L.vensmidfleienvoorzienmg.
Draagt onze Shawls f 7.50
BrsndstoflendistritjBtie.
BINNENLAND
Bemeente Heemstede,
Zijt gij ook hieronder?
Speciale Etalages
DE DUURTE.
Bij den RAAD VAN 'ARBEiD te
HAARLEM zijn thans ingeschreven
22577 verzekenngsphehtigen.
Nederland en België
CATERDAG 20 SEPTEMBER 1919
42«*e JAARGANG No. 1005?
nRABüfóNEKENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f2,35; PER WEEK 18 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL t 2,70 BIJ VOORUITBETALING
BUREAU- NASSAU LAAN 49, HAARLEM - TELEFOON 1426 EN 2741 - TELEFOON AFDEELlNS „DRUKKERIJ" No. 1748 ADVERTENTIEN 25 CENTS PER REGEL. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
3' -i ons suiker
3lie ons suiker
Dit nummer bestaat uit vijf bladen waar-
Jnder liet Geïllustreerd Zonuagsblad tn acht]
bladzijden.
EERSTE ELAD-
De Directeur van het Gemeentelijk Levensmid
delenbureau te Haarlem brengt ter kennis dat I
verkrijgbaar wordt gesteld gedurende het tijd
vak van 20 tot en met 26 September 1919.*
op BON D. No. 45: 1860
a 30 cent per pond
op BON 23e tijdvak der Kindersuikerkaart:
a 30 cent per pond
dat BON D. No. 44, eveneens gedurende
ditzelfde tijdvak geldig blijft.
De Directeur voornoemd,
F- DE_JONOIL-
•I. Aangezien blijkt, dat zeer velen de
stonds van boven at geleid en vond in de ar
beidswet een ordelijke regeling. Het feit. dat
wij buiten den oorlog bleven, alsmede onze kal
me volksaard, maakten een, dergelijke 'bezadigde
regeling mogelijk.
Bij onze oosterburen echter om een voor
beeld van het tegendeel te noemen stond; na
de inzinking van den oorlogsgeestdrift de revo
lutie voor de deur en laaide weldra overal op.
De nieuwe regeeringen hadden de massa niet
meer in de hand en de arbeidsschuwhtid was
algemeen.
Stakingen op groote schaal werden dagelijks
met tientallen gemeld; het koleagcbrek werd
onrustbarend; het leven werd onhoudbaar. Want
dat is nu eenmaal' 's menschen onontkoombaar
lot dat het verzaken aan den arbeid aanstonds,
den honger meebrengt. De harde noodzaak heeft
1 Uminnrnn- rr^hrnrnt
gele minimumrantsoenkaart voor het thans j schijnbaar eindelijk eenige bezinning gebracht;
msiribuüejaar nog niet hebben af- langzaam heeft de massa zich uit het bolsjewis
me losgewerkt althans voor 't oogenblik
en nu en dan zijn er teekenen, dat men zich, zij
het no ode, buigt onder de ijzeren arbeidswet.
Dezer dagen lazen wij in de Vossisdhe Zeitung
een* bericht, meldend, dat de spoorwegarbeiders
in Wurtemburg besloten hadden, wekelijks tien
uren over te werken om de kolenschaarschte te
verminderen.
En meerdere berichten van dien aard! komen
den laatsten tijd tot ons, terwijl de stakingsmanie
eenigszins schijnt bekoeld.
Doch ook al zouden wij de grootste verdwa
zing te boven zijn wat nog lang niet vast
staat dan nog is de algemeen waarneembare
arkeer van werken niet verdwenen. Men heeft
gisteren onder de rubriek buitenland een een
voudige, maar treffend juiste uiteenzetting kun
nen lezen van de oorzaak, Waarom de opbouw
der verwoeste gebieden in Frankrijk zoo lang
zaam vordert: de Fransche soldaat heeft vier
gehaald, wordt bekend gemaaKt, uat, lot
uiterlijk Zaterdag 27 September gelegenheid
bestaat deze kaart op vertoon der oude grijze
minimumrantsoenkaart alsnog af te halen
bij de inlichtingendienst van het Brandstof
fen-bureau (Ged. Oude Gracht 18), lederen
Werkdag tussehen 9 en 2 uur en 4 en 5 uur.
