TWEEDE BLAD.
BUITENLAND
£euilletün
De Vierde Nederlandsche
Jaarbeurs,
't Gezond verstand aan
't woord.
DONDERDAG 26 FEBRUARI 1920
ii
(Slot).
Na in ons vorig artikel eenig;e alge
meene beschouwingen gewijd te hebben,
aan de Utrechtsche Jaarbeurs van héden
.widen wij thans de Jaarbeurs eens meer in
bijzonderheden bezien, zóó ais zij het
Utrechtsche stadsleven in deze -dagen be-
lieerscht. zóó als zij zich vertoont aan en
indruk maakt op den ernstigen bezoeker.
Ubecht is vól van de "Jaarbeurs,
letterlijk en figuurlijk.
't is „Jaarbeurs" alles, wat te Utrecht
Me klok slaat!
En dat is geen wonder.
Immers: zoowel de gemeente als de
bevolking 1 tobben bij de Jaarbeurs het
'grootste belang, en 't heeft zijn beteekenis,
dat de burgemeester van Utrecht na het
overlijden van den energieken mede-initia-
tielnemer Van Zijst het voorzitterschap
van den Raad van Beheer aanvaardde,
nat de Utrechtsche autoriteiten geen
moeiten en geen kosten sparen om het
jaarbeurs instituut te doen groeien en
bloeien,en dat de gemeente Utrecht zelf
pok met een stand op de beurs vertegen
woordigd is.
De Jaarbeurs brengt enorme sommen
binnen Utrecht's veste, en talloos zijn
Üe burgers, die hun deel daarvan genieten.
De Jaarbeurs-drukte en -bedrijvigheid,
.wekt er een feestelijke, des avonds som
wijlen ietwat rumoerige stemming, en
goedmoedige Utrechtenaren staan nu en
dan eens stil en vragen zichzelf luid-op af:
nou onze dooie stad?"
mat „dooie" laten wij natuurlijk Voor
verantwoording van de zóó sprekende
Utrechtenaren en schrijven wij toe aan het
feit, dat niet alleen geen profeet in zijn
eigen land is geëerd, doch dat over 't
ialgemeen de profeten ook hun eigen land
niet eeren.
Of Utrecht ook in letterlijken zin vol
e van üe Jaarbeurs?
Dank zij vooraf getroffen maatregelen
gerukte het ons, den eersten nacht onder
dak te komen in een.... Vegetariërshotei
(en dat, terwijl voor Utrecht in deze da
gen nog wel dispensatie is verleend), al
waar wij tot de ontdekking! kwamen, dat
vegetariërs per slot van rekening ook dood
gewone menschen zijn en slapen in een
bed, net als ieder ander.
Om een tweeden nacht ons hoofd neer
te kunnen leggen, moesten wij ons wenden
tot den „hul p-voor-onfoeh u i sd e n" -diens t,
welken de Jaarbeurscommissie voortreffe
lijk heeft ingericht: voor eenon-zadit
Prijsje hielp men ons aan een logeergele-
fienheid boven eencafé ('t kan verkee-
ren! 't Vegetariërshotei was geheel „droog
Cevegd" terrein!)
Tusschen haakjes: goedkoop is er in
deze dagen in Utrecht niets! Zelfs üe
Wat nu de Jaarbeurs zètf betreft:
oeenl 2eiden reeds, dat de deelneming
nn, *ir>s bevredigend en nog minder ge-
on jSf1' geacht mag worden en dat 't
de geen gelukkig teeken is, dat
e Jaarbeurs minder deelneming
ftt weten te trekken dan de derde.
Hieruit moet men echter niet afleiden, dat
de Jaarbeurs zooals zij thans zich toont
niet van groote beteekenis is en geen
grootschen, indrukwekkenden indruk maakt
Geenszins
Met de cataloog in de hand zijn wij
de gansche Jaarbeurs afgedrenteld; stand
na stand hebben wij ófwel bezocht ófwel
vaw™"1 dat wisten, wat zij be-
deJaarbeurs^Sfrl^' .Ua^an' wèt
dan vragen wij ons af: wetk anit^f
de Nederlandsche industrie wel niet ig
uen leveren?! i n.
