NIEUWE HUIL MMIT
HET WITTE HUIS.
rsi s
sassi si
Wat de Pers zegt
Orde en Arbeid
Leger en Vloot
Gemengd Nieuws.
Kerk en School
Kunst en Kennis
Landbouw en Visscherij.
FEUILLETON
Uit Britscli-lndië.
De HL Antonius.
Vrijdag 28 November Derde Blad
ïtamadurgam, Alm- F. O.
Bcllary Distriet, 12 Sept.
Wij houden, zoo meen ik, allen een lieve
lingsheilige er op na. Na het H. Hart en de
H. Maagd schijnt er geen zoo wereldbe
roemd te zijn als de H. Antonius. Gij her
innert u misschien niet meer, hoe dikwijls gij
den voikerenvriend hebt aangeroepen en uit
zijnen naam een offertje in het busje gewor
pen hebt, of een brood aan de armep hebt
uitgedeeld, immers gisteren was 't nog om
dat uw dasspeld of juweeien oorbelletje ver
loren was en dezelve in uwe "sloften uit de
kast te voorschijn kwam; een maand geleden
was het misschien dat u zoo verheugd
waart, dat baoy zijn eerste tanden gekregen
had of omdat de koorts in den morgen wat
lager *was aan den vorigen avond veneden
jaar was het ornaat zoon of broer met groot
verlof van de militie thuis kwam. enz. enz.
Doch dat is alles nog maar kinderspel,
vergeleken met de gunsten of „wonderen"
weike de H. Antonius hier verricht heeft.
Mag ik u eenige staaltjes verhalen, ik zal
echter heel kort zijn?
I. iemand was een kinderwagen kwijt ge
raakt baby was er natuurlijk niet in
voor meer dan een maand kon niemand die
vinden. Een Ulinnneus idee kwam over de
moeder en zij beloofde 50 gulden cOs ue id-
Antonius haar den wagen binnen acht da
gen terugbracht; het moet ogetwijfeld wel
een kostbare kinderwagen geweest zijn.
Toen men des morgens ontwaakte, ging
men met vol vertrouwen overal zoeken en
jawel hoor, daar staat hij in de verandah.
Lenige Protestanten, die geregeld kaarsen
komen offeren, vroegen mij of de H. Antonius
misschien al dien tijd om een sportkar ver
legen was geweest om het Goddelijk Kindje
zoet te houden.
II. De knecht van een smarny was ontsla
gen, omdat zijn vingers een beetje te lang
waren. De aime kerel kan zulks toch niet
helpen en dan hij zeide „leidt ons niet in de
bekoring'' hield niet goed van indië, waar
alles open en bloot staat.
De Father was voor een langen tijd "zonder
vasten kok. De knecht werd doodeüjk ziek.
Een ieder beschouwde dat als een üodsge
richt behalvé de knecht, want hij maakte de
ge,ofte aan den H- Antonius, dat als hij weer
beter weid. den goeden priester uit den nood
zou helpen en weer zijn dienst zou aanbie
den.Doch zijn Indisch idee niet vergetend,
n 1 om met zijn dienst ook een geschenk aan
te bieden, beloofde hij tevens, dat al wat hij
voor twee maanden zou kunnen bemachtigen
hij in het St. Antoniusbusje zou werpen. Mij
werd aangenomen. Voor twee maanden was
de Father meer dan voldaan met den goe
den oporengst van het busje, doch nukjg
hij weer. dat zijne parochianen (jen'TT-
tonius en aldus de armen vergeten. -HIJ weet
natuurlijk niets af van de innerlijke gesprek
ken van zijn knecht met den H. Antonius.
