BUITENLAND
De vredesonderhandelingen,
Een zeep-historie.
Zaansche Koj-fbalbind.
K. Z. n—Achillea
R. O! D. A. II-Uni®
KAATSEN.
pest.
1—1
"N. B. L. O.-bekerwedstrjjden.
De kaatsvereepigingen troffen' liet gisteren
met bun bekerwedstrijden te Busstim wel heel
slecht, wat bet weer betreft. Na den eersten
omloop, waarin peen buiten gewoon mooi spel
geleverd kon worden, waren Haarlem en Lei
den. afgevallen, evenals Amersfoort.
De slót-partij ping tussehen Rotterdam no. 4
en Amsterdam no. 14. A'dam won in den staud
45 02. Voor den derden keer ging do N.
B. L. O.-beker dus weer naar A'dam.
ZEILEN.
Wedstrijden ie Haarlem.
De uitslagen van de gisteren gehouden zeil
wedstrijden. uitgeschreven door do Haarlem-
»che Jachtclub, luiden:
Klasse I ((Nationale wedstrijd voor 12 voets-
jollen, bemand door één persoon): 1. Geisha
van AA. Blankevoort in 1 uur 34 min. 20 sec.
2. Snapje van H. W. de Voopt in 1 uur 38 min.
35 see. 3. Peggy ran J. Sarlet in 1 uur 37 ruin.
20 sec.
Klasse II (Nationale wedstrijd voor Vrijbui
ter jacli ten gewonnen door Vrijbuiter van W.
de Vries Leutsch in 2 uur 21 min. 40 sec.
Klasse III. (Onderlinge wedstrijd voor
Schelde-jollen-juniores). 1- Mo voila van H.
Rietveld in 1 uur 18 min. 36 sec. 2. Marleinfje
van J. Th. Bölger in 1 uur 19 min. 48 sec. 3.
Hon-by van O. J. Merens in 1 uur 30 min. 3 sec.
Klasse IA (onderlinge handicap-wedstrijd
voor jachten). 1. Robbedoes van F. Boljon in 1
aur 40 min. S sec. 2. Tommy van J. Ba ara in 1
aur 43 min. 26 sec.
Klasse V. (b^iticnale wedstrijd voor Schelde-
lollen beman<r dpor één persoon). 1. Mnr-
teintje van J. Th. Bölger in 2 uur 7 min. 49
sec. 2. Sarita II van F. J. Bernard in 2 uur
8T.min.- 1 sec- 3- Sarita III van J. G. en P. C.
Niftrik in 2 uur 8 min. 21 sec.
Klasse AI (onderlinge wedstrijd voor 12
roetsj oil en). Gewonnen door mei. A. van Nif
trik niet Marietje van W. de Vries Leutsch.
van Niftrik ig doo-* oeze overwinning! een
jaar bezitster van de 12 voets Standaardjol
„Ineke."
De overhandiging der voor
waarden aan Bulgarije.
Omtrent de overhandiging van de vredes
voorwaarden aan de Bulgaarsche delegatie in
het ministerie van buitenlandsehe zaken te
Parijs, vernemen wij nader:
Een vrij talrijke menigte stond langs den
weg geschaard om de auto's met de gevolmach
tigden te zien voorbijrijden.
Om 10 uur 35 verzocht CLemerfbeau de gevol
machtigden plaats te nemen rond do hoefijzer
vormige tafel. Hii zelf zat in den voorzitters-
stoel voor den monumentalen schoorsteen.
Nadat alle gevolmachtigden plaats hadden ge
nomen gaf Clcmenceau bevol de Bulgaarsche
gedelegeerden binnen te leiden. Theodorof, het
hoofd der Bulgaarsche delegatie, kwam het
eerst binnen. Hij begroette de vergadering met
;en buiging en ging daarna met zijn 4 ambt-
tenooten zitten, aan de afzonderlijke tafel die
mn het einde van de zaal tegenover den voor-
litter was gereserveerd.
Dadelijk opende nu Glemeuceau de vergade
ring en zeide: .Mijne hoeren, 'gevolmachtigden
v,,jn>i^id^crijei!ii^eJteksti>djerjwedesvo()rwaar^
van de geallieerden zal ti zoo meteen worden
overhandigd. Aran dat oogenibllk af heht gij 25
dagen om uwe schriftelijke opmerkingen over
te leggen. De Opperste Raad zal, na overwe
ging daarvan, u een schriftelijk antwoord doen
toekomen en den termijn bepalen binnen wel
ken Bulgarije definitief moet antwoorden."
