H1EÜWE HAARL. COURANT
BUITENLAND
FEUILLETON
Om huis en hof.
Dinsdag 12 Augustus. Tweede Biad
In naam der vrijheid.
Op den tweeden Pinksterdag van het vo
rig jaar maakten een vijftigtal personen
propaganda voor de vriidenkersvereeniging
«De Dageraad" uit Amsterdam en kwamen
op kun fietstocht terecht in Lisse, waar zij
door hun optreden, zoozeer de woede van de
godsdienstige bevolking opwekten, dat het
blijkbaar tot handtastelijkheden kwam.
Naar „Het Volk" nu mededeelt, heeft
het hoofdbestuur van de Dageraad, dat di
rect daarop een aanklacht indiende bij den
Officier van Justitie te Haarlem, dezer da
gen vernomen dat de zaak naar de openbare
terechtzitting is verwezen en in verband
hiermede werd het volgend schrijven aan
den Officier van Justitie verbonden:
„Het hoofdbestuur van de Ver, „De Dage
raad" heeft met genoegen vernomen, dat ein-
delijk de door dit bestuur ingediende aan
klacht naar de openbare terechtzitting zal
worden verwezen. Het hoofdbestuur heeft de
overtuiging, dat duizenden in den lande de
behandeling en de uitspraak van de recht
bank tegemoet zien in een zaak. die op zich
zelve, naar de gedachte van het Hoofdbe
stuur, klaar en eeenvoudig is."
Ja, juist, „klaar en duidelijk" en natuurlijk
wordt dan een beroep gedaan op de hoogge
roemde vrijheid in ons dierbaar Nederland,
waar het geoorloofd heet te ziju vrij en
frank voor zijn denkbeelden uit te komen.
Wij weten niet precies wat er in Lisse is
voorgevallen op dien tweeden Pinksterdag
en wanneer daar mishandelingen hebben
plaats gehad, zullen wij dat niet goedkeu
ren, doch wij herinneren ons nog vaag ook
lets van dien propagandatoeht. die voor de
betoogers te Lisse on zoo onverwachte wijze
eindigde, vernomen te hebben en wij hebben
ons de moeite getroost in onze courantenleg
gers eenige berichten op te zoeken, die ons
daaromtrent waren toegezonden.
En wij vonden het volgende uit Halfweg,
waar de betoogers ook doortrokken en welk
bericht kenschetsend is voor het allooi van
die betooging.
„Op den heerlijken tweeden Pinkster
morgen, zoo schreef men ons uit Half
weg, werd ons vredig dorp onthaald op
het bezoek van een afdeeling uit de le
den van „De Dageraad" te Amsterdam.
De dames(ï) en heeren(ï) waren onder ge
leide van een hoofdman en vergezeld van
hoornmuziek. Zij waren op fietsen, welke
met allerlei versieringen en lieve spreu
ken waren opgesmukt.
Van die versieringen noemen we een
Franciscaner pater, die den wijzer van
den tijd achteruit tracht te draaien.
Van de borden, die zii met zich voerden
vermelden we de volgende opschriften:
„De kerk is reactie". „Weg met Paus
en Vatieaan". „Weg met Godsdienst en
kazerne", enz.
Toen zij op het dorp gekomen waren,
hieven zij een luid gezang aan van hunne
anti-godsdienstige bondsliedereu.
Aan het eind van het dorp, vóór de wo
ning van den burgemeester, den heer Mi-
chielsen, gekomen, vond. met het noodig
nog eens meer nadrukkelijk te demon-
streeren.
Men blits enkele malen op den hoorn,
hield met alle spreuken voor de woning
stand, schalde z'n fraaiste liederen nit en
wachtte zoo twintig minuten, echter te
vergeefs.
Toen de politie in aantocht was om het
verkeer te besehermen, verwijderde zich
het illustre gezelschap.
Om zulke dingen te rechtvaardigen, be
roept men zich in Nederland op het veel
misbruikte woord „Vrijheid".
Ook in Haarlem en verder naar het
Zuiden, heeft het stelletje de wegen on
veilig gemaakt.'
