UIT FRANKRIJK. Ministercrisis. Bii de behandeling van een interpellatie in verband met de duurte, heeft de Katner mot 227 tegen 213 stemmen een motie van Augafr neur aangenomen, waarin do economisohe poli tiek van de regeering gelaakt werd. Minister Boret heeft in verband daarmee ziin ontslag ingediend. OJemenceau nam dit ont slag aan en bood de portefeuille van landbonw en ravitailleering aan Noulens aan. het Kamer lid, oud-minister van financiën en oorlog, die eengen tlid geleden Fransch gezant in Rusland was. DE AR C-DE-TRIOMFHE. De „Figaro" bevat een historisch artikel, waarin er aan herinnerd wordt, dat de laat ste groote militaire stoet, die onder 'de Are Triomphe doorging en de Champs-Elysées afmarcheerde, onder het gedreun der saluut schoten, het gelui der klokken en het jge- juich der wemgte, eëto begrafenisstoet is geweest. In het eimd van het jaar. 1840 werd het stoffelijk overschot van Napoleon' van St.- Helena naar Frankrijk overgebracht, waarbij voldaan werd aan den laateten wensch van den Keizer, neergeschreven in zijn testa ment: „Ik wensen, dat mijn assche rusten zal aan de oevers van de Seine, te midden van het volk, dat Ik zoo heb liefgehad. Op 15 December werd het stoffelijk over schot naar zijn laatste rustplaats in den Dome des Invalides overgebracht, te mid den van een ontzaglijke menigte. Parijs herdacht 'tegelijk met den terugkeer van den groeten doode de herleving van een een groot tijdperk het tijdperk van Ma rengo, Austerlitz, Jéna, met zijn roemrijke standaarden en Frankrijk, dat sedert 1814 een roemloos bestaan had gehad, begroette deze herinnering met een siddering van trof». Er, heerschte dian ook, hoewel het een be grafenisplechtigheid goLd, een bijna vroolijke sLemming en do volksmond noemde niet ten onrechte, dezo plechtigheid „la fête des cem- dres". 't Is wel amusant er aan te herinneren, dat het bij die plechtigheid van nu wel blaast tachtig jaar geleden, al precies gegaan is als nu en dat dezelfde kwesties en dezelfde moeilijkheden zich hebben voorgedaan. In December 1840 wist men precies als In Ju li 1919 al minstens zes maanden tevoren dat Parijs ter eere van een bijzondere feest dag versierd zou worden en veertien ü'agen te voren, het als nu, had man nog niets gedaan en moest alles op het laatste oogen- blik geïmproviseerd worden; maar ook net als nu kwam alles toch op. tijd, met dejn Franechen slag, toch wel iets geniaals heeft in orde. En de bijzonderheden uit do dagen van 1840 leeren ook, dat er toen al net evenveel geschrijf en gewrijf was om vrijkaarten voor de tribunes en voor het bijwonen van de plechtigheid. In dat opzicht vcrLoochenen de Parijzenaars zich nooit. Ondanks de felle koude o.p dien Decem berdag waren er wel een 600.000 Parijze naars op den been om den stoet te 'zien en de menschen stonden bij 14 graden vorst geduldig te wachten van 's morgens vroeg tot in den middag. Er waren tribunes opgericht met histo rische namen §is de tribune van Austerlitz waarvan de plaatsen duur verkocht wer den, d,w.z. duur voor dién tijd plaatsen van 5 en 10 francs, Dat was te geef, maar er waren ook balkons die voor 3000 fr. wer den verhuurd, en een leegstaand huis wer(d) voor dien eenen dag voor 5000 francs ge huurd. Een zoldervenster bracht 50 francs op en ramen op de lagere verdiepingen twee en driemaal zooveel. Vergeleken met nu., zijn die prijzen laag, maar het „geld was toen misschien wel vijfmaal zooveel waard als nu en voor een plaats van 10 francs liep men toen bij die felle koude nog de