III. Een vrouw was voor vredeswilie maar
Katholiek geworden. Immers zij waren in
de Protestantsche kerk getrouwd en haar
echtgenoot kon zijn paaschplichten zelfs niet
meer vervullen hij was dan toch zulk een
vurig katholiek? De eerste dochter uit
het huwelijk stierf en de oude protestantsche
gees! kwam weer over de vrouw, zij verweet
g noot dat haar kind gestorven
was. omdat zij 'van
,..an aai uei z«n beurt was om
i „palm uit te reiken en maakte der
halve een belofte aan den H. Antonius, dat
een tweede dochter naar hem zou genoemd
worden en dan door een dominee moest ge
doopt woren. Een tweede dochter kwam, de
dominee werd ontboden, de gehulde congre
gatie was gescandaliseerd, de vader weid op
de pastorie geroepen en ten laatste werd het
meisje door mij gedoopt. Het schijnt dat de
H. Antonius dan ook nooit met mij tevreden
is en in alles zijn eigen zin moet hebben, zoo
zeide de goede??? katholieke vader mij.
IV. Men moet met zijn tijdgeest medeleven
zoo moet de H. Antonius gedacht hebben
en dat gepraat tegenwoordig over tafeiaans
s, ,;.,e oi hoe die dingen ook heeten
s"-"o ü2*'de H. Antonius ongetwijfeld aan
om ook eens een voorstelling te geven en ais
n.wuin op te treden- Eenige platen waren
■uit de school ontvreemd en de vrouw van den
schoolmeester ging zulks erg ter harte en
besloot om de schuldige uit te visschen. Zij
nam een kooltje vuur en een breinaald welke
zij stevig met een schaar vasthield. Nu be
gon zii de litanie van den H. Antonius te
zeggen. H. Antonius heelt Jan het gedaan?
de breinaald blijft onbewegelijk. H. Anto
nius is Piet de schuldige? Weer geen ant
woord .Is Klaas de dief? geen antwoord, is
Antoon met de platen op_den loop gegaan?
en jawel noor daar valt op eens de breinaald
in het vuur. Dat was dus de schuldige.
Zijn huis werd onderzocht en verborgen
tusschen de balken vindt men triomphante-
lijk de schoolplaten. - XT
Het is jammer dat Home de H. Auto-
nius reeds heilig verklaard heeft, anders
zou beslist do advocatusdiaboli hem icijooir
zulke wondoren zijn lauweren gegeven
hebben, want er zijn slechte twee won
deren noodig en ik gaf u reeds vier.
DANKBETUIGING.
Een zware verplichting rust op mij om
u aLlen uit mijnen naam eu mijner chris
tenen Je bedanken.
In Indië is het woord „dank u zells
in de dictionaires niet te vinden. Men
zegt dan ook gewoonlijk: „Ik zal urij-
zen,"' ik zal uw lof verkondigen en derge
lijke uitdrukkingen.
Ja indien 11 uwe gebeden aandachtig
overleest dan moet liet ,u opgevallen zijn
dat de H. Kerk. in hare otficieele ge
beden hetzelfde doet. De „Te Qeum" welke
altijd voor dankbetuiging gezongen wordi
begint met „Wij prijzen U" en dan een
weinig later,, Wij vragen U.'.
Dij wilt natuurlijk niet, dat ik don lof
trompet op u ga uitbazuine, want dan
zou uw linkerhand te weten komen, wat
uw rechter gedaan heeft en u zou daar
door reeds uw loon ontvangen. Ik dank
u echter uit oprechten harte on roep u
het schoon© werkelijke gebed toe. „De-
waardig, o Heer, tiet eeuwige leven te
schenken aan 'ons allen die om .Uwen
naam goed gedaan hebben.
Ik beloof u dat mijne Christenen da
gelijks voor u zullen blijven bidden en
dat ik u niet in mijne d;agelijksche me
mento zal vergeten. Ik beloof u tevens
9 ff. Missen speciaal voor u op te dra
gen. En dan vraag ik u, willt ook u
mij en mijne missie niet in uwe gebeden
vergeten, opdat de miMioenen heidenen
ook eenmaal met u God mogen prijzen
voor de onmetelijke gave van het H. Ge
loof.
Waarschijnlijk is het u met onaange
naam te vernemen dat wij hier sinds 25
Sept. eenige regenbuien hebben gehad.
