TWEEDE BUD
büi'ienlaInd
HET WITTE HUIS.
Trekken uit Kennemerlani)
ten ernstige beschuldiging
FEUILLETON
MAANDAG) MAART 1920
COMMUNISTEN IN DUITSCHLAND.
GEMEN60E BUITENL BERICHTEN.
EEN PRAATJE OVER VOLKS
ONTWIKKELING
„Een goed begin is het halve werk",
orakelt een heel wijs oud spreekwoord. En
omdat wij in onzen verlichten tijd maling
hebben aan al wat wijs en oud en goed is,
daarom permitteer ik mij dit praatje te be
ginnen met iets, dat absoluut niets uitstaande
heeft met de kwestie der Volksontwikkeling.
Het is namelijk een eerste vereischte voor
iemand, die zich per pen tot een groep van
lezers richt, dat zijn naam bij dezen in on
verdachte» geur staat van allerlei schrijvers-
deugden De geschriften van Frits blijken
besproken te zijn in den Raad van Wijk aan
Duin. Ontkend mag het niet worden, mijn
eerlijkste vriend, die oor- en ooggetuige van
het geval was, heelt me de zaak haarfijn over
gebracht, 'tGing er daar rondom de fameuse
fusie naar toe van „moeke, wat heeft u
lieve jongens!" De heer Eerhart, hartstoch
telijk voorstander van die mooie samenvoe
ging, ontplooide ter staving van zijne ver-
eeuigingsleuze eenige exemplaren van de
„Nieuwe Haarlcmsche" en hij las daar tol
innig vermaak van mijn schalkschen vriend
groote brokken fusie-proza van dien onbe
kenden Frits voor Tot dusver geen reden
tot opstand. De heer Kruithof was het, die in
zijn oppositie onrechtvaardig werd, als hij
zeide, dat die Haarlcmsche krant één lijn
trok en zelfs lichamelijk eenzelvig was met
het Beverwijksche dilo-tje, dat van zijn kant
natuurlijk ais Beverwijk, ergo volgens den
heer Kruithof, geïnteresseerd en partijdig was,
Hier veroorlöve deze opposant het mijnen
bittelbaren vingeren dat zij jeuken van vecht
lust, nu dermate en ongegeneerd de heilige
waarheid gekrenkt werd. De „Nieuwe Haar-
h-Uischc" als gewestelijk blad houdt er geen
favorietjes op na en denkt vooral niet plaat-
selük De lezers uit Wijk aan Duin zien
haar even lief als die van Beverwijk. Als
zij dus, onverschillig of het bij de graiie
is van Frits of een anderen medewerker,
dc fusie voorstaat, dan is dat, omdat zij,
redeneerend in de lijn van onze regeering
in het algemeen en van bevoegde deskun
dige mannen in net bijzonder, in deze samen
voeging der beide gemeenten het heil en
den vooruitgang ziet van het geheel en van
de deelen. Men schrijve ons dus geen ijver
toe voor geniepige enge belangetjes. En voor
al men geloove niet, dat wij meer speciaal
Beverwijksch denken en wenschea. Wij ach
ten ons zeiven daartoe te eerlijk en te loyaal
Ziezoo, de verdachtmaking is recht gezet.
Ons blazoen is weer vrij van alle smetten.
Wij kunnen eindelijk met het beginbe
ginnen. Het praatje over volksontwikkeling
Hoe ik daar zoo toe kwam? Twee aanleidin
gen, ais ik het aldus zeggen mag. Een poiie-
miek tusscben den directeur vau ons ©enigst
eenig schouwburgie en een uitbarsting' van
vrouwelijke snaaksheid, waarvan Frits hel
odes behalve benijdenswaardig slachtoffer
Was, zoo baarlijk Don Juan-achtig als zijn
Uiterlijk mogelijk coit mocht lijkeu.
