TWEEDE BLAD
Wat de Pers zegt
feuilleton
HET WITTE HUIS.
buitenland
Gemengd Nieuws.
KORTE BERICHTEN.
ZATERDAG 14 FEBRUARi 1920
Een Oud-Hoiiandsch Kleinood.
het pbocjes helï®Eibi0h:-
erzbebgek.
GEMENGDE BU1TENL. BERICHTEN,
EEN BRUTAAL STUKJE.
HET INTERNATIONALE HOF.
De heer P. J- M van Tetering, eige
naar van het .Wynhuys „De Guide ruyf"
op den hoek van de Groote Markt en
Üe Koningstraat, heeft de loffelijke ge
dachte gehad een gewcaschte uitbreiding
zijner zaak, dienstbaar te maken aan de
propaganda en de bescherming der kunst
en nog wel goed vadei'landsche
oud-Hollandsche kunst.
De kunstzinnige handelsman had een
show een toonkamer nco lig om zijn
clientele op passende wijze te ontvangen
en hij maakte daarvan, naar den aard
van zijn bedrijf en inrichting en bouw
trant van zijn eeuwenoud woonhuis, een
pronkjuweeltje van een eud-Hoiiandscb
binnenkamertje, dat eenig is in ons kunst
minnend, ras-Hollahdsch Haarlem.
Men sta ons toe daar wat meer dan
gewoonlijk van te zeggen.-
Ach, nee! niét om wille der reclame.
Tien, twintig regels schrift, met aan 't
slot een compliment "en een heilwensch,
dat is voldoende voor tier reclame wille,
maar uien -veroorlovè..ons er wat meer
van te zeggen teneinde (om met een on
zer uitstekendste geschiedsehjgj vc s tc
spreken) „een liefelijk beeld van het ver-
ledene voor den geest te roepen."
t
In dit nummer komt op een 'adverten
tie-pagina een cliché voor, waarop te zien
te de restauratie van hét Wynhuys zooais
nu is, on zooals zij nog vol or id zal
"r°rden. Inderdaad een "fraai stukje
werk, dat goed doet in cfisn eciit oud-
Kollandsehen hoek over de Pantpco "t.
Een ieder kent wel dat mooie, orde ge
ve.tje, vlak naast het hoekhuis, waarover
Prof. v- d Steur zoo waardeerend heeft
geschreven!. Het is geheel gerestjaueeni
En daarnaast dat huis met dien luifell
Nog maar gerestaureerd tot aan de eer
ste verdieping. Ziet, die reeksen van klei
ne vensters met kleine in lcod gezette
giazenl Deze rijen vens ere loopen langs
de breedte van liet geheele gebouw on
der en boven den luifel, onder welke des
daags in den ouden tijd de koopwaren
waren uitgestald en des avonds bij fraai
wem- de burger met zijn gezin zat. Niet
melden zat de vlijtige huismoeder er on-
utr te or-jDn, te naaien, stoppen of te
JJ'unen> met de stoof onder de voeten,
vv-ieg, kinderstool en spelende kin-
yk'h Q 01ur*"gd, zo mier dat 't publiek er
aei aan ergerde. Ai, liefelijk beeld uit
_t oud veriedf-nü
Maar
jit. Ziet'> hoe trouw hier de oude tra
vels tijT ^ev°igd in dien 17-eeuwsche ge-
i>e bassetnenten van zandsteen; de pi Las-
leis van rooden baksteen en dan dat rijk
ge ee.d a oud lijst- en krcoiwerk, waarom
nze öud-Ho'landsche gevels beroemd wa
ren. Zie tusschen boven- en onderramen:
het rijk in wingerdmotieven gebeeldhouw
de kalf. m
Onmiddellijk hierboven steekt de luifel
uit in iiel wit en goeie kleur, opwaarts
getrokken door 4 stangen, die met ringen
door vier leeuwen tusèchen de tanden
worden vastgehouden. De voorrand van
de luifel draagt in 17 eeuwsche letters de
namen van 't Wynhuys en van den eige
naar en in 't midden een schild waarop
in k euren de arm met de „Guide Druyf"
'e.in omstoken. Op de bovenramen volgt de
re!nt+ °u-er de lleele gevelbreedte: een
j van oud metselwerk. (In
puarndam is nog een dergelijke oude
'nes te zien.)
