TWEEDE BUD.
BUITENLAND
BINNENLAND
HET WITTE HUIS.
In en om Haarlem
bmnentanascn Nieuws
Uit de Raadzaal van Yelsen.
De Overstroomingen.
FEUILLETON
DINSDAG 27 JANUARI 1920
oiiS naariefli s Muziekkorps.
aanslag op minister erzberger
Door het Bestuur der Conoertvereenigiog
Haarlem's Muziekkorps is aan den gemeen
teraad verzocht de subsidie aan die vereem-
STod f 30.000 per jaar te 'brengen, Dat
is f 15000 meer dan tot nu toe werd ge-
g€De meerderheid van het college van B.
en W. adviseert afwijzend op dit verzoek te
beschikken.
Wii kunnen ons ditmaal niet met het ad
vies van de meerderheid van 't college van
B. en W. vereenigen en het zou ons spijten
wanneer de meerderheid van den Raad het
praeadvies van de grootste helit van B. en
W onderschreef, tenzij voor de afwijzende
houding andere motieven aangevoerd worden
dan de in het praeadvies genoemde.
Want voorop stelien wij en niemand
zal ons dat tegenspreken, dat Haarlem's
Muziekkorps, al mag het dan niet Miner de
allerbeste gezelschappen van ons vaderland
gerekend worden, een attractie van Haanem
is.
In een luxe-stad als Haarlem behoort een
goed muziekkorps en een jieihebberij-gezel-,
schap moge. zoo goed zijn als het wil. het
zal voor een amateur-korps a.tud moeilijk
blijven even hooge kunst te geven als een
korps, samengesteld uit beroeps-musici. In
Haarlem bestaat zulk een korps zeker met,
dat met Haarlem's Muziekkorps kan con-
curreeren en het zal ook wel zeer lang du
ren, eer un het geval zal zijn. Wij durven
dit zeggen zonder ook msnr ecnififszins Sein
de werke.ijk zeer goede Praties van de
hier ter stede gevestigde amateur-gezelschap
pen te kort te u
De concerten in den Hout en de volkscon
certen zijn bovendien een stuk Haarlemsche
traditie geworden, dat aan velen kunstge
not geelt als todhoordeis maar ook niet
gaarne gemist zou worden door hen, die
niet gewoon zijn in den Hout aeze concer
ten te gaan beluisteren.
Niet alleen ons. maar verreweg den
meesten Haarlemmers zou het spijten, als
de concerten in den Hout tot het velleden
gingen behooren. Wij voorzien zelfs dat de
gemeente gedwongen zou worden door de
publieke opinie die concer.en in eere te her
stellen. hetzij door korpsen uit andere ste
den te la.en komen, heizij door uitvoeringen
van amateur-gezelschappen. In beide geval
len zal het de gemeente niet weinig geld
kos.en en tegen het tweede veronaerstelde
geval henben wij bovendien dit bezwaar dat
kunstgenot niet opweegt tegen dat, verschaft
door Haarlem's Muziekkorps, misschien
ze fs in vele gevallen minderwaardig zal
zijn.
Om al deze redenen zou 't ons spijten
wanneer Haarlem's Muziekkorps zou ver
dwijnen en toch zal dit het geval zijn, wan
neer ue suosidie van 30.000 wordt ge
weigerd.
Wij weten het wel: vereemgingen als het
Haarlems Muziekkorps moeten natuur,ijk
op de eerste plaats zich zelf kunnen be
druipen en als tegenover uitvoeringen en
volksconcerten van net koros een iinaucieele
prestatie der gemeente s'aat en moet staan
dan erkennen wij ook dat hieraan grenzen
zijn en dat de gemeente niet alle' bedragen
kan toestaan, die gevraagd kunnen worden.
Maar het is de vraag of de gevraagde,
f 30..000 te vc-el is.