Het gebeurde zoo. Heel eenvoudig. Ik plas
in een Goudsche-kaas-zonuetje niet veel dageu
geleden over onze Baanstraat, als drie jonge
vrouwen in lollig groepje bijeen voor de
woning van een barer haar bijzondere uui-
dacht op mijn passeerende persoonlijkneid
concenlreeren. En cpeans een elleboog-stootje
naar elkaar, een Paradijssnoepig Eva's ge
grinnik. Toen brutaal trompette liet over de
straat naar mijn linkerschouder: „Zeker aan
den bittere geweist?!" Mijn antwoord bleef
grollen in mijn wraakzuchtige borst. Mijn
eergevoel en eerbied door dik en dun voor
het zwakkere (hun, mijn drie Eva's!) geslacht,
geboden mij het zwijgen en verboden aan
mijn zelfde eigenheid de dames ook maar
met een blik te verwaardigen, dit laatste om
haar de gelegenheid te ontnemen nog laffer
uit haar dommen hoek te komen. Thans was
ik er met een onverstaanbare laatste lieflijk
heid van minder schetterend kaliher van af.
Die uitbarsting van vrouwelijke snaaksheid,
w' n\en de polemiek. Deze laatste, in ge-
nestri i<i °n tuift-Holiajidsch ook wel pen-
recieur van Maiwm Stroucken^e"
werker van „KeiHiemerland" l'rdsr"
borstelde genoemden directeur den rUg' uU"
omdat hij smet tienderangsstukken uitkwam en
volgens zijn idee aldus blijk gaf geen snars
van de eischen des modernen tijds te begrij
pen. De dirécleur, niet verlegen, gaf dadelijk
goidijnvuur af met heel zware stukken op
de sleilingen van zijn aanvaller. Ik geloof
waarachtig, dat van deze laatste niet veel
ovei gebleven is, want sinds zweeg de voort-
varenoe idealist als eenLandru. Hoe
die goede directeur dan redeneerde? Och,
heel eenvoudig, maar ook heel logisch. Eer-
ste-klasslukken zijn mooi en goed voor ben.
die ze begrijpen. De Beverwijker in doorsnee
begrijpt zc echter niet Dus o, heerlijke
filosofie! deugen eerste-klass tukken voor
den Beverwijker niet Hijzou er zich aan
vergeeuwen, en ik, aldus de directeur, kreeg
er een finaneieelen strop aan.
Met den braven man moet ik een beetje
smartelijk conslateeren, dat die stukken nog
niet voor- den Beverwijker deugen. Nog niet.
Want bet kan komen ba jarenlange, na ge
duldige en tactvolle opvoeding. En ja, een
volk, waarvan vrouwelijke leden zich zoo aan
eerzame voorbijgangers te buiten kunnen gaan
als boven omschreven is, moet opgevoed
warden als een kind, dat pas de wieg ver
laten heeft Dat ziet en begrijpt nog niets
van al dat schoons en dat groots, wat
schuilt in en één is met het leven. Dal
kruipt nog zoo laag langs den gronds zoekend
vermaak, genot cn voldoening als den stum-
perigen baby, die het nut van zijn beentjes
nog niet kent, in een schijn van schoon
heid en in klatergoud en zilverpapier. Da'
heeft nog niet het zelfrespect, dat karakters
vormt, ncch den ouderlingen eerbied, die de
samenleving aantrekkelijk imaakt Er moet aan
het volk geleerd worden wat mooi en edel is
Het moet worden opgetrokken van den kiilen
grond en opgeheven langzamerhand tot de
hoogten van aesthetische beschouwing en
gevoel. Daarom zullen de leiders der orga
nisaties, die zoo vaak met lezingen, redevoe
ringen en tooneelstukkken op da planken
worden gebracht, niet tevreden zijn met dat
volk bezig te houden en te vermaken alleen.
Hun werk begint daar pas eerste vruchten
te dragen, waar het dat volk, eenige milli
meters verheft, waar zij het zalven beschou
wen als een onderdeel van d-e noodige op
voeding. Bij mijn weten redeneert de direc
teur van Maison Stroucken reeds in die lijn.
