NIEIIW' HUL MUI
BUITENLAND
HET WITTE HUIS.
Wat de Pers zegt
Vragenbus
FEUILLETON
Medischo Praatjes.
Zaterdag 5 December Tweede blad
I»
GEMENGDE BUiTENL. BERICHTEN.
Inleiding: Bij het openen van deze Medi
sche Rubriek slechts een enkel woord vooraf.
Het ligt in mijn voornemen tal van onder
werpen op medisch en hygiënisch gebied op
populaire wetenschappelijke wijze te bespre
ken. Mochten er eventueele onduidelijkheden
zijn, dan ben ik steeds gaarne bereid deze zoo
mogelijk uit den weg te ruimen. Daar het
bij uitzondering wel eens voor zal komen, dat
eenzeLde onderwerp in twee artikelen moet
behandeld worden, is he. gewenscht het
nummer van de vorige maal te bewaren.
Wij willen dit eerste praatje wijden aan de
bespreking van de
MALARIA.
Daar de Malaria in e rovincie Noord-
Holland geen onbekende is, lijkt het mij niet
zonder beteekenis eens het een en ander mede
te deelen aangaande deze ziekte.
Het heeft langen tijd geduurd, voordat men
de oorzaak dezer aandoening op het spoor
was. De Malaria is, zooals men wellicht weet,
vooral gebonden aan bepaalde streken en
zoo'is 't geen wonder, dat men langen tijd aan
de zoogenaamde Bodemtheorie heeft vast
gehouden. Men meende nl., dat koortsverwek
kende dampen uit d n bodem opstegen en
dat deze de oorzaak der ziekte waren. Deze
meening had niet alleen in ons land ingang
gevonden, doch in tal van andere landen, om
dat zich ook aldaar deze ziekte voordeed op
plaatsen die moerassig en vochtig waren.
De Malaria is een buitengemeen verbreide
ziekte, ja, er is bijna geen landstreek aan te
wijzen, waar zij niet voorkomt. Slechts in de
poolstreken schijnt zij afwezig te zijn.
Niettegenstaande men dus alom in de ge
legenheid was deze aandoening te bestudeeren
is het toch slechts een riz 35 jaar geleden, dat
men met deze Bodemtheorie gebroken heeft.
De eerste, wien t gelukte het microorganisme
aan te wijzen, wat de ziekte veroorzaakt, was
de Franschc medicus Laveran. Hij vond n.l.
de z.g.n. Plasmodium malariae in het bloed
van de lijderessen en lijders aan deze ziekte.
De eerste vraag, die zich nu voordeed, was
natuurlijk„Hoe komt die plasmodium
malariae in het bloed van den mensch
Het duurde niet lang of ook deze vraag was
beantwoord en wel door den Engelschen
officier van gezondheid Ross, wien het ge
lukte een bepaalde mug als de overbrengster
aan te wijzen. De toedracht der zaak was als
volgtRoss was toen in Indië waai de z.g.
Tropische malaria, gelijk als algemeen be
kend mag worden verondersteld, vaak voor
komt. Hij was dus in de gelegenheid deze
ziekte in finesses te bestudeeren. Hij nam nu
allereerst waar, dat allen de vrouwelijke mug
de boosdoenster was en de mannelijke totaal
gevaarloos, Het spreekt, dat al deze publica-
tiën niet zoo maar zonder meer onmiddellijk
geaccepteerd werden, doch in alle landen
nauwkeurig gecontroleerd werden. Slechts
één van de e proe nemingen zal ik u mede-
deelen om een denkbeeld te geven op welke
wijze men te werk is ge aan.
Men had dan opgemerkt, dat in Londen
zeer weinig malaria voorkwam. Men liet nu
een aantal muggen, die volgens Ross de ziekte
zouden overbrengen, in Rome, waar veel ma
laria voorkomt, bloed zuigen van lijderessen
tn lijders aan deze ziekte en zond ze, keurig
in kooitjes opgesloten, naar de Engelsche
hoofdstad. Enkele Londensche medici wer-
den bereid gevonden zich door haar te laten
s eken met het noodlottig en tevens voor Ross
succes-volle gevolg, dat alle medici, die zich
aan de proef hadden onderworpen, een
kleine week later met hevige Malanaaanval-
len te bed lagen.