Nadat Dutasta, de algemeeue secretaris der
vredesconferentie, vervolgens de vredesvoor
waarden aan het hoofd der Bulgaarsche dele
gatie had overhandigd, stond Theodorof op en
■begon met vaste stem een in het Franseh ge
stelde uitvoerige memorie voor te lezen,
waarin hij o.a. z.eide:
Wij begrijpen den omvang en de draagkracht
van onze verantwoordelijkheid volkomen. Do
historie zal uitmaken dat de politiek van den
gewezen koning Ferdinand en den gewezen
eersten minister Radoslawof bestond in het' ge
bruik van gewold, in strijd met den wensch van
het Bulgaarsche volk. De overgroots meerder
heid van het Bulgaarsche volk moge mistrien
onschuldig zijn. niettemin is de Bulgaarsche
staat verantwoordelijk. AVij erkennen Bulga-
riie'e fout en zullen de bedrijvers van buiten
sporigheden zonder aanzien des persoous straf
fen. AV'ij betreuren dat ons volk. tengevoigo van
den door de regeering uitgeoef'enden dwang in
oorlog is geraakt met zijn buren en gestreden
heeft tegen de coalitie van liet reclit en demo
cratie.
Toen de voorlezing was' afgeloopen, stond
Glemencsau nogmaals op en zeide: ,.De zitting
is geëindigd."
De bijeenkomst had. juist 20 minuten gc
duurd. De Bulgaarsche delegatie verliet het
eerst de zaal cu keerde dadelijk in haar auto
naar het Chateau de Madricf te Neuilly terug.
0e Schuld van den oorlog.
Graaf Berchtold de schuldige?
De groot© sensatie van den dag is heden»
het verschijnen van een boekwerk van een
zekeren dr. Gooss, volgens den schrijver ver
schenen mefc toestemming van het Oosten-
rijksche departement van buitenlandsehe za
ken.
De titel is: „Het Weensche kabinet en het
ontstaan van den wereldoorlog".
De Duitscho bladen drukken uitvoerige
excerpten uit het werk af, waaraan het vol
gende is ontleend:
De beslissing betreffende den wereld-oor
log is niet in den kroonraad te Potsdam,
maar op 17 Juli 1914 te Weencn gevallen.
Duitschland heeft van het ultimatum van
Oostenrijk-Hongarije aan Servië eerst tler-
zelfdertfld als de andere mogendheden ken
nis gekregen.
Op 21 Juli kwam de Oostenrijkscho koerier
met den tekst van het ultimatum te Ber
lijn aan en overhandigde het aan den Oosten-
rij ksehen gezant met de instructie.dat hij de
zen tekst eerst den 24en Juli aan de Duitsohe
regeering mocht mededlealen. De gezant
vroeg daarop aan zijn regeering nadere in
lichtingen. Het antwoord luidde, dat de een
maal gegeven instructie moest worden op
gevolgd. Overigens had de Duitsohe gezant
te Ween en vertrouwelijke mededeelingen
tver den inhoud van 't cltimatum ontvanu
&en, waardoor hij in staat zou zijn geweest
zijn regeering bijtijds op de hoogte te stellen.
Deze mededeelingen ziin echter In werkelijk
heid slechts enkele uren voor de overhandi
ging van het ultimatum aan Servië in Ber
lijn ontvangen en misten daardoor hun doel.
Duitschland zou er met alle kraoht op aan
gedrongen hebben, dat Oostenrijk-Hongarije
de Engelsche bemiddelingsvoorstellen zon
aannemen. De Duitsclie gezant te Weenen
had de voorstellen overhandigd met de op
merking, dat Duitsohland zjjn bondgenoot
den dringenden raad gaf, deze voorstellen
aan to nemen. Duitschland' heeft uit Weenen
nooit antwoord op deze voorstellen en raad-
gevïnge» oaivnngeu. jjoze nalatigheid komt
voor rekening van graaf Berchtold, did op
31 Juli verklaarde: „Wij gaan. den Engel
sehen voorstellen nit den weg".
De Oostenrijksehe premier uit die dagen,
graaf Berchtold» wordt trouwens in het ge-
heele boek als de groote schuldige aan den
oorlog voorgesteld. Met tal van feiten wordt
bewezen, dat graaf Berchtold de man is ge
weest, die allen, niet alleen Engeland. Frank
rijk. en Rusland, maar in de eerste plaats
Duitschland, von Bethmann Hollewg en von
Jagow, den Dnitschen keizer en den Dnit-
sehen general en staf, den eigen Oosteirrij ksoh
Hongaarschen gezant te Berlijn, groof
graaf Szügyeny, den eigen keizer Frans Jo
zef, kortom allen bedrogen en om den tuin
geleid heeft.
