TWEEDE BLAD.
HET WITTE HUIS.
BUITENLAND
Gemengd Nieuws.
W at de Pers zegt
Hulde aan Sneen.
FEUILLETON
VRiJDAG 27 FEBRUARI 1920
Onze oude kennis, dolle David, gedraagt
zich al zoo half en half, als toekomstig
president der Neder landsehe Sovjet-repu
bliek, onder den naam van David den
Grooie.
De verwatenheid, waarmede hij bij
voorbeeld in den Ameterdamsehen Baad
het hoogste woord voert, zou slechts ver
makelijk wezen, ais de omstandigheden,
vastgekoppeld en voortvloeiend uit de sta
king in de haven®, waaraan zijn naam zoo
nauw verbonden is, niet tot ernstige be-
zoigdbeid aanleiding gaven.
Die bezorgdheid laten we echter gaarne
voor een oogenbiik varen, nu David dezer
dagen zoo ongezouten aan 't verstand ge
bracht werd, dat men ham niet alleen veel
liever zag gaan dan komen, maar dat men
hem bij dat gaan, met alle pleizier met een
hard handje wilde helpen.
Het tooneel verbeeldt Friesland's tweede
et ad, Sneek.
mSr sprTkUenDaVid verledea Maandag ko-
Iwvtuuilijk niet over koetjes en kalfjes.
H tl zou er zijn rol van revolutie-zaaier,
van oproer-kraaier komen spelen.
lichter, om een Friesche spreekwijze te
gebruiken, hij is daar leelijk op de koffie
gekomen.
David sprak en verkocht gratis zijn on
zin, zooals altijd en overal.
Ontzaglijk veel menschen waren op de
been.
Honderden dorpelingen waren uit den
omtrek naar Sneek getogen, maar niet
om Oavid toe te juichen, niet om na het
iteeren zijner drogredenen, met „don
erend applaus in te vallen.
Die menigte, welke blijkbaar David
jHet konden luchten of zien, was
komen opdagen, om van haar vijandige
gezindheid jegens den revolutionnair blijk
te geven.
Zij had hem dolgraag eens aan den lijve
laten voelen, dat gasten van David's al
looi, in Sneek niet geduld worden.
David sprak, maar oogstte niets dan ge-
jouw, gesis en gefluit in.
Zijn verdiende loon.
Na aloop der vergadering, toonde de me
nigte veel neiging, om David kosteloos te
onthalen op een koud bad in de gracht.
De kreet „gooi hem in 'f, water", was mi
nutenlang niet van de lucht.
David werd door poliüe-agenten die
„slaven der kapitalisten", die „knolsmeris
sen" zooals ze door hem en zijn handlan
gers in de „Tribune" gescholden worden,
naar huis geleid.
Zonder de bescherming der dienaren van
«hm H. Hermandad, zou David waarschijn
lijk tegen zijn zin kopje onder gegaan zijn.
Door de gymnasiasten en leerlingen der
B. School, was een manifest verspreid,
Waarin hun medeburgers werden opge-
Bravo, hulde aan Sneek!
Zooals in Sneek. moest David en consor
ten in al onze steden en dorpen ontvangen
worden.
Waarmee we niet willen beweren, dat
men hen op een onderdompeling in de
stadsgracht of de vaart zou dienen te ont
halen.
Sneek gaf een schitterend voorbeeld van
v°or revolutionnaire propaganda.
le> onder de gemeenten in Nederland,
volgt?
DE BOLSJEWISTEN AAN ONZE
grens?
te Aa.£dHn ge-
Russische troepen ""^«ikheid, dat de
grens zouden verschijn 0aZö 0oi6tel«ke
„N. Rett. Crt^dTaia^V^tbj^ho1u.wt de
van dit geval en besluit er uit;02 ®1*1
„De veronderstelling van deze moge
lijkheid is heelemaal niet belachelijk,
evenmin als de verwachting, dat het
water van de Lek de polders bij Ledden
zou overstroomen, in geval onze dijken
eens plotseling in bordpapier werden
veranderd. Want wat tusschen den Rijn
en de Westgrens van Knsland aan mili
taire dekking staat, is tegen een even-
tueele aanwas van dien aard niet veel
toter waard dan bordpapier tegen wa-
DE KRUISERS „JAVA" EN
„SUMATRA".