Zaterdag van 9 tot 1 uur. 1738
Desgewenscht kan op schriftelijke aan
vraag en onder bijvoeging der oude grijze
kaart toezending per post geschieden, voor
risico van den aanvrager.
Bij sluiting van den termijn worden niet
afgehaalde kaarten als vervallen beschouwd.
II. Bons voor een kwart H.L. vervallen
met ingang van' 1 October a.s.
Nx Na dien datum kunnen deze mitsdien niet
"^eer bij den handelaar worden ingewisseld.
III. In herinnering wordt gebracht, dat
reeds beschikbaar zijn gesteld: drie eenhe
den in zwarte brandstoffen; twee eenheden
bruinkoolbriketten en drie eenheden anthra-
ciet, te samen met de reeds ontvangen bons
vormende het volle minimumrantsoen; zij,
die alsnog het volledig rantsoen of een dezer
gedeelten wensehen te betrekken, kunnen
zulks onder bijsluiting der gele minimum
rantsoenkaart schriftelijik aanvragen bij bet
brandstof fenbnreau.
Directeur Brandstoffen-Bureau,
R, C. J. WIILINK.
Gedurende de week van 22 tot en met 27
September is beschikbaar:
Op bon 161b uit het Levenmiddelenboekje:
3i/2 ONS SUIKER.
Op bon 18 der Kindersuikerkaart. 1707
3i/2 ONS SUIKER.
5^ ftsribeitispiicht.
In allerlei heele eii half ofiicieele stukken,
heett men gedurende cte laatste weken meenin
gen kunnen hooien over de oorzaken van het
giooie vraagstuk, dat iedereen bezig houdt: de
auurte. En zoowel Wilson, als Engeische, Fran-
scae en Duitsche staatslieden, als onze Minister
van Financiën in zijn klaaglied over de stijging
der staatsuitgaven zijn het er over eens, dat de
eerste en voornaamste oorzaak van het duurte-
verschijtisel gelegen is in het wereldtekort en de
verminderde productie. Deze eenvoudige waar
heid behoeft eigenlijk geen bewijs; buitengewone
omstandigheden daargelaten, geeft overvloed
van artikelen altijd lage, en schaarschte altijd
hooge prijzen.
Er wordt zooveel gepraat over en gezocht
naar nevenoorzaken der duurte, dat deze aller
voornaamste reden bijna dreigde vergeten te
Worden.
Maar ais c|it zoo is, dan hebben zij, die van
de duurte het meest te lijden hebben, n.m. de
arbeiders, liet beste middel ter bestrijding van
de kwaal ook in handen. En daarop wordt o.i.
nog niet voldoende de aandacht gevestigd.
Op het meest critkke oogenblik, toen de we-
Wereldvoorrraden na vier jaren van oorlog wa
ren uitgeput, de reserves opgeteerd en zelfs in
de meest dringende behoeften onvoldoende werd
voorzicn, doordat tientallen millioenen door het
oorlogswerk waren omgekomen of verminkt, of
}vel in de munitiefabrieken improductieven ar
beid hadden verricht, op datzelfde oogenblik
«Wam de algemeene drang naar minder arbeid
«n hooger loon, dat is minder productie en duur
der leven. Wij dienen dat verschijnsel, afgezien
ten aiie goede motieven en sociale tendenzen,
als feit,-kalm te beschouwen en er de con-
ctusios uit te trekken.
land als het onze is deze drang aan-
steunpilaren dfer wettelijke arbeidsbeperking is
de verwachting van minder afgematheid, groo-
ter krachtsinspanning, verhoogde werklust, inten
siever arbeid. De noodriakel ijlcheid daarvan moet
tot de massa doordringen, het moet haar worden
bijgebracht, dat zij het middel tot bestrijding
der gehate en hopelooze duurte zelf in de hand
heeft, n.m. verhooging der productie.
Er wordt voor zoo velerlei minder waardevol
le dingen reclame gemiaakt. Wie zet eens een
volksbeweging op touw tot aanwakkering van de
arbeidslust? Het is die grootste weldaad, die
men de maatschappij thans kan bewijzen.
