De Staking in de Havens.
het witte huis.
hetój «tWraSagSgS
FEUILLETON
&St£ m S'vï.
EERSTE BEAD 1
VERZOEK.
NAAMDAG m FEBRUARI 1920
43ste JAARGANG No 11599
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT
BUREAU: NASSAULAAN 49, HAARLEM
VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f 2,921/*; PER WEEK 22i/2 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL t 3,25, BIJ VOORUITBETALING
TELEFOON 1426 EN 2741 - TELEFOON AFDEEL1NQ „DRUKKERIJ" No. 1748 ADVERTENTIEN 30 CENTS PER REGEL. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Dit nummer bestaat uit 2 blader
Teneinde de advertentiën met de ver-
eischic zorg tc kunen zetten, worden H. H,
Adverteerders beleefd verzocht, hunne,
voor de Zaterdagsehe Courant bestemde
advertentiën, REEDS VRIJDAG in den
loop van den dag in te zenden.
Na Zaterdagmorgen 9 uur, kunnen voor
bet Zaterdagnummer geen advertentiën
inëer worden aangenomen.
DE ADMINISTRATIE.
QdHlLUX
Augustinus Josephus Gallier
door de genade Gods en de gunst van den
Apostolischen Stoel
BISSCHOP VAN HAARLEM
Huisprelaat van Z.H- den Paus, A s dient-
Bisschop bij deö Pause lij ken Troon,
aan de Geestelijkheid en de
Qeloovigen in ons Bisdom
Zaligheid in den Heer.
i J n. Onzen Vastebrief van het vorige jaar,
d f 11 W« met vreugde vaststellen, B.G.,
aei onder onze Gèloovigen veel goeds wordt
gedaan, en bij. de korte opsomming vak. dat
f: |°ode roemden. Wij erop, dat de vrij
gevigheid voor allerlei liefdewerken van jaar
laar groeit. Dit nu is in het afgeloopen
5 ar schitterende dan ooit in het licht getre-
t?V00r bet n eiuwe Semenarie zijn groote
opgebracht, voor den nood in de
Midden-Rijken van Europa steeg de collecte,
in Onze kerken op het leest van Onnoozelé
Kinderen gehouden, tot een nimmer gehoorde
hoogte, en buiten die kerk-collecten om
worden nog door werkgevers en werknemers
reusachtige sommen bijeengebracht, zoodat
Wij, nog meer dan ten vorigen jare, alle reden
hebben, om Onze vreugde uit te spreken en
-iu '"11 lnmêen dank te betuigen.
•Maar yan den eenen kant blijven ondanks
besta an13geVlg d dic" nooden voortdurend
nu n 'uen Yan den anderen kant komt daar
-hike vnd Jke leCr aanêaande de stoffe-
vii dl °iZCr aarde en het gebruik dat
maken volgcm het «'oord Gods, moeten
oedefll' ^u.vanzdf. dat het bezit van die
geven
ér over
zoozeer eigen werkzaamheid als weldeed
van anderen de bron van verdiensten was
hetzij door h t onthouden van het rechtmatig
bonaan den arbeider, is goed beschouwd
slechts een ndere vorm van diefstal, waar
door men nooit het beschikkingsrecht over
die goederen verkrijgen kon.
Het onthouden van het rechtmatig loon aan
den arbeider wordt een wraakroepende zonde
genoemd in de H. Schriftuur de H. Jacobus
de Apostel getuigt :„Zie het loon der werk
lieden, dat door U is achtergehouden,/
schreeuwt, en hun geschrei is tot de oren van
den Heer der Heerscharen gekomen." Om
dat dit nu een zoo afschuwelijk kwaad is, zal'
deze zonde wel niet met bewustheid en met
opzet bedreven door wie nog eenig mensche-
lijk gevoel bezitmaar toch vreezen Wij, dat
de zelfzucht wel menigen werkgever zoozeer
verblindt, dat hij, te veel denkend aan zich
zeiven en aan zijne werkelijke of vermeende
behoeften, en te weinig aan de werkelijke be
hoeften van zijne werklieden en daardoor deze
te Jaag schattend, niet opmerkt, dat hij
hun inderdaad niet geeft wat hun rechtmatig
toekomt, en zich aldus ten onrechte verbeeldt;
in deze van alle schuld vrij te zijn.En die ver
keerde opvatting wordt niet weinig bevor
derd door dé zoozeer verspreide overtuiging,
dat de werklieden van hun kant hunne be
hoeften opdrijven en hunne eiSchen te hoog
stellen, en misbruik makend van hunne krach
tige organisatiën deze te hoog opgevoerde
eischen afdwingen. Als in zooverre dit in
derdaad het geval is, maken ook dezen zich
schuldig aan het. onrechtmatig verkrijgen
van die aardsche goederen, en zouden zij
zelfs medeplichtig kunnen worden aan de
zonden der werkgeversdaarom vermanen
Wij- beiden, eens ernstig in zich zelve te tre
den en op dit punt hun geweten goed té on
derzoeken, want beiden kunnen zich onrecht
matige behoeften scheppen door al groote
genotzucht, en als wij letten op de levenswijze
van zoo menigeen onder allerlei standen, dan
kan bij ons geen twijfel bestaan, dat hier aan
beide zijden door velen wordt gezondigd.
