BINNENLAND
TWEEDE BLAD
BUITENLAND
HET WITTE HUIS.
FEUILLETON
Wel de juiste weg
Vrouwelijke booswichten.
Luchtverkeer.
Ook een congres.
De troebelen in Duitsehland.
Do instructie la de aaak-XianjclFU, dien
man cüe dertien "vrouwen, zijn z.g. aan
staande vrouwen» doodde en verbraaiiddiA is
geëindigd. Het proces, dat een buitenge
woon „cause oélèbre" zal worden, komt in
October voor.
Tegen de slechte films.
Te Rotterdam beeft een bespreking
plaats gehad tusschen den hoofdcommis
saris van politie, den voorzitter en den
secretaris der bioscoopcommissie en eeni-
ge ondernemers van groote bioscoopin
richtingen aldaar, ten einde te overwegen
welke maatregelen zouden kunnen wor
den genomen, om .een einde te maken
aan het opvoeren yan films van zinnen
prikkelenden aard, zooals in den laatsten
tijd herhaaldelijk werden vertoond. Het
gevolg van de bespreking is, dat de bur
gemeester heeft bepaald, dat jn films niet
meer zullen worden toegelaten:
1. sterke uitdrukking van sexueelo
hartstochten;
2. w ulpv-.cne bewegingen, die gericht
zijn op prikkeling der sexueele harts
tochten;
3. naaktfiguren, tenzij zuiver plastiek
of ethnogralie, waarbij alleen de lijnen
van het lichaam zonder details worden
vertoond;
4. zoodanige kleeding, dat zij zinnen
prikkelende details van het lichaam laat
onderscheiden;
5. alle bordeelscènes;
6. stuitende tooneelen betrekking heb
bende op het vervallen van vrouwen tot
prostitutie, handel in blanke slavinnen,
vrouw enk aandel, koppel arij en ronselarij;
7. handelingen welke kwetsend zijn voor
de bedienaren van eenigen ©eredienst of
een bespotting van den eeredienst zelf;
8. voorstellingen met tendenz op het
gebied van het geslachtsleven.
De keuring zal geschieden door 2 leden
der bioscoopcommissie en 2 ambtenaren
der politie.
Dit besluit zal door jedereen worden
toegejuicht ,die met ons overtuigd is van
het groote gevaar .voor ziel en lichaam,
dat in slechte films gelegen is.
Het is een besluit van beteekenis. Van
oeteekenis is ook, .wat het liberale Haag-
sche „Vaderland"' er over schrijft:
„Na deze prijzenswaardige voortvarend
aeid van den Rotterdamsclien burgemees
ter doet de afwachtende houding van on
zen burgemeester van "sHage onaange
naam aan.
Het doet ons genoegen, dat burgemees
ter Zimmerman, overtuigd ,van het on
toereikende der politioneele keuring, on
middellijk twee bevoegde keurmeesters
aan de poli tie-ambtenaren heeft toege
voegd, zonder het rapport van de Staats-
commsisie, dat nog ombepaalden tijd kan
uitblijven, ai te wachten.
Misschien wil onze burgemeester alsnog
het voorbeeld .van zijn collega volgen.
Hij zal er zeer veel ingezetenen een ge
noegen mee docnl"
Onlangs maakten wij melding van een te
legram uit Tokio (Japan) inzake een uimoo-
diging lot eenige vooiaanstaande Nederlan
ders gericht, om Japan te bezoeken, ten
einde de politieke, financieele en economische
banden tusschen Nederland en Japan op
vriendschappelijke wijze te versterken.
Uit een schrijven der Japansche commissie
blijkt nu. dat de meeste Nederlanders tot wie
I men zich gewend heeft, het niet wagen in
dezen wanordelijken tijd het land voor eenige
maanden ie verlaten en zij financieel in den
regel niet in staan dezen vrij duren tocht te
bekostigen.
In handels- en scheepvaartkringen schijnt
nog niet het juiste besef te zijn doorgedron
gen van het gewicht eener toenadering tus
schen beide landen, zoodat ook van die zijde
weinig steun is ondervonden.