Wij herinneren ons nog goed, dat ook wij, op
weg naar de Hoogmis, dezen troep op een
onzer Haarlemsehe singels tegenkwamen
en wij moeten het eerlijk bekennen: het bloed
kookte in onze aderen.
Uit Lisse bereikte ons omtrent de gebeur
tenissen aldaar, het volgende bericht:
LISSE. Gisteren zon alhier een ont
moeting plaats hebben van een aantal le
den van de Dageraad nit Amsterdam en
Rotterdam. Daar deze ontmoeting van te
voren bekend was geworden, was de pro-
pagandaclub op haar post. Omstreeks elf
uur kwamen ex een dertigtal aanfietsen,
met transparanten voor op de fiets, welks
opschriften beleedigend waren voor ons
katholieken en waarop de Christus werd
verguisd en de kerk en har© bedienaars
werden bespot. De propagandisten, bijge-
staan door een aantal katholieken, waren
spoedig in actie. De transparanten waren
spoedig in handen der propagandisten, be
nevens een massa schunnige lectuur, het
geen werd verscheurd en bij het oud pa
pier werd gedeponeerd. De heeren kwa
men alzoo van een koude kermis thuis.
Wij her-halen nogmaals, dat wanneer in
Lisse mishandelingen hebben plaats gehad,
dit niet goed te keuren is en wel, alle an
dere motieven daargelaten, omdat zulk op
treden strijdig is met den ons, Katholieken,
passende waardigheid.
Maar is het per slot van rekening toch
ook niet te begrijpen, dat jonge, strijdbare
katholieken hun kalmte verliezen, wanneer
zij op een dergelijke wijze hun godsdienst,
hun dierbaarst pand. hooren en zien belee-
digen!
Zulke feiteu moeten nog eens goed in het
geheugen van ons Nederland soke volk worg
den teruggeroepen, opdat het waarlijk en
naar waarheid zich een oordeel vorme over
wat De Dageraad heeft durven doen. Wan
neer de vrijheidminnende Nederlanders goed
deze feiten kennen, dan twijfelen wij' er niet
aan, hoe het oordeel van de meerderheid
van ons Nederlandsch volk ziin zal.
Zoo gaarne wordt van zekere zijde geschermd
met het woordvrijheid. Maar bestaat die
vrijheid dan alleen voor hen, die anderen
beleedigen willen en hun heiligste gevoelens
krenken?
Wat blijft er over van de vrijheid van
den openbaren weg-, als die alleen wordt in
genomen door een minderheid die de meer
derheid terroriseert?
De overbekende papenhater. Mr. Tideman,
verdedigde verleden week voor het Haar
lemsehe kantongerecht den communist M.,
beschuldigd de openbare orde te hebben ver
stoord door zijn Zaterdagsehe straatcolpor,-
tage en durfde voor dit herseehap de colpor
tage van het vrije woord op te eischen.
Wie wel eens op een Zaterdagavond door
de Groot© Houtstraat wandelde en het dik
wijls hemeltergende geschreeuw hoorde,
weet wat die vrijheid beteekent.
Wij kennen Haarlemsehe burgers, die om
deze reden de winkelstraten op Zaterdag
avond mijden. Zeker, wie het gekrijsoh niet
hooren wil, moet dan maar niet in de Groo-
te Houtstraat komen. Die vrijheid heeft
iedereen.
Maar is het dan vrijheid, als men zioh de
vrije beweging ontzeggen moet, om de be-
leedigingen van zulke individuën te ont
gaan?
Neen, dat is geen vrijheid!
Het is de vrijheidsleuze, die den Stede
houder van Ohristus van ziin rechtmatig 'be
zit, van Zijne staten, beroofde en maakte tot
een gevangene.
Het is de vrijheid, die den katholieken
verbiedt op de openbare straten processies
te houden en hun godsdienstige gevoelens te
uiten terwijl het Leger, des Heils wordt toe
gestaan openbare gosdienstoefeningen te
houden met een orgeltje en kerkgezangen en
dweepende preeken.
