BUITENLAND
TWEEDE BLAU
Wat de Pers zegl
HET WITTE HUIS.
Orde en Arbeid
De staking in oe havens.
Een echt zoodje.
FEUILLETON
De toestand in Duitschland.
DINSDAG 13 APRIL 1920
JBeanaööediimg1 wlfaen ze vosstnékt af; ar-
bitrage wilden ze, in beginsel enkel, mits
de regeering de v©rantw>o©n<Mijkhead aan
vaardid© voor wat er verder moeht ge-
beuen.
Er was niet veel over: dit een© slechte,
dat zij, al war© het enkel uit hoffelijk
heid jegens den minister, zich bereid
hadden verklaard, dat voorgeslagen
conferentie bij te wonen-
Deze kans bleef, dat, wanneer de par
tijen elkaar in 's ministers kabinet had
den ontmoet eu dus niet voor de tribune
hadden behoeven te praten, het gezond
verstand den boventoon had gekregen en
onder de tactische leiding des ministers
de grondslag ware gelegd voor een toe
nadering."
Deze mogelijkheid hebben de werkgevers
verijdeld en dit moet hun zwaar worden
aangerekend, óók omdat zij de meerderen
zijn in intellect en voor het uitbreken van
het conflict een groot stuk der verantwoor
delijkheid op hen neerkomt.
DE NATIONALE BOND TEGEN DE
DEVOLUTIE.
De duizenden brieven yan instemming!
die de heer legers de Beyl gekregen
bij zijn propaganda ,voor een „nationa-
len Bond tegen de Revolutie'" zeggen aan
het „Vaderland" niets anders, dan dat er
nog heel wat slecht begrip in Nederland
bestaat over de vraag wie zich met de
handhaving van de orde moet belasten.
Het blad hoopt daarom, dat hij zijn ener
gie op jets anders zal richten.
Propaganda voor ,en oprichting van
een Nationalen Bond tegen de revolu
tie heeft alleen reden van bestaan als
de regeering niet jn staat zou wezen
eventueele revolutionnaire uitingen te
bedwingen, en zich daartegen sinds de
Novembergebeurtenissen .van 1918, die
ons alle verrast hebben, niet voldoende
had gewapend. .Maar <sr is geen enkele
reden om zulks aan te nemen, wel het
tegendeel. De Regeering js geheel ge
wapend tegen pik revolutiegevaar, ,dat
wordt reeds duidelijk door het feit, dat
als dat niet zoo was, zij dat natuurlijk
aan de natie zou hebben medegedeeld.
Zij heeft dat niet gedaan, en daarom
kunnen wij yolkomen gerust wezen."
Een Nationale Bond tegen Revolutie
hebben wij dus niet noodig, zegt het
„Vad.'"« Die Bond js ,er reeds, n.l. de
overgroote, meerderheid van het Neder-
landsehe. volk /en het bestuur daarvan is
de Nederlandsche regeering. De propagan
da nu .waarvan hier sprake is, kan niet
nalaten, zelfs bij den eenvoudig en burger,
die het .volste .vertrouwen heeft in de
Regeering, den indruk jte vestigen, dat
deze onmacthig staat tegen .eventueel re
volutiegevaar omdat politie pn leger zich
bij het losbreken daarvan tegen het wet
tig gezag aan de zijde der revoiutionjnai-
ren zouden scharen.
Het liberale Jlaagsche orgaan acht dit
bedenkelijk, ook al,
omdat als men politie en leger, maar
steeds toeroept: Gij zijt niet betrouw
baar, dit beider lust om in de ure des
gevaars hun zeer moeilijken en gevaar
lijken plicht te. doen, piet zal verhoo-
gen." L
De Rijksweer wordt teruggetrokken.
Uit Berlijn, wordt gemeld, dat er een
begin is gemaakt met het terugtrokken
van de troepen, welke in het Ruhrbekken
niet meer noodig zijn.
Uit het industriegebied.
