HAARL COURANT
buitenland
het witte huis.
E
i,
FEUILLETON
Defensie.
DE VERMOGENSAANWAS-
BELASTING.
Dinsdag 7 October Tweede Blad
ui.
Hebben wij in de voorgaande arrikelen de
algeraeene of meer wijsgeerige gronden van doel»
strekking en beweging der defensie aangegeven,
waarbij wij ons op ons eigen oordeel niet hebben
verlaten, zoo gauw wij komen op critische be
schouwingen wat onze nationale weermacht ten
opzichte van onze weerkracht a ngaat, durven
wij onze ei, en meening naar voren brengen om
dat wij vast overtuigd zijn van ons gelijk
Nederland offerde en offert jaarlijks milli-
oenen doch bezit geene daaraan evenredige weer
macht. De weerkracht van het Nederlandsche
volk, in zooverre systematisch militair georga
niseerd, is zelfs gering.
Ik mag hier verwijzen naar de Handelingen,
aar ik in de op een volgende oorlogsbegrootingen
19I7» 1918, 19x9, onder Bosboom, de Jonge en
Alting van Geusau steeds deze stelling naar vo
ren bracht. In de felle philippica (aldus de Te
legraaf) van 1917 tegen minister Bosboom,
kwam dit al heel sterk uit. Toen werd ook door
een deel der R. K. fractie tegen de oorlogsbe
grooting gestemd.
De reden Het stelsel levert materiaal maar
onbezield materiaal. De geest der natie is wars
van het huidige legerstelsel. En men kan nog
honderd millioen (de hemel beware ons op
onze defensiebudgetten gooien, men zal er geen
evenredige weermacht voor koopen, integen
deel, hoe duurder hoe onsympathieker, en wel
zoo onsympathiek dat het stelsel gehaat wordt
'lj de natij en ten slotte object van sabotage
gaat worden. Men trachte het Napoleontische
systeem eens om te zetten in iets nationaals,
gedragen door de liefde der natie én ik ben er
va overtuigd dat met de helft der kosten men
dubbele weerbaarheid zou geven. De reorganie-
satie onzer weermacht heb ik daarom immers
als eerste eisch gesteld. Doch de begrenzing lag
en ligt tevens in een anderen eisch bezuiniging.
En nevens deze wenschen, neergelegd in een
motie, heb ik durven zeggen dat ik verhooging
van 's volks weerkracht wenschte.
Die wensch .is gemakkelijk te verwezenlijken
én te stellen. Want zooals de toestand nu is,
is hij allerellendigst. Religieus, moreel, econo
misch, finantieel wordt ons volk door leger en
vloot ondermijnd. De nationale kracht en fier
heid gaat onder in de kazernes. De arbeids-
schuwheid wordt geknecht, de lachlust opge
wekt door het „soldaatje spelen." De discipline
der burger-maatschappij steekt ver uit boven
die der weermacht te land en ter zee. Dies zijn
de rccruten nog de betrouwbaarste soldaten.Af-
africhting beduid, gevaarlijk materiaal leve
ren. Ik zou veel meer vertrouwen op de Ve-
denansdche natie zonder leger dan met leger,
mits toch elke man in het wapenvak niet onge
oefend ware en hetzelfde materiaal ter beschik
king stond. Ja jflist, de oefening. Ja juist, deze
is 't die geheel en al gereorganiseerd moet worden,
hierin zie juist het nieuwe stelsel, hierin ook
juist de bezuiniging en de verhooging van 's
volks weerkracht. Weg de kazernes 1 Weg de in
wendige dienst, de wachtdienst, de compagnie
school, de quasi-marschvaardigheid, de huis
houding op je rug, de corveéën, de maanden
lange opberging ver van huis en beroep. Weg
de dienstplicht, afgeschaft conscriptie en loting
oefen de betrouwbare mannen ter plaatse van
inwoning en gij zult een weermacht scheppen
met een ziel, veel weerkrachtiger dan wat wij
nu met tal van millioenen koopen. De reor
ganisatie zij geen half werk, maar grijpe tot
den bodem, het oude „musz ausgerottet werden
mit Stumpf und Stiel."
Niemand kan er op tegen hebben meer weer
kracht te koopen voor minder millioenen.