Er is weer werk te vinden, want men
lieeft in plaats van het gewone graan,
katoen gezaaid opdat men over eenige
maanden zijn katoen voor graan kan om
wisselen, doch nu is men weer beang
stigd dat er te veel regen komt. O
iron ie 1
ui.. 1
Ia. iüi tSito Li.
i I'M
J. SCHIPPEB,
Gath. Priester.
Morsen met titels enz.
Prof. P. J. H. Geurts van het groot-semi
narie te Roermond, oud-hoofdredacteur van
de „Tijd", schrijft in dit blad een artikel
waaruit we het volgende knippen
„In onze Nederlandsche R. K. Pers
wordt en ik heb er vroeger dapper
aan meegedaan letterlijk gemorst me t
titels, hoogere en lagere titels. De Fran-
schen noemen wij een complimenteus
volk, maar onbewust zijn wij in onze
titulatuur veel complimenteuzer dan de
gelante Franschman.
Als ik daar soms lees van prof. mgr.
mr. dr. Nolens, komt heel mijn mensche-
lijk en aesthetiscn wezen m opstand.
Ik zou willen spreken van Nolens, Schaep
man, Kuyper, Cuypers, Struycken, An-
ëns, Brom maar laat ik eindigen,
want ik zou, terwijl ik toch even grooten
en wellicht nog grooteren voorbij ga,
den schjjn aannemen van volledig te
Willen zijn, en die even grooten of groo
teren niet naar waarde te schatten.
Als iemand telkens en telkens eene
volledige titulatuur uitstalt, maakt het
op mij den indruk, dat hij, door zoo
groot gewicht te hechten asn die mooie
titels, de innerlijke waarde van den per
soon voorbijziet. De klemtoon valt dan
in die mate op de epitheta omantia,
dat de lezer den naam vanxien vernoem
den en geroemden man aan 't eind ten
slotte met zekere achteloosheid uit
spreekt.
Het is geen louter conventioneel ge
bruik, dat in de meest hoogstaande tijd
schriften, waaraan de hoogleeraren der
Universiteiten hunne pennevruchten toe
vertrouwen, alle mr's en dr.' vóór hunne
namen weggelaten worden. Hun naam,
hun onversierde naam spreekt voor zich
zelf.
Er is een beleefdheid, welke een nood-
zakelijk bestanddeel vormt van de har
telijkheid maar er is ook een schijnbare
onbeleefdheid een weglaten van com
plimenteuze benamingen en titels
die een onmisbaar ingrediënt vormt van
de oprechte vriendschap.
Werkelijk beteekenisvole mannen zul
len u met geen scheel oog aankijken, als
ge onvolledig zijt in uwe titulatuur
aan ij dele menschen of meschen met
klein verstand, moet men de decoraties
niet verspillen wijl ze altijd gevaar loo-
pen zich op die eeretitels blind te staren
en daarin een surrogaat, neen, een ver
goed zien voor de afwezigheid van
innerlijke waarde. Een werkelijk groot
man acht klein, wat bijzaak is en bijzaak
moet blijven een kleine mensch verlus
tigt zich in kleinigheden en is daarom
zeer gesteld op al zijn titels, niet één uit
gezonderd."
EEN SCHELMENSTREEK.
Een dame, wier geldmiddelen tengevolge
van den oorlog achteruit waren gegaan, wilde
gebruik makend van dc omstandigheid, dat
de waarde van onroerend goed sterk gestegen
is, het huis, dat zij bezat verkoopen om het
aldus vrijkomend kapitaal om te zetten in
een lijfrente. Zij zette haar huis te koop. Er
m ldde zich iemand aan, een gestudeerd man,
die een zekere maatschappelijke positie be
kleedt, die haar kwam voorstellen hem het
huis tegen een hoogen prijs te verhuren. De
eigenares weigerde, het was* haar bedoeling
het huis te geide te maken, en zij gaf de re
denen op, waarom.
