NIEUWE flAARL. CQUiANT
buitenland
tegenspoed.
WAT«DE PERS ZEGT
FEUILLETON
jfrijdag 22 Augustus. Tweede Blad
GEMENGDE BUfTENLANDSCHE IBERofEN
WONINGNOOD.
Over dit ontwerp schrijft de heer Joh. v. d.
Hurk, architect te Hilversum ia „De Maas
bode":
„Het zal niet noodig wezen, hier een beschou
wing te geven van den woningnood, die gedu
rende den oorlog, en vooral in de laatste ja
ren, langzamerhand zoowel een nationale als
internationale kwaal geworden is.
Veel, zeer veel wordt door Rijk en Gemeen
tebesturen ter bestrijding der woningnood! ge
daan. Millioenen na millioenen worden uitgege
ven en voorgeschoten of all subsidie gegeven.
Echter, al deze millioenen beteekenen niets in
verhouding tot den heerschenden nood, en dat
niet alleen, zij worden geheel éénzijdig beschik
baar gesteld, slechts voor één klasse der maat
schappij bestaan wetten, aan de hand waar-van
toeslagen of bijdragen in de crisisbouwkosten
gegeven worden. Uitsluitend aan de arbeiders
klasse, aan de arbeidersbonvrvereenigingen wordt
door het Rijk tot op heden volgens vaste nor
men subsidie verleend. Deels is dit te begrijpen-,
wanneer wij nagaan in welke nooden die klasse
te dien opzichte verkeert.
Waar de overheid zich thans bepaalt tot het
lenigen der nooden, waar die het hoogst zijn, of
liever gezegd de ergste gevolgen met zich drei
gen te sleepen, zullen de overige en in hoofd
zaak dé kleine middenstanders aan zichzelven.
moeten- denken en voor zichzelven moeten zor
gen, willen zij den woningnood te boven komen.
Daartoe dienen echter drie punten in het oog
gehouden te worden, te weten:
lo. eendrachtig samenwerken; 2o. met ener
gie en beleid doorzetten; 3o. wat schijnbaar het
moeilijkst is, matiging der eischen, die per saldo
bestaan in afstand doen van al wat overbodig
is, het opruimen van wat te missen is. Vereen
voudiging dus.
Hoe samen te werken is eenvoudig genoeg.
Vereenigt u tot dat doel.
Wat betreft het met energie en beleid door
zetten, zij opgemerkt', dat de ondervinding ge
leerd' heeft, dat vele bouwvereenigingen bij den
minsten hinderpaal het werk neerlegden en de
zen onmiddellijk als onoverkomelijk beschouwen,
of dat de Vereeniging het op het bestuur en
het 'bestuur het geheel op den architect laten
aankomen. Laat u niet door moeilijkheden van
de wijs brengen; houd slechts één doel voor
oogen: bouwen, zelf het zoo broodnoodige huis
d'oep verrijzen.
Ten slotte matiging van onze eischenhetgeen
slechts bestaat door alle schijnbare gemakken-
uit onze woningen te bannen en daardoor juist
gerieflijke, aan de eischen van den hedéndaag-
schen tijd beantwoordende woningen te doen
bouwen.
Zijt tevreden met eenvoudige, strakke afwei-
king, geen z-ware profileering, die ten slotte
slechts stofnesten vormen en eindelooze jachtvel
den voor de huisvrouwen zijn. Velen uwer zullen
zich daarmede gemakkelijk kunnen vereenigen,
daar de moderne architectuur reeds lang heeft
aangetoond, wat met straag en strak werk op
aeshetisch gebied is te bereiken', terwijl de groo-
ie voordeden, wat schoonhouden daarvan be
treft, daaraan verbonden, wel geen verder be
loog zullen behoeven. Ik vraag u echter meer.