Men vond later, 'dat de periode, die verloopt
tusschen het toebrengen der steek en het op
treden van den eersten aanval, ook langer of
korter kan duren dan vijf a zes dagen.
In dit verband wil ik nog wijzen op het merk
waardig feit, dat men er niet in geslaagd is
een verscnil aan te toonen, wat de gevolgen
betreft, in ras, leeftijd en geslacht van het
individu, dat gestoken werd. Allen kregen
zonder uitzondering Malaria. Alleen^ waar
deze bepaalde muggensoort dus kan leven
alleen daar zal zich deze ziekte voordoen en
dit is vooral het geval in vochtige streken,
waar tal van poelen en stilstaande wateren
zijn. Waar deze streken drooggelegd worden,
ook daar verdwijnt langzamerhand min of
meer de'Malaria. Opmerking verdient ook het
feit, dat deze muggen nooit h og vliegen, een
zeer belangrijke aanwijzing, om ons zooveel
mogelijk tp vrijwaren tegen deze ziekte. Wij
zuilen dus, vooral in een malaria rijke streek,
liefst niet gelijkvloe.s slapen, te meer, daar
wij weten, dat 's nachts bij voorkeur deze
muggen ons steken. Voorts is het infectie
gevaar in de zomermaanden natuurlijk groo- J
ter dan in den winter. Toch kunnen wij ge
rust op een warmen zomeravond een wande
ling in den schemer ondernemen, mits wij
niet blijven stilstaan of gaan zitten, want dan
loopt men grooten kans, om over een week
met malaria te bed te liggen.
Ziehier in het kort een overzicht met enkele
nuttige wenken aangaande deze ook in ons
land zeer zeker niet zeldzaam voorkomende
ziekte.
Medicus.
Bevordering der arbeidsliefde.
De heer C. F. Storlc, de bekende industri
eel en lid der Eerste Kamer, heeft in de
„Econ. Stat. Berichten" de aandacht geves
tigd op het feit dat er bij vele arbeiders geen
liefde meer is voor het vak dat zij beoefenen.
Dat ligt natuurlijk ook aan het soort werk.
Eenvoudige arbeid, die den geest niet of
maar weinig bezighoudt, is altijd minder
aantrekkelijk dan werk, waarbij ook zelf
standige denkarbeid wordt vereischt. Toch
noemt de heer Stork liet een veelvuldig ver
schijnsel, dat eenvoudigen van hart het
schijnbaar onbelangrijke vervelende, door
de meesten verachte werk, met liefde doen
en er door de wijze waarop zij het verrichten,
een zekere bekoring aan weten te geven."
„Daartegenover kent ieder werkgever
uit zijn praktijk de gevallen, dat een be
kwaam man in een interessant vak werk
zaam op lager of hooger plaats, soms om
iets meer te verdienen, soms uit een gril
en vooral, omdat hij meent een gemakkelijk
leventje te hunnen gaan leiden, met een
melk- of groetenkar aat loopen, tapper,
slecht winkeliertje of regeeringsambtenaar
wordt. Gelukkig zijn ze ook niet zeldzaam,
de gevallen dat een flink werkman met
moeilijk werk bezig, waarvan hij weet, dat
het er op aan komt en dat het afgemaakt
moet worden, met vreugde veel overwerk
verricht als dit noodig is, om zijn taak goed
te verrichten."
Welke middelen vraagt de hec Stork, staan
den industrieelen leider ten dienste ter be
vordering van deze liefde en welke groote
plichten kan hij in dit opzicht vervullen
„In de eerste plaats trachtte men de
werkplaatsen en kantoren, waar zoo vele
menschen een groot deel van hun leven
doorbrengen, in zoover de eischen van
dit bedrijf het toelaten, zoo aangenaam
mogelijk in te richten.
In de tweede plaats is op aanleg en
psychische eigenschappen bij de beroeps
keuze te letten.