He schrijver gaat aan de hand van allerlei
documenten na» dat graaf Berchtold de aller
belangrijkste telegrammen óf achtergehou
den óf vervalscht heeft, dat hij Bewust den
corlog gewild heeft en de meest verachtelij
ke kunstgrepen, de meest kinderlijke maar
desondanks sluWe woordspelingen en veto-
draaiingen' niet geschuwd Beeft, om' vooral
Duitschland, dat blijkbaar eerlijk 'op Bnge-
lands bemiddelingspogingen wilde ingaan, in
den oorlog te slepen.
Tragisoh-komische vergissingen van den
half-kindseben graaf Szögyeni, opzettelijk1
niet verbeterd door graaf Berchtold; met op
zet door Berchtold weggemoffelde correcties
op de dotoste fouten ïn cijfertelegrammen en
dergelijke op zich zelf haast naïeve dlplo-
matentrucjes van het allerminste allooi, blij
ken, vooropgezet dat 'dit materiaal blijkt on
aantastbaar te zijn i boel de wereld in een
oorlog gestort tie Hebben, dié in zijp gel
volgen alle rampen, 'die onze goede' oude aar
de volgens menschenheugenis meemaakte,
overtroffen heeft.
Nog een voorbeeld: De Dtótecha regeering
had uitdrukkelijk door Baar gezant te Wee
ncn laten verklaren: -
„Wij kunnen de rol van bemiddelaar niet
van de hand wijzen", Hetgeen sloeg op Het
Engelsche voorstel tot bemiddeling. De grij
ze graaf Szögyeny nu gaf opzettelijk een vol
komen onjuiste lezing van detse Dnïtsch'e
verzoenende houding en vertelde, dat vtn
Jagow hem vertrouwelijk verklaard had nïet
aan bemiddeling te denken!!!
En aan zulke schurken zouden wij dus al
de ellende te danken Hebben!
UIT FRANKRIJK.
tv H® Senaat en het vrouwenkiesrecht.
De oomissie uit den Senaat voor kiesrechtaan-
c-clegenlheden heeft het door ide Kamer aangenlo-
mien, wetsontwerp betreffende vrouwenkiesrecht
verworpen.
De onthullingen van
Pierre Lenoir.
Zaterdag meldden wij, dat de terechtstelling
van Lenoir was uitgesteld. Nader vernemen wij
daaromtrent nog het volgende.
De miilita'rre magistraten kwamen aan Lenoir
«i zijn cd mddedieelen» d'at de president Van die
republiek zijn verzoek om gratie geweigerd had
en dat het oogenbl ik om moed te hebben geko
men Was. Lenoir hield zidh kalm en gaf dien
wensdh te kennen die mis te hooien. Daar hier
mede echter teveel tijd verloren zou gaan, vroeg
Lieniotr of hij dan mocht jbledhlen.
Natuurlijk wérd dit verzoek ingewilligd en
tien mimten bleef Lenoir met den gevangenis-
geestelijke alleen in zijn cel. Vervolgens begaf
de veroordeelde zidh met zijn verdediger, ror. d:e
Molènes, den geestelijke en de militaire autori
teiten naar de^ griffie van de gevangenis, waar
nog formaliteiten vervuld moesten worden.
Reeds ronkten op de binnenplaats van de ge
vangenis de auto's, waarmede naar de plaats
der terechtstelling zou gereden worden, want
reeds hadden de chauffeurs bevel ontvangen
Toen zij het kantoor van den zeepfabrikant
binnentrad, leek zij uiterlijk een toonbeeld
van kalmte en geluk. Maar inwendig was het
heel anders met haar gesteld daar vochten
angst, woede en wanhoop om den voorrang.
Maar, mijn lieve jonge dame, sprak de
zeepfabrikant verschrikt, ge wilt todh niet
zeggen, dat de jonge man het engagement
verbroken heeft om zulk een eenvoudige
zaak.
1 Het is geen eenvoudige zaak, sprak het
neisje verontwaardigd. Het is een vreeselij-
ke, leelijke zaak! Ik deed het met goede be
doelingen. Hoe kon ik vermoeden, dat gij er
zoo iets dwaas van zou-dt maken. Gij hebt mij
voor de geheele wereld belachelijk gemaakt.
Neen, juffrouw Adraiu, ge doet ons beiden
onrecht. Ik heb u niet voor de geheele we
reld belachelijk gemaakt, integendeel. Kijk er
zelf eens naar. Op dit gebied heeft er hier in
't land nog nooit zoo iets moois bestaan.