Ruim de meubelen, die ge zeiden of nooit ge
bruikt, op. Geen salons meer, waarin ge toch
nooit komt, die slechts dienen om jegens uw
vrienden te pronken. Denk aan u zeiven en breek
met de oude gewoonten, z.g. vrienden te ontvan
gen, die ge in uw huiselijken kring niet wilt
ontvangen, waarvoor ge er een salon op na
moet houden en derhalve, noodzakelijker vroon-
vertrekken, als slaapkamers, moet missen. Over
weeg het vele werk en kleine gerief van zulk
een salon en denk u dan het ideale in van een
groote woonhuiskamer, annex met een serre of
balkon. Desnoods een klein spreekkamertje, doch
irerder één rijk om in te leven, en geen meubel
bergplaatsen, m. a. w. salons in uw huis. Voorts
vele kasten en waschtafels. Let bij het bouwen
van uw huis speciaal op eigen gemak en ver
eenvoudiging der werkzaamheden voor de huis
houding. De moderne architectuur voert een hef-
tigen strijd, om het in die banen te leiden, en
in vele oorden d-es lands is zij dan ook reeds
zegevierend uit den strijd gekomen. Het moet,
indien ge een woning hebben wilt. Minder huis
werk en de dienstbode, die in dien hedendaag-
8chen tijd niet anders is dan dé wortel der hui
selijke ellende, kan gemist worden. Dat alleen
levert u een voordeel van minstens f 7 per
week, hetgeen wil zeggen f 350 per jaar. Span-
deer een gedeelte Slechts daarvan aan uw huur
en gij kunt u een woning bouwen, gij zijit gereed,
doch houdt het doei de vereenvoudiging voor
oogen.
Blijft ge wachten, de toestand zal er steeds
door verergeren. Hoopt ge misschien, dat een
ander dit zware vraagstuk voor u zal oplossen.
Ik vrees er voor, en bovendien zal het er dan
zeker niet goedkooper door worden, integendeel,
en dan hebt gij slechts te aanvaarden waatf gij
door toeval tegen aan loopt; geschikt, of onge
schikt, te groot of te klein, want wij: bfehoeven in
de eerste tientallen van jaren niet te rekenen,
dat er, wat de aangeboden woningen betreft
keuze zal zijn te maken.
Sommigen vleien zich nog met de hoop dat
het bouwen goedkooper zal worden. Op grond
waarvan? De eene loonactie volgt de andere
op, loonsverhooging is aan de orde van den dag
en toch zou het slo-tresultaat wezen, dat het bou
wen goedkooper werd? De materialen? Is dat
wel beschouwd veel anders dan arbeidsloon
de prijzen der oorspronkelijke grondstoffen, van
welk materiaal gij; ook nemen wilt, beteekenen
niets in verhouding -met die der prijzen van het
materiaal door arbeid, uit de grondstoffen te
vervaardigen.
Daarom bouwt thans, vereenigt u, slaat uw
handen ineen en- bouwt in massa, leidt zeiven
de exploitatie en ge hebt geen hoogere kosten
dan de noodzakelijke.
Hier een becijfering te geven, zou niet mo
gelijk zijn in verband met de voor de verschil
lende oorden en gemeenten geldende prijzen.
Op aanvraag ben ik echter gaarne bereid u die
te leveren en mede te werken tot oprichting eener
vereeniging en met mij, velen mijner collega's,
die den woningbouw en behoeften daarvan in
den hedendaagschen tijd bestudeerden.
Draalt derhalve niet langer, toont uw goe-
d-enwil en het zal gelijk reeds bewezen is, u aan
de medewerking van Rijk en Gemeentebesturen
niet ontbreken.
DE VERTOUW ELI,TEE NOTA.
De „N. R. Gt," schrijft over bet stuk van
den Belgiseben minister Hümans
,,Ee mogelijkheid bestaat natuurlijk, dat
wii te doen zouden hebben met een bedrog,
een falsificatie. Dit gaatje willen wii nog
wel open-houden, ook na de niet-nos-iti-eve en
ni-et-afdoende tegenspraak van Hava-s. Maar
is dat niet het geval en bet stuk maakt-
niet den indruk, zulk een misdadige afkomst
te heb-ben dan is, d'un'kt ons. Nederland'»
positie tegenover België afgebakend. Neder
land wil eerlijk onderhandelen en met een
eeliik België op rondborstig© bespreking van
de door dit land opgeworpen kwestiën uit
gaan. Van bet oogenblik af echter, waarop
eerlijk België op rondborstige bespreking van
de zijde van België niet anders is. dan laag
hartig bedrog, is bet tafellaken doorge
sneden.
