HEINE IUIL tlllll
•Wff JtS/iïï rart
BUITENLAND
BOUDEWIJN.
TEGENSPOED.
Notes uit Bollenland.
FKÜILLh hS
VAN DICHTERS EN BOEKEN,
Zaterdag i§ Augustus. Derde Blad,
i.
Het lage land', dat zich achter de bescherpien-
de duinen langs de Noordzee uitstrekt, heeft niet
ten onrechte den roep eene streek van welvaart
te zijn.
De tourist, die de dorpen van Haarlem tot
Leiden doortrekt, vindt ,er villa's en landhuizen
gerijd! liggen langs de wegen, ziet de huizingen
van landgoederen weggescholen in bosschages en
boschaanplantiriigendie nog niet ten oifer vielen
aan de money-making, ook hier hoogtij vierend.
Want het grove zand der velden is een
TOudmijn voor de nijvere hand die door on
dernemingslust wordt aangeprikkeld tot inge
spannen arbeid, 't Ligt er evenwel niet voor het
aprapen het gele metaal, dat heel de wereld
door zoo zeer de begeerte der menschen ver
vult Het moet diep gedolven worden uit den
bodem, schraal uit zijn aard, maar tot vrucht-
baaiheid gedwongen door de kunst van ooi-
deelkundige bewerking en bemesting, bn ook
dan nog beïnvloeden buiten de natuur,vracn-
len tal van omstandigheden de factoren, die
bet hoofdproduct dezer streken zijn waarde ver-
r.et' tijdperk van oorlog en vernieling, van
onvree en strijd, dat pas achter ons ligt, maar
in ziin nog steüs onberekenbare gevolgen met
ten volle beoordeeld 'kan worden, is daarvoor
onwraakbaar getuige
Of lag daar met plotseling het hootdbedrijt
der bollenstreek als lamgeslagen, toen in Au
gustusmaand van 1914 over Europa de oor
logsramp kwam?
Zijn voortbrengselen van luxe ondervonden
terstond den terugslag van de verwarring m
het economisch gestel onzer ingewikkelde sa
menleving.
Ware liet niet,"dat de oude veerkracht van
ondernemingszin die eeu oogenblik als verlam
de energie weer had doen opspringen, waie het
niet dat ate eischen van het oogenblik tot een
intense hoog opgevoerde productie van vocascl
hadden' gepiest, de geheels streek zou neergfr-
gleden zijn naar den ondergang door verai-
tning en financieele uitputting-
Ze is er voor bewaard gebleven, zij het dan
ook met eenige inboeting van bedrijfsomvang.
Er kwam herstel en de huidige niet gewone,
om niet tc spreken van buitengewone^ of van
abnormale, prijsstijging der diversie bloembol
len artikelen valt zelfs buiten het plan oei
meest optimistische .vooruitrekening.
In de beoordeeling van de oogenbl ttelijtó
rer, vewninderde aanvraag voor den handel de
cultuur is ingekrompen, komt ook dte van ouas
betoude speculatieve zucht zie doen gelaten.
Moge in de herleving van dten handel op de
buitentandsche markt ook al reden liggen tot
de opmerkelijke rijzing der prijzen de zin voor
Jrweeklust met hoop op later gewin is een niet
onbelangrijke factor voor het beheerechen oer
pinnenlandsche markt.
't Moge thans meer dan gewoon zijn, 't ver
schijnsel, dat nu te constateeren valt is,
nieuw, want eerder en in meer normale tijden,
en nog meer in 't bijzonder voor enkele artike
len kwam het voor, Maar, ondterhevig als het
fcuxe product dezer streek is aan mode en oo-
gertblikkelijke smaak, steeds volgde, en al te
dikwijls voor spoedige inzinking, zelfs een
zoo spoedige daling als handige politieke ma
noeuvres en andere machinaties ter geldbeurze
wel eens te zien geven
In ieder geval is door de hooge markt in de
bollenwerela de streek tot standhouden in staat,
want de productie van voedtogsartikelen kan dit
jaar niet beantwoorden aan de financieele ei-
scihen der bedrijfsvoering.
