SlME HURL flllMT
HET WITTE HUIS.
In en om Haarlem
Wat de pers zegt
FEUILLETON
BUITENLAND
De vredesonderhandelingen,
Vrijdag 19 September Tweede Blad
VROOLIJK ALLERLËI
C. P. W. Kriens.
Elders in dit blad wordt vermeld dat den heer
C. P. W. iKriens, op zijn verzoek, met ingang
van 1 Januari, a.s. eervol ontslag is verleend als
directeur van „Haarlem's Muziekkorps'.
Wij mogen deze gelegenheid niet laten voor
bijgaan zonder den heer Kriens, nu hij wegens
gevorderden leeftijd zijn post gaat verlaten, een
bijzondere hulde te brengen voor de ontegen
zeggelijk zeer 'belangrijke diensten, die hij ons
Haarlemsch muziekkorps heeft bewezen.
Herhaaldelijk is de heer Kriens - wij herin
neren alleen maar aan zijn feest dat hij 25 jaar
in Haarlem was als een zeer verdienstelijk
man gehuldigd. En niet ten onrechte. Met de
grootste erkenning en dankbaarheid gewagen de
kenners van muziek van zijn mooie praestaties
en van 'harte beamen wij het bevestigend ant
woord, dat dr. van Linden v. d. Heuvell, als
feestredenaar, op het hierboven gememoreerd
feest gaf op de vraag. „Hebt gij aan de ver
wachtingen voldaan?"
De heer Kriens heeft zelf misscmen niet altijd
die voldoening gevonden, die hij zoo gaarne
wenschte, maar het is zeker dat hij anderen,
duizenden muziekliefhebbers, een onmeetelijke
voldoening heeft geschonken.
Gedurende langen tijd en m dikwijls zeer
moeilijke omstandigheden, heeft de heer Kriens
in Haarlem een leidende, een beheerseSiende rol
in het thans zoo belangrijke muziekleven
onzer stad vervuld, als leider van ons stedelijk
orkest, dat hij van onderaf heeft opgehaald tot
cp een hoogte, waarop iedereen trotsch is.
Kriens was en is, om zoo te zeggen, een ste
delijk bezit. Sprak men van Haarlemsche mu
ziek van Haarlem's Muziekkorps, men dacht
aan Kriens en ieder Haarlemmer heeft den heer
Kriens aan zijn lessenaar zien staan, kent de
kalme, maar niettemin beheerschende wijze van
zijn dirigeeren. Het is „onze Kriensen toch
was rij immer de bescheidenheid zelve.
Maakte de heer Kriens zich een grooten naam
in het geheele land als dirigent van zijn voor
treffelijk geworden orkest, ook als dirigent van
het „Haarlemsch Gemengd Koor" plukte hij.
vele lauweren, maar bovenal ook door zijn vele
composities en nog grooter aantal arrangemen
i.00 iemand dan gaat Kriens heen met
een populariteit, die ongemeen is en die velen
üern mogen en zullen benijden.
Voor bijzonderheden omtrent de loopbaan van
den heer Kriens, een loopbaan, die den kunste
naar Kriens zoo juist schetsen, zijn wij zoo vrij
gebruik te maken van een onlangs in de „Ver-
eenigde tijdschriften Caecilia en Het Muziek
college" verschenen artikel van de hand van
den heer P. de Waardt, dat overvloeit van
Waardeering.
Wii ontleenen er aan dat de heer Knens op
1 Januari 1869 bij de schutterijjmiziek te Den
Haag een engagement aannam, vandaar naar
Utrecht vertrok, dat hij zich al spoedig als kla
rinettist naam maakte en verder in Engeland
Concertreizen maakte als solist, totdat hij in een
Wonderlijk orkest terechtkwam.
In Nice woonde een Rus (eigenlijk woonde
hij eveneens in Lugano), Baron von Derwuj
die een fabelachtig vermogen bezat en onde
zijn liefhebberijen er een telde die voor veie mu
sici en de kunst heel voordeelig was; hij hield
cr een orkest van 55 man op na, dat dagelijks
moest repeteeren, zich volmaken en dan eenige
malen per jaar een uitvoering mocht geven.