Dit zeggende, ontrolde hjj een groot ge
kleurd aanplakbiljet, waarop het meisje zel
ve, levensgroot, stond afgebeeld. Het was 'n
bizonder goede gelijkenis en vormde een
zeer mooie schilderij, 't Meisje was gekleed
in en liohtrose japonnetje, cm het middel
losjes samengehouden door een ceintuur. Een
groote hoed met rose bloemen en een rose,
kanten parasol, die als achtergrond diende,
maakte dat haar gelaat dezelfde mooie kleur
had. Glimlachend strekte zij haar rechter
hand uit, als was zij op het punt de wereld
aan haar voeten vriendschappelijk te begroe
ten. Onderaan stond in groote letters ge
drukt
Vindt ge me mooi?
Ja"?
AVelnu, ik gebruik Mol's toiletzeep. Ze is
goed voor de gelaatskleur en goed voor de
huid. j
A'reeselijk, vreeselijk, sprak hot meisje
halfluid, terwijl zij zich huiverend omdraai
de. Waarom héb ik het ook gedaan?
Ik kan nog maar niet begrijpen, hoe een
jonge man het in zijn hoofd kan halen om
iets tegen dit biljet te hebben, sprak de
oude rnan, met iets van vaderlijken trots in
zijn stem. AVij hebben er reeds eenige duizen
den guldens aan ten koste gelegd, en het zal
u zeker wel verheugen te hooren, dat het den
verkoop van onze zeep aanzienlijk heeft doen
toenemen.
Het meisje schudde afkeurend met het
hoofd.
AAtoarom hebt ge mij niet gezegd dat ge mij
belachelijk zoudt maken, vóór ge me over
haalde het oopyrecht van mijn portret te
verkoopen? -
Wij hebben u toch gezegd, dat we het noo-
dig hadden om reclame te maken voor onze
zeep, en als ge mij niet kwalijk neemt dat ik
het zeg, het was het portret van heit mooiste
meisje uit de stad. Wij hebben u beloofd uw
naam niet te noemen, wij hebben u den prijs
betaald, dien gij vroeg; wij hebben n in alle
opzichten eerlijk behandeld en per slot van
rekening zaken zijn zaken.
Maar gij hebt er bij gelogen, want ik" ge
bruik geen Mol's zeep, en tik geloof .ook
niet dat ze goed is, noch voor de gelaats
kleur, noch voor de huid. Welk recht hadt
ge, mij' twee onwaarheden te laten zeggen hij
iedere ldosk en in bijna ièderen winkel.
Wel, juffrouw Adrian, sprak de oude man
glimlachend, ik, die Mol's zeep beter ken
dan iemand ter wereld, mag toch wel zeggen,
dat iedereen, die n ziet, denken zal, dat ge
mijn zeep van nw geboorte af aan gebruikt
hebt?
Onwillekeurig wreef het meisje zich' met
de hand over het gelaat en maakte daarna
een afwerend gebaar.
Dat zegt ge' alleen om mij te flatteeren,
mijnheer Mol, en daar ben ik niet op gesteld.
Iedereen, die mij op straat ziet, zal denken:
Daar gaat nu het meisje, dat Mol's zeep ge
bruikt.
Mijn lieve juffrouw Adrian, ik heb u al
meer dan eens gezegd, dat we er niets aan
kunnen doen. Wat zon er van onze zaken
terechtkomen, als we ons moesten storen aan
de luimen van iederen jongen man, die zijn
meisje ontrouw wilde worden?
Gij hebt het recht niet, zoo iets te zeggen,
sprak het meisje trotsoh, maar toch op het
punt in tranen uit to harsten. Mijnheer
Tompsou is niet trouweloos en de beste man
ter wereld; maar toen bij den Iaa.tsten keer
uit New-York kwam en mij Nelly Adrian,
wie hij gevraagd heeft zijn vrouw te worden
hem zag aangapen van alle aanplakbor
den, in iederen winkel, in onmibus en tram,
de geheele wereld verkondigend dat ik Mol's
zeep gebruikte, toen werd hij natuurlijk woe
dend. Iedere man zou hetzelfde in zijtri plaats
gedaan hebben, en nu is alles intussehen ons
uit, en gij en dat. akelige geld, waarmee go
mij overhaalde, zijn er de schuld van.
Terwijl het meisje in den éénen hoek van
het kantoor stilletjes zat tc weenen en dc
zeepfabrikant in den anderen ernstig over
de zaak: zat na te denken, kwam cr uitkomst
in den^'orm van een bediende, die binnen
trad en zijn patroon een kaartje overhan
digde, een gewoon visitekaartje. Mijnheer
Mol keek naar den naam, in id n beginuis
achteloos, toen met belangstelling en later
zelfs zenuwachtig.
