UWE HUIL CeUUKT
BUITENLAND
HET WITTE HUIS.
In en om Haarlem
De vredesonderhandelingen.
FEUILLETON
Dinsdag 30 September ^TweedeBlad
DE ARBEID VAN DEN RAAD VAN
ARBEID.
Op de oude Haarlemsche wallen waar Zo
ekers scheppend vernuft het riante Statenlbol-
werk tooverde, staat, als een hoektoren, tegen
over den julianaweg „de villa van mevrouw
Mirandolle', zooals zij in de wandeling heei.
De bewoonster heeft het deftige heerenhuis
met het vorstelijk kceishuis reeds lang ontruimd
en sinds dezen zomer huist er de Raad van Ar-
kid.
De heer Michieisen kocht het voor den Staat
en deed daarmee voor onze reegering een koopje,
want zonder veel kosten is de villa ingerichtvoor
den omvangrijken arbeid die de verzekeringswet
ten aan een legertje van rijksambtenaren bezor
gen en zij voldoet daarvoor uitstekend. Ook
yoor de toekomst, wanneer ziekteverzekering, vrij.
willige verzekering enz. van den Raad van Ar
beid waarschijnlijk een staatsverzekeringsbedrijf
in optima forma zal maken.
De ruime, luchtige kamers met het kostbare
behang en de waardevolle plafonds zijn niet al
leen practische, maar zelfs deftige bureaux, en
de brandvrije kelders zullen straks zelfs uitste
kende kluizeq opleveren voor het bewaren van
archieven en geldswaarden als straks ook het
innen van premies en uitbetalen van pensioenen
een deel van het werk van den Raad van Ar
beid zal worden.
Business-man op en top versmaadt de heer
Michieisen, zooals iedereen duidelijk heeft kun
nen bemerken, de moderne reclame voor zijn toch
bij uitstek zoo ambtelijke rijksinstelling niet en
zoo was de pers uit Haarlem en omgeving een
dezer dagen in zijn bureaux te gast allereerst o«
kennis te maken en dankwoordjes van hem te
hooren voor dë verleende medewerking om zijn
instituut populair te maken, maar ook om eens
iets meer te zien van d'it nieuwe staatsbedrijf en
er onze lezers mede op de hoogte te brengen.
Het is, zooals wij als bekend mogen veronder
stellen, nog maar voorbereidend werk wat in
dien lusthof van den Arbeid aan het Staten
Bolwerk wordt verricht.Wat nu gedaan wordt is
het inschrijven van alle verzekeringsplichtigen,
teneinde den Raad van Arbeid op gang te bren
gen.
Die machine moet op 3 December gaan
draaien.
Mej. Baëza, de vriendelijke en verdienstelijke
hoofdambtenares, vertelde ons treffende staal
tjes van de moeilijkheden, waarmede die inschrij
ving gepaard gaat.
tenigen tijd geleden hebben wij er reeds een
artikeltje aan gewijd,doch wij willen nog wel aan
eenige bijzonderheden herinneren omdat het
zoo n treffenden kijk geeft op dë psychologie, op
den gemoedstoestand van ons volk.
Men is zoo oppervlakkig geneigd te veronder
stellen, dat toen bekend was gemaakt dat de
Raad van Arbeid' 3 December a.s. in werking
zou treden en de gelegenheid tot inschrijving
was opengesteld de verzekeringsplichtigen als
Om Strijd zich zouden hebben aangeboden om
in de registers te worden ingeschreven.
Niets is minder waar.
Reeds eenige maanden is men nu bezig. Geen
hulpmiddelen werden verwaarloosd.
De medewerking der vakorganisaties werd
gevraagd; persoonlijk bezoek werd' huis aan
huis afgelegd door controleurs, als mo
derne reclamewagens reden door de straten las-
of het een nieuw merk chocoladepudding gold;
vliegeniers strooiden belangeloos de wijsheid
over den Raad van Arbeid uit de lucht; aan
plakbiljetten verkondigden de goede gaven vair
deze nuttige instelling en ondank* dit alles
moest mejuffrouw Baëza verklaren dat het doel
niet in voldoende mate is bereikt.