Moderniseer uw bestaand leger, past het aan
aan de eischen van den tijd, aan de lessen van
den laatsten oorlog en gij zult zien dat gij bij
een nieuwen oorlog geheel uit den tijd zijt.
Wie zegt u dat er nog veld-artillerie gebruikt
zil worden alsdan Is de ruiterij al geen on
ding gebleken Zullen wij een loopgraven oor
log beleven en zullen de vaste fortificatiën nog
eenig nut hebben tegen de zwermen uit de
lucht Wie zak het zeggen Ook niet de Gene
rale Staf. Ergo.... koop steeds nieuwe artil
lerie, behoudt uw ruiterij, beoefent den pioniers
arbeid, bouwt steeds meer forten Is het geen
paskwil dat heel Europa zich milliarden ge
troost heeft, jaar op jaar, ter oefening van een
feger, ter voering van een oorlog, die geheel
anders gevoerd werd dan de militaire genieën
droomden En willen wij daaruit geen enkele
les trekken, hardnekkig
Eerste eisch dusreorganisatie. Over den
vorm der oorlogsvoering in de toekomst is
niets bekend, oefen uw leger niet naar een
'hantastischen vorm. Maar behoud den in-
oud. De ziel der weerkrachtige natie eet niet
eu drinkt niet, maar is meer waard dan alle
geparadeer met moois en alle spielerij op mili
tair gebied, welke kostbare aardigheid de natie
in machtigen onwil doet steigeren.
Vrees niet voor een „weerloos" volk. Dat
volk zal weerbaar wiflen zijn, spontaan, be
luister het en volg het nieuwe geluid, '"oef
der natie haar nationale weerkracht als nati
onaal bezit.
Maar is dit ideaal „reeds thans" te verwezen
lijken
Mr. BOMANS.
(SM.),
Vooreerst kan, bij de heffing der belasting
moeilijk onderscheiden worden tusschen de oor
zaken van rijker worden, behalve wat men kreeg
door 'bekende feiten als erfenissen1 en schenkin
gen. i
Ook worden de besparingen getroffen, die
niets met den oorlog te maken hebben, voor zoo
ver ze niet door daling van effecten wordeni ge
annul eerd
Nu tracht de Minister van Financiën die be
sparingen uit vaste inkomen te vrijwaren door
in zijn ontwerp te bepalen, dat 10 pCt. vermo-
gensaocres (met een maximum van ft 15000
vtij is.
Met den oud-minister Van Gijn zijn we het
eens, dat de Minister in die richting nog wel
wat verder kon gaan Echter, hoofdzaak van
het accres der vermogens sedert 1014, is be
spaarde oorlogswinst en waardestijging van
goederen en aandeden door den oorlog. En
van die gemakkelijk gekregen vermogenstoene-
ming kan gerust wat gevorderd' worden.
Deze heffing kan geen invloed meer hebben
op de verteringen; enkelen zullen berouw heb
ben niet meer te hebben verteerdmaar achter
af zal toch elk verstandig menscfa liever 70
vCt. lasog overhouden, dan dat hij 100 pCt.
verteerd heeft en alleen de herinneringen over
heeft. Als beslist vaststaat, dat vermogensac-
cresbelastiing alleen, geheven wordt als er zeer
bijzondere omstandigheden tot zeer sterk accres
lei'defl, dan zal in de toekomst het sparen on
der deze 30 pCt. heffing niet lijden.
De heer van Gijn is daarom van meening,
dat de 10 pet. heffing voor het vervolg met
groote meerderheid dient verworpen te worden.
Alleszins verdedigbaar in beginsel is de hef
fing van 30 pet. i
De meening, die nogal opgeld in Jt land
doet, n.l. dat de Minister al de crisisuitgaven
alleen wil schuiven op hen die rijk werden en
hen die rijk waren, geheel vrijuit wil doen gaan,
is geheel onjuist.
Allen, zoowel wie rijk waren als wie armer
werden en gelijkbleven, betalen in de Verdedi
gingsbelastingen, die op den duur veel meer
zullen opbrengen dan deze 30 pet. heffing; 10
jaren heffen van Verdedigingsbelastingen staat
m contante waarde gelijk met 300 millioen hef
fing ineens. Van de rijker gewordene wordt
hoogstens een vijfde der nog te dekken crisisuit
gaven gevraagd.
Ernstig zijn o.i. de bedenkingen tegen som
mige details van het wetsontwerp van Minister
de Vries, in zake de 30 pet. heffing, die door
Mr. van Gijn naar voren gebracht worden.
