buitenland
ITTE HUIS.
BINNENLAND
(Wat de pers zegt
AÉÜJLLETON
Tweede Blad
November
De verdenking van 1914.
De verdenking, als zou Nederland in Augtts-
fus 1914 zijn onzijdigheidsplicht op het ern
stigst hebben geschonden door Duitsche troepen
te laten trekken over Limburgs gebied, verzekert
prof. C. van Vollenhoven in „Economisch-Sta-
tistisclie Berlichten", vindt in sommige der ge
allieerde en geassosieerde landen nog overvloe
dig geloof, tot bij zeer ho'oge en invloedrijke per
sonen.
,Al wit onze regeering* en onze pers tegen
deze leugen hebben gedaan, heeft blijkbaar
niet voVdötr.<ie geholpen. Zij zal Nederland
bij zij r intrede in den Volkerenbond on
dienstig zijn.
Biedt echter het eerste bijeenkomen van
den raad van dien Volkerenbond niet gele
genheid om ons ééns en vooral te zuiveren?
Kunnen wij dien raad niet tersiond bij zijn
samenkomen verzoeken een commissie aan te
wijzen, geheel ingericht naar 's raads wel
nemen, tot nauwgezet en spoedig onderzoek
naar de waarheid van dit vermeende feit
(want om een feit, niet om een rechtsvraag of
een appreciatie gaat het) Onzerzijds kan
alle medewerking worden beloofd. Maakt
zulk een commissie straks als haar slotsom
bekend,, dat er schijn nog schaduw van grond
was voor hei gerucht, dan zal toch eindelijk
onze onschuld wel worden ingezien. Ingezien
en erkend.
Of zijn er voor onze staatkunde of onzen
goeden naam gevaren te vreeën van
een verzoek?
De regel, dat wie zich verontschuldigt
zich beschuldigt, is niet van pas. Nederland
verontschuldigt niets; vraagt onderzoek zon
der meer.
Het bezwaar, dat wij ons onderwerpen
aan andermans oordeel, weegt evenmin.
Dien weg moeten wij juist uit: dat is juist
naar den geest van den Volkerenbond.
Is het scans een gevaarlijk precedent voor
later? Maar als zulk een geval van grieven
de verdenking zich mocht herhalen, waarom
dan niet andermaal zuivering beproefd langs
internationale weg? vi
Ook belemmering van de Nederlandsen-
Belgische onderhandelingen schijnt niet wel
denkbaar. De verdenking gaat geheel daar
buiten om; haar opruiming trouwens kan
aan onze positie voor de Panjsche vierschaar
alleen ten goede komen
Is er dan kans dat de raad zal weigeren?
Bevoegd tot inwilliging is de raad naar het
Volkerenbondsverdrag zeker. En zoo hij
weigert, hoe zou ons dat kunnen schaden?
Wifzïjn dan even ver als thans, niet achter-
11 Slechts de bedenking, dat Nederland nog
geen lid is van den Volkerenbond, zon kun
nen vegen.Doch de toezegging in de troon
rede zal buitenslands wel reeds zijn opgevat
als waarborg voor onze deelneming; en het
wetsontwerp tot goedkeuring van het Volke
renbondsverdrag, in uitzicht gesteldnaoat
de totstandkoming van den Volkerenbond zal
zijn vrzekerd", zal nu toch wel binnenkort
worden ingediend. Ook deze tegenwerping
vervalt dus.
ven Zaterdag. Wat aangaat de opvoering
van do pikwlueLie» verklaarde hij nog, dat
meer kon worden geproduceerd in 48 uur dan
in langen tijd. Bovendien had nog niemand
minimumu den 8-urendag en den vrijen hal
iets gezegd zoo klaagde Dompers over
de opzettelijke inkrimping van de productie
dooi' de werkgevers met het doel, het volk
te exploiteer en door onbillijke winsten te ne
men.
Er volgde nog een langdurige discussie
over een reeks van verschillende moties, En
een van de gedelegeerden vroeg tenslotte
meerdere productiviteit-van de conferentie
zelf.
Tenslotte kwam men tot het besluit, dat al
le amendementen en voorstellen zonden wor
den in handen geadeld van een bijzondere
commissie, diie het geheele vraagstuk van
den 8-urendag of de 48-urenweek zou bestu-
deereu.