De commissie vreest dan ook. dat zij aan
het Javansche comité zal moeten berichten,
dat in Nederland niet voldoende belangstel
ling voor deze uitnoodiging bestaat, hoe on
gaarne zij daartoe ook zal overgaan, weten
den dat dit in Japan een weinig aangenamen
innruk zal maken.
Tot zoover het schrijven der Japansche
commissie.
Wii kunnen hare teleurstelling begrijpen
en de geringe belangstelling roet haar, be
treuren.
De vraag doet zich echter voor, of de Ja
pansdie commissie wel den juisten weg geko
zen heeft om haar lofwaardig doel te berei
ken. Ofschoon de Japansche Regeering haar
goedkeuring aan het plan heeft gehecht, is
de uitnoodiging niet door de Regeerimg ge
schied, teneinde aan de te houden besprekin
gen geen offideel karakter te geven.
Waar, zooals de Commissie zelf toegeeft,
de Nederlanders veelal nog eenig wantrou
wen koesteren, ten opzKjfte van japan's Be
doelingen. zou het o. i. veeteer zaak geweest
zijn, dat de uitnoodiging door de Japansche
Regeering ware ged&an. Dat zou meer roet
den juisten weg zijn overeengekomen. Het
wantrouwen zou daardoor eerder weggenomen
zijn dan nu.
Zeer onlangs deelden wij, daartoe door
een ooggetuige jn staat gesteld, aan onz©
lezers het haast ongeloofelijke feit mede,
dat twee jonge meisjes van 17 en 19 jaar,
te Odessa, aan de Zwarte Zee, een bende
Bolsjewistische moordenaars aanvoerden.
Natuurlijk hebben .we geen o ogenblik
aan de waarheid van dit feit getwijfeld,
hoe ongelooflijk het ook menigeen in de
mogen klinken.
Niettemin wenschen wij hier toch ca-
riositeitshalve even vast te stellen, dat
het verhaal in kwestie, door een Franaeh
blad wordt bevestigd, te meer, omdat het
blad nog eenige bijzonderheden over het
geval vertelt.
De vrouwelijke Bolsjewistische furies
antwoorden op de namen Helena en Dora
en hadden een grooten invloed op de
autoriteiten v&a Odessa verkregen. Door
proclamaties, waarin zij het voik oprie
pen tot het .Vrijheids-ieest, ontketenden
zij een op» oer, vergezeld van branden en
plunderingen, louter voor haar p.eizier.
Zij lieten omchu.digen in nra&a arrestee
ren, dan ging Helena naar de gevangenis,
en, met een potlood, dat zij tusschen haar
vingers hield, wees zij zoo maar wille
keurig de personen aan, die naar den
kelder moesten gevoerd worden, En daar
werden, terwijl men buiten zoo n geraas
maakte, dat de Jcreten der siachtofiers
niet konden worden gehoord door de me
deplichtigen van dat kind, de gevangenen
in massa gedood niet revolver&cho.en.
Het schijnt, dat Helena ten s.otte toch
opgehangen is, anrdat het ai te oar werd
maar de laatste berichten melden, dat
Üdeasa een vrouwelijke beul bezit, Dora
genaamd, zoodat de tweede jonge dame
baar bedrijf nog voortzet.
DRANKBESTRIJDING v
DERDE NEL». KATHOLIEK CONGRES
TOT BESTRIJDING VAN HET
ALCOHOLISME.
De oud-voorzitter van Sobriëtas, Zddxc.
Jhr. Mr. Uh. Ruye de Beerenbrouck heeft
op uitnoodóging van het uitvoerend comité
hot eere-voorzifctarscbap van het Congres
aanvaard.