Van de 40.000 formulieren, die uit Haarlem en
den kring, dien deze Raad v. Arbeid bestrijkt',
verwacht worden, zijn thans ongeveer 25.000
binnen. En de heer Michieisen rkendedus moeten
er nog 15000 komen, en er komen' er nu onge
veer 2500 per week binnen, dat vordert dus nog
i weken, voordat ze allen binnen zijn. Wij zijn
flu begin October. Ik zou dus half November
alle formulieren binnen hebben. Met een beetje
góeden wil en héél hard werken zal ik dan met
3 December wel klaar kunnen zijn. Wij helpen
het hem wenschen, maar o, die laatste papier
tjes. Om die binnen te krijgen zal meer kracht
en energie kosten dan de nu reeds ingelever
de vorderden.
Vreemd toch dat zooveel geklaagd wordt
©ver de weinige medewerking van belanghebben
den zelf. Wij hoorden iemand, die er warmpjes
inzat, verzekeren dat, wanneer men hem, op déze
voorwaarden, een pensioen aanbood, hij er van
daag nog bij was omzich daarvoor te laten op
schrijven. En bij de werknemers, die minder dan
ƒ2.000.per jaar verdienen, geen zweem van
zulk een liefhebberij de verstandigen natuur
lijk niet te na gesvroken Maar wij willen die
weinige belangstelling liever aan onwetendheid
dan aan onverschilligheid wijten. "Als mefi
straks den Raad van Arbeid in werking zal zien-
zullen de achterblijvers vanzelf wel konten op
dagen 1
Iniusscben zijn al eenige dreigbriefjes verzon
den, want, zooals men weet, is de verzekerings-
plichtige bij de wet verplicht zich aan te geven.
Haarlem is nu afgewerkt Daar hebben zeven
controleurs gew,rkt, onder een chef-controleur.
De stad was verdeeld in wijken, waarvan de
straten regelmatig door controleurs werden af
gewerkt. Huis aan huis weid geinformeerd of
er ook verzekeringsplichtigen waren. Gevraagd
werd of vader, moeder, dochter, zoon, broeder
of zuster in loondienst werkte eni minder dan
f 2000 per jaar verdiende. Aan mevrouwen
werd gevraagd of haar dienstbode, of haar
werksters al ingeschreven waren en nu is het
wel teekenend dat zelfs i den laatsten tijd nog
mevrouwen waren, die niet wisten waarom het
eigenlijk ging en een nijdig briefje aan den
R. v. A. stuurden met de boodschap dat zij zich
met „dien onzin" niet ophielden. Een kalm
briefje waarin haar werd medegedeeld dat zij
niets te wilicn hadden, was dan echter voldoen
de haar den stand van zaken kalm en duidelijk
voor oogen te stellen.
Uit een vorig artikel weten onze lezers welk
een ondankbaar werk die controleurs, ondanks
hun harde werken, dikwijls hadden» Zij werden
geheel ten onrechte voor verkapte belasting
ambtenaren aangezien. Aan hun verzoek om de
ingevulde formulieren tegen een bepaalden tijd
gereed te maken werd in den regel niet voldaan.
Niet zlde gebeurde het dat een controleur
na een heelen dag werken niet méér dan 'n tien
tal formulieren medebracht. Wanneer men
rekent dat zoo'n controleur met 5.50 per dag
wordt betaald, kostte zoo'n formulier aan op
halen alléén dus 55 cent. Aan wie anders dan
aan het publiek zelf, is dan op deze manier te
wijten dat de uitvoering van een wet zoo duur
is? Met wat meer medewerking zouden de
kosten tot één derde zijn gereduceerd, schatte
de heer Michieisen.
In de buitengemeenten waarover de Raad zijn
zorgen zal uitstrekken van Velsen tot Haar
lemmermeer zijn aangesteld 24 tusschenper-
sooen, terwijl in IJinuidem om de eigenaar
dige moeilijkheden daar ter plaatse en te
Heemstede agentschappen, filialen, van den
Raad gevestigd zijn.
Oln succes te bereiken werd voorts nog het
huisbezoek ingepast, werden zittingen gehou
den vergaderingen belegd, en in de bladen gead
verteerd op in 't oop loopende wijze.
Van de vakorganisaties was meer hulp ver
wacht, vooral daar de voorzitter begonnen was
met een beroep te doen op hunne medewerking.
De Ned. R.K. Volksbond maakt hierop een lof
felijke uitzondering. Van zijn werk is veel ge
rief ondervonden, maar andere organisaties lie
ten weinig of niets van zich hooren. Misschien
is dat een gevolg van de vele daaraan verbon
den bezwaren', maar een wel klein excuus voor
het niet nakomen van de belofte tot medewer
king achten wij de uitvlucht eener „verlichte''
organisatie, „diat er zoo weinig voor betaald!
werd!"