Worden de beide kruisers, die op stapel
staan, en waarvan de rompen gereed zijn,
afgewerkt, dan kost dit veel geld.
Maar wanneer zij niet worden afge
bouwd kost het ook veel geld.
De vorige Minister van Marine wilde
den bouw der schepen stop zetten.
De Minister ad interim stelt thans voor
den bouw te voltooien, en hij voert daar
bij als argument aan, dat bij liquidatie
van dien bouw, dit een verlies zou beteekc-
neu van 17 if miÜioen.
Van een zuiver commercieel standpunt
beschouwd geeft de Minister dus de voor
keur aan afbouw boven liquidatie.
Het „Centrm" vestigt er de aandacht op
dat op deze omstandigheid in de Memorie
van Toelichting sterk de nadruk gelegd
wordt.
„Want al acht de Minister de schepen
bruikbaar voor ons land, aan het slot
zijner toelichting komt hij er op terug,
dat de schepen, eenmaal afgewerkt zijn
de, voor andere maritieme mogendheden
ruimschoots de waarde zouden hebben
van het bedrag, dat thans nog daaraan
ten koste moeten worden gelegd.
De afbouw is dus „in het welbegrepen
belang van 's lands financiën."
Een motief, dat ongetwijfeld de beko
ring der nieuwheid vertoont, maar waar
bij dan wel de opmerking mag worden ge
maakt, dat oorlogsschepen snel plegen te
verouderen en dat het de vraag is of zelfs
in aanbouw zijnde vaartuigen over enkele
jaren nog de waarde zullen hebben, welke
men daaraan thans toekent.
OaarJ een^eoma'f van PIan 0111 mii
mijn goede rnoLi d te voeren, ver van
«laar. verlaten Van ,ea wellicht zou ik
iB, een vroegtijd^"^m'i dierbaar
«lat een der mijnen e'erv6?- «»der
ven of wat mij overkomen*^
„Een oogenbiik kwam de gedachte in
mij op mij op mijn© knieën voor den
kapitein neder te werpen en hem te bedui
den dat ik schrijfgereedschap verlangde
ten einde hem op die wijze de .gansch©
toedracht der zaak mede te kunnen deelen.
Ik wilde een blik van d.epe verachting
°P mijn ontvoerder slaan en döor een
kenaar, ais wensento ik üem met beide
handen terug te duwen, den gezagvoer-
~er opmerkzaam maken, dat ik reden
i dén man te vreezen en dat hij dus
"■T'Ceicen moest welk geschil er tus-
VV'1 on3 bestond.
Ma^r Freundlich. hield_onophoudelijk het
DE NEDERLAAG DER ENGELSCHE
REGEERING.
Wij meldden gisteren, dat Asquith in
pais.ey een schitterende overwinning heelt
aehaaid. wat een nedenaae beteek ent voor
de coalitieregering, als wier tegenstander
de oud-minister in het krat trad. Want het
moge waar zijn, dat Asquith's persoonlij-
ze bekwaamheden tot zijn stembusoverwin
uing bijdroegen, wij weten maar al te gied,
oat in een verkiezingsstrijd lang niet enzei
ue persoon weegt. Dit klemt te meer, waar
Asquith in zijn redevoeringen hefiig te keer
ging tegen de nationalisatie-ideeën der ar-
neideispartii en dus een deel der arbeiders
van zich afstootte en de regeering van
Lloyd üeorge al evenmin vriendelijk be-
nandelde. De conclusie is dan ook gewet-
iigd. dat het volk aikeerig wordt van de
veel-be,oven. maar weinig-geven politiek van
Llovd George en een anderen koers uit wil.