Het Uitvoerend Oomiié bestaat uit de
leden van hot Federatief bestuur van So-
hriëtas n.1. de heer en J. M. A Zoetmuiuer
te Heerlen; Th. Bianchi te Amersfoort; JdL
Spitzen te Ginneken; J. G. Pobharst te Gou
da; S. Sarden te Maastricht en de dames:
Mevr. E. Hianchi—Thies te Amersfoort;
mevr. M. van Rijekev&reed baronesse ue
Bieberstein te Den Bosch; Mej. J. F. C.
Koesier to Gtnneken; mevr. Bronsveld
Vitringa te Hoorn en mej. Jos. Gaelttn te
Venlo; benevens de heeren J. Suring te
Maarssen en Directeur L. Simonis te Den
Bosch als secretaris.
Het DageüjKSoh Bestuur is samengesteld
akt volgt: de beer J. M. A Zoetmulder,
voorzitter; Directeur L» Simomi®, Secreta
rie; mevrouw C. SweeneMouweee, pen-
ningimeestexesse; Pater Marine Lamors;
mej. A Kokhoom; mevr. M. van Rijcke-
voreeJ baronesse de Bieberstein en Mgr.
Dr. Alph. Aliens, geestelijk Adviseur.
De Plaatselijke Regeringscommissie te
Den Bosch is samengesteld ais volgt: Mr.
L. J. C. van Gorkom voorzitter; L. Bap
tist Jr. Secretaris; mevr. SweensMeuwe-
se penaiingmeesteresee; J. van Bergen adj.-
peiwÜDgmeesteresse, mevr. M. v. Rijoke-
vorsel baronesse de Biebarsteia; fieijie
A van Lams weerde; mej. J. van Miert;
W. van Miert; W. van Woerkom en J. de
Zwart, leden.
DB. ARIENS-VEREENINGING.
Onlangs werden de statuten van het Di.
Ariëoslonds gewijzigd, waarbij de naam
ook is veranderd in: Dr. Ariëns-Vereeni-
ging, tot bevordering van het herstel van
Katholieke alcoholisten in Nederland.
De gewijzigde Statuten hebben de goed
keuring verkregen van Z. D. H. den Aar te-
Bisschop van Utrecht die teven den Z.E.
Heer L. Simotnia, Directeur van het Cen
traal Bureau van Sobrietas benoemde tot
Geestelijk Adviseur.
Door het Bestuur is tot ambtenaar be
noemd de heer B. Hulsman te Den Haag.
WEER EEN VL-r TLriK.
Woensdagmiddag is bij het vliegkamp
Schiphol een spijkcivliegtutg neergestort, be
mand met den 2en luitenant van het 0.1. le
ger R. Klomp, die kort geleden zijn brevet
haal-de, en den mecanicien v. d Bos. De heer
DONDERDAG 8 APRIL 1920
Komaan, dachten de Vrije Socialisten en
Anarchisten, al de partijen op „isten", de
Socialisten, de Communisten, de Bolsjewis
ten, d© Syndicalisten, de Federalisten,
houden een Baasehcongres, laten wij voor
al dat volkje niet onderdoen.
En zoo geschiedde het, dat gedurende de
Paaschuagen de Vrije Socialistische en
Anarchistische Vereeniglngen, mitsgaders
de „Groepen' en „Propaganuaeiubs" in Ne-
deriantl, binnen 11 treeht bijeenkwamen, om
ook Congres je te spelen.
Het was me een Gongres van den kouden
grond.
Bij den aanvang wist men niet eens wie
als voorzitter zou fungeeren.
Ten einde raad, werd dit baantje maar
aan zekeren W. Wolters uit Groningen op
gedragen. Maar deze nederige heer bedank
te eerst, omuat hij van de zaken zoo goed
ais niets afwist.
Dit luisterrijk begin werd gevolgd door
een sehekipartij op zekeren G. Rijnders, re
dacteur van »De Vrije Socialist".
Deze geleende bof kreeg een geduehten
uitbrander, omdat hij op het blad „parasi
teerde", wat in duidelijk Hollandsch zeggen
wil, dat hij redacteurtje speelde en zijn sa
laris opstreek, zonder er iets noemenswaar
digs voor uit te voeren.