Het is de vrijheid en gelijkheid, die iedere
Nederlander voor de Grondwet geniet,
maar die maakt, dat de knapsite taalleeraar
ter wereld geboycot wordt als professor dór
Amsterdamsohe universiteit, ómdat hij ka
tholiek is; die maakt dat nog immer het hij-
houden van het staatje: Graag op haantjes,
voor de katholieken zoo bizonder leerzaam
is.
Het is de vrijheid van het hooghartige en
egoistische liberalisme, socialisme en mate
rialisme.
Het is ten slotte de vrijheid voor allen
en alles, behalve voor den Ohristus, den
Schepper, Heer en Meester van Hemel en
aarde!
UIT BELGIë.
D© vleeschvoorziening.
Het Belgische ministerie van Bevoorra
ding heeft, aldus lezen we in „Ons Va
derland" verscheidene contracten afge
sloten voor den invoer van mager vee, dat
hier dan vetgemest worden zon en geslacht.
Het doel is echter niet alleen aan de be
volking vleesch te verschaffen, en de prij
zen ervan weer normaal te maken; men wil
vooral onzen veestapel zoo gauw mogelijk
herstellen.
Die invoer zal den landbouwer in staat
stellen bet eigen vee te behouden, dat hij
anders onvoldoende had moeten verkoopen.
Te beginnen met Januari zal het mogelijk
zijn die dieren op do markt te brengen en
de prijzen van het vee en het vleesch op
een normaal peil te houden.
Ook in den winter zal het mogelijk' zijn
het vetmesten, voort te zetten, want
hot ministerie neemt alle maatregelen om aan
de landbouwers het naodige te verschaffen.
De regèering legt niet langer beslag op de
rogge, zoodat de voortbrengers er vrij over
bescntnne'n voor het vetmesten w Y&SJ leögf
neemt het maatregelen om den uitvoer van
geconcentreerd veevoeder tegen te gaan,
In Maart kocht de regeering in Canada
5000 stuks vee; op 15 Juli 1300 hoornbeest
ten voor, ons land, te Momtréal of New-Tork
ingescheept. Mager ongeslacbt vee wordt te
gen, eon maximumprijs van 3.50 fr. ter be
schikking der. landbouwers of fokkers ge
steld, die een aanvraag daartoe doen aan Ihet
ministerie van Levensmiddelen of van
Landbouw, Een nieuwe zending wordt thans
te Antwerpen verwacht.
Met het oog op. een spoediger, vleeschvoor-
ziening heeft het ministerie de contracten
gewijzigd e'n zal het vpprtaan vette beesten
in plaats van magere ontvangen, waaronder
zekere bezeWdingen dadelijk geslacht en Qp
de markt zullen gebracht worden.
De contracten betreffende de levering, over
ió Juli tot 15. September, van 1800 Argen-
tijnsche ossen, waarvan 210 beesten té Cu-
r.eghem zijn, verkocht op, 22 en 23 Juli
Maar het voornaamste feit is de aankoop
in Canada van 15.000 vette runderen, waar
van een eerste bezending verwacht wordt be
gin Augustus. Elke week zal aldus een zen
ding van 600 beesten toekomen tot 15 Sep
tember. eh van 800 beesten van eind Septem
ber tot einid December.
Met ingang van Augustus zullen dus, dank
zij den invoer, door d e regeering gedaan, elke
week 760 tot 800 stuks vee op de marktejn
van Brussel verkocht worden.
UIT FRANKRIJK.
De ratificatie van het vredesverdrag.
De Fransche Kamer heeft den datum voor
de bespreking van het rapport-Barthou over
het vredesverdrag op 26 Augustus vastge
steld. Er zijn reeds 16 sprekers ingeschreven
waarhij men nog den voorzitter en den rap
porteur moet veegen. Bovendien zullen leden
der regeering uitgeaoodigd worden om be
treffende bijzonder© punten nadere medie-
deelingen te doen. Wellicht zal de Kamer,
om de ratificatie te bespoedigen, besluiten
alle dagen zitting te houden, misschien zelfs
's morgens.
.UIT DUITSCHLAND-
Het aftreden van den
Keizer.
Set regent in Duitschland .onthullingen.