De gegadigde wist haar per sa do te over
tuigen, dat zij thans een bijzonder hooge huur
zou kunnen bedingen en toch in het bezit van
haar huis blijven en het huis werd voor 1800
per jaar verhuurd. De eigenares ontruimde
haar woning, nam tijdelijk haar intrek bij
amilieleden en de huurder ging met zijn con
tract naai' de Huurcommissie, die den huur
prijs bepaalde op het voor dit type huis ge
bruikelijk bedrag van duizend gulden per jaar,
voor welk bedrag thans de igenares geen on
derdak vinden kan.
Aldus, zegt de N. Crt., geschiedde in Den
Haag in het jaar 1919.
KACHELoNTFLOEEING DOOIt i
SLAGKWIK.
Men schrijft aan de „Rott. Ct."
„Herhaaldelijk lezen wij den laatsten tijd
van in kachels ontploffende dynamietpatro-
nen. Het behoefde toch eigenlijk wel niet
gezegd te Worden, dat dit onjuist moet zijn.
Als er dynamiet-patronen in de kolen kwamen
zou er nooit een lading kolen zelfs' den waggon
binnenkomen 1 Een zoodanige patroon ont
ploft reeds als men ze laat vallen (handgra
naten 1). Zooals we weten het ouderwetsche
buskruit ontbrandt door vuur, dynamiet
(nitroglycerine is nog gevaarlijker) ontploft
door schok, en de moderne springmiddelen,
als cordiet, lydiet, meliniet, enz. enz., worden
ontploft door explosie. Voor deze explosie
worden aangewend pijpjes, z. g. n. slagkwik,
deWclke passen in de blokjes cordiet enz.,
aangebrachte gaatjes, die door vuur worden
ont token, dan in het cordiet enz., tot ont
ploffing komen en dit dddrdoor mede kan
exploseeren.
Deze pijpjes siagkwik nu kunnen het wel
zijn, die met de kolen te vuur komen en een
kachel of haard doen uiteenspringen.
Hoe ze in de kolen komen is een raadsel,
want in de kolenmijnen werkt men niet met
^Men moet hier zeker denken aan werk van
kwaadwilligen of van ontoerekenbare lieden."
Pier Pander's Museum.
Ofschoon Pier Pander, de in Rome ffo-
«torven beeldhouwer, van huis uit onver
mogend was, zoo hoeft hij ©enig kapitaal
kunnen vergaderen, dank zijn eenvoudige
levenswijze en spaarzaamheid. Zijn uni-
vereeele erfgenaam, d.e binnenhuis-aroM-
teet N. P. de Koo hoeft de opdracht een
museum te .doen bouwen voor de geeste-
De gestorvene heeft verklaard, dat hij
dit het liefst te Leeuwarden zou zien vei"-
rijzen. De heer De Koo ia met autoritei
ten in die «tad gaan overleggen en waar
schijnlijk zul aan den wensch van Pier
Pander gevolg gegeven worden. Zelfs is
reeds een plek gevonden, welke aan beide
partijen voldeed, 0p het Bolwerk, bij de
Oldenhove, waar ook het Tempeltje met
Panders Beelden zal komen te staan.
Volgens het uitdrukkelijk verlangen van
den kunstenaar zal het uiteraard kleine
Museum niet met het Tempeltje worden
verbonden; w 11 de nabijheid verrijzen,
liefst éénzelfde omheinde ruimte, zoodat
bezoek van het eene, beschouwing van 't
andere insluit811 kan.
Rolduc. i
Het, is vrij zeker, schrijft de ,Msb."
dat d|r- A. Geurte, directeur van Roldjuc
tot herstel van zijn gezondheid te Til
burg vertoevende, zijn ontslag zal nemen
als directeur van Rolduc.
Staking van nachtwakers.
Een aantal nachtwakers van den vei
ligheidsdienst „Securitas" te Rotterdam
heeft geweigerd dienst te doen. Gister
avond kwam het in de Groote Draai steeg
tot een kloppartij tusschen staLms en
werkwilligen. De politie maakte er met
de sabel een einde aan.