Uit Dikseekkwri wordt aan het „Hbld."
gemold:
De toestand in het Ruhngcbied is nog al
tijd niet geheel opgehelderd. Het heet dat
de rest van het roode leger opnieuw zich
verzamelen wil om den rykeweertroepen
tegenstand te bieden, in geval deze verder
Qiaaf het Zuiden zouden oprukken. Intus-
sehen is men in die rijksweer verontwaar
digd over, d© slappe houding, die de regee
ring nog steeds ter zake van de bestraf
fing der aanstichters van het oproer aan
neemt. De militaire bevelhebber in Essen
althans, kolonel von Baumbach, heeft na
drukkelijk van de regeering geëischt, dat
hij volledige vrijheid van handelen zou krij
gen, in de eerste plaats om een standge
recht in te stallen. Anders zou hij met zijn
troepen aftrekken en het Ruhrgebied weer
aan zichzelf overlaten.
De centrumpartij in' het Ruhrg-ebiod
hield Zondag een oooferentie, waaraan ook
de ministers G-iesbarts en Bell deelnamen.
In een resolutie werd die opheffing en het
verbod van alle politieke raden, in welker
vorm ook, geëisoht; verder het instellen
van een sterke politiemacht in de verschil
lende districten en tegelijkertijd een stren
ge bestraffing van de samenzweerders, van
links zoowel als van rechts. Vender easeht
de centrumpartij!, dat onder de aanvoer
ders en manschappen van het rood© leger
vele twijfelachtige elementen zijn van bui-
tenlandeche herkomst, een voortdurende
krachtige controle op alle buitenlanders in
het industriegebied en eventueel hun uit
zetting.
De ook nu nog slappe houding der re
geering spoort d© roode oproermakers als
't ware tot nieuwe „heldendaden" aan. Aan
het bevel om de wapens in te leveren wordt
slechts voor een zeer klein gedeelte vol
daan. In Essen 'werden tot nu toe slechts
1000 geweren ingeleverd, terwijl het aan
tal lieden, dat in het onrechtmatig bezit
van wapens is, op ten minste 8000 wordt
geschat. In andere steden van het Ruhrge
bied wordt het hevel tot inlevering der wa
pens op dezelfde wijze genegeerd.
De houding der communisten.
De nieuw_ opgerichte communistische ar
beiderspartij, die uit de kringen der Ber-
lijnsche en Hainburgsehe oppositie in
Duitschland ontstaan is, had Zondag een
vergadering van haar aanhangers bijeen
geroepen. De referent Altsman sprak over
het thema: ,,\Vat nu?" Ten eerste moest de
regeering, die slechts een vermomming
van de militairen en de vakvereenigings-
leiders was, afgezet worden. Dit was veel
eenvoudiger dan het leek, want een regee
ring was het consortorium van speculan
ten, dat in. de Wilhelmstrasse zetelt, eigen
lijk niet meer. De taak van het communis
me was veeleer, deze z.g. regeering met
haar eigen wapens te verslaan, n.1. met
wetten en verordeningen. De communisti
sche partij erkende van nu aan de regee
ring niet meer, maar slechts de door deze
partij ingesteld© bedrijfsorganisaties, die
de belichaming waren van de werkelijke
macht in Duitschland. Do burgerwachten
en „OrtswehTe" zouden elkander opheffen.
Ook is het gemakkelijk, door krachtige
propaganda in de rijksweer een scheuring
tot stand te brengen. Duitschland stond
reeds aan het begin van den burgeroor
log en deze klassenstrijd zou met de over
winning der ware revolutionaire commu
nistische arbeiderspartij eindigen. De ne
derlaag van het kapitalisme en der bour
geoisie zal door de ia. de komende weken te
verwachten afscheiding van Ztüd-Duitsch-
land slechts verhaast worden. Dan was het
ook met de parlementairen xegeerings-
vorm gedaan, het radensysteem zou wor
den ingevoerd en voor alles het roode le
ger ingevoerd. Men moest onder de contra
revolutionaire vakvereenigiagen eindelijk
eens opruiming houden. Alleen de bedrijfs
organisaties konden en mochten blijven be
staan. Zij zullen Duitschland een nieuwe
toekomst tegemoet voeren.