Wat het tweede middel betreft, door Ons
genoemd, om op onrechtvaardige wijze rijker
te worden, den woeker in den handel, daarover
in de eemning zoo algemeen verspreid, dat
het nagenoeg onmogelijk is aan die meening
allen grond te ontzeggen. Toen eeuwen gele
den, nog vóór Christus, na de burgeroorlogen
in de Romeinsche Republiek, een rijkaard
zich op zijn schatten beroemde, antwoordde
hem, volgens een schrijver van dien tijd, een
eenvoudig man :„Hoe kunt gij een rechtscha
pen menscb zijn, gij, die thans zoo groote
rijkdommen bezit, terwijl gij nauwelijks iets
van uw vader geërfd hebt De eenvoudige
man, die deze vraag stelde, Was een heiden,
en toch deed alleen reeds zijn natuurlijk
rechtvaardigheidsgevoel hem twijfelen, of
dat rijk-worden tijdens de nooden van den
oorlog wel rechtvaatdig kon worden geacht.
Hoeveel te meer zal thans de Christen, die
onder dezelfde omstandigheden zijn bezit op
ongewone wijze vermeerderd ziet, zich zelden
die vraag moeten stellen, ofschoon de christe
lijke liefde verbiedt.dan een ander ghem die
vraag voorlegt. Wij althans durven biemand
in het bijzonder van dit kwaad beschuldigen,
z^elfs niet in het algemeen zeggen, dat er
door velen onder ons wel «al gezondigd zijn
door woeker, maar wel durven Wij bewerend-
en dat doen Wij bij dezen dat een ieder,
die in deze tijden buitengewone winsten heeft
gemaakt, reden heeft voor een ernstig gewe
tensonderzoek op dit punt.
Maar zelfs over de op geoorloofde
verkregen goederen hebben wij niet de onaf
hankelijke beschikking. „Meum est argentum
et meum est aururn, dicit Dominus", zoo
sprak de Profeet 'A gaeus :„Mij in het zilder
en Mij is het goud, zegt de Heer" en de Psal
mist laat den Heer spreken :„Mij behoort he
aardrijk an zijne volheid". Alle goederen dus
danken wij aan God, Die ons het leven gaf
uit rijke ouders, of onzen eigen arbeid heeft
gezegend, zonder welken zegen wij ze nooit
verkrijgen kondendie goederen blijven dus
altoos een gave van God, welke wij volgens
Zijne verordening moeten gebruiken. De goe
de God, die al Zijne kinderen liefheeft, wil
voor allen zorgen, opdat allen hunne voor
naamste zorg zouden besteden voor het Rijk
Gods en de gerechtigheid, en daarom werpt
Hij de goederen dezer wereld rechtstreeks aan
de eenen toe, en door de bemiddeling van
dezen aan de anderen, opdat geen enkele mis
sen zou wat de Hemelsche Vader weet, dat
hij noodig heeft. De rijken zijn dus minder
eigenaars van goud en zilver, wat aan God
blijft behooren, maar veeleer Gods rentmees
sters, die daarvan natuurlijk allereerst voor
zich zeiven en voor hun ge' zin gebrui; mogen
maken, maar ze vervolgens in Zijnen naam
voor alle andere stoffelijke en geestelijke
behoeften moeten bestseden.