Om er maai' een greep uit te doen: Dl©
generaals Hindenburg, Plessen, Marschallen
iSchuleinburg, en de ex-minister van buiten-
landsche zaken Hintze allen in: het hoofd
kwartier te Spa eind October en begin No
vember 1918 getuige geweest van de gebeur
tenissen vóór, en tijdens het aftreden .van
den keizer, hebben het noodig geoordeeld
enkele weken geleden in de conservatieve
bladen een verklaring te publiceeren, waar
uit zou blijken, dat dè rijksregeering, in
de eerste plaats de toenmalige rijkskanse
lier prins Max van Baden, den keizer te
vroeg had prijs gegeve|n, dat zijn abdicatie
niet noodig geweest zou zijn. Prins .Max, Idie
bezig is de geschiedenis te schrijven yan
zijn zesweeksche kanselienschap, waarin na
tuurlijk de koizer-kwestie een gropfe rol
heeft gespeeld, heeft gemeend met het ont
zenuwen van deze ernstige verwijten niet
te kuinnen wachten tot zijn mémoires ver
schenen zijn. En in de vooruitstrevende
Duitsche bladen laat hij nu zijn verweer af
drukken. En daaruit blijkt niet onduidelijk
hoe het legerbestuur wet den minsten kijk,
heeft gehad op politiek. En dit moest, ge
zien de aspiraties van generaal Ludendorff
zich steeds te bewegen op, politiek terrein
noodlottig worden. Prins Max toont dit aan
bij zijn critiek op. het overhaast vragen om
een wapenstilstand, op uitdrukkelijk verzoek
van het legerbestuur. Ook geeft hij den mi
litairen de schuld, dat de keizer.aangelejgen-
heid niet bijtijds in het reine gebracht kon
worden. De gebeurtenissen hebben bewezen,
dat er een keiler-aangelegenheid heeft be
staan, anders zou hij niet op zoo'n radicale
wijze tot eeh oplossing gekomen zijn. De
keizer is door zijn militaire raadslieden,,
hiervan eerst onkundig gelaten, zegt Prins
Max en teen de zaak niet meer. ver
zwegen kón worden, werd de keizer ver
keerd ingelicht, zoodat bij niet op, de hoogte
was vajn de revolutionaire stemming aan
bet fro|nt en in het land. Indien hij op, de
hoogte geweest ware, dun zou hij den 8en
November 's avonds vrijwillig afstand gedaan
hebben van den troon.
De schuld vain het legerbestuur, aldus
Prins Max, begon reeds den 29en October,
toein de keizer op aanraden van de militaire
raadslieden Berlijn verliet en naar het hoofd
kwartier vertrok. Iedereeln kreeg toen het
gevoel, dat er, iets ging afbrokkelen door
deze vlucht. De keizer heeft in de beslis
sende uren van zijn abdicatie gezegd: „Ik
kan mijn volk in den nood niet verlaten."
Volkomen juist. Doch dan had hij in Berlijn
moeten blijven, waar de invloed der mi
litairen hem niet volkomen beheerschte. Dan
zouden waandenkbeelden als tegenstand te
gen de dreigende beweging niet bij hem
opgekomen zijn. De vlucht naar het hoofd
kwartier, jvedd voortgezet zonaer medeweten
van de rijksregeering. Het legerbestuur wist
dus; eind .October reeds, dat het zijn eigen
weg .wilde bewandelen, ook in deze zaak
Daarom moest het den keizer in zijn mid
den hebben. Het wilde de ontwikkeling te
genhouden, doch' heeft haar in de lijanid
gewerkt. Het hoofdkwartier wilde dep, kei
zer, handhaven, tot eiken prijs. De gebeur
tenissen waren sterker, dan het hoofdkwar
tier.
Dat is de tend enz van het betoog van
prins Max.
UIT ENGELAND.
De reconstructie van het kabinet.
Volgens den pariiementaire medewerkei\
van de .Daily Tel." wordt er in de wandel
gangen van bet parlement druk over de re
constructie van bet kabinet gesproken, of
schoon er geen definitieve aanwijzingen zijn,
dat Lyod George een snelle en diepgaande
hervorming van zijn ministerie overweegt.