Op deze basis kan noch mag Nederland
verder gaan.
Met een Belgische regeering, die aan do
schelmachtige politiek van een dergein 'e
nota baar goedkeuring gehecht h-eeft. en den
auteur van een zoo schandelijk stuik, naar
bet- laatste greintje eergevoel uit sohiint ge
weken, in h-aar midden duldt: met een
regeering. dip tegenover ons land en de
Entente een mombakkes opzet en ons. onder
schijn van vriendschap, -bedreigt: die «ic-h
niet te goed acht, in ons land met Belgische
„agenten" te werken, en Nederlandeche
burgers tot landverraad op te zetten; die
geen middelen beneden h-aar waardigheid
acht, om degenen met- wie zii aan de tafel
der onderhandelingen plaats heeft gen-omen,
om den tuin te leiden m-et zulk een re-
geering nog verder te praten.dat zouden
Wii niet, doen.
Hoe men in België denken zcu over een
regeer-ing. die officieel ach ii nheil i erli ei a en
bedriegeliike voorwendsels als nuttig© poli
tieke- middelen aan have agenten aanbe
veelt, en aldus de eer van België to grab
beien gooit daar bliiven wii buiten. Ons
eergevoel en ons belang g-e-doogen echter
niet, dat besprekingen voort-gioz-et worden
met een regeering, die de dubieuse kwali
teiten bezit, welke uit -dit stuk zouden moe
ten worden afgeleid.
De publicatie z-ou volgt geen afdoende
opheldering als een slagb-oom tusschen
Nederland en België komen to staan, en het
geen allereerst noodig is om de onderhan
delingen resultaat ts doen hebben: het ver
trouwen, m-et wortel en tak uitroeiem Wii,
althans, zouden aan -deze onderhandelingen
g-een waarde meer kunnen hechten.
UIT DUITSCHLAND.
Onderzoek tot strafrechtelijke
vervolging,,
De oud-staatssecretaris Helfferich heeft
dan zijn zin gekregen. Op voo-rstel van mi
nister Ereberger is aan het ministerie van
Justitie opgedragen, een onderzoek in te stel-'
len, of er aanleiding bestaat een strafrech
terlijke vervolging in te stellen tegen Helffe
rich, wegens bel-eediging van Eraberger.
Aanleiding tot een staatsrechterlijke ver
volging' wegen-s beleedigingDat de heer
Helfferioh Exz-be-rger beeft uitgemaakt voor
een aartsleugenaar, een leugenaar van be
roep, is nog maar een kleinigheid. Hij beeft
hem ver-weten zelfverrijking door politieke
acties, die een ruine van Duitsdhland tenge
volge moesten hebben!
De heer Helfferich heeft, zooals wij reeds
meldden, den 17en Augustus in een uitvoerig
schrijven aan den rijkspresi-dent Eberfc een
résumé gegeven van zijn aanklacht tegen
Erzhergcr, waarin hij nog eens tracht duide
lijk te maken dat Erzherger hetm een proces
móét aandoen.
Helfferich wil hiermede bereiken:
le. dat belangrijke gebeurtenissen tijdens
de oorlog den volte meegedeeld worden in
overeenstemming met de. historische waar
heid, niet. verdraaid door Erzberge.r;
2e. dat bewezen wordt hoe gevaarlijk Erz-
berger is vo-or de zuiverheid van het open
bare leven in Duitschland en dat Erzhe-rger
de min-st gesehikste persoonlijkheid is om
aan het hoofd van het departement van fi
nanciën te staan. „Juist in een democratisoh-
parlementair gereg-eerid land moet elke onzui
vere menging van poli ti ek-par !l em entaine
werkzaamheid en zakelijke belangen, die cor
ruptie mogelijk maakt, met den meesten na
druk tegengewerkt worden." Deze niet ondui
delijke omschrijving dikt Helfferich nog in
deze bewoordingen aan: „Ik vecht tegen het
type van den politiek-parlementairen zaken-
doener en daarmede, tegen de p-olitiek-parle-
mentaire corruptie."
baa nu een proces komen, dat veel on-
ver Inks onthult, misschien, ja zeifis
waarBclujnlijik ook veel onverkwikkelijks voor
den beer Helfferich, die, hoe sterk hij zich
nu ook schijnt te voelen, en hoe fier -hij zich
op een ïoog voetstuk plaatst, zelf te veel bo-
ter op het hoofd heeft om zich in de felle
zon lekker te voelen
rie toestand in Opper-Silezië.