Wanneer het tekort op de rekening der
vereeniging een gevolg is van slecht beheer
of onbekwame leiding, of indien met grond
kan worden verondersteld dat een ander be
heer en andere leiding dit tekort zou kun
nen verminderen of geheel doen verdwijnen,
dan ware er. naar onze meening. reden voor
de gemeente om de prestaties van 't korps
•«genover haar behoorlijk te honoreeren en
niet verder te gaan. Doch in hun advies
maken B. en W. op het beheer en de lei
ding geen aanmerking. De re-oenen voor het
«iwuzend advies zijnvrees voor steeds klim
mende subsidies en de benarde toestand der
gemeehie-financiën.
Het eerste modef onderschrijven wij niet,
omdat de gemeenteraad elk geval dat een
hooger subsi-oie gevraagd wordt kan en zal
beoordeel en. Voor den naren toestand der
gemeenteftaanden zijn wij zeer gevoelig.
Maar wij vragen ons af of de bezuiniging
van f 15.000 niet te duur is gekocht met
de opheffing van Haarlem's Muziekkorps.
Wij gelooven dat B. en W. wiilen zij
succes in den Raad verwachten voor hun
standpunt met andere 'motieven moeten
komen om de afwijzing te motiveeren en zou
tten moeten aantoonen dat de concertveree-
niging de ontbrekende gelden niet alleen
moet, maar ook op anaere wijze San vinden.
Is het tekort niet anders dan met ge
meentegeld te dekken, dan meienen wij dat
de Raad wel 30.000 voor het voortbestaan
van het korps mag overhebben.
Daarvoor behoudt Haarlem een luxe-
en muziekstad immers? de attractie een
eigen muziekkorps te bezitten, dat per jaar
niet minder dan zeventig populaire concer
ten geeft.
Dit laatste is op zich zelf ook een at
tractie en wel in staat tot op zekere hoogte
mede te werken aan de kunstopvoeding van
de bevolking.
Wii zouden nog kunnen zeggen dat het
geld in waarde is verminderd en de nu toe
gestane f 15.000 subsidie dateeren van vijf
jaar terug. Wij zouden ook nog kunnen aan
voeren, dat, naar onze meening, de ge
meente wel verplicht z?l zijn, ophe ->
van Haarlem's Muziekkorps, toch muziek
uitvoeringen door andere korpsen te doen
geven, wat natuurlijk maakt dat de uitge
spaarde f 30.000 zeer zeker niet geheel
zullen terugvloeien in de gemeentekas. In-
tesgendeel. Maar wij z«l en he hie h late'
Resumeerende meenen wij dat het jam
men zou zijn als Haarlem's Muziekkorps
dat op het punt staat verjongd te worden,
zou worden opgeheven en dat de meerder
heid van B. en W. haai- standpunt althans
juister dient te motiveeren dan met 'n beroep
op den slechten toestand der gemeentekas.
Waarom wij eigenlijk tot bet bijwonen
dezer laatste vergadering opgeroepen wer
den, is ons tot dusver niet recht duidelijk
Verre van ons echter het gemeentebe
stuur het verwijt aan te wrijven, dat het
zou spotten met de waarde van onzen
tijd en onze schoenen.
fmmers waren die heeren om het warmst
de idee toegedaan, dat alle besprekingen
rondom de details der begrootingen ijdej
en nutteloos waren, genoeg om hen te
nopen den jongen raadsleden met zachten
drang te brengen tot kinderlijk vertrou
wen in hun beheer en kennis van zaken.
Edoch, de jonge Raadsleden in dit ge
val. wilden aan dien kant geen ooren heb
ben. Zij eischten en verkregen, Jat .een
tweede vergadering aan de eerste zou wor
den vastgeknoopt. Met het gevolg, Jat de
tweede vergadering te harer ure gehouden
werd en.... evengoed gesloten had kunnen
blijven. Een tweede gebrek, dat wij naast
...va" de Periodieke behoefte van geld
smijterij, meenen te moeten signaleeren
ais aanklevend aan het grootste gedeelte
van onze vroedschap. Een tweede Gebrek
dat wantrouwen heet.
Conslateeren wij dat niet bij elke gele
genheid? Telkens weer zoekt men angeltjes
en addertjes. Steeds opnieuw zet men groo-
te brillen op en steekt men gloeilampjes
aan om zich te overtuigen, dat hier geen
handigheidje, daar geen onrecht, ginds geen
bedrog achter schuilt.