De geheele discussie was ontstaan over een
voorhiel van Marjoribanks (Engelsche werk-
geversgroep) dat, hoewel het beginsel van
den 8-nrendag en de 48-urenweek werden er
kend, in verband met het tekort aan goede
ren en voorraden, alle takken van nijverheid
moesten werken tot hun volle capaciteit, dat
speciale maatregelen moesten worden geno
men voor de verwoeste gebieden en dat uit
zonderingen moesten golden voor werken
van nationale verdediging, openbaar nut en
speciale bedrijven. In de doorgaande bedrij
ven was de 56-uren-week gerechtvaardigd;
en in bepaalde gevallen zouden ektra werk
uren, de 300 in een jaar niet te boven gaan
de, toegestaan zijn.
De Nederlandsoke en Italiaansche werkge
vers-gedelegeerden hadden daarmee niet mee
kunnen gaan.
De werkgeversgroep had aanbevolen de in
voering van den 8-nrendag in de verwoeste
gebieden vijf jaar uit te stellen.
Marj oribanks verklaarde in de toelichting
dat moest worden zorg gedragen, dat de pro
ductie niet achteruitging. Het rapport (van
de werkgevers) had niet de instemming van
de Nederlandsche gedelegeerde Verkade
die het ook niet had onderteekend.
DE INTERNATIONALE ARBEIDERS-
CONFERENTIE.
De arbehte, duiurentie te Washington
heeft Woensdag haar 6e openbare vergade-
.„g gvuec^en. Gedurende 4'A uur is van ge-
uolillen gewisseld over de toepassing van
't beginsel van den 8-urendag of de 48-nren-
week. Tenslotte werd besloten, dat de ont-
v, ,rp-conventie, opgesteld door het comité
van voorbereiding, door de conferentie zou
vden aangenomen als basis van beraad
slaging, doch dat do toepassing op tropische
en antióre landen, in paragraaf 3 van art. 405
van het vredesverdrag, in eerste instantie
zal worden verwezen naar een speciale eom-
Jtiij het fiebat was door dr. Nolens (Neder
land) verklaard, dat de Neder land,s-che dele-
ic zou stommen togen iedere motie, waar
in niet werd, getracht, het beginsel van den
8-urendag of die 48-urenweek in praktijk te
..fo-ou, Z oa,s in het verdrag was voorge-
weven.
Prosiuent Goropers, van do Amerikaanseho
federatie van den Arbeid, die voor liet eerst
aan de werkzaamheden der conferentie deel
nam, verklaarde, dat, tenzij de 8-urendag of
e 48-urenweek werden aangenomen, de con
ferentie'maar beter deed uiteen te gaan.
De* 'Amerikaansche. arbeiders zoo voer
li ij voort zijn niet voor den 8-urendag,
maar .willen meer dan dat.; zij wenschen als
Volgens de laatste belichten zullen de
Duitsche gedelegeerden toch met naai- de
conferentie te Washington gaan, ofschoon zjj
daartoe officieel zijn toegelaten. De
scheepsgelegenheid vertrekt, namelijk Ij No
vember uit Christiania en zou heu zoo laat te
Waeshington brengen, dat hun reis doelloos
zou wezen.
DE DUiTSQHE ENQUETE COMMISSIE-
Bij den aanvang van de zitting van de
parlementaire commissie van onderzoek ver-
kllaarde gisteren graaf Rernstörif op een
vraag van den d&skundige v. Homberg, dat
de Amerikaansche regeer mg den inhoud van
de door Bermstcrif 'na-ar Berlijn gezonden
clepeoiies kende. Of die inhoud voor de
Entente geheim werd gehouaen is natuurlijk
niet te bezweren. De voorgenomen terug
keer van den „geheimrat Albert inet die
duikboot „iJeutseluani" mislukte omdat t\e
maatschappij zich mot yialo b.ootstei.len aan
moeilijkireden met de Amerikaansche regee
ring.
lu zijn ver klaringen over den duikbooten-
ooriog' wees admiraal Keeh er op, dat door
tl*) uuikbaot voor de eetsJe maal die moge-
lijkiveicl werd geboden „tip biji" te leggen
aan do Engelsehe heerschappij ter zee. in
den herfst 1916 was liet steeds duidpide.
lijk ar geworden, dat liet met do physieke
en economische hulpmiddelen van Dnilschr
Land, en vooral van de bondgenooten van
DuitsCliiand, binnen afzisabartn .tijd gedaan
zoude zijn, door don uitpuft Lugs oorlog en
de hongerblokkalo. Er .bleef dus slechts
over te kiezen tusschen twee kwaden, van
welke de eene d« zekere ondergang was. Ad
miraal v. Hoitze-ndorf was van meening, dat
de oorlog te land niet meer kon werden ge
wonnen en bovendien verlangde de opperste
legerleiding oen steun van de marine.