De prikkel der openbaarheid ontbrak natuur
lijk gaandeweg bij de musici, maar de eigen
aardige Rus had- allerlei middelen om bij zijn
orkestleden er den gang in te houden; o.a. zijn
loges in de Italiaamsche en Fransche opera
stonden iederen avond ten dienste van zijn artis-
ten, waarvan zij bij beurten een ruim en gere
geld gebruik maakten.
Toen het engagement zou aanvangen en net
kasteel van den Rus nog niet gereed was, kreeg
het heele orkest 4 maanden vacaniie. met be
houd van tractement natuurlijk. Kriens nam
zoolang een plaats in Plombières m de Vogezen
ïan waar hij dadelijk gelegenheid vond zijn
solistische neigingen en begaafdheden te toonen.
Ondanks de ongekende rust, prachtig hono
rarium, voorname behandeling en betrekkelijk
weinig werk, bleet onze klarinet-virtuoos niet
lang aan dezen lessenaar, die hem door Dunk-
Ier was bezorgd. Kriens wilde meer van de we
reld zien en het betrekkelijk emotielooze bestaan
gaf geen voldoende bevrediging en hij verlang-
tic weer eens nctcir Holland. Co enen verzocht
hem in 1877 in het orkest van het „Paleis voor
Volksvlijt'' te treden en Kriens vond hier volop
gelegenheid zijn talenten te ontplooien.
Zijn aanwezigheid aldaar was alweer de re-
den dat hij in 1880 Amsterdam den rug toe
seerde, want op het groote Toonkuust-feestcon-
cert waar Verhulst dirigeerde en zoowat alle
husiti van naam medewerkten, viel Kriens' solo
In de Mis van Verhulst zoodanig op aan den
beroemden' tenor Laurens Riese, dat deze de
directie van de Hof-K&pelle op hem attent maak
te en Kriens een uitmoodiging ontving om te ko
men spelen voor een plaats te Dresden. Zeven
tien der bekendste 'Duitsche en Oostenrijksdie
klarinettisten deden mee. Kriens werd benoemd,
en tevens levenslang tot „Kammermusikus des
Königs van Sachsen".
Levenslang was echter die positie niet. Kriens
was werkzaam in 't artistenensemble Bdlse te
Berlijn. Eenige maanden speelde Bilse te Ber
lijn en de rest van het jaar werd gereisd door
Duitschland; Oostenrijk en Rusland. Drie jaar
bleef Kriens aan het Bilse-orkest verfraaiden en
daarna zette hij zijn loopbaan voort als luite
nant-kapelmeester der schutterij in den Boscr.
Met het Bossche orkest, gereorganiseerd en
gemetamorphoseerd tot een symphonie-orkest
werden reizen door Holland ondernomen en na
een concert in Haarlem werd de ijverige diri
gent uitgenoodigd het Haarlemsch orkest op de
been te helpen, waaraan hij voldeed en dertig
jaar geleden aangesteld werd. Kriens vond een.
harmonie-bezettinkje van 16 man en begon met
jongelui onderricht te geven om zoodoende in
niet al te langen tijd een dragelijke bezetting te
krijgen, wat zoo goed lukte dat er een. strijk
orkestbezetting gevormd kon1 worden.
Tenslotte schetst de heer de Waardt al 't geen
de heer Kriens gedaan heeft voor Haarlem's
Muziekkorps en al de financieele moeilijkheden
waarmede het koips had te kampen.
Wij wenschen den heer Kriens nog vele ja
ren van welverdiende en aangename rust en wij
hopen dat het vertrek van den 'heer Kriens voor
de vele muziekliefhebbers een aanleiding moge
zijn om hem nog eens de wanne waardeering en
bewondering te betoonen, waarop de scheidende
musicus recht heeft.
DE MILLIO ENEN-N OTA.
Het „Huisgezin" schrijft:
„Lcopt alles zonder on gel uikiken -van stapel,
dan zal in hetgeen i920 vraagt, ongeveer
zhn voorzien.
Niet aonder opzet schreven wij zonder on
gelukken, want de minister hanJdihaaft,
(blijkens een uitlating in zijn Millioenen-
nota, de vermogensaan wasbela6ting.
Deze zou, eerder dan een tabaks- of welke
andere, impopulaire belasting ook, wei eens
de steen kunnen worden, waarover straks
minister De Vries struikelen zal.