Wii laten nog eenige persstemmen over den
uitslag volgen:
De „Dahy Mail" zegt: „Er is niets ge
heimzinnigs omuent de redenen, die een te
genstander der regeering overwinnend uit d
stembus deed komen en haar medestander
onder aan de lijst deed komen.
Asquith's terugkeer naar Westminster
klinkt als een waai schuwing voor een po-
de zwakste in de politieke geschiedenis, we-
gens haar mislukking de openbare meening
in het Lagerhuis kenbaar te maken."
De „Times": „Asqunh is zegevierend ge
kozen en zal, naai wij vernemen. a.s. Maan
dag zijn p-aats in het Lagerhuis weder
innemen- Wii heeten hem welkom bij zijn
terugkeer in het parlement, niettegenstaan
de wij in veel met hem verschilden om
trent ziin politiek en zijn gebrek aan be
slissingen in de eerste perioden van den
oorlog. Wii gelooven dat hii er veel toe zal
bijdragen om het stralend prestige van hei
Lagerhuis te verhoogen. Hij is een grooter
parlementair dan eenig ander, die nu in het
Lagerhuis zit en hij is steeds een trouwe
wachter geweest van de rechten en privile
ges van het parlement. Wij zijn er zeker
van dat hii nret zal dulden dat de leden
van het Huis zullen behandeld worden met
die minachtende onverschilligheid, die bet
optreden van het Kal -et het laatste jaar
heeft gekenmerkt. Om u-ze reden, meer dan
eenig ander, verlangden zooveel mannen en
vrouwen, die altijd m hun politiek tegenover
Asquith stonden, er naar hem weder in
Westminster te zien-"
De „Daily Chionicle" zooals bekend
het officieuze Lloyd George-orgaanverbergt
handig haar spijt en schrijft: „Alle libera
len. van den eerslen minister af. zullen er
zich over verheugen dat Asquith terug is
m het parlement, en wij gelooven dat hun
voldoening daarover gedeeld wordt door de
meeste hunner landgenoolen. zonder onder
scheid van partij.
Er is hier geen sprake va een slag aan
de coalitie toegebracht. (De druiven zij'n
zuur!)
Zooals wii reeds bij de opening der ver
kiezingscampagne zeiden, toen wii de hoop
uitdrukten dat Asquith zou slagen, geloo
ven wii dat er thans in de politiek niets zoo
zeer noodig is als een hereeniging in de
liberale partij- Laat ons hopen dat hij in
staat zal wezen ziin overwinning te gebrui
ken in denzelfden geest als hii haar won.
De overwinning als zoodanig is een be
langrijke persoonlijke zegepraal, zelfs voor
een staatsman, die zulk een groot verleden
achter zich heeft."
De „Morning Post" schrijft meer rond
uit: „Wii kunnen ons niet rangschikken on
der de bewoderaars van Asquith. Integen
deel. wii achten hem een politicus, die
groote scrade aan dit land berokkende. Hij
stond aan het bewind in die ernstige jaren
vóór den oorlog, toen dit land zich had
moeten gereed maken tegen het gevaar, dat
hij had moeten voorzien.
„Men zegt dat politici niet liefhebben of
haten; toch meenen we onder Asquith's
hardnekkige pogingen om in het Lager
huis terug te keeren. te ontdekken een die
pe en sluimerende vijandschap.
„Lloyd George zou misschien verstandi
ger gedaan hebben als hii een krachtiger
houding had aangenomen door Asquith bui
ten het Huis te bestrijden. Hii heeft nu toe
gelaten een tegenstander, dien hu moeite zal
hebben te beantwoorden en onmogelijk zal
kunnen bevredigen.''
DE TURKSCHE KWESTIE.
De „Daily Mail" vernoemt- er nu
nauwelijks meer twijfel is of Europeeach
Turkije zal beperkt blijven tot Konstanti-
nopel. De rest van bet oude Europeesehe
Turkije zal onder mandaat v£m den
kenbond worden bestuurd.