(SM volgt' mórgen).
(Ongecorrigeerd.)
- "TV V -
Een beeld van de Rotterdamsche haven bij het uitbreken der staking.
De omvang der staking.
Nauwelijks is de bedrijvigheid in de Ne-
derlandsche havens een weinig terugge
keerd, nadat het scheepvaartverkeer vier
jaren is lam geslagen geweest, nauwelijks
mogen wij hopen, dat door een meer gere
geld verkeer over zee de schaarscht» aan
levensbenoodigheden en grondstoffen een
weinig zal verminderen ea de.economische
toestand althans een begin van herstel te
gemoet gaat, 0f do arbeiders in het trans
port- en havenbedrijf achten het beter om
met dat economisch herstel nog maar wM
te wachten en leggen den arbeid neer.
Zooals wjj Zaterdagmiddag meldden, is
de staking een feit gewórden.
Zij is geproclameerd voor:
de niet gemonsterde zeelieden, civiel per
soneel inbegrepen, bootwerkers, espeditie-
en veemarbeiders! controleurs en wegers,
vrijheden en assistenten, technisch perso-
hggI der ffiaohin-ale bedrijf011» sleepers te
Rotterdam, schuitenvoerders te Amster
dam, classificeerders en slijniploagere.
Maar daarbij zal het niet blijven; in ons
modern bedrijfsloven is de eene tak van
nijverheid van den anderen afhankelijk; en
wanneer de aanvoer van grondstoffen stil
staat, zal het eene bedrijf na het andere
weldra moeten worden stopgezet; nog ge
zwegen van allerlei werk, dat niet zal wor
den verricht, omdat het „hesmet" zal wor
den -verklaard.
Op deze fabrieken zijn ongeveer 2500
personen werkzaam.
En de ai'deeling Vlissingen van de Ne
der 1. Fed. v. TransPortaribeiders, waarbij
alle havenarbeiders aldaar zijn aangeslo
ten, welke besloten had 'n afwachtende
houding aan te nemen, maakt aanstonds
bekend, in geen geval schepen, bestemd
voor Rotterdam oü Amsterdam, te lossen.
Dergelijke berichten kan men dage
lijks verwachten. De Monte Rose is Za
terdag naar Liverpool gestoomd en andere
pas aangekomen schepen gingen naar Ant
werpen om in die vreemde havens te los
sen
Dat hebben de (socialistische) Centrale
Bond en de (anarchistische) Nederland-
sche federatie vau transportarbeiders in
hun drijven naar een arbeidersconflict,
dan bereikt.
erkocht en verraden?
Er is aan deze staking echter nog een
veel bedenkelijker kant dan alleen de zeer
ernstige bedreiging van ons economisch
leven. De vraag rujst n.m of de stakende
arbeidersmassa nmt onwetend gebruikt
wordt door Wijnkoop en consorten, om
liier een chaos te scheppen en Nederland
te betrekken in een voorbereide West-
Europeesche revolutie, onder aanstichting
der Russische bolsjewiki.
Het Algemeen Handelsblad publiceerde
n.l. Zaterdag j.l. een uitvoerig relaas over
een op 3 Febr. te Amsterdam in 't geheim
gehouden communistisch congres, waar
zeer rare dingen zijn gebeurd.
Men zal zich wellicht herinneren, dat in
dertijd te Moskou de zoogenaamde Derde,
dat was Bolsjewistische Internationale
we,rd gesticht onder leiding van Lenin.
Maar in het geblokkeerde Rusland kon
men niet anders dan wat Polen, Letten,
Cliineezen en Russen bij elkaar krijgen,
zoodat er van een eigenlijke Internationale
geen sprake was. De Russische Sovjet-re
geering zond daarom den Amersfoort
schen ingenieur S. J. Rutgers, die de ver
gadering te Moskou bijwoonde, naar Ne
derland om daar *„iu dat rustige landje
met een slappe reactie" zooals het heet
te een werkelijke Internationale voor
te bereiden.
Te Amsterdam werden inderdaad verga
deringen gehouden om tot dat doel te ko
men, waarbij natuurlijk Wijnkoop, mevr.
Roland Holst, dr. Gorter, van Ravestoyn,
dr. Pannekeet en dergelijke communisti
sch© beroemdheden tegenwoordig waren.