En nu waren nog véle industrieelèn oiet
vertegenwoordigd! N,u leverde de Jaar
beurs noodzakelijkerwijze nog een onjuist
en een onvolledig beeld, vaai wat de Ne-
deriandsche industrie vermag!
Thans bevat de Jaarbeurs reeds ruim
6500 monsterkamers en tafelvlakken teza
men, terwijl nog zeer, zéér vele fabrikanten
nun tentoonstellingen onderbrachten in
en" in stal'en. in pakhuizen, in schuren
Ai hS1Culiere Huiden,
beurs eSril„Wij ,staand«» dat d« Jaar-
^ül^L^lledig aan haar doel zal
beantwoorden, .wanneer vrijwel geen èn-
kët industrieel meer van de Jaarbeurs afwe
zig blijft, wat thans te Ütrecht gebo
den wordt, maakt op; zidizelf reeds een
overweldigenden indruk en biedt voorze
ker zóó reeds de mogelijkheid, dat talloos
velen èn industrieelen èn koopers
zich de Jaarbeurs ten nutte maken.
Een wandeling over de zeven Jaarbeurs
terreinen en langs de elders stand-houden de
industrieën zat den lezer hiervan overtui
gen.
Op het Vredenburg - waarvan een deel
niet met stands betimmerd kon worden,
omdat het alreeds in beslag wordt geno
men door het eerste metselwerk van het
vaste Jaarbeursgebouw is een speciaal
Handefspaviljoen aangelegd, alwaar we min
of meer officieele vertegenwoordigingen
vinden als de afdeeling Handel van het
Departement van Landbouw, Nijverheid en
Handel, de Commissie voor den Neder-
iandschZuidAfrikaansehen Handel, üe
Maatschappij van Nijverheid, de Vereent -
ging Nederlandsch Fabrikaat, het Centraal
Normalisatie-bureau, het Bureau voor Han-
delsinlichtingen, enz.
Hiernaast vinden wij een stand van het
Ministerie van Koloniën daar geplaatst met
de bedoeling, den binnen- en buitenland
schen bezoeker kennis te doen nemen van
de talrijke, veelsoortige en belangrijke ar
tikelen, welke Ncêrland's koloniën opbren
gen, en welke nog veel méér dan zulks tot
op heden het geval is algemeen dienstbaar
gemaakt kunnen worden.
Om eens een bepaald instituut even naar
voren te halen: van hoe groot belang kan
het vooral in deze dagen niet we
zen, dat het „Bureau voor Handeisinlichtin-
gen" daar is om den Nederlandschen koop
man, die zich tot op heden blind staarde
op de reeds gewonnen en geëxploiteerde
afzetgebieden en die thans nood ge
dwongen wel moét omzien naar ander
afzetgebied, in te lichten betreffende tie
mogelijkheid van een en ander?
Alles, wat elk geoorloofd Nedetiandsch
zakenbelang hier te lande of in den vreem
de bevorderen kan, of Wet betreft propa
ganda voor later aan te knoope» verbin
dingen of welk onpartijdig zakelijk onder
zoek ook, waarmede het hoofdelijk belang
van eenig bedrijf op het gebied van land
bouw, handel, nijverheid, scheepvaart, vis-
scherij, of verkeer is gemoeid, behoort tot
den werkkring van dit bureau. En blijkens
het verleden functionneert het bureau met
succes.
Nu wij toch over de min of meer offi
cieele vertegenwoordigingen op de Jaar
beurs spreken, zij hiér alvast vermekl, dat
op het Lucas Bolwerk de handelsattaché's
van de bij de Nederlandsche Regeering
geaccrediteerde gezantschappen .lun stands
hebben opgeslagen.
In lange rijen vinden wij Wier vertegen
woordigd Frankrijk, Zwitserland, Japan,
Noorwegen, Portugal Oostenrijk, Duitsch
land, België, Tsjecho-Slowakije, Roeme
nië. China, Zweden, Finland, alsook
het Ned. Koopmans-gikle voor Duitschland
en Zwitserland, de Federation of British
industries, het Koloniaal instituut, afd.