De parlementaire medewerker van de
„Daily News" deelt mede. dat duizenden
telegrammen in het Lagerhuis ontvangen
zijn om te protesteeren tegen de beslissing
van den Oppersten Raad, om Konstantino-
pel in banden van de Turken te laten. De
debatten over KonstantinopH en Armenië
zullen Donderdag in plaats van Maandag
gehouden worden. Het belooft een hoogst
belangrijke zitting van het Lagerhuis te
zün.
De tegenstanders van de regeering zui
len trachten, indien zij geen herroeping
van de beslissing omtrent Kon-
etrntinopel er door kunnen krijgen, een
oplossing te vinden in dien zin, dat de Tur
ken van hun wereldlijke macht in Kon-
stantinopel worden beroofd en de sultan
daar alleen mag blijven als de Kalief, een
soort van Pans zonder wereldlijke macht,
DE ADRIATISCHE KWESTIE.
Het antwoord van president W ilson in
sake de Adriatische kwestie ia te Londen
aangekomen. Een Reu ter-telegram meldt,
dat volgens de „Daily Tel." in de kringen
oer Vredesconferentie wordt verklaard,
dat Wilsons antwoord niet gunstig is voor
een spoedige regeling van de Adriatische
kwestie. Het heet. dat het antwoord in ver
zoenenden geest is gesteld, dat het geen
dreigementen bevat, maar dat het stand
punt er in wordt gehandhaafd, ontwikkeld
ra de Engelseh-Franseh-Amerikaansehe
nota aan Italië van 9 December.
(Hetgeen dus zeggen wil. dat Wilson op
Volgens d© „Köln. Ztg." zou de voorloo-
pig© opvolger van Erzberger reeds be
noemd zijn. Men gelooft, dat dr. Otto
JöLlinger, redacteur van de JD. Allg. Zt."
voorloopig met d© leiding van het rijksmi-
nisterie van financiën belast is.
De „K. Z." schrijft over het geval Erz
berger: „Den man met het ijzeren voor
hoofd en het ruime geweten is de leiding
van het rijksministerie van financiën ont
nomen, op eigen verzoek. Hiertoe is hü,
zooals hij zelf zegt. door de in de couran
ten geuite beschuldiging van verkeerde
belastingopgaven, genoodzaakt geworden,
türzberger's belastingopgaven zijn geen
particuliere aangelegenheid meer. Zij zijn
het evenmin in alle andere zaken, die in
Moabit in den 1°°P V3® de laatste weken
aan de verbaasde wereld onthuld zijn. W»4
daar aan het licht is gekomen over ürz-
berger's zoete winsten en die van zijn po
litieke vrienden zou een anderen man in
gelijke omstandigheden, al lang aanleiding
gegeven hebben om tot den afloop van het
gerechtelijk onderzoek ontheffing nit zijn
functie te verzoeken Erzberger echter
bleef Die is uit een ander moreel bont ge
sneden dan andere mensohen. En ook
thans heeft hii de hoop weer chef van het
departement va® financiën te kunnen wor
den, niet opgegeven.
Hoe wanhopig n-ezDerger zich vast
klampt aan zij®minmtïrieelen zetel, blijkt
hieruit, dat bij last heeft gegeven den
verkoop te verbiede® va® Helfferioh's bro
chure „Fort mit Erzberger en
bevel beslag is gelegd op de brochure,
waarin Erzberger8 oesoshrijvingebiljetten
gereproduceerd zouden worden.
Intusschen hecht de rijksregeering al
leen waarde aan het resultaat van het on
derzoek inzake de belasting-ontduiking.
Valt dit negatief uit, dan zal de regee
ring Erzberger, niettegenstaande alles,
wat in het proees-Helffericht is gebleken,
weer vol liefde in haar armen sluiten.
Indien ten minste de centrum-partij haar
geen streep door de rekening trekt, nog
gevende om politieke reinheid.