kans op een hevige verkoudheid. De Chemps Ely- eées waren bij die gelegenheid, ovenals nu versierd met overwinnings-symbolen en toen de stoet voorbijkwam vergat men de kou en werden alle ramen wijd geopend. Men wilde niets missen van het historische oogen- blik dat voorbijging. I Nu, op 14 Juli, is de belangstelling zeker niet minder geweest en de stamming even min. Niet alleen werkte liet weer nu mee, maar de geweldige beteekenis van de we reldgebeurtenissen, die tot dit leest aanlei ding gaven, maakte dat de geestdrift op dezen historischen 'dag met die van geen en kelen anderen dag kon vergeleken worden. UIT DU1TSCHLAND. Socialisatie van het Duitsche elec-tri citeitebed rijf. Een wetsontwerp over de socialisatie van de eleotrische centrales zal weldra bii de nationale vergadering worden ingediend. Het riik doet dit voornamelijk met het oog op de onvoldoen de voorraden koleD, waarover men thans be- sohikt. Nieuwe electriscbe centrales zullen thans gebouwd worden, waar dit noodzakelijk en mogelijk is. De groote particuliere onderne mingen zullen door het riik overgenomen wor den. De waterkracht zal zooveel mogelijk geëx ploiteerd worden. De electriscbe werken, die aan gemeenten of aaI1 Duitsche staten toebe- hooren, blijven het eigendom dezer lichamen. De levensmiddelenvoorziening. B'raun. de Pruisische minister van landbouw, heeft bij het riikskabinet een memorie Inge diend, waarin hij onder meer de volgende eischen stelt: Ten opzichte van levering van kolen moet de industrie van stikstof, kali en fosfor voor alle andere industrieën Jen voorrang hebben. Voor alle landbouwproducten, behalve brood en vleesob. moot het vrije ruilverkeer worden her steld. Het is volstrekt noodig het houden van var kens te bevorderen. Andere loopt de vleesoh- voorziening en daardoor de heele volksvoeding gevaar. Daarom moet de gerst, evenals de haver, vrijgelaten worden, al moeten de maat- regelen. <ïie dienen om ide hoeveelheid te waar borgen. welke de overheid zelf noodig hoeft, gehandhaafd blijven. Het rijkskantoor voor voedermiddelen, dat voor oliën en voor vetten, dat voor het leer. enz., moeten worden afge schaft. Als diit niet allemaal gebeurt, zegt de minister, dan kan ik do verantwoording niet blijven dragen 47 milliard jaarlijks zou noodig zijn. om den voedingetoestand te bereiken, die voor den oorlog heeft bestaan. Hot is volslagen onmogelijk om die som od te brengen, roden te moer. om de bovengenoemde maatregelen te treffen. De schoolkwestie. De nationale vergadering heeft het compro misvoorstel van het centrum en de soelaal- demoten nopens het school vraagstuk aanvaard. Het Vredesfeest te Brussel. Brussel zal Dinsdag zijn vredesfeest hebben. De „Stan daard" (van Brussel) geeft er het volgende program van: Het hoofld van de kolom zal zich bevinden aan de Sehaarbeeiksche poort, het einde zal zich aan de Louisapoort bevinden. Ziehier de orde van den militairen stoet: Amerikanen met vaandels; Franschen met vaandels en muziek; Engeleehen met vaan dels en muziek; Italianen id. id.; Japanners met vaandels; Grieken ld.: Polen id.; Portn- geezen id.; Serviërs id.j Chlneeaen, Roeme- niërs, Siameezen, Teheoo-Slovakken, Belgen. Vooraan onze troepen zal sioh bevinden de lnitenant-generaal hevelhebber van de 4e legerafideeling en zijn staf; daarachter de be- velhebibter der 4e infanterie-afdleeling mejt staf; de infanterie, depot der uitrustingen, de offieierenschool der infanterie, de regi mentsvaandel (elk vaandel beeft een eere- wacht van twee compagnies); de