Als basisjaar wordt door den Minister 1916
genomen.
Van 1916 en 1910 beschikt men over verge
lijkbare aanslagbiljetten. In 1916 is het onroe-
rend goed getaxeerd voor de Verdedigingsbe
lasting. In 1914, wat het eenige billijke jaar
zou zijn, werd van onroerend goed veel als fic
tieve waarde opgegeven. Dit bezwaar is wel
niet gering, maar toch overkomelijk. Men moet
toch de aanslagen van 1916 en 1919 stuk voor
stuk nagaan wijl schenkingen en erfenissen de
vermogens veranderd hebben en de vermeerde
ringen daaraan te danken, terecht buiten die hef
fing vallen. Men neme 1914 als bazis en stelle
wie toen. onroerend goed had in staat daar
voor de waarde op te geven waarvoor het in
1916 is geschat. Zoo gaat wel is waar de stij
ging van de waarde van onroerend goed over
19141916 voor de heffing toch verloren; maar
daaraan is niet te ontkomen. Het is misschien
ook niet onbillijk, wijl de stijging van onroe
rend goed overdreven is en daarom wel wat
zacht mag worden behandeld. Maar door 1914
te nemen blijft niet al de oorlogswinst van 19t4
en 1915 buiten de heffing; en pleegt men niet
de groote onbillijkheid, dat wie van 1914 tot
1916 door den oorlog achteruitging en van
1916 tot 1919 dit inhaalde hetzij door waarde
stijging hetzij door besparing moet betalen,
terwijl hij per saldo, niettegenstaande besparin
gen armer werd door den oorlog.
Op nog een fout dient te worden gewezen, nJ.
op de wijze van betaling. De Minister wenscht,
dat die betaling in één jaar zal geschieden -
Zien we even naar Duitschland Daar bestaat
een wet van 1913, waardoor slechts 'f7 /2
pet. aan belasting over drie jaar verdeeld, ge-
heven, wordt. De heffing van 30 pet. zonder
bijbetaling van rente en minstens over drie jaar
verdeeld, zou redelijk zijn. Met betaling van
rente, kon wel eenige jaren uitstel worden ge
geven.
Immers, zoo redeneert de heer van Gijn, een
der groote bezwaren tegen heffing ineens d.w.z.
het nemen van kapitaal bij hen, diie het zeer
productief maken, en het in afbetaling geven
aan de houders van staatsobligaties, die er niet
beter mee weten te doen dan het uit te leenen
aan publieke lichamen welke het zeer weinig
productief weten te maken, of aan de prolonga-
tiemarkt die er ook al niet veel goeds mede doet,
dat bezwaar is hier, zij het in veel mindere
mat, ook aanwezig. Zeer lange betalingstermij
nen kunnen dit voor een deel opheff en.
Na nog behandeld te hebben het bezwaar
dat een grooter vermogen in geld thans lang niet
altijd een grooter vermogen in werkelijkheid be-
teekenit en andere bedenkingen, besprak die oud-
minister van Gijn nog het betoog, hetwelk hier
en daar wordt gehoord, dat er anders alleen
gelet wordt op wat men op een oogeüblik heeft,
niet wat men er bij kreeg in zekere periode. Hij
wees er op, dat bij de jaarlijksche belastingen1
veel sterker rekening wordt gehouden met de
toeneming van iemands bezit (uit rente en ar-
beidsbelooning) dan met hetgeen men bij den
aanvang van de periode bezat..
Op hetgeen iemand in zeker jaar rijker of
armer wordt door waardestijging of daling
van zijn bezittingen, wordt inderdaad niet gelet,
maar dit is geen deugd van de inkomstenbelas
ting, eerder een fout, die het gevolg is van een
onjuist inkomensbegrip en ook van de moeuijk-
heid om in korte perioden met waardeverminde
ringen rekening te houden. Maar over lange
perioden, waarin de waardestijging sterk is, kan
dat wel en is er alie reden om het te doen.
Ten slotte zou mén nog kunnen vragen of de
bepaling omtrent de mogelijkheid van betaling
met staatsobligaties tegen een hoogere aan de
tegenwoordige beurs waard, niet onbillijlk is tc
achten tegenover hem die staatssdiuld namen,
doch genoodtzaakt waren die met verlies te ver-
koopen,
Na de Spoorwegstaking
in Engeland.