Zij doen het schier allen. En zij kun
nen het niet van eikaar verdragen. Het
bewijs hiervan leverde een incident van
deze laatste zitting. Als de heer Fusenius,
jong lid van een even jonge partij, ruim
een uur gegraaid en gegrabbeld had in
de cijfers van Openbare Werken, zulks tot
zichtbare ergernis van zijne medeleden, iwist
de ruwhartige, maar even sluwe Schilling i
hem de bekentenis te ontlokken, dat hij
toch eigenlijk niet van dit en van dat, en
dat hij begon te gelooven, dat er de laat
ste jaren zoowat niks uitgevoerd was aan
Openbare Werken. Het wantrouwen dus
„en frngrant délit". En toen had men moe
ten zien die verontwaardigde gelaten en
moeten hooren die schande-trompettende
stemmen.
„Nou gaat mijn pijp uit: gromde de een.
„Ik snap er geen lor van", wist de ander.
Dat alles om te bewijzen, dat vertrou
wen gewenscht en noodig wordt geacht
door allen, de delinquanten incluis.
Inderdaad is dit noodig. Voor het ge
meentebelang. Voor de goede verhouding.
Stel: men is burgemeester. Men pluist,
prakkezeert. wikt, weegt en maakt advie
zen en regelingen op. Moet men in
casu dus de burgemeester dan niet
een engelachtig karakter en zenuwen nis
ankerkettingen bezitten om den boel er
niet bij neer te gooien, of althans het
hart voor de zaak te verliezen, als steeds
de monocle van het wantrouwen over het
verrichte loert en zijne stem ongeloovig
vraagt: „Is het wel zoo?"
Laten de heeren de dame rekene zich
een oogenblik bij dat gezelschap toch
van elkander gelooven, dat hun woorden
de toets der oprechtheid te allen ure kun
nen doorstaan. Laten ze elkaar steeds aan
durven blikken daar, in het wit der oogen
zonder achterdocht, zonder wantrouwen. En
laten ze dan, als die zienswijzen met elkan
der in strijd zijn, de hand opsteken en
zeggen: „Gij hebt de zaak wel vast, maar
niet bij het rechte eind!"
ïWaaiönt zouden zij zltu niet toeleggen
op deze gedraging, waar zij zoo pas ge
toond hebben voor elkaar .vertrouwen te
wenschen
Twee mannen, die jaren lang nederzaten
in de ruime raadszetels, verlaten ons. De
socialist Brink nam thans reeds afscheid.
De burgemeester kondigde aan, dat H. M.
de Koningin zijn ontslag had aangenomen.
Zij mogen gaan, vergezeld van de beste
wenschen der gemeente, die zij naar hun
behoorlijkst kunnen dienen. Zij mogen
gaan, om plaats te maken, 'de socialist
voor een gematigder collega, de burge
meester voor een krachtiger vuist. De heer
ver Loren van Themaat bleek niet opge
wassen tegen zijn zware taak. IJmuiden
Men denke aan de krachtige overheid, die
noodig is om dien boel te regeeren. Vel-
senMen herinnere zich het geweld, dat
zoo vaak ontketend werd over Je zaal,
waar onze Raad bijeen groepte. Hier is
het niet genoeg rechtvaardig en goed te
zien. Men moet er heerschen vooral
door het overwicht op elk gebied.
Intussehen mag onze vertrekkende bur
gemeester zich vleien zelfs de achting der
sociaal-democraten naar zijn nieuwe bestem
ming mede te nemen. Brink zei het, toen
hij afscheid nam, zei het, dat hij achting
voelde voor den man, die politiek zijn te
genstander. erkend moest worden als den
verdediger van het recht voor allen.
Misschien hadden wij den socialist eenige
vleiende woorden na kunnen geven bij zijn
aftocht uit de raadszaal. Misschien hadden
we kunnen zeggen: Brink was scherp en
fel, maar een goed mensch was hij toch
en een dienaar van het recht naar zijne
opvattingen.