HamdelSmuseuin, de Ned. JKamer van
Koophandel te Brussel en de Le/pziger
Mes se.
Welk een pracWt-gelegenheiri: voor KeeJ
den Nederlandschen handel om zonder hoe
genaamd eenige moeite in connectie te
treden met het buitenland, met al zijn ver
schillende bevolkingen, met al zijn verschil
lende behoeften.
Het mag op hoogen prijs gesteld wor
den, dat de buitenlandsche mogendheden
zich zóó ernstig voor onze Jaarbeurs in
teresseeren; al is het voorbeeld wat
beschamend, het moge niettemin vam prik
kelenden invloed zijn.
Op het tVredenburg treffen ons verder
de stands van machines en werktuigen,
metaal-waren en -bewerking, electriciteit,
sanitaire artikelen, goud en zilver, rub
ber, steenkool, turf, enz.
Het Jaarbeursbestuur heeft er zorg voor
gedragen, dat de min of meer aanverwante
industrie-groepen zooveel mogelijk bij el
kander werden gehouden, wat door dén
bezoeker voorzeker op prijs gesteld wordt
en de vergelijking der aangeboden artike
len in kwaliteit en prijs niet weinig verge
makkelijkt.
Afzonderlijke vermelding dient gemaakt te
worden van wat de ééne stand op de Neude
biedt: in de zeer groote monstenruimte
stelt de aviateur Fokker hier de vliegtui
gen van zijn eigen fabrikaat en vinding
ten toon, voorzeker een bijzondere at
tractie voor Üe Jaarbeursbezoekers.
De belangstelling voor deze stand is zeer
groot, al zullen wel nergens Zoo weinig
bestellingen genoteerd worden als juist
hier!
Heel van nabij kan het Nederlandsche
publiek nu (weer) eens kennis nemen van
de viiegtuigtechniek, en wij twijfelen
niet. of na afloop van deze Jaarbeurs zal
de vliegkunst in Nederland wederom vee)
aan populairiteit gewonnen: hebben.
Het Janskerkhof draagt eeii complex van
standings, waarin de hout- en bouwmate
rialen-, de glas- en aardewerk-industrieën
zijn ondergebracht.
Hier valt het op, dat de machtige „Sfinx'
afwezig bleef: één van dié industrieën,
waarin zóóveel vraag1 is, dat de orders
welhaast niet uitgevoerd kunnen worden
en dat men meende ten eigen profijte de
Jaarbeurs te moeten veronachtzamen.
Op het Lukas Bolwerk hebben zich
behoudens de reeds door ons genoemde
handelsattaché's van vreemde mogendhe
den de fabrikanten vereeraigd van meu-
beien, kurk en borstelwerk, sportartikelen,
speeigoed en huishoudelijke en luxe artike
len (anders dan van glas- en aardewerk).
Hier staat tevens een houten woning van
de welbekende firma „Padox" tentoonge
steld; wij bezochten deze aanstonds nadat
Z.Exc. Minister Aalberse de noodwoning
in ©ogenschouw had genomen, - en de
vertegenwoordiger wist ons niet begrijpe
lijke voldoening en trots te vertellen, dat
de minister getroffen geweest was door
het praktische-voor-dezen-tijd, da* hij m
deze noodwoning gedemonstreerd zagde
minister noemde het „een mooi ,c"?e en
zeide ervan overtuigd te wezen, aat de
stevigheid van een dergelijke womng niets
te wenschen overlaat.
Wie weet. welke gevolgen dit bezoek
van-Minister Aalberse nog heeft voor de
nood-huisvesting van het woningnood-lij
dende Nederlandsche volk!
Op Tivoii vinden wij bijeen de boek
handelaren, drukkers en uitgevers, papier-
industiieeien, fabrikanten van leder en le
derwaren, benevens eenige deanemers
uit de groep voedings- en genotmiddelen.
Uit de drukkers- en uitgeverswereld is
de deelneming dit jaar opmerkelijk veel min
der dan verleden jaar; s™rijft
dit toe aan het feit, dat de prijzen m dat
bedrijf niet alleen zeer hoog zijn, doch
tengevolge van collectieve contracten en
tarieven de concurrentie in eigenlijken zin
tevens uitsluiten.