De vertragingen in het telegrafisch ver-.
(S'eer zijn oorzaak, dat eerst hedenmorgen
de voorwaarden, waaronder een. schikking
ïn zake de spoorwegstaking getroffen is,
bekend zijn. geworden. Deze voorwaarden
zijn;
lo. Het werk' wordt dadelijk hervat. 2o.
De onderhancfelingon worden voortgezet, met
dien verstande, dat zij vóór 31 iJeoember
'moeten geëindigd zijn, 3o. De loonen sullen
worden gehandhaafd op. het huidige peil tot
30 September 1920, in het licht der d,an
bestaande omstandigheden. 4o. Geen volwas
sen epoorwegman zal minder dan 61 sh. per
week ontvangen, zoolang de kosten van le
vensonderhoud, niet lager zjjn dan 110 pCt.
boven het peil van vóór. den oorlog. 5o. De
mannen moeten in harmonie samenwerken
met degenen, d,ie aan het werk zijn gebte-
ven of het werk hebben Hervat en ten ge
volge der staking mag geen enkele man
schade ondervinden. 6o. De loonen, we ke
wegens de staking zijn ingehouden, zullen
Ka de hervatting van het werk word,en uit.
betaald
Ben goed toeken voor den afloop, os, da»
beide partijen zich dp overwinning toeschrij
ven wal zeggen wil, dait er, geen overwin
naars en geen overwonnenen zijn, maar. dat
(de geed,e oplossing het resultaat van verstan
dig overleg is.
De verzoeningscommissie heeft uitstekenu
werk gedaan, en die extremisten hebben noch
to eener noch ter andere zijd» kans gehad
de zaken te bederven.
J Thomas heeft meegedeeld, dat de mannen,
over het algemeen de schikking hebben aan
vaard. Sommigen weigeren te werken met
„onderkruipers" of vrijwilligers, doeh Tho
mas heeft er de ex-stakers aan herinnerd',
dat de bepaling, dat er geen slachtoffers zul
len zijn, voor beide zijden geldt
Aan een Reuter^ telegram ontkenen wij nog
dat de spoorwegmannen gedurende de acht
dagen1 dat zij gestaakt hebben, 800.000 pond
sterling hebben uitgegeven aan uitkeerin-
gen. Hulde wordt 1» dit telegram gebracht
aan de houding van het publiek, doch ook
aan de vakvereenigingen, met inbegTip van
die der spoorwegmannen, die hun uiterste
best deden om sabotage af te raden.
Als een merkwaardig feit wordt genoemd,
dat de geheele afgeloopen week geen geweer
schot is gelost ?&en voorbeeld is voor
gekomen van dood o ernstig letsel, evenmin
als van plundering-
Volgens een draadloos bericht uit H'oxsea
van het N. T. A- aÜu die spoorwegmannen
zeiven tevreden met de regeling. Thomas, de
stakingsleider, noemde de Bchikking eervol
'van beide zijden en Cramp (de voorzitter
Van de N. IJ. R-) verklaarde, dat ofschoon
de mannen niet hadden verkregen hetgeen
waarom gestaakt word, hij tevreden was
over de voorwaarden.
Wij laten hieronder nog enkele teekenende
staalt jes uit de dagen van de staking volgen,
zooals de Engelsche bladen der vorige week
die meedeelen.
27
wel'k^c^r°uw, waarlijk, dat is een redeneering
juist or/u ,°Pgaat," hernam de burgemeester,
.eggen, t0e„ J?Ynt om 't haar eens goed uit te
het stijve °P verzoek zijner dame die
plotseling zijnr2Terp aan een einde wilde hebben,
de gastronomie j',s onihoqg hief en riep„Levt
„Mijn hulde aan qe
notaris, insgelijks zijnn ^sten eter, nep de
„Dat is Adam/^waal^0^^^
merken aan het einde der tafel
„Weg met Adam, weg met Adam," schreeuw
de de grijze cavalier van mevrouw Traumbach
dien de wijn naar het hoofd was gestegen. Eduard
maakte gebruik van een oogenblik stilte, en ot>-
staande zeide hij
„Dames en heeren, ik stel u voor op de ge
zondheid van onze gastvrouw te drinkendat
wij nog dikwijls zulk een genotrijken avond in
"aar gezelschap mogen smaken f"
Een zoon van baron Colwyn deed als sto
ker dienst op de locomotief van een express
Liverp'ool-Euston, die onder 500 passagiers,
ook eenige leiders van vakvereenigingen ver
voerde, die deelnemen zouden aan de bijeen
komst der transportarbeiders.