Op een vraag van den voorzitter War-
muth of ook liet opperste legerbestuur ken
nis droeg dat de vred(esaotie van Wison
door DuitschiariicI was .uitgelokt en of het
voortdurend op de hoogte was genouden,
wees de oud.kanselier von Betlimann Holi-
weg op een telegram van den keizer van
1 October 1916: „Graaf Bernstorff heeft op
persoonlijk bevel van Z.M. den keizer op
dracht, president Wilson .op te wekken tot
het.uitvaardigen van een oproep tot \redei"
Bij het onderzoek der desbetreffende docu
menten kon worden vastgesteld, dat niet al
leen Hindenburg, maar ook Ludendorff op
de hoogte was geweest van de viedesactle.
In een telegram van Ludendorff d.d. 25 Dec.
19.16 wordt gezegd, dat de oorlog in weerwil
van alle vredesgeschreeuw met alle midde
len wordt voortgezet.
Betlimann verklaart hierbij ter aanvulling
dat de skepsis van het opperste legerbestuur
in Wilsons politiek ontzaglijk was en dat Lu-
dendorff's telegram zich daardoor laat ver
klaren.
Na de beëdiging van ex-staat&seou'etarfti
Helfferieh wijst admiraal v. Capelle er op,
49.)
üe
droefgeestigheid van den dokter welke
dezen morgen opnieuw .voedsel had gekregen,
scheen op den notaris overgeslagenaltham
t liep zwijgend naast zijn metgezel, en beant
woordde als deze sprak, ternauwernood zijn
vragen.
Niet dan na viel moeite gelukte het Eduard
zijn medereiziger te bewegen huil vertrek nog
eenigen tijd uit te stellen, ten einde een keer der
ziekte af te wachten, of althans te zien welken
loop zij nemen zou, ten einde daarnaar te hande
len, Zoodoende werd hun verblijf drie dagen
gerekt, en de burgemeester begon evenzeer als
de notaris naar liuis te verlangen, toen er in den
toestand van mevrouw Traumbach plotseling
een verbetering kwam. De felle woéde der koorts
scheen .gebroken, doch zoo de beide geneeshee-
ren vreesden, had zij haar laatste kracht onder
mijnd, en eene verzwakking, welke haar aai een
schim gelijk maakte/belette dat men haar voor
alsnog kon vervoeren. Er werden dus maatrege-
len genomen, om haar, wanneer zij genoeg was
aangesterkt om het ziekenhuis te verlaten, elders
aar intrek te doen nemen. De orrist.ekeii dei-
stad boden, nü de nte was gekomen, - ruim
schoots gelggeiihei' t wandelen en beide ge-
neesheeren deeldei h gevoelen dat de lucht
een zeer versterken^ uitwerking op haar hebben
moést en meer dan de medicijnen haar verloren
kracht zou herstellen, terwijl het leven en de be
weging óm haar heen een heilrijke afleiding zou
den bezorgen.
Eer dokter Roeétel van L. vertrok, had hij
een uitmuntende gelegenheid voor haar gevon
den.bij fatsoenlijke burgerlieden, op het drukste
gedeelte der stad, waar een aan de straat gren
zende kamer voor haar beschikbaar was. Hier
zou zij dus, zoodra zij kon vervoerd worden,
haar intrek nemen, en nadat Eduard die alles
zoo beschikt had, gaf hij gehoor aan den wensch
der overige heeren, om zich naar huis te spoeden
na voorat met den dokter van het ziekenhuis
overeen te zijn gekomen dat hij hem voortdu
rend van den toestand der zieke per brief op d
hoogte zou houden, daar zij na het ziekenhuis
verlaten te hebben, ook onder zijne behandeling
zou blijven.