Meer nog dan oen fiscale herziening van
het tarief, waarover in de liberale pers
reeds «en dreigend gegrom opgaat, wordt
de vermogens aan w a&be] aetin g van alle kan
ten aangevochten, omdat zij op een zoo on
redelijke en onrechtvaardige basis staat.
De minister van financiën mag. naar het
geestig woord van een onzer collega's de
meest gehate man in het land zhn, men
moet van hem niet kunnen zeggen, dat hij
het gelijke monniken, gelijke kappen, ver
waarloost.
Indien hii volhardt, vreezen wii, dat hij
het er niet alleen niet zonder kleerscheuren,
maar in het geheel niet zal afbrengen."
14
tweede aangelegenheid, welke hem zeer
fla«w aan 't harte ging, was zijn genegenheid
Voor Laura Traumbach, die, zooals hij meende,
liet door haar beantwoord werd. Hij was te
Verstandig om niet te begrijpen, dat, al had het
meisje redenen te over om dankbaar jegens
hem te zijn, zij daarom zich zelve niet kon
dingen hem te beminnen, en daar ware liefde
°P achting gegrond moet zijn, verbeeldde hij
Zlch dat zij dit laatste gevoel voor hem miste
hij meende sinds eenigen tijd ontdekt te
fmbben wat daarvan de oorzaak was. Laura,
h'j hield zich hiervan overtuigdzou hem ach-
mn en beminnen, zoo hij een geloovig Christen
JJ'are, zoo hij den katholieken godsdienst, waar-
hij van kind afaan was opgevoed, niet hadde
er?aakt. Een middel bleef hem dus over om haar
Vvar,t te winnen, en dit was veinzen te gelooven
brcr n*c* me* zÜn Begrippen overeen kon
tij '*Sen- Loch hoe duur de prijs ook mocht
me hij bij het niet toepassen van dat mid-
Het verdrag met Bulgarije.
Vandaag wordt aan Bulgarije het Vredes
verdrag aangeboden.
Volgens een telegram uit' Parijs blijft de
grens tusscben Bulgarije en Roemenië ge
lijk zij werd vastgesteld bij het verdrag van
Boecharest van 1913. Het denkbeeld om een
deel van de Dobroedsja aan Bulgarije af te
staan, is opgegeven.
De geallieerden zullen ten gnnste van
Bulgarije zijn schuld! aan Duitschland van
2)4 milliard francs annuleeren, welke schuld
Duitschland aan de geallieerden afstond bij
de vredesvoorwaarden van. Versailles. De
Balkanstaten zullen niet vertegenwoordigd
zijn in de commissie voor het herstel welke
te Sofia zal zetelen.
Volgens de „Petit Parisien" moet de mili
taire dienstplicht worden afgeschaft en het
leger worden teruggebracht tot 20.000 man.
Personen» die de oorlogswetten hebben over
treden, moeten warden uitgeleverd om te
recht te staan voor de geallieerde militaire
rechtbanken.
De zetel der eonferentle naar
LondenT
Havas meldt uit Londen, dat men meent
te weten, dat er eenige grond is voor het
hericht uit Parijsche hron, volgens hetwelk
do Britsche gedelegeerden levendig wen
schen, dat de zetel der conferentie van Parijs
naar Londen wordt overgebracht. Ofschoon
men niet rekent op een onmiddellijke wijzi
ging wordt het niet onwaarschijnlijk geacht,
dat Londen in de toekomst het mHklenpunt
der conferentie zal worden. Het is mogelijk,
dat sommige, zoo niet alle periodieke zittin
gen, die in het voornemen liggen^ te Lon
den worden gehouden.
t UIT ENGELAND. i
Tegen de woekerwinst.
Mo Gurd.y, de parlementaire secretaris' van
het) ministerie van letvehstmiddelen, heeft te
Northampton een. rede gehouden, waarin hij
de werking Van de nieurwe wet tot bestrijding
van woekerwinst toelichtte en .vergeleek met
dergelijke maatregelen in andere landen.
De fwoekerwinsttmaker, zeido Md Curdy, is
een v'an de kleinere verschrikkingen van den
oorlog. Sommige van die kleiner© verschrik
kingen heeft men in de loopgraven leeren
kennen (apr. bedoelde ongedierte en ratten),
maar de woekeraar kiest de burgerii tot zijn
prooi.