Veeleer is men in goed-ingeliohte kringen de
meening toegedaan, dat er gedurende het re
ces slechts onbeduidende wijzigingen zullen
plaats grijpen. Deze meening schijnt des te
meer gegrond, wijl de regeering geen veran
dering in baar, politiek gebracht beeft en
verandering van personen dus ook niet noo
dig geacht wordt, afgezien dan van de en
kele persoonswijzigingen. welke onvermijde
lijk zijn.
Tegen de duurte.
Door de nieuwe wet tegen d^ duurte zijn
aan de Board of Trade uitgestrekte bevoegd
beden gegeven. Zoo bijv. heeft zij, om te
groote winst te voorkomen, het recht een on
derzoek in te stellen naar de prijzen, kosten
en winsten der verschillende artikelen. Te
vens zullen hij de plaatselijke afdeelingen
van de Board klachten over te booge prijzgn
kunnen worden ingediend, waarna een onder
zoek wordt ingesteld. Wordt de prijs werke
lijk te boog bevonden, dan moet de verkoo-
per aan den consument bet te veel betaalde
teruggeven. De verkoopers hebben echter
eveneens het recht een beroep te doen op de
Board ter voorkoming van allerlei onge
gronde klaohten. Verder, worden de onkos
ten, die de commissies maken, door een bij
zonder fonds gedekt. De geheele wet, bekend
onder den naam van „profiteeringe-act 1919"
zal 6 maanden van kracht blijven en niet
langer, tenzij bet parlement anders beslist.
UIT HONGARIJE.
De Entente en de nieuwe regeering.
Het spreekt van zelf, dat de Entente een
zucht vtan verlichting geslaakt beeft, nu het
Bolsjewistisch regiem in Hongarije is omver
geworpen, waardóór de mogelijkheid is ont
staan tot de instelling van een regeering, die
steunt op den volkswil en voldoende waarborgen
biedt voor het beginnen van vredesonderhan
delingen. i
Met spanning mag nu worden afgewacht, of
aartshertog Joseph er in zal slagen langza
merhand de rust in het zoo zwaar geteisterde
land te herstellen.
De minister-president Friedrich moet hebben
verklaard; dat de regeering zich plaaatst op re-
puMikeinschen grondslag, terwijl zij ernaar
streeft de orde en rust te herstellen en het bols
jewisme te vernietigen, dat door buitenlandsche
invloeden in het land is gebracht. Maar d'i't
alles sluit nit uü, dat de geallieerden nog
wantrouwend zijn en een nieuwe valstrik vree
zen van de zijd'e van het Miagyaarsche natio
nalisme.
De Rumeniërs in Hongarije.
De moeilijkheden in Hongarije worden niet
weinig vergroot door de aldaar verblijvende
Roemeensche troepen. Van Roemeensche zijde is
nog niet geantwoord ep de nota van dien Raadi
van Vijf en volgens ontvangen inlichtingen
zouden de Roemeniërs hun troepenmacht steeds
versterken. Men hoopt, dat de militaire missie,
welke dezer dagen te Boedapest zal komen,
krachtig er toe zal bijdragen dit probleem tot
oplossing te brengen. Men schrijft den Roeme-
niërs het plan toe die conferentie te willen be
richten, dat zij zich niet heeft te bemoeien met
de Roemeensche quaestie, daar zij dón opmarsch
van het Roodë leger niet tot staan heeft weten
te brengen, zoodat de Roemeniërs zichzelf heb
ben moeten beschermen.
In verband hiermede is Hoover, na dó levens
middelenvoorziening van Hongarije te hebben
stopgezet, teneinde te voorkomen, diat de Roe
meniërs zich ervan zouden meester maken, naar
Boedapest vertrokken, om een rapport op te ma
ken over den toestand, aangezien de onrust in
Atnerikaansche kringen zeer groot blijft..
De wereld-scheepsruim te.
Lloyd's „Register of SShipping" geeft een
overzicht vaju de wereldscheepsruiinte vopr
én, na den oorlog, In Juli 1914 was ze
45.404.000 toto, bruto voor de stoomschepen
ein 4.050.000 voor. de zeilschepen.