MisschienMaar, neen, hij heeft ons
den weg afgesneden tot genadigheid door
zich zoo zeer te buiten te gaan in zijn af-
scheidsperoratie tot de aanblijvende rnode
broeders. Als een Spartacus zijn opwin
dend woord uitbulderend over de schare
der door hem aangevoerde slaven stond,
hij te midden der zijnen. iWat kon liet
hem schelen of rond de tafel nog ande
ren zaten van tegenovergestelde wenschen
en gevoelens. Wat maalde hij er om, dat
hii Jiun ooren beleedigde en hun overtui
ging krenkte. Hij wilde en hij zou het
zeggen, dat zij, de soci's, het waren, die
de aarde in een zevenden hemel veran
derden en de stoffelijke gelukzaligheid over
de menschen zouden tooveren.
Jawel, de heeren geloofden het wel. Zij
werden noch groen, nóch geel van. geest
drift. Zelfs maakte een der sociale broe
deren een gebaar van: „Hou asjeblief op,
m'n waarde!" Niemand gaf 'n kik. Brink
ging zitten en.... het volgend punt werd
aan de orde gesteld.
Sic transit. Zoo gaat hij, die acht jaar
het socialistisch principe in ons midden
voorstond. Zoo zal zijne leer eenmaal ver
dwijnen ais hij, moe en gebroken
HET HONGAAIlbCHE VREDESVER
DRAG.
De te Neuilly vertoevende militaire
vertegenwoordigers van Hongarije, over
ste Dajig-, majoor Von Ottrubay en kapi
tein ter zee Von Koiieli, bobben den ge
volmachtigden van de Entente een memo
randum overhandigd, waarin gewezen
wordt op het onmogelijke van de militai
re voorwaarden in het vredesverdrag. De
35.000 man, die de Entente Hongarije wil
laten houden, zij.n niet voldoende om on
der de tegenwoordige buitenlandsche en
binn en.i an u se lie onus tand ighe-dien de bin-
nenlandische orde te handhaven, de gren
zen van het land te beschermen tegen het
bolsjewisme en het naleven van de vredes
voorwaarden te waarborgen.
Toen minister Erzberger gisterenmid
dag "tegen half drie het gerechtsgebouw
van Moabit verliet en in zijn rijtuig wilde
stappen, schoot een jongmenseh tweemaal
met een revolver op hem. Het eerste schot
kwetste den minister links^ in den schou
der, de tweede kogel trof Erzberger in de
buikstreek, maar schampte af op een me
talen voorwerp, dat hij in den droeg.
De dader is in hechtenis genomen.
DE TOESTAND IN IERLAND.
De politiekazerne te Mor roe, die door
acht politieagenten was,CZ(j werd Zater
dag, kort na middernacht door een troep
van ongeveer veertig '11Uu aangevallen.
Het vuren, dat te ruim twaalf uur btgon,
duurde tot twee uur voort. De aanvallers
lieten een bom ontploft011 bij k't gebouw.
Toen politieversterkingcu Van Limerick
aankwamen, was het vuien reeds gestaakt
en waren de aanvaller9 uiteengedreven.
De ter hulp uitgezonden politiebeambten
werden zeer belemmerd ui Hun bewegin
gen, oraaat ue wegen met boomen en
steenen waren versperd. Over groot© af
standen waren de telegraaf- en telefoon
lijnen doorgesneden.
De „Tim;cs"-eorrespondent te Dublin
deelt ühede, dat in de buurt der stad Kil-
lorglin, graafschap Kerry, een troep ge
maskerde mannen het huis binnendrong
van den landbouwer Timothy Vangan,
dien zij aanvielen en met touwen bonden.
Daarna knipten zij met een landbonw-
sehaar Vangan de ooren af. Vangan's toe
stand schijnt ernstig te zijn. Politie-man-
nen en soldaten bezochten later het huis,
doch tot dusverre is nog niemand gear
resteerd.
Deze en dergelijke berichten komen da
gelijks binnen en wijzen op den ernst van
den toestand.