en dat was ook mijn „lort" in de bewuste
polemiek. Vandaag een tienderangstuk niet
opvoedende kracht Morgen wat beters, iels
van den negenden rang. Allengs, voetje voor
voetje, met veel tact, veel voorzichtigheid:,
veel geduld vooruit op de baan der ontwikke
ling. Zoo krijgen wij een ideaal volk; een
volk, waar rr.n mede voor den üag kan
komen en zeggen: Hier zijn wij! "Een volk
ten laatste, in weiks aderen de opbouwende
kracht en de fiere durf elkaar verdringen
en waaruit groote mannen geboren zulten
worden. Laten de lieden met maatschappe
lijke deugden begaafd, de mannen van de
leiding en de mannen van het geld uit ons
midden de vVaariieid en ue diepte van d.l
aitikel begrijpen en invoelen Dan zullen zij
de macht, waarover zij beschikken, in dienst
stellen van het neerlijke ideaal der volks
ontwikkeling irt dit gewest. Dan zuilen met
tertijd zij alien, die van de daad en van de
liefde zijn, bijeenkomen om onderling de
wegen op te zoeken, welke zij te bewandelen
hebben om dat ideaal te bereiken, dat is de
ontwikkeling van ons volk in allen zin en des-
zelfs vrijmaking uit de wazigueid van brute
onverschilligheid cn onwetendheid.
Laat men beginnen niet over een jaar, over
een maand, neen, nu'. Opdat, ais en hier
wordt het einde van ons praatje verwant
aan het falikante begin de fusie bewerk
stelligd zal zijn en uit verschillende kleinen
een groote geboren is, de geestesgesteldheid
der gemeente-naren geen hoongelach of schou-
deroptrekken ontlokken aan hen, die de «ogen
gevestigd hebben op het veel bespre Ken Be
verwijk aan Zee. FRITS.
Onze lezers zullen zich herinneren, dat,
gedurende den oorlog, allerlei vreemd]»
gerechten gcloopeu hebben, over de red-e
nen, waarom de „Tel." op zoo'n buiten
sporige wijze partij voor de Entente'trok.
Men mompelde en bleef mompelen, maar
het rechte van de zaak kon maar niet
achterhaald worden.
Heeft het raadselachtig geval nu kans
om opgelost te worden?
Men zou het haast denkeu, na bet lezen
van betgeen de sinds de staking der trans
portarbeiders bekende heer Bouwnm'i ni
,Het Transportbedrijf", bet blad zijner v er-
eeniging schrijft.
Tot recht verstand der zaak, moet even
vooropgesteld, da-t die zelfde Bouwman, op
't oogénblik de anarchistische voorzitter
der Nederlandscbe Federatie van Trans
portarbeiders, vromer medewerker aan de
,Tcl." was', voorts dat dit orgaan onlangs
beschouwing-en schreef over de geheime
communis teucoofcrentie. waarover het
„Hbld." zoo'n vies hoekje opendeed.
De heer Bouwman dan, laat zich in „Het
Transportbedrijf' in de volgende bewoor
dingen uit:
.-Wij gaan niet in op velerlei leugens,
die o vei- ons blad worden gedebiteerd.
Het zou beteekenen het weipen van paar-
,,n voor de zwijnen. Wij willen echter
een blad, „De Telegraaf", waaraan wij
persoonlijk verbonden zijn geweest, aan
manen tot een beetje voorzichtigheid.
De redactie van dat orgaan moet niet
zoo'n- -hoogen toon aanslaan over onze
politieke oogmerken in dezen strijd, an
dere zouden wij er wel eens toe kunnen
komen op onze beurt „onthullingen" te
doen „over de politieke agitatie, welke
dat blad tijdens den oorlog in overleg
met zekere gezantschappen heeft ge
voerd en te vertellen welke voorstellen
door de hoofd-redaotie aan ons werden
gedaan, om politieke beroeringen onder
het volkt te ontketenen."
Wie in een glazen huis woont, moet
niet met steenen gooien. Begrepen, ,,Te-
l-egraaf'-red actie."
Dat klinkt onbedekt dreigend en o.i
heel ernstig voor de „Tel."
Want in dat booze stukje wordt niet wei
felend geïnsinueerd, maar stellig beweerd,
dat het „meest verspreide groote dagblad",
zooals het zich zelf in aLle bescheidenheid
blijft noemen, bij de federatie der syndi
calistische Transportarbeiders met heel
rare voorstellen aan boord gekomen is.
Voorsteilen, met het doel om „politieke be
roeringen onder het volk te ontketenen".
En dat nog wel in „overleg met zekere
geza ntschapp en
Geen kleinigheid, voorwaar.
Intusschen, beweringen, op welk een
steiligen toon ook geuit of geschreven, zijn
nog geen bewijzen.