Maar wie vraagt nu nog naar rein
heid? Niettegenstaande de algemeene duur
te zijn witte vesten in de politiek nog
goedkoop.
NOG MEER VERSTANDIGE WOORDEN
GEMENGDE BUITENL BERICHTEN.
Wie niet werkt, wordt gegeeeeldi
We hebben vroeger al een en ander om
trent den dwangarbeid in Rusland ver
teld. Thans komt de Morning Poet met de
tekstueele vertaling van voorschriften uit
de Russische arbeiderswet. welke voor
schriften zjjn uitgegaan van het volks
commissariaat van J ustitie. Het eerste ar
tikel van de eerste afdeeling luidt als
volgt:
„Alle burgers van de socialistische fe
deralistische 60vjet-republiek, met uit
zondering van degenen, dae genoemd zijn
in de art 2 en 3, zijn onderworpen aan
dwangarbeid."
De uitzonderingen zijn personen onder
de 16, boven de 50. invaliden en:
„zwangere vrouwen gedurende een peri
ode van 8 weken vóór en 8 weken na haar
verlossing" alsmede gestudeerden, die
dwangarbeid op de scholen verrichten".
Zóó is de wet en, naar de Morning Poet
verneemt, is zij thans aangevuld met het
recht om de arbeidere die niet werken wil
len, te geeselen en is de aanvankelijk vast
gestelde 8-urendag, verlengd tot 12 uur.
Arbeiders, die niet werken willen, zullen
worden gegeeseld!
Zelfs in Wee non-
De spoorwegstaking in Frankrijk.
Bij het onderzoek der Belgische be-
greoting voor 1920 in de centrale sectie uit
de Kamer is aangedrongen op zuinigheid.
Er werd op gewezen dat het bestuur van
het land in 1911 180 millioen kostte en in
1920 928 millioen. Er werden voorbeelden
genoemd van gebrek aan samenwerking
tnssohen de verschillende departementen.
Zoo zijn drie departementen bezig met het
opstellen van een veestatistiek.
Op het wetsvoorstel Colaert cn. inza
ke de toelating der vrouwen tot het kies
recht voor de gemeenten in Belgie, is een
amendement-Max ingediend om de leef
tijdsgrens van 21 op 25 jaar te brengen en
te bepalen, dat de kiezeree tenminste een
jaar (in plaats van zes maanden) in de
gemeente moet woonachtig zün.
Het Engeleeeh Lagerhuis heeft een
motie aangenomen ter verhooging van de
pensioenen van de voor zekeren datum ge
pensioneerde politiebeambten. De motte
werd goedgekeurd met 123 tegen 57 stem
men. ondanks bet verzet van de regeering.
Aan deze nederlaag van de regeering
wordt echter geen politiek belang gehecht.
De stad Gent heeft besloten Visé te
„adopteeren" en daarvoor een bedrag van
100.000 francs bsechikbaar gesteld.
Officieel wordt uit Madrid gemeld,
dat de Spaansche minister van oorlog ge
machtigd is oorlogsmateriaal voor een
waarde van méér dan acht millioen pese
ta's van «ie Briteche regeering over te ne
men.
EEN VOORDEELIG ZAAKJE.
De firma B. te Westmaas (Z. Holland),
moest een partij lijnzaad naar Egypte ver
zenden dat te Rotterdam moest worden ge
laden. Door de staking kon hij te Rotter-
dam geen volk krijgen. Hij bood daarop
aan de arbeiders in zün woonplaats 3000
ter verdeeling, indien zij te Rotterdam wil
den gaan laden. Daarop werden 23 man
in een bootje naar Rotterdam vervoerd en
na een dag en een nacht gewerkt te heb
ben, was de arbeid volbracht en konden zjj
de 3000 verdoelen.
Een 40-tal Rotterdamsche stakers kwa
men daarop naar Westmaas en bedreigden
de arbeiders, die evenwel verklaard heb
ben, dat, indien zü weer eens zoo'n zaakje
konden krijgen, zü daarvoor te vinden zou
den zjjn.