Parasieten en woekeraar® vindt men vermeld
in de geschiedenis van. de Napoleontisch© oor
logen, precies als in onzen tijd. De ratten
volgden het groot© leger naar Rusland, en
enkele van Napoleons wetten tegen woekeraars
zjja in Frankrijk nu nog van ikraoht.
In den pas geëindigden oorlog ia geen enkel
land aan de plaag van de woekeraar® ontsnapt,
ook niet de onfciidige landen.
Hii ging vervolgen® na, wat er reeds in
Zweden, Italië. Frankrijk. Duitschland en
Canada tegen den woeker is gedaan. In
Frankrijk wordt een nieuwe wet voorbereid
volgen® welke opdrijving van prijzen van
levensmiddelen, brandstof, kleeren en andere
noodzakelijke levensbehoeften, gestraft kan
worden met drie jaar gevangenisstraf en een
boete van 100,000 fro., het verlies van bur
gerschapsrechten, uitsluiting uit het beroep
en vijf jaar deportatie.
Woekerwinst is een van de oorzaken van de
hooge prijzen, en ofschoon zii misschien niet
de voornaamste reden ervan is> ia zii toch de
oorzaak, die de meeste verbittering wekt. D©
'regeering is van plan, om haar uit te roeien.
De Engelsche wet bestrijdt twee soorten van
woekeraars de groot© en de kleine. De
groot© ziin te vinden onder de trusts en com
binatés en in den groothandel. Dan heeft men
den kleinhandel. Gntze bevoegdheden zei Mc
Curdy. ziin zeer goot.
Wii kunnen alle kwesties Vun koeten en prij
zen behandelen, van den priis van een streng
katoen af tot de tegenwoordige koeien van
alle bouwmaterialen voor een huis toe.
Om het woekeren in den kleinhandel te tref
fen. hebben wii de medewerking van hel pu
bliek en de plaatselijke overheid noodig.
Ten aanzien van groote zaken, zal het mi
nisterie van koophandel onverwijld beginnen
met het inwinnen van inlichtingen uit a do
mogelijke bron, zooals de wet voorziet.
Wii beginnen met ons onderzoek van boven
af, en dat ia juist, omdat de kleinhandelaar
zeer dikwijls de schuld krijgt voor hooge prij
zen. terwijl hii daar heelemaal onschuldig aan
ie. De een of andere machtige handelsorgani
satie, waarvan het publiek niet© afweet, draagt
dikwijls de schuld.
De commissie voor de trust® heeft de aan
dacht gevestigd op een groote organisatie, die
een internationale werkzaamheid ontwikkelt,
de Amerikaansche vlccschtrust, di© volgens een
verslag van de Amerikaansche handelsdommos-
ei«ï «routo belanuexx in het Uritfndhe rijk heeft
en haar ma-cht #rcfl>ruiikt 0,111 concurrenten Tc
verpletteren en woekerwinst te mlaken. iAjIö
dat juist ia, gaat dit het Britsche publiek
evenzeer aan als het Amerikaansche. Wij
moesten bevoegdheid hebben om zielf een. on
derzoek in te stellen naar d© wijze, waarop
trusts en combinaties van deze soort werkten.
De nieuwe wet geeft aan het ministerie van
koophandel die bevoegdheid, en de eerete-
minister heeft aangekondigd, dat vóór de wet
buiten werking gesteld wordt, di© bevoegd
heid duurzaam gemaakt zal worden.
De wét geeft het ministerie van koophandel
ook dwingende macht om uit te vinden, hoe
veel winst er op artikelen van algemeen ge
bruik gemaakt wordt. Op dit oogenblik heeft
de verbruiker dikwijls niet het minst begrip,
of de piii®. dien meu hem vraagt, redelijk is.
Hij weet alleen, dat hij het dubbele of drie
dubbele van den priis van vóór den oorlog be
taalt. .De wet maakt, het voor het ministerie
van koophandel mogelijk inzage te nemen van
boeken en rekeningen, en uit te .vinden, welke
winst gemaakt wordt en wie die krijgt iu elke
phase van voortbrenging en verdeeling en de
aldus Verkregen inlichtingen ©ven goed van
nut ziin voor den keinhandel als voor de ver
bruikers.