Wat daar al bespro-ken is en welke be
faamde buitenlandsrche communisten daar
nog- meor tegenwoordig waren, kunnen wjj
op 't oogenblik laten rueten.
"D© conferentie is gekomen tot- de oprich
ting van een Uitvoerend Bureau der Derde
Internationale; mevr. Roland H-olst en de
heer S. J. Rutgers namen er in plaats als
leden, als gedelegeerde voor de Nederland-
sche Communistische partij werd de beer
D. Wijnkoop aangewezen.
Het- Bureau zal zich in het bijzonder be
zig houden met het verspreiden van lec
tuur, met propaganda en het beschikbaar
stellen der daarvoor benoodigde fondsen.
Door de Russische Sovjetregeering zijn
ter beschikking van het bureau gesteld
diamanten, paarlen en andere edelgesteen
ten, tot een waarde van twintig miliioen
roebel.
Uitdrukkelijk werd vastgesteld dat het
de taak is van het bureau, iedere staking j
en beweging die een- revolutionair karak
ter draagt, te steunen. De heer S. J. Rut
gers heeft medegedeeld, voor dit doel
twintig miliioen roebel uit Rusland te heb
ben meegekregen, welk bedrag echter nog
niet hier is gebracht.
Bij de bespreking in de zitting van 6 Fe
bruari, van het agendapunt; „Vakbewe
ging en Sovjets", werd o.a. door den heer
IE. Bouwman, voorzitter der Nederlands die
Federatie van Transportarbeiders, een uit
voerige red© gehouden.
Hij betoogde daarin, dat uit een deel van
de onafhankelijke vakbeweging, tot welk
deel ook de transportarbeiders behooren, 't
anarchisme is verdwenen en dat in de
plaats daarvan een bewust revolutionair
streven merkbaar is. De onafhankelijke vak
beweging, aldus de heer Bouwman, wenscht
niet mede te doen aan de opvoering der
productie, omdat daardoor het kapitalisme
in stand wordt gehouden.
In een bij dit punt aangenomen resolutie
wordt vastgesteld ~.dat getracht zal worden
internationaal de communistisnhe partij dt
leiding te geven van de vakbeweging.
Ook Sneevliet, tijdelijk bestuurder van
de Ned. Federatie van transportarbeiders
nam aan deze fraaie besprekingen deel.
Uit de gemaakte plannen moeten wij
nog naar voren brengen, dat bes'.oten is
de arbeidersmassa's op een groote, inter
nationale staking voor te bereiden.
„Wanneer in Duitschland of elders zco
werd ten congresse betoogd, weder een
revolutie uitbreekt, moeten de krachten
van het internationale proletariaat voor
bereid zijn op een algemeeue staking
(vooral van de ar.sportarbeiders in En
geland, Amerika, Frankrijk Italië Scan
dinavië, Holland, België en Zwitserland))
onmiddellijk wanneer de kapitalistische
machten tot interventie in Rusland over
gaan. Het bureau moet ten spoedigste
stappen doen om deze actie tijdig te or-
ganiseeren, opdat de arbeiders niet weder
om door de regeeringen worden veinst.n
De schrik in het socia
listische kauip.
Men behoeft geen volloerde ia liet vak
verenigingsleven te zijn, om te beseffen
dat de thans onder drijven van de (syn
dicalistische) Federatie van Transportar
beiders uitgelokte staking in het haven
bedrijf heel wat meer is dan een enkel
loon-conflict. Het is eenvoudig een o Mee
deel van de groote sociale revolutie, oie
van uit Rusland in Europa wordt voor-
l>ereid ,en waarvan Wijnkoop hier te lande
de makelaar is. Dat hebben de sociaal
democraten dan ook aanstonds ;oo ge
voeld. De moderne vakbeweging moest
door. de publicatie vanhet Handelsblad;
eindelijk erkennen wat ieder verstan
dig menseh al lang gevoeld had dat
deze thans geproclameerde staking een in-
ternatiooaai-revolurionnair karakter heeft,
dat de Nederlandse j arbeiders door
Wijnkoop worden gebruikt om den Rus-
sischen Lenin aan een communistische
Keizerskroon te helpen.