De stakers te Swindon gaven een nieuws
blad uit: de „Swindon strike bulletin".
Sommige tremen waren zoo overvol, dat de
passagiers met hun ba.gage plaats vonden op
de locomotief.
De bisschop van Darrow, die naar Presten
wilde gaan, strandde te Liverpool en zag zich
verplicht per fiets verder te reizen.
Motorlorries van de Great Western werden
bestuurd door een hertog en oen gravin.
De Y. M. C. A. veschafte op verschillende
punten van Londen gratis thee en beschuit
aan vermoeide vrouwen, die van haar werk
'naar huis te voet moesten terugkeeren.
Twee kerken in de City de St. Catherine
Cree en St. Catherine Coleman hadden
slaapgelegenheden ingericht voor vrouwen
wier werk te ver van haar woningen gelegen
was, om den afstand te voet te kunnen af
leggen. De ambtenaren konden in de regee-
rirgsgebouwen overnachten.
De scholen werden een half uur vroeger
gesloten.
Een jonge dame, beschuldigd van reizen op
een ongeldig biljet, zag haar zaak verdaagd,
daar de getuigen, allen stakers, niet waren
verschenen.
In Bedfordshire bleven de scholen gesloten
daar de onderwijzers die met vacantie waren,
niet konden terugkeeren.
De ingestelde luchtpostdienst heeft niet ge
heel aan de verwachtingen beantwoord. Wel
wax-en Vrijdag's toen de nood aan den man
kwam, de vliegmachines gereed om de post
te vervoeren, die anders per spoor wordt ge
transporteerd. In sa.inenwe.king met parti
culiere firma's had het ministerie onmiddel
lijk vijf lucht-maildiensten georganiseerd, nl.
naar Birmingham, Bristol, Manchester, New
castle en Glasgow.
Dat echter van deze diensten niet overma
tig gebruik is gemaakt, schrijft men toe aan
drie oorzaken: Ie; aan het feit, dat de extra-
kosten te hoog waren, zoodat alleen zij hun
poststukken per lucht-inail verzonden, dóe
buitengemeen veel prijs stelden op vlugge
verzending, 2e. aan bet feit, dat de dienst
geografisch te beperkt was; 3e. aan het feit,
dat het aantal postkantoren waar poststuk
ken voor den luchtdienst gepost konden wer
den, te klein was.
In totaal waren 46 vliegmachines in dienst
gesteld voor Engeland. Verder werd, gelijk
we reeds meldden, ook de huitenlandsche
,mail door de lucht vervoerd, naar Parijs en
Brussel.
DB EERSTE VERGADERING VAN DEN
VOLKERENBOND.
In venband met de motie van die Fransöhe
Earner over bot bijeenroepen van een eerste
vergadering van den volkenbond, publiceert
Uavae een brief van Clemenceau aan kolonel
House, reeeds 4 Sopt. j.i. geschreven, waarin
de Eranscihe premier er op aandringt in
November een vergadering van de Volkeren
bond te Washington 'bijeen te roepen. Al zul
len de te behandelen punten nog niet vele rijn,
altteen het feit van dê 'bijeenkomst onder de be
zielende leiding van Wilson, zal een liooge
moreel© beteekenas hebben» omdat de bond dan
van een papieren lichaam dat hü nu is, iets
wierkeiijikig zal worden, meent Clemenceau, die
zegt bii de uitvoering gaarne de behulpzame
band te willen bieden.
DE DIENSTTIJD IN ZWEDEN.
De Zweedeche Kamer heeft met 8'5 tegen
20 stemmen het wetsontwerp aangenomen,
waarbij de eerste oefeningistiid in het leger
wordt teruggebracht op vier maanden.
DE ALANDEILANDEN.
Uit Mariaihtm wordt gemeldHet Lands thing
der Aland'-eil'anden heeft met algenieene stem
men besloten een telegram aan Clemenceau te
richten, waarin uiting wordt gegeven aan die
.geestdrift der bevolking over zijn 'besluit, het-
weifc doet hopen op een spoedige oplossing van
bet vraagstuk betreffende de Aland-eilanden.