Wie gehoopt had als in de napenode van den
oorlogstijd op een goede financieele uitkomst
van cultuur van diverse voedingsmiddelen zou
bedrogen uitgekomen zijn, indien niet de hooge
prijzen der hyacinten, tulpen en andere artikelen
compenseer end werkten.
Dat mag een geluk heeten voor heel het
maatschappelijk leven in bollenland, dat nut
vreemd bleef aan scherp toeges,pitsten socialen
strik! tusschen de belangen der yerschillendte so
ciale geledingen, maar waarbij de zin voor
christelijk sociale ordening toch steeds kon bhj-
^imSfïdf verklaring niet verre te zoekm.
Men behoeft slechts de toiens van onze Room-
sche kerken te teilen om overtuigd te zijn, dat
de bevolking van bollenland voor een zeer n.-
teekenend percentage Roomsch-katholiek is ter
wijl bovendien een ander voornaam deel tot het
geloovig christelijk volk gerekend mag worden.
De gemeenteraden in heel bollenland tellen
op meerdere plaatsen flinke, zelfs meerderheids
fracties van Roemsch-KathGiieken. 1 .et mag
daarbij als een teekenend verschijnsel aange
merkt worden, dat bij de burgemeestersbenoe
mingen uit den taaisten tijd naast Üeni Kathol
Heken op volger van den Roomsdieni Burgemees
ter van Lisse, Idle benoeming van een Kathol',
burgemeester van Benmebroek kan worden ge
noemd. En hoezeer de Regeering op de hoogte
blijkt ie zijn van dte eischen, die aan zulk ,een
dignitaris te Bennëbroek gesteld moeten wor
denspreekt duidelijk hieruit, dat z als opvolger
van Jhr. van Schui l en,burg een Katholiek van
hooger geboorte daar aanwees. i
Het zal den lezer, die tot hiertoe deze „No
tes" heeft willen volgen, niet ontgiaan zijnj, .dat
de bedoeling er van ligt in beschouwingen en
spiekingen over economische, sociale, politieke
en godsdienstige toestandten en feiten uit bollen
land.
Mogen zij steeds van zulfcen aard zijn, dat zij;
kunnen getuigen; van een opgewekt leven on
der de 'Roomsche 'bevolking, dat van haar actie,
van haar streven en werken getuigd kan worden
als va/i een navolgenswaardig voorbeeld. Want
onze tijden vragen veel kracht, veel toewijding,
veel plichtsvervulling, maar bovenal veel be-
ginseltrouw en beginselvastheid vooral van de
Roomsch-Katholieken, waar het geldt de hand
having van sociale orde naar Gods bestel,
"ëKKANT.
(Felix Timmermans)
Guido Gezelle heeft het gezegd „De Vlaem-
sche tale is wonderzoet" en het zijn deze woor
den die u telkens te binnen zullen komen als
ge leest van Boudewijn.
Een wonderlijk boek is het. De eigenaardig
versbouw doet denken aan de oude verbalen
uit de middeleeuwen aan de Rijmkroniek van
Melis Stoke bijvoorbeeld.
Ken. gij het verhaal van den vos Reunaerde-
Zoo iets gelijkt Boudewijn. Het is een dieren,
verhaal en als ge zoo aan 't lezen zxjt meent ge
misschien m Boudewijn dien ezel die maar
slooft en ploetert voor anderen en uitgezogen
en mishandeld wordt de Vlaming, te herken
nen en dan Courtois, net aristocratische hondje,
Loog m den gunst bij den koning zou dat soms
een Franskillon zijn Maar m het begin van 't
boek lieeft de schrijver gezegd ,,'t geen da' ge
qeist is 't me" en dus leest ge maar voort van
al die dieren en die dierenmaatschappij, waar
't zoo net lijkt te gaan als bij de mensdchen
Er zijn van die regeltjes waarin zoo met een
paar woorden heel fijn iets wordt gezegd, waar
over ge na kunt gaan denken bijvoorbeeld
Wat de Renyaert had verkond
viel m een gewijden grond
Ja, hij wist het van te voren
roem en goud kan steeds bekoren
goed gekruid met bijgeloof
Daarvoor blijft er niemand doof.