Do staking in het electriciteitebedrijf
Men meldt uit Den Haag:
Verschillende pionteurs in het electri-
citeitsbedrijf hebben de laatste dagen be
zwaar .gemaakt nog langer den eisch te
handhaven om ook allen jongeren krach
ten een loonsverhooging van 5 cent pen
uur te geven. Daar|om hebben verschil
lende v. i f rs bestoten dje geschooi
de werklieden m de gelegenheid te stel
len geleidelijk het werk te heitvaiten,
teneinde de rust in het vak te herstel
len, te voorkomen dat anderen de open
gevallen plaateen innemen en het moge
lijk fe maken dat de aa-bitifage-commis
sie haar werkzaamheden icn •mnvnrrcn.
Het arbeidscontract ut,
Op de gisteren gehouden vergadering
van den Ned. Bond van Boekdrukkerijen,
te Amsterdam, is, naar de „Haagsche
Crt." meldt, de beslissing over de arbeids
overeenkomst uitgesteld. Deze zal eerst
in de districten worden behandeld.
De toestand in de Zuivel-indnstrie.
In zijn buitengewone vergadering op 24
November te Leeuwarden gehouden, neeft
de Bond van Coöp. Zuivelfabrieken in Fries
land een motie aangenomen, waarin de toe
stand in de zuivel-industrie onhoudbaar wordt
genoemd, daar miliioenen kilogrammen kaas
en boter, welke niet voor binnenlandsch ver
bruik benoodigd zijn, ngevolge Regeerings-
maatregelen in voorraad worden gehouden,
terwijl niet de minste zekerheid bestaat,
wanneer en waarmede die producten zullen
worden betaald, z odat de uitbetalingen van
melkgelden zullen moeten worden gestaakt.
Het belemmeren van den uitvoer door on
gemotiveerd hooge uitvoerrechten heeft ten
gevolge aldus luidt verder de motie dat
het alzetgeb ed voor onze zuivelproducten
verloren gaat en het niet verstrekken van
voors'hotten heeft tengevolge, dat de zui-
velarbeid*' financieele moeilijkheden ko
men met ontwrichting van het geheele land
bouwbedrijf, waaruit werkloosheid en ver
mindering van productie voortvloeit.
De vergadering acht het dringend noodza
kelijk dat onveiwij.d de noodige maatregelen
worden getroffen waardoor de uitbetaling van
melkgelden verzekerd wordt en draagt het
bestuur op bij de Regeering krachtig aan te
dringen op medewerking inzake den uitvoer
en betaling der verplichte voorraden.
Van Jood tot Christen.
Volgens de »N. E. Ort." zijn in October
j.L 118 Joden uit hert Jodendom getreden
ïix tot bet Christendom overgegaan» o.a.
en tot het overj
de zangeres Mevr. Julia Oulp.
Trambotsing bij Enschedé.
Dinsdagavond toen een tweetal trams
waarmede de werklieden van de katoen
spinnerij .Tubantia van Enschedé naar Gla-
nerbr|ug worden vervoerd, de helling nabij
het station S. S. te Enschedé opreei„
is er een ongeluk gebeurd, dat, wat per
soonlijke pngevallen betreft, boven ver
wachting is af ge loopen Vermoedelijk ten
gevolge van de gladheid ötpr rails, gleed
d© eerste tram terug on liep zoodoende
op de volgende tram. Dank zij de ma
tige vaart waarmede de volgtram reed,
bleef de materieele schade beperkt tot
de balkons, xvaarvan er verschillende ern
stig .werden beschadigd. Behalve lichte
ontvellingen, en iemand die een verwon
ding aan het hoofd bekwam, kwamen de
passagiers er allen goed af. D© dienst
ondervond door liet ODgeval nogal eeni
ge vertraging.
'Iviiucr geraakt.