In een interview dat Lord French, de
Iersche onderkoning, gehad heeft met een
vertegenwoordiger van „Le Journal", zei-
de hij: „Het heeft er alles van dat Ierland
veroordeeld zal wezen ten eeuwigen dage
te b]ijven vechten. Telkens weder zullen
wij de agitators vernietigen en zal een
periode van rust volgen, doch dan zullen
de moeilijkbeden zich weder herhalen."
Toen de interviewer er zijn verbazing
over uitsprak, dat een aanslag op het le
ven van Lord French was gepleegd, zei de
deze: „Degenen, die dat deden, zijn niet de
mannen, die die werkelijke gevoelens van
hun ras vertolken; bot zijn lieden, die bui
ten de beschaafde wereld staan. Om hun
misdaden moet men niet een geheel land
veroordeel en.
In het verdere onderhoud antwoordde
Lord French in antwoord op een vraag of
hii aan Ierland geen voldoening zou kun
nen geven door een goeden maatregel als
Home Rule, dat dit niet zijn taak was,
doch die van den Iersehen secretaris Mac-
pherson; hij verborg niet zijn teleurstel
ling dat Lloyd George's jongste plannen
zoo weinig aanhangers vonden.
De veldmaarschalk weet de moeilijkhe
den in Ierland voornamelijk aan het feit.
dat de laatste viif jaar de emigratie niet
is doorgezet, waardoor duizenden dienst
weigeraars in het land zijn gebleven, die
nu moorden en plunderen.
Men zou daar een eind aan kunnen ma
ken door den staat van beleg af te kon
digen; maar dat zon de bevolking nog
meer prikkelen.
GEMENGDE BU1TENL. BERICHTEN.
.Wolken-krabbers.
Sir Martin Conway directeur-generaal
van het Rijks-oorlog-museum te Londen,
heeft in een interview te kennen gege
ven, dat de eeriige manier om in den
woningnood te vcorzzien en de sloppen
op te ruimen voor eaen stad als Londen,
is het bouwen vein etager woningen van
een veertig verdiepingen, die zeker een
lü.OUt) kle.ne huizen van het tegenwoor
dig model k-nuen vervangen. Hij meent-
dat het-stelsel van tuinsteden voor een
stad als Londen niet alleen kostbaar is,
maar dat het veel te veel grond ver-
eisclit en de menschen op te grooten af
stand van hun werk moeten wonen.
Sir Martin meent, dat die wolieu-krab-
bers den menschen zullen geven lucht
en licht en goede woningr imte. Hij stelt
zien die woningen voor natuurlijk met
liften, centrale---verwarming, kinder be
waarplaatsen, kinen.o 's, c.ub-veru'ekken
en winkels, en gelooft dat zij aan een par
ticuliere onderneming behoorlijke r nui
zouden ai werpen.
Hij gaat zetis zoo ver te meenen, dat
dergelijke woningen de klasse afschei
ding zullen ku n n verminderen, omdat
er niet het minste bezwaaar kan bestaan
die reusachtige woningblokken in te rich
ten voor aile soorten en standen in on-e
samenleving.
Een gevonden schat.
in „Bookman's Journal" wordt meiding
gemaakt over het vinden van een schat,
iemand kocht een oud heereuhuis in
ïierUordsiirre en eenige weken later door-
snalielde hij zorgvmdig aile vertrekken
ook de zo.dcrka.aers. in een daarvan vond
üij verborgen een aantal verwaanoosae
oude boeken. Eeu er van opende hij uit
n.euws0iciiön en op een der bladzijden
vond hij een auuteek. n.ug omtrent in het
huis verstopt© kostbaarheden, die verbor
gen waren in de dagen der revolutie van
17-iö. in verband daarmeue liet üij den
v.oer opereken onuer een oude kast cn
vond toen in een noite duizend gouden
gu.n.jcs, een hoeveelheid ze!d aam poree-
,e.n en zi.ver eu de eerste uitgav'en van
eon-reve, Wyencrly, Dry ..en en eenige
an.ere schrijvers uit den Eiizabetn-ij
a..en o geus gewoonte van ui-n tijd zoig-
vuidig in zijden omslagc gew is-ae.u.