Aan de rij van schoenen-stands komt
hier geen eind!
De schoenfabrikanten toornen alzoo te
behooren t ot de groep van hen, die overvol
zitten met voorraden, welke tegen de be
dongen prijzen geen afnemers vinden in
het binnenland en in verband met de
iage valuta door het buitenland niet be
taald kunnen worden.
Of üe Jaarbeurs hun in deze omstandig
heden wanneer zij hun prijzen niet ver
iagen veel baten zal, lijkt ons een wél
gewettigde vraag. Doch niet onmogelijk is
het, dat ter beurze nog een prijzen-aiveau
„ontdekt" wordt, waarop te handelen valt.
De laarbeursterreinen Maliebaan -noord
en Maliebaan-zuid zijn vam een zóódanige
uitgestrektheid, dat de Jaarbeurscommis
sie zeer verstandig handelde door midden
in een restaurant te plaatsen, waar men
zij het dan ook tegen onprettig-hooge prij
zen wat op zijn verhaal kan komen van
den vermoeienden tocht over het kiezel
langs de eindelooze rijen van stands.
Maliebaan-nootd is voor het grootste
Gelijk wij reeds opmerkten zijn uit eerst
genoemde industrie de „ersatzen" verdwe
nen, wat den goeden naam van het Neder
landsche product in binnen- en buitenland
s.echts tol goede kan komen;
Wat de kleeding-industrie betreft, valt
hetzelfde op te merken als bij de schoen
industrie: de vertegenwoordiging is enorm
en de Duitschers en Oostenrijkers, die on
ze Jaarbeurs bezoeken, moeten wel met
leede oogen hier constateeren, dat de aard-
sche goederen toch zeer.... ongerijk ..ver
deeld zijn!
Zoo lieten wij zeer vluchtig en 't
zij eeriijk bekend zeer onvolledig de
industrieën, we<ke op de Jaarbeurs verte
genwoordigd zijn, de revue passeeren.
Wij twijfelen er echter niet aan, of de
lezer zal eenigen indruk gekregen hebben
van de veeiheid, welke de Jaarbeurs biedt
en hij zal met ons overtuigd geworden
zijn, dat deze Jaarbeurs, ondanks de
ruimschoots gememoreerde bijkomstige om
standig'heden zoo als zij is( Van héél
groot belang n10^*. gorden genoemd.
Als onzen totaal-indruk zouden wij wil
len geven: Er ontbreekt nog héél veel
aan, doch men kan t er mee doen;
en niémand zal oe Jaarbeurs bezoeken,
zonder materieel or.... geestelijk iets rijker
geworden te zijn.
Ja, ook geestelijk!
Want al is het met jd eerste plaats
de bedoeling van een Jaarbeurs: een ten
toonstelling te zijn, degenen, die er
heen gaan alleen om aandachtig alles te
bekijken, en te bestudeenen, zulten exveel
ééren.
Vooral tie tentoongestelde producten uit
onze koloniën (al is daaraan,' nog! lang
niet genoeg jtorg besteed) verdient in dit
opzicht de aandacht van oud en jong. Hoe
weinigen zijn er b.v., die weten, hoe koffie
cn thee, en rijst en katoen groeit, hoe
rubber gewonnen wordt.
Mogen de bezoekers van de Jaarbeurs
èn omwille van koopmanschap, èn omwille
van wetenschappelijke leering legio zijn;
het succes van de jaarbeurs toch' hangt niet
aHeen van de deelneming af, doch wordt
voor een welhaast even groot deel ook
bewerkt door de hoegrootheid van de bc-
zoekersmassa.
Wij zouden een ieder willen aanraden:
Bezoekt de 'Nederlandsche Jaarbeurs!
De Jaarbeurs is uw "bezoek overwaard
m gij zult er uw nut mede doen.
Haveloek Wilson is een man roet een
klinkenden naam in de intern aid on ale ar-
'b eiders wereld
Hij is de bekende ledder van den Engel-
schen haven- en bootwerkersboml
Misschien is hij alweer vertrokken, maar
tot voor enkele dagen vertoefde hij nog in
ons land, en het was bij dde gedegenheid,
dat een redactielid der „NI Ort." een onder
houd met hem had.