Maar reeds hebt gij dat mooie glas ge-
tien 1
Bij onze voorvaderen speelde het ge
brandschilderd glas en de wapens van
de huisheeren een groote rol. Zco-ook
nier.
•Oy de benedenramen zien wij medaillons
n ffrl^veaentourage, naar aanleiding
Spreuk (Joan XV V VI Tk hcii
)de Wijnstok gii
Hier worden voorgeiLu
primitieven vorm: de druiv^ ff»? meeöt
tafereel) de druive^iJS^-, <Ie
reel) en het tappen uit de£Vg2.6 Jït'
)of gistmgsput (3e tafereel). Hei; glas in
lood is met zijn vele oneffenheden als
scheuren, b.aasjes, enz. imitatie antiek een
keurig kunststukje der firma Sabelis en
Co., alhier-
Boven de voordeur prijkt, over de vo le
hreedtéJ het Stadswapen in frissche kleu
renschittering. Daarnaast: het wapen van
koord-Ho Hand nit de 17 e Eeuw; het wa-
Pen van Etten en Leur, de geboorteplaats
*an den eigenaar, waar eerlang door 't
in G s et'n faljriek wordt gebouwd. En
en hoek het Proyineiefwapen van
Noord-Brabant niet' den hermelijnen Bis-
sehopskroon.
Maar treden wij het huis zelf binnen
door de stevige, eikenhouten, dubbele deur
waarop de zwarte ijzeren klopper ons
bezoek al niet meer behoeft aan te kon
digen, want de heer des huizes is bij
ons.
Wij treden in een hoog, rijk gemeuH
leerd vertrek: de oud-Hollandse,
show-roon. Op den vloer origineel®, oude
tegels, blijkbaar is 't hier deftig, immers ze
zijn „gekoleerd" groen e-n rood verglaasd
en bij wijze van een dambord gelegd.
Het 'zijn tegels welke in 't Wynhuys zelf
op een verdieping iusschen 2 vloeren bij
toeval gevonden zijn en welke meer dan
4 eeuwen oud moeten zijn. Een donker
eikenhouten lambrizeering op meer dan
manshoogte bekleedt de muren. Paneelen,
kroonlijst enz. zijn zuiver 17 ceuwsch ge
houden. De eigenaar verwacht blijkbaar
gasten, want op den vloer ligt ceo mooi
Perzisch kleed en dat gebeurde alleen
als er gasten kwamen in den oud-Hol-
landschen tijd.
Maar draaien wij ons eens om en zien
wij even naar die buitendeur, die levend
wordt'van al dat hel blinkend, zware,
kunstige finbesliag. Bewonder eens dat
zware slot en die formidabele sleutel en
zie dan eens naar boven hoe prachtig
van hieruit dat gekleurde glas van Sa
belis het doet. En ziet verder rond: Bo
ven de iambrizeèring bedekt rijk en druk
goudleer de rest van den wand. Tegen
den rechter zijwand is de schouw opge
bouwd. Ook hier is dit zooals o/eral vroe
ger, na het venster het meest beheer-
schend element in de Kamerversiering
Wat doet dat blokken vuur (gevoed door
gas, dat handig is gemaskeerd, het goed
Tegen den wand antieke blauwe tegels
met allerhande ridderfiguren en bloem
vazen. De zijstukken (pilasters en con
sols van zandsteen) vertoonen rijke drui
ventrossen met wingerdmotieven. In de
eiken fries is uitgehouwen door Louis
Vreugde een Bach usf eest, een kunststuk)
Boven den boezem is hij bekleed met een
reproductie van het schilderij van Berck-
lieyde van circa 1650, voorstellend de
Groote Markt met St. Bövokefk- Het
Wynhuys „de Guide Druyf" met den uit
gestoken arm is hierop duidelijk te zien.
