HET WITTE HUIS.
Medische Praatjes,
Wat de Pers zegt
tf TEiN LAND
Kunst en Kennis
Orde en Arbeid
FEUILLETON
ZATERDAG 17 APRIL 1920
De crisis in uui-isditatiu.
EEN STAARTJE DEK TOONEEL
SPELERS STAKING.
4)
MELANCHOLIE.
Ho-ewel men vaak spreekt van. iemand, dia
wat melancholiek is, hebben we toch boven
staande aandoening te rangschikken onder de
z.g.n psychiatrische of geestesziekten. Het
.woord melancholie is samengesteld uit twej,
'Orkksche woorden, waarvan het eerste, ge-
ideelte beleekent „zwart" en het tweede lid
„gal" beduidt Zoo kunnen we dus het woord
tinekncnolie letterlijk vertalen en spreken van,
„zwartgalligheid". Er is nu werkelijk een tijd,
geweest, waarin men meende, dat, als iemand
:niet al te best gehumeurd was, zijn gal in
«en niet al te beste conditio was en hat volks-
'geloof in die dagen ging zoover, dat men
meende, dat de gal wel zwart zou zijn, als ean
patiërd(c) heel erg boos was en alles van djn
tneest donkeren kant bekeek.
Wanneer zullen wij nu daarom verklaren,
dat iemand aan melancholie lijdt, d. w. z.
aan een geestesziekte, die, zooals wij zoo
«dadelijk zi 11 én zien, niet zoo geheel onschul
dig is, want wie onzer is vooral jn den tijd,
dien wij thans beleven, wel eeus niet uit zijn
£liaar) humeur? Welnu, we zullen U uit deze
moeilijkheid helpen en daarom beginne» te
wijzen op één groot verschil tusschen de
droefheid van de(n) inelancholicus(a) en die
van den normalen mensch Bij den laatsten
winden we immers een zoor begrijpelijke oor
zaak van het onstemd zijn. Men heeft b.v.
tegenslag gehad in zaken, men heeft een dier
bare "door den dood moeten missen, kortom
er is een zeer verklaarbaar feit voor uw
treurig gestemd zijn en den angst, waarmede
ge den donkeren toekomst tegemoet gaat.
Genoeg hierover. Een ieder uwer kan dit mst
eigen leed en misera aanvullen.
Hoe geheel anders is 't nu echter gesteld
met het pessimisme van de(n) melancholi
cus^). Deze zit treurig gestemd ter u «er,
is bang voor den dag van morgen en op
w-v vraag „waarom?" blijft onze patiëntie) U
liet antwoord schuldig en nor tut hij of z'j
de reuen, dan zoudt ge zonder twijfel co..,r
de belangeloosheid hiervan zeggen: „Mort ga
daarom zoo bedrukt neerzitten 1 Dit is toch
geen reden en is toch ga©» zaak van bet,:e-
kenis." Zijn zij aan den eemen kant door het
Sninste of geringst® aan droefheid tan prooi,
aan den anderen kant zijn deze ongelukkiger
niet in staat het leven zoo vraoiijk moge
lijk op te nenun.aangename gebeur' •-
russen, waarover da normale mensch zich
pleegt te verheugen, werken niet op hen in
en mochten zij er op reageeren, dan beschou
wen zij het gebeuren ais ©en voorspel van
ernstige lciten, die aanstaande kunnen zijn.
Is alles donker rondom deze menschen on is
de vreugde voor goed uit hun leven ver
bannen, bierbij blijft het niet. Zij beschouwen
zich zelF meestal als de oorzaak van al deze
ellende. Door hun eigen toedoen, aldus vor-
klcren zij, kunnen zij het leven niet nicer
vroolijk opnemen.