Natuurlijk kwam daarbij de staking der
havenarbeiders ter sprake.
En leerzaam is, hetgeen een in ar beiders
zaken zoo doorkneed en ervaren man als
Haveloek Wilson, daarover als zijn oordeel
uitspreekt.
Op de hem gestelde vraag, hoe hij in 't
algemeen over stakingen dacht, liet de En
gelecho arbeiders lei der zich volgenderwijs
uit
„Ik vind staken uit den hooee. Ik ben
er buitengewoon afkeerig van. Alleen
als laatste en als uiterste mididel dient
het te worden aangewend en dan zuiver,
niet vertroebeld door politieke of gods
dienstige bijkomstigheden. Men stake
eerst wanneer onderhandelingen geen
effect meer kunnen sorteeren en wan
neer de mogelijkheid dat de eisehen in
gewilligd kunnen worden, nochtans aan
wezig blijft,"
Van algemeene bekendheid" is het, dat de
Communist Bouwman van de federalisti
sche transp ortarbeidens de meening is toe
gedaan, dat die arbeider niet moet meewer
ken om de productie te verhoogen, maar
dat hij, integendeel, die moet tegenwerken,
teneinde do kapitalistische maatschappij
te doen ineenstorten.
Haveloek Wilson acht die opvatting ab
soluut verkeert. Neen, aeade hij:
„Het Is die taak van. een ieder en van.
den werkman zeker, om de productie zoo
hoog mogelijk op te voeren. Die gevaar
lijke meening van Bouwman kan niet
genoeg bestreden woonden. Daar is nu
zoo een meneer met zijn hoofd in de wol
ken. De ineenstorting dar kapitalistische
maatschappij. Kijk eens naar Rusland.
Daar ia zoo tete rebaurd. De arbeider is
er h<nud-&rxn£LBbl orjgrer aan toe, deun hij
ooit in zyn Capitaliefcisch land was. Geen
vaste werktijd; geen vaste woonplaats;
hij moet voor alles dienen, ook voor
soldaat. Wij moeten bü de werkelijkheid
en de mogelijkheid blijven."
Over het staatssocialisme was Haveloek
Wilson al evenmin goed te spreken. „De
socialisatie van bedrijven, vindt in mij in 't
algemeen een heftigen bestrijder," ver
klaarde hij.
Zoo sprak een der meest bekende leiders
van een der sterkste, best georganiseerde
haven- en bootwerkersbonden der wereld.
Maar die man is misschien een leider
van Christelijk en, of behoort tot een der
godsdienstige genootschappen, waar het in
Groot-Britanje van wemeltt
Haveloek Wilson is nóch het een, nóch
't ander; hij is 'n socialist van voel onder
vinding eneerlijk, een man, die
zijn gezand verstand laat spreken en er
naar luistert.
Hetgeen, allerminst van de socialisti
sche arbeidersleiders in ons land kan ge
zegd worden.
ONDER VRIENDEN.
W,TTE HU,S-
^J^£,00lk eog een weinig liefde
kinderlijk hij met zulk een
kon onderdrukken Laura een lach niet
„Dat zuilen we -k
„wanneer ge u knan^. antwoordde zij,
nog niets." p ««draagt; ik beloof
Wm'mi 1™, nll'm™ i"£f '!k
WT vervolgde h^X"
°P Jlet bunnen halen van
- head, omdat hij zich ten uwen op-
zachte vrijheden veroorloofd heeft, welke
wij nog nimmer zijn toegestaan."
„Dit zou inderdaad eert groote dwaas
heid zijn," was haar antwoord met ernstig
««'aat, „daar de eenige vrijheid welke hij
pvi Ver<M>rtooWe in een kus bestond."
Lduard herademde, er viel hem, zooals
jjg^^zegt een steen van het hart, toen
haar ,H na «en'ó' nadenken terwijl hij
j-jlefd-evol aanzag:
is ook al slim genoeg dit d.' snoo
daard uw lippen door een kus varon^rsL
nigd heeft, en u met zijn handen heeft
aangeraakt".