In bet geval, waarmee we ons hier bezig
honden, hebben ze bet nog niet verder ge
bracht dan tot den zeer lagen rang van:
aantijging, d.w.z. onbewezen beschuldiging
De heer Bouwman heeft zich tè stellig en
tè kras aan een zeer doorzichtige, buiten
gewoon ernstige beschuldiging' gewaagd,
om het hierbij te laten.
Hij dient dus, met d e g e 1 ij k e
slaande bewijzen voor den dag te ko
men, als hij niet de verdenking op zich wil
laden, weinig meer dan een brutale praat
jesmaker te zijn.
De politie-president van Karisruhe heeft
Donderdag een geheime rijksconferentie d-er
communistische partij van Duitschland ontbon
den, waaraan ook vele vertegenwoordigers van
Oostenrijk, Polen, Rusland en Zwitserland dcc -
namen. De buitenlanders worden voorloopig w
hechtenis gehouden, tot hun identiteit is va„tge-
steW. -
Omtrent deze communistische conferenae,
meldt het „H. N/> nadere bijzonderheden: De
communistische propaganda staat onder ltldvng
van Raóck. Er zijn Russische koeriers met
vliegtuigen in Opper-Silezië geland, terwij? an
dere over Kopenhagen naar Duitschland komen.
In Kopenhagen worden maatschappijen gesticht,
die zich zoogenaamd met in- en uitvoer bezig
houden en op grond daarvan directe verbinding
met Berlijn hebben verkregen Intusschen zen
den zij groote geldsommen voor hun politieke
communistische propaganda naar Duitschland.
Er bestaan twee centralen van deze actie, een
in Hamburg en de andere in Estland. De laatst
genoemde werkt speciaal onder de mijnarbeiders
en heeft bovendien agenten, 'die hun best doen
bij het personeel' van de rijksweerbaarheid ziel
tjes tc winnen. Van bolsjewistischen kant wordt
op het oogenbük als parool uitgegeven, dat het
groote roode offensief in het aanstaande voor-
jaat zal beginnen.
Aangaande dit offensief, kon uit vertrouwbare
bron nog gemeld worden, dat de bolsjewisten
600.000! man gereed hebben. Ditmaal zullen wij,
zoo wordt in de fabrieken verspreide vliegende
blaadjes gezegd, het vredesverdrag van Versail
les annu'ieeren en het Duitsche volk van de kete
nen, waarmede het gebonden ligt, bevrijden.
Uit de in beslag genomen papieren bAjkt, dat
de communisten zich met de werkelijke nooden
van Duitschland bezig hebben gehouden om
daaruit politieke conclusies voor nieuwe onder
nemingen te trekken.
Maar niet aften de uiterste linkerzijde werkt
verontrustend. Bijna eren onaangenaam doen
de maatregelen aan, welke door de uiterste
rechterzijde getroffen worden.
Zoo werden op een Berlijusche vergadering
van den Duitschen volksbond knuppels verkocht,
ongeveer 30 cM. ,'ang, met een looden kogel
ter groote van een duivenei aan het einde. Een
tik met een dergelijk wapen is levensgevaar
lijk. Zij werden voor 18 Mark verkocht, of-
sohoon de winkelprijs 32 Mark bedraagt.
Op het riddergoed Eberstein in dc nabijheid
van Berlijn zijn groote hoeveelheden wapenen
gevonden, tot dusverri 4 groote machine-ge
weren, 4 kisten infanterie-niunitie en 15° kis
ten machinegeweer-munitie. Men zoekt nog naar
twee houwitsers en twec mach. ine-ge weren. Bo
vendien moeten in S-,ot klecdingstukken en
revolvers verborgen zijn
Ook in Ziethen werden op een riddergoed
wapenen gevonden en wel 4 mijnwerpers, 80
infanterie-geweren, H° zv)are en lichte machine
geweren, 20 kisten met e k 4 tot 6 mijnwerpers
en groote hoeveelheden oorlogsmateriaal'.
ERZBEjliGEjR'S VAL.
Volgens een draadloos telegram uit Berlijn, is
hét resultaat van het overleg, dat tot nu toe
tusscben de meerderheidspartij is gepleegd en
van de particuliere conferenties tusschen de
leidende personen der meerderheidspartijen,
aldus samen te vatten, dat van een aanblijven
van Eraberger als minister geen sprake kan zijn,
onverschillig hoe het Helfferich-proces verder
verloopt en hoe de uitspraak in het proces zal
zijn.