DE DIEFACHTIGE EKSTER.
Eksters zijn bjj gelegenheid brutale die
ven Het volgende voorval bewijst dit weer
Te Breedevoort (Geld.) heeft een tamme
ekster bij een der ingezetenen een brutalen
diefstal gepleegd. Door een opengeschoven
raam wist de ekster in de voorkamer te
komen en baalde uit een doosje, dat op de
tafel stond een gouden dameshorloge,
waarmede hij op de vJncbt ging Een schut
ter le*de op den dief aan. maar schoot mis
Hot horloge is tot nu toe nog niet gevon-
den,
BESMET BORSTELWERK.
De Centrale Gezondheidsraad maakt het
volgende bekend:
Van Engelsche zijde ia gewaarschuwd
tegen Japansche scheerkwasten, omdat die
met miltvnur besmet kunnen zijn.
In het centraal laboratorium ten behoe
ve van het Staatstoezicht op de Volksge
zondheid zün enkele van die kwasten on
derzocht en daarbü werd er een met milt-
vuur besmet gevonden.
Men zü dus voorzichtig bü het bezigen
van Japansch bopstelwerk en neme dit
niet in gebruik dan na behoorlijke ont
smetting. De ontsmetting kan plaats heb
ben pp een der volgende wijzen:
a. De kwasten of borstels worden ge
bracht in een gesloten stopfleseh of ander
gesloten vat met 8 maal verdunde han-
ddsformaline en daarin goed geschud. De
flesch met vloeistof en kwasten of borstels
wordt dan gedurende 4 uur geplaatst bij 45
gr. C. en af en toe geschud. Na afloop wor
den de kwasten of borstels in water af ge.
spoeld en gedroogd.
b. De kwasten of borstels worden in een
afgesloten flesch of ander vat met 8 maal
verdund© en tot ongeveer 55 gr. C. verhitte
(dat is zoo hoog. dat de hand het er juist
©en oogenbiik in kan uithouden) handels-
formaline gebracht, daarin goed geschud
en dan in een verwarmd vertrek geduren
de 24 uren geplaatst en af en toe geschud.
Na afloop worden de kwasten en borstels
in water afgespoeld en gedroogd.
oog op mij gericht cn de hand aan pijn
revolver, welke hij thans onder zijn jas ver
borgen hield. Had ik aan mijn voornemen
gevolg gegeven, dan ware er mijn le
ven dadelijk mede gemoeid geweest. Want
zeker was het mij geworden, dat Freundlich
voor niets, zelfs den dood niet terugdeinsde
Er schóót mij dus niets and-rs over dan
in mijn lot t© berusten en mij opnieuw
in tb bescherming eener al wij ze Voorzie
nigheid aan te bevelen.
j;Nog geen uur waren wij aan boord,
of het schip ging in zee. Nooit zal ik de
aandoening vergelen welke mij overmees
herde toen de vaderlandsche kust lang
zamerhand uit mijne oogen verdween, al-
te hoop scheen toen voor mij verloren,
want h©t leed bij mij geen twijfel meer
dat ik mijn dierbare betrekkingen nooit
moer terug zou zien.
Dieae sombere gedachten verdrongen bij
mij elk ander denkbeeld. Flauw en half
mae Li telloos als ik mij gevoelde daar
Freundlich door den spoed waarmede wij
reisden mij en zich zeiven geen tijd
gund© iets te gebruiken vergat ik mijne
noodigste behoeften. Wij hadden eenig©n
tijd in d© kajuit doorgebracht toen een der
passagiers (wij wraen, zoo ik meen, tien
in getal) die van boven kwam, ons met ©an
bedenkelijk gezicht verbelde, dat er een
mist kwam opaede®- aj de passag.ers gin
gen daarop tiaar boven, wij volgden hen
en bevonden dat het waarheid was. Toen
h©t zoo wat n®3* elven liep, werd de
mist zoo «hk, dat wij ©ïkaax op geringen
afstand niet meer koudon zien.