De vervaardiger is onze jeugdige stadge
noot Piet Mossinkoff. Het is van voor
ioopigen aard: later komt een echte copie
uit Brussel, waar het origineel® stuk in
't Museum li aagt.
üit het midden der zoldering, die op
een zware moer balk en talrijke kleine
re kinderbalken, rust daalde een koperen
kroon, geeopieerd van de bekende luch
ter in de groote zaal van het stadhuis.
Naast den schoorsteen, één geheel met
de lambrizeering vormend, het nooit ont
brekend broodkaste, waarin thans.- (p
moderne zestiend' eeuw er!) de stadstelé-
icon is geherbergd.
De achterwand vertoont een stel toon-
kasten, rijk gevuld met een specimen van
wijnen en likeuren van liet Wynhuys cn
van de meest vooraanstaande Huizen,
Wynand Fockink, lïulstkatap en Pollen.
Aan den achterwand bovan de loon kas
ten een reproductie f-escbilderd door Ja~
Ivivrstens <van liet werk van A.<iriann JRrou-,
wer «,,öo Drinkers."
Vergreten we de echte, oude Zaanscke
klok nit de 17c eeuw niet tegenover de
'schouw.
De meubileermg is navenant: bolpoot-
tafel met leun- en zitstoelen met de groe
ne kussens, kapstok, bankjes enz. Op de
lambrizeeringen: ou.de buikflessehen, be
schilderd met interieurs van Pieter de
Hoogh, een collectie stralend blank oud
tin, een collectie van origineel kostbaar
17-eeuwseh glaswerk én kandelaar imot
waskaarsen, inktpot met ganzenpen, enz.
Op den sehotirsteen een oud garnituur
majolica. Zelfs het pijpenrek met echte
oude Spaansebe pijpen ontbreekt niet
Langs het optnapje komt men door een
ouderwetse h portaal met ouden scheeps
lantaarn in 't kantoor van 't Wynhuys en
vandaar weer in den ouden winkel, die
ook een algeheel® restauratie heeft onder
gaan.
Wij eindigen. Het was de bedoeling even
een vleugje in dé herinnering te roepen
van de oud-Hoilandsche deugdelijkheid
netheid, praal en overvloed en luister,
waaraan onz© middeleeuwsohe buksen zoo
rijk waren. Welk een netheid van gereed
schap! welk een kostelijkheid van bedden
en welk een blankheid van servetten en
tafellakens! Welk een sieraad aari de stoe
ien! We]k een zindelijkheid aan muren,
moer on al het overige was het (oen!
rufv buifi was: ütvn wereld, hun speel-
v,n afgod", dat zü verfraaiden en
-„i016 eü' kot gaarne op doek of paneel
zateen weergeven of in hout of zilver lie
ten nabootsen.
En daarvan is dit Hollandseh biamen-
1 huisje een eopietje.
De heer van Tetering mag het den
ouden diehtejr nazeg-gen, die een deftig
koopman liet spreken:
Ziet wat een fraei kasteel. Wat heit het
me geeost!
Myn geit is nyet verbrast aan keux van
vremde cost!
Voor paerden en gery en zeldzaame sie
raden,
En gaf ik nyct een myt, geen bloem-flc
weel-gewaden,
Versieren 't stinckend lyf, de logge ma
denzak:
Daer voor is myn tresoor, daer voor myn
beste pack.
Doet voor is myn tressor. doet voor myn
koffer open
En wat myn hnys behoeft, dat haast ick
my te koopen.