Yraag mijnheer ©eit pofioufdik' te wach
ten, sprak hij' tot den klerk. Toen, zich! tot
helt meisje wendend', wier hoed' op Kaar
oogen gezakt was en wier lichte paraacfl
achteloos op 'den grondi lag, vroeg hij haar:
Boe zeide ge ook weer flat d,e jonge man
heette, die zich' volgens u zoo netjes in übze
zaak gedragen heeft?
Henry, sprak het meisje, het hoofd op
hef yfende en den zeepfabrikant, aankijken
de, Henry Thompson.
Zoo, antwoordde de heer Mol, het kaartje
nauwlettend beschouwend©. Ik zie dat hij
zijn naam met oen „p" spelt, Thompson.
Is dat zijn kaartje, vroeg ze, verschrikt
opspringend .Is hij dan hier? Hij zei mijr
toch niet, dat' hij van plan was bier te
komen.
Een glimlach' van den ouden man was
het eenige antwoord, dat zij ontving.
Ik1 begrijp nïet, wat hij met u te maken
heeft.
Diat begrijp ik1 ook niet. Maar was het
niet beter dat go nog wachtte en zag, wat
hij te vertellen heeft
O neen, neen, riep zij' ijlings, terwijl zij
alle pogingen in het werk stelde om haar
hoed recht te zetten en er een klein blosje
op liaar wangen zichtbaar werd.
Gij leunt niet weggaan zonder door hem
gezien te worden, juffrouw A'drain. Maar
waarom wilt ge niet hier blijven terwijl ik
met dien heer praat? Gij kunt' u gemakke
lijk' achterli et tochtscherm daar ginds ver
bergen, zooidat hij nooit iets zal vermoe
den. Natuurlijk zal ik het hem niet' vertellen.
O, maar dat zou niet eerlijk1 zijn, sprak
het meisje; ik zou kunnen verstaan, wat
ge samen bespraakt, en ge weet dat luiste
raars nooit veel goeds van zichzelven hoo
ren.
Maar gij moet u niet voorstellen, sprak
de zeepfabrikant listig, dat mijnheer Thomp
son, die mij geheel vreemd' is, iets zeggen
zal, dat gij niet inoogt hooren. Het 'zal
best in orde k'omen, dat verzeker ik u, bo
vendien is er niets anders aan te doen als
ge hem niet .wilt ontmoeten.
De overredende woerd,en van den fabri.
kant, gevoegd bij dc vrees van het meisje
om Mr, Mol's bezoeker te ontmoeten, maak
te ten laatste, dat zij zich achter liet
scherm' neerzette; terwijl Henry Thompson,
met een gezicht als een donderwolk, het'
kantoor binnentrad. 'Zijn: inleidende woor
den waren bizonder kir: cn onvriendelijk-
en hij ging recht op de zaak af.
Ik' kom u spreken over dat reclamebiljet
vau u, getiteld; „Vindt ge mij mooi?" sprak
hij', terwijl hij' den heer Mol van het hjoofd
tot de voeten opnam. Ik weet. dat- het de
jongp dame, dei als ppgincel voor. liet schil-
gereea te zijn. Nog enkele seconden.De ge-
viaög'enès-fonnia'l rteiten waren vervuld en aan
Lenoir wend door kolonel Albert de gewone
vraag gesteld: Pierre Lenoir, hebt gij voor uw
dood nog iets mede te Ideelenf? Jfc heb, aniwoord»-
de de veroordeelde, nog heel wat te zeggen. En
vervolgens 6prak Pierre Lenoir, in tegenwoor
digheid van de militaire magistraten en zijn
verdedigers. i
»Wat heeft hij gezegd? Men weet het niet.
Zooveel is 'echter zeker, 'dat toen Lenoir geëin
digd had, mr. de Molènes, zijn verdediger, zich
tot majoor 'Juliien wendde, 'zeggende, dat het
na deze jnededeelingen van Lenoir niet meer
mogelijk was deze te fusilleeren zonder van zijn
mededeelingen kennis gegeven te hebben aan den
president van de Republiek. Juliien achtte dit
onmogelijk en een heftige discussie ontstond In
tussehen was buiten 'de dag aangebroken het
kunstlicht ïn de gevangenis werd gedoofd. De
geestkracht, waarvan Lenoir in deze oogen1-
blikken, die (te laatste zijns levens .konden zijn,
blijk had gegeven, begon hem te verlaten. Hij
kon zich blijkbaar niét meer s/taande honden en
de geiv angenisdokfer moest hem een Inspuiting
geven. De discussie had inmiddels geen resul
taat opgeleverd. De majoors Abert en Juliien
verlieten om kwart voor zeven de gevangenis,
waar zij anldertialf uur geleden gekomen wa
ren en begaven zidh per aulto naar Parijs, waar
zij verschillende autoriteiten, ook Clemenceau
spraken. Om half negen keerden zij in de ge
vangenis terug, waar Lenoir, hlalf va-suft zat
te waditen. Zijn terechtstelling was uitgesteld.