De leiding bii de toepassing van de wet
wordt toevertrouwd aan een centrale commis
sie, waarin, naar ik hoop. ©enerzijds de handel1,
anderzijds de vakvereenigangen, coöperatieve
vereenigingen en verbruiker® degelijk ver
tegenwoordigd zullen Mm.
De straffen, waarmee d© wet de woekeraar®
bedreigt, zijn al vroeg©1 vermeld: een boete
van ten hoogst© 200 pd.at. en (of) een ge
vangenisstraf van ten hoogste drie maanden
Voor. overtreder®, en een 'boete van 50 pd. ®t.
of gevangenisstraf voor handelslui, <liü val-
sche inlichtingen verstrekken.
del zou moeten betalen hoe hij het onschuldig
hart van de engelreine maagd ook hoogschatte
en beminde, veinzerij en huichelarij maakten
geen hoedanigheden van zijn karakter uit, en
hij besloot dan in 's hemels naam zich maar
aan het meisje te laten zien zooals hij was.
De derde aangelegenheid had in die oogen-
blikken zijn hart het meest in bezit genomen,
het was het nachtgezicht, dat hij een kwartier
geleden in het witte huis had aanschouwd, en
niet voor de eerste maal, daar het slechts een
herhaling was van een onnoemelijk getal der
gelijke tooneelen, waarvan hij de oorzaak maar
niet kon ontdekken. Medelijden, innige deernis
had hij met Laura, die de schoonste harer levens
jaren dus zag voobijgaan, en ware het om nie
mand anders, om harentwille had hij gewenscht
dat het onder zijn bereik mocht staan, haar in
het vervolg zulke angstvolle nachten te sparen.
Wat al gedachten doorkruisten zijn brein,
hoe warrelden in zijn hersenen de somberste
denkbeelden dooreenhun jagen en woelen
scheen gelijk aan de dorre najaarsbladeren,
welke de felle noordoostenwind om zijn slapen
deed wentelen, en 't scheen hem of hij nooit
weder tot rust zou komen, zoo overspannen
van geest gevoelde hij zich. Hij had het begin
van den nacht veel sneller geloopen dan thans.
Het zachte, donzige bed noodigde hem niet
meer uit tot rust, eu het scheen hem toe of hij
v0or een eeuwige onbestendigheid en onrust
geboren was, Waartoe, dacht hij, dient toch
al het sloven en werken van den mensch, zoo
hij na eenige jaren door den dood wordt weg
gemaaid, om tot het niet terug te keeren waar
uit hij is ontstaanZou er dan geen hooger be
stemming, geen edeler levensdoel zijn dan
alleen te sloven en te werken en eindelijk te
sterven Veelomvattende, gewichtige vraag,
door den vrijdenker ontkennend, maar den
geloovige met een liefdevol vertrouwen beves
tigend beantwoord. Hoe benijdde hij in die
oogenblikken Laura, zoo onwrikbaar in haar
geloof en altijd troost vindende in den gods
dienst. Zou hij moeten denken dat het meisje
verstandiger was dan hij en de zaken beter
inzag of begreep Immers het scheen hem on
mogelijk te kunnen gelooven, en Laura, inder
daad niet misdeeld van helder oordeel, kwam
het onbegrijpelijk voor niet te kunnen gelooven.
Daar moest toch een geheim achter schuilen
wat hem niet gegeven was te ontsluieren, en zijn
eigenwaarde kreeg langzamerhand zulk een
gevoelige knak, dat hij zich begon te beschou
wen als beneveld van geest. Laura liep zoo hoog
met het gebed, en liij kon zich er niet mede
vereenigen. Maar de troost welken zij er in
vond, was toch niet ingebeeld, immers zij was
toch niet dom genoeg om zich zelve iets wijs
te makeno, neen daartoe was ziin uitverkorene
De „Ïwaïy Nëwe" meldt, dat de wet op de
woekerwinst al ,tot uitwerking heeft gehad,
dat de prijzen in verschillende plaatsen gedaald'
zijn. Enkele plaatselijke autoriteiten met name
t© Atherstone, in Warwickshire, en Loughton,
in Essex, .weigeren plaatselijke commissie® te
benoemen, op «rond dat „de regeerin« z©lf
de ergste woekeraarster is."
Aan den anderen kant meldt .men dat kleeren
het volgend© seizoen nog duurder zullen wor
den. aangezien men v'oor stoffen nu 4 eb. per
yard meer 'betaalt dan tot dusver.