Het is de innige wensch der bewoners om wel
dra in staat te worden gesteld door een defini
tief referendum hun wil tot uiiting te brengen,
indien deze maatregel noodzakelijk wordt ge
acht.
NOG EEN BESCHULDIGING AAN HET
ADRES VAN GRAAF BERCHTOLD.
In de „Hamburger Nachrichteri' zegt de ge
wezen Dudtsche ambassadeur te Weenen graaf
Wedel over de behandeling van Grey's bemid
delingsvoorstel Indien de Berlijmsche docu
menten gepubliceerd worden, zal men daaruit
■vernemen, dat de heer Von Betlhmann Hollweg
drie dringende telegrammen zond naar Weenen
en dat de Dudtsche ambassadeur Yon
TschiirSchky, krach ten» ontvangen opdracht,
ten sterkste er op heeft aangedrongen dit voor
stel aan te nemen. Graaf Bercfctold liet hem
niet merken, dat hü geneigd was hierop in te
j^aM^Beaebtold^rttaatie^er^zidiv^^^mrt^d^
mededeeiing dat lui de toestemming zou vragen
van Keizer I' r<anz Joseph en dat hij de raafe
zou inroepen van graaf Tisza. die binnen en
kele dagen.in IV e enen werd verwacht.
Verder zegt graaf V edelWij kunnen onzen
bondgenoot het verwijt niet besparen, dat hij
tegenover ons niet oprecht i8 geweest en ona
met finesses in riin net verwarde. Naderhand
is het niet mogelijk te weten of het juister
geweest ware indieu wij onzen steun alleen
hadden beloofd, indien wij bijtijds op de hoogij
gehouden werden van eiken stap en indien ons
advies ware ingewonnen. Wie echter kon ver
moeden, dat de anders zoo vredelievende en
toegeeflijke bondgenoot zoo wild was gewor
den.'' Wie kon vermoeden, dat hij tegenover
ons, zijn trouwen vriend, gebruik zou maken
van dergelijke finesses? Het kan niet bestreden
worden, dat wij ons aan oen verzuim hebben
■schuldig gemaakt. Maar de fout is verklaar
baar. Het, is de Weensohe diplomatie gelukt
de geheele wereld te bedriegen.
Aldus Graaf Wedel. Bcrchtold van zijn kant
heeft reeds eenige malen gepoogd zich te ver
dedigen. Ook nu weer in een artikel in de
,Ncue freie Press& van Zondag. Zijn verde
diging eindigt met de eoncuisua, dat hij het
voor Oostenrijk het beste achtte, om de we-reid
in het conflict met Servië, voor een fait
accompli te stellenEn dat werd maar even
tjes een wereldoorlog!
DE RATIFICATIE VAN HET VREDES
VERDRAG.
De Temps" acht het waarsohiinliik, dat Ue
Britsche regeering eerstdaags aan de nijgend-
heden mêdeüeeling zal doen van <ie ratit.caue
van het verdrag van Versailles door het But-
sche rijk. Het verdrag werd n.l. reeds geratut-
ceerd door de parlementen van alle dominions:
Australië. Nieuw-Zeeiand, Canada. Newfound
land en de Zuid-Afrikaansche Unie. De ratifi
catie door Britsch-Inddë is eveneens reeds ver
kregen, waar deze niet hoeft te worxjen onder
werpen aan de goedkeuring van een parle
ment. Het verdrag moet nu nog aueen door
den keizer-koning geteekehd worden en deze
plechtigheid zal waarschijnlijk voor het eind
der toopefide week geschied zijn,
In conferentiekringen wordt verwacht, dat
de ratificatie van het verdrag van Versailles
door Japan amstreoke 16 October z a 1 plaats
hebben. De Japansohe grondwet bepaalt niet.
dat het verdrag te voren door het pariement
moet worden goedgekeurd. Alleen wórdt ue
onderteekening van dien Keizer vereiseiit na
advies van den raad van stake en den diploma-
tieken raad.
HET AFTREDEN VAN HET TURKSCHE
KABINET.
Een draadloos bericht van het N. T. A-., mel
ding makend van het aftreden van het Turk-
sche kabinet wegens de nationalistische bewe
ging van Moestafa Kema], bericht, dat, deze
300.000 man om zich zou vereenigd nebben.