Omtrent <Je verklaringen van Lenoir wordt
stipte geheimhouding beu'aard. Aan het parket
van den 3den krijgsdaad heeft de Matin ver
nomen!, lefafj zij noch' gen revisie van het proces-
Leno'ir. noch" een. 'aanvullend onderzoek ten ge
volge kunnen hébben1. De president van de Re
publiek zal tut te maken hebben of .Lenoir's ver
klaringen zijn beslissing om geen grafie aan
Lenoir te verleenen kunnen wijzigen.
Mr. de Molènes. verdediger van Pierre Le
noir. heeft een nieuw verzoek tot griatie aan
president Poincaré ingediend.
Mr. Molèines heeft tegen' een redacteur der
Matin gezegd, dat z.i. Lenoir na zijn verkla
ringen niet -meer gefusilleerd zal kunnen wor
den.
Volgens het „Petit Journal" is er tussehen de
Fransche eni de Poolsdie regeeritog een overeen
komst gesloten., volgens welke er 100,000 Pool-
sche arbeidere in de verwoeste streken vla'n
Frankrijk zullen komen werken.
UIT ENGELAND.
Dreigende stakingen.
"Als resultaat van een te Mandiester gehouden
vergadering van drie vakbonden is thans be
kend jgemalakt, dat 50 duizend, vormers en gie
ters iln alle oordleni des lands, heden het werk
zullen neerleggen om hun eisch van loonsver-
hooging met 15 sh. in1 de week door te zetten.
'De werkgevers verzekerden, dat hij deze arbei
ders dezelfde concessies gedaan hadden 'als elan
•de aindrre arbeiders, en dat Ide staking plaats
vindt mét schending v!an dé overeenkomst, die
tot October bimidenid zou zijn.
Indien de staking doorgaat zal zij ook terug
werken op andere takken van de werktuignij-
verfreid. Velen in hét machinevak, alsmede mon
teurs en losse arbeiders zullen er werkeloos door
worden. Ook de bouwvakken zullen er zwlaar
door te lijden hebben, 'daar de aflevering van
ijzematemal, benoodigd voor hét bouwen van
woningen er door zal worden tegengehouden,
Een -cYcrwiuninsr van de
Engelsehe r(jgeeri»jï.
Bij de tussdhentijdsche verkiezing voor het
pailemenlt te PonteEraot (in York) is de coa-litie-
dandid'aat gekozen met een meerderheid van
1475 stemmen boven het aantal stemmen dat de
candidiaat van de arbeiderspartij had gekregen.
Bij de algemeeue verkizingen was de 'meerder-.
fteid van den regeeringscandidaat 3514 g»
weest. 1 Jl
ZWITSERLAND WANTROUWT DEN
VOLKERENBOND.
iDe Zwitaorsclie Nationale Raad Hooft H0J
advies van de commissie voor den volken!)000
opsrevolgd, en' !de behandellnsr van het vraagf-
'tuk van de toetreding van Zwitserland tot dien
bond van de a aen da afsrevoerd. 'Men gelooft»
dat de zaak 1b deze zitting niet meer aan 00
orde zal komen. De Berner Bund schrijft naar
aanleiding; van dit besluit: „Ieder onbevooroor*
deeld mensch zal moeten toetreven. dat cr^voor
Zwitserland een overvloed van beweegredens»
is. om eerst eens te willen weten, wat de stich
ters van den volkenbond -met hun stichting
eigenlijk willen aanvangen."
GEMENGDE BUITENLANDSCHE BERICHTE»
De kolennood in Oostenrijk.
De voorzitter van de Amerikaansche k°leIL"
oommissie. de Amerikaansehe kolonel Muth
heeft, volgens de bladen, verklaard- dat
kolennood in Oostenrijk en in het bijzonder i°
Weenen verschrikkelijk genoemd moet worden-
De kolencom.missie zal wel trachten de bevol
king, voor zoover dat mogelijk is. te help00'
maar men moet niet over het hoofd zien, da'
de geheele. wereld aan kolennood lijdt.