In de derde plaats is door onderwijs,
door practische vakopleiding en het bij
brengen van algemeene ontwikkeling ont
zaglijk veel te doen.
Een bezwaar, dat dikwijls van goed
vakonderwijs, aan bepaalde ondernemin
gen gegeven, gevoeld wordt, is dat jonge
werklieden op deze wijz; worden opge
leid voor concurreerende fabrieken, waar
ze als werkman of in hoogere rangen met
open armen ontvangen worden. Ik ken
fabrieken, die daardoor als kweekplaats
dienst doen. Het gevolg is onaangenaam,
maar men moet het met gelatenheid dra
gen zoolang niet door alle ondernemingen
van zekere groote fabrieksonderwijs ver
plichtend kan worden gesteld. Intusschen
troosten de ondernemingen met goed on
derwijs zich met het besef, dat zij in ieder
geval het meest profiteeren van de boven
geschetste indirecte voordeelen.
In de vierde plaats kan men door gele
genheid te geven in zoogenaamde opmer
king.bussen opmerkingen temaken of
kleine uitvindingen aan te geven, waar
voor prijzen worden uitgeloofd, de arbeids
vreugde bevorderen.
In de vijfde plaats is een middel om ar
beidsvreugde op te wekken, dat indien de
werkman men kan dit niet altijd voor
komen zich een nummer voelt in de
werkplaats, hij dit vooral niet daarbuiten
doet.
Bovenalde goede woning en de aange
name omgeving daarvan zijn een machtig
middel tot verhooging van het levensge
not en daardoor tot het verkrijgen van
„pleizier in het werk.""
DE MIJNWERKERSSTAKING IN
AMERIKA.
Ook In Engeland naakt men zich, blij
kens de „Times" ongerust over de gevol
gen van de majnrwerkersstaking in Ameri
ka. Het blad vreest, dat tegenover de ver
laging van dien kolenprijs in Engeland
voor huisbrand en huishoudelijke doelein
den met 10 pot. wel eens, tengevolge van
de staking in de V. S., een verhooging zou
kunnen staan in prijs van de veie artike
len, welke Engeland uit Amerika betrekt
en voor welker vervaardiging steenkool
onmisbaar is.
De Amerikaansdhë regeering heeft nn
de beperkingen uit den oorlogstijd inzake
het kolenverbruik opnieuw van kracht
verklaard, zoodat alleen voor spoorwegen,
kustvaart, openbare diensten, instellingen
van openbaar nut waaronder ook de
dagbladen worden gerangschikt klein
handelaars en partculiere verbruikers ko
len beschikbaar zijn. Industrieën, die niet
onmisbaar zijn, krijgen geen kolem terwijl
geen bunkerkolen meer zal worden ver
strekt aan buitenlandsche schepen.
Men schat, dat dioor de beperking alleen
in het district Pittsburg 800.000 1.000.000
arbeiders werkloos zullen worden.
Hieronder laten -wij nog enkele berich
ten over de staking volgen:
Vertegenwoordigers van alle groote
mijn maatschappijien in het land zijn het
eens geworden over een nieuwe loonschaal
waarbij, naar gemeld wordt, den mijnwer
kers iets meer dan 14 pet. loonsvenh oogimg
wordt toegekend. Het voorstel zou Don
der dag-.ter bekrachtiging worden voorge
legd aan het brandstoffenbureau.
De kolenproductie heeft Woensdag 42
pet. van de normale productie bereikt De
kolen, beschikbaar voor bookdbelednden is
tot 42 pet. beperkt
Volgens de „N. Y. Times" zal de regee
ring' spoedig de prijsregeling en de distri
butie van. olie ter hand nemen.
Te Iillinois ia kolenverbruik gedurende
meer dan zes en een half uur per dag ver
boden.
Te Chicago zijn naar schatting 25.000 ar
beiders werkloos tengevolge van het stop
zetten van 700 fabrieken.
Lewis en zes andere lodders der mijn
werk ens hebben zich in handen gesteld
van de sheriffs.
DE TOESTAND IN ITALIË.