Voigeus de oc-ht.endbladen te Berlijn^ blijkt
sieeds duideJukei- dat de opstand in Opper-
Silezie reads gedurende geruimen t«d was
voorbereid en van Poolsohe zijde uitging. De
aan 611 sl°ten zipb toen bij de beweging
i 1'„i 'V' Vö'®en In Opper-Silezië dezelfde
tactiek als vroeger in Posen. Zij doen alsof
e ïeec r oven allen twijfel verheven is, dat
Oppar-Silezie aan Po]en zal koiaeu.
a U Allgameine Zeitu-ng" stelt
moet eUevrt1' d&t "H!t alle macbt de nadruk
nnfLif i? °P, bet feit dat Opper-Silezië
is. Op Duitschland al-
L f, Phobt en niemand dan Duitsoh-
in het land te JoSen^n' fu' ?B ^irf
baar de bezetting n I ole^1wllle,I11 b1^"
Entente-troepeu of W ?l>Per-Silezie door de
lokken, tenefXL
vloeden e.. tk volksstemming te be-in-
voo-r een fait Ulrmen Sauste Duitschland
Poolsche j)i a,ktiu!Upli te ®tellen\ D'enealijBte
macht te kern gS n wni TnT
rail i- n' ze£t het blad. Ook geme-
li'die gisteren aan de o-nderb-aa.de-
zaken heeft deSen^16 ^.fbuit.enIamtefe
uwigenomen, heeft uit naam der
cmv,H ■e~c"olam/'sf ie verklaard dat de DuitsChe
hg de juiste is en dat alleen Duiteck-
te heSen °®er-Sileaië de OTde
Volgens het „Berliner Tagehlatt" ie de mi
nister voor de Volksweer van Weimar naar
Berlyn gegaan om aan de Düïtsöh-Poolsehe
onxierihand-elingen deel te nemen. Ook de mi
nister van buiten,laadscihe zaken zal daarbij
tegenwoordig zijm.
De „Vonwarts" zegt, dat men, als men van
Duitschland verwacht dat het zich aan de
gesloten verdragen houden zal, ook zeilf een
dergelijk stamdipuiit moet iiin-emeii.
Het staatsocmissariaat deelt mede, dat de
opstand in het Beuthener ge-bied als on-der-
drukt kan. worden beschouwd. De Lauraihii+to
waarom gevochten werd, is in hadden der re-
geerings troep ei:Ook in het grensdistrict
Kattowitz—Myslowitz werd heftig gevoch
ten, met het gevolg dat Giescthewald, Nikisoh-
schaeht Janow, Wil-helmineuhiitte, Sohopi-
nitz en Boszin in handen der regeei'ing zijn
De troepen rukken naar de grens -op. De zui
vering van het grensgebied zal nog eenige
dagen in beslag nemen.
Wat de algemeene staking betreft, in Koe-
nigsrub-e werkt 50 p-Ct. der arbeiders, in Em
ma en Eoerner 25 pCt. in Anna 20 pCt.
Bij het gevecht om Myelowitz wérden
troepen van Pool-sche regimenten opgemerkt
en Poolsohe wapenen en machinegeweren ge
vonden.
UIT ENGELAND.
trusts, nadat de samenwerking van de arbei
ders met particuliere werkgevers ie mislukt,
begaan ze een groote fout en miskennen ze
het voornaamste element in het probleem,
ml. de phsyeholoigie van de arbeidende klas-
een jegens de werkgevers in het algemeen.
„Truistificatiie" zo-u verminderde prodluctie
ten gevolge kunnen hebben en de gemeen
schap zou liooger prijzen voor kolen hebben
te betalen. De gemeenschap zal nu moeten
uitmaken of ze een stelsel wil dat besparin
gen brengt, verhoogde productie, lagere ko-
leiiprijizen of het nieuwe stelsel dat niets van
dit alles waarborgt.