„Zulk een kus", antwoordde zij dade
lijk, „bezoedelt niet, wanneer de ontvang
ster er met mede bewilligd is", daarop
voegde zij' er wéder met een schalkachti-
gen glimlach bij,„Zoo er smetstof
mocht achtergebleven zijn, hebben de zilte
golven der noordzee die al lang geleden
afgespoeld terwijl de zwart zijden japon
waarin ik dien dag gekleed was en die
zijne woeste grepen en aanvatting moest
verduren, door de goedheid van mevrouw
Ohantilgois zooals gij ziet, met een an
dere verwisseld werd".
„En drong de woesteling er nog ver
der op aan dat gij hem lief zoudt heb
ben", vroeg Eduard.
-.Hij herhaalde", vervolgde Laura, „een
derden keer zijn vraag, zoo mogelijk nog
onstuimiger dan de eerste maal, en daar
ik wei genoodzaakt was hem opnieuw het
antwoord schuldig te blijven, legde ik
inijn wijsvinger op mijn lippen en gaf
!crn daarbij hoofdschuddend en schou-
deroptrekkend te kennen, dat ik mijn
spraakgebruik verloren had".
•'Lil.1"' nlc,nu wijsmaken dat gij stom
_vro,eg hij, met de^grpofsle ve.bittei-
ring in zijn denkt me zeker
om den tuin te leiden, aiefc m wü[
zwijgen waar e0 aQtwoord van u ver
wacht en spreken waar ik bet niet ver
lang?"
Weder gaf ik hem jnijn onmacht te
kennen, waarop hy voedend werd en mij
met eenige J^'0v®rwensohingen zijn
eigen geJuk betredende, toesnauwde:
„Houd u maar z/o onnooz»! niet, ik heb
u nog geen drie mmuieü ge,eden de lip
pen zien bewegen, en daar ge toen in
u zelve spraakt, hébt gö me zeker ver
vloekt niet waar. Dat ik mijn lippen
had bewogen, was de waarheid, doch,
gij zult begrijpen, dat ik dit niet deed
om hem te vervloeien, hoezeer ik hem
verfoeide, neen, integendeel, al dien tijd
dat hij mij met rust fet, bracht ik
door met bidden, en dit geschiedde meer
met mijn gedachten dan door mijn mond
daar ik mijn lippen b.woog zonder eenig
geluid te kunnen voortbrengen.
„Zoo gij niet spreken wilt" begon bij
opnieuw, „beantwooi d mijn vraag dan
spoedig op 't papier," en hij haalde een
portefeuiUo uit zijn zak, trok daaruit een
potlood en stelde mij toen beide voor
worpen ter hand. Bevende schreef ik,
nauwelijks leesbaar, de volgende woor
den op eerste bladzijde van het boekje
Martel mij om Gods wil niet langer, de
onmenschciijke behandeling welke gij mij
aandoet, heeft mij reeds van mjjn spraalf
beroofd en mij wellicht voor mijn gan
sche leven ongelukkig gemaakt ik be
zweer n bij den Hemel, ik kan niet spre
ken.... Hoe kunt ge van mij verlan
gen dat ik u beminnen zal, nu gij mij
op zulk eiene gewelddadige wijze aan
mijne betrekkingen ontvoerd hebt. Ik
smeek u bij den eeuwigen Rechter, waar
voor ook gij eenmaal zult verschijnen, om
rekenschap van uw daden af te leggen,
laat uw liefdeloos opzet varen en schenk
mij mijn vrijheid, terug, welke gij
mij zoo wreedaardig hebt ontnomen".