De „journalist" Rijnders was zooge
naamd ue opvoiger van Domela Nieuwen-
huis als redacteur van „De Vrije Socialist".
Maar dit twijfelachtige voorrecht bekwam
hem slecht op het „Gongres".
De weduwe van Domela, die ook aanwe
zig was, gaf hem in ongezouten bewoordin
gen te verstaan, dat het de wil van haar
man was, dat na zijn dood „De Vrije So
cialist" zou worden opgeheven; Rijnders
kon dus wel ophoepelen.
Het spreekt vanzoif dat deze allesbehal
ve was ingenomen met 't congé dat bem
zoo „onverdiend", naar bij meende, werd
toegesnauwd. De uiterste wilsbeschikking
van Domela Nieuwenhuis noemde hii ^dub
belzinnig"; voor „twee uitleggingen vat
baar"; z ij n uitlegging dat het blad tot hedl
der mensohheid moest blijven voortbestaan
was natuurlijk d e juiste.
Een dispuut met een lid vaa bet zooge
naamde zwakke geslacht, valt lang niet
zelden uit ten nadeele van de sterke heeren
der schepping.
Dat ondervond ter dege G. Rijnders, de
^parasiteerende" redacteur van „De Vrije
Socialist".
Mevrouw Domela Nieuwenihuie antwoord
de zeer verbolgen, dat d« houding vaa.
Rijnders altijd „dubbelzinnig" was geweest
en dat haar man zioh zóó had uitgedrukt,
juist omdat hij anarchist was.
Het „Congres" werd op waardige(ï) wijze
bekroond door een formeele ruzie over de
vraag wie de 100 pop schuld zou betalen
aan den drukker van het jaarboekje.
Een vraagstuk, dat niet werd opgelost;
dat de Vrije Socialisten en Anarchisten
dus thuis op hum gemak in studie kunnen
nemen.
Het geheele zoogenaamde Congres was
een paskwil, een kluchtige vertooning,
waarvan we alleen melding maken, om
onze lezers in de sombere dagen, die we
beleven, wat op te vroolijken.
11 JJU"
Essen gevallen.
Sedert Dinsdagavond wappert yan het
stadhuis te Essen de vlag der republiek;
de roode vlag js verdwenen. De rijks-
weersoldaten, die tot nu toe slechts in
kleine troepen te Essen aangekomen zijn,
hebben moeite zich aan de nieuwsgierig
heid en de gelukwensehen te onttrekken.
De koffiehuzien en hotels hebben hun
deuren weer geopend en de hel verlichte
ramen bieden een sedert dagen niet meer
gezenen aanbliik. De leden van den nieu
wen veiligheidsdienst helpen de troepen
hij het bewaren van de orde. De Sparta-
cistexx houden zich op den achtergrond.
Een voor gisterenmiddag aangekondigde
communisten-vergadering ging natuurlijk
niet door. Na het binnentrekken der rijks-
weertroepen in Essen en de bevrijding
van de roode terreur, zal het tramverkeer
in elk geval spoedig jn vollen omvang
hersteld worden, voor zoover dit na de
vernieling van de trambaan door het
roode leger mogelijk is. De stakingslei-
Hing heeft zich alleen bereid verklaard
levensmiddelen- en melktreinen te laten
154.
Eduard beurde haar op en plaatste
haar in een zittende houding op de bo
venste trede van de trap. Juist had hij
zich naast haar nedergezet, toen een licht
geritsel op een geri^gen afstand van hem
zijn aandacht trok. Hij' zag op en ontdekte
'het loerend oog van den timmerman. De
man stond in het portaal en kromde zijn
hoofd achter den muur om in de kamer te
zien, daar hij! 't een weinig gewaagd
scheen te vinden om zijn geheele persoon
zichtbaar te stellen.
„Wie is daar? kom binnen, wie gij
Bijt", riep Ekluard.
'De bloode werkman voldeed aan het
bevel en vroeg met een bevende stém;
„Menheer is 't schieten gedaan?"