Woensdagmorgen togen half 10 had op
de Bang® Haven tusschen Havensteeg en
Koemarktbrug te Schiedam een aanrij
ding plaatst ussclien een vrachtwagen
van 'de fa. Gebrs. Nauman, grossiers in
koloniale waren aldaar, en een vracht
wagen der Primula-fabrieken uit Over-
eclue. Door den schok maakte hpt paard
van den eersten wagen een zijsprong,
welke het in de haven terechjt deed
komen.
Pogingen om liet paard, te redden, wa
ren vruchteloos, waarna het dier moest
worden afgemaakt. De inhoud van den
wagen, ©en partij koloniale waren, dreef
in alle richtingen op het water en werd
door den voerman met behulp van een
roeiboot en schepnetten opgevischt. Een
groot deel er van ging echter verloren.
Een koffer met juweelen vermist.
Mevrouw D© K. uit den Haag, die
gister aan d© Gare du Nord te Tri
eon taxi nam om zich naar de i'anti-
te laten overbrengen, bemerkte bij haar
aankomst aldaar dat zij een kaffer had
vergoten, waarin voor meer dan 50.000
francs aan juweelen geborgen waren. Du.
delijk werd op zoek gegaan naar den
chauffeur der taxi, maar deze verklaarde
dat hij niete had gezien en de koffer
moet zijn meegenomen door dp volgende
passagiers.
Straten verkocht.
Te Groningen gaan togen wm*dig, ex
als in andere plaatsen, veel woningen in
andere handen over, maar dat geheele
straten van eigenaars veranderen, komt
zelden voor. De heer Fongers (bekend
om zijn rijwielen), kocht dezer dagen de
Willem, en d© Erederikstraat, samen 152
woningen en d© heeren J. Immelman en
Z. JBouman Tzn. de Branden burgstraat,
d© klein© Brandenburgsiraat, de kleine
Sophiastraat, de Oester- en Wester-Bad-
straat en d© Eelderstraat, samen 104 wo
ningen.
Ito salarissen der onderofficeren;
Men schrijft ons
De commissie inzake de Militaire Bezoldi
ging heeft haar rapport aan Z. E. den mi
nister van Oorlog toegezonden.
In het geleidend schrijven zegt de commissie
dat zij de voorgestelde bedragen als de minian
beschouwt.
Niettegenstaande dit ieesd Minister van
Oorlog voornemens de voorgestelde bedragen
te verminderen met de in 1919 toegekende
uitkeering ineens ten bedrage van een maand
extra salaris.
Dit nu is eene groote onbillijkheid, als men
daarbij het volgende in acht neemt
De salarissen der burger-rijksambtenaren
stonden volgens het oordeel der Staats com
missie STORK par. van haar rapport op blz-
15 en 16 20 pc 1.ten achter bij die der Ambte
naren in particulliere bedrijven, terwijl de
Militaire bezoldigingen 30% ten achterston
den, bij die van gelijksoortige burger-ambte
naren. (Rapport btaatscommissie 1DEN-
BURG).
Bij de behandeling der interpellatie Hels-
dingen, onlangs m de Tweede Kamer
der Staten-Generaal, werd 93% aangenomen
als stijging der noodzakelijke levensbehoef
ten.
Men zou derhalve mogen aannemen, dat
de voorgestelde, salarissen minstens 20
30 93 143 hooger zouden zijn, dan
die vóór de mobilisatie geldende.
Daar de tegenwoordige tijdsomstandig
heden eene meer sobere leefwijze gebieden,
dan vóór de mobilisatie gebruikelijk, laten
wij de hiervoren geno mde 20 echter bui
ten beschouwing.
Nemen wij nu voor wat de onderofficieren
betreft, het sala is van den laagst bezoldigde
Serj.fcant en hoogst bezoldigden Adjudant-
Or..o<'' officier vóór de mobilisatie resp.
f 550.en f 1430.en men vermeerdert
die bedragen met 123 dan komt men tot
f 1630 voor den Sergeant en f 3640.1 or
den Adjudant Onderofficier
De bezoidigings commissie heelt echter
voor d ze categoriën van onderofficieren
slechts voorgesteld f 1500.— 3300.—.