Zeer openhartig sprak de redenaar over
de Stakingen, waarvan hij verklaarde, dat
zij enkel en alleen de politieke eischen van
het communisme en van het proletariaat
diendenOok aan do schijnbaar economi
sche stakingen lag altijd het grooto politie
ke doel ten grondslag, do kapitalistische
heerschappij met allo middelen te verdel
gen en in zijn plaats het zuivere raden-
systeem in te voeren.
Uit Berlijn wordt gemeld:
De communistische arbeiderspartij tracht
de arbeiders in de spoorwegwerkplaatsen
tot een nieuwe staking over te halen. Daar
de arbeiders op het oogenblik weinig nei
ging toonen voor een staking om politieke
doeleinden, trachten de ophitsers economi
sche eiscben op den voorgrond te schuiven.
In de spoorwCÉTWörkplaatsen bij het Lehr-
terbahmhof en in de voorstad Grunewaid
hebben zij het succes behaald, dat alle ar
beiders aaneengesloten de werkplaatsen
verlieten. Zij eisehten loonsverhooging en
verkorting van den werktijd. De bedirijfsra-
den onderhandelen met die meesterknechts
die voorstelden, dat de arbeiders hun
eischen oor de vakvereenigingen aan de
directie zouden doen voorleggen.
DE FRANSCHE BEZETTING.
De Fransch-Engelsche notawisseling.
Millerand ontving Zondag lord Derby,
die hem het standpunt van de Britsehe re
geering uiteenzette en hem een schriftelijk
antwoord ter hand stelde op de Fransche
nota, waarvan Lloyd George en de andere
ministers Zaterdag kennis hadden gekre
gen. De Britsehe regeering, die zich in
verzoenende beweidingen uitdrukt schijnt
naar de „TemPs" meldt, bijzonder belang
te hechten aan de interpretatie vaa. den
slotzin der Fransche nota: n.1. „Gezien de
ze overwegingen aarzelt de Fransche re-
gieeróng niet o(m te verklaren, dat zS in de
geheele geinterailieerde kwestie ia ver
band met de naleving van het vredesver
drag, geen enkel geval op het oog heeft,
waarin zij niet alvorens te handelen, zich
de toestemming van d© geallieerden zal
willen verzekeren."
De Britsehe regeering schijnt te geloo-
ven, dat Frankrijk zich vrijheid van bewe
ging in elke aangelegenheid wilde voor
behouden zonder overleg met zijn gealli
eerden, hetgeen allerminst de bedoeling is
der Fransche regeering. Anderzijds schijnt
men in Londen te meenen, dat Engeland
niet naar behooren door Frankrijk op de
hoogte is gebracht, vóór de bezetting der
steden in het Maingebied. Dit is een feite
lijke kwestie, welke de diplomatieke be
scheiden gemakkelijk kunnen oplossen.
De meening in den Elzas.
Uit Straatsburg wordt gemeld, dat de
Fransche demonstratie op den rechter
Rijnoever in den Elzas met voldoening en
vertrouwen is begroet. De opmarsch van de
Fransche troepen, schrijft het blad „Elsace
Lorraine" is het beste gebaar, hetwelk
Frankrijk sinds den wapenstilstand heeft
gedaan. In de geheele zaak kunnen wij
niet anders dan de krachtige houding van
Millerand prijzen, die de besprekingen leid
de met een koelbloedigheid, in overeen
stemming met de eischen des tijds.
GEMENGDE BU1TENL. BERICHTEN.
Nog Fransche gevangenen in Rusland?