Men. ziet met welke moeilijkheden het bin
nenhalen der formulieren gepaard gaat.
En was dat nu de eenige moeilijkheid!
Maar welk een nauwgezetheid en veelomvat-
tenden arbeid, het formulier eischt van den R. v.
komst, per post of controleur, tot zijn rustig
plaatsje in de opbergkast, moge blijken uit het
volgende overzicht.
Eiken dag komen een paar honderd formulie
ren binnen.. i
De controleur gaat eerst na of er formulie
ren bij zijn, die door hem zijn uitgegeven. Zijn
er zulke bij dlan worden de respectievelijke
adreskaarten uit de kaartenbak gelicht ten be
wijze dat daarvoor niet meer gezorgd behoeft
te worden..
Is dat geschied, dan verhuist het formulier
naar een der twee afdeelingen, die met de ver-
dfere verzorging belast zijn. Beneden werkt de
■afdeeling die belast is met de formulieren der
verzekeringsplichtigen wier geslachtsnaam met
een der letters van A tot L, beginnen'; boven
de afdeeling voor de formulieren waarvan de
naam van den inschrijver met MZ aanvangt.
Allereerst wordt het formulier dan voorzien
van een groene controlestrook. Elke ambtenaar
zet daarop zijn paraaf, nadat hij het formulier
de van hem gevraagde bewerking beeft doen
ondergaan.
Na deze eerste bewerking ontvangt het for
mulier een rentenummer en wordt onder dat
•ummer in de inventarislijst geboekt. Meneer A.
cf meneer B, is diis voortaan no. zooveel, zijn
geheele leven lang en zelfs nog daama. Vóór
zij worden ingeschreven wordt nagegaan of zij
binnen het gebied van den Baarlemschea Raad
hu werk verrichten. Want niet of de verzeke-
ringsplichüge hier woont, maar of hij hier
werkt is een reden om hem bij den Haarlem-
schen Raad1 van Arbeid te doen inschrijven.
Dan volgt de inschrijving van het formulier
op de klapperkaart, waarop naam, woonplaats
enz. van de verzekerden wordt aangegeven. Hier
kan worden nagegaan of eenzelfde veiizeke-
ringspliciitige zich mogelijk meermolen heeft
aangemeld.
Oe controiesaart, me daarna wordt aange
legd, dient om na te gaan in welken staat
van bewerking of waar het formulier op een
oogenblik is.
Dan wordt nagegaan op het bureau van den
Burgerlijken Stand of de opgaven van naam,
geboortedatum enz. wel juist zijn. Iedereen heeft
wel bemerkt dat aan elk formulier een geperfo
reerde strook vastzit, waarop deze opgaven voor
komen. Deze strook wordt er afgehaald en naar
den Burgerlijken Stand gezonden.
Het klinkt ongeloofelijk, maar het moet toch
waar zijn, want alle ambtenaren verzekerden
het ons, dat 40 tot 60 procent van de men-
schen niet schijnt te weten op welken datum
of waar zij geboren zijn. Vélen zijn ook niet in
staat hun naam juist te schrijven. Bij de mees
ten mankeert er een of ander aam Dat alles
wordt op den Burgerlijken Stand nagegaan. Men
kan begrijpen dat het nazien van eenige tien
tallen duizenden strooken aan de ambtenaren
van den B. S. een enorm werk verschafte. Het
personeel op deze afdeeling der secretarie is dan
ook aanzienlijk uitgebreid.
Komen de nageziene strooken dan terug, dan
worden zij weder op het formulier geplakt en
wordt nagegaan óf de vragen voldoende beant
woord zijn.
De helft der formulieren blijkt dan nog niet
in oxde fe zijn. Beantwoording der vra
gen is geheel of gedeeltelijk achterwege geble
ven, ofwel de verklaring van den werkgever
mankeert enz. Daarover moet dan worden ge
correspondeerd ofwel de controleur wordt er op
af gestuurd. Men kan nagaan hoevele honder
den brieven en memoranda moeten geschreven
worden!
Is de bewerking tot zoover gevorderd en in
orde, dan gaat het formulier naar de „juridi
sche" afdeeling, waar wordt uitgemaakt ©f de
aanmelder verzekeringsplichtig is.