Waarom Tuinbouwonderwijs?
'Nu eerstdaags in de bloembollenstreek weer
Rijikstuinbouwwintercursussen worden geopend,
is het geenszins overbodig nogmaals die aan
dacht te vestigen op het nut dezer instellingen.
De geringe deelneming aan de cursussen wijst
er op, dat de waardie van dit vakonderwijs hier
niet ten volle wordt begrepen. Terwijl overal
elders het getal land- of tuinbouwcursussen snel
toeneemt en d!ruk bezocht wordt, blijven zoowel
de arbeiders als dte paridons in deze streek
vrijwel onverschillig staan, tegenover kennis der
grondbeginselen van hun vak. Toch hebben bei
de partijen hierbij belang. Immers de tuinbouw-
wintercursussen beoogen het aanbrengen van
eenvoudig-wetenschappelijk inzicht in het plaa
tenleven en de middelen, die kunnen dienen om
„het beschot" zoo hoog mogelijk op te voeren,
voor zoover dit althans onder menschelijk bereik
ligt. -i
Voor liet verkrijgen van deze kennis wordt on
derwijs gegeven in scheikunde, plantenkunde en
wordt daarnaast een begm gemaakt met die be-
jaren lang een onnatuurlijk leven moeten leiden
buiten zijn gezin en buiten de geordende maat
schappij. Dagelijks stond hij bloot aan cfe gioot- rn
ste gevaren; zijn leven stond iedere minuut op^hajtodrng van het vak, dat hier het meest op
't spel
Nu hij buiten verwachting het veege lij! heeft
behouden, wenscht hij zijn verdere dagen rustig
door te brengen, liefst als gepensioneerde. De
gewone burger maatschappij is hem een verve-
ling
Wie wat om zich heen heeft gekeken, heeft
dezelfde verschijnselen waargenomen bij de ge-
demobiliseerden in de neutrale landen, ook in het
onze. Eerstens de weinige lust bij duizenden om
het leger te verlaten, toen de toestemming af
kwam en daarna den tegenzin om zich ia fabriek,
werkplaats of kantoor te schikken in geregelden
arbeid. Zeker, men maakte nu en dan een ver
moeiende marsch; maar, in kamp en kazerne
leefde men zorgloos, had er veel vrijen tijd en
doorgaans een goeden pot
Het militaire verband van drie tot vier jaren
heeft behalve veel andere kwade dingen ook een
zeer verminderde arbeidslust eh een neiging naar
bandeloosheid van het jonge geslacht op zijn ge
weten.
Wij kunnen eenerzijds de mannen, die hun
plicht deden en die aan ons land onschatbare
diensten bewezen, prijzen om hun volharding,
anderzijds mogen wij voor de treurige gevolgen
dte oogen niet sluiten. I
De oplevende, uitlaaiende vrijheidszin, waar
neembaar op de geheele wereld bij het ineenzin
ken van het oorlogsmonster. ging gepaard met
een arbeidsafkeer, waaraan bijna niemand zich
kon onttrekken en daarbij kwam dte plotselinge
overstrooming der arbeidsmarkt met duizenden
gedemobiiiseerden wier geestestoestand wij boven
waagden te schetsen.
En zulk een werkschuwheid valt samen met
een algeheele uitputing der wereldvoorraden! Is
het wonder, dat het eoonomisch leven hopeloos
geschokt blijkt?
Wij lazen dezer dagen nog eens het voorloo-
pig verslag der Eerste Kamer na over de Ar-
beidswet-Aalberse. Het trof ons, hoeveel moeite
onze senatoren daarin deden, om het mooie werk
van den bekwamen Minister van Arbeid te prij
zen zonder hun ernstige critiek het zwijgen be
hoeven op te leggen.