Het hoofdbestuur van den (socialistic
schen) Centrafen Bond van Transportar
beiders heeft onmiddellijk een brief o-e.
zonden naar het hoofdbestuur ,van de Fe
deratie, waarin inlichtingen omtrent da
„compromitteerende" mededeelingen van
het „Hbl." over Bouwman en Sneevliet
worden gevraagd.
Dc publicatie van het „Hbi." houdt een
ernstige beschuldiging in, aldus heet het
in dien brief.
En „Het .Volk van Zaterdagavond
spuwt .vuur en vlam tegen ile anarchis
tische „verraders."
„In geheim comité aldus het soc.
hoofdorgaan, hebben dus Sneevliet en
Bouwman de staking der transport-ar-
en nadat hij' de
bfeckgew?1 iiarer aandoening van haar
haar in a„i,<;rwiiderd had, geleidde hij.
gezelschap vewaar het overige
gemak kei ijken etof,rd ,was «n ®j in een
half liggende hoUdinj?a?te naf?' :t"
ard, m die naast Lfg,Z1J [ot Bdllr
ovTrii t vermeed. Ook het
was fan P bled> zwijgend, ieder
s aan zijn ingen gedachten overgelaten,
©n vond voedsel genoeg ter ©vorwcginiT
w het treffend tooneel dat om zich heen
^e-rd afgespeeld.
[Eindelijk richtte Laura het hoofd op en
h«ne blikken die zij onafgewend op Hdu.
ard hield gericht, vielen thans droefgeestig
hP har® handen.
4 e-?ö dezer opbeurend, bracht
i Jr* «dh zijn,g lippen, en hare di'oefbeid
dia zeer welsprekend was, goed begrijpen
de, troostte hij haar met de woorden:
,.,Dat alles zal te recht komen, wij heb
ben redenen tot dankbaarheid genoeg, nu
ge uw spraakvermogen terug hebt ge-
kregden, God zal alles ten beste beslis
sen, Tpen hij haar machteloozen arm we
der in haar schoot had gielegd gaf zij
m©fi haar hoofd een wenk dat hij op
een stool1 naast haar plaats zou nemen, hij
voldeed aan haar verlangen en boog zich
Met een belangstellenden blik naar haar
over. Zij glimlachte en haar aangezicht
schitterde van eene innige genoegdoening
Daarna bemerkende dat zij spreken wil
de,' bracht hij zijn oor nabij: hare lippen
Zij fLuisterde„Moeder? moeder?."
„Verkeert in goeden welstand, ja, be-
vindt zich zelfs beter dan toen gij haar het
laatst hebt gezien", antwoordde- Êduai d.
■Wieder blonk er een straal van ware
ziele vreugde over haar gelaat. Daarna
zag zij naair Charles heen en vroeg; „Is
dat ,uw vriend?"
„duist geraden, het is mijnheer Lind-
scheer, mijn vriend, dien wij' op den .ver
jaardag uwer moeder tevergeefs hebben
verwacht, waardoor wij zulk een noodlot-
tige vergissing hadden met dien Spantzer"
gela at werd bij hethoprea van
diezen naam 800 m°gelijk nog bleeker
en eene diepe ontroering maakte zich op
nieuw van haajr meestertoe n zij aeide:
„Zoo beet "ij met-, ia ,u na_am onbe
kend?" o
„Wij weten 1110 anders dan dat de eb
landeling Spantzer heet, doch kortelings
is het mij duidelijk geworden,, dat hij' ziet
ook nog onder andere namen ophoudt"
„Fneundlich heet nij vervolgde zij1, lang
zaam fluisterend, „maar de booswicht
leeft niet meer, nij as verdronken..., 0.M
ik ril wanneer ik er aan denk".
„Qij vergist u hernam Eduard, „bijt
heeft zich nadernancl nog op verschillende
plaatsen vertoond^ en eenjg© dagen ge
leden las. ik in de courant dat hg onder
den naam van baron Von Rodestein
©en jjhiel beeft genad, waarbii hij! zijn tp-
gienpartij heeft gedood.