Maandagmorgen 11 uur is hot opening
Dan zal van het oude Wynhnys het oude
oranje-blane-blen wapperen.
Van de nog niet genoemde uitvoerders,
die zich bjj den bouw verdienstelijk maak
ten, noemen wii: C. A. M. Jonckbloedt, ar
chitect, uitvoerder enz.; A. van Soff.
antiquarisch adviseur en
aaakleeding van
't interieur; B. J. F. Spierings, betimme
ring en meubelenG. J. Veldheer, beeld
houwwerk; P. A. Knyken, bewerker zand
steen; L. Giebels, beslag; H. «I Nclissen,
schilderwerk.
BEOEGANLSATIE DES K-B.A
Voor het eerst in het openbaar, wordt
thans uith et Bisdom Den Bosch geroepen
om reorganisatie van de Katholieke So
ciale Actie.
In een stevig gedocumenteerd stuk
wordt aangewezen waarom de tegenwoor
dige organisatievorm der K.S-A onge-
wenscht ie, en hoe hij behoort te zijn,
wil de Katholieke Sociale Actie weer tot
een levend, vruchtbaar organisme war
den.
Naar aanleiding van een efi ander
schrijft het „Huisgezin":
„De K.S.A is een mooie schepping ge
weest, die tot veel actie den stoot heeft
gegeven en door haar sociale wenken,
sociale cursussen en op andere w..b de
katholieke «aak heeft bevorderd.
Wil en mag men niet zeggen, dat xjj
versteend en verstard is, waar is toch
wel, dat de sociale ontwikkeling en or
ganisatie in de latere jaren zich niet
heeft laten persen in het keurslijf, dat
het officieel® lichaam der K. 8. A «Hu-
sloot.
En graag of niet, erkend moet wor
den, dat van de K. S- A op het oogen-
blik minder kracht uitgaat dan zou ber
booren, dat zij in haar huidige inrich
ting niet meer past bij «le schier ge
weldige ontwikkeling der standsorgani
saties.
Men kan gaan twisten over de vraag,
waai- en bij wie schuld schuilt, at men
bert Centraal Bureau niet te veel heelt
vereenzaamd en het de noodige levens
sappen onthouden.
Maar beter dan twisten over scbukb
vragen is den toestand onder bét oog
te zien zooals bij is geworden en ge
zamenlijk, in broederlijk overleg naar
verbetering te streven.
Van dood of opheffing van Cen
traal Bureau is geen sprake; van den
anderen kant toone dit een open oog
te hebben voor de gewijzigde omstan
digheden en toestanden.
Er blijft voor het gecentraliseerde
lichaam minder maar nuttig werk te
doen over, en de diocesane organisa
ties kunnen zich bjj een verjongde in
richting beter ontplooien.
Sukkelt men op den ouden weg voort,
dan Taakt men steeds verder in het
moeras en houdt men ten slotte slechts
een organisatie over, die groot is op
het papier.
Daar kan e11 ^aag het niet om te
doen zijn."
Laten derhalve alten, wjen het om de
zaak te doen is» 60 is h^t ons allen
samenwerken om, verouderde v<)rmen op
ruimend, de Katholieke Sociale Actie ge
heel in overeenstem^"^? te brengen met
de eischea van den tyd en vande prao
tijk.
beid oua-Rarwl eensklaps met eene wock
verschrikte ^®™1 die de beide vrienden
e® hand b°ezem joeg onstuimig
kö do zijne
waarde aan welk186"1111? oonElemde, ont-
Prooi was, daar hij S6 0:itrocring- hij ten
.Tloud u bedaard" rf en csPenblad trilde
toen hij de deur wild? Charles bem T'
jetted[m- maao-d °Poneu om de
^aifdri gomoet snellen
ge a tijd nog gelegenheid gaf om ]iaar
Jn stilte gade te slaan. „Houd u bedaard
of ik vrees voor de gevolgen".