In. *verband met de Incidenten van
Donderdag, heeft de socialist Frèves in
de Kamer verklaard, dat het vakverbond,
de leiding van die soc. partij en de parle
mentaire fractie beslist hebben, dat de
staking, die in alle steden van Italië is
afgekondigd!, gisternacht om 32 uur zou
eindigen.
DE DURE HOLLANDSCHE BOTER.
Reeds hebben wij gemeld; dat, niette
genstaande het boterrantsoen, dat de En-
gelschen op dit oogenblik genieten, bespot
telijk laag is de regeering geweigerd heeft
kredieten toe te staan aan den voedsel-mi
ni ster tot het koop en van Hollandiacihe
boter omdat dë gevraagde prijs daarvoor
veel te hoog is.
De „Daily Mail" vraagt naar aanlei
ding daarvan in een hoofdartikel, wie nu
eigenlijk de baas is over de voedte el-con
trole de minister Roberts of de heeren
van het departement van financiën. Het
blad meent, dat den minister d© vrije
hand dient gelaten te beoo-r deelen wat die
bevolking in Engeland noodig heeft.
„Het volk," zegt het blad, „heeft boter
noodig. De heer Roberts mocht geen 2000
ton uit Holland koopen, omdat de prijs
een paar duizend pond sterling te hoog
was. Zuinigheid is een edsch des tijde
voor ons, doch het is een zuinigheid, die
de wijsreid bedriegt, om ia een tijd dës
jaars dat voedzame boter hoog noodig ie
daarvoor in. de plaats te geven margarine
die toch werkelijk goede boter- niet ver
vangen kan."
In* het Lagerhuis vroeg Olynes of het
aanbod van 2000 ton Hollamdsche boter
gedaan was tegen denzo] i'den prijs, welken
het ministerie voor de voedselvoorziening
thans betaalde voor Deensah© boter.
Chamberlain antwoordde, dat de prijs,
die voor ïïollandsche boter werd ge
vraagd, 830 pond per ton f.o.b. was. Er
was machtiging verleend voor den aan
koop van Deensehe boter tegen een prijs
niet hooger dan zes kronen per kilogram.
De hoogste prijs staat ongeveer gelijk met
304 pond 10 shilling per ton c.i.f. en de
laagste met 279 pond 2 sh. 6 pence. De
Deensehe wisselkoers 5® gunstig voor En
geland, terwijl de Neder]andeehe ongun
stig is.
DE DUITSCHE WERKKRACHTEN IN
noord-frankrijk.
De Duitische pers weet over de voor
stellen der Duitsch® regeering aan de
Fransc-he in die kwesri6 betreffende het
onderbrengen van Dnitsohe arbeiders in
Noord-Frankrijk te melden, dat de Duit-
sehe regeerdng het inrichten van woonge
bouwen in een tot dusver nog niet be
reikten omvang voorbereid. Zuiver uit
practische békoeften is het plan tot het
stichten van arbeideTsnederzettingen ge
maakt, welke als sebool voor latere ne
derzettingen in Duitschland moeten die
nen. Als woning*eenheid zal een huis
voor twee tot drie man gelden. Daarbij
komt een outspanningslokaal, waschgele-
genttedien; voorts eetzaal, keuken, canti-
nen, enz. In technisch opzicht zal de mo
derne, spaarzame bouwwijze worden ge
volgd.
De bladen wijzen er op, dat het van de
Fransche regeering afhangt in hoeverre
dit grooteebeepsche program voor hon-
derdduizden Duiteche arbeiders zal wor
den gevoerd. Door de gebeurtenissen der
laatste week is het zeer dubieus geworden
in welke mat» de Duitscbe arbeiders aan
den wederopbouw van Noord-Frankrijk
kunnen deelnemen.
DUITSCHLAND KRIJGT TOT 8 DEC.
UITSTEL.
D® Opperste Raad heeft aan de Duit
scbe regeering een nieuw uitstel gegeven
tot 8 December, om te antwoorden op de
voorwaarden der mogendheden. Verder'
werd besloten dat eenige kleine schepen,
welke uit dfo sabotage bij Scapa Flow
zdjn gered, aan de kleine geallieerde mo
gendheden zullen worden gegeven.