Men heeft beweerd, dat geen enkele
Franschman of Belg meer in Rusland werd
gevangen gehouden. Radio echter spreekt
dit tegen. Volgens dat ageutschap bevinden
zich nog verschillende honderden Franschen
in Rusland, en vooral in Moskou, waar zij
in de gevangenissen zitten. Ook worden er
nog in concentratiekampen gevangen gehou
den of wel zii verkeeren in vrijheid, doch
worden onder toezicht gehouden.
Frankrijk en Engeland,
Lloyd George heeft Londen Zaterdag ver
laten en is naar San Remo vertrokken. Hij
zal een zeereis van ruim een week maken.
De Fransche bladen zien daarin een aanwij
zing van een snelle regeling van het
Fransch-Engelsche incident.
Millerand heeft Zaterdag Barthou, voor
zitter van de Kamercommissie voor buiten-
landsch© zaken ontvangen en met hem ge
sproken over de gebeurtenissen in het Ruihr-
gebied en den stand der besprekingen met
Engeland. Waarschijnlijk zal de premier
heden een verklaring in de Kamer afleggen.
Pruisen en Noord-Sleeswijk.
De Pruisische regeering is voornemens
alle voor Noord-Sleeswijk geldende wetten
en verordeningen, die m Denemarken wor
den beschouwd ale tegen de Denen te zijn
gericht, onverwijld in te trekken, voor zoo
ver dit niet reeds vroeger is geschied.
Begin Mei zal de internationale finan
cieels conferentie te Brussel bijeenkomen.
De volkenbond zal veertig staten uitaoodi-
gen. Iedere natie zal haar financieelen toe
stand uiteenzetten en te kennen geven in
hoeverre zij financieelen steun noodig
heeft.
De „Humanité" publiceert twee pro
testen Het eerste is gericht tegen het
„Fransche aanexionismo, dat gemeene zaak
maakt met het militaristisch Berlijn";
tevens wordt geëischt de onmiddellijke ont
ruiming van het nieuwe bezette gebied.
Het tweede protest is gericht tegen het
optreden der gewapende macht te Belfort
tegen de arbeiders.
- De oogstberichten in Frankrijk blijven
gunstig. De toestand is veel beter dan in
1919. Men koestert de beste verwachtingen.
Donderdagochtend heeft men opge
merkt, niet zonder eenige verbazing, aldus
de „Independence Beige.'' dat de nieuwe
Duitsche vlag aan het gezantschap in de
rue Belliard was ontplooid.
Men vierde den verjaardag van Koning
Albert.
- Engelsche bladen weten te vertellen,
dat (bet negende Russische communistencon
gres zich de grap heeft veroorloofd c«n aan
de heeren Clemenceau en Churchill toe te
kennen de orde van deRoodeVlag. „ter er
kenning hunner verdiensten voor de interna
tionale revolutie". Een bolsjewistisch
grapje!
LOONACTIE IN HET DAMESKLEE-
DINGBEDRIJF.
Men meldt van werknemerszijde:
De vijf .werknemersbonden jn de kle
dingindustrie zonden op 21 Januari j.L
hunne voorstellen .voor het kleedingbe-
drijf in bij den Ned. Bond van Werk
geversverenigingen in het Damesklee-
dingbedrijf. Eerst 19 Maart werden de
besprekingen ttisschen heide partijen jgfeS
houden en hoewel van werknemerszijdei
meermalen op spoed .was aangedrongen,;
wijl de loopende overeenkomst per 15
Maart zou eindigen. De eerste voorstel-:
len van de .werkgevers waren door de
vakbonden niet te aanvaarden, omdat de
loonen veel te. laag waren en daarnaast
de verschillen tussehen de loonen van
de: atelierkleermakers, pompiers, thuiswer
kers, rokken- en taillewerksters jn plaats
van ingekrompen, belangrijk uitgebreid
werden en het loon vocw de kleermakers
en naaisters jn de maatconfectie zaken nog
belangrijk lager zou zijn, dan in demaat-
zaken. Op aandringen der vakbonden
werd op 2 April ,een tweede conferentie
gehouden en deden de werkgevers een
nieuw voorstel, waarbij de loonen uit het
eerste voorstel een verhooging van circa
5 pet. hadden ondergaan, maar overigens
alle gememoreerde bezwaren tegen het
voorstel bleven bestaan.