Die critiek was geen uiting van conservatisme;
integendeel er waren vele friss'che, rate opmer
kingen bij. Dat de Eerste Kamer echter zooveel
angstvalliger tegenover den acht-urendag staat,
verklaren wij deels uit het grooter getal indus-
trieelen, dat zij bergt, mannen uit dte practijk
dus deels uit het tijdstip, waarop zij de wet
in behandeling nam. De laatste maanden heb
ben on3 veel helderder dlan het eerste kwartaal
van dit jaar de schrikkelijke gevolgen van de
arbeidssdmwheid zoowel in ons land1 als vooral
in het buitenland doen zien. En bij zulke ver
schijnselen staat men begrijpelijkerwijze eenigs
zins huiverig tegenover arbeidsbeperking.
Wil dit te elfder ure een aanval op de ar
beidswet ibeteekenen? Dit zij verre! Ook als zoo
danig is o.i. de critiek der Eerste Kamer niet
bedoeld welke, naar wij vertrouwen het staats
stuk met groote meerderheid zal aanvaarden.
Wat wij met deze regelen beoogen is een aan
sporing tot allen, vooral tot hen. die leiding
geven in onze werknemerskringen, om de ver
wachtingen der wet niet te beschamea Een der
den voorgrond treedt, n.l. de bloembollencultuur.
Het tweede jaar wondt op dte verkregen tennis
voortgebouwd en komen naast bloembollencul
tuur, de ziekten der bolgewassen groententeelt,
aan de beurt: Kennis van den grond en Bemes
tingsleer. i
Bij het laatste vak komen ook de kunstmest
stoffen ter sprake. Hier vooral is wat scheikun
dig inzicht noodig, om dte samenstelling, het ge
bruik en de resultaten dezer meststoffen te kun
nen begrijpen.
't Bovenstaande geefit een beknopt overzicht
van de leerstof, welke op den tuinbouwwinter-
cursus wordt behandeld.
De jonge bloemist-werknemer of werkgever
die dit onderwijs heeft gevolgd, krijgt meer be
langstelling voor zijn arbeid. Veel dingen, die
hij tot nog toe eenvoudig op gezag of onbewust
van de beteeken is verrichtte, verschijnen thans
voor hem in een ander licht: begrijpt rijn werk
Dit verhoogt zijn productiewaarde en
op den duur zijn inkomen.
Aan de leerlingen, die den cursus gedurende 2
winters met ijver hebben gevolgd, wordt daarvan
een bewijs uitgereikt, een diploma. Het is jam
mer. dat door de patroons in het bloembollen-
bedrijf slechts zeer zelden eenige voorkeur of fi
nancieel profijt aan dit diploma wordt toege
kend. Tdh zal dit na korter of langer tijdsver
loop ongetwijfeld gebeuren.
Hoe men elders over dit diploma denkt, blijkt
wel, als men de advertentiekolommen van „Flo-
ralia" doorkijkt. Een geval, onlangs te Hille-
gom voorgekomen, d'iene als voorbeeld. Een bloe-
mistknechit solliciteerde naar de betrekking van
tuinbaas op een bepaalde inrichting. iDe verkre
gen inlichtingen en <fe persoonlijke kennisma
king waren van dien aard, dat men dezen sol
licitant gaarne de betrekking wilde toevertrou
wen. Zijn benoeming stuitte echter alleen af op
het feit, dat hij niet in het bezit was van een
diploma van een tuinbouwwintercursus.
De lesuren vallen steeds in den avond en de
kosten van deelneming rijn uiterst gering. Ver
der zie men bijzonderheden voor den cursus te
tfilkgom in de advertentie in dit blad.
Verhooging der spoorweg-goederen-tarieven
in en met Dultsehland,
In Duitschland zijn ingaande 1 September
jl. verschillende nit&onderingstarieven voor
goederenvervoer opgeheven, o.a. die voor
hout, keien, ijzer en staal, lood; koper, gra
nen, bier, hooi, stroo en speelgoederen, zoo
mede alle uitzonderingstarieven met de
Duitsche zeehavens, bet uitzonderingstarief
voor meststoffen, het reëxpeditietarief (Um-
behandlungstarif) en de z.g. „Kriegs-Aus-
nahmetarlfe".
Verder worden met 1 October a^. alle
Duitsche spoorwegtarieven voor goederen en
vee. met 50 pet. verhoogd; wat op dien datum
ook een belangrijke verhooging der goede
ren- en veetarieven tussehen Duitschlanid en
Nederland tengevolge zal hebben.