En de heer Vernon Hartshorn, een verte
genwoordiger van de mijnwerkers van Zuid-
Wal-es drukte zich eenvoudig zoo uit: De
taak, van de mijnwerkers is nu alles in het
werk te stellen om de tegenwoordige regee
ring zoo spoedig mogelijk ten val te bren
gen.
De heer Lloyd George kan dus op feilen
strijd rekeneu.
Het besluit der regeering om geen uitvoe
ring te geven aan die voorstellen van de
Sankey-eommissie ter nationaliseering van
de kolenmijnen zal in de mijndistricten tot
een krachtige propaganda aanleiding geven
met het doel d-e regeering tot een herziening
van haar besluit te brengen. De medewerker
voor arbeiderszaken van de „Manchester Gu
ardian" wijst er op, dat de geheele mijawer-
kersl'edemtie, de geheele vak- en arbeiders
beweging achter de nationalisatie staat. Se
dert een twaalftal jaren heeft elk jaar weer
de mijnwerkersboud zich. voor het beginsel
van nationalisatie uitgesproken. Men za] dus
in de komende weken een krachtige agitatie
kunnen verwachten om de regeering te no
pen haar besluit te herzien.
UIT FRANKRIJK.
De zaak-Caillaux.
Zooals men weet, is het proces tegen den
oud-minister-president Oaillaux nog altijd
loopend. Dat deze man lang niet zuiver in
zjjn schoenen staat, weet iedereen. Maar Cail-
laux is altijd een van die menschen geweest,
die denken: een brutaal ment eh wint dé hal
ve wereld. Volgens deze denkwijze heel't hij
ook steeds gehandeld. Zoodat het wel nie
mand verwonderen zal, dat hij in de „Ligue
des Droits de l'Hoimme" een heftig protest
publiceert tegen de wijze waarop men hem
behandelt.
Oaillaux verklaart, dat de tegeu hem inge
brachte beschuldigingen gericht zijn tegen
d'en politicus Caillaux en dat hij zich tegen
dergelijke praktijken wil verdedigen uit
naam van de rechten van den mensch en den
burger en der parlementaire waardigheid.
Hij beklaagt zich, dat men voor hem maan
denlang de essentieele stukken van de in
structie achteribaksch heeft gehouden en dat
men tegen een oud-minister-president ver
klaringen van spionnen en agenten van den
vijand aanvoert. Hij herinnert aan zijn het
vaderland bewezen dien-sten, aan het fiscale
stelsel, dat hij Frankrijk heeft gegeven en
hoe hij in 1911 bijna alleen den wereldvrede
heeft gehandhaafd.
Hij eindigt met do verlaring, dat de be
schuldigde van heden de beschuldiger van
morgen zal zijn.
De soe. pers maakt van deze gelegenheid
gebruik om h-et k^jbinet-Oleanenecau eene
auc'htag onder handen te nemen.
UIT ZWITSERLAND.
De mijnwerkers en de regeering.
In antwoord op de rede van Ll-oyd George,
verklaarde de algemeene secretaris van den
Mijnwerkershond, Fank Hodges, dat het stel
sel door den eersten minister inzake de ko-
lenmij,nn<ij,verheid ontwikkeld, slechts eenvou
dig een stelsel van „trustificatde" is. Zelfs
het rapport van Duckham, dat een stelsel
van plaatselijke trusts ontwikkelde, voorzag
nog in de beperking van de winsten der aan
deelhouders, maar als de eerste minister of
de regeering meenep, dat zij de medewerking
van de arbeiders kunnen verzekeren met
De sluiting van een concordaat.
Uit Zwitserland komt de verblijdende tij
ding, dat tusischen het kanton Luzern en de
kerkelijke autoriteiten een concordaat ge
sloten is, waardoor een belangrijke verbete
ring' aangebracht wordt in de positie der
Katholieke Kerk aldaar, die bij de protes-
tantsche was achtergesteld.
Door het concordaat wordt de Katholieke
Kerk erkend als een zelfstandige gemeen
schap, geregeerd door haar eigen wetten.