„Ben je bang voor een kogel?" vroeg
Eduard. „ja, je kunt gerust zijn, 't heeft
opgehouden. Waarom heb je me hier ge
heel aan mijn lot overgelaten?" vervolg
de hij1, „waar zijn je kameraden, waar is
loopen. Bovendien zijn Verscheidene b'aan-
vakkenj zooals jEssen—OberhausenEm-
merik^ EssenOberhausen—Duisburg!—
Duseeldorf .en Essen—-Dortmund vrijgege
ven. Op deze lijnen js het verkeer jn
hoofdzaak ,weer jn gang.
Het roode leger verloopt.
Het „Berl. Tageblatt" verneemt uit Es
sen, dat gisterenmiddag de voorhoede van
de rijksweer zonder strijd de voorsteden
van Essen js binnengerukt. .Gisterenavond
heeft een sterke aideeling rijksweer het
stadhuis bezet ,en de zwart-rood-gouden
vlag geheschen.
De uit Essen en Dusseldorf gedurende
de Faaschdagen en Dinsdagnacht afge
trokken roode troepen hebben zich naar
het Wupperdal begeven.
Door Dluerield zijn den ganschen dag
lange colonnen roode troepen op vracht
auto'^ en te voet gepasseerd, die daar
grootendeels hun wapens afgaven.
■Eenige gedeelten van het zich ontbin
dende roode leger zijn naai' het bezette
geoied, met name naar Boringen getrok
ken, waar zij door de Engelschen worden
ontwapend, ieiw,jl een ander gedeelte be
wapend in de bergen rondtrekt.
De stad Seringen heeft den daar aan
gekomen rooden troepen een gebouw ter
beschikking gesteld pn verleent hun on
derdak en verpleging, tot de Engelschen
hebben beslist, wat met deze lieden zal
geschieden. Waarschijnlijk zullen zij, die
niet in het bezette geoied woonachtig zijn
weer worden uitgezet.
Gisteren hebben de Engelsche militaire
autoriteiten 500 man roode troepen in een
kamp bij Keulen geïnterneerd, daar de
stad Storingen door ie overblijfselen van
het roode leger .eenvoudig .was over
stroomd.
De Gentrale Raad (thans te Barmen)
verspreidt een manifest, waarin de op-
marsch der rijksweer jn het Ruhrgebied
een schending der regeeringsoeiofte wordt
genoemd. Tegen heden, Donderdag, wordt
een algemeene vergadering der vollzugs-
rate te Barmen bijeengeroepen, waar de
hoofdpunten voor de yerdere werkzaam
heden zullen worden vastgesteld. In het
manifest wordt o.m. gezegd, dat „uit de
huidige beweging onvoorwaardelijk de
grondslag voor een snelle „mobilisatie"
in geval van een later conflict moet wor
den gered."
Hoe men huis hield.
Uit Dortmund wordt aan het „Hbld."
gemeld:
Het in het stadhui» door de Sparta eisten
bedreven, vandalisme gaat «Ue perken te
buiten. De door de roode gardisten in ge
bruik genomen wacht- en schrijfkamers op
de eerete verdieping zijn met scherven be
zaaid. Wie het niet gezien heeft, kan er zich
geen v-oorstelling van maken. Stoelen, kas
ten, sofa's, lampen, alles is kort en klein ge-
dagen, zelfs do parketvloeren zijn opgebro
ken. De telefoontoestellen zijn. voor zoover
men te niet, evenals de schrijfmachines,
heeft meegenomen, in stukken geslagen en
de draden zijn overal doorgesneden. Geen
ruit is in die kamers heel gebleven. Ten
slotte zijn ook nog alle senrijfbenoodigd-
heden vernield en met inkt overgoten. Voor
do woestelingen het stadhuis verlieten,
sloten zij alle deuren, en lieten daarna
blauwzuurbommen ontploffen, zoodat men
langen tijd het stadhuis niet kon binnen
komen.
DE BEZETTING VAN FRANKFORT
DOOR DE FRANSCHEN.