Naast dit waandenkbeeld, vooral zelf de
oorzaak te zijn van al hun eigen ellende
en die om hen hceii gébë-urj, treffen wij
vaak nog andera z.gm. „hypochondrische"
aan Zij worden dag en nacht gekweld door
allerlei abnormale lichamelijke gewaarwordin
gen. Zoo gevoelt de één zijn (haar) hersenen
smelten, eoji ander meent dood te zijn, weer
een derde denkt veranderd te zijn in een
onbeduidend voorwerp, b,v. een draad. Deze,
laatste rangschikken we onder de z.g.n. Nihi
listische waandenkbeelden (nihil is het Latijn-
sche woord voor „niets"). Weer andere zeg
gen U wegens de een of andere onbedui
dende plichtsverzaking, jaren geleden begaan,
tnans te moeten boeken en verbrand te wor
den, doch niet te kunnen sterven.
i egenover al deze ellende, di© ieder op zijn
of haar wijze moet uoorleven, staat dc in
hun oogen krachtige buitenwereld. Zij zelf
zijn ellendige schepselen, slacht en verdor
ven in alle opzichten, maar de menschen
rondom hen heen zijn braaf an goad en zoo
heb ik in deze afgeroepen oorlogsjaren m©-
nige(n) melanchol,cus(a) den kreyt hcoren
slaken, dat hij of zij de oorzaak was van
dezen zoo noodlottigen wereld krijg:
Hierbij sluit zich aan een helaas vaak voor
komend verschijnsel, n.l( de voedsel w©ige-
ring Immers zij, die zich dood wanen, heb
ben geen voedsel moor noodig of zij, die de
oorzaak waren, dat zooveel menschen in den
oor,og omkwamen, verdienen niets anders dan
den hongerdood te sterven. Daarnevens vinden,
we nog eecn cantegorie van zieken, die voed
sel opname weigeren, daar zij achterdochtig
zijn en meenen, dat men vergif in hun eten
gestrooid heeft.
Zoo heb ik dan getracht U een denk
beeld te geven van dez© verschrikkelijko
ziekte. Mei het oog op het gevaar zich zolf
te schaden, terwijl, zooals wij gezien hebben,
niet zelden poging tot zelfmoord plotseling
optreedt, is gestrenge bewaking zelfs ïn eeni
inrichting dringend noodzakelijk en kan mem
met tijdige maatregelen te nemen doorgaans
groote onheilen voorkomen.
r MEDICUS.
DE DINGEN OP HUN KOP.
Buitengewoon leerzaam is de lectuur die
geboden wordt in het verslag van het Paasch-
congres van het Nederlandsch Arbeidersse-
creiariaat.
Een bloemlezing er uit zou aan zeer vele
werkgevers, van welke politieke, godsdien
stige of sociale kleur ze ook zouden zijn, een
verrassenden kijk geven op wat er omgaat
in onze hedendaagsche samenleving, op de
mentaliteit der 50.000 bij het N.A.S. aan
gesloten arbeiders. Die lectuur zou heel wat
oogen doen opengaan en heel wat redeneering
uitlokken, waartoe men anders niet zoo ge
makkelijk komt. Zij zou doen beseffen, tot
welke uitersten een groote groep onzer Ne
der landscbe arbeiders reeds kwam in de theo
rie en tracht te komen in de praktijk.
„Radicale onzin is daar aan den man ge.
bracht, en met de gretigheid van een uitge
hongerde en onverzadigbare geslikt," schrijft
,,Het Patroonsblad."
Hoe vindt men volgende beweringen?
„De revolutie is er nooit gekomen als
er overvloed was en het proletariaat het
goed had."
„Het eenige doel der arbeiders in deze
kapitalistische maatschappij moet we
zen: voor zoo hoog mogelijk loon zoo
weinig mogelijk arbeid te praesteeren".
Maar:
„Wij willen de kapitalistische maat
schappij afbreken, en als dat gebeurd is,
kunt ge ons krijgen, als het moet, voor
desnoods een 18-urigen Werkdag. Dan
zullen we werken, tot we er bij neervallen.
Is dat duidelijk of niet?
Het lijntrekken tot beginsel verheven.
De ellende van het proleaariaaf als
middel, cm datzelfde proletariaat revolu-
tiennair te maken en tot beeldstormers af
te richten
Gewetenloosheid gepaard aan duivel-
sche sluwheid en taktiek. Want, zoo ver
kondigde er een. voor hun doel zou men
ieders hulp aanvaarden, ai was het van
den duivel zelf!
Misleiders en misleiden bij elkaar.
En de conclusies, welke iedereen daar
uit trekken moet?
Hoever men afdwaalt, wanneer niet de
eenig deugdelijke grondslagen eener
christelijke overtuiging worden aanvaard.