In geval Duitschland zou weigeren aan
de in het ultimatum gestelde eischen te
voldoen, zoo meldt deParijsche corres
pondent der .„National Ztg." zou Foch ge
machtigd worden tot de bezetting van het
Ruhrkolenbekken, met inbegrip van Es
sen en tot de bezetting van Frankfort. De
chef van den Engelschen generalen staf
zon heden naar Parijs komen, om deze
aangelegenheid te bespreken.
DE VLAAMSCHE BEWEGING.
De nieuw-gekozen vertege uw oord i gjeas
der Vlaamsche frontpartij in de Kamer,
hebben een duren eed gezworen de rech
ten van do Vlaamsche taal te verdedigen.
Hun leider, de heer Macs, schrijft in een
artikel in „Ons Vaderland1": Wij willen in
de Kamer voorbeelden vkn kalmte, gema
tigdheid en hoffelijkheid zijn. Onae Waal-
sehe collega's zullen geen welwil
lender en gedienstiger collega's aantref
fen dan wij. In onzen omgang met hen
zullen wij trachten ons beste Franseh te
spreken.
Doch wanneer wij worden geplaatst te
genover de vijanden van hun eigen volk
en hun eigen taal, de franskiljons, dan zal
niemand, wij zweren het, een woord
Franseh uit ons halen. En wanneer wij
over en tot ons volk 'spreken, zal het
Vlaamseh zijn en niets dan Vlaamsch.
Niets zal ons van ons stuk afbrengen; wij
zullen tot het einde strijden. In de Ka
mer Franseh praten, uit gewoonte of uiit
hoffelijkheid, is het plegen van verraad!
of zelfmoord.
De Jndépendance Beige" weet mede te
deelen, dat de regeoring bdimenkort in de
Kamer zal worden geïnterpelleerd over
den stap van de gedelegeerden der Front
partij, die zich naar Parijs hebben bege
ven om te bewerken, dat de volkenbond
aan Vlaanderen autonomie zal toekennen.
De „Etoile Beige", die het optreden der
Frontpartij sterk afkeurt, merkt op: Ver
beeld u een oogenblik, dat in Frankrijk
een groep van nieuwe afgevaardigden aan
een buitenlandsche rechtbank (de Volken
bond) zou gaan vragen hen te helpen om
b.v. in de Provence een nationale autono
mie tegen de Fransche eenheid, tot stand
te brengen. De openbare meening zou den
tijd niet hebben gehad om verontwaardigd
te zijn of de Tijger zou de wenkbrauwen
hebben gefronsd en de separatisten zou
den voor de bedreiging van het Hoog»
Gerechtshof in hun schulp zijn gekropen.
1 Zielfs in Berlijn'!
Berlijn, d,at het werkelijk zelf niet zoo
breed heeft, collecteert voor d|e wanhopen
de zusterstad Weeneu. Geld, maar wat
meer zegt, ook levensmiddelen, zelfs klee-
reu en... brandstof.
De „Vossisch© Zieitung" schrijft:
„De stedelijke scholen zijn plotseling
verzamelplaateen en magazijnen geworden
van eetwaren. Plakaten aan den ingang
van de scholen wijzen den weg. Op de
gangen een dicht gedrang. Kin leren, vol
wassenen, afgetobde vrouwen, soldaten da
mes em heeren in het bont. De pakken enf
pakjes, kisten en dooizen etape.cn zich
op. En in manden komuw n ïuid-
delenmeel, grutten, boonen erwkn rijst
leverworst zelfs spek, chocolade cacao.
Een werkman komt aandmagem met zes
briketten.
De commissie voor economische aan
gelegenheden uit de Duiitsche nationale
vergadering besloot zoo spoedig mogelijk
een wetsontwerp in te doenen tot het op
heffen van de heffing d|6r invoerrecht', n
in goud. 1 I I i t I -Ij. In-. L«
De partijdag der onafhankelijken te
Leipzig nam eenstemmig een program van
actie aan, dat sack uitspreekt voor het
radensysteem en de absolute dictatuur van
liet proletariaat.