De „B. Z. a. Mittag" gelooft te kunnen ver
onderstellen, dat Erzberger, indien hij niet meer
als minister van Financiën aan het roer komt,
ook zijn mandaat aI's afgevaardigde voor de
Nationale Vergadering zal neerleggen.
Ook in de centrumfractie is thans de vraag
acuut geworden of de rechter dan wel de linker
vleugel in deze partij de overhand zal behouden.
Van deze vraag hangt volgens het oordeel der
Duitsche politici het lot van de regeerings-
coalitie af.
Indien in het centrum de rechtervleugel zege
viert, dan is een toenadering van het centrum
tot de rechtsche partijen en daarmede een ver
zwakking van de coalitie te wachten, terwijl in
dien de linkervleugel de overhand behoudt, er
versterking van de coalitie daarvan het gevolg
za! zijn.
ALGEMEENE SPOORWEGSTAKING
IN FRANKRIJK.
Zaterdag heeft de Nationale Federatie van
Spoorwegarbeiders bevel gegeven tot de alge-
meene staking. Aan het besluit tot algemeene
staking ging vooraf een beraadslaging van de
„Conféderation Générale du Travail", met het
Hoofdbestuur van den Nationalen Bond van
spoorwegpersoneel. Het Hoofdbestuur vond het
voorstel van scheidsrechterlijke uitspraak der
Regcering onaannemelijk, daar hierbij de voor
waarde werd gesteld, dat het werk eerst hervat
moet zijn, en dat 't hoofdbestuur derhalve aan alle
aangestoten organisaties een bevel heeft gegeven
tot algemeene staking met verzoek daarop te
antwoorden.
Volgens de bladen hadden de extremistische
vakvereenigingen de leiders van den bond be
dreigd' om, indien de staking niet werd gelast,
zelf de leiding in handen te nemen.
Door het gegven bevel van mobilisatie komen
tienduizend man van het personeel der P. L. M.
onder militair gezag te staan.
Omdat de staking thans feitelijk algemeen is,
loopt de verbinding tusschen Londen en Parijs
gevaar.
Z. H. DE PAUS EN DE OEKRAÏNE.
Den 22sten Februari is voor de Oekraïne een
goede dag geweest.
Op dien dag werd Mgr. Bonne, zaakgelastigde
van de Ookrainsche Missie bij den Heiligen Stoel
door Z. H. den Paus in audiëntie ontvangen.
Een Oekrainsche delegatie vergezelde hem. Haar
doel was Z. H. te danken voor de gift van
100.000 lire, die Deze aan Oekraine geschonken
heeft voor de Oekrainsche zieken en gebrek-
kigen, welke gift in geld en medicijnen door den
Hoogecrw. Pater Genocchi, den apostolischen
Visitator voor Oekraine, persoonlijk naar
Oekraine zal gebracht worden.
Gedurende het onderhoud, dat allerhartelijkst
was en 20 minuten duurde, stelde Z. H. veel
belang in den portieken en godsdienstigen toe
stand van Oekraine en herhaalde tot tweemaal
toe, dat Zijn vaderhart, Zijn zonen in Oekraine
niet vergeten had en dat Hij de bisschoppen,
priesters en het geheele Oekrainsche volk zegen
de uit den grond van zijn hart.
SPOORWEGSTAKING IN FRANKRIJK.
LONDEN.
Naar bericht wordt, is aan het bevel tot
mobilisatie, noch te Parijs, nodh in de provincie
gevolg gegeven.
Het aantal spoorwegarbeiders, dat zich ten
gevolge van deze order ter beschikking van de
autoriteiten heeft gesteld, is uiterst gering. De
spoorwegarbeiders betwijfelen de wettigheid van
het bevel, en men ziet daarom met spanning
tegemoet, welke gevolgen de algemeene mobili
satie zai' hebben.
Driehonderd spoorwegarbeiders zijn giste
ren in verband met de staking ontslagen. Som
migen van ben zullen misschien gearresteerd
worden wegens revolutionnaire agitatie.