Dan moet de groote massa komen tot ver
bijsterende dwaasheden en gevaarlijke
dwalingen.
Hoe noodig is: voorlichting ten goede
van dien hedendaagschen arbeider, ver
sterking der katholieke en christelijke vak
organisatie van arbeiders en werkgevers,
en gulle samenwerking tusschen deze twee
Hoe vooizichtig onze katholieke rakor-
samenwerking met menschen, die zulke
opstandige bedoelingen hebben als het
R A. S. openlijk beiijdb en hoe weinig
vertrouwen zij kan stellen :n hunne be
weringen en hunne goede trouw.
Inderdaad, die N. A. S'ers zetten wel
alle dingen op hun kop en zouden, in
dien zii ee macht ertoe hadden, de geliee-
le samenleving aan eenzelfde gymnastiek
willen laten doen.
Onze plicht als katholieke patroons
treedt hier duidelijk zichtbaar naar voien.
Er kan voor ons geen twijfel meer be
staan. Wij mogen niet langer werkloos
blijven toezien, maar moeien het volle so
ciale even binnentreden, het goéde steu
nen, ook al moeten wij daarvoor wellicht
een of ander vooroordeel als oud roest
van de hand doen."
Bij zóó algemeene belangen, welke op het
spel staan, moeten persoonlijke overwegingen
naar den achtergrond geschoven, en moeten
wiij allen, arbeideis en werkgevers, boven
alle divergentie van belangen, onze hoogere
eenheid gevoelen als katholieken, als man
nen van geloof, van orde. die erkennen God
del ijk en menschel ijk gezag. Goddelijke en
meuscheliike wetten.
Xi anneer wij ons weten op te werken tot
daf hoogere plan en dat moeien wij
vinden we elkander als oroeders. eensgezind
voor liet goede en tegen het kwaad.
Had men dat immer beseft, dan zou het
Paasch-ccngres van het N. A S. niet hebben
plaats gehad bij gebrek aan congiessisten.
Do contra-revolutionaire actie.
De „Vorwaris s-jnryft: Volgens mede-
el eeuugen vain 'dén pounepresident te Stet-"
tin zijn in Naug&rd een eerste luitenant,
een luitenant ,en 15 man, die tot de tan
den gewapend waren en rijk van munitie
voorzien, gevangen geiiomen. Zij belmo
ren tot een in Prenzlau ontbonden af-
deeling der Baltische troepen. Uit goede
bron zijn verder een groot aantal berich
ten ontvangen, die pr op wijzen, dat de
officiersfronde meent dat haar uur spoe
dig gekomen zal zijn. Naar wij vernemen
is het officierscorps van het 5de batalon
Jagers uit Hirschberg jn Berlijn aange
komen om .daar instructies in ontvangst
te nemen omtrent zijn houding bij den
nieuwen Putsch. Het „Munsterlager,"
waar de ontwapening en ontbinding der
marinebrigade Ehrhardt zou geschieden,
schijnt meer en meer een verzamelplaats
te worden van alle gestrafte en ontslagen
rijksweer- en Baltische troepen. Ja, er be
staan zelfs aanwijzingen, dat het „Mun
sterlager" sedert gisteren de offieieele
plaats van samenkomst voor alle ontevre
den P.utschlustige elementen is.
Hef centrumsorgaan „Gerrnania" begint
heden zijn hoofdartikel met de volgende
nuchtere en zeer juiste opmerking: „De
politieke hemel slaat op het oogenoiik
weer in het toeken van kritieke dagen
van den eersten rang. De lucht is vol ge
ruchten over nieuwe putschgevaren, uie
ons uit verschillende deelen van het rijk
zouden bedreigen. Het schijnt voor hen,
die met deze dingen niet direct te maken
hebben, onmogelijk om viast te stellen,
wat er van deze berichten waar en wat
geiogen n>. Aoo is de beteekenis,
dio do pers eraan toekent, buitengewoon
verscninenu. meents tracht men ados zoo
onschuldig mogeajx voor to sseden; liefst
zou men zich er van afmaken door de
heeie geschiedenis een vorkiezingsma-
noeuvi'o .v. ---..en, terwijl men links het
gevaar zeer zwart afschildert en door op
zichzeL uericiiten, die echter ook
niet te couw Moeren zijn, naar overtui
gende bevw^zèa zóskt.