Op grond van bovenstaande moest ook
dit vooretel door de bonden worden te
ruggewezen. Daarna deelden de werkge
vers in dezelfde conferentie mede, dat
zij de bezwaren van werknemerszjjde te
gen hun laatste voo.sel voikomen kouden
begrijpen; dat zij ruiterlijk moesten be
kennen, dat hun beide voorstellen niet de
minste rekening hielden met de loonen
van de groepen onderling en dat zij de
voorstellen van de werknemersuOuden uit
stekend van opzet en vorm achtten.
Op grond hiervan stelden zij voor, voor-
loopig genoegen te nemen met de laaiste
aangeboden loonen; inmiddels zouden ue
werkgevers een nieuw .voorstel omwer
pen, op den basis van de voorsteden der
werknemersbonden en zorgen, daarmede
uiterlijk 1 Juni 192U gereed te zyn.
Krachtens vele belangrijke bezwaren aan
de aanvaarding van dit laatste voo. stel
verbonden, deelden de 5 bonden mede,
met dit voorstel niet accoord te kannen
gaan.
In een schrijven van 7 April j.l. werd
aan de werkgevers verzocht, voor vrijdag
9 April, des middags 2 uu.andere voo.-
stellen te doen, wijl aauers de ..onuon
zich vrijheid voorbehouden, he.pere
maatregeitn io t.c..en. la verlaad met
bovenstaande is Vrijdagavond .e A e.-
dam een groote ve.gadering gehouden van
de tinna's xsraëls, .Volk, Bohananu en
maison De Vries, terwijl Za.eru u.A.
met het personeel .der firma Hirs-n weru
vergaderd. In Den z^n ue. at. pm-
soneeien van Dijckhoii, JLampe, ochAer
en Uo. en maLon de Faris, die op Zater
dagavond, 10 April, bijeen waren geroe
pen.
STRIJDIGE BELANüKin.
In d© welvarende Groninger kleistreken
zijn d© loonen in de wintermaanuen 1.80 en
in de zomermaanden 2.80, dat is resp. 10-60
en 16.80 per week en een vergelijking met
de verdiensten van fabrieksarut,,. s u
f 24 per week maakt de menseden ontevre
den en zij vragen hooger Joon. Evenwel ziet
ue boer de waarde van zijn landbezit dalen
vele jongere landbouwers die in de laat
st© paar jaren land kochten tegen J itoü
a 1800 per H.A., lijden nu a, een scha
de van 600 per H.A. aan waardever
lies welke afslag 't toestaan van loonsveu
hooging in den weg komt. En mir! JrierwJ'
b-ieden arbeiders in Friesland waar
veel landwerk verricht is in Febrna.
Maart zich aan voor 15 en 18.— per wem..
Uit Rotterdam..
In de Waalhaven wordt, behalve aan de
S. H. V.-schepen met 3 graanelevators ge
werkt op het s.s. Beukelsdij'k. Sinds Zaterdag
zijn in totaal vertrokken 11 schepen en aan
gekomen 17, waaronder het s-s. Rincjani
van den Rotteraamschen Lloyu. Vier stoom
schepen, geladen met kolen voor Iranxrijk,
zijn vervangen door andere.
Relletjes te Vlissuigen.
Het lossen van het Amerikaansche schip
Cacique op de reede van Viissingen ooor een
9-tal Vlissingsche werkwilligen en een 30-ta
uit Zeeuwsch-Vlaanaeren, heeft te viissin
gen tot ongeregeldheden aanleiding gegeven.