Thans zijn deze cijfers: 47.897.000 ton voor
de stoomschepen en 3.022.000 voor. de zeil
schepen. De tonnemaat van de stoomsche
pen is dus tijdens den oorlog met ^/2, mil-
lioen ton toegenomen, die van de zeilsche
pen met 1.030.000 verminderd.
li)
„Waar ligt het meisje," vroeg de hoer.
„Ik ga zelf mee."
„Niet noodig," wendde de Beukenboer af,
„zeg de plaats maar en wij zullen ze wel
vinden. Ga aan tafel, eet en rust uit, gij hebt
het noodig."
„Aan den zoom van het woud ligt zij,
naast mijn zak. Breng dien ook mee. Ik heb
hem laten liggen om vlugger te loepen."
De Beukenboer, Lippel en de hulshoudster
gingen met de slede dalwaarts. Half onder
de sneeuw begraven zagen zij den zak liggen
en niet verder van daar het meisje.
„Eva," riep de Beukenboer verschrikt ujjfc.
Snel nam hij het meisje od en plaatste haar
op de slee en legde den zak van den vodden-
kaper onder haar hoofd. Daarna stormde hij
met de slee naar huis. Men droeg de verstijf
de in de koele kamer, waar de huishoudster
en de meid haar wel een nur lang met
sneeuw inwreven. Eindelijk kwam de huis
houdster uit de kamer. „Zij ademt al," zeide
rij. rik had nooit knnnen denk en. dat men
iemand met sneeuw weer kan levend rna-
ken."
De hoer ging met zijn knechts weer naar
de schuur; de huishoudster moest bij het
zieke meisje blijven.
Des avonds zat de boer in zijn kamer voor
een boek over de geneeskunde
vn
De eerstvolgende dagen hadden groote op
gewondenheid in het anders zoo stille Aeht-
dal gebracht. In het woud had men Seffel,
de dochter van Martin vermoord gevonden:
een kogel had haar borst doorboord. Men
zei aanstonds, dat do jager de moordenaar
was; het was bekend, dat Seffel hem had af
gewezen en dat hij haar meermalen had be
dreigd, indien zij bleef weigeren, heem tot
haar man te nemen. De jager was echter
nergens te vinden.
Twee dagen later werd Seffel grafwaarts
gedragen. Bijna alle dorpelingen volgden
haar lijk. De moeder jammerde en weende,
maar Martin keek somber voor zioh uit.
„Leven om leven," had hii gemompeld.
Dicht bij het kerkhof ontmoetten eenige
houthakkers den lijkstoet. Op eenige boom
takken droegen zij het lijk des jagers. Allen
zagen hem .verschrikt en verwonderd aan.
Alleen Martin balde de vuist en beet de tan
den op elkaar: „Thans is mii iemand voor
geweest," mompelde hii.
Des middags kwam het gerecht in het
dorp. In het kasteel werd de barones onder
vraagd, of zij niets wist of vermoedde. De
barones gaf in haar blinde wraakzucht den
Beukenboer als deu vermoedelüken moorde
naar aan. Zij kon het wel niet met zeker
heid zeggen, maar onmogelijk ware het niet,
daar hij haar en haar bediende haatte.
Reeds meermalen hadden heftige tooneêlen
tusschen den boer en haar jager plaats ge
grepen, verklaarde zii. De houtvastergbedien-
den hielden Gunther, den zoon des rechters,
voor schuldig en wezen op de bedreiging
van dezen hij den oogstdans.
De justitiedienaars begaven zioh naar den
rechter en namen hem mee naar de plaats
waar de jager dood was gevonden.
„Was uw zoon gisteravond thuis," vroegen
de beambten aan den rechter.
„Neen." De rechter groette kortaf en ging.
„Blijf nog," beval de ambtenaar, „wij ziju
nog niet klaar." Maar hii liet zioh niet te
rughouden en ging met loomen tred naar
zijn hof. Ook dat nog!