Zij, die met een „goed" door dit examen rol
len, worden op agendalijsten geplaatst, waarop
door den voorzitter van den R. v. A. een
massa-beslissing' wordt genomen. Tevens wor
den dan de rentekaarten en renteboekjes ge
schreven', waarmede verzekerden gelukkig
zullen gemaakt worden.
Hierna worden de formulieren toevertrouwd
aan een ambtenaar in een apart kamertje, die
de formulieren rentenummersgewijze netjes in
kasten opbergt, zoodat op elk oogenblik van den
dag dadelijk elk opgevraagd formulier voor den
dag kan worden gehaald.
Vermelden wij nog dat al deze afzonderlijke
handelingen voor het grootste deel door andere
ambtenaren gecontroleerd worden, zoodat ver
gissingen vrijwel uitgesloten zijn.
De heer Michieisen heeft hier een interessan
te proef genomen' met het Taylorstelsei.
Op de afdeeling beneden doet een en dezelfde
ambtenaar altijd dezelfde behandeling, b.v. niets
anders dan inschrijven itt het inventarisboek,
een ader doet niets anders dan confcrolekaarim
maken enz. op de afdeeling boven doet elke
ambtenaar gehéél alleen de geheele behande
ling af.
Wij vroegen den heer Michieisen, welke metho
de het meeste werk opleverde, waarop hij ant
woordde dat aanvankelijk de afdeeling beneden
die dus ongeveer het Taylorstelsei volgde, het
meeste werk leverde, doch thans leveren beide
afdeelingen vrijwel dezelfde hoeveelheid werk.
Niet vergeten dient hierbij te worden dat de
methode, die boven gevolgd wordt, veel pretti-
van het intellect van den ambtenaar vergt.
Zooals reeds gemeld treedt 3 December de
wet in werking. Dan zullen de eerste renteze
gels in de boekjes worden geplakt. Deze zegels
worden, zooals men weet, door den werkgever
gekocht en zullen verkrijgbaar zijn aan de post
kantoren. De werknemer plaatst ze Jn de boek
jes. Zijn deze vol, dan gaan ze naar den Raad
van Arbeid en wordt hem een nieuw boekje
verstrkt.
Na December zal aan den Raad van' Arbeid
moeten toegevoegd worden een afdeeling comp
tabiliteit en. een afdeding beroepskwesties.
Er staat den R. v. A. nog heel wat wedk te
wachten als straks de ziektewet in werking
komt en de weduwen- en weezenpensioenwet en
de vrijwillige verzekering met misschien een
begrafenisui tkeering, enz.
Wellicht dat het ambtenaarspersoneel, dat
thans reeds uit 51 man bestaat, dan nog moet
worden uitgebreid.
Behalve de twee genoemde afdeelingen is er
nog een derde afdeeling, waar hulpdiensten
worden verricht als het schrijven van renteboek
jes, rentekaarten, memoranda enz.
Deze afdeeling is gelegen op de bovenverdie
ping, waar zich tevens het smaakvol ingerichte
apartement voor de hoofdambtenaren bevindt
en de ruime woongelegenheid voor den con
cierge.
In dé kelders is men druk bezig een centrale
verwarming aan te léggen, wat voor zulk een
gebouw wel moodig is en heel wat voor heeft bij
de verzorging van kachels in elke kamer.
Een voorname afdeeling is nog die der secre
tarie, welke gehuisvest is in de waranda der
villa, naast de monumentale wachtkamer.
Van hieruit wordt de hoofdcorrespondentie van
den Raad van Arbeid gevoerd en worden de
aanteekeningen bewaard, die betrekking heb
ben op den inwendïgen dienst van het lichaam.
De heer de Bruin, die aan het hoofd dezer af
deeling staat, demonstreerde ons een interessant
en zeer overzichtelijk kaarèensysteem, waar
door het hem mogelijk is, met zijn personeel,
op gemakkelijke en accurate wijze de admini
stratie te voeren.
Waar de geheele werkwijze van den, R. v. A.
bij de wet is geregeld, doch deze afdeeling
niet, komt den heer de Bruin een woord van lof
toe, voor de keurige verzorging van deze afdee
ling.
Wie onzer lezers ons tot hier toe heeft wil
len volgen, zal overtuigd zijn geworden, dat
er aan den Raad van Arbeid op het oogenblik
en ook later hard wordt en zal moeten gewerkt
worden.