Vrijdagavond werden werkwilligen mishan
deld en moest de politie tot arrestatie over
gaan, terwijl Zaterdag toen de werkwilli
gen per sleepboot van boord kwamen, een
waren volksoploop ontstond en een schelden
de menigte de oor een sterke politiemaciv
begeleidde werkwilligen huiswaarts leiGde.
waarbij het ook nog tot klappen uitdeelei
door de agenten kwam.
De Commissie uit Duiischlatul.
Te Rotterdam is thans de commissie uit
Duitschland gearriveerd, bestaande uit de
heeren Daumig. bestuurslid van den Duit-
schen Transportarbeidersbond, den meerder
heids-socialist Kruger en den onalhankelij-
ken socialist Kohier. Deze commissie heeft
met den Centralen Bond en de Nederland-
Bij het lezen der verslagen Aan het N.
A. S.-eongres, dat te Arnhem tijdens de
Paaschdagen werd gehouden, komt men
hoe langer hoe meer tot de bevinding, dat
het in den boezem van dat blaaskakerig
lichaam, hetwelk zich aandient onder den
dcltig, quasi-wetenschappelijk-klinkenden
naam van Nedcriandsch Arbeiders Secre
tariaat, toch een echt zoodje moet wezen.
Hoe dwaas daar met de bestuursfuncties
in die vereemigïng wordt omge
sprongen, komt karakteristiek tot uiting
in het feit, dat tijdens de ziekte van den
penningmeester, diens functie waargeno
men werd door deschoonmaakster.
Men versta ons niet verkeerd.
We hebben evenals Hildebrand voor de
bakers, die schoonmaaksters van de pos
teriori der pasgeboren beginnelingen in
het moeilijk vak van mensch zijn, den
mees ten eerbied voor de bij uitstek nuttige
leden der Maatschappij, welke wij onze
schoonmaaksters noemen, d.w.z. de schoon
maaksters onzer \Tertrekken, zolders, vlie
ringen, keukens, provisiekasten en 'kel
ders.
Ze zijn voor onze vrouwen, dochters, moe
ders en zusters, in sommige eritdeke, bij de
heeren der schepping ronduit gezegd ver
afschuwde perioden van het jaar, letterlijk
onmisbaar.
Voorat in onzen tijd, nu de bacil der on
tevredenheid, ook al in het A'oorbeen zoo
liefelijk gemoed onzer schoonmaaksters is
binnengedrongen, is 'n goede schoonmaak
ster dubbel en dwars haar geld en......
meer waard.
Maar tot op den dag van heden, was
haar deskundigheid, mitsdien geschiktheid
om ais penningmeesteres op te treden van
een meerdere duizenden leden tellende
A'crccnaging', meer dan twijfelachtig; al
thans nog niet door d© ervaring bewezen.
Enfin, het goede mensch in kwestie ver
klaarde, dat ze de geldzaken van het N.
A. S. naar best vermogen beheerd had en
al was de vergadering ook door het malle
en dolle heen, er was niemand, die deze
verklaring tegensprak.
Maar 1 eel ijk was het zondenregister, dat
jdiie schoonmaakster opensloeg over den se
cretaris van het N. A. S.
Vooreerst had deze weinig ijverige ^scri
ba", toen de schatbewaarder ziek was, den
raad gegeven, den boel maar te sluiten; en
dat nota bene in de eerste weken der sta
king, teen van alle kanten gevraagd werd
om steunlijsten en bedragen tot steun bin
nen kwamen.
Geen wonder, dat, na die mededeeling
©en helsch lawaai in de vergadering los
brak en het een oogenblik allen schijn had
of men het Bestuur van het N. A. S. van
bet podium in die zaal wilde gooien.
Maai' do schoonmaakster had nog meer
in haar mars.
Aan den raad om de zaken er bij neer, te
©mijten, had zij ter wille der organisatie
geen gehoor gegeven. Zoo goed als ze kon
had ze „gepenningmeesteird"; echter, daar
bij den indruk gekregen, dat èn de voorzit
ter èn de secretaris de steunbeweging heb
ben willen saboteeren.