Nu weet ge het misschien, of misschien pok
niet, maar Felix Timmermans is een staats
gevaarlijk mensch in België
In een der Vlaamsche bladen werd gezegd
Het schijnt wel of ieder die in België iets
presteert, indien hij het tenminste doet met
in 't Fransch maar in de eigen taal de lage
verachtelijke tale van Vlaenderen" dat hij dan
staatsgevaarlijk is.
Het boek is dan ook in België verboden.
Timmermans zegt zoo van Courtois het fijne
hondje dat arm in 't land aankwam maar door
gevlei op een hooge plaats wist te komen en
de andere dieren verdrukte.
maar het wist
met gestoef en fijne list
zich bij 't nobel te begeven
't Noemde zich des konings neve
maar o, Heergik ken rijn leven
Had ik 't meermaals in zijn leven
niet een kost jen brood gegeven
't Waar allang reeds dood geweest
en vergeten om ten meest,
maar als niet eens komt tot iet
dan kent iet zich zeiven niet.
Als men wil kan men overal iets in vinden,
niet waar, en misschien heeft de Franskillon
zichzelve in het hondje Courtois herkend, ik
bedoel meenen te herkennen want er staat im
mers voor in 't boek 't geen dat ge peist
is 't nie."
Nog wil ik u een paar stukjes citeeren om
u een beter idee er van te geven.
Met Sint Joris in April
als de zon door Godes wil
overal de min verwekte
en het veld met bloemen dekte
was het juist een jaar geleden
dat de koning zijnen vrede
aan de dieren had verkond.
En aan het einde als Boudewijn na veel lij
den eindelijk de wijk neemt naar 't buitenland
is 't in het jonge frissche voorjaar, en meesterlijk
doet de dichter u dit voelen.
Als de hemel openklaart
als Gods asem huivrend vaart
onder d'aarde, door de lucht
Als het bosch van groeikracht 'ucht
éls al "t leven de er aara,
mint en koppelt, teelt en baart
als een elk en al wat leeft
van het nieuwe leven beeft
Trok met opgeheven snuit
Boudewijn ons landschap uit;
en ging met verfrischt gemoed
één nieuw leven tegemoet.
Men ou wel willen blijven citeeren, want
telkens vingt ge weer iets ander moois.
Het heele boek is versierd met fijne prent
jes door den dichter zelf geteekend. Over de
tot nu toe verschenen werken van Timmermans
met hun zacht gesproken vele uitbundige be
schrijvingen, boeken, die lang niet ieder in han
den kunnen worden gegeven, is veel geschreven
en getwist maar.... Boudewijn is een mooi
en goed boek en waard door iedereen gelezen
te worden.
MICHEL M. F. VAN VELSEN.
UIT FRANKRIJK.
Vrees voor een nieow Duitsoh
leger.
(Telkens opnieuw blükt hoezeer nog steeda
in Frankrijk Eet ontzag voor het Buitsahe
kunnen erin zit) men denke sleohrts aan het
jongste betoog van majoor de Civrieux, die
om een nieuwen, Duiitsehen inval te voorkomen
zelfs cüe N-eder 1 andsch-Limburgsche „invals
poort" met Belgische grendels wil verzekeren.
Thans weer, laat het „Journal" zich dioor
ziin medewerker Eduward Helsey, die een be
zoek aan Mainz heeft gebracht, een uitvoe
rig verhaal melden over d'e Duitsche militaire
plannen, met het opschrift: „l'Allemagne vain-
cue se refaiit une armée."
Volgens dezen journalist ziin de moderne
Scharnhorsten reeds iivorig iu de weer een
door de Reichwehr gecamoufleerd: volksleger
te vormen.