Adres van antwoord op de Troonrede.
De commissie uit de Eerste Kamer, welke
belast is met de aanbieding van het adres
van antwoord op de Troonrede aan H, M.
de Koningin, heeft zich gistervoormiddag
van haar taak ten koninklijke paleize ge-
ikweten.
De oommissie, welke met den voorzitter,
generaal Baron Van Voorst tot Voorst aan
hot hoofd, bestond uit de heeren Van Was-
senaer van Catwijck, Van Lamsweerde, Van
der Hoeven, De Vos van Steenwijk en Ver
hei)en, werd met het gebruikelijk ceremoni
eel naar het paleis geleid en daar ontvangen.
De afsluiting en drooglegging der Zuiderzee.
Naar wij vernemen heeft prof. mr. J. A.
Veraart, hét le voorzitterschap der Centrale.
Hanze-Com missie inzake afsluiting en droog
legging der Zuiderzee aanvaard. Verder be
staat de oommissie uit de navolgende heeren:
H. K, M, Botterdam, te Utrecht; P. Sier,
S. Schilder, S. Mol en C. Kes to Volendam;
H. Lok en J. Konten, Vollenhove; A. Dien
der en J. Kwakman, Kampen; Pastoor J.
Elskamp, Vollenhove; kapelaan Schuyt, te
Volendam; Chr. M. Jansen, Amsterdam en
mr. J. A G. N. Hubar, Den Haag.
Staatscommissie Rijkskantoorgebouwen.
Bij Kon. besluit is ingesteld een commissie
aan welke wordt opgedragen een onderz-oek
in te stellen naar de wenscheiijkkeid om in
verschillende plaatsen van ons iand kantoor
gebouwen te stichten, waarin de onderschei
dene aldaar gevestigde- bureelen van tak
ken van 's rijks dienst kunnen worden onder
gebracht.
De beer C. J. Ph. Zaalberg, waarnemend
directeur-generaal van den arbeid, is be
noemd tot voorzitter dier commissie.
Uitvoer papieren garens.
Ingetrokken is het verbod van uitvoer
van papieren garens en weefsels van papie
ren garens.
Een geldleening van 20 millioen.
In de Vrijdag gehouden zitting van den
Haagschen gemeenteraad, werd het voorstel
van B. en W. tot het aangaan van een geld
leening van 20 millioen, met 35 tegen 2 stem
men, die van de heeren Coltof en Visser, aan
genomen.
Aardappelenvoorziening.
D© Minister van L., N. H., brengt ter
algemeene kennis, dat de handel in aardap
pelen van den oogst 1919 in het binnenland
geheel vrij zai zijn. Ieder zal dus zijn aard
appelen kunnen betrekken van den leveran
cier zijner keuze buiten eenige bemoeiing
van gemeentebestuur of regeering.
Van regeeriugswego zullen vanaf 15 Octo
ber tot 15 November 1919 goede consump
tieaardappelen beschikbaar worden gesteld
tegen den prijs van 7.50 per 100 K.G. franco
plaats van bestemming, bij afname van ten-
minaf-Q .1 a aan K.G. ineens. voor gemeentebe
sturen, coöperatieve vereen) gingen, ba adela
ren en particulieren, die hunne bestellingen
vóór 15 October as. hebben ingediend bij den
Regeerlngscommissaris belast met de groon-
verzameling in de provincie hunner inwo
ning.
Het adres van den regeeringscommissaris
voor Noord-Holland is: P. A. de Lange, Kei
zersgracht 730-734, Amsterdam; voor Zuid-
Holland, Jae. van de Koogh, Carel van By-
landtlaan 14, Den Haag.
TWEEDE KAMER.
Uitbreiding der Arbeidsinspectie,
In verband met de invoering van de ont
worpen Arbeidswet heeft de minister van Ar
beid een voorstel ingediend tot uitbreiding
van het personeel der arbeidsinspectie.