De bezetting van Eraakfort en Darm
stadt met Eransehe troepen, belooft natuur
lijk een staartje te hebben. Het blijkt, dat
Erankrijk's bondgenoeten weinig gesticht
zijn over het eigenmachtig optreden van
Frankrijk. Dit blijkt het best uit het volgend
Reuterbericht uit Washington:
Juseerand, de Fransche gezant t© Was
hington, overhandigde den minister van
buitenlandeehe zaken, heit verzoek van
Frankrijk om zich uit te spreken over do be
zetting van do steden aan den rechter Rijn
oever.
Men verneemt, dat het Britecbe en Ita-
liaanscho standpunt hetzelfde ia als het
Amerikaansche, n.l- dat er geen bezwaar is
tegen de Duitsche troepenbeweging in het
Ruhrgebied ter onderdrukking van onlus
ten, mits deze troepen zoo spoedig mogelijk
worden teruggetrokken, zoodra normale
toestanden zijn hersteld.
En uit Rome woidt het volgende gemeld:
De bladen constaieeren. dat de regeering
gisteren besloten heeft, dat Italië Frankrijke
actie tegenover Duitsehland moreel zal steu
nen, doch tot geen prijs geneigd is mee te
deen aan militaire maatregelen tegen
Duitsehland.
Dat kan een interessant geschil tusschen
de oude „vrienden" worden I
Da Duitsche pers is natuurlijk al heel
elecht te spreken over de Fransche maatre-
gelen.
de metselaar? kon geen van je allen me
te hulp komen toen gij" wist dat ik mij
in nood bevond.
„We hadden te veel met mevrouw be
neden te stellen", zeide hij, „en om u
de waarheid te zeggen, geen van ons allen
had trek om z'n leven te wagen. Wie
had dat ooit gedacht, meneer,, dat die
kerel zoo'n booswicht was".
„Welke kerel?" vroeg Eduard op drifti-
gen toon.
„Wel hij1, die daar beneden op straat
leit, inet u 'm uit het raam gegooid meneer?
„Dan heit ie z'n verdiende loon, meneer
hij is zoo dood as 's pier, hè, wat dee
die vent 'n smak. Hoor reis, ik geloof
dat ie 'n groote zondaar was."
„Geloof je dat om hetgeen er hier
voorgevallen is, of weet je nog iets van
zijn vroeger leven af?"
„Neen, meneer, wat zal ik je zeggen,
ik heb die kerel nooit vertrouwd, hij had
zulke gluiperige oogen en kwam meestal
bij ons as 't donker was, 's morgens
vroeg of 's avonds laat. We kwamen toe
vallig te welen dat ie Spantzer heette,
en toe ie bemerkte dat wij dit wisten,
het ie ons het stilzwijgen opgeleid, .Wat
jiLe jour de gloir® est arrivé 1" aldus be
gint Theodor Wolff in. het „Berl. Tageblatt
van gistermorgen zijn hoofdartikel omtrent
het eigenmachtig optreden van Frankrijk
in het Rijnland.
„Geheel allen, zonder bondgenooten heb
ben de heeren Foch en Millerand een schit
terend wapenfeit volbracht. Rarthou had in
de Kamer verklaard, dat Frankrijk, als de
geallieerden niet wilden meedoen, ook alleen
sterk genoeg was. Tegen onverdedigde ste
den. tegen weerlooze inwoners waarom
ook niet? Al konden de Franschen geduren
de den oorlog zich slechts staande houden
door den bijstand van zooveel andere legers,
zij waren toeh de dapper© verwinnaars van
Verdun, thans zijn ze nog slecht» de over
winnaars van Frankfort a. d. Main-"
Uitvoerig komt Theodor Wolff op tegen
de bewering^ van Fransche zijde, dat de Duit.
ache regeerig zou hebben gehandeld onder
den druk vap de militaire partij.
„Een militairo partij is op het huidig
oogenblik nog alleen in Frankrijk aan het
bewind. Daar heerscht, als nergens elders,
de militaristisch© en nationalistische
reactie.