Naast deze Reichwehr wordt d'e „Einwoli-
nerwehr", een soort nationale garde georga
niseerd: de onderofficieren, die niet ingedeeld
kunnen worden bij, de Reichswehr wordt wrin
gend aanbevolen zich bii die „Binwohnerwelir
te voegen. In een vertrouwelijke aanschruvmg
van den minister van b innen lanideeh© zaken
van 1 Juli 1919 aan de civiele autoriteiten be
last met die organisatie, wordt er aan herinnerd
dat in geval van nood de leden v&n de Ern-
wohnerwehr zullen worden ingolu den
Reiohwher.
Deze en dergelijke uitingen in "e pan»che
pers ziin zeker opmerkelijk en verdienen d'e
aandacht, mede in verband uiet het feit. dat
Frankrijk binnenkort zal moeten beslissen over
de toekomst van ziin leger, een keuze welke
generaal Perein in zün boek „La «uerre et
l'Arméie de domain" (Perein wtil een radioale
hervorming en bepleit een oefeningstijd! van
zes maanden) aldus stelt: óf het Zwitsersche
stelsel óf de économische ruïne.
UIT ENGELAND.
Een Witboek over do nota van
ilen Paos.
De Engrelsche rejrettrinir h&eft een Witboek
Êiepnblieeerd. bevattende vredeavoorsteJIsn,
gedaan door Z.H. den Paui aan de oo-rlogvoe-
rende mogendheden op 1 Augustus 1917 en de
correspondentie, daarop betrekking hebbend".
De stukken toonen duidelijk, aldus de „Mor
ning Post", dat, in strijd met de mededeejingsn
onlangs in de Duitsche nationale vergadering
gedaan, er geenerled vredespoging is gedaan
door de Engelsohe en Fransche regeeringen.
Het eenige wat de Engelsche regeering deed
bij het ontvangen van de nota van den Paus
was. erop te wijzen, door haar vertegenwoor
diger bij het Vaticaaan, dat een verklaring d'oor
Duitsohland over België een noodzakelijke
voorwaarde was voor onderhandelingen van
welken aard ook. Tevens wees zii er op, d'at
dit slechts een der vele geschilpunten was tus
schen de oorlogvoerende mogendheden.
UIT HONGARIJE.
Nog geen regeoring.
Volgens berichten uit Boedapest is het vor
men van een kabinet-Lovaszy dat reeds als
klaar werd! beschouwd op het laatste oogen
blik mislukt. De sociaal-democraten verklaar
den plotseling niet aan de regeering te kunnen
deelnemen, omd'at er niet voldoende waarbox-
gen bestonden voor een democratische regee-
ring.
De reden hiervan is te zoeken in de ern
stige vervolging van alle personen, die in ver
binding gestaan hebben tot de radenregeering,
waarbij ook vele menschen werden gevangen
genomen, wien geen ernstig misdrijf verweten
kon worden, oruforwie talTyk© vxouwen
meisjes, die propaganda hebben gemaakt voor
de radenregeering.
Vooral heeft verbittering en wantrouwen
tegen den nieuwen koers gewekt de arrestatie
van den ox-president van de radenregeering
Garbi, <jiien men «een misdaad kap. ysrwijten
en <üo voor teen gematigd man doorging,
UIT ROEMENIE.
Het antwoord van 'den! opper
sten Raad.
(Reuter.) De opperste raad heeft in zijn
zitting van hedenmiddag het antwoord van de
regeering van Roemenië op zün nota's in be
handeling genomen. Het antwoord! teekent in
beleefde ermen protest aan tegen de besehuldi
ging dat Roemenië zich zou hebben schuldig
gemaakt aan buitensporigheden in Hongarije
of dat het zich van de geallieerden zou willen
afscheiden. Roemenië is van oordeel, dat het,
met het oog op het feit. dat het eerst leegge
plunderd is. zijn goed recht ie. zich te voorzien
uit de voorraden in Hongarije gevonden. Hon
garije heeft nog een overschot, dat voor ex
port kan dienen.
Roemenië zegt verder, dat hes in stede van
de bevolking van Boedapest gebrek te doen lij
den, juist deze bevolking van voedsel voorziet,
die vóór de aankomst der Roemeeusohe troepen
van gebrek omkwam.