Nu rees er echter een bezwaar zij bleef voort
durend in een toestand die een zorgvuldige be
waking noodzakelijk maakte en hoe goed men
het in haar nieuw verblijf met haar voorhad, het
klein gezin had met eigen zaken zóóveel te
doen. dat het zich niet voortdurend met haar
dat een nauwkeurige opgave van net aantal
beschikbare dtiikbooten voor allen, die
daarmee niet speciaal op de hoogte waren,
buitengewoon moeilijk was, daar er wel tien
typen waren en bovendien nog zoodanige,
die voor den torpedo-oorlog waren uitgerust
en andere, welke voor den mijneuoorlog wa
ren bestemd.
Dr. Sinzhèimer verklaart, dat Betlimann
volgens de akten-stukken maandenlang moést
kampen, alvorens hij stellige inlichtingen
omtrent de sterkte der duikbootvloot kon
krijgen. Admiraal v.on Holtzeiidorff stond op
het standpunt, dat liij daartoe -niet verplicht
was.
Betreffende het effect van den duikboot
oorlog deelde admiraal Koeh nog mede, dat
Holtzendorff de overtuiging had verkregen
dat Engeland daardoor in vijf maanden zou
worden teil-neergeworpen. Wij hoopten aldus
spr., ook op de- psychische en moreele uitwer
king van den duikbootoorlog. De onderziee-
ëns hebben ons niet in den steek gelaten; zij
hebben meer scheëpsruimte in den grond ge
hoord dan wij hadden berekend en toen de
duikbootoorlog' drie maanden had geduurd,
zeide admiraal Sims tót Jellieoe dat Duitsch-
land den oorlog zou winnen. E11 ge land's ver
liezen ter zee waren viermaal zoo groot als
de B-ritsehe pers opga fTen slotte merkt ad
miraal Koch nog op, dat de militaire bet-ee
kenis van een oorlog met Amerika van de
zijde van den admiralen staf nimmer is on
derschat.
Afg. Cohn brengt de Engelsehe opgave ter
sprake, volgens welke het aantal getrans
porteerde Amerikaansche manschappen
1.800.000 man zou zijn geweest,
Von Capelle: Bij de leiding van den oorlog
ter ace was men steeds van opinie, dat de
„riicksichtlo-se" duikbootoo-rlog binnen vijf of
zes maanden zou leiden tot het einde van den
oorlog. Dit denkbeeld loopt als een rood©
draad door alle memories, uitlatingen en ook
door alle besprekingen in de centrale com
missie.
Daarop wordt de voortzetting van het ver
hoor tot heden (Vrijdag) morgen 10.30 ver
daagd.
DE NIEUWE EISCH EN AAN
DUITSCHLAND.
Bij de bespreking der nieuwe Entente-nota
wijzen de bladen erop, dat nog vastgesteld
moet worden, of de zoogenaamd niet nageko
men wapenstilstandsvoorwaarden inderd-aad
niet geheel vervuld zijn en om welke rede
nen het nakomen ervan tot dusver gedeelte
lijk achterweg is gebleven. Tegenover de
aanmerkingen in de Entente-nota wordt er
o.a. op gewezen, dat voor de Entente-commis
sie 10.000 locomotieven en 270.000 wagons ge
bracht züb, waaruit zij de geëisehte 5000 lo
comotieven en 150.000 wagons kunnen kiezen.
Verder worden door de Fransehen nog 1200Ó
Duitsche wagons in Elz-as-Lotharin-gen ach
tergehouden, waarop Duitschland recht heeft.
Dit feit, zegt het „Berliner Tageblatt", moet
in de eertse plaats eens ter sprake worden
gebracht. Ook de nieuwe eisehen der Enten
te, inzake de schepen, hebben alleen maar ten
doel, iedere economische herleving van
Duitschland te beletten en zijn ia krasse te
genspraak met alle verzekeringen, dat men
de economische kracht van Duitschland niet
wil vernietigen.
De „Berliner Lokalanzeiger" noemt de no
ta een brutale nieuwe oplaag van de vredes
voorwaarden. Het woord van een vooraan
staand Engelsoh staatsman, dat men zich
met Duitschland moet verzoenen, wordt
door deze nota gelogenstraft.