UIT FRANKRIJK.
De w erkschuwheid.
Philipp Gibbs, een bekend Engelsch jour
nalist, heeft in de „Daily Chronicle" een ver
slag gegeven van een bezoek, dat hij aan die
verwoeste streken van Frankrijk heeft -ge
bracht. Het gaat over den opbouw van al het
vernielde.
Het Fransche volk, zegt hij, spreekt over
niets anders. Het is een tooverwoo-rd, dat bij
sommigen hoop, bij velen wanhoop wekt. En
dan vertelt de journalist het volgende:
„Heneer, zei-de een Fransehman, die op een
houten bank achter zijn wijn zat en zijn voor
hoofd in rimpels trok, meneer, al dit gepraat
over wederopbouw is allemaal „blague", non
sens. Er wordt niets gedaan. De regeering
belooft ons bouwmaterialen* er is nog niets
gekomen. Wanneer de winterregens komen,
zullen de arme menschen, die teruggekeerd
waren, uit hun houten hutten gespoeld wor
den. Het is nu tien maanden geleden, dat de
wapenstilstand tot stand kwam, en er is nog
geen steen in, deze versehrikk dlijke woes
tijn opgeruimd."
„Waolit maar, zeide een Fransche boer, tot
we die 400.000 Duitsche arbeiders krijgen. Dan
zal er eerst beweging in de zaak komen. Onze
moeilijkheid is het gebrek aan arbeidskrach
ten. Met anderhalf millioen dooden zijn de
Fransche arbeiders niet meer opgewassen
tegen alles wat er te doen is."
Tegenover mij zat pen jonge man, die mijn
auto bestuurd had en driemaal zijn banden
vervloekt had wegens drie lekken. Hij was
soldaat in den oorlog geweest en had muni
tiewagens naar de linie gereden. Toen de
oorlog begon was hii nog maar een jongen,
maar door zijn oorlogsondervindingen had
hij heel wat kennis opgedaan en heel waf
nagedacht.
„Onze moeilijkheid zit niet in. w. ontbre
ken van werkkrachten* zeide hij. Wij hebben
genoeg mannen, die zouden kunnen werken,
maar zij werken niet."
„Waarom niet," vroeg ik.
„Omdat zij' soldiaat geweest zijn," zeide hij
alleen.
„Leg me dat eens uit," vroeg ik hem en
toen gaf hij zijn uitlegging als een man, die
weet en feiten constateert.
„De soldaten* die drie of vier jaar in den
oorlog gevochten hebben, zeide hij, zij her
haaldelijk aan den dood ontsnapt. Zij hadden
verwacht te sterven. Het lev^n dat zij nu, bij
toeval, hebben, is wat zij noemen, een stukje
extra. Het is de onverwachte winst, die zij
van plan zijn te genieten als een helooning
voor de oorlogsellende. Zij heibben geen. zin
zich verder af te beulen en te zwoegen. Zij
hebben zich terug-getrokken. Het hard© wer
ken laten zij over aan hen-, die niet in den
oorlog gevochten hebben. Als soldaten heb
ben zij de gewoonte van het werk verloren.
Al hun opvattingen van wat waarde heeft in
het leven, zijn veranderd. Wat nu volgt is
hun „pensioneering". Er zijn er heel weinig,
die het leven nog eens heelemaal beginnen.
Zij zijn vermoeid en willen rusten en erover
denken* hoe ze geboft hébben door den dood'
mis te loopen, dien ze verwacht hadden. Dat
is de geest van veel mannen, die ik ken."
De onrast in Elzas-Lotharingen.
De „Vorwarte" schrijft: „Gelijk wij herhaal
delijk bericht hebben, neemt de opwinding
ondfer de arbeidersbevolking in Elzas-Lotha
ringen, tengevolge van de oproepen tot
dienstneming ln het Fransche leger voort
durend t-oe. In verband daarmede ontvingen
wij het volgende telegram: „Ondanks biet
energiek optreden van de militaire autori
teiten verergert met den dag in Elzas-Lo
tharingen het protest tegen het oproepen
van twee lichtingen. De aangekondigde mee
tings werden verboden. Een meeting van
jonge socialisten in Mühlhausen wierd door
de troepen uiteengejaagd. De pers mag over
al deze voorvallen niets mededeelen.