UIT TURKIJE.
Nationalistische beweging1 m Turkije.
De Fransche pers houdt rich druk bezig
met de nationalistische beweging in Tuïftaje
en verklaart dat deze levendige onrust baart.
De beweging manifesteert ziöh in Anatolië
en in de Aziatische provincies.
De „Figaro" maakt melding van troepen
concentraties te Tnebizonde en Erzeroejm,
waaruit blijkt, dat de Turtksche leger® zidh
aan het herstellen zijn. De Turken, zegt die
„Figaro" verklaren, dat zii geen duimbreed
gnonds van Klein-Azië zullen afstaan.
Het blad. constateert met misnoegen, dat
acht maanden na den wapenstilstand de Tur
ken nog niet ontwapend ziin.
Deze staat van zaken is temeer verontrus
tend, zegt de „Petdt Parisien", nn de moor
den op de Grieken in de kuststreken langs de
Zwarte en Egeïsche Zee hand over hand toe
nemen als repre&saillet voor, de bezetting van
Smyrna door Griekenland.
UIT AMERIKA.
Een economisehe rede van Wilsop,
In een vereenigide zitting van Hois en
Senaat, heeft President Wilson een belang
wekkende rede gehouden over het dure le
ven. Hij drang aan op wetten ter eontrolee-
ring en renduceering. De hooge prijzen ziin
niet gerechtvaardigd door te kort aan voor
raad, doch worden met voordacht gemaakt
door de gemeene praotiiken welke de wet
moet beletten. Politiek, economisch en so
ciaal ligt de wereld op de operatietafel. Ver
trouwen op normaal herstel van het zaken
leven en hoop op herbouw is onmogelijk,
tenzij de vrede gesticht wordt en beveiligd
wordt,
Wilson wees er op. dat de Vereenigde Sta
ten nu meer goederen naar Europa versche
pen dan ooit, maar het is onmogelijk te
voorspellen hoelang de buitenlamdsche koo-
pers bü maohte zullen ziin te betalen op zulk
een schaal, noch of de bultenlandsche fabri
katen de vroegere productie weer zullen
kunnen bereiken, noch of do buitenlandsch®
kooplieden de wer el dhandelm ach In eri e weer
zullen kunnen overeind zetten. Dit ls alle
maal onzeker tot de vrede gesticht is en de
naties der wereld methodes hebben gevon
den om het normale laven en de normale In
dustrie to herstellen. Er kunnen geen gere-
goldun toestanden zün hier of elders voor
het vredesverdrag uit den weg is en het
werk der liquidatie van den oorlog wordt
de hoofdzaak van de regeeringen der wereld.
Tot zoover zal het zaken doen onvermijide-
lijk speculatief blijven met gnoote verliezen
of winsten, waarvan de verbruiker het rl
sico moet loopen. Er zullen geen vredesprü-
zün zyn zoolang ons heele financieele er
economisch stelsel op de oorlogdbaeis is ge
zullen zooveel mogelijk gevolgd worden. De
kleinhandelaars zün soms in ruime mater ver.
antwoordelük voor de exorbitante prijzen,
welke openbaarmaking en de üublieke opinie
kunnen corrigeeren. Wilson drong aan op
uitbreiding van de voedselcontrolewet, zoo
wel met het oog om het uitbreiden van da
maatregelen te bevorderen als wel om de
oorlogswinstmakers strenger te kunnen
straffen en beval een wet aan om den goud
voorraad te regelen. De productieprüzen
vast te stellen, een stelsel van federatieve
consenten voor alle interstate handelslicha
men met regelingen ter voorkoming van ge-
wetenJooze winsten en controle op de uitgif
te van de leeningen. De president voegde
hier aan toe: De wereld moet betalen voor
de verbüsterende verwoestingen welke de
groote oorlog gebraoht heeft en wü maken
deel uit van de wereld. Wü moeten onze
portie betalen. 3 jaar lang is de industrie
van geheel Europa traag en wanordelijk ge
weest, oogsten zün er niet geweest en de
normale hoeveelheid gefabriceerde artike
len is niet vervaardigd. Voordat er de gewo
ne oogsten zullen zün en de gewone produc
tie van artikelen aan gene züde van den At
lantische Oceaan kan Europa niet terugkee-
ren tot zün vroegere omstandigheden en
juist op die omstandigheden en niet op de
huidige waren onze economisehe betrekkin
gen met Europa gebouwd. Wü moeten het
feit onder de oogen zien dat tenzü wü Euro
pa helpen tot zün normale leven en productie
terug te, keeren daar een tekort zal blüven
dat onvermüdelük naar dit land zal over-
overslaan. Voor het oogenblik moeten wü
onze productie niet vertragen maar versnel
len, wü en zoo goed als wü alleen houden
de wereld nu in evenwicht. Op onze vastlfü
en Standvastigheid en zelfbeheerscbing be
rusten de zaken van alle naties.