vaandels der cavalerie, de wimpel van de genie, het vaan del der vliegeniers, de offieierenschool van de genie, de offieierenschool van de cavale rie, de kolonialen, de lnfanterieregimenten een groep veldgeschut van 7.5 can, een groep geschut van 15.5 can. een groep zware artille rie, en brigade cavalerie. Bij gunstig weder zullen vliegtuigen over de stad zweven. Vermoedelijk zullen Tt paar Fransche tanks in den stoet zijn. De te volgen weg is: Rond 10 uur, zal de Koning met maar schalk Foch voorbij het front der troepen rijden; deze znllen dan marcheeren door de Koninklijke straat om te defileeren op de Paleizenplaats, vóór de tribuun, waar Pre sident Poincaré, onze Vorsten en maarschalk Foch zich zullen bevinden. De koning der Belgen te Londen. Draad loos werd uit Lyon geseind: De Koning der Belgen, die per vliegtuig in Londen was aan gekomen, bracht Donderdag in het Bucking ham Paleis een bezoek aan de Koningin. Vrijdag vertrok hij weer naar Brussel Generaal Botha. De African World ver neemt, dat Botha, na uit Engeland vertrok ken te zijn, ernstig ziek is geworden, doordat een slagader in zijn been was gesprongen. Voor bij Madeira bereikte, was hij echter bui ten gevaar. Conflict te Wilhelmshaf en, Te Wil- helmahafen dreigt een conflict tusschen de regeering en de matrozen van een afdeeling mjjnzg^kere, waarvan men SOOO man ontslaan wil. Fik had 300 mark ontvangen en een le vensverzekering van 10.000 mark. Niettemin zijn de mannen door dit ontslag erg ont stemd en het schijnt, dat 7,li er zich tegen zul len verzetten. Ze weigerden de wapens af te geven en de kazernes te verlaten. Het rijks- mariue-departement onderhandelt reeds. Er wordt ook beweerd, dat reeds troepen naar Wilbelmshafen onderweg zijn. De Spartaeisten, Te Dordmund was een dansavond aangekondigd; die de politie ver dacht voorkwam. Eenige politiemannen in ci viel, die zich toegang wisten te verschaffen, ontdekten spoedig met een geheime vergade ring der Spartcisten te doen te hebben, die ten doel bad op de weekmarkt weder onge regeldheden te veroorzaken. Alle deelnemers zijn daarop gearresteerd. Nieuwe Belgische postzegels. Ter gele genheid der bevrijding van biet Belgisahje grondgebied wordt een roeks van veertion postzegels uitgegeven, die de beeltenis des konings met den helm en de jaartallen 1914- 1918 dragen. Er zijn drie verschillende forma ten. De postzegels van 10 centimes, ln karmijn rood, zal van af den 19 Juli, ter gelegenheid der Nationale Feesten uitgegeven worden. De postzegels van andere waarden zullen te koop gesteld worden wanneer zij gereed zul len zijn. De postzegels van 25 oentimes draagt 's Ko nings beeltenis niet, maar wel den „Perron flégeois", die in het stadswapen van Luik voorkomt. Hij zal den 19den te Luik verkocht worden en later ln gansch het land. De gewone postzegels znllen natuurlijk gangbaar blijven. Er zullen Beligsche postzegels met den overdruk ,,Eupen<' ol „MalmSdy*-, in zwarte letters gemaakt worden voor de Duitsche ge westen, die aan België afgestaan zijn. Er is ook spraak van postzegels te maken met den overdruk „AIlemagne-Duitsóh* land" uitsluitend voor 'de Belgisch© mi li tab ren in bezet gebied en ter frank eer ing vaï brieven die meer wegen dan 20 gram. Henry Ford, de Amerikaansche automobief fabrikant en mnlti-millionair, die zooveel propaganda heeft gemaakt voor den wereld* vrede, is naar hat schijnt door den loop der gebeurtenissen bekeerd tot andere opvat tingen. De New-York Tribune bad hem, om vaderlandslievendheid voor de