De Fransche naven- en dokwerkers-^
federatie heeft besloten dat op Dinsdag
27 Jan. de haven- en dokarbeiders van
alle Fransche havens aan den Atlanti-
schen Oceaan een solidariteitsetaking van
24 uur zullen afkondigen ten gonste van
hun makkers van Lorient, die sedert 5
weken in staking zijn. Indien deze 24-
urige .werkstaking niet voldoende blijkt,
zal een meer energiek en meer uitge
breide beweging op touw gezet worden.
Een afdeeling Somali s van Koord
Ju baland is aan het muiten geslagen. Zij
vermoordden hun commandant, deserteer
den en vluchtten naar Somaliland.
-Twaalfduizend studenten van de uni
versiteit te Tokio hebben een betooging-
gehouden voor algemeen kiesrecht.
Japan heeft China doen weten dat
het in opvolging van het Vredesverdrag
afstand deed van de Duitsche rechten op
Kiautsjau en bereid was te qhderliaiidep
len over de ontruiming van het pacht-
gebied.
Japan zou dan de bewaking van den
Sjan ,.oeng-spoorweg opgeven.
Veertig Jagansche motorbooten met;
300 visschers zijn in een storm ter hoogto
van Sasebo verloren gegaan.
De Beriijnsche correspondent van het;
HbL verneemt dat de rijksminister van
spoorwegen, in overeenstemming met de
rijks- en staatsministers, bes o,en heeft
dertien spoorweg-werkplaatsen te sluiten
en de daar werkende arbeiders te ont
slaan. Het doel van dezen maatregel is
een eind te maken aan den volkomen om-
houdbaren toestand, die in de spcorweg-
werkpiaaisen heerseht en de prestatie in
deze werkplaatsen grooter te uiaaeii ucor.
het invoeren van het stukloon.
Er zijn Vrijdag te Beattie (Ver. Sta
ten; drie aardscuokKen waargenomen, io
Bo.iingham braken vensterruiten en
scheurden muren. Te Vancouver en Vic
toria en andere steden in Britsen Co
lumbia werden eveneens aardschokken ge
voeld.
Ofschoon het stadje C u y k nagenoeg vrij
van water is, is door het langzaam wegkopen
van het water de toestand in de overstroomde
streek nog wein-g verbeterd. De huipverleenir.g
aan de slachtoffers, van wie velen in hun wo.
ningen op zolder zitten, is thans uitstekend geor
ganiseerd. Men is in Cuyck vol lof over het
kranige werken van de mariniers. Meer en meer
blijkt, dat de materieele schade buitengewoon
groot is.
Ook de Minister van L. N. en H., bezocht de
plaats der dijkdoorbraken te Cuyk.
De watersnoodcommissie heeft den burge
meester van Cuyk bereids 10.000 ter onder
steuning der slachtoifers noen toekomen.
Uit O ss wordt gemeld, dat het water der
Beersche Maas aldaar langzamerhand begint te
vallen. Bedroeg de eerste val 26 c.M. in de 24
uur, het laatste etmaal viel slechts 25 c.M. val
te constateèren. De bewoners wier woning bijna
droog ligt, maken kistdammen voor hun deuren
en hoozen het binnenstaande water de woning
uit, om reeds binnenshuis schoon schip te kunnen
maken en de allernoodigeste herstellingen zeli te
verrichten aan wat het water vernield beeft.
Meerdere woningen zijn door den golfslag be.
schattig*?. Een algemeen overzicht is nog niet te
krijgen daar te veel woningen nog door het
water zijn omgeven. De Lither en Oyenschetveg
zijn weder gedeeltelijk begaanbaar.
Bij Zutphen.
De IJsel blijft daar vanen. Langzaam doch
merkbaar zakt bet water weg. De verbinding
met Eefde is nu hersteld. De tram Zutphen
Emmerik rijdt nog niet.
Btj Deventer.