„Je hebt nogal veel te schrijven", sprak
hij grommend, toen jk geëindigd had
en hij mij het boekje ontrukte. Met een
helschen lach om zijne Lppen las hij
deze woorden na: somtijds fronsten zich
zijne wenkbrauwen ais 't een of ander
woord hem niet duidelijk was, doch einde
lijk scheen hij alles gelezen te heb
ben, toen zag hij mjj eenige ©ogenblik
ken vragend aan en zeide: „Zoo het
waar is dat gij stom zijt, steek dan uw vin
gers bij wijze van èen eed omhoog, aoo-
dat_ ik juw_ bewering _kan gelooven'
„Ik voldeed aan zijn verlangen. Toon
haaide hij een revolver te voorschijn, en
djfc vreeselijk wapen op mijn hoofd ge
richt houdende, vervolgde hij
„Vergeet niet,dat gij in mya macht zijt
De eerste maal dat gij beproeft tof
iemand te spreken en mij alzoo het be
wijs levert dat gij mij bedrogen hebt»
zijt ge een kind des doods. Al deze loopen
Zijn geladen, zoo ik in de noodzakelijk
heid mocht komen ooi u te dooden en
ik geen kans zie otu te ontvlucnicn jaag
ik den tweeden kogel door mijn hersens,
want er is mij aan het leven niets gele-
gen.... Hebt ge dat nu gehoord?" Ik
knikte bevestigend, en terwyl ik mijn be-
wustzijn bijna van angst verloor beval ik
mij opnieuw in de hoede des Hemels. Hij
stak het moordwapen weer in zijn zak
en raakte een tijdlang in gedachten ver
zonken. Nu en dan ontwaakte hij uit zijne
mijmering en greep de zweep om het
paard tot meerder spoed aan te drijven, ot
schoon 't zoo snol liep als het kon. Het
arme dier had een strengen meester in hen*
gevonden, meermalen klopte mijn hart van
medelijden, als tk zag dat hij het zoo
wreedaardig sloeg en de zweep de zicht,
bare sporen der kastijding in zijn vleesdh
had achtergelaten.
loopjongens, die u wat echter oiet veej
noodig is van weger de vele wegwijzende
hordcn en banieren op de plaats juwcr
bestemming brengen, gevoelen neiging hun
tarieven tot op Jaarbeurs-niveau op te
schir.cven! i n
Het belang van dergelijke al dan niet
ofticieele vertegenwoordigingen moet mep
niet onderschatten.
deel in beslas- genomen door voedings-
en genafmiddeien industrie, Maliebaan-zuid
door de k leed ingm ij verheid.
i
De stemming tussohen Frankrijk en Engeland
wordt met den dag slechter. De meeste Fran-
sche bladen zijn ontevreden over de beslissing van
de conferentie tie Londen ten opzichte van de
sow jet-regeering. De Matin zegt, dat de conces
sies die er aan het Fransche standpunt gedaan
zijn, louter een vormkwestie zijn. Op gevaar at
overvleugeld -te worden zoo wei door de bood-
genooten als door de vijanden van gisteren, zal
Frankrijk zich ook bezig moeten houden met
het behartigen zijner belangen door geschikte
middelen en aan onze bondgenooten, (Me aan Rus"
land grenzen, steun bekrven in geval van een aan.
val. De Opperste Raad verzoekt hen geen oorlog
meer te voeren met de bolsjewisten. Er zal esen
groote buigzaamheid vereischt worden om den
trouw aan onze beginselen te verzoenen met het
geen het nationale belang gebiedt.
Millerand heeft aan journalisten gezegd, dat
de door den Oppersten Raad tegenover Rusland
aangenomen formule misschien een fictie is. Hij
voegde er bij- Het is een groote verdienste van
de diplomatie zulte een fictie aan de haitd te doen,
waardoor het mogelijk wordt gewichtige belangen
te bespreken zonder iets op te offeren. Wij geven
geen enkele der vroegere genomen beslissingen
op. Het was moeilijk minder kwaad uit te rich
ten. Wanneer het doknment niet volkomen helder
en eenvoudig is, dan is dat niet de schuld van de
mogendheden, maar van de dingen.
Het Journal noemt deze uitspraak van Mil
lerand een schoone en juiste lijkrede voor de
nota van den Oppersten Raad.
De Echo de Paris plaatst boven haar telegram
uit Londen over deze kwestie bet opschrift:
Camouflage-politiek.
De Math» erkent, dat er tusschen Frankrijk en
Engeland aan weerskanten fouten zijn. Engeland
is tot zijn geïsoleerd standpunt teruggekeerd.