En wij zouden dan ook zoo gaarne willen
dat deze arbeid tenminste in zooverre gewaar,
deerd wordt, dat de belanghebbenden geen
moeilijkheden in dén weg leggen,doch den voor
zitter in staat stellen tijdig met zijn arbeid ge
reed te zijn.
De villa van .mevrouw Mirandolle mag met
recht een lusthof van den arbeid genoemd wor
den. Moge de arbeid den arbeiders daar ook
eenige voldoening geven.
Duitschlaud
conferentie
en de arbeids-
te Washington.
.Volgens berichten in de dagbladen hoedt de
F ransohe minister van arbeid, bii een bespre
king \an de sociaal-poMtdeko -verklaringen Tan
hot Ttreidte®Terdr,agi dax de Naimer meegedeeld,
dat Dnditedhland da uiitgenoodiiRxi tot deelne
ming aan de ooinferentde, die Ibmmenkort tot
regeliins van ihet internationaal nrbakkreohit te
Washington aal biieenkoimen.
Tt> tegenspraak daarmee kan worden gecon
stateerd. dat die Buhtsehe regeering tot dusver
geen uitnoodigiina heeft ontvangen om aan die
octnfereirtie te Washington deel te nemen.
De quaestie Tan Fiume.
De „N. ,Y. Stun" doelt hot volgende mede:
Er ia een overeenkomst getroffen tuseohen de
Zuid-Slaven en die Italianen» die een weg
schijnt te openen voor een onmiddellijk»» rege
ling van. de quaestie viam Fdume, tenzij Wilson
oip rijn oiPPOisitierSftandpuiDit blijft staan, of
schoon partijen hot eens rijn geworden. De
Zuid-Slaven hebben erin toegestemd dat Fiume
feitelijk 'bii Italië wordt gevoegd in ruil voor
concessies elders. De&e overeenkomst is dn de
laatste paar diagen bereikt door vertegenwoor-
ddgere vian Italië en Servië. De overeenkomst
hoeft den krachtigen steun van GrooriBritam-
ndë en Frankrijk en wend in hoofdzaak beireikt
door prosed© op Zuid-S,lavdö geoefend door
Frankrijk, dat de bijzondere beschermer van
deze nieuwe natie is. Hot staat nu aan Wil
son rijn oppositie to luiten varen of geïsoleerd
te staan, waardoor hü do voHodigo vorant-
wooidelüikihiead op zich laadt van een toeetandi,
die voor Ewoipa onhoudhaaT is go worden.
Algemeen ia men varn meendmg, dat Wilson
zal toegeven» jnu geheell Europa tegien hem is.
Als WiJteKWi in deze regeling xcawc
erkenxl wordien. diat d'Annunrio'a sensatie-wek
kend optreden een krachtige eteun vormde voor
de onderhandelingen.
De Spoorwegstaking.
betaalden team-me ui wordt betaal,
zondter dat rekening Bcnoatyn wondt snot o
omstandigihedenwaaronder het .work word
verricht. Een ongetrouwd© jonge man d!ie 'bi.
®Ün ouder® inwoont in een plaatsje op het
platteland en die weinig te doen heeft, zou
hetzelfde loon moeten krijgen als een beambte
met ©en geain t© Donden, die aldoor aan den
slag ie, als heiden toevallig tot derrzlcl'ftfenj
■graad behooa-en. m
Naar onze moering, vervolgt de Tim©»,
en wii, twijfelen niet in het minst of het grooto
publiek en het gros van de arbeiders zullen
het daarmee eens zijn is het aanbod van de
regieering grootmoedig en de eisoh van de U nis
■onbillijk en ©mredielijk. Het sterkste argumenl
tegen toegeven is echter dat het- slechts een
uitstel van het conflict befeekend zou hebben,
maar diat niet had kunnen afwenden. Hel con
flict was onvermijdelijk, en nu do leiden, die
do beste belangen van de spoorwegbeambten en
die gemieenscbiaip varraden, hat met gewKild
hebben doorgezet, moet het uitgevochten wor
den met onwrikbare vastberadenheid.
De Times laakt de tegeering wegens Laar
opportunistische politiek -ten opzichte van do
machinisten en stokers, die die stemming tier
anderen gestijfd heeft.