Dokter Ghantilgotó en ^ijne echtgenoot©
luisterden in gespannen "aandacht, maar
verstonden geen woord van hetgeen men
sprak, daar hat gesprek in het Hollandsch
gevoerd werd. Teleurstelling en smart spra
ken daarom uit hunne blikken en in goed
Fransc-h deed de dokter het voorstel om
zich gie&amenlijk naar de huiskamer fce
begeven, waar het hem dan zeer aange
naam zou zijn zop mjgn verder zijne ge-
daohten in zijn moederhart wilde -uitdruk
ken, daar hij te veel belangstelling voor
zijne patiënte gevoelde, om niet- te wen-
sohen «enige verdere, bijzonderheden om
trent haar vroeger leven te vernemen.
Niemand was er die zich hiertegen verzet
te, en toen de twee dokters elkander
d© behulpzame hand boden om, Laura bij
hat afklimmen van den trap te ondersteu
nen, voerde het meisje in duidelijk
Franse li haren pleegvader te gemoet, dat
hoie aangenaam haar zijn "hulp was, zij
zich bijna wiel alleen zou "kunnen redden
daar haar beenen zich in beteren toestand
bevonden dan haar handen. De h-eer Chan
tilgois lacht© vriendelijk en zeide dat het
genoegen dat hij smaakte, haar weder in
het volkomen bezit van haar spraakge
bruik teruggekeerd te zien, nog verhoogd
werd door de ontdekking dat zij ook zijhe
moiedertaal zeer vloeiend sprak.
„Alzoo is de onverlaat waarschijnlijk
nog in leven", vervolgde Eduard.
„Ik meende zeker dat hij verdronken
was", antwoordde zij, „de redenen waarom
zal ik itt naderhand wel eens mededealon"
„Ik gjeiopf ook, mijnheer Rioestel, dat
heit beter is zoo wij haar niet te veel met
spreken forceeren", sprak de Fransche arts.
Hierna gaf hij Laura een wenk om
zich ©en weinig rustig te houden, en zeide;
„Wacht tot morgen, dan zal het weer
beter gaan en het spreken u waarschijnlijk
minder vermoeen, laten wij ons voor heden
maar tevredenstellen met de aanwinst wed
ka wij verkregen hebben". Daarop wend
de hij zich weder tot zijn colega en zeide;
„Vertel mij nu toch eens, hoe is de
naam van mjjn pleegkind en verhaal mij'
©enige bijzonderheden, het kan u natuurlijk
niet verwonderen dat ik in al hetgeen op
uw© Agues betrekking heeft het meeste
be-langstel. Daarop voldeed dokter Koestel,
na haaf naam gtenoemd te hebbeu, aan
het geuite verlangen, ©n het was treffend
om te zien, hoe Laura al fluisterend d©
lielderheid van haar geest terugkreeg en
door haar gebaren duidelijk te kennen gaf
hoe zij alles volkomen begreep wat er ver
handeld werd, Charles die zich nu en dan
tamelijk verward .uitdrukt», hielp er zich
met zijn Fransch nogal door, zoo werd het
onderhoud tot aller genoegen voortgezet.:
Na heit diner beschikte Eduard over
's dokters schrijfgereedschap en richtte e>eni
go letteren aan Clara Bolard, om haar de
belangrijke ontdekking welke hij te Ha
vre had gedaan, mede te deelen. Hij ver
zocht haar met veel omzichtigheid te werk!
fee gaan, wanneer zij het- treffend geval ter
URLEMSCHE C
door ig J. de nood ln ons ei§en vaderland
aoor de buitengewone overstroomingen, zoo-
dat Wij niet slechts reden hebben om te roe
men en te danken, maar ook om U erop te
wijzen, dat God blijkbaar nog meer van U
vraagt. Daarom beesloten Wij in dezen Vasten
brief eens een kleine beschouwing té geven
en om ze te behouden of I el recht
7- - >i;v
7
v - i -
F'
-,V
Nu ree de wordt gomeld. dat de direetiew
vaal Van Deventer'» Glasfabriek, de glas
fabriek de Sehie en de Vereerügde Glas
fabrieken in verhand met de staking in. 't
transportbedrijf aan haar personeel heb
ben laten bekend maken, dat de werkne
mers met inachtneming van den wettelij-
ken opzeggingstermijn zullen worden ont
slagen, zoodra de voorraad stookolie en
brandstoffen zoodanig zal zijn verminderd
dat het bedrijf niet meer op voldoende wij
ze is gaande te houden.
In verband mot do staking in de havens-
zijn echter de volgende mededeelingeu van
belang:
115