Dreigende groote
Binnen enkele dagen zal. te oordeelen naar
de te New-York gepubliceerde berichten, de
arbeidstoestand in Amerika een dreigend ka
rakter aannemen en in zeker opzicht even
ernstig zün als de indnstrieele vraagstukken
waartegenover, zich de door den oorlog ge
teisterde landen van Europa geplaatst zien.
Volgens den correspondent van de „Daily
Telegraph" te Washington, heerseht in de
dipomatieke hoofdstad een zeer sombere,
stemming. De meeste leden van het Congres
zün gekant tegen nationalisatie en tegen hei
plan van Plumb. Tenzü er een zeer besliste
verandering op het Kapitool plaats heeft,
zullen de spoorwegarbeiders hun zin nie*
krijgen. In dit geval dreigen zü met een sta
king, welke een chaos over het gekeele land
zal veroorzaken.
De georganiseerde spoorwegarbeiders heb
ben Dinsdag een kennisgeving tot het pu
bliek gericht, waarin zü zeggen, dat zü den
strijd hebben aangebonden voor de uitscha
keling van het particuliere kapitaal en voor
het beheer der spoorwegen door beambten,
arbeiders en publiek.
Frank Morrisson, secretaris van den Ame-
rikaansohen arbeidersbond, zegt dat het ont-
werp-Plranb (of de .JLalbour'e Bill" gelijk 't
genoemd wordt) een organisch karakter
draagt. Het beoogt niet alleen de belangen
der arbeider®, doch ook die van het publiek
te waarborgen. De bert eek en is van het ont
werp ls dus hierin gelegen dat de georgani
seerde arbeidersbeweging, in plaats van uit
sluitend loo. ischen te stellen, thans ook
verlangt dat het stelsel, volgens hetwelk de
bedrijven in de eerste plaats ten doel heb
ben w'nst af to werpen, worde omvergewor
pen.
Namens de Amerikaansehe arbeidersafdeo-
'ling heeft de voorzitter van de afdeeling der
Spoorwegarbeiders, Jewell, president Wilson
medegedeeld, dat alle spoorwegmanmen ge
kant zün tegen het door Hine aan het Con
gres voorgelegde plan, strekkende tot sa
menstellen eener commissie, welke de loons-
voor het precies weet. waar het aan toe is
met betrekking tot den vrede en wat wij zul
len doen is de hoofdkwestie ervoor, waarop
zün kalmte en vertrouwen afhangt. Terwijl
er mogelijkheid is dat de vredesvoorwaarden
kunnen worden gewüzigd of lang op zich la
ten wachten of niet zullen worden afgedwon
gen door verschil van opinie ouder de mo
gendheden. welke tegen Duitsciriamd geasso
cieerd waren, is het iMel uit te kijken naar
permanente verlichting.