voeten gewor pen; en Ford had daarvoor het blad later vervolgen. Hij wenechte een hooge schadever> goeding te ontvangen. Ter terechtzitting werd Ford aan een scherp kruisverhoor on derworpen. Ford gaf toe, dat hij in 1916 gekant w as tegen lederen oorlog; hü beschouwde oorlog als moord. Thans echter zon hij er voor zijn onverwijld een nieuwen oorlog te beginnen, indien het volkenfeondplan op een misluk king uitloopt. Het is zegt Ford nu of nooit de tijd om den wereldvrede te verzeke ren. Indien de oorlog, die zoo juist geëindigd is, niet tot resultaat beeft, dat de volkenbond tot stand komt, dan is er geen beter oogen- blik dan het huidige om den strijd! te hervat ten. Ford zeide ook nog, dat bijna al zijn paci fistische propaganda geschreven was door zijn publiciteitsagent Theodore de Lavigne, en dat heel wat van die propaganda de we reld werd ingezonden, zonder dat hij, Ford, er eerst kennis van had genomen. Niettemin, aanvaardde hij er de volledige verantwoc delijkheid van. De gemeenteraad van Schaarbeek heeft ter bestrijding van den woningnood aldaar een zeer kraohtig beslnit genomen, waaraan men afmeten kan hoe hoog de nood gestegen is. Het beslnit luidt als volgt: 1. Welkdanige woningen, zooals huizen, kwartieren, kamers enz., die onbewoond zijn, znllen bij onderhavig besluit opgevorderd worden. 2. Al de buizen, waarvan de bewo ning onderbroken wordt door onvrijwillig vertrek of uitzetten van den huidigen bewo ner, zullen als onbewoond beschouwd worden. 8. 't College van burgemeester en schepenen zal de bewoning van de opgevorderde huizen regelen. 4. onderhavig beslnit zal onmiddel lijk in werking treden. *08 DE WAARHEIDSLIEFDE VAN „HET VOLK." „De Nieuwe Crt." vestigt de aandacht oj het volgende staaltje van waarheidsliefde van „Het Volk". „In de Kamer. LL Dinsdag bij de besprei king van Arbeidswet en Leerplicht, had mi< nister Aalberse er aan herinnerd, dat se-> dert 1914 het Voorloopig Verslag op het initiatief-voorstel van den heer Ter Laan tot wijziging van de Leerplichtwet bij de Kamer ligt, maar dat de heer Ter Laan nog geen tijd had kunnen vinden voor zijn K. v. A. „Tegen de pogingen van socialistischen kant aangewend, om bij de herziening der, Arbeidswet onder minister Talnia de leef tijdsgrens op 14 jaar te stellen, werd het leerplicht bezwaar aangevoerd. Zoolang de leerplicht niet geldt tot 14 jaar zon een arbeidsverbod de kinderen maar op straat brengen- Ter Laan heelt toen een wets- ontwerpje ingediend om den leerplicht uil te breiden tot 14 jaar; vele jaren zwerft dit voorstel in de archieven; dat het nog niet ls aangenomen, is alleen aan bijkom stige omstandigheden te wijten." Commentaar: lijkt ons overbodig Natuurlijk zijn die vervloekte bourgeois de schuld, dat da leerplicht nog niet 'is uitgewerkt, zegt de „N. Crt." DE UITLEVERING VAN DEN EX-KEIZER. De „Nieuwe Ct." is van gevoelen dat de taak van Nederland ten aanzien van den ex-keizer duidelijk ls: „Welke redenen zouden wij kunnen hebbei\ om den gewezen Duitschen keizer uit te leve ren? Dat is de vraag. Wij vermogen er geen te bes/peuren. Wat wij wel zien, is dit: dat het vonnis der geschiedenis zeer hard voor ons zou zijn, als Het moest constateeren, dat wij zonder vol strekte noodzakelijkheid en bovendien in Strijd met het meest elementaire gevoel van billijkheid (dat verbiedt ook den grootsten misdadiger uit te leveren aan rechters, die, wanneer zlj_ denken aan de heiligheid van hun taak, zichzelf ongetwijield terstond zul len wreken) Wilhelm II hebben uitgeleverd. Het ware erger dan 'n misdrijf het ware een domheid. Men vergete niet. dat niet de rech ter, maar wij, die het vonnis mogelijk hiel- ROMAN uit het poolsch. 