Tegen den avond kwam een soldaat met
geveld© bajonet in den Boodhof en nam
Gunther gevangen. Te gelijk .verscheen een
De koopvaardijvloot oer .ver. ffkniojï 5»
verreweg het meest toegenomen, nh yan)
2.027.000 tot 9.773.000 tón (dus: met 382 pÖt.)
die van Japan is met 617.000 toil yermeeri
derd (36 pCt.) die der Britsche dominions'
met 232.000 tón (14 pCt.), die van Frank-»
rijk met 40.000 ton, die van Nederland met
102.000 tob. i l
De vloot va|n GrootBritannië is liet sterkst
achteruitgegan, n.L van 18.892.000 tot
16.345.000 bón, een vermindering dus y.aói
meer, "dan 2y2 miliioen tob- Mooi; Grieken
land bedraagt de vermindering 530.000, yo.or
Noorwegen 360.000, voor Italië 192.000 voor
Spanje 175.000 voior Denemarken 139.000 ton
De verliezen tijdens den oorlog wordeA
als volgt opgegeven: G root-Brit annië
5.003.000, Britsche dominions 199.000, Frank
rijk 636.000, Duitschland .3.582.000, Neder
land 384000, Italië 677.000, Noorwe
gen! 1.025.000, andere landen 2.816.000 ton.
De verliezen bedragen dus in het geheel
14.202.000 ton.
De Duitsche en ,0-H. koopvaarders,, did
op, den dag, dat de wapenstilstand, gesloten
werd, nog niet in handen der Geallieerden:
waren, zijn in de statistiek opgenomen ais
Duitsche en O.-H. schepen.
In deze opgave treft yooral het verminf
derde overwicht van do Engelsche koopvaar-
dij vloot, in 1914 bezat Engeland 41.6 pCt. 1
van de wereld.tonnemaat, de .Ver. Staten
4.46 pCt. Thans zijn de cijfers 34.1 pCt.
en 24.9 pCt. De Ver. Staten hebben dug
de tweede plaats veroverd,, Japan de dorde.
In de statistiek is geen rekening jjehou-
den met de waarde der daarin opgenomen'
schepen. Ongetwijfeld zou in normale jijden
een deel der, koopvaarders, die thans in dj©
vaart blijven, vervangen zijn door betere
en meer moderne schepen. Voor Engeland
geldt dat nog meer dan voor andere lan
den. Voor den oorlog zijn veel meer ver
ouderde Eaigelsche scepen gesloopt of naar
het buitenland verkocht dan in de eorlogs- j
jaren. Als men dien factor in rekening brengt
wordt het v.erliesj, tijdens den oorlog gel
leden, natuurlijk nog heel wat hooger. i
GEMENGDE BUiTENLANDSCHE (BERICHTEN
Knoeierij bij heti vlieg wezen in Engeland.
De commissie voor, Nat. uitgaven te Londen,
gaf eene uiteenzetting van de verbazende ver
kwisting en speculatie van het ministerie van
luchtvaart. Enorm© loonen werden betaald aan
10-000 werklieden, die vliegparken aanlegden.1
Niemand verdiende het geld, dat hii ontving!
Een regeeringspersoon en drie ondernemers
waren betrokken in een complot tot het plegen
van ibedriegerii en werden allen gearresteerd,
doch de opperste Rijks-advocaat van Schotland
weigerde tot vervolging over te gaan. gedeel
telijk omdat eene vervolging het blijkbarq
plichtsverzuim der regeeringg-vertegenwoordi
gers aan den dag zou brengen. 60.000 p. sfcj
door eenige aannemers berekend, konden nië<
worden opgespoord. Van de voor kleeding be«
stemde stoffen behielden de aannemers el
van elk kleedingstuk en verschaften deze aap
de vrouwen der. luchtvaartmenschen. Een. iü4
specteur, die dit ontdekte, werd later ontslagen.
Rijkskolonisatie in Engeland.
Het oorlogskabinet heeft voorgesteld omi
30.000 ontslagen soldaten met hun gezinnen,
'kosteloos voor een tijd van 8.jaar naar West-'
Australië over te brengen. Dit is het resultaati
van het rijkskolonisatie-plan. waarbij vrije
overtooht wordt gegeven aan gedemobiliseer-
den.
Hernieuwde verwoesting van Bailieul.
Te Bailieul in Noord-Erankrijk is een rcuri
nitie-depót ontploft, waardoor een pas wecler,
opgebouwd gedeelte van de stad. is verwoest.'