Botsingen met 'de bezet
tingstroepen.
In den loop van den dag kwam het
gisteren te Franakfort herhaaldelijk tot
botsii'uen tusschen .de bevolking en de
bezettingstroepen.
In de nabijheid der hoofdwacht hadden
de Marokkanen een post met drie ma
chinegeweren opgesteld. Den geheelen
dag stonden er honderden nieuwsgierigen
te kijken. Op een gegeven oogenblik gre
pen de Marokkanen onder een of ander
voorwendsel naar de wapens en schoten
op de menigte, die verschrikt uiteenstoof.
Er vielen talrijke gewonden. Een school
jongen en. een man werden onmiddellijk
gedood. Naai- het ziekenhuis werden 35
zwaar gewonden .overgebracht, .waarvan
er intusschea reeds drie zijn gestorven.
Vele andere gewonden verkeeren nog in
levensgevaar.
Nader wordt gemeld, dat het gisterenna-
middag tegen drie uur ook op den Kaiser-
platz tot zeer ernstige botsingen is gekomen.
Volgens een nog niet bevestigd bericht heeft
de verwoede menigte drie Fransche soldaten
en een officier van de bezettingstroepen ern
stig gewond. Aam de zijde van het publiek
vielen tien dooden.
De dagbladen zijn tot dusver nog niet ver
schenen, vermoedelijk eerst morgenochtend.
Het telefonisch verkeer tusschen Frankfort
en de overige gedeelten des rijks is door de
Fransche bezettingsautoriteiten weer vrijge
geven.
GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN,
Hongaarsche bannelingen.
De bladen te Boedapest d-eelen mee, dat
Paa&eh-Maandag vijf en tachtig uit Brassó
(Kroonstad) door de Roemenen verdreven
Hong-aarsche gezinnen in Boedapest zün
aangehouden. Ten gevolge van de onbarm
hartigheid der Roemoensche overheid
moesten zij, dicht op elkaar, de reis, die
meer dan twee weken duurde, afleggen in
veertig veewagens.
De toestand in Denemarken.
De nieuwe regeering i-Tiis stelde zich
gisteren aan de beide Kamers van den
Rij kauiag voor. De minister-president sprak
den wenseh uit, dat de nieuwe verkiezingen
binnen zoo kort mog-eüjken tijd zouden
plaa ts vinden.
Overigens wil de rogeeing veschillende
zaken at doen, o.m. do Noo rti-Slcesw ijksohe
b esiu u rsregeli n g
Niettegenstaande de opheffing van de
algemeene staking zetteu de bakkers, de
zeelieden, stokers en havenarbeiders de
staking voort.
Met 1 April ia in Italië een nieuwe
ramtsoeneejriningevoerd. Volgens een me-
(ledeeling van het Romeinsche gemeente
bestuur heeft men recht op een half pond
brood per dag, een pond macaroni per week
een pond rijst per maand, een pond suiker
per maand, een halve liter olie per maand
en 150 gram kaas per maand.
Het wereld-perscongres, dat eerst in
1918 te Sydney in Australië zou zijn ge
houden, zal nu iu September 1920 aldaar
plaats vinden. Do eerste bijeenkomst van.
het congres geschiedde te San Francisco in
1915; bepaald werd dat telkens om de drie
jaar een congres stou worden gehouden.
Eenige provinciale bladen in Frank
rijk konden niet verschijnen wegens ge
brek aan papier, waai-van de prijs 6teeds
stijgt. Men spreekt ook over de noodzake
lijkheid van verdubbeling van de prijzen
voor den verkoop der Farijeohe bladen.