De uitbreiding van het lager personeel zal,
volgens den minister, voorloopig hierin moe
ten bestaan, dat in elk der 10 districten nog
een opzichter, en nog een controleur vau den
arbeid .worden aangesteld. Deze laatste ambte
naren zullen uit de kringen der werklieden
worden gerecruteerd. Eenzelfde categorie
vrouwelijke ambtenaren zal in het leven wor
den geroepen, die de inspectrices zullen bij
staan bii het meer eenvoudige controlewerk.
Do centrale dienst wordt uitgebreid met
ambtenaren, die den directeur-generaal op
medisch, electro-technisch en scheikundig ge
bied "ter zijde staan. Ook wenscht de minister
een landbouwkundige bii: de arbeidsinspectie
aan te stellen.
De minister raamt de jaarwedden der nieuw
te benoemen ambtenaren op de volgende be
dragen: 2 adjunct-inspecteurs (inspecteurs)
6000, 2 adiunct-inspeetrices 3200. 10 tech
nische ambtenaren (opzichters) 1800Q, 10
controleurs 15000, 3 opzichtereasen 4,500,
1 geneeskundige 4000, 1 electro technisch in
genieur 3000, 1 scheikundig ingenieui
3000, 1 landbouwkundige 3000, 1 assistent
1500, totaal 61,200.
Ook wordt de uitbreiding voorgesteld van
hot personeel der inspectie vau den haven
arbeid.
De Regeering gaat bevroren .vieesch
importeeren.
Reeds is een belangrijke partij aangekocht en
de regeering verwacht stellig, d'at ze dat vleeseh
tot dusdanige prijzen beschikbaar kan stellen,
dat een algemeene verlaging der vleeschprijzen
het gevolg zal zijn.
Naar aanleiding van een en ander hoop! de
„Vee- en Vleeschhandel,,, dat die verwachting
gegrond is.
„Onze regeering was tot nu toe niet erg ge
lukkig bij den aankoop in het buitenland (duur
Amerikaansch spek), ze wist beter het bevroren
vleeseh dit voorjaar aan den man te brengen
naar het buitenland. We hadden het zelf best
kunnen gebruiken en behoefden dan nu wellicht
geen Regeeringsimport van vleeseh.
Hoe de Regeering het bevroren vleeseh be
schikbaar zal stellen is ons nog niet bekend.,
In den vrijen handel brengen is het meest ge-
wenseht, voorkomt allerlei fraude. Anders zal
de Regeering het toch aan slagers tea yerkoop
noeten geven, die zich verbinden, geen versch
vleeseh naast het bevroren vleeseh te verkoop en.
De slagers zouden zeüer liever hebben gezien,
dat de regeering levend slachtvee invoerde, oi
de gelegenheid ei voor opende. Belgie bijv.
krijgt beste ossen uit Amerika, te vet zelfs voor
België.
We hoorden, dat er van particulieie zijde po
gingen worden gedaan slacntvee te imponeoren.
Komen die tot stand, dan zullen de vetprijzen
hier terug gaan, krijgen we wellicht onzekere
markten in verband met ongeregelde aanvoeren
uit het buitenland.
Intusschen, de veehandel rekene er op, dat de
import van bevroren vieesch lagere prijzen zai
brengen voor alle soorten slacmvee. We komen
nu dezen herfst besnst tot daling dei' veeprtjzen.
Hoe sterk? Dat hangt af vah de prijzen van het
in te voeren vleeseh."
„DeVeehandel" deelt nader mede, dat uit
Amerika aan den Hoek van Holland 6 millioen
K.G. bevroren vieesch voor de regeering is aan
gekomen.
Afschaffing van Katholieke
Feestdagen.
Onder den titel „Alles is er aan gelegen",
schrijft de Z.Eerw. heer L. J. J. M. Poell, pas
toor te Gemert, in het Huisgezin.
Daar is in 'n paar takken van het bedrijfsleven
op het oogenblik weer onder de katiiolieiten een
onkatholieke gedachtengang.
Die onkatholieke gedachtengang komt tot die
uiting in een vraag omaischaffing der zui-
ver-Katholieke ieestdagen. Zoo zouden wij,
Roomschen, dan om tijdelijke berekeningen in
onze godsdienstige beoefening ons rechten naar
wat er nog van vroeger in de staatsinrichting
aan „algemeen erkende" of „christelijke" feest
dagen is overgebleven. Schaft dan later de een
of andere omwentelingsregeering ook nog di<
dagen af. dan staan wij geheel zonder.