Hii heeft riin beweging uitgebreid tot aan de
grens der Grieksche bezettingszone, tot in de
nabijheiid van Smyrna en Aidin eenerzijds en
tot in Armenië anderzijds.
Volgens de jongste berichten is generaal
Ali Riza Pasja belast met de vorming van een
kabinet en ie Said! Mcl'haï benoemd tot Sjeik-
oel-Islam.
UIT FRANKRIJK.
De bestuursvorm van Elzas-
Lotharingen.
De Kamer heeft Zatcmag een wetsontwerp
aangenomen betreffende den overgangsbe-
etuursvorm, die in Elzas-Lotlharingen zal wor
den ingevoerd, totdat de fc'ransche wetgeving
in haar geheel zal worden toegepast.
Abbé Demure, afgevaardigde van Hazebroeck,
sprak van de ontroering, welke het land en de
Kamer gevoelden» toen Eïizas en Lotharingen
zich in de armen van Frankrijk wierpen. Hij
heeft de zekerheid, dat Millerand. die de ach
ting van zijin collega's en het vertrouwen van
fluet parlement en de regeering geniet, de
wfedergevonden provincies met de kiescliheid
zal bestieren* welke een dusdanige taak ver-
ejscht. Hü vroeg hem iin het bizon der er voor
te waken, dat dë gevoelens op taalgebied niet
zullen -worden gekwetst en <ïat het tradiitioneele
taaleigen» hetwelk Frankrijk steeds heeft ge
ëerbiedigd. ook in Elzas-Lohharingen zal wor
den geëerbiedigd.
Het wetsontwerp, dat is aangenomen, is !e
eerste daad van het I'Tansöhe parlement jegens
Elzas-Lothianiingen.
Hot nieuwe léger.
Weer een nieuw voorstel tot reorganisatie
van het leger', thans van dfen afgevaardigde"
Paté, den vroegeren rapporteur van de dric-
jaarswet. Hij wil een eersten oef'eningstijd van
óén jaar voor alle Fransehen met zooveel ver
loven erin» dat die re-cru ut feteilijk slechts tien
maanden geoefend wordt. De oefening zal
plaats hebben in xecrutenscholen naar Zwit-
eersöh voorbeeld en moet aansluiten op de ver
plichte lichamelijke opvoeding van de jeugd
tot het 20-ste levensjaar (jaar van opkomst). In
den militairen dienst moet alleen de zuivere
militaire techniek worden geleerd. Tot hun
41e jaar blijven de dienstplichtigen bii de
reserve van het veldleger (met twee harha-
lingsoefeningen van drie weken) en tot hun
48e jaar bii de territoriale reserve^ (me,t_een
Allen stonden op om mevrouw Traumbach
hun glas toe te brengen, dus ook mijnheer
Spantzer de meesten althans de heeren, dron
ken het tot den bodem leeg de inhoud van zijn
glas koos echter bij ongeluk een anderen weg
en kwam op de grijszijden japon van zijn dame,
Clara Bolard, nederhet nichtje van den bur
gemeester bedwong zich met moeite en t kostte
haar veel zelfverloochening om deze verregaande
linksheid of onbeleefdheid met het gewone^:
„0,_ mijnheer, verontrust u niet, 't is niets
te beantwoorden. Niets is er onaangenamer voor
een dame in gezelschap dan dat men haar
toilet verwaarloost, en mijnheer Spantzer mocht
er bevrijd van blijven haar woorden te hooren
hij deed geen enkele schrede voorwaarts in de
genegenheid van het meisje, dat zich den gan-
schen avond reeds van hem had afgescheiden,
doch hem thans in het geheim verfoeide. Tal
rijke vrouwelijke helpsters waren er dadelijk
op de been, de eene met water, de andere met
een spons, terwijl een paar heeren, welke die
beweging met erg in den smaak viel, eenvoudig
aanrieden bet kleedje te laten drogen, daar het
hest kon rijn, dat de wijn geen vlekken naliet.