De tarwesohepingen en de credleten op
'den aankoop van onze tarwe te vergemakke-
ljjken, zullen beperkt worden en gecontro
leerd op een wüze, dat hier dé meelprijs zal
dalen. De tarweoogst wordt met zorg be
handeld en de prijs kan hier lager gehouden
worden dan in Europa. Het surplus aan
voedsel en kleedingvoorraden ln handen der
"regeering zal verkocht worden zonder winst
het 'surplus aan voorraden ln particuliere
handen moet voor den dag gehaald worden
en op de markt gebraoht. Combinaties van
fabrikanten en handelaars om de voorraden
en prijzen van den handel te oontroleeren,
staking zal worden afgekondigd indien Hi-
ne's voorstel wordt aangenomen-
GEMENGDE BUiTENLANDSCHE .BERICHTEN
Die demobilisatie iu Engeland.
Het Kar.office maakt bekend, dat sedert
dep wapenstilstand meer dan 3.087.000 offi
cieren en manschappen gedemobiliseerd zijn.
Eep verklaring van ex-Keizer Karei.
Ex-keizer Karei van .Oostenrijk heeft (n
de fiwitsersche bladen een verklaring gepu-
Wi*»eerd volgens welke het bericht uit ,W oe
nen, dat de keus van aartshertog Joseph 't
Sevolg was van een conferentie tusschen
em en de Britsche vertegenwoordigers ab
soluut ofajuist is.
Burgeres van 20 steden.
(Twintig dorden in het Somme.gebied heb
ben den titel van „êere-burgeres" toege
kend aan eene Amerikaansehe dame, A Lice
L'. Stuart, uit .Washington, die een paar jaar
geleden in Frankrijk was aangekomen en
aan het Amerikaansehe Roode Kruis ver
zocht had om in dezelfde streek haar lief-
en^ïwdV2oVdappèrSai^ £an de
dat hij erg door zou de?ke°
dat hij in deze bezi;.hek?
vaardigheid wilde bereiken. 2ijn uiteriijkTad
dit met een kunstenaar gemeen, dat hij zim
blond haar bovenmatig droegrijn gericht be
zat slechts dit eene karakteristieke, dat op den
neus een gouden lorgnet zich tevergeefs inspan
de het evenwicht te bewaren. Voor het overige
afi zijn trekken zekere schuchterheid en
anpt, als kon hij ieder oogenblik verwachten,
besprcfeie em me* een eir,m.er koud water zou
Eensklaps^ Werd de deur geopend en Frans,
de huisknecht, trad binnen en legde een pak
couranten en brieven op de tafel.
„Is tante al beneden vroeg Reginald hem,
zender naar d couranten ui brieven te kijken.
„Neen, mijnheer, ik heb ze r.og niet gezien."
Een lange zucht, die als antwoord hierop volg-
Oe, het het onzeker blijven, cf hij voldoening
of ergernis o\ er het niet verschijnen der tante
moest uitdrukken.
„Daar is ook een brief voor u bij, mijnheer,"
zei Frans a ee korte aarzeling.
Een weinig verrast keek Reginald op. Haastig
greep hij i:aar het p kket en zocht den voor hem
bestemden brief, zonder naar e rest om te
këken.
"„'t Is goed, Frans, ik dank je." Een genadige
andbeweging bewees e en 1 necht, c at hij kon
gaan.
„Ha, ha 1" mompelde de 1 edi r.de o der het
weggaan, „daar hebben we die oude weer eens
te pakken
Reginald nel intusschen tn brief openge
maakt rn I e on te lezen
„Beste Reginald,
Ge zult mc zeker au aar zijn, dat ik u, met
het oog cp iw greote liefde voor de muziek,
een gezellige; avond beloof. Aanstaanden Zon-
da wordt namelijk te Ose, l eim een beroemd
t.k van Beethoven opgeveerd. Ik wee cia
et u veel genoegen zal doen het tc hooren, en
daarom nocdig ik u uit met my mee e g n.
Over uw ta.-te beiu eft niet bekomnierci te
wezen, ik heb vernemen, dat zij cien Zoi.dag
bij de barones G. op G. te dineeren is gevraagd.
Daarom is het wel het beste, rat gij haar niets
an mijn uitnoodiging zegt, maar stilletjes Zon
dagmiddag met den trein van tw.e uur vertrekt.