„Los, los", schreeuwde Eduard, terwijl
n»t bloed hem naar het gelaat stroomde
®n bij al zijn krachten inspande om zich
van de knellende hand dis dokters te be
lijden. Het was den laatste niet langer
mogelijk en bet lag ook niet in zijn be-
doelling zijn opzet te beletten. Met een
?k Wr0ng 011131x1 zich los'!onsciiLuu ziu
i«n h? uem bigen wilde liouden mij behouden, 0m hare deugden mij: ve
em het openen van de deur belette, sterken. Heb dank Algoede, heb dank".*
deed een forschè stoot van de vrienden
hand hem achterover buitelen, daarna
rukte de jonkman in zichtbare verwarring
de deur open, én terwijl hij' plotseling
als een pijl uit den boog vooruitschoot,
kreet hij met een stem die van aandoe
ning trilde: „Laura Laura, mijne dierbare
engel. Zijt gij behouden gebleven? Heb
ik u toch teruggevonden?"
Eten rauwe gil, welke tot in de diepste
schuilhoeken van het huis doordrong, was
het oenig antwoord der onthutste maagd
terwijl zij haar bewustzijn verloor en, drei
gende te vallen, door den krachtigen arm
van Eduard werd opgevangen.
Wij wagen het niet de aandoening van
den jongeling te schetsen, genoeg zij het
ate wij vermelden, dat hij meende in het
pik der droom en rond te waren en zich
111 die oogenblikken gelukkig boven iede
sterveling gevoelde.
»u> mijn God", riep hij' met verheffing
van stern, „Gij hebt welgedaan met een
armen zondaar. Nu ben ik voor altijd
UWf:v)Zk* aal mijn voorspraak zijn ten
allen tijde, mjju liefelijke engel, die
mij langs kronkelpaden van dit leven
tot voert. Om hare onschuld zult Gij
rtili kninA.nrlan 1 -
ver-
De laatste dagen in dit prooeg zjjn
oXjzonder aangenaam voor jfifzliërger gc
weest, In behandeling- was het geval van
de Berger-Tiefbau-onderneming. Erz'oer-
ger was destijds Lid. geweest van een
scheidsgerecht in een conflict tussch,en be
wnste onderneming en liet bestuur van
het Kanaal van Kiel. Hij had zich toen
ten gunste van de Berger Tiefbau uitge
sproken. Drie weken na zijn uitspraak
werd Erzberger tot lid van den raad van
toezicht .van de Berger-Tiefbau benoemd
Helfferich beweert, dat Erzberger van te
voren .wist dat het baantje hem wachtte.
Erzberger's .verdediging is in deze zaak
in de zitting va Dinsdag vrij zwak ge-
wee.st, en bepaalde zich tot de opmerking
dat Erzberger nooit op besliste wijze een
plaats in den raad van toezicht avn de
Berger-Tiefbau was beloofd. Overigens
bleek wel uit de debatten dat de voor-
deelen van Erzberger bij de fterger-Tief
bau, erg gering waren.
In de zitting van Donderdag bleek nog,
dat Erzberger wel degelijk door de firma
Berger als iid van den raad van toezicht
werd voorgesteld, 8 dagen voor dat Erz
berger uitspraak deed in het bewuste
scheidsgerecht, maar benoemd is Erzber
ger in deze zitting nog niet. Een getuige,
rijksarchitect Hatzki, vertelde nog, dat
men in de onderneming der Tiefbau al
gemeen van oordeel was, dat de beaoe-
ming "van Erzberger tot lid van den raad
van toezicht verkeerd, was, daar Erzber"
ger als scheidsrechter nuttiger voor de
lxrma was. Vervolgens wordt uitvoerig ge
debatteerd over den invloed die Erzber
ger zou hebben doen gelden om leden van
de firma Berger Tiefbau aan Entjes te
helpen. Bewijzen leverden deze debatten
echter met op.