Ook een ander lid van de commissie waar
schuwde voor overschatting van do moge Hl"''
heid van hulp van de zijde der entente.
Löwenfeld Rus», de staatssecretaris voor d«
volksvoeding Heeft medegedeeld, dat er voor 00
Volgende maanden in de behoefte van Oosten
rijk aan meel voorzien was. Men moest echtst»
in verband met de transportmiddelen op vet*
traging rekenen. Juist- in deze dagen was er'
ingevolge vertraging, nog slechts voor enkel0
dagen meel voorhanden. Voor een regelmatig
bevrediging van do behoefte aan meel en broo0
was verbetering in den financieeléh toestan0
noodzakelijk.
Nieuwe pogroms.
De bladen hebben berichten uit Steinama0»
ger (West-Hongariie) dat er op 9 en 10 dezer 10
Tapolezu en Dissel geweldplegingen tegen 30
Joden hebben plaats gevonden. Te Ta po Ie®0
zijn drie menschen gedood en 30 zwaar gekwest»
Er zün 80 winkels uitgeplunderd. De offici00
■geschatte schade loopt in de millioenen kronen-
Te Dissel zijn alle Joden vermoord. Ook t«"00
onderwijzers, die voor Joden werden aang0*
zien, zijn omgebracht. Daaron - olgde een ate'*
sclmatig'è plundering. De militairen, dlo waren
opgeroepen om de orde te handhaven» ded?0
meo aan de plundering. Tot dusver zijn
personen in hechtenis gesteld, o. w. de co®
mandant van de plaatselijke troepen-afdeelin^
De Joodsehe inwoners zün op de wreedste ma<
nier afgemaakt. Een meisje van veertien ja8*
stond bloot aan geweldpleging'; twee anderi
meisjes sprongen in een wel om datzelfde
te ontgaan.
Relletjes te Stetti»,
Dezer dagen hielden de gemeente-beambte0
van Stettin een betooging ten gunste vtf8
betere loonen. Zü drongen in het gemeentehui'
en joegen den gemeenteraad, die juist ver-1'1*
defde, uit elkaar.
De ramp in Texas.
De wervelstorm en vloedgolf in Texas.
Zondag 14 September, heeft, naar tot- n" h
met zekerlieid 'bekend is. liet leven
256 personen.
Polen ende vrede!
(Zoodra hot vredesverdrag definitief zal
tot stand gekomen, zal Polen een eigen, °llR
hankelijk vloot-plan gaan ter hand ne®00'
Daarover zijn te Londen berichten ingeko®00'
De "Poolsch© Oostzee-vloob z.al bestaan uit v®r
pantserkruisers en twaalf groote torpedo-b°°"
ten. De gezamenlijke sterkt© der bemanning01'
wordt gebracht op 3500 koppen, o. w. 150 of'1"
eieren. I ,t
derij gediend heeft, heel veel verdriet
jong© 'dame, Ui© als origineel voor het schil
king treffen om de verdere uitgaven van
die platen te staken. 1
De zeepfabrikant zette zich- achter zijn privé-
lessenaar neer en sprak: Mag ik u iets vragen?
Zijt ge familie van de jonge dame in kwestie
en heeft zij u opgedragen om mij over de zaak
te komen spreken?
Ja, ik ben familie van de jonge dame, of al
thans op het punt het te worden, klonk zijn ant
woord. Ik zie ook geen enkele reden waarom
ik u niet zou zeggen, dat ik met haar verloofd
ben, en als dat geenreden is om haar belangen
te behartigen, zou ik wel eens willen weten, wat
het wel zou zijn.
Ei, ei, sprak de zeepfabrikant tot zichzelven,
terwijl hij met een ziidelingschen blik opmerk
te, -dat er beweging kwam in de witte japon,
waarvan een puntje van achter het scherm te
voorschijn kwam, alsof de draagster plotseling
zenuwachtig werd
Toen ik een paar dagen geleden terugkwam
uit Amerika, waar ik mijn zaken geregeld had,
ging Henry voort, schrikte ik, toen ik ontdekte
wat er in min afwezigheid gebeurd was.
Ik ben zeil man van zaken, sprak de heer
Mol, en het do?t mij genoegen» dat ge zoo rond
uit uw meening zegt. Wij, van onzen kant, was-
schen werkelijk onze handen in onschuld. Wij
kochten het por het van de jonge dame, omdat
het ons aanstond. Wij zeiden haar, waar we het
voor noodig haddei, en betaalden er haar een
aardigen prijs vooi
O, er bestaat geen twijfel aan, of ge hebt vol
komen volgens de wet gehandeld; maar, gij kunt
toch niet ontkennen, Jat juffrouw Adrain niet
begrepen heeft dat gij haar, of liever ons bei
den, in zulk een belachtlijke positie zoudt bren
gen. Zie bijvoorbeeld dit eens.