Wij moeten het billijken dat voor de alge
heele kerk door het kerkelijk wetboek slechts een
betrekkelijk getal verplichte feestdagen wordt
voorgescüieven. Maar wij die in Nederland een
niet-klein gedeelte der bevolking, en betreicelijk
groot deel van het bedrijfsvoik uitmaken, wij ka
tholieken, die hier een opgewekt RoomscJi leven
onder ons leiden en die voor hei openbaar onze
Roomsen-Katholieke vereeniglngen van werkge
vers en werknemers hebben, wij moesten toch
ons door iets anders laten leiden, dan door de
heidensche winzucht, ergens anders door dan
door het -wiaziek kapitaal.
Heeft dan de drang naar de eerste afschaffing
van feestdagen^ zooals wij die beleefd hebben,
niet onder de Roomscbe bedrijfsbevolking ge^
noeg kwaad bloed gezet? Is daardoor niet veel
verflauwing gekomen? Dat afzonderlijk-Roonsch
vieren van Maria-dagen. wat is ervan overgeble
ven, dan de viering van de „Hooge-Lieve-Vrou-
we"? Een enkele dag. Onze plaatselijke Pa
troonsfeesten. we kennen ze niet meer; als er in
de weck zoo'n dag gevallen is. wat merken er
des Zondags daarop de meeste menschen van?
Ondergaan zij een anderen indruk dan op wel
ken ander enZondag ook Heeft het iets invloed
op hun godsdienstig denken en doen?
Maar als ze zoo op een doordevveckschen Hei
ligendag niet behoeven te werken, als ze op
zoo'n afzonderlijken rustdag naar de keik gaan,
de lucht van wierook in den neus krijgen de
plechtige gezangen der Hoogmis hooren, dan
voedt dat de menschen godsdienstig op, dan
erlangt hun gosdienstig leven weer eens bijzon
der voedsel, vooral nog als zij dien dag met een
H. Communie inzetten.
En nu gaan God betere het! Roomsch
Katholieke patroons, en wat nog onbegrijpelij
ker is, Roomsch-kathölieke werklieden vragen
om nog meer feestdagen af te schaffen.
In de nieuwe Arbeidswet is er in voorzien,
dat er, als zoo'n dag in een week komt, op de
andere werkdagen van die week langer gewerkt
kan worden.
Is hot dan niet Roomecher, van die bepaling
gebruik te maken, dan nu nog maar weer die
enkele feestdagen ook weer afgeschaft te zien
krijgen?
Verstoffelijken en verheidenen wij dan zoo?
Is dan ook voor de tegenwoordige wereld vol
gens onze overtuiging niet meer waar het woord
onzer vaderen: Aan Gods zegen is alles gele
gen?
De heer Carton de Wiart.
Uit Brussel wordt d.d. 18 dezer aan de
„Msb." geseind:
De Nederlandsebe correspondent van de
„Libre Belgique", die gelijk men weet, zeer
nauw in betrekking staat tot Carton de
Wiart, bevestigt, dat de buitengewone Belgi
sche gezant in Den Haag met het oog op da
verkiezingen, die 16 November plaats heb
ben, naar België zal terugkeeren.
Men mag aannemen, dat do missie van
Carton de Wiart einde October zal eindigen.
De huidige toestand der Nederlandsch-Beb
gische onderhandelingen geeft alle reden Ui
hopen, dat op dien datum onze betrekkingen
met Nederland, een meer normalen vorm
hebben aangenomen en een weinig minden
koortsachtiger dan thans.
Wij hopen dit van harte met den corres
pondent van het Rotterdamsche blad.
De vertrekkende inJnister-rosidént Van
Vollenhoven.
Door den koning van België, werd de ver.
trekkende heer Van Vollenhoven in afscheid®
audiëntie ontvangen. Deze ^-overhandigde zijn
teriugroepingsbrief, waarbij de koning uiting