De „Taglicbe Rundschau" noemt de nota
de voortzetting van de schroef zonder eind,
die aangedraaid werd op een wijze, verder
gaande dan de wapenstilstandsvoorwaarden.
De druk en de afpersing zullen niet eindigen
voor wij als gedweeë slaven op den grond
liggen en Frankrijk^Duitschland tot tooneel
van zijn Fransch militarisme gemaakt heeft.
Zeer gerafnuoord zijp ,j-e voorwaarden ook
van ii-e,.i nota zoo gekozen, dat Duitschland
niet in staat ,na te komen. Daarmee
wordt tegelijkertijd de grond voorbereid voor
latere afpersingen en zoo verder tot in het
oneindige.
De „Börsenkuriei' s-c-L rijft naar aanleiding
uer oorlogszuchtige oodreigipg,eil Yaa (j6 no_
taHet is een zeldzaam document een jaar
na de boëmdigingmor vHanclelijkHeden, een
half jaar 11a de onder tee k ening Van den vre
de en aan den vooravond van het definitief
in werking treden ervan, waarnaar de ge
heele wereld smacht Met stijgende verbitt-e-
ri'.i; I i kt Duitschland, dat de leidende
staatslieden onzer tegenstanders dezen vrede
meer sehijnen te vreezen dian te wenschen.
DE ALGEMEENE STAKING TE BERLIJN
afgelast.
De commissie van 15- tiet bestuur der on
afhankelijke sociaal-itcinocratiseh-e partij, af-
deeling Berlij>n-Brandenburg( fj0 „Vollzugs-
rat" en de arbeidersraden van Groot Berlijn
(de z.g.n. Rote Vol DOS'* rat) publieeeren een
oproep, waarin gezegd wordt: Tengevolge
van het door de meerder heids&ocial Is ten ll,*1t.
i gegeven tegenparool moeten de voor het ge-
tuin zeer stiefmoederlijk bedeeld werd. Uit dien
hoofde had men al eens naar eene betrekking
voor C.ara uitgezien en verscheidene malen was
zij op. het punt eene plaats als dame van gezel
schap of als huishoudster te vinden, maar wan
neer de overeenkomst gesloten was, kwam er
altijds ieis in den weg-, wat tiaar hoop in dit op
zicht verijdelde. Hoe gevoegelijk zij het bij haas
familie mocht vinden, hoe genegen haar dè
vrouw des huizes mocht wezen en de kinderen
zich voorjjiiaar bereidwillig toonden, zij bezat ge
voel genoeg, om te begrijpen dat zij n et ten koste
en het gemak- van anderen mocht leven en spie
gelde zij het zich zelve menigmaal voor, dat nel
nergens haar zoo aan zou staan als in den lieven
gezelligen kring waarin zij was groot gebracht,
net bewustzijn dat het haar plicht werd, op den
leeftijd welken zij genaderd was, bij gemis van
fortuin door een of anderen arbeid in haar onder
houd te voorzien, ondersteunde hare zwakke
pogingen door om een gewenscht vertrek de
zware zorgen harer familie te verlichten en het
deed haar leed dat de pogingen, van verschil
lende zijden hiertoe aangewend, allen schipbr nik
hadden geleden. Dokter Roestèl was deze toe
stand volkomen bekend en te verwonderen was
het dus niet, dat hij, overwegende wie. hij de
patiënte tot bewaakster zou geven, het e«-rst aan
Clara Bolard dacht. Hij vreesde echter dat zij
zijn voorstel niet met welgevallen zou aanhoo-
ren en dat, hoe -zij zich in'd'cfj.laktstea'tf.d mocht
Jukken der staking getroffen voorbereidin
gen als niet gedaan worden beschouwd. De
Uigomeciic staking' is angeinsi.. De etrij'd
der arbeiders in de metaalindustrie duurt
onveranderd voort.
De opperbevelhebber Noske is met kracht
opgetreden tegen hen, die getracht hebben
de arbeiders met- leugenachtige beweringen
tot de politieke algemeene staking op te wek
ken. O. a. is het partij-bureau van de Ber-
lijnsciie onafhankelijke socialisten militair
bezet. Bij het door d'en opperbevelhehlier be
volen onderzoek is zeer veel belastend mate
riaal gevonden, dat licht geeft over den om
vang van de actie, der onafhankelijke socia
listische partij (partijbestuur) ter opstoking
tot staking en over de relaties met de com
munisten.