De kerkelijke overheden en priesters genie
ten volledige vrijheid en zijn verzekerd van
de bescherming van den staat. De leiding
van het geestelijk bestuur berust uitsluitend
bij de kerkelijke personen. De leeken deelen
in het beheer der kerkelijke go-ederen. De in
woners, die den katholieken godsdienst belij
den, genieten alle burgerlijke rechten. Do
benoeming der geestelijken is de zaak van
den bisschop.
Het kantonnaal bestuur verleent steun aan
de instandhouding van het theologische se
minarie.
De professoren worden door de regeering
benoemd in overeenstemming met den bis
schop. Zij kunnen geen onderhield, geverif
zander aanstelling van den bisschop.
De kantonnale autoriteiten zorgen er voor,
dat er godsdienstonderricht gegeven wordt in
alle colleges en scholen en ook, dat do boe
ken, welke in de schol-en gebruikt worden,
niets bevatten, wat iemands geloofsovertui
ging of zeden kan kwetsen.
De diocesane overheden hebben het recht
allerlei scholen te stichten.
.Voorts wordt in het concordaat bepaald,
dat de godsdienstige lichamen en vereenigin-
gen het eigendomsrecht hebben over kerke
lijke goederen en dat de goederen der keitk
niet voor anderen doeleinden mogen ge
bruikt worden, dan waarvoor zij bestemd zijn.
De kerken en andere godsdienstige gebou
wen zijn vrijgesteld van belasting, evenals
alle kerkelijke fondsen, bestemd voor den
godsdienst, voor scholen of liefdadige doel
einden.
Lenin de valseke profeet.
„Novns" schrijft in „Het Va-cf." over den
bolsjewiek Lenin. die Rusland terroriseren
o.m. het voleende:
Wladimir Ljen-in i8 een valseh nrofeet. Men
hoeft slechts te denkeu aan wat hii voor de
macilt, die hem in handen werd gegeven, aan
het Russische volk heeft beloofd: yJede. ge-
lijkheid, geluk en een nieuw schoon leven.
En vanaf den eersten dag van ziin regeer-ing
stelde hii iedereen teleur. In nlaats van uen
vrede te brengen, verwekte hii ontelbare,
nieuwe oorlogen: in nlaats v-an de coheinm
d-ipiomatie af te schaffen, handelde hii absoluut
zonder medeweten van het volk; lin plaats
van geluk en overvloed, bracht hii armoede,
honger en ziekten; de absolute vriikeid werd
ven angen door opsluiting, massafusillades en
een zeer uitgebreid soionnage-svsteem. De
dictatuur van het proletariaat veranderde in
een regeering van huichelaars en eerzuchtigen
die alleen aan hun ©igen. voordeel en macht
dachten; en het volk. waar Lenin al ziin hoop
op ha-d gevestigd, keert zich vol tegenzin af
van dengene. die het geluk had beloofd en
alleen oneindige smart en ellende heeft ge
bracht. In het door hem georganiseerde regee-
ringssysteem worden niet de belangen van het
volk waargenomen: tusseheu de sovjetleiders
heergehen de meest cynische opvattingen, de
laagste instincten en een grenzenloos egoïsme.
Een droeve gedenkdag.
Maandag 25 Augustus zal het vijf jaar ge
leden zijn, dat de Duitsehe soldaten te Leu
ven h-at werk van verschrikking en verwoes
ting volvoerden, dat nog lang in de herinne
ring zal voortleven.
De stad Leuven zal dezen droeven verjaar-
dag „vieren door een plechtigen herden-
kin-s-op tocht naar de graven der ongelukki-
gen, die op dien dag aan de woede der Duit-
echers ten offer vielen en plaatselijke auto
riteiten, vereenigingen en schoolkinderen
zullen aan den optocht deelnemen.
Na afloop daarvan, om 11 uur 's morgens,
zal kardiaal Mereier ren plechtige H. Mis
opdragen.
Het gemeentebestuur heeft verder confe
renties georganiseerd die 's namiddags en
's avonds zullen gehouden worden en waar
in het martelaarschap van Leuven zal wor
den herdacht.
Plechtige toewijding aan het H. Hart.