Een groot aantal inwoners is onder de puin-' i
hopen begraven. Tot nu toe ziin drie dooden eni f
20 gewonden gevonden.
Kranten-verbod in Boedapest. f
Minister-president Stefan Eriedrich heeft op
voorstel van vertegenwoordigers der pers een
verordening, uitgevaardigd, waarbij 't verschij
nen van alle pers-producten, dus ook van dagr
bladen, weekbladen, tijdschriften en. vlugschrif-
ten tot nadere aankondiging verboden wordt.
Deze maatregel werd noodig wegens het papier
gebrek. Voor den duur van. den tegenwoordlgeni
toestand zal het officieele orgaan ..Budapest!
Kozlovenly" tweemaal per dag. 's morgens en
'e avonds verschijnen en in het niet-officieelf
gedeelte het publiek van de belangrijkste ge<
beurtenissen op de hoogte houden.
Katholiek: protest.
De katholieken van Italië blijven met
kracht protesteeren tegen de benoeming) van
den .bekenden vrijmetselaar en kerkvervol-
ger. Credaro tót burgerlijk gouverneur va-q
Trente. Het hoofdbestuur der katholieke
jeugdfederatie met meer, dan 2000 vereeni-
gingen, h eeft een scherp, protest aan de re
geering gezonden.
Een generaal voor den Krijgsraad.
Generaal Tournier bevelhebber van Mair<
beu(ge, die na twee .weken reeds kapituleer,
de, komt de volgende week voor. den Krijgs
raad. i
tweede in den Beukenhof en nam den Beu
kenboer mee.
„Er zijn vermoedens". Dat was alles wat
men hun beiden, zei. Konden zii hun on
schuld bewijzen, dan zou men hen weer cxp
vrije voeten stellen.
De Beukenboer was na eenige dagen weer
teruggekomen; hij had kunnen bewijzen, dat
hij in den nacht van den moord zijn hof niet
had verlaten. Gunther echter bleef in hech
tenis. Zelfs zijn vader had toegegeven, dat
zijn zoon dien avond met het geweer was
uitgegaan, maar hij kon verzekeren, dat zijn
zoon noch gestroopt, nooh den jager had na
gezeten, want de Roodboer had zelf een uit
gestrekt jachtveld.
De Roodboer was somberder geworden dan
ooit, zijn krachtige gestalte scheen elke week
meer en meer in te vallen.
Eva was genezen. Zij zag er nog wel bleek
en slechts uit, maar het gevaar was gewe
ken. Daar nam op een namiddag de Beuken
boer zijn stok en begaf zich naar het dal,
naar Rüppel. Wat die twee met elkaar
spraken en verhandelden, vernam niemand,
maar de zaak scheen niet van een leien dak
je te loopen, want men hoorde Riippel nu en
dan met de vuist ep de tafel slaan en heftig
praten. Toen echter de Beukenboer den hof'
verliet, merkte niemand iets van een twist
tusschen beide.
Daags daarop kwam Rüppel in den Beu
kenhof en huurde Eva als dienstmeid.
„Morgen kunt gij al komen," zei hij. „Ik
zal Frans naar je huisje sturen om het beet
je goed, dat gij hebt, te halem"
„Laat haar hjer nog een beetje van haar
ziekte bekomen," zei de huishoudster. Maar
Rüppel wilde daar niets van hooren.
„Dat kan zij bij mij ook," zeide hij, „op het
oogenblik is het werk nog zoo zwaar niet."
Den volgenden dag ging Eva naar het dal,
Het was haar, alsof zii ver weg moest, naar
den vreemde. Zy was zoo graag in den Beu»
kenhof gelbleven. Waarom had de Beuken
boer haar niet gehuurd? Hii kon haar toob
goed gebruiken, want Resel zou met Paschen
weggaan. Ze zou geen loon verlangd hebben-
met den kost zon ay tevreden zijn geweest*
Maar neen
Een traan blonk in haar oog, toen zij af
scheid nam en de bewoners van den Beuken
hof bedankte voor hun goede zorgep. aan
haar besteed.
(Wordt vervolgd.),
- nniu IHWIII I Ifa. ■mimi