Verder is een vergadering van tramperso
neel, waarin,* in strijd met de weder van
kracht geworden order van den opperbevel
hebber, waarin opwekking tot staking in vi
tale bedrijven wordt verboden en strafbaar
gesteld, tot staking werd aangespoord, op
last der militaire overheid ontbonden.
Bovendien is de Vcllzugsrat van de ar
beidersraden van Groot-Berlijn die slechts
bestaat uit ouafhankelijken en communisten
en die ook den oproep tot die algemeene poli
tieke staking had onderteekend, ontbonden.
Verdere maatregelen zullen nog wordeu
genomen.
DE MIJNWERKEESSTAKING.
De regeering zal bet voorstel niet aanvaar
den om het bevelschrift inzake de mijn-
wèrkersstaking in te trekken. De leiiers
der mijnwerkers verklaren, dat de weigtering
der regeering een verlenging van den strijd
beteekent.
De Attorney-general heeft naar aanleiding
van de mij 11 werkersstaking' te kennen ge
geven, dat hij zonder aanzien des persoons
zal optreden, tegen alle pogingen van ko-
le-nii ancle laars om woekerwinsten, te maken.
Hij heeft een ju sehcrjie bewoordingen ver
vatten brief geschreven aan den heer Mars-
vatten brief geschreven aan den heer Mar
shall, den voorzitter van de Vereeniging
van groothandelaren in kool, die hem ver
zocht had den maximumprijs voor kool bui
ten werking' te stellen en de wet van vraag
e.n aanbod de Üistribuüe te djoen bcneer-
schen. De attorney-general verklaarde ver
baasd te zijn over het verzoek van Marshall
en gaf hem te kennen, dat hij even krachjtig
zon optreden tegen alle koienhandelaars
die trachten voordooien te behalen ten
koste va.n het publick als hij opgetreden is
tegen de leiders der mijnwerkers.
DE AMEIïIKAANSgHE SENAAT EN HEW
VREDESEEBRAG.
De Senaat heeft met 37 tegen 34 stem
men een amendement verworpen, ingediend
door senator La Follette en strekkende om
regelingen betreffende Tiet aroeidersvraag-
stuk uit het vredesverdrag te schrappen.
GEMENGDE BUIitWLANÜSCHE jËERlCHTEIfe
Een Fransehe roode gard©.
Ter handhaving van de orde op sociale
vergaderingen en bescherming van bedreig
de leiders wordt na .r „Humaniie"
meldt een volkslegioeii gevormd. Men zal
begrijpen, zegt het .blad,dat wij niet in het
openbaar hét geheim kunnen ontsluieren
vau de organisatie .ervan. Ailes wat wij er
van kunnen zeggen is, dat daarbij angstvai.
lig rekening wordt gehouden met overwegin
gen van plaats en tijd, welke de vrijheid
van de deelnemers kunnen beperken. Te»
vens worot gelet pp uun verseinde 11de op
vattingen terwyl de leden het recht heb
ban van te voren te weigeren zekere op
drachten te vervullen .welke niet in over
eenstemming zouden zijn met hun persoon
lijke inzichten. Onder dis voorbehoud, moe
ten de voikslegioenairen ziïh onderwerpen
aan do onvermijdelijke d-iscip.iue, welke ge-
handhaafd zal worden dioor een disciplinai-
ron raad, door hen zelf gekozen-
Het „Journal des Débats" is van oordeel
dat hier een strijdmacht werdt gerecruleenl
voor den revoluutionairen staatsgreep, on
der do oogen der autoriteiten.
Do toekomstige koning van Hongarije.
Volgens een bericht aan de Associated
Press uit Berlijn is daar het bericht ont
vangen dat üe oudste zoon van dpm ge-
wezen keizer Karei wellicht tot den Hon-
gaarischen troon zal .worden geroepen.
Do' bestrijding van den hongersnood.
Lord Varmocr. heeft .Woensdagavond een
openbare vergadering in de Central Hall
in Westminster, onder auspiciën van den
raad tot bestrijding van den honger-;noqc!1
bejegd gepresideerd.
•Tóén hij opstond, om de vergadering te
openen, viel een vrouw hem zoo krachtda
dig in do rede, dat hij eenige minuten lang
niet door kon gaan.