In alle Katholieke kerken van Ausitralië
en Nieiuw-Zeeland heeft onlangs de plechtig»
toewijding van Australië aan het H. Hart
plaats gehad. De aartsbisschoppen en bis
schoppen van Australië vaardigden bij die
gelegenbei-d een toepasselijk herderlijk schrij
ven uit.
Dc Staiiugsiuanie.
D© „R'hein. WestfaJ. Ztg." bevat het vol
gende typische stukje, dat het dwaze karakter
van de heerschende stakingsmanie ook ju ens
lankl-), scherp belicht.
D mijnwerkers staken, zoodat het treiuper-
sonrel wegens gebrek aan kolen niet kan rii-
aen. Einde: Yerhooging van loonen en priizen.
De spoorwegmannen staken, zoodat de me
taalbewerkers geen kolen krijgen en „kuieren"
Eind© als boven.
De metaalbewerkers staken, zoodat de met
selaars bij gebrek aan materiaal niet kunne
werken. Einde enz.
D© metselaars staken, zoo-dat de timmer
lieden geen werk hebben.
De timmerlieden staken, zoodat de voorlie
den, niets te vervoeren hebben.
De voerlieden staken, zoodat, de houthak
kers niet werken kunnen.
De houthakkers staken, zoodat de bakkers
geen brood kunnen bakken.
De bakkers staken, zoodat de miinwerke/s
geen brood krijgen.
De mijnwerkers staken, zoodat de arbeiders
iin het electriciteitsbedriif geen kolen meer
hebben enz.
Eind-resultaat: Yerhooging van alle loonen
en prijzen en algemeene verwondering daar
over.
Dc processie van St. Stefanus verboden.
Het plan bestond, om den 20sten Augustus,
het herdenkingsfeest van den eersten Hon-
gaarschen koning Stefan met groote plechtig
heid te vieren. Zooal-s bekend, wordt bii dez®
gelegenheid de kroon van St, Stefanus en de
rechterhand van den heiligen koning in eene
plechtige processie naar de St, Matthiasker-k
gebracht. Na de zware en noodlottige beproe
vingen, waaronder Hongariie celeden heeft
was men van plan de ommegang thans met
6)
hii dn"" dacht Re-
Mijnheer." zei hij na een poosj
„Te drommel, mijnheer! frw ik
begrepen
„Och, geachte oom
..Goede oom verbeterde de dikke....
••Goede oom uu vergist u, ik ben niet
..Kent gjj dan uw oom Paul niet meer?"
uw?antede dlbke verdrietig, „de broeder Van
antwoordde Reginald geheel in de
arL''°;i Srijpt de vreugde u te zien.
mij'nu ee'nfhüé taniet T™ bw"digd' "Vertd
De hemo] te h*t maakt.
dacht Reginald Wdke tante bij nu meent>"
polsen wihvent paarsachtiSe handen en
war
„O, goede oom," begon hij eindelijk, indien
gij wist
Reginald bezon zich hoe hij den zin iou ver
volgen.
„Nu, indien ik wist?" bromde ocm onge
duldig.
„Wat voor een goede tante zij is l" Meer wist
hij niet te zeggen.
„Ja, ja," zei de andere voldaan, „zij is een
r itniuntende vrouw, mijn zuster Alleen schijnt
zij u geen goede opvoeding te hebben gegeven.
Luister eens, "vervolgde hij nadenkend,
„hoe zou het zijn als je een half of een heel jaar
bij mij op Bloemendaal kwam, het is zoo stil
op mijn buitengoed, én een andere atmosfeer
zal u goed doen. Maar wat zeg ik, het is natuur
lijk, dat gij meegaat, ik ben immers uw oom. Ik
zal dadelijk aan mijn zuster schrijven."
Reginald wierp een blik vol ontzetting door
het raampje in het vrije veld.
„Maar lieve oom bedenk toch...."
„Er is niets te bedenken, je gaat met mij mee,
en daarmee basta
„Hoe zal dat nog eindigen dacht de arme
neef bevend. „Ik zal u, beste oom, in alles.
Het schril gefluit der locomotief onderbrak
hem de trein hield stil, men was te Ossenheim.