De pers kiest algemeen partij tegen -de
«bakers. De Daily News betreurt het. dat het
oonfliot zoo in het duister is begonnen en
verlangt dat het parlement bijoengn- -zal
worden.
Hot arbeiderisibiad, do Daily Her.aid zegt, dat
de poging om d© «talking met oeh.uip van
troepen te verijdelen, ten gevolge zal hebben,
dat ook do transportarbeiders en mijnwerkers
(de twee andere doelen van het drievoudig
verbond) het werk zullen neerleggen.
In een groote vergadering van spoor weg poi
soned die Zondagavond te Newport gehouden
is, is de vraag gedaan wat de spcorwegoeamv.-
ten zouden doen, indien rij als reservisten om
geroepen werden. Rust. de voorzatter, raadde
aan, om de beslissing van de L uie af te wat-j-
ten
De oorzaak van de algemeen© spoorwegr
staking ie een geschil over die regeling der
sbandaard-loonen. Volgens een verklaring ran
Thomas, ia d© moeilijkheid dat de rogeering,
na reeds in Augustus voor machinisten en
stokers een standaard-loom te hebben inge'-
vcerd, op dien grondslag vam het hoogste toen
betaalde loon (in weerwil van de waarschu
wing van dte leiders der spoorwegbeambten dat
dit een noodlottige uitwerking zou hebben op
de andere groepennu weigert, de andere
geroepen op denaeifden grondslag te behande
len, omdat dat te veel geld zou kosten. De
kwestie is voor het overig© zoo technisch, dat
het voor omamgewijden uiterst m.oeielijik i», er
een oordeel over uit te spreken.
De Times schrijft: Het laatste aanbod van
de regieering was een standaard-loon dat het
dubbele zou bedragen van het loon -van vóór
den oorlog met een minimum van 40 shillilings
en den waarborg diat geen enkel beambte ia
loon achteruit zoru gaan toot de kosten van het
leven tot 110 pot. boven het peil van voor den
oorlog zakken. Dat wil idus zag,gen dat de
spoorwegbeambten het oorlogstoon zouden
'blijven trekken» dat vastgesteld werd toen de
kosten van het loven 125 pot. boven het peil
van vóór den oorlog bedroegen, zoolang die
kosten niet met 15 pet, verminderden.
Dat aanbod werd van de hand geweizen. Het
bestuur van ö!e Unie van spoorwegpersoneel
houdt vast aan d)en eiech vam een algemeen
etandaardlioon voor eiken graad, te berekenen
naar het maximum-Loon dat thans aan den
De regering hetri ven iicroip -vcrpieri,
waarin het publiek verzocht wordt haar te hei-
pen bij de bestrijding van de staking ooor Zu.-
nig te zijn met petroleum, gas, kolen en voeu-
sel en de telefoon en de telegraai zoo weinig mo
gelijk te gebruiken. Zij vraagt de hulp van vrij-
willigers, die bedreven zijn in het besturen van
vrachtauto's, van (bijzondere koftsiaixis en vu
marconister
De spoorwegmaatschappijen dcc.a.
een groot aantal beambten, die de staking aï-
keuren, zich aanmelden om dienst te aoeu. De
hulp van technische vrijwilliger» niaaKi nee mo
gelijk om met hun hulp het verkeer op de spoor
wegen eenigszins in siand te houden. De Uieat
Wc-stern spoorweg laat tweehonderd treinen ïoo-
pen, en de goederentrein op de South Eastern
en de lijnen LondenBughton en langs di
Zuidkust zijn vrij talrijk. Men zegt dat oe ma
chinisten op de Southern and Chainainlijn neb
ben aangeboden, om weer aan het werk te gaan.
De reegeermg gebruikt vliegtuigen om brieven
en boodschappen naar de provincie te zenden.
De bladen vernemen, dat de fegeemig van
nieenihg is dat zij de staking zoo goed baas is,
dat het niet noodig zal zijn het parlement eer
der bijeen te roepen dan wanneer het vee uc
Lloyd George over dou to,.».