In Berlijn is gis:'eren in het holst vrtt
den nacht een ingtn eur door acht opge
schoten jongens o vervallen, die hem Ym
500 Mark beroofd en zwaar mishandeld
hebben.
Het „Handelsblad van Antwerpen"
bestond gisteren 75 jaar.
De Pruisische staatsregeering heeft
den staat van beleg over groot-Berlijn
opgeheven.
Vr. Wat kan men voor 250 Kwattasoldaatjes
vragen?
Antd.: Informeer aan de fabriek te Breda of
bij een wederverkooper.
Vr.Ik heb een werkster, zij komt eens in
week' een dag en heeft mij alleen, opgegeven als
werkgever voor de invaliditeitswet. Zij gaat om
de twee weken Dinsdags bij een ander werken
en heeft voor twee andere gezinnen de vvasch
bij haar aan huis, Ze is 30 jaar oud. Moet ik nu
alleen voor haar betalen en wat moet ik beta
len?
Antw. Allen bij wie de werkster in dienst is,
hetzij als werkster, hetzij voor de wasch, moe
ten hun aandeel betalen van de premichic voor.
deze werkster 50 cent per week bedraagt. De
gene bij wie de werkster het eerst in de week'
komt, moet zegels opplakken en dus leveren. Hij
moet zich met andere werkgevers verstaan om
hun deel in de kosten bij te dragen. Uw aan
deel is naar onze meening, ongeveer 15 cent per
week.
Vr.: Ik heb aardappelen die heel even bevro
ren zijn. Is daar nog wat aan te doen?
Antw. Men geeft ons den raad u te vertellen,
de ardappelen te laten liggen totdat een spruit
je er aan ontkiemt. De zoete smaak gaat er dan
wel af.
Zijn ze erg bevroren, dan is er niets meer aan
te doen.
Vr. van S. M. de B. te B„
Antw.: Zooals onmiddellijk in ons blad is ge
meld, waren al onze recensenten verhinderd.
Met geen mogelijkheid was er een ander te vin
den.
Vr.: Ik heb zes zoons. De eerste is afge
keurd voor den dienst. Nummer twee diende
en drie ook. Beide voor de militie. Is no. 4 nu
vrij, of is no. 5 aan de leurt om te dienen?
Antw.: No. 4 moet dienen. Dient hij, dan is
no. 5 en 6 vrij. Dient hij niet dan moet no. 5
dienen, enz.
Vr. Waar moet ik mij vervoegen om over een
persoon inlichtingen te vragen.
Antw. Welke inlichtingen bedoelt u? Betref,
fende de financieele draagkracht ofwel betref
fende moreele eigenschappen? Uw vraag is te
onvolledig om beantwoord te worden.
Vr. Moet men een dagdienstbode wachtgeld
geven
Wanneer een dienstbode 6 November in be_
trekking gekomen is, wanneer moet men dan
haar maandgeld betalen? Haar huur wordt per
maand! betaald.
Antw. Het is niet verplichtend aan een dag-
dienstbode wachtgeld te geven. Het wordt wel
veel gegeven, als bewijs dat de overeenkomst
gesloten is. Het loon van 'n dienstbode, die per
maand is gehuurd, wordt gewoonlijk op den-
eersten of den laatsten van de maand betaald.
Vr.: Is de natuur, of de Maasbode in de war
wat het opkomen van de zon betreft;" en dat
iederen dag weeraan? Het scheelt nog al wat!
Antw. Informeer eens bij de redactie van de
Maasbode zelf.
Vr.Bestaat er een IÏ.-K. Bakkersorgaan of
-courant? Wat is het redactie-adres?
Antw.: „Ons Vakblad'', Orgaan van den Ned.
R. K. Bond" van Bakkers en Cacao-, Chocolaad
en Suikerbewerkers. Redacteur: H. J. Sprókop,
Drift 10, Utrecht.