Het einde van de roode broek.
De minister van oorlog heeft bepaald* dat
de uniformen van vóór den oorlog definitief
afgeschaft -blijven.
Men zal zich herinneren, dat maarschalk
Joffre den zegetocht onder de Are de Tri-
omphe nog heeft willen rijden in de onde
•uniform aldus sym'boliseerende het mi
litaire eerherstel van het Fransche leger,
sinds 1870 gebukt onder de smaad' van de ne
derlaag, n1 i
te degelijk en te oorecht. Hij had in zoovele
jaren niet gebeden, het kon toch geen kwaad
als hij 't nog eens beproefde. „Maar".sprak
hij fluisterend, „zou ik niet voor mij zeiven
moeten blozen, wanneer ik daar zoo geknield
lag in het ijle ruim bad en.... „Wat," riep
hij eensklaps uit in een half waanzinnigen lach,
terwijl hij zich met geweld in zijn das greep, als
nam hij zich zelve gevangen.... „Wat....
dokter Roestel, je bent hoogmoedig! wist je
dat wel niet nu, sla er dan in het vervolg
maar eens acht op, hoor, en bid dezen nacht
maar voor je naar bed gaatal vindt ge 't dan
wat kinderachtig, 't kan geen kwaad. Hoog
moed 1 hoogmoedis er wel een onhebbelijk
heid welke den mensch meer verblindt dan deze
wie weet, misschien ben ik op het punt van het
geloof met algeheele blindheid geslagen, terwijl
Laura die helderheid des geestes bezit, waar
door het mogelijk wordt te gelooven, Dokter
Roestel, dokter Roestel 1" riep hij, terwijl hij
zich een slag tegen het voorhoofd gaf, „wat
ben je een -arme stumpertJe bent geacht,
gezien, geëerd, door iedereen geprezen om je
talent en geleerdheid, aan geld heb je geen
gebrek ie vriendschap is overal begccid, en
gevoelt je ongelukkig, terwijl een zwak meisje
?e beschaam maakt door haar zedelijken
lieldenmoed in den kampstrijd des levens
Onder deze beschouwingen en nu en dan door
LIEVE REISGENOOTEN,
Twee Ihieeren reden in een omnibus. De eefl
sprak niet en scheen in te sluimeren. Hot
zwijgen was echter den ander onverdraag
lijk. Hij riep zijn makker toe:
„Slaapt ge al?''
„Hmf
„Of ge al slaapt f"
„Wieï"
„Wel jijI"
„Ikï"
„Ja, jijl"
„Ja."
EEN VRIENDELIJK VERZOEK.
Jaap Samkes is een uitstekend motorrijder,
maar hij vergist zioh ook wel eens. Zoo komt
hij op een dag in het spiegelglas vas een
magazijn in glaswaren terecht
Den volgenden dag stond de volgende
kaart in de uitstalkast te lezen:
„Motorrijders worden vriendelijk verzocht
dit magazijn alleen door de deur bannen te
gaan."
Klopjacht op een burgemeester.
Zaterdagmiddag vergaderde de gemeente
raad van Bondy, onder groote belangstelling
op de publieke tribune.
De burgemeester Fauquet werd door de
gezamenlijke raadsleden beschuldigd zich be
voordeeld te hebben uit de opbrengst van een
gemeentewerkplaats.
De maire stond op om op de beschuldi
gingen te antw-oorden, dachten de aanwezi
gen. Maar vóór dat iemand begreep wat er
gebeurde, sprong hij over de groene tafel,
klauterde het raam uit en verdween.
Onmiddellijk werd een klopjacht georgani
seerd-, met den dorpsveldwachter aan hie#
hoofd. En het duurde niet heel lang, of de
burgervader werd zijn gemeentehuis weer
binnengeleid, onder streng cskorte.
Besloten werd dadelijk rapport uit te bren
gen aan den prei'ekt en door aanplakbiljet
ten de goe-gemeento op de hoogte te brengen
van het schandaal.
De industrieele opleving.