Aan het oorverdoovend rumoer, dat nu
weer ontstond en waarhij het weinig scheel
de of men was handgemeen geraakt, kwam
©en einde, door het besluit, om een com
missie van zeven leden te benoemen tot
onderzoek van de verwaarloozing der
steunbeweging tijdens de ziekte van den
jpenningimeester, tot onderzoek vooral der
handelingen van den secretaris.
f Hoe die secretaris heet en wie in de oom-
I missie van zeven zitten, daarin stöllen wij,
Woeh onze lezers belang.
Maar drukten we ons te kras uit, toen
we schreven, dat het in het Nederlandsch
Arbeiderssecretariaat, dat ook al de lakens
in ons land wil uitdeden, een echt zoodje
is?
HET ZWAARST MISDAAN.
iD© poging van minister Aalberse om de
partijen in het haveneonfliet tot elkaar te
brengen, is mislukt, !v.
Er is van weerskanten schuld.
Maar het zwaarst hebben de werkgevers
misdaan, meent de „Volkskrant".
,,Het is een sterk woord, maar men
kan geen ander vinden om in dezen tijd
hun optreden te kenschetsen.
156.)
f „Neem 'emi ma&r moe, daii zijn wijf *ém
kwijt", vervolgde de metselaar.
;»Wpantzer, zich beurtelings ook wel noe
mende baron Van Rodestein en Ereund
t jioh" begon de veldwachter weder, zich
I over het bebloed© lijk bukkende om mjn
kleederen te doorzoeken,
t „Je zeii 't net verkeerd", Viel een der
tonbachteluï den politieman in de red©,
^,hij hiet, zoo Tc geloof Freundlich, en
Sjp andere hamen, dat zijn z'n Zondagscha"
„Zou je denken", bromde d© veldwach
|ter, „nou laten we erete kijken".
Daarop doorsnuffelde hij' de zakken van
(den ongelukkige, in een daarvan vond hij'
iteen goed gevuld© beurs en een jaaar steu
tels terwijl de twee volgende niets dan
scheurpapier inhielden boven uit de jas
'baalde hij evenwel ©en notitieboekje.
l „Ha", seide hij' „dat is wat wij: Rebben
tjhötten, Nou zeilen we zien. Die
kerel mot 'n gemeene bedriegen en af
zetter zijn geweest.
„Ha', daar heb je het al zie je het
wel?" sprak hij: tot zijn confrater, hem
in het geopend notitieboekje wijzende;
„dait kan niet missen. Freundlich En
hier hebben we een briefje, laat zien
wat dat is. dat is 'n uitdaging voor 'n
duel; hier heet ie baron ,Van Rodestein,
en daar heb je 'n rekening van wijn met
den naam van Spantzer der op. Je ka,n
der van op an. dat ie drok geleefd het".
„Nou, hoe is 't, neem je 'em me© of
niet?" vroeg de metselaar.
„We zullen er zoo gauw mogelijk mel
ding van maken," zeide de veldwachter;
„hijj moet hier blijven leggen, hoor; jelui
mag 'em niet wegnemen."
„Nou, we zijn niemendal op dat be-
nefietje gesteld", sprak een van het volk.
„Wat is 'em gebeurd?" vroeg thans de
andere politieman, die tot nu to© het stil
zwijgen had bewaard; „het ie zen zelf
yan kant gemaakt?,"
„Kijk erin" sprak de timmerman ziijn
wijsvinger omhoog richtende „zie je dat
platje daar heelemaal in de hoogte,
Nou, as daar nou 'n hek omheen is of
'n balestrade, dan noemen we zoo'n ding
'n balkon weet je?. Nou dam: is ie yan
af geyallen, en je kan wel begrijpen
dat ie pijn in zen hoofd kreeg, toen ie
hier beneden op d° ete©nen kwam, zooas
je ziet, zen kop l®it van mekaar".