pit had volstrekt geen vermoeden van
«enig gevaar, maar toen het volk onzen
toestand ale zeer hachelijk voorstelde, be
gon ik van angst t© beven, want ik zag
mij in de toekomst reeds een prooi der
golven. Tóen ik £phter mjjn toestand
bedaard overwoog, kwam ik tot mij zel
ve, en het gevolg daarvan was, dat er
eene onverschilbgheid voor Let leven In
mij opkwam, db mij het mogelijk te
Verwachten onheil met kalmer blik te
gemoet deed zien- „Is het niet beter",
dacht ik bij mij zelve „mijn graf in
z©e te vinden, dan nog langer een leve®
vol jattende te leiden in de nabijheid
van 'dat roofdier, dat zich Freundlich
noemt", Een der matrozen luidde voorop
de klok, waarschijnlijk om te waarschuwen
wanneer er schepen in aantocht waren, die
onze voorop geheschen lantaren door den
dichten mist niet opmerkten. Ik zou echter
denken dat die voorzorg niet veel beteeken-
da. want mij dunkt, het geluid van de
klok gaat door het onophoudelijk gebruis
der zee verloren, ook moest dunkt mij
d« mist iederen schellen klank verdooven
althans zoo kwam het mij voor. De kapitein
die, zooals ik vernam 's middags niet ge-
getjen had, deed zich beneden te goed aan
een bordje groene erwtensoep, wij hepen
onderwijl het scheepsvolk mooi in den
weg, maar geen der passagiers gaf gehoor
aan hun raad om naar beneden te gaa®,
daar zij alle® gaarne bij de hand waren,
ais er iets gebeurde. Het liep zoo wat
naar twaalven toen de bootsman in de kajuit
w*ad geroepen. Ik kan mij zij® naam nog
goed herinneren, hij heette IJsbrand en
scheen een goed mensch te wezen.
„Waarom Lacht gij?" vroeg Laura Edu-
ard met opmerkzaamheid aanziende.
„Och, het was slechts een glimlach
omdat alles wat ge mij vertelt, zoo juist
overeenstemt met hetgeen ik reeds ge
hoord heb. Die IJsbrand Kolmir waarvan
gij spreekt, is juist de man die mij alles
heeft verhaald. Hij is naderhand legger
geworden. Ik heb hem op een schip ge
troffen dat De Albatros heek Hij is
ongeschikt geworden om te varen, daar zijn
been verdraaid is ten gevolge eener wor
steling '"'l boord van De Zeemeeuw kort
nadat me® u omgekomen waande. Dje wr
steling had plaats met Freundlich, de
Legger kon hem niet uitstaan omdat hij
terecht meende dat de snoodaard u mis
handelde".
„Zoo dan heeft de grijze zeeman *t
nog voor mij opgenomen God zeger.e
hom Het spijt mij echter, dat zulk een
goede d-iarl een dergelijke slechte beloo
ning moest ontvangen", sprak Laura mei
jen pvH. en na een weinig rust genome®
te hebben, vervolgde zij:
jrir kan met het verdere gedeelte van
m(jn verhaal kort zijn, ten eerste omdat
mij er zelve weinig van bekend is en
ten tweede, omdat gij er zeker door IJ»*
brand meer van weet dan ik u ver.
teilen kan.
„De bootsman was nauwelijks beneden,
ef een hevige schok, vergezeld van een
afieüg gekraak, dat ik nooit zal vergeien
en ik in mijn verbeelding nog altijd
hoor, wiiqrp mij tegen den groo.en mast,
op w^lks hoogte van het dek ik op
dat pogenblik heen en weer liep. Freund.
jp.hi, die naast mij Btond, werd met zijn
hoofd tegen de verschansing geslingerd,
en ik verloor hem door den dichien nevel
©n den schrik welke mij bevangen had
uit het oog. T-
<Wordt vervolgd.)