De chauffeurs van de Parjjsche taxi's
zullen een nieuwe staking beginnen in ver
band met de prijs ver kooging- vaa de ben
zine. Het publiek boycot hen sinds eenigen
tijd.
ie daarmee voorhad, dat die mevrouw
van hiernaast het huis you komen zien,
heb ik nooit kennen begrepen, maar nou
begrijp ik het wc], 't was oln <je jonge
juffrouw te doen. Hij heit de metselaar,
ik weet mot hoe dikkels wel, 'n fooi in
z'n hand gestopt die me dan samen
mosten deden, as jQ maar maakte dat
die mevrouw root haar dochter dit ge
bouw kwamen kijken. We waren bjijd
met het geld, maur as we geweten hadden
dat 't zoo zou toegaan, hadden we dat
kleine voordeeltje liever gemist. Jongens
meneer, wat ben ik geschrikt".
„Ja, zulke kerels ais jij en de metselaar
doen alles voor geld", hernam Eduard
„je had reeds een kwaad vermoeden tegen
den man opgevat, waarom heb je ons
niet gewaarschuwd. je belooning zou je
er niet voor ontgaan zijp.
„Nou 't eenmaal zoo is, meneer, spijt
het ons", sprak de werkman,, „maar
zoo iels had ik ook nooit gedacht".
„Kom, help naij eens om de juffrouw
naar beneden te brengen, is mevrouw al
weer wat beter geworden?"
„Ja„ meneer zie praat tenminste weer
d'r andere dochter is op het schieten
an kommen loopen en staat pou bjji der
om er te troosten,, ze denken dat de
juffrouw wel dood zal zijn".
„Haar andere dochter", sprak Eduard
verwonderd, zijne hand tegen het voor
hoofd houdende, zooais men doet wanneer
men zich bezinnen wR, „wie kan dat zijn?
Zij heeft maar één dachter.,.O, dat zal
\Iara wezen", riep hij uit, toen 't hem
eindelijk gelukte zijne denkbeelden die
treurig verward waren, e enigs zins te rang
schikken, „Ga dan maar spoedig vooruit
naar beneden en zeg dat de juffrouw
leeft, stel haar maar gerust door te
verklaren dat zij in goeden welstand ver
keert en haar niet het minste dee- t, maar
kom daarna terug om mij te helpen..,
Wacht eens, bereid mevrouw er ook op-
voor. dat de kleederen harer dochter met
bloed bevlekt zijn, maar dat ze daar vol
strekt niet van ontstelkn moet, want
dat bet uit de wonde van Spantzer is ge
vloeid, welke ik hem heb toegebracht.
„Best meneer, ik zal het zeggen", sprak
de werkman, tamelijk met zijn houding
verlegen. Daarop liep hij snel de trappen
af en Eduard hoorde hem de boodschap
overbrengen. In dien tusschentijd was
Laura geheel tot haar zelve gekomen en
staarde treurig in het ronde. „Waar is hjj?
vroeg zij angstig.
„Gij meent den man, die u ten twee
den male zoo vermetel heeft aangèvallen?
Die vond door een val van het balkon
zijn dood. Hij' ligt met verminkte leden
op straat".
„Gij hebt hem er niet afgeworpen web
hij is gevallen?"
„Hij had het aan u en mii verdiend,
dat dit door mjj geschied ware, maar het
i»3 zoo bctö*»"
„Ja, fluisterde rij1, „j®, zoo is het betei;
hij heeft aioh zelf gestraft...O mijn God
welk een verschrikkelijke dood, hoe zal dat
ontwaken zijn in de eeuwigheid".
„Hoe kondt ge ook zoo voorbarig zijn
om vooruit naar boven te loopen?" sprak
Eduard met verwijtenden blik „gij hebt
uw ongeduld wel zwaar geboet".
„Dat heb ik", zeide zij treurig. „Och,
gij weet ik houd er niet van die zinledige
gesprekken aan te hoor en, waarop dat
werkvolk doorgaans fatsoenlijke lieden
onthaalt. Mama zal het ook wel verveeld
hebben, maar zij weet er zich beter in
te schikken, u heb ik daar aanstonds
in stilte bewonderd want ik weet, dat gij
ook van die-praatjes niet houdt"
(Wordt vervolgd.)
„Hij is gestruikeld en gevallen, God
heeft dat zoo gewild", sprak de dokter.