Vr. Ik ben invalide. Nu lees ik veel in de
krant alsdat met 3 December de invaliditeitswet
in werking treedt. Volgens de krant zou dat al.
leen geldig zijn voor personen die thans invalide
worden. Maar geldt dat ook voor hen die al ja
ren invalide zijn?
Antw.: Neen.
Vr. van P. J. te H.
Antw.: Wendt u tot een effectenkantoor. Daar
kunt u htt dan gelijk' doen verzilveren.
Vr. Kan iemand, Duitsclier van geboorte zijn
de, en vler-en-zestig jaar oud, reeds meer dan
20 jaar in Holland woonachtig, doch niet gena
turaliseerd zijnde en voor minder dan 1200 gul
den aangeslagen in de Rijksinkomstenbelasting,
in aanmerking komen voor de ouderdomsrente
op 65-jarigen leeftijd?
Antw.: Ja, hij kan zich aanmelden voor dé
vrijwillige verzekering, betaalt dan 1 jaar 39 ct.
per week en ontvangt dan op 65-jarigen leeftijd
de ouderdomsrente.
Vr.: Tot wien moet ik mij wenden om een
buitenlandsch kind te krijgen?
Kan men zoo'n kind ook geheel tot zich ne
men?
Antw.: Wendt u om inlichtingen tot den heer
F. J. van Kessel, Jansweg 38, alhier.
69).
„Hoe kunt ge uw met zoo'n wijf ophouden
fn ar nog wel als huishoudster nemen, daar
a lk u,te verstandig en ook te fatsoenlijk
voor geacht, sprak Eduard, die van zijn li
beraal Standpunt den omgang en ook het raad
plegen van zulk een wezen wel niet als iets
zondigs beschouwde, maar toch veroordeel
de, omdat hij terecht de geheele zaak als
bedrog en oplichterij beschouwde, ja een tijd
doodende beuzelarij, waarboven zich zelfs de
meest lichtgloovige en oppervlakkige mensch
moest verheven gevoelen.
„Tonnie is 'n goede vrouw, menheer," sprak
de grijze, niet zonder verontwaardiging over
de genngsacht ting des dokters „geen levend
«chepsel wil bij mij wezen, omdat hier ieder
een bang is ze hebben allemaal hekel aan die
een aamheid en ook aan mij, omdat ik 'n
oud man ben nou heb 'k Tonnie bij me ge-1
nomen, die nergens 'n woning kon vinden,
omdat niemand haar die verhuren wou en zij
van iedereen kwaad werd gedaan ik kon 't
niet langer aanzien dat zij zoo behandeld
werd, want zij gooiden haar alle dagen met
steenen en soms zat ze vol met modder. Toen
heb ik tegen der gezeit„Tonnie, kom jij
maar bij me en kook de pot voor me, maak me
bed op en doe al wat er zoo bij me te doen is
zie je en dat het ze gedaan en doet ze nog en
zoo bennen we allebei geholpen."
„En legt ze nog altijd de kaart vroeg
Charles met een huivering, daar hij, oprecht
geloovig zijnde, zich met de uitspraak der
Kerk op dit punt volkomen vereenigde en die
zoogenaamde wetenschap verafschuwde.
„Ja, menheer, alle dagen komen er mensch
en bij der, en ze gaan altijd heel tevreden
weer heen. Zóoals ik zeg, veel van haar voor
spellingen zijn uitgekomen"
„Duivelskunstenhekserij 1 die voorzeg
gingen worden haar door Beelzebub, den
vorst der duivelen, ingeblazen," viel Charles
hem m de rede.
„Zou u dat denken, mijnheer Zou ze dien
man wezenlijk kennen was de naïeve vraag
van den niets kwaads vermoedenden ouden
man.
„Bedrog goochelkunsten alles ter wille
vqn het lieve geld," sprak Eduard.
„Neen mijnheer, dat mot je niet zeggen,
want arme stumpers die niks hebben, helpt
ze ook wel ereis voor niemendalen je spreekt
daar van bedrog, ja, Tonie kan wel ereis de
bal misslaan, want ze is'niet alwetend, zie je
alles komt nou juist z°° precies niet uit."