1 i 4
STAKING HSR ENGELSCILE MIJN
WERKERS IN EIGHT?
In een gesprek met een journalist over
de verwerping van de motie ten gunste
van nationalisatie door het Lagerhuis
heeft .Vernon Hartshorn, een van de mijn
werkers leden van het parlement gezegd
van de kwestie van nationalisatie buiten
het parlement zou beslist worden. Hij
«lacht dat dit komende week zou gebeu
ren» nadat het bestuur van de myn wer
kers veroeniging en net vanvereemgings-
coongres vergaderd hadden. Onder ojb
mijnwerkers zou een stemming genoudeu
worden en naar zijn meening zou het La,
over zes weken midden in een natioiwe
staking zijn. .Wij zullen vechten, zeide
hy, jot .wij het gewonnen Debben.
UIT HET ENGEUSCHE LAGERHUIS.
In het Lagerhuis heelt Balfour gisteren
de bepalingen nopens herstel in het vre-
destraetaat verdedigd en nit laten komen,
dat er een bepaling in voorkwam, volgent
welke Dnitschiaad in staat werd gesteld,
binnen vier maanden na de onderteeke-
nöng van het tractaat voorstellen te doen
nopens de betaling van een eehadevergoe.
ding i neen ronde som.
Tan aanzien van de oorlogsmisdadigers
was «Ie Engelsehe regeering er op uit ge-
weest, om de lijst zoo klein mogelijk te
maken en had zij zich bepaald tot dege
nen ilie buiten hun bevelen, hoe onmen-
sebeJek die ook waren, gegaan waren.
Over den eeonomisehea toestand van
Europa verklaarde Bailour dat de moei
lijkheid vain Europa te wijten waren **n
den oorlog en niet aan het vredeetractaat.
Engeland had aliea gedaan wat het kon
en het was onmogelijk dat dit land den
h telen last op zijn schouders nam.
Engeland's beste bijdrage tot het her
stel van het crediet van Europa zou zijn
de uitbreiding van de industrieën waarom
de veiligheid van Europa draaide. Enge
land kon echter niet zonder zichzelf te
vernietigen, iets op groote schaal doen
om den Europeeschen laat te verlichten
en de nieuwe kleine en groote naties van
Oost-Europa moesten strenge zuinigheid
en een goed bestuur invoeren, krachtda
dig werken, hun onderlinge veete en klei
ne eerzuchtige wenschen vergden.
Op <iie manier zouden zij het best mee
werken om hun economisohen toestand
gezond en veilig te maken en Engeland
zou hen zoo veel mogelijk helpen.
Het Lagerhuis heeft na de rede van
Balfour een amendement van de onafhan
kelijke liberalen op het adres van ant
woord, waarin een herziening van het vra-
dsetractaat verlangd werd met 254 tegen
60 stemmen verworpen.
'leilbond écElêr zëTJ de samenstelling op
zich nemen.
HET VREDESVERDRAG MET f
HONGARIJE.
De Hongaarsche vredesdelegatie heeft
gisteren het antwoord op de vredesvoor
waarden der Geallieerden ingediend. Het
vraagt een volksstemming in «ie betwist
te gebieden en belooft waarborgen voor
de rechten der minderheden in Zevenber
gen.
Volgens het „Giomale d'Italia"
dTeigt er in Italië een ministercrisis. Vijf
of zes minsters zijn voornemens hun ont
slag te nemen, zoodra Nitti nit Londen
zal zijn teruggekeerd.
STEIGER INGESTORT.