Ik zalzonder mankeeren ran liet station wach
ten uitvoering egint om vijf rur. G. kunt
's c tonds dus nog vroeg thuis zijn, oo: at je
tante er niets van bemerkt. 1reken er vast
p, dat ge komt.
r Uw vnend,
karel.
Reginald knikte gce keurend, maar lette er
iet op, dat zijn op het tipje van zijn neus rij
dend lor int, bij deze teweging een zi.sprong
maakte.
Dat was iets \cor mij m«rar die tante, die
tante 1" herhaalde bij langzaam met een diepen
ZUReginald had er i den laatsten tijd cikwijls
aan gedacht, zich door etn spoedig 1 uwelijk t an
de heerschappij der gevreesde tante te ontrek
ken, want hij wist wel, dat hij een goede party
was. Maar of het i wam. dat hij mecielijaen had
met zijn aanstaande, 1 aar zco'n tente te geven,
of dat de wijze, waarop Anna Visch -oo was
haar naam, aar leeftijd kende niemand bij
den dood zijner ouders zich over zlJn „hulpe
loosheid had ontfermcen het huishouden „met
krachtige hand" gevoerd, hem een ingewortel-
den afkeer van het schoone geslacht had inge
boezemd, weten we niet.
Nog altijd hield Reginald den brief an zijn
vriend in ee hand en voor zijn verbeelding re
zen alle mogelijke gevolgen van den gewaagden
stap op, waartoe zijn vriend hem wilde ver
leiden. Maar de bekoring van een zoo groot
kunstgenot was te sterk, dan dat Reginalds
hartstocht voor de muziek daaraan lang had
kunnen weerstand bieden.
„Ik ga!" zei hij eindelijken een opwelling
van geestkracht, „ia, ik ga 1"
Een tijd lang keek hij gedachteloos voor zich
uit. „Eindelijk ja eindelijk," „eigenlijk
heb ik hier te bevelen, en als ik gaan wil, heb
ik op den keper beschouwd, mij met aan tante
te storen, ik doe wat mij bevalt 1"
Onwillekeurig schrok Reginald bij deze koene
gedachte, zoodat hij niet bemerkte, hoe bij zijn laat
ste woorden, die hij opgewonden en luid had uit
gesproken, achter hem zijn strenge tante was
binnengetreden, die hem met een blik monsterde
waarin -1'-^ te lezen was behalve vriendelijkheid.
Daarna begon zij op krijschendea toon Jo niet
aan mij te storen, doen wat gij wilt? Heb ik het
goed verstaan Reginald?"
Reginald, wien het ijzig koud over den rug werd,
Sprong vol ontzetting van zijn Stoel op, zoodat de
kleine tafel met het ontbijt op den grond viel, en
met open mond staarde hij zijn tante aan. Toch
herat hij nog tegenwoordigheid van geest genoeg om
zijn lorgnet op zijn neus te zetten, maar ongelukki
ger wijze verloor het weldra zijn evenwicht en viel
Op den grond. Baar Reginald erg bijziende was,
werd hij nog meer verlegen en on steld en in zijn
verwarring trad hij eenige schreden achteruit; waarbij
hij de op den grond liggende scherven in nog kleiner
Stukjes vertrad.
„Goede hemel 1" riep hij ontsteld uit.
„Nu, wat moet dat beteekenen riep tante
mét haar krijschende stem.
„Mijn lorgnet 1 Waar is mijn lorgnet Ik
zie u zelfs niet meer," was het eenige ant
woord, dat hij kon uitbrengen.
Op deze vermeende minachting van haar
persoon werd de driftige tante nog boozer.
„Wat, mij niet zien) Ik zal je toonen, dat
ik "hier ben; wat hebt gij weer uitgezet Wat
deed je bij mijn binnenkomen opspringen en de
tafel omgooien Wat hebt gij zoo luid gezegd,
toen ik binnenkwam?"
„Och, goede tante," stotterde Theobald
angstig
„Och, goede tante," stotterde Reginald ang
stig.
„Nu? wat hebt ge zooeven gezegd?"
„Och, beste tante," herhaalde Reginald met
moeite.
(Wordt ve/volgdi)
lAgriipn
(1)
A'.