„Ze raadt er naar, en komt het uit, dan is
het een wonder gebeurt het tegendeel, dan
heeft de toekomst het haar niet geopenbaard
en kan zij 't niet helpenDie zaken zijn
niet waard dat een verstandig man er een
oogenblik aan denkt," sprak de dokter, ver
achterlijk zijn schouders ophalend. „Genoeg
er van. !<%at ons vertrekken, want het wordt
tijd."
„Is hier in de buurt een goed logement
vroeg Charles met t en angstigen blik.
„Ja, mijnheer, maar dan mot uwe aan de
overzij wezen hier aan deuze kant is niks,"
sprak de veerschipper, altijd even bedaard.
„Dus dan möetcn we ons weer door je over
laten zetten, als wij in deze buurt verricht
hebben waarvoor we zijn gekomen vroeg
Charles niet heel tevreden ,,'t is hier een el
lendig nest, hoor
„Dat zou u over dag niet zeggen, mijnhe r,
dan is 't hier wat mooi
Eduard lachte en eide, zijn vriend plaag-
lu.ig i de oogen zi 11de
„Ben je bang voor Bobbie, j ngen? Kom,
la t je door dien oude ni ts wijsmaken, lies
gekheid moet een kerel als jij bang wezen
Charles bloosde en trachtte zich uit de ver
legenheid, die zijn bewegingen duidelijk ken
merkte, te redden, door te zeggen
„Wie zeide u dat het daarom is Neen,
we zijn riu eenmaal dat water overgekomen,
en ik vind het minder aangenaam in dat
weer nog dezen avond den terugtocht te moe
ten doen we hebben ons hier ook veel te
lang opgehouden."
„Ja, dat hebben we ook, laat ons gaan
ma r we konden hem toch ook we! eens on
dervragen vóór we ons onderzoek nog ver
der uitstrekken," sprak de dokter, op den
veerman wi zend
„Willen de heeren ook 'n kommetj koffie
vóór ze heengaan?" vroeg de man vriende
lijk „kom, het zal u goed doen 1" liet hij er
op volgen „hoor de hagel eens tegen de gla
zen klett ren kom, gaat nog een oogenblik
bij me itten
Dit ggende, had hij de kap, iets gelij
kende op een ijzeren slaapmuts, van de ka
chel genomen en -t n kleine blikken ketel uit
een hoek der k mer gehaald, die hij op het
verwarmingsmeubel plaatste, waarna hij met
een licht gesteun weer ging zitten. Na een poos
de twee "heeren, di nog altijd besluiteloos
bleven staan, vra end aangestaard te hebben,
duwde hij hun toelen toe - n noodigde hen
zwij end uit om te gaan zitten.
„Wacht," riep hij, „mijn kacheltje zou uit
gaan, ik zal het eens oed aan den gang
maken, dan zullen de heeren eens zien hoe
gauw de koffie hiet is.
Terwijl hij deze woorden sprak, bukte hij
zich om d pook te zoeken, maar het onont
beerlijke kromme staafje scheen niet zeer ge
makkelijk te vinden, althans hij zoch ge-
ruimen tijd tevergeefs. Eindelijk haalde hij
het van onder den asc b k te voorschijn,
maar het zat vastgeklemd en 't ko tte hem
enige inspanning het lo te krijgen. Bij deze
beweging viel het voorwerp, dat zich in de
plaats van een horloge aan een lintje in zijn
vestzak bevond, er uit, en bengelde heen en
Weder h t was overal rond, eenigszins plat
n van het beste goud.
„He, daar heb je een fraai dingetj hoe
kom j daar aan Een horloge kwam je bier
t ch wat meer te pa dan zulk een ding,"
zeide Eduard.
„Ik heb u immers ge.cgd," sprak ce oude,
„dat 't mij niet hoor en ik het as k m ae
gelegenheid ben, aan den eigena r ai terug-
gc ven."
,,'t Schijnt fra i geëmailleerd, t ziet er
prachtig uit, mog n wij 't e ns ten vroeg
Charles, di het ctadeüjk in zijne handen nam
(Wordt vervolgd.)