Waar nu de Minister van üorloö zegt prijs
te stellen op een goed (.geschooiu) korps
officieren, ligt het voor de hand dat
deze minstens f 1O00 en f „500, zooais trou
wens door de grootste militaire organisatie
„ONS BELANG" is voorgesteld.
Zoowel de gehuwden als de on gehuwden
zullen xo van hun salaris moeten betalen
als zij in rijksgebouwen zijn gehuisvest. Dit
nu zou een billijke bepaling zijii als alle
militaire woningen aan redel'k te stellen
eischen van bewoonbaarheid voided n, het
geen tot dusverre nog lang het geval niet is.
Als deze bepaling voor de ongchuwden
wordt doorgevoerd, dan kunnen de jaailijk-
sche onderhoudskosten aan de 'geheele ka
zernes uit de door die onderofficieren te be
talen sommen nagenoeg worden bestreden.
Billijk zoude het daarom zijn indien de
bewoners der rijkswoningen oe werkelijke
huurwaarde zouden moeten betalen eii de
ongchuwden gezatnelijk de huurwaarde van
de door hen gezamelijk bewoonde Onderof
ficierskamer.
Dat Z. E. den Minister van Ooorlog met
de hiervoren bezwaren rekening houdc.
62).
de meid, minder verschikt dan ik, liep thans,
veel vlugger dan zij gewoon was, op mijn ver
zoek de ktraat op en spoorde, tegen een goede
belooning. allerlei lieden aan om de ontvluchtte
na te zetten; doch allen kwamen onverrichter-
zake terug.
N iet werende wat te be gunnen, liet ik
terstond een rijtuig inspannen, den koet
sier een goede fooi belovende, zoo lffj mij
met den meesten spoed te Marrelhoef braefht,
waar ik van u kon vernemen wat er nu
gedaan behoorde te worden.
„Dat .weet ik niet" zeide de dokter; men
zou er nu zelf krankzinnig onder wenen.
„Maar waarom liet ge de ramen open toen
gij naar achteren gingt," voegde lnj er op
den toon van berisping bij.
•rDe kalme locstand van mevrouw en de
*ucht om haar zooveel mogelijk te verschjaf-
'en wat zij veriaugde zijn een billijke ver-
«cliooning voor dit verzuim, indien het al
moet heeten," sprak Uharles, hét meis
te goedig aanstarend»
„Gij hebt gelijk dokter" zeide zij treurig
„ik heb mij in dit opzicht aan nalatighiekt
schuldig gemaakt, maar wanneer ge er van
doordrongen waart, hoe ik door d|e akelige
ontmoeting van gisteravond eu mijn ver
moeiend nachtwaken m verwarring was ge
bracht en mij afgemat gevoelde zoudit gij
gereedfibjk eenige verschooning vinien voor
een verzuim, dat gevolgen had waarop ik
mij geenszins voorbereid zag.
„Dan moeten we maar weer aan het ad,ver-
teeren, en oogenblikkeiijk a^n de politie ken
nis van het geval geven,"' sprak Eduand,
„terwijl wij zelve hier en daar een onder
zoek in het werk stellen."
Dokter Koestel sprak ueze laatste woorden
niet zonder eenigen wrevel; het denkbeeld
om opnieuw overal rond te dwalen ten ein
de de ontvluchte vrouw op te sporen, had
voor hem niets bekoorlijks, en de tegenspoe.
den, welke hij onophoudelijk in zijn leven
onuervond, voornamelijk de vruciiteiooze
moeite die hij zich voor Laura h,aa gege
ven, maakten hem geheel moedeloos. Het
verlies van zijn intng geliefde, dat hij nu
als zeker besenouwue, ontnam liem den lust
om nieuwe pogingen aan te wenden, ten
einde hare ongelukkige moeder op te spo
ren, en in piaals vaa zicii te beijveren zoo
spoedjg mogelijk dit do.el te bereiken, bleef
hij zitten peinzen en er verliepen vier- en
twintig uren, voo* hij zich gereedmaakte om
met zijn vriend den tocht te aanvaarden.