Gisteren is de ongeveer 30 M. hooge
steiger van het in aanbouw zijnd Admini
stratiegebouw van de 8. S. te Amsterdam
ingestort. Een arbeider nit de BilL «lie op
de steiger aan het werk was, werd meege
sleurd. Hij brak zijn been en kreeg ernsti
ge verwondingen aan het hoofd. De man
is per ziekenauto naar de Rijksklinieken
vervoerd. Een tweede werkman, die op
den steiger zijn arbeid verrichtte, wist
zich nog bijtijds vast te grijpen en kwam
met den schrik vip.
het GESTRANDE S.S. „WEST-ALETA"
AnngmiTHte dit op Ameland gestrande
stoomschip, worden nog de volgende bij
zonderheden gemeld:
Het schip is ter hoogte van de machine
kamer in twee stokken gebroken, welke
nu ongeveer haaks op eikaar staan. De
waterdichte schotten bleven echter intact
en er spoelt geen lading uit de mimen.
Indien het weer het toelaat zal de firma
Dirkzwager heden met de werkzaamhe
den beginnen.
ERNSTIG AUTO-ONGELUK.
Te Best bij Eindhoven, is gistermiddag
een auto van de firma van der Meulén
uit Eindhoven, met volle vaart tegen een
boom gereden, in de ante waren de heeren
Fleskens, lid «Ier Tweede Kamerr, Berk-
vena. directeur van de Boerenleenbank te
Eindhoven, benevens de heer van Geldrop
De heer Fleskens viel door de auto-deur
en brak «en been en een rib, de heer Berk-
vent. viel door een ruit en werd aan het
gezicht gewond. De derde bekwam geen
ietsel. De heer Fleskens werd naar het
gasthuis te Eindhoven vervoerd.
Naar de „Temps" verneemt» zal het in
wording zijnde Internationale Gerechts
hof alle zaken behandelen. <tte tot dasver
aan het Haagsche Hof warden voorgelegd
Het Comité, benoemd door den Raad van
den Volkenbond om het statuut van het
Hof te ontwerpen, zal het samenstellen. In
geval van geschillen, die tot een oorlog
kunnen leiden, zal de Raad van den Vol-
Te Ter A pel (Gron.) hebben dieven in
den nacht van Dinsdag op "Woensdag door
inbraak in een goed gesloten schuur van
dokter Poll diens auto daaruit weten te
halen, waarna tij het rijtuig naar den
winkel van den mamifactnrler A,'Te-es, re
den. De dieven hebben zich «laar blijkbaar
door opschuiving van een magazünraam
naar binnen weten te werken en hebben
een hoeveelheid manufacturen, ter waar
de van 1800.medegenomen.
Woensdagmorgen werd de auto onbe
heerd gevonden op den weg van Ter
Apel naar Ruitenbroek, blak bij de Duit-
sche grens.
Van de manufacturen was geen spoor
to ontdekken. Evenmin aks van de daers,
die met hun. buit Dnitschiaad wel zul
len zjjn ingetrokken.
DE G EN EES H EEREN IN DE
MIJNSTREEK.
Zooals men weet, zijn de geneesheeren
in de Mijnstreek «nn-Jn geruim en tijd in
staking. Het bestuur van het AJg- Mijn-
iuui slbh fioordbestuur
van de Ned. Mij. tot bevordering der Ge
neeskunde den elsch gesteld om de st&-
nng uiterlijk Woensdag 11 dezer op te
heffen. Aan dezen maatregel heeft het
Hoofdbestuur niet voldaan. Zoodat de
onderhandelingen definitief als afgebro
ken kunnen beschouwd worden.
Te Qianekea nabij het kasteel van
Bouvigiae, door de duisternis misleid, te
water geraakt en verdronken de landbou
wer v. H.
Nabij het station Breda is gisteren
avond de machinist «rit Roosendaal, van
den ia vollen vaart zijnden trein gevallen,
waarmede hij uit de richting Den Bosch was
gekomen, la deeniswekkendeu toestand werd
de man opgenomen en naar het ziekenhuis
te Breda overgebracht.
Mevrouw CkaBtiLg°is. dje Dch in het
achtergedeelte vaE gebouw
waa op dan scheden kreet van het meisje
toegeschoten. Schnk en onstelfcenis tee
ltenden zich op haar gelaat, toen zij zich
in do kamer' vertoonde waai- het gezel
schap vergaderd wa».