159 In gestrekte galop begaf Publius zich thans naar een door hem uitgekozen post. Evenzoo deden de andere aanvoerders der legioenen. Slechts een afdeeling prae- torianen, de waarzeggers en de astrologen bleven bij den Imperator. Juist ter rechter tijd verschenen de opper-tribunen op het slagveld, want reeds hadden zich troepjes sol daten uit het geheel losgemaakt, die naar de bergen Vloden. Toen zij hun opperbevelhebber gewaar werden, keerden zij terug tot de kampplaats. Nauwelijks bad Publius bet Melituuscbe legioen «lat zich in het heete zand met moeite voortbewoog, bereikt, of hij zond dadelijk de hulp-ruitenj tegen de Markomannen van Servius af en bracht het voetvolk In slagorde. Reeds weerklonken de tuba's die den iinkervieuge bet sein gaven om voort te rukken en dadelijk daarop hoorde men de tonen van een krijgsmarsch. Maar ondanks deze nadrukkelijke signalen zette zich geen voet in beweging. De met zweet en stof bedekte soldaten bewogen zich niet, Zou dat muiterij zijn Muiterij in het aangezicht van den vijand Publius' rechterband maakte een onwillekeurige beweging naar den greep van het zwaard. Doch neen Armenië levert steeds aan gehoor zaamheid gewende legioenen. Avidius Cassius had den bewoners van Klein-Azië de krijgstucht geleerd Waarschijnlijk zijn de arme kerels door de felle zon verlamd. Zij zullen echter zien, dat niet zij alleen ont bering en smart te dragen hebben. Publius steeg van het paard, nam met de linkerhand den helm van 't hoofd, greep met de rechterhand den standaard van den nabijstaanden vaandrig en riep „Mij na, makkers I" Een dof gemompel, dat zich over het geheele legioen verbreidde, was het antwoord op zijn bevel. Publius zag rond zich en verbleekte. Niemand volgde hem Het lot van Rome ligt op de punt van het zwaard, en zij wilden niet strijden voor den roem en de eer der heilige stad 1 Hij hief de handen met den standaard en den helm zoo koog hij kon ten hemel en riep met geweldige stem O, Jupiter, Jupiter I Als op commando viel het geheele legioen op de knieën en een vreemde hymnus steeg naar het gloei ende hemelgewelfde Armeniërs smeekten in de taal van hun verre vaderla d iema d om hulp. Publius luisterde, ten hoogste verbaasd. Niet Olym pische godheden gold het gebed. Nu herinnerde hij zich dergelijke toe en en klanken ergens gehoord te hebben... Ja, met zulk een lied scheidden de Christenen van het leven als zij in het Amphitheater ten doode gedoemd Ja, het zijn Christenen... de naam van Christus wordt dikwijls in deze hymne herhaald. En de leer van den Galileeschen profeet heeft ook in het Morgenland de meeste aanhangers. Publius geraakte in wilde woede. Het gansche legi oen aangetast door het Oostersche bijgeloof, den ge vaarlijksten vijand van Rome Ontzettend De Christelijke hymnus werd ver in het rond gehoord en vermengde zich in het rumoer van den strijd, die thans de bergen naderde. Toen het gezang ophield, zag Publius weder om het legioen stond uit zijn knielende houding op. Hij lachte bitter, zwaaide met het zwaard en riep Voor de eer van het heilige Rome l Om wille van Christus, onzen Heer 1 antwoordden de duizenden, die, een kruisteeken makend, zich in beweging zetteD. Op het veld des bloeds werd thans de beslissende strijd gestreden. Servius' voetvolk had de hulpruiterij reeds overwonneD en drong de Illyriërs naar het zuiden voor zich