Ook Charles stond het alles behalve aan,
en oisciibon hij ^J11 tegenzin niet dodelijk
uitdrukte, was het genoeg aan hem te zien
dat die omzwervingen hem begonnen te ver
velen. Te verwonderen was liet niet: hij
had zich ter wille van zijn vriend onder
worpen aan lietg"een deze raadzaam achtte,,
maar d,e laatste dagen te Marrelhoef door
gebracht, hadden eene oneindige verschei
denheid van genoegens voor hem opgeleverd
en die gedachte van deze nog eenigen tijd
te kunnen smaken was üem aangenmuer dun
het denkbeeld, opnieuw een onderzoek met
zijn vinenu aal! m .vuiigen, v»a...raie u© laat
ste zelf zoo weinig begeerte toonde.
Clara .was naai' haar pleegouders gegaan,
waar zij met blijdscnap werd ontvangen, en
daar er volstrekt geen reden bestond om zich
weder naai' L. te begeven, werd zij opnieuw
in den familiekring opgi nomen, waar men
zich alle moeite gaf haar n<et leven te ver
aangenamen en haar geschokt gemoed tot
zijn vorige kalmte terug te brengen. Ook
hare tegenwoordigheid op Marrcliipef was
voor Charles een aanleiding te meer om daar
te blijven, en schoon hij zich, wel wachtte
djnt zijn vriend, te laten blijken, begreep.
Eduard zeer goed, dat hij liever zijn laat
ste dagen op h<* d^rtP' to
haar gezelschap, dan tenj11^ doorloren-
hare onmiddellijk nabijheid wildé doorioren-
S6m" a keer was de dokter egotistisch
zijn vriend zou moeten ondernemen.
Voortdurende tegenspoed verdroogt de
bronader van hot euele zieleleveu, en de be
wonderenswaardige deugd van zelfopoffering
en zelf ver Loochening lost zich, in een gevai
als hier, niet zeldpn op in een koude on
verschilligheid voor alles wat ©del en
Moed. geduld, vertrouwen en hoop zegt
de"Amerikaansche schrijver Murval, in zijn
Vrij ge ze Is uroom en j en, .nebben nun hr8aZ8"'
gelukkig hij, die bevrijd blijft van^de b©;
proevingen, welke dje grenzen bepaUonl
Eduard. gevoelde zich helaas, due grenzen
genaderd.
Charles ging tegen den avond Clara be
zoeken, iets wat hij zeer noodzakelijk vond,
Omdat het meisje er. 's morgens zoo ver
moeid en afgemat uitzag en bij toch wel
eenige blijken van belangstelling behoorde
te geven.
Eiijuard liet hem doen wat hij w ilde, maar.
bleef tehuis, waai' hij zicL, onverstandig ge
noeg, aan zwaarmoedige gepeinzen overgaf
VrueiiteLoos deed zijne m.oeacr i.uur oost
om hem op te beuren; zij putte zien uit 111
troostredenen voor haar zoon, die zich in
alle omstandigheden van nei leven geest
krachtig en moedig had getoond, doch thans
de waulioop nabij scheen. Maar wat zij tot
schonk haai' weinig aandacht en staam.e in
gedachten verzonken voor zich hein. Ein
delijk richtte hij hpt hoofd op eu zeudc
flfoevig:
Moeder ik weet dat gtl het goed met nuj
meent, en indien het in uw vermogen was,
gij mijn Laura in mijn armen zoua.t terug
voeren; maar wat ik u bid,oen mag, geef u
geen ni©eitc om mij te troosten, aiteuns met
moor den godsdienst want, liet spijt mij 't
u te moeten zeggen, nimmer gevoeld© ik
mij minder vroom gestemd uan uiuns. Mijn
Lanura vermocht alles op mij zonder haar
ben ik niets''
(Wordt TMYolfcd},
TL/f axri« T«1 n 1