„IXt is mijnheer waarvan ik
u gesproken beb, bcmi© haar echtgenoot
in dit oogenblik van spanning geen sier
lijke bewoordingen kunnen vinden om deu
jonkman voor te stellen, „de zaak heef*
tich toegedragen a»als mijnheer Lind-
scheer met ons dit verwachtte, mijne
ongelukkige patiënte is inderdaad het
meisje dat wjj ons hebben voorgesteld
God geve dat de schok, welken zij heeA
doorgestaan, ten goede op baar moge
Die drie toeschouwers hadden een hal ven
kring om Eduard gevormd, die nog altijd
den' dierbaren last in zijn arm omëtoten
hield, waarop hij met stralend® blikken
Qeöerzag. Geen der aanwezigen sprak ver
ier een woord, allen wachtten af wat er
gebeuren zou.
Op .dat oogenblik brak de ochtendzon
door de wolken en bestraalde het bleek
gelaat dar bewustelooze maagd, een Echte
trilling; doprvéac hare leden; i«ngra>n-m
opende zij hare oogen, en met een zedig
welgevallen tot den jongeling opetarende.
lispte zij nauwelijks hoorbaar:
„Eduard Eduard".
*'o mijn God, heb dank, zij1 heeft ge-
sproken, hare tong is ontboeid, de schok
beeft haar gered", riep dokter CRantilgoia
terwijl oen liefelijke glimlach zijn mond
omzweefde en or twee heldere tranen
dj» van «ie innige voldoening getuigden
in zijn oogen blonken. Eduèud geleidde
haar naar de canapé terug en zette zich
naast haar neder. Mevrouw Chantilgois
kwam, na zich een oogenblik verwijderd
te hebben, terug, met een glos water
waarin zij ©enige droppels uit een flesch-
ja goot, dat zij Laura aan de lippen
bracht die hulpbehoevend als een kind
was, daar zij nog altijd van het gebruik
barer handen verstoken bleef. Toen zij
hot medicament met ©enigen weerzin ge
bruikt had, barstte zij in een stroom van
tranen los, hevige snikken ontsnapten
haren boezem, en haar hoofd viel mach
teloos op den schouder van Eduard.
Dokter Chantilgois gaf zijn echtgenoot®
en Charles een wenk en fluisterde hen
toe: Laten wij ons ©enige minuten in de
achterkamer begeven zij moet ongestoord
kunnen weenon, de tranen welke zij stort
doen haar meer goed dan «te beste artse
nij die ik haar kam voorschrijven."
Toen zij vertrokken waren, nam het
snikken in 'hevigheid toe. Eduard zat zwij
gend naast haar, ook hij verwachtte van
deze aandoening de heilzaamste uitwerking
Zijn rechterarm hield hij om haar ten
nis volle blikken aan. Ontroerd als hij was,
gore leest geslagen en zag haar met deer-
wist hij zich toch te beheerschfin, hij 'had
zijn bedaardheid herkregen, en noeveer in
spanning hem dit kostte, hjj begreep maa*
al te goed, hoe noodig het was om verdei
i^ler hartstochtelijk tooneel te vermijden,
Zoo verliep er een kwartier. De kamer,
die vroeger door hot sombere weer zulk
een naargeestigen aanblik bood, werd thans
vroolijk door de zon bestraald, die haar
hoogste standpunt had bereikt, daar neu
inmiddels twaalf uren was geworden.
Doch hoe opwekkend hare gouden stra-
ign mogen zijn, in den aomer geven
zij een al te koesterende warmte. DU
was ook nu bet geval Laura wendde haat
galaat van het schelle licht, en die bui»
tengewone hitte scheen haar niet aan
genaam.
„Is die warmte u hinderlijk?" vroeg
Eduard, „dan zullen wij naar achteren
gaan."