In oen lunar beroep op de nalje geeft L.oyd
Geoage een uiiteeneett&n.g van d© Vrijdag ge-
ho.udien bijeenkomst van den ministerraad met
de spoorwegleidere en zegt dan verder: Do
regeetriing heeft reden om te gelooven, dat du
staking sedert eenigen tijd op touw is gezet
dtooz een Medne, doch actieve groep mannen,
diie onvermoeid en verraderlijk gewer'kt hebben
om die arboider&orgauisaLies van diiit land uit
te buiten voor xevolutionnaire doeleinden. J k
'ben overtuigd, diat de gróote meerderheid der
va'kverieend gangsman,nen gekant is tegen dez
anarehietjieche samenzwering. Inbusscken heeft
do rageering mot het oog op die belangen van
het land geen andere keuze dan de uitdaging
te aanvaarden, dlie tot de geheele natie gericht
ie. Zij as van plan» den aanslag op het open
bare welriin met alle middelen, waarover de
staat 'beschikt, tegen te gaan en verwacht dat
de natie, zander verschil van klasse wan,r
iediereen wordt er door getroffen opgewekt
de ontberingen zal dragen, welk© het omvermij
delük .gevolg zullen zijn van deze niet te \er-
dediigen staking en haar zal steunen bii do
handhaving van het stelsel van maatschappe
lijke orde. waarvan de welvaart van het land
afhangt-.
GEMENGDE BU1TENLANDSCHE .BdRfCH I Eij?
De verliezen der Engcisehe vloot.
Een diezer dagen gepubliceerde offdeieele
ert,atietiek toont, dat het veriiee aan BritBche
oorlogsschepen gedurende den oorlog 254 be-
droeg, waaronder 13 slagscheipen, 3 slagkrui
sers, 13 kruieera, 6 licht© kruieere. 64 destroyers
en 54 onderzeeërs. Er gingen in het geheel
22
„Ha gij geeft mij hoop I" riep hij met een zege-
parienden blik, „wees verzekerd, dat ik u niet zal
misleiden. Hoeveel waarde uw genegeheid ook
voor mij moge hebben liever wil ik haar verbeu
ren, dan haar door een voorgevende bekeering te
winnen."
„Ik weet ditik houd me hiervan in mijn ziel
overtuigd," zeide zij, nu zelve hem haar hand
toestekende terwijk hij vertrok.
Onderweg vond de dokter gelegenheid om eens
i goed na te denken over het zonderlinge verschijn-
8el, dat een jong zwak meisje een geleerden heer
j kon regeeren met hem rondspringen als ware
'hij een kirid. 8
i „Wonderlijk I Wonderlijk riep hij herhaalde
malen in zich zeiven „wat heeft dat schepsel-
tje een macht over mij i Zij doet met mij juist
1 wat ze maar wil't is of ik betooverd ben. Neen,
men moet mij maar niet meer vertellen, dat dé
mannen de wereld regeeren, ik zeg het zijnde
Vrouwen 1"
VIERDE HOOFDSTUK.
Laura verzuimde niet, wanneer haar dit nood
zakelijk voorkwam, van hare belezenheid
te trekken, en waar des dokters twijfelzucht
met teringachtigen blik het hoofd opstak, wist
zij haar te overmeesteren. Met een kracht en
welsprekendheid, waarop geen tegenspraak iets
vermocht, beantwoordde hij zijne vragen. Na
tuurlijk blevfen er nog altijd vele moeilijkheden
over, doch dit waren geheimen door niemand op
te helderen en zonderwelke het geloof ook ge-
geloof meer heeten kan. Heel gemakkelijk gaf
de ongeloovige arts zich niet gewonnen. Dik
werf klonk zijn vraag
„Maar hoe weet gij dat Wie zegt u dat Waar
hebt gij dat gelezen
„Wel in de Schiftuur, daar of daar
„Ja in de schriftuur," riep hij dan, „het papier
is geduldig men kan daar op schrijven wat men
wil.er wordt zooveel geschreven
„O maar ge moet aannemen dat de Schriftuur
geschreven is onder den invloed van den H. Geest
En waarom zoudt ge niet gelooven wat daar
geboekt staat Waarom gelooft ge dan zoo
veel historieschrijvers, en neemt ge voor waar-gj
heid aan wat men u van natuurkunde en geolo
gie vertelt, en de ontdekkingen op dit terrein
gedaan, waar ge toch ook niet bij tegenwoordig
zijtgeweest i"-__
Dan zweg de twijfelaar en moppelde binnens
monds „ja, daar hebt ge gelijk in."