Mijnheer Spantzer had op de gewone wijze
zijn niet veel goeds uitwerkende verontschul
diging uitgestameld, en zette zich toen bedaard
op zijB stoel, het voorkomen aannemende van
iemand die zich troost met de gedachte„het
is nu eenmaal gebeurd, er is niets meer aan te
d0en'"
„Ik wenschte het gezelschap uit te noodigen
een glas met mij te ledigen op het welzijn van
mejuffrouw Laura,sprak de burgemeester met
professorale deftigheid „dat de Hemel haar lang
de aangename taak m9Se laten haar moeder met
al die blijken van kinderlijke genegenheid te
verzorgen, waardoor zij een voorbeeld is voor
velen, en zij het dierbaarst voor haar op aarde
voortdurend in de volmaakste gezondheid mag
aanschouwen
„Daar drinken wij. allen van ganscher harte
opriepen verscheidene stemmen gelijk, en
het ouderwetsch maar hartelijk klinken had
plaats met een ware geestdrift, tot genoegdoe
ning van den dokter, die met een traan van
geesdrift in zijn oog zijn glas weder ophief en
met luider stemme riep
„Dat zij leve 1"
dame trachten levendig te houden, ofschoon hij
zich geen geluk mocht wenschen met den uitslag
zijner pogingen. Het meisje gaf hem beleefd
doch kortaf antwoord, en ondanks haar zelve,
bleek het maar al te duidelijk, dat zij zijn gezel
schap al lang moede was. Niet alleen dat Edu-
ards vriend haar op het eerste gezicht had te
gengestaan, maar de onbestemdheid, het weifel
moedige in zijn handelingen, waarvan wij reeds
gesproken hebben, oefenden ook hier weder hun
invloed uit, en veel liever had zij aan de zijde
van den dokter gezeten, die zich met in het oog
loopende hoffelijkheid tegenover zijn dame ge
droeg. Het onderhoud dat altijd tusschen laatst
genoemden levendig was, verschafte haar zel
den de gelegenheid een woordje mede te spre
ken, en zij vermaakte zich tusschentijds, wan
neer dit kon geschieden zonder haar cavalier
al te veel blijkbare veronachtzaming te geven,
met een heer die ter rechterzijde zat en haar
op aangename wijze wist bezig te houden. Het
gevolg daarvan was, dat de toerist nog stiller
werd. Blijkbaar scheen hem dit niet te bevallen,
daar hij ten laatste de algemeene aandacht
begon te trekken. Zijn toestand werd al te pijn
lijk en het uiterste willende wagen om zich op
zijn plaats te handhaven, had hij eindelijk een
onderwerp te berde gebracht, dat vooi vele
iets aanlokkelijks bezit het bijgeloof.
Hij begon van de wonderlijkste ontmoetingen
op zijn reizen te vertellen. Het eene tafereel na
het andere dat hij schetste, had het voorgevoel
een spookgeschiedenis of den duivel tot onder
werp, en weldra was het doel dat hij wenschte
bereiktal de gasten luisterden met gretigen aan-
dathtDe wending welke het discours genomen
had, scheen den dokter volstrekt niet aan te
te staan, en al liet hij den verhalre ongestoord
zij n wonderlijke avonturen uitkramenmen zag-
hem nu en dan veelbeteekenend het hoofd schud
den en zijn blik met angstige bezorgheid op men
vrouw Traumbach vestigen. De burgemeest" rv
anderen hadden de gastvrouw sedert lang ,.i
bange verwachting gade geslagen. Er vertoonden
zich bij haar teekenen van onrust en gejaagdheid
die zelden, wanneer zij vroeger door hen werden
waargenomen een gunstige afloop ten gevo'ge
hadden, en niet zonder reden vreesden zu er»
onaangename stoornis in de heerschende stt: li
ming van het gezelschap, welke gedurende deii-
'anschen avond niets te wenschen overli t.
Zonderling was het, dat mevrouw Traumuach
deu blik van den heer Spantzer niet kon verdra
gen althans dit scheen de meesten zoo toe.
Duidelijk meende iedereen te bespeuren, dat van
het oogenblik af toen het souper een aanvang had
genomen zij telkens het gelaat afwendde wanneer
de vriend van Eduard het zijne naar haar toe
keerde. Sedert dat oogenblik waren haar zenuwen
in beweging gekomen, en scheen zij te kampen
met zekere onaangename gedachten of gewaar
wordingen wij zeggen kampen, want er waren
enkele oogenblikken dat zij den blik van den hee
Spantzer met de meeste kalmte doorstond, cn
haar gelaat een andere richting gaf.
(Wordt vervolgd).