De bladen bespreken de .aanbiedingen en
sympathiebetuigingen, die de regeering van het
publiek ontvangt. Groote vereenigingen van
oud-strijders bieden hunne diensten aan om de
voedselvoorziening van de groote steden te ver
zekeren. De pers heeft veel hoop, dat de crisis
spoedig bezworen zal zijn.
De minister van openbare werken heeft aan
de Temps verklaard, dat die besluiten der re-
geerdng zullen afhangen van de houding der
stakers.
Er is een vervolging ingesteld tegen het blad
Le Libertaire vanwege een artikel, dat be
schouwd wordt als uitlokking tot diefstal en
plundering.
Er was een oogénblik vrees, dat er tegelijk
met de spoorwegstaking ook een mijnwerkers-
Staking zou uitbreken. Volgens een draadloos
Fransoh bericht is dit gevaar ter zijde gesteld.
De regeering heeft de door de miR.werkers ge-
ëisehte wetsontwerpen ingediend. Een delegatie
van den nationalen raad der mijnwerkers heeft
aan den minister van arbeid verklaard, dat: de
ingediende ontwerpen de goedkeuring van den
raad der mijnwerkers hadden en heeft den
minister op het hart gedrukt te zorgen, dat
de ontwerpen ten spoedigste door het parlement
aangenomen worden.
Nader wordt uit Parijs gemeld d.d. 29 Febr.:
De toestand is hedenmorgen niet verergerd.
Op het Noordemet was de toestand geheel nor
maal, op de Ouest-Eiat en het Oosternet station*
nair. Op de P. L. M. kwamen hedenmorgen acht
tien treinen aan. In zake de mobilisatie der
spoorwegarbeiders is een administratieve fout
begaan, daar men de order door tusscihenkomst
van de spoorwegmaatschappijen had verzonden;
de order wordt thans door gendarmes overge
bracht.
De minister van Binnenlandsche Zaken,
Steeg, verklaarde met betrekking tot de houding
van den C. G. T.Tusschen ons en de federatie,
die onder het juk vamhaar extremistische leden
gebukt gaat, zijn de bruggen afgebroken, doch
wij blijven in contact met den C. G. T., die
evenzeer als wij schijnt te vreezen, dat de be
weging zich uitbreidt tot het kartel, waartoe,
behalve de spoorwegarbeiders, ook de haven
arbeiders en de mijnwerkers beboonen. Het is
dan ook Joubaux even duidelijk als ons, dat een
dergelijke aanval op het gewonde vaderland op
dit oogénblik een misdaad zou beteekenen.
PARIJS, 29 Febr. Minister-president Milie-
rand had' een onderhoud met eenige journalisten,
waarbij hij verklaarde, dat de regeering voor
nemens was, krachtige maatregelen te nemen,
daar zij er niet aan denkt, toe te geven.
Enkele ochtendblacen maakten melding van
een aantal arrestaties; zoo zou MidoJ, de secre
taris der spoorwegarbeiders van de P. L. M., in
hechtenis zijn genomen, met nog tachtig andere
personen. Deze berichten blijken echter onjuist
te zijn; er lieeft geen enkele arrestatie plaats
gehad.
De leiding der staking is thans aan de C. G.
T. overgegaan.
Het personeel der posterijen, telegrafie en
telefonie heeft zich tegen deelneming aan de
staking verklaard.
De werklieden van de marine-constructiewerk-,
plaatsen in Provence hebben zich bij de staking
der spoorwegarbeiders aangesloten.
DE BERAADSLAGINGEN TE
LONDEN.
De eene helft van de conferentie behandelde
de Turksche kwestie, de andere helft, waaronder
de beide eerste ministers beraads'iaagden over de
hooge prijzen en de wisselkoersen
De algemeene toestand van Europa werd na
gegaan op den grondslag van de onderzoekingen
van den oppersten economischen raad.
Naar verluidt droeg de bespreking van de
economische vraagstukken een zeer bejangrijk
karakter. Tot de feiten, welke vastgesteld wer
den, behoort, dat de groothandelsprijzien in
Frankrijk 300 percent, in Italië meer dan 300
percent, in Groot Briftanje 170 p reent, in Japan
160 en in Amerika 120 percent gestegen zijn
boven de prijzen van voor den oorlog. Deze
cijfers werden door de vertegenwoordigers van
alle vertegenwoordigde geallieerde landen a?s
juist erkend. Amerika was niet vertegenwoor
digd en neemt ook aan deze bespreking geen
deel.