Parmoor zette uiteen, dat, tenzij het ero
des tr act aai onder den dpuk van de open
bare meenin'g zoodanig gewijzigd werd, dtat
een industrieéSó samenwerking in heel Eu
ropa mogelijk, wérd, geon spoedige veran
dering en verlichting van den .wijdomsprol
eten nood te verwachten zou zijn.
Van de verliezen aan dooden, die de legers
der bondgenooten gedurende den oorlog tot aan
Nov. van verleden jaar geleden hebben, heeft
Louis Maris, rapporteur vau een der Fransche
Kamer-commissies dezer dagen de volgende cij
fers medegedeeld: België: 44.000 dooden;
Amerika: 114.000; Groot-Brittaimië 809.000;
Griekenland: 12.000; Italië: 494.000; Roeme
nië: 400.000; Servië: 369.000; Frankrijk:
1.398.515. Het aantal gewonden in het Fran
sche leger heeft 2.800.000 bedragen.
Volgens het rapport van Maris bedragen de
kosten van den oorlog: 159.000.000.000 frank.
In een mededeeling van Reuter wordt nog
gezegd, dat deze verliezen beteekenen, dat
Frankrijk op elke 27 bewoners één man ver-
verloren heeftServië één op de 32Groot-Brit-
tannië: één op de 57; Italië één op de 78;
België: één op de 150; de Vereenigde Staten:
één op de 1000
De arbeiders in de metaalindustrie te
Mannheim hebben de uitspraak van het scheids
gerecht, die hun een loonsverhooging van 50,
35 en 20 mark toekende, verworpen en hebben
besloten tot staking, die hedenmorgen zou be
ginnen.
De onderhandelingen, die de bijlcgging
van de geschillen ter voorkoming van de sta
king in den groothandel en de industrie te
Dresden ten doel hadden, zijn geslaagd en
hebben een oplossing gebracht.
De burgerlijke regeeriug ontruimt Omsk.
Het leger van Koltsjak trekt over het lieele
front terug.
Koning Alfonso vau Spanje is naar Fa-
rijs vertrokken, op weg naar Madrid.
Behalve te Wiesbaden hebben ook in het
overige bezette deel van Hessen Naussau de
sociaal-democraten bij de gemeenteraadsverkie
zingen weinig succes gehad. Hunne verliouhmg
tot de burgerlijke partijen is veelal slecntó 1
tot 3, in vele plaatsen zelfs slechts 1 tot 5.
Het huwelijk vau groothertogin Char
lotte met prins Felix van Bourbon Panna
heeft gisteren plaats gehad.
Ter gelegenheid van hot huwelijk heelt
Engeland de diplomatieke betrok kin gen met
het groothertogdom hervat en zicli bij de
plechtigheid doen vertegenwoordigen. Het
Vatieaan was eveneens vextegenwoordigd.
ALS- MEN ZIJN ORGANISATIE WIL
NEKKEN.
1. Ga dan nooit naar een vergadering.
2. Maar als je gaat, kern dan vooral erg
laat.
3. Als hot weer niet mooi genoeg is, cbenk
er dan zelfs niet over ovn nog te gaan.
4. Ga je eens een enkelen keer naar de
vergadering, maak dan aanmerkingen op
het werk van bestuur en leden.
5. Neem nooit een functie aan; 't is veel
gemakkelijker te critiseeren dian het zelf te
moéten doen.
C. Wees daarom niettemin beleedigd ah
ge niet gekozen werdt voor eenige functie;
wordt ge echter wel gekozen, ga dan nim
mer naar een vergadering van het bestuur,
7. Mocht ooit de voorzitter naar uw meo-
'ning vragen, zeg dan dat ge immers heit
woord niet hebt gevraagd. Is echter de ver
gadering afgeloopen, vertel, dan aan ieder
een, die het hooren wil, hoe het uws inzien*
eigenlijk had moeten worden gedaan.
8. Doe nooit iets meer dan hoogst noodza
kelijk is, maar als andere kden meer doen,
zet dan een grooten mond open over een
kliekjeti-regeering in uwe organisatie.
9. Betaal de contributie zoo laat moge
lijk, of, als het even kan, heelemaal niet.
10. Maak je nooit druk over het werven
van nieuwe leden. „Laten zullie dat maar
doen."