uit. In dit voor Rome zoo noodlottig rusten en richtten hunne blikken naar de bergen. Want boven deze bergen was de hemel plotselmg ver duisterd, zwarte wolken kwamen te voorschijn. De eene schoof zich over de anderezij vereenigden zich aan deze zijde van het gebergte een stormwind joeg den Germanen groote stofmassa's in het gezicht. Nu liet zich een ruischen hooren en een heftige onweers regen drenkte den door de zon verschroeiden bodem. Een lang aangehouden vreugdekreet begroette die vurig verlangde gave des hemels. Zonder er acht op te geven, dat het zwaard der Germanen boven hunne hoofden zweefde, vingen de Romeinsche soldaten het water met helmen, schilden en handen op en laafden zich met het verkwikkende nat met de begeerigheid van stervenden, die door een laatste geneesmiddel hun leven hopen terug te winnen. Reeds waren de Germanen van hun eerste verbazing bekomen, hunne zwaarden waren weder het bloedige werk begonnen en de legioensoldaten slurpten nog steeds het water in. Eerst nadat zij hun brandenden dorst gestild hadden grepen zij mot krachtige hand hun wapenen en stortte^ zij zich met woede op den vij and. Leve de Imperator, schreeuwden de sterk gedun de Illyrische legioenen. Old den wille van Christus, onzen Heer, nop** de Armeniërs, die op den nu afgekoelde» f bodem snel het slagveld naderden. van De strijd ontbrandde hewg ^^j^een zee ^Tder^rvlakte, ieddrom zwenkt^ do door gebroken rangen, doch ditmaal waren niet do Germa nen dc aanvallers. De Illyriërs drongen binnen de ge lederen van de Quaden de Armeniërs vielen met woe de op de Markomannen aan. De tuba's die den geheelen tijd gedurende het onge regeld handgemeen gezwegen hadden, lieten zich thans weder hooren. de legioensoldaten tot orde aanspo rend. De bevelhebbers bestuurdeo met een waakzaam oog hunne cohorten, de soldaten luisterden naar de signalen. Uiteengeslagen afdeeüageo sloten zich te zanien, sloegen door den vijand heen, kregen voeling met andere afdeelingen en zoo werd eindelijk de Romein scho slagorde hersteld Wat onder dec zonnegloed den Romeiaschen arm verlamde, de zware wapenrus ting dat strekte hem thans, nu hij was afgekoeld, tot beschutting. Do zwaardvechters vaa den Impera tor met huu ijzeien borstharnas drongen vermetel op tusschen de rijen der in linneD en leder gekleede bar baren. Binnen éën uur was de toestanü gthcei en oi vaas derd. DeArmeniërs hadden de Markomannen uit bun stellingen verdronger, de Illyriërs joegen de Quaden V°Seiwius zag, dat do weegschaal ten gunste der Romei- LiiiviHli wendde »°h daarom tot do reserve 'zSor Sterij, die nog io hot geheel niet aan den strijd hid deelgenomen, en nep De vrouwen en kinderen d^r wouden strekken smeekeud hunne armen naar u uit. Verdedigt hunne vrijheid 1 Hij zwaaide het zwaard, boog zich voorover op hot paard, wees met de hsno voor «Joh uit eo reed naar het slaggewoel. Terwijl hij zoo aau de spits zijner ruiterij voortreed, met de adelaarsvleugelen op den helm, omgolfd door een witten mantel, een kiijgsgod gelijk, geschiedde er ten tweeden male iets verrassends. Boven de bergen was de hemel middelerwijl weder verduisterd. Vandaar kwam opnieuw op de vleugelen van den stormwind een groote, donkerblauwe wolk. Juist boven de Germanen schoot een felle bliksem uit deze wolk, een hevige don derslag weergalmde als stortte het gansche hemel gewelf ineen. De storm blies de ruiters zoo geWSIBig iu het gelaat, dat zij nauwelijks konden ademhalen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1919 | | pagina 5