Frankrijk tracht van Engeland te verkrijgen een
militair bondgenootschap, onafhankelijk van de
ratificatie door Amerika van het waarborgver-
drag; vergunning om den Rijn zoo lang te be
zetten als noodig is en de bezetting uit te brei
den; krachtdadigen en duurzamen financieclen
en economischen steun voor den herbouw der
natie.
Ons verzoek, zegt de Matin, nopens een aan-
vullingswaarborg op den Rijn, klinkt aan Engel,
sche ooren heel onaangenaam. Er wordt gezegd,
dat die grootere en verlangende bezetting geen
ander resultaat heeft, dan voor Duitschland en
Frankrijk en bij gevolg voor Europa een toe
stand bestendigen, die noch vrede, noch oorlog
is. Het Engelsche opperbevel bèschouwdt het
gebruik van zwarte of Marokkaansche troepen in
het bezette gebied a?s uiterst verkeerd.
EEN DREIGENDE SPOORWEG
STAKING IN FRANKRIJK-
Een algemeene spoorwegstaking op de P. L.
M. Spoorweg Mij., is zeer waarschijnlijk. De
aanleiding is een straf van twee dagen schorsing,
opgelegd aan een arbeider, die, hoewei geen offi
cieel gedelegeerde, zonder machtiging naar het
congres van de soc. federatie te Lyon gegaan
was.
De soJidariteitsstaking breidt zich uit als een
olievlek, eerst ondier het personeel in de om
geving van den betrokkene, daarna het niet-
rfjdende personeel, terwijl beden het rijdend per
soneel dreigt te gaan meedoen. De desbetreffende
besluiten zijn genomen door de syndicaten te
Lyon en Parijs, die de meest vooruitstrevende
zijn, doch buiten de algemeene federatie om, die
nog niet geneigd lijkt een algemeene spoorweg
staking te ontketenen. De dag van heden is be
slissend. In een manifest durven de stakers te
zeggen dat ze „in verband met de econoirnsche
crisis, welke het land doormaakt," tot dusverre
nog alken maar het niet-rijdend personeel lieten
staken, maar door de onbuigzaamheid en provo,
catic van de directie wel verder moeten gaan
Indien ze werkelijk eenige zorg voor den econou
mischen toestand hadden, zouden ze niet om een
dergelijke futiele quaestie als de schorsing van
twéé dagen van één mannetje en buiten de
federatie om, een staking beginnen. De betrok
kene heeft reeds verklaard, dat hij er niet over
denkt bij de maatschappij tusschenbeide te komen
om toe te geven aan den aandrang van het perso
neel.
DE HOME RULE-WET.
Het Engelsche kabinet hield Dinsdagavond,
een bijeenkomst in het Parlementsgebouw en
keurde het laatste ontwerp der Home Ruie-wei
goed. Later in den avond gaf de premier olïicioej
te kennen, dat hij het ontwerp gisteren aan het
Huis zou voorleggen. Dit zal slechts gescnieden
pro forma, zonder eenige verdere toelichting ea
zonder debat.
De regeering heeft nog niet beslist hoe de
verdere behandeling van het wetsontwerp zal
plaats hebben, doch er. is een sterke strooming
ia het kabinet voor het denkbeeld, dat het ont
werp zal worden overgelegd aan een commissie
van leden uit beide Huizen, ten einde het daarin
te onderzoeken en zoo noodig wijzigingen voor te
stellen. Dit plan is indertijd toegepast ten aan
zien van de bel'angrijke constitutioneele quaestie;de
wet betreffende zelfbestuur in lndiè. Ontegenzeg
gelijk beeft toen de gevolgde procedure er toe
gelteté, dat de voorgestelde maatregelen aan be
langrijkheid wonnen en ten slotte in die wet be
lichaamd werden.
Volgens de „Times" was tot Dinsdagavond nog
twijfelaahtig hoe gehandeld aou worden met het
noordelijk deeJ van Ierland. De slot-beraadslagin
gen van het kabinet hebben er nu, volgens het
city-blad toe geleid, dat men gunstig gestemd ia
voor een protestantsche enclave, d.w.z. in hoofd
zaak het zes-graafschappen-plan, waarnevens dan
echter een grens-commissie zal worden ingesteld,
die een homogeen unionistisch gebied in Ulster
zal aanwijzen.