ITAlIë EN ZLTIFSjLAVIë.
Volgens een bericht uit Wienen aan de Tag-
licbe Rundschau staan aan de grens van Dal-
matië en in de omgeving van Fiume ongeveer
een half milKoen Ztiid-Slavische troepen gecon
centreerd. Te Sussak in de buurt van Fiume is
een Italiaansche vlag verscheurd. De geheele be
volking van Kroatië beschikt over wapenen. Ook
de Sloweensche bevolking van Triëst is gewa
pend. Ook Italië concentreert troepen. Geheel
Istrië krioelt van soldaten. „N R. Crt.'
DE SOVJETRlXïEERING EN BE
ENTENTE.
Een draadloos bericht uit Moskou behelst, dat
de Sovjet-regeer'mg nota's heeft gezonden aan
de Ver. Staten, Japan en Roemenië om vrede
aan te bieden.
Volgens „De Temps" is van dit berient te
Parijs nog geen bevestiging ontvangen.
Uitbreiding spoorweg-conflict.
De werklieden van de marine-coustruc-
tiewerkplaateen in Provence hebben zich
bij de staking der spoorwegarbeiders aan
gesloten. In de motie, waarin zij hiertoe
besluiten, vragen de werklieden afschaf
fing der suikerkaarten en invoering in
plaats daarvan van een verplichte arbeids
kaart, om een einde be maken aan de duur
te. Ook eischen zij een algemeenen maat
jegel ter voorziening in de overuren, welke
noodig zijn voor het economisch herstel
van het land.
De metaalarbeiders en de werklieden van
de suikerraffinaderijen aan de MiidideUand-
scbe Zee hebben eveneens een motie aange
nomen, waarin zij hun volledigen steun
aan de stakende spoorwegarbeiders toe
zeggen.
.126
,,Dajj Leb goeden moed, ik zal u
onze tehuiskomst hetzelfde recept voor
vaderV<vL,f'8 dat wat uw goede pleeg-
volkoman her-t^ gereedmaken, doch uw
-van het «dtwendi^™ afhangen
aal. Driemaal op ®,lddel ik geven
armen daarmede gewreviag "Y
geduld van deze kunstbewerking de be
gevolgen zien. Zooals ik eenmaal uw ge
zicht genezen heb, zal ik het ook ,uw
armen en handen doen. Uw oogen had
ik noodig omdat ik al.ijd met welgevallen
nw blik op mij zie rusten, terwijl ik
in etijve armen het beletsel betreur om
iemand te kunnen omhelzen die ons dier
baar is, ien ze ook ,uit dien hoofde zal
trachten te genezen".
«Gij betreurt het daarom", zeide Imura
teet een gelaat, welks strakheid echter
«enige inspanning van haar vorderde, „om
«at ik mijn_ moeder niet zal kunnen om
helzen?"
Eduard lachte en hernam: „Mogelijk
zijn er ook nog anderen die hierop in
de toekomst rekenen".
„Ei ei," riep zij, op plagende» toon,
„en het zou mij niets verwonderen als de
zeer geleerde dokter Roestel de vrijheid
nam zich onder dit getal te rangschik
ken".
,„Als mijn® patiënte het niet al te
vermetel van mij mocht vinden", ja," ani>
woordd® hij.
„Doktertje, doktertje," hernam zij, „de
zielsoog-en die ieder geloovig mensch in
zich omdraagt, zien bij u nog njet met
genoegzame helderheid. Gij hebt u zoo
veel moeite voor mijn lichamelijke oogen
gegeven, veroorloof mij, dat ik dit dan
nu .pens doen voor die van uwe ziel.
Ik moet bekennen, gij zljt een goGS
eind vooruitg-komen op den weg der ge
nezing, en weldra volgt naar alle waar
schijnlijkheid uw volkomen herstel, dan
eerst, mijn goede vriend, zullen wij in
alle eer ©n deugd eens spreken over dat
gene wat men omhelzen noemt".