Hij haalde uit zijn zak ten plaatje, waarschijn
lijk gescheurd uit de acnertentiepagina's van
van de schilderij in kweste, en overhandiggde
het met een gebaar van afkeer aan den heer Mol.
Onder het plaatje had iemaid met verdraaide
hand geschreven: Mevrouw Henry Thompson!
De een of andere onbekend: vriend was zoo
beleefd mij dit over de post te zenden, en zulke
dingen gebeuren nu dagelijks, sedert ik terug
ben, ging hij voort op een toon Tan ergernis.
En meent ge nu mij met uw kljchten te moe
ten vervolgen? sprak de zeepfabrkant, plotse
ling met iets stroefs in zijn loon. Lau ik u zeg
gen, mijnheer, ik wil oprecht tegen u zijn, dat
de jonge dame vanmorgen hier was. lier in dit
zelfde kantoor, en als ik haar goed begrepen
héb, dan zult ge in het vervolg niet seel veel
meer met haar uitstaande hebben.
Nelly hier? Hoe is 't mogelijk? Giteren-
avond, toen ik met haaj, besprak hoe gij haar
bedrogen hadt, het .arme kind» verklaarde zi mij
dat ge haar in alle opzichten eerlijk behandeld
hadt, en dat zij liever zou sterven dan te trach"
ten haar contract met u te verbreken. Zijt K'
er dus wel zeker van, dat zij het was?
Zoo zeker als gij hier voor mij staat, mij?"
heer Thompson. Luister nu eens een oogenbl®
kalm naar mij, dan zal ik u de heele zaak uit'
leggen.
De oude man moest zijn stem aanmerkelijk
uiteenzetten, om te voorkomen dat het schuddeC
van het scherm niet door zijn jongen bezoek01"
werd opgemerkt r
Ongeveer drie maanden geleden, ging bi)
voort, gingen wij naar het atelier van e0°
fotograaf en zochten er naar een portret, da-t
dienst ken doen voor onze reclame. Van df
(bonderden, die wij er zagen, beviel ons 0®
geen zooals dat van de jonge dame, die u
ibeloofd heeft uwe vrouw te worden.
AA"ij overtuigden ons dat juffrouw Adria0
inwoonde bij haar moeder, een weduwe 011
iwij stelden ons met baar in kennis 00
vroegen haar het oopyrecht van haar por*
'tret te verkoopen. Zij was zeer verwonder0
over ons voorstel, waarop z« eerst weigerd®
in te gaan. Toen drongen wü verder aan, £ft'
tven haar de verzekering dat haar naa®
nooit genoemd zou worden, en vroegen haar»
ïzelvo de vo>orwaar,den te stellen, dat zij 1(-
'gulden voor het portret wilde hébben.
Toen bedacht juffrouw Adrian ons, o®
vracen wat onze plannen waren, en in het ff®"
sprek liet zich toevallig ontglippen, dat zij °f
het punt stond te trouwen met een heer, d®
op dat oogenblik naar New-York was en °v°r
een paar maanden terug zou keeren, en dat d1®
duizenden gulden heel goed konden dienen.
Verder kwam de fabrikant niet met zijn ver
haal: het scherm viel met een ruk omver 09
©en tornado in wit mousseline stormde op 04
beide hoeren toe.
Hoe durft ge, hoe waagt ge het zulk'
dingen, zulke leelijike, onware dingen te
gen? Eu ik had dat nare geld niet voor
uitzet noodig, heusoh niet. Dit is nog duiz0O<C
maal erger' dan al de aanplakbiljetten e
advertenties en weet Lk wat al meer.
Jonge dame, sprak de zeepfabrikant. verffee_.
vooral niet mij een zakje .bruidsuikers te ®0?
clen. en tracht een oud man te vergeven-,
werkelijk nooit het plan had u eenig leeci
doen. Hier is zij, mijnheer Thompson.
Toen. glimlachend Henry toeknikkend. "*c
liet hij het kantoor. - w
Op het portaal gekomen, riep hii een va®
klerken, tot wion liij zei: ',y
-Verzoek mijnheer R. om <io bestelling»
hii gisteren deed, om nog 1000 van die aanp 0
biljetten te sturen, in te trekken. iZ© woroou
algemeen; wo moeten iets nieuws verai°®
di®
V» w V^i.1 v. 1*