Bij deze laatste woorden lachte de licht
zinnige werkman, alsof' 't 'n grap gold.
„Ik zou me der maar zoo pleizierig
niet om maken",, hernam' de veldwachter
met een ernstig gelaat, „het is in alle
geval geen blijspel.
„Nou, ga jij der dan om huilen", zeide
de timmerman, die kerel zoo'n sm... .p
is, maggen jelui blij wezen,, dat hij naar
dé andere wereld verhuisd is, want zulke
jongens geven jriui j© handen vol werk".
„Ik zou je raden voortaan wat fatsoen
lijker te spreken as j© met de politie
te doen het, anders kon 't wel er©is ver
keerd met je aftoopen, maatje", sprak
die jongste veldwachter.
„Kijk me nou zoo'n ruziezoeker ©reis
an, Kees,," riep de toegesprokene met
verontwaardiging, „nou vertel ik 'em om
zoo te zeggen allee, en nou zeit i© dat 'k
onfatsoenlijk bin. loop jij naar de maan,
fatsoenlijke meneer 'k heb pijn aan je".
Eduard, die ondanks het treurige van
het geval een lach niet onderdrukken kop
trad den jongsten veldwachter op 2$j. De
stem van den man had hem' zoo bekend
in de ooren geklonken, en nu hem onder
de oogen tredende, nam hij hem van het
hoofd tot de voeten op en zeide: „ik
geloof, dat ik je ken, vrind, ben je niet
Jaap, de klepperman",?
„Geweest meneer", was het antwoord,
„de burgemeester het gemaakt dat 'k 'n
ander possie kreeg, ik bin nou veel
hooger geplaatst. Blaat die monteering
niet goed?"
„Zieker, je ziet ©r perfect mee uit",
ik zou je niet gekend hebben."
„Kom, laten we gaan, en vertellen hoe
we 'em gevonden hebben", sprak de oudst©
veldwachter. Daarop vertrokken zij bei
den, na even tot een groet op militaire
wijze hun chaoot te hebben aangeraakt.
Eduard bleef nog eenige minuten m©t
het werkvolk praten en werd uit den
mond van den metselaar opnieuw gewaar
hoe de schurk er dagelijks op aangedron
gen had om „mevrouw uit het witte huis
met der dochter" in het nieuwe gebouw
te lokken.
„We hebben 'n aardig duidje aan hem
verdiend", sprak de timmerman", „daar
om spijt 't me, dat ie dood is. Hij mag
'n schurk geweest zijn zoo groot as ie
wil, maar voor het werkvolk was ie
toch met kwaad,"
„Daar hei je ze waarachtig weerom",
riep de man die Kees genoemd werd, zeer
verwonderd, toen men de be.de veldwach
ters om den hoek van het gebouw zag
aankomen, „wat zeilen ze nou weer tp
vertellen hebben", 't zal wat wezen as
't voor de heeren komt",
„Daar staat ginder op het dwarspad
een chais met paard, weten jullie ook van
wien ze hooren?" sprak de oudst© der
twee, „we hebben overal en een ieder
gevraagd, maar geen mensch weet ©r
wat van",
„Een chais en paard? Dat zal van hem
wezen," antwoordde er een, op h©t lijk
wijzende,
„Laat ons ereis gaan kijken, ja, ze
hooren zeker van hem."
„Wil ik je nou ereis vertellen, wat
dat is", sprak de timmerman, toen ze op
de bedoelde plaats waren aangekomen,
„Die Freundlich of.... Spantzer zooas je
'em noemen wil, was van plan om met
iemand de vlucht te nemen, en nou had
ie zen rijtuig hier klaar staan. Ik zie
en ik ken dat ding, hij is dikkels tea.
gen den avond, as 't donker wierd, of
's morgens vroeg, er mee bij ons gekoms
men, .Wat doen jullie nou met dat dingt
(Wordt vervolgdj
>U!M .M 'M I I.-J«J-i,dAA)