(British Printer).
DE SOC.-DEMOCRATISCHE COMMISSIE
TOT BESTUDEERING VAN
SOCIALISATIE.
In het Weekblad van de K. S. A. schrijft
J. A.:
„Zeven maanden geleden benoemde de S.
D. A. P. op haar Congres een commissie om
voor ons land het vraagstuk der socialisatie
te bastudeeren.
Sinds dien heeft men van deze Commissie
nooit ineer iets vernomen.
En toch, Dinsdag 21 October beweerde de
heer Sannes, dat „over de socialisatie een
geheele literatuur verschenen was". Hij de
poneerde zelfs „een heele serie brochures en
geschriften ter kennisneming voor de leden."
Ja, hij had ook een heele bundel wetten en
wetsontwerpen, die in het Oostenrijkscbe Par
lenient zijn aangenomen of aan de orde ge
steld". En hij besloot: De boeren kunnen du*
niet zeggen, dat wij enkel komen met vag(
theorieën. Hier liggen in den meest ooncre
ten vorm, in wetten en wetsontwerpen, di,
maatregelen, die de heeren kunnen inzien."
(Handelingen 178).
kon bezighouden er moest dus iemand gezoen t
worden, die deze taak op zich wilde nemen, en
als de meest geschikte hiertoe viel het oog des
dokters op het nichtje van den burgemeester.
Clara Bolard had in prille jeugd haar ouders
verloren en was als eigen kind door Marrelhoefs
burgervader aangenomen. Dat zij een nicht van
hem was, scheen van algemeene bekendheid
deze graad van bloedverwantschap bestond ech-
ér meer in naam dan wel in de daad. Zij had in
Frankrijk het levenslicht aanschouwd, waar haar
moeder, een verre achternicht van den burge
meester, met een groothandelaar in zijden stof
fen gehuwd was geweest. Haar geboorte kostte
de goede vrouw bet leven en op haar zevende
jaar werd haar ook haar vader door den dood
ontnomen, die haar als een onverzorgde wees,
zonder middelen achterliet, daar zijn zaken in
zeer benarden toestand verkeerden. Familie,
haar van vaders zijde zeer naverwant, ofschoon
ruimschoots van de noódige fondsen voorzien,
liet het arme kind aan haar lot overzoo had
het te Marrelhoef bij den burgemeester een on
derkomen gevonden en was nu opgegroeid tot en
veelbelovende maagd van twintig jaren. Hoe
goed de bedoelingen van haat edelaardiger,
verzorger ook mochten zijn, viel het voortdurend
onderhoud van zijne, wel is waar zeer dankbare
nicht, hem toch zeer zwaar, daar hij ruimschoots
mét kinderen hezegehd' en daarbij door hot for-
oeijverd üeDben een net rekking te bemachtigen,
eene van de soort als hij haar aanbood niet al t?
zeer in liaar smaak zou vallen, daar het aar.
geen twijfel onderhevig was dat zij voor het af
schrikkend en angstwekkend gezelschap var.
mevrouw Traumbach zou terugbeven en zeker,
niemand die haar dit kwalijk zal nemen, wie is
er die in hare plaats deze taak gaarne op zie
had genomen Eduard Rocstel had onder -iet
naar huisrijden haar pleegvader al eens gepoltst
maar het antwoord bestond alleen in een tw j-
felachtig schouderophalen hij was dus nog niet
bepaald met zijn voorstel voor den dag gekomen,
maar de toestand der lijderes eisichtc kort bcraac
en daarom begaf hij zich, nog Voor den avond
daalde, eenige uren 'nadat zij Matteihoef hadden
bereikt, naar het huis vau den burgemeester, die
juist van zijn middagslaapje in de. huiskamer
wederkeerde. Eduard had zijn logé medege
bracht, eensdeels omdat hij hem maar niet zo 1
aan «ij n lot kon overlaten en ten andere om lit
de jonkman zeer welbespraakt was en, eenmaal
als vriend in dezen kring binnengeleid, zijn
overredingskracht met de zijne zou verceni
gen, cn zij zoodoende een gewenschte over
winning op het meisje zouden behalen, op w©
hardnekkigen tegenstand zij zich reeds hadden
voorbereid. -
/Wordt vervolgd.)
r* r*? f