Ook daar ts het water van de IJsel voortdu
rend aan 't zakken. Op een gedeelte van de kaden
na, zijn de overstroomde straten weer droogge-
loopen. De schipbrug kon weer worden gelegd.
D.- Geldersch-Overijselsche stoomtram heeft den
dienst volledig hervat. Een locomotief en een
tweetal zand wagens uit Borculo, zijn aangeko
men, voor aanvoer van materialen ter herstel
van de schade door de overstrooming aan het
tramemplacement veroorzaakt.
TEGEN DE DUURTE.
Door de drie middenstandsbonden, den
land el ijken Bond tot bestrijding der duur-
te eu hot Ned. Fabrikaat waa een studie-
commissie ingroateid» om een plan van uit-
voering te ontworpen en aan te geven
hoe een verbruikereraad be-hoort samenge
steld te zijn en welke wijze van werken
een dergelijke raad moet hebben.
De commissie heeft thans rapport uitge
bracht. Zij wil a. d-e insteBing van een
Nauwelijks had zij het zeer prachtigen
kruisbeeld, dat een hevigen indruk op haar
maakte, en de fraaie bidbank aanschouwd,
of zij begreep dat de pastoor beide voor
werpen had gezonden en al had de eerwaarde
man noch hare meesteres er haar iets van ge
zegd, doorzag zij toch zeer goed wat dit alles
moest beteekenen. Dadelijk was zij als een
bekwaam timmerman met haar hamer in de
weer, en na een stevigen kram opgezocht te
hebben, sloeg zij deze in een der muren van
het slaapvertrek, waarheen bij hetontwaken
het eerst de aandacht werd getrokkenen
binnen weinige minuten had zij het kruis
beeld, met behulp van Martha opgehangen
en de bidbank zooals het behoorde daaronder
eene plaats gegeven. De slaapkamer van me
vrouw Traumbach was een dier ouderwetsche
vertrekken welke men op de heerlijke voor-
brengselen der oudhollandsche schilderschool
100 dikwerf aantreffen, zij bevatte geen be
nedenramen, maar het licht viel van boven
door een klein venster in, en Clara had ge
zorgd dat het kruisbeeld zoo was geplaatst,
dat het bij dag den vollen glans van 't licht
opving. Hare meesteres gaf volstrekt geene
verklaring van het verschijnsel en zij was
bescheiden genoeg om niet naar opheldering
te vragen. Verstandiger vond zij het ook de
goede vrouw, die in de laatste dagen haar
weinig zorg had gebaard, maar stil haar gang
te laten gaan, en zoo zag zij iedereen morgen
en avond mevrouw voor het kruisbeeld lig
gen, terwijl zij in stillen eenvoud haar gebeden
te Hemel zond
Bij zijn dagelijkse bezoeken vond de pas
toor het niet noodig haar aan iets te herin
neren; alleen had hij gezegd, toen mevrouw
hem voor zijn fraaie cadeaux (bijzonder werd
hier gedoeld op de mooie bidbank) bedankte,
dat hij zich genoeg beloond zou rekenen, zoo
zij er het gebruik van maakte dat zij hem had
beloofd. Eenige dagen later vroeg hij haar of
zij tegenwoordig nogal lust tot lezen gevoelde,
waarop het antwoord luidde, dat iedere lec
tuur, zelfs al was zij niet zeer ingewikkeld,
haar vermoeide, maar.dat Clara nog wel eens
de goedheid had haar voor te lezen.
Hierop overhandigde de pastoor haar een
door hem geschreven werkje, getiteld„De
Roomsch katholieke godsdienst, voor onze
dwalende broeders en zusters opgehelderd en
toegelicht." waarin al de aanvallen tegen de
biecht afgeslagen. de geiaeeilschap der heili
gen als noodzakelijk be oug en de leer dar
aflaten op zulk een bonülg afdoende wijze
verdedigd werd, dat alle v dere redeneering
van zelf overbodig wei y vetzucht Clara
hare meesteres uit dit L J dagelijks voor
te lezen, en deze vervulde naderhand de haar
opgedragen taak met een mnig genoegen; zij
vond in hare meesteres eene toehoordster, die
door hare vrome aandacht nai e moeite dank
baar beloonde, terwijl zij zich voortdurend
mocht verheugen in den terugkeer van een
waren zielsvrede, welken zij vroeger nooit
had opgemerkt.