„Het komt er hier maar alleen op aan, het
bewijs te leveren dat de Katholiekd kerk de Kerk
van Christus is," ging het meisje dan voort„en
zoo gij aan de Schriftuur tekst gelooft„Gij zijt
Petrus enz..", hebt ge niets meer te onder-'
zoeken, want dan is ook alles wat van Petrus uit
gaat het ware."
„Ik zal Bossuet nog eens naslaan," sprak de
dokter daarop, nog niet geheel tevreden.
„Ja, dat is goed zei zijn onderwijzeres dan-
lachend, „doe het Fénélon ook maar eens, dat
kan geen kwaad."
„Hebt gij u iju een Thomas a Kempes aange
schaft vroeg zij hem eens.
„Ja, dat heb ik" antwoordde hij, belachelijk
treurig, „maar met hem kan ik niet overweg ko
men zoo zie ik waarachtig geen kans om te
leven."
„Beproef het maar eens, het zal wel gaan,'
maande zij hem aan „gij moet trachten eenvou
dig te worden als een kinden dan zijt gij er.'
„Me dunkt je bent al mooi bezig me £ds een
kind te behandelen je drilt me als een scholier,"
riep hij lachend.
Dergelijke gesprekken grepen er dagelijks
plaats enkele malen kon men het niet met el
kander eens worden, doch meestal eindigden zij
voor beide partijen bevredivend.
Drie weken na het hier boven geschetste too
neel besloot de dokter voor de eerste maal weder
als een echt Christen de kerk te bezoeken.
Vier dagen waren voorbijgegaan dat hij iederen
morgen om den heiligen tempel heendraaide ge
lijk de kat, zooals men zegt, om de heete brij
en eindelijk had hij al zijn moed verzameld en
ging binnen, doch niet zonder vooraf een blik
in het rond te hebben geslagen of hij ook door
iemand werd gezien, zoodat wie hem had opge
merkt, voorzeker moest denken dat hij op het
punt was een belangrijken diefstal te plegen
of zich aan een nog vreeselijker misdaad schuldig
te maken.
De H. Mis werd juist gelezen, en Eduard had
in die jaren nog genoeg van de ceremoniën en
gebruiken der kerk in zijn geheugen bewaard om
te weten wanneer hij moest knielen en ook hoe hij
zich verdei had te gedragen. Dus gaf hij niemand
eenige stoornis doch wat hem zelve aanbetrof,
zijn geest was allesbehalve op de gewijde plaats
tegenwoordig. Hoe verstrooib hij echter ook
mocht zijn, besloot hij het niet bij deze enkele
maal te laten en zoo dit voortaan niet dagelijks
mocht gebeuren, althans Zondags en op feest
dagen er een vaste gewoonte van te maken.
Zijn moeder, die zich in den laatsten tijd in
het minst niet over hem te beklagen had, althans
wat zijn gedrag in de wereld aangingg, had veel
in het geheim geleden, daar zij hem voor den
godsdienst verloren waande. Zij was tegen zijne
redeneeringen, welke dikwerf op haar verma
ningen volgden, niet bestand, en had zijn bezorg-
heid voor haar welzijn wat minder gewenscht,
zoo zij slechts, de voldoening had haar
zoon terug te zien keeren tot den schoot der Kerk
zoo roekeloos door hem verlaten. Toen zij door
anderen de zwakke pogingen welke de afge
dwaalde hiertoe aanwendde gewaar werd, was
haar vreugde buitengemeen, en zij dacht het ver
loren schaap voor de kudde, waarvan het was
afgedwaald, herwonnen, toen het nog in den
nacht des ongeloof» omdwaalde, zonder zijn kooi
te kunnen vinden.
Eduard bleef echter nu en dan de kerk oe:
zoeken, en verliet hij haar meestal even koud ea
onvoldaan als hij er was ingegaan, er kwa ne t
oogenblxkken voor dat zijn'hart werd aangetrok
ken en hij zich onder een onverklaarbaren in
vloed gevoelde, welke hem aandreef daar meer
malen te vertoeven. Het kerkbezoek kreeg iets
poë tisch voor hem dit was niet het ware gevoel
dat hij behoefde, maar in ieder geval een verzach
ting, een verteederingvan zijn hart, dat tot nu
toe met het pantser van twijfel en on.clooi om-
schut was.
(Wordt vervolgd),
A .-ambten a ren op rijn wcjr vanaf zijn biaaerv-
ger IS, Omdat Zif let zw ixict<JiiuituI Ja «2 meecf
gemnif n moei kr.l!