Als een achtervolgd stuk wild sprong Regi
nald uit den wagen, zonder zich om het toornig
eeroeu van ziin oom te bekommeren. Weldra
had hij zich midden m den nienschenstroom
gewrongen, toen hij eensklaps een hand op zijn
schouder voelde. Reeds dacht hij, dat zijn „oom"
hem zou meesleuren, toen bet hem inviel, dat
zijn vriend Karei Lansing hun geschreven had,
hem aan het station te zullen komen afhalen.
Hij keek om en zag een knecht met een gesloten
enveloppe in de hand.
„Ik heb zeker de eer, zei hij, „U zijt zeker
mijnheer de baron van.... van Spiegelberg?
Ja, u moet het zijn,...» lang haar 't komt
uit
„Nu, wat beteekent aaivroeg Reginald
eenigszins ongeduldig, de hem omringde men-
schenmenigte angstig monsterend.
„Dezen brief moet ik u afgeven."
Reginald rukte den bediende het papier uit
de hand en las deze weinige regels
„Amice,
Neem mij niet kwalijk, maar een onvoor
zien geval heeft "ine genoodzaakt de stad te
verlaten. Alles is zoo onverwachts in zijn
werk gegaan, dat ik zelfs niet meer in de ge
legenheid was ecu biljet voor de uitvoering
voor u te koopeii, wilde ik niet den trein
missen. Maar laat u toch om mijnentwil het
genoegen niet ontzeggen in de groote boek-
v.mkcls zijn de toegangskaarten te krijgen.
Zoorlra ik kan bezoek ik U t.t. KAKEL.
Reginald wist niet of hij woedend of wan
hopig zou worden, toen zijn oogen op den dikken
,ocm" vielen, die geen vijf schreden meer van
hem verwijderd was en iemand scheen te zoeken.
Als een achtervolgd dier rende Reginald weg
en wist door eenige zijstraten in te slaan aan het
oog van zijn oom te ontkomen.
Weldra vertraagde hij nu zijn schreden en
keek op zijn horloge.
,,'t Is nu drie uur, ik heb dus al den tijd om
het biljet te koopen," dacht hij bij zich zelf.
Nu keek hij naar een boekwinkel Om, maar
zag er geen.
„Ik zal het iemand moeten vragen, zei hij
halfluid.
Een straatjongen, de handen in de zakken,
een draaiorgelmelodie fluitend, kwam op hem
„Die is muzikaal," dacht Reginald, „dien
zai'ik het eens vragen."
„Zeg eens, jongen," vroeg hij vriendelijk,
kan je me hier in de buurt geen boekhandel
aanwijzen?"
De jongen ging vlak voor Regenald staan, de
boenen ver van elkaar, spuwde een paar maal
op den grond en zei op medelijdenden toon
„U zijt zeker niet hier van daan!" Daarmee
slenterde hij verder.
.Mijn God, wat zijn de menschen hier bru-
u a d mompelde Reginald verschrikt. Als de
jongenshier al zoo doen, wat zulle de ouden
dan zijn!"
Na deze logische gevolgtrekking ging hij
zoekend verder. Hij besloot eindelijk nog eens
ziin geluk te beproeven. Van verie zag hij een
politieagent aankomen hij gmg op hem af
en vroeg naar een boekwinkel.
Vandaag is het Zondag, mijnheel, was het
beleefde antwoord. ,,U zult om dezen tijd geen
boekwinkel meer open vinden.
Het was den armen Reginald alsof men hem
een emmer koud water over uen rug gooide.
Hij stotterde iets van „dank je en ging ver-
der.
Nu was alles verloren Wat zou hij 'begin
nen?- Heimelijk de concertzaal binnendringen
Neen, dat ging niet. Onverrichterzake terug
reizen Nog minderHij dacht na en zon op
allerlei middelen, maar geen enkele goede ge
dachte schoot hem te binnen, intusschen ver
streek kwartier na kwartier, alles vergeefs
Wanhopig bleef hij eindelijk staan. !lij stond
voor een scheersalon, die gelukkig niet gesloten
was. Een reddende gedachte kwam bij hem op
Hij trad binnen.
.„Scheer mij eens, als het u belieft.
„Neem plaats, mijnheer.
De barbier naderde hem met het zeepbekkem
- (Wordt vervolgd),.