Zoo stonden de zaken toen op zekeren avond
de postbode weder twee blieven bracht, een
aan het adres van Clara en de andere an dat
van Eduard. Men zal begrijpen dat zij van
de hand van Charles waren en met reikhal
zend verlangen in ontvangst werden geno-
Als wij een blik werpen op dien Eduard,
lezen wij daarin, dat de zaken van Charles
naar wensch gingen en hij zich langzamerhand
tehuis begon te gevoelen in een land dat hij
zich in zijn jeugd als een eldorado
droomde, maar dat toch ook zijn schaduwzij
de, had, waarmede men zich op den langen
weg eerst kon verzoenen.
„Alle beginselen," schreef hij, „zijn moeie-
lijk, en het onaangenaamste in den vreemde is
wei dat men geene vrienden heeft ik ben
sedert mijn laatste schrijven met verschillende
familiën in aanraking gekomen en waar ik,
het best ben ontvangen, heb ik mijn anker
neergelegd. Waar ik mij echter het prettigst
gevoel, is altijd ten huize van mijn goeden
vriend. Chantiigois, met wien ik, zooais ik
reeds in mijn vorigen brief meldde, op de boot
onder minder aangename °mstan(këbe^0"'
kennis heb gemaakt. Zijn broeder, de o
is ook een hupsche vent, en zijn vro
beminnelijkste Frangaise die ik.ooitwmijn
leven op den ganschen aatdboi heb ontmoet,
"tls iammei dat dit paar geene k nderen heeft
dat behoort ook tot de grootste teleurstel-
1 ngen huns levens, ofschoon k geloof dat,
zoo de Hemel hen met kroost mocht zegenen,
zij er al te goed voor zouden zijn en het zeker
bederven zouden.
„Het meisje door het kinderloos echtpaar
in huis genomen, is hun mchtje niet, zooais de
oude knecht mij verkeerd heeft gezegd het
is zelfs in de verste verte geen bloedverwante
van hen. Eenmaal was ik in de gelegenheid
het lieve schepsel te zien, op den naamdag van
mevrouw Chantiigois toen hare vrienden en
bekenden baar kwamen bezoeken en geluk-
wenschen. Zij bleef slechts eenige oogenblik-
lcen in ons gezelschap, daar zij zich niet op
haar gemak scheen te gevoelen, en vertrok
evenzwijgend als zij was gekomen, ik nou; de
haar naderhand op hare kamers h en en weer
luopen, en deed mij zeer pijnlijk aan, daar zij
den indruk bij mij had achtergelaten dat zij
zich zeer ongelukkig gevoelde. Het is een van
die beminnelijke schepsels, die, zonder juist
op schoonheid aanspraak te mogen maxen
reeds op het eerste oogenblik ons hart
voor hen innemen en zoo spoedig onze gene
genheid winnen. Toch kan men haar geen
bevalligheid ontzeggen zij is eene blondine,
naar gissing, van nog geen twintig jaren, met
een open gelaat, oogen welke et eps ge
voel verraden en een droevigen
ren mond, die u zegt, dat »j voor haar jaren
reeds te veel uit den lijdensbeker heeft ge
dronken Ik kan u niet zeggen hoe reiknak
urn meer van haar te weten. Intusschen zoudt
ae wellicht uit mijne belangstelling voor haar
verkeerde gevolgtrekkingen kunnen maken,
welke ten nadeele van Clara Bolard konden
uitvallen, die altijd de eerste plaats m mijn
hart bekleedt. Het is ook meer een gevoel van
vriendschap dat ik voor het meisjeJaierboven
beschreven, in mij omdraag daarbij
medelijden met haar omdat ik haar ongeluk
kig weet. Nog zoo jong en dan reeds zo
lijden verbeeld u, zij is sprakeloos 1
(Wordt vervolgd!