Loucheur, de minister voor de industrieele
opleving, heeft een overeenkomst gesloten
met drie fabrieken te Roubaix, die er in ge
slaagd zijn hun weverij weer in orde te bren
gen. Deze fabrieken hébben zich verbonden
230.000 meter laken te weven tegen 13 frank
per meter. Door bemiddeling van den voer-
zittej van de vakvereeni ging der confectie-
makers te Parijs zullen deze 230.000 metei
verdeeld worden over alle eonfectiefabrikan-
ten van Frankrijk, die het laken willen heb
ben en die zich zullen verbinden er pakken
voor mannen van te maken, welke zij tegen
100 frank aan de winkeliers in gemaakte
kleeren verkoopen. Deze laatsten mogen de
pakken.voor niet meer dan 110 frank verkoo
pen. Over twee maanden moeten de 230.000
meter door de fabrikanten te Roubaix aar
de eonfeetiefabrikanten afgeleverd zijn. Ei
zullen 80.000 ocstuums uitgemaakt worden.
De fabrikanten uit Roubaix hebben zich
verder verbonden om na de levering van de
230.000 meter, per maand 80.000 meter stof af
to leveren, waaruit dan telkens 25.000 pakken
gemaakt kunen worden en iedereen binnen
kort een „nationaal costnwn" kan hebben. In
een Franseh blad lezen wij nog, dat het cos-
tnum een goeden snit zal hebben en dat men
'het in vijf kleuren kan kiezen.
De „Gazette des Ardennes" voor het gerecht.
De instructie van den Fransehen krijgs
raad tegen verschillende medewerkers van
de „Gazette des Ardennes", het ondier do
auspiciën van de Duitsche bezettingsautori
teiten in Noord-Frankrijk verschenen dag
blad, is geëindigd. Er zullen 29 beklaagden
terecht staan wegens verstandhouding met
den vijand. Laserne, een aardewerkfabrikant
in de Ardennen, wordt als de voornaam
ste schuldige beschouwd. Hij kende vóór den
oorlog majoor Schnitzer, dien de Duitsohers
hadden heiast met het beheer over het blad,
en hij heeft van den eersten dag der bezet
ting af den majoor zijn diensten aangeboden
Ook twee dames hebben, zich wegens me
dewerking aan de „Gazette" te verantwooi-
den.
UIT HONGARIJE
De oplossing.
Het „Neue "Wiener Taaeblatt'' verneemt uit
Boedapest dot de vertegenwoordigers der En
tente in Parijs bewerkt hebben dat liet kabi
net Friedrich, alhoewel niet formeel erkend,
beschouwd zal worden als een regeering waar
mee onderhandeld kan worden. Het kabinet
Friediich zal binnenkort een nieuwe gen aar-
merio instellen. Zoodra die gevormd is, zulten
d© Roemeensehe troepen uit Boedapest ver
trekken. De verkiezingen voor de notion ale
vergaderingen zullen den len October plaatr
vinden.
—ti ii 11 n M
uitroepingen afgebroken bespiegelingen waa
hij eindelijk tehuis gekomen; bij begaf zich
oogenblikkelijk naar zijm kamer en, na ziel)
ontkleed te hebben, wierp hij zich op zijn knieën
neder en bad. Zeker, het was een vreemd soort
van gebed, waar menige vrome in den lande
zich aan zou geërgerd hebben, daar het aileen
bestond in het uitspreken van eenige mooie
woorden, die tamelijk zinledig waren, maar het
was al veel gewonnen dat de zeergeleerde heet
zich zelve er toe had gebracht om te bidden.
Tranen, heete tranen ontvloeiden zijne oogen.
Na zijn. gebed geëindigd te hebben, begat
hij zich welgemoed ter ruste, zijn ontroering
als een uitvloeisel beschouwende van het gebed,
terwijl deze inderdaad niets anders was dan
een appendix van den altijd in zijn ziel wroe-
tenden kanker der wanhoop en vertwijfeling.
Ziedaar een voorbeeld hoe de helderste geest
wanneer zij zich losscheurt van godsdienst
en openbaring, soms de onnoozelheid van het
kind weder tot de zijne maakt. Ziedaar den
hoopeloozen toestand geschetst, w aarm dfl
ongeloovige verkeert, in 't gevoel zijner verle-
tenheid van God, zich nolens volens onderwen
pende aan de geesclstriemen weike hem, zo<j
hij waant, door het zoogenaamde noodlot won
den toegebracht. TTT
(Mordt vervolgd),^