„Ik kan u verzekeren", vervolgde hij,
t mijne zielsoogen reeds een buiten
gewonen graad van helderheid hebben ver
kregen,^ in gake Jiet^ geloof^betreffende, is
dit, zooals ge ze terecht aanmerkt,
onmiskenbaar het goval, maar zij hebben
ook nog ©en ander vermogen, waarvan zij
bijwijlen gebruik maken, en dat is: zij
ripn in de harten aer naenschen, en nu
zij d© vrijheid nemeu her uwe eens goed
te doorschouwen, nierken zij op, dat de
bezitster van dat hart een kleine plaagster
is die bij voorkeur looze streken speelt
aan djegenen dé mtb dat aardig plaag
zieke hartje bemint
„Verbeeld je pit s Hemels naam niet
dat ik je bemin sprak zij hartelijk
lachende, „een weimgjo vriendschap, daar
moet ge 't voor het Oogénblik mede doen
als ge goed oppast, dan zullen we eens
zien hoe we 't niet je maken."
„Zoo ik nog zo^ gelukkig niet m^g
zijn uwe liefde te bezatten, hoop ik mij
haar waardig te maken", zeide hij met een
ernstig gelaat, want hoezeer hij inzag
dat haar woorden niets dan plagerij be
vatten, waartegen hij vermeende bestand
t» zijn, waren zij hem. zoo hij de waarheid
zeggen moest, toch ccmgszins hinderlijk
Dit bijna kinderlijk verdriet in den for
schen man is altijd een bewijs van reine,
onbaatschuldige en schuldelooze Le.ue; zedfs
in zijn dagen van volslagen ongeloof had
hij haar met een_ruimer hart bemind,
®n het was haar reine lie.de die, ofschoon
nog nimmer door haar beleden^* redster
w-rd voor tijden eeuwigheid - een hef de
welke als voorwaarde stedde, dat hy de
werking van Gods heilrijke genade in zijn
door wroeging verontrust geweten niet lan
ger weerstand zou bieden en hij, zmli in
de armen van den godsdienst werpende,
met baar tezamen het rijk der hemelen mocht
Beërven, daar het haar niet voldoende was
hem alleen hier op aarde te bezitten, maar
zij ook met hem voor eeuwig haar Schep
per wilde toebehooren.
Op deze wijze werd het gesprek nog ge-
ruimen tijd voortgezet meestal fluisterend,
dagr zij het onderwerp dat zij met elkander
behandelden, natuurlijk minder geschikt
v. d. ooren d. overige reizigers achtten. Deze
hadden ook hun eigen zaken, weke hun ee i
onverdeeld belang inboezemden, en toen.
de schemering begon te vallen, raakte de
een na den ander in slaap, zoodat een viertal
zat te knikkebollen, dat het jeugdig paar
er d-e oogen van moesten, wenden uit
vrees van duizelig te worden. Na nog een
half uur onderweg op eene plaats, waar men
in dp gelegenheid was eenige yerverschin-
gen fce gebruiken, te hebben gepleisterd,
bereikte men Brussel waar men, na een
gO|ed souper te hebben aabruiMd-voor «eri
nacht van elkander scheidde, om den an
deren dag vroeg in den morgen de reis
naar Antwerpen te vervolgen. Hier bracht
men weder den nacht over en Zondags ta
elf .uren stapten de beide Marrelhoefoe-
woners aan De Koevoet uit de diligen
ce en begaven zich onmiddellijk den weg
op naar het witte huis.
Toen Laura de moederlijke woning na
derde, begon haar hart van kinderlijke
blijdschap te kloppen bij de treffende
ontmoeting welke haar te wachten stond.
Miet welgevallen merkte zij op dat het wit
te huis voortaan niet meer zoo eenzaam
en verlaten zou staan en 't zaoh eerlang
verheugen mocht in het gezelschap van
buren. Zjj maakte er Eduard een klem
verwijt van dat hij haar deze aajngename
bijzonderheid niet had medegedeeld, doch
de jonkman bracht tot zijne verschooning
bij, dat hij1 ter oorzake der belangrijke
onderwerpen welke zij onderweg hadden,
behandeld, haar geen kennis had gegeven
van een feit, dat te meer verrassend was„
wanneer het door haar onverwachts werd
opgemerkt- Achter het in aanbouw zijnde
huis omgaande, bleef Laura daar wachten,
tot Eduard, na aangebeld te hebben, zien
mocht vergewissen omtrent den toestan
■waarin haar moeder verkeerde.
(Worat vervol'.