Wekt, om met woord ent daad tegren het
Communisme te protectee ren.
wnTn°-5.en®.h®t Bandel«b lad" 5® 0p de eom-
11
pulairen opstand legen de coalitie; zij is
terzelider tijd een vewiit aan de oppositie,
züu stak blijft sta-an.)
EBZBEBGEK.
Het Engelsche parlementslid Thomas Richards
algemeen secretaris van de mijnwerkersfederatie
in Wales, heeft, sprekende in zijn kiesdistrict
Ebbw Vally een feiten aanval gedaan op de voor
standers van „directe actie''.
Hij zei de dat het noodug geworden wasde wer
kende klasse flink toe te spreken, want zij wa
ren bezig „de baas te spelen" en ©ver iedereen
de baas te wilJen spelen.
De vermeerdering van bun kracht was voor
hen een verleiding om tot geweld over te gaan,
doch het land was op .gevaarlijk terrein" en bij
deed een beroep op de werklieden, voorzichtig te
zijn in het gebruik van hun macht.
Degenen, die in den oorlog pacifisten waren,
predikten thans directe actie en waren bezig het
land naar de revolutie te voeren. Gedurende den
oorlog wilden die mannen geen druppel bloed vac
een Duitscher vergieten, maar tahns waren zij be
reid het bloed te doen vergieten van bon eigen
landgenooten.
De Britsohe werkman genoot meer vrijheid dan
iemand ter wereld en hij waarschuwde er zijn
hoorders tegen een hersenschim na te jagen, die
hen naar den afgrond zou voeren en den voor
uitgang honderd jaren achteruit zou zetten_
Het had' er veel van dat velen uit den 'oorlog
waren teruggekeerd met het Duitsche idee „da
macht recht is."'
Wii Jteeron dus terug- tot de slavernij,
tot het oude heidendom!
En wie tot geeselen der arbeiders bevel
geven, zijn de lieden, die zeggen het oude
Czarendom omver te hebben geworpen tot
redding van het proletariaatll
Het is niet te gelooven, maar toch is het waar,
het langzaam stervende Weenen, gemarteld door
honger, kou en dtrizende andere zorgen, heeft
zijn carnaval gehad, gelachen, gezongen, gedanst,
gemald, en het geld met handen vol uit de ramen
geworpen. Alsof alles, wat Weenen tot nu toe ue
lijden heeft gehad, niets dan een bange droom is
geweest. De Weensche correspondent van de
„Köln. Ztg." vertelt'van de carnavalsfeesten en
hij ergert zich erover, dat geen enkele stem deze
zotternij bestreden en het vermagerde volk, dat
dag i-n dag uit de zweepslagen te voelen krijgt van
den vrede, tot de orde geroepen heeft.
„Avond aan avond, eiken nacbt ging het in
Weenen zoo uitgelaten toe, dat al het hulpge
schreeuw, al het bedelgeroep van de regeering als
een hoon klonk. Deze carnavalsdagen waren
één enkel, leelijk lachen over de zotheid en on
zinnigheid."
Alleen de in de verdrukking geraakte midden
stand, de kleine burgerij, de ambtenaren, namen
aan de „feesten'' der oorlogswinstmakers en van
het jubelende proletariaat geen deel.
De staking op de P. L. M. is vrijwel volledig.
Men vreest, dat de beweging zal overslaan op
de andere spoorwegnetten, waar men thans nog
wacht op de bevelen van de federatie. De leiders
schijnen overvleugeld te zijn door de extremisten,
zooals dikwijls in den laats ten tijd geschied is. De
secretaris van de federatie Bidegarray ligt ern
stig ziek aan longontsteking. De regeering staat
in contact met de maatschappij en de federatie.
Indien de staking voortduurt, zou dat hoogs*
nadeelig kunnen worden voor de Jaarbeurs va»
Lyon, die i Maart geopend wordt