Wij, van ons standpunt- van centrums
partij uit, hebben er geen belaag bij, de
zaak op te blazen of mooier voor te stel
Ion dan ze is. Dat er echter wel iets van
aan is, blijkt uit de houding van de autori
teiten, die van een niet te miskennen ze
nuwachtigheid blijk geven. Wij donken
b.v. aan de plotselinge bezetting van het
regeeriugskwurtier üo0r de veiligheidspo
litie, die Donderdagavond tijdelijk plaats
had. Wij denken ook aan de eigenaardige
verklaring uit militaire kringen, die men
Donderdagmiddag in "de reehtsche pers
kon vinden en volgens welke alle bench
ten over een nieuwen Putsch voorloopig-
zeer overdreven waren. Dat kionk niet be
paald hoopvol. Vóór alles moet bet echter
opvallen, dat zelfs de Duitsch-nationaie
volkspartij zich genoodzaakt heeft gezien
in een oproep aan haar eigen partijvrien
den in hét land voor een herhaling van
Putsch-pogingen te waarschuwen en hun
ie vragen deze met alle macht te bestrij
den. Hiertoe zou zich zeker de uiterste
partij van rechts niet leenen, wanneer zij
niet zelf in haar binnenste overtuigd was
van de waarschijnlijkheid van een nieu
wen Putsch. Inderdaad is de politieke si
tuatie er maar al te zeer voor geschikt,
onverantwoordelijke kringen tot nieuwe
misdadige om wonteliagspogmgen te prik-
kc-iou. Do Kapp-onlusteu en hun gevolgen
hebben de politieke ontwikkeling in ons
vaderland zoo sterk geschokt, dat de kal
meering uer gemoederen veel tijd zal kos
ten. Wij kunnen ons zeer goed voorstel-
ieu, dat degenen, die niettegenstaande de
ellende van de laatste weken bij bun plan
zijn gebleven, de tegenwoordige regeering
bij de eerstkomende gelegenheid ten val te
brengen, meenen dat een politieke situatie
die daartoe zóó geschikt is als die van
het oogen blik, niet. zoo gauw zal terug
komen.
Boekum beget.
De riiksweertroepen zijn gisterochtend
Boehum binnengetrokken.
De Belgen in Frankfort.
Woensdagmiddag heeft het Belgische
bataljon zijn intrede in Frankfort gedaan.
De generaais Mordaeq en Demetz woon
den van het balkon uer Opera het défilé
bij van de troepen, die tusschen twee ha
gen van Senegaiecsche en Algerische ti-
laiileurs en een baialjon van het 37e re
giment infanterie voortschreden, terwij]
een vertegenwooruigcr van den hoogen
interge-ailieerden commissaris en talrijke
geallieerde offh'ieeren de aankomst der
troepen bijwoonden in liet Kaiserhof, den
zetel van het bezettingsbestuur
„Bed r üi'sra den l"
Het Wolff bureau verspreide Donderdag
avond iaat het volgende bericht De be
ur ij Is ra Jen van de fabriek Knorrbrenise
in Lichtenkeig drongen gisteren in het
directiegebouw binnen en stelden de di
rectie de volgende cischen: 1. beialing van
1000 inarlc aan ieder der 3600 arbeiders; 2.
geen stukloon meer, maar 6 mark loom
per uur; 3. uitbetaling van het loon voor
de stakingsdagen in den Kapp-tjjd. De ar
beiders gingen ook tot handtastelijkheden
over en dwongen ten slotte den directeur
naar buiten te komen en de beloften op
schrift te geven, die hij, gezien de drei
gende houding der arbeiders, dan ook gaf:
Betaling van 500 mark. Ten aanzien van
punt 2 en 3 verklaarde hij, zich thans nog
niet te kunnen binden.
De directie erkende later echter de ver
klaring van den directeur niet, daar zij
hem afgedwongen was.
Zij weigert aan de eiseben te voldoen en
besloot de fabriek te sluiten en de arbei
ders te ontslaan. Men vreest dat de arbei
ders dientengevolge de fabriek zullen
trachten te saboteeren. Er is echter voor
voldoende bescherming van de veilig
heidspolitie gezorgd.
Hölz en ziju aanhang.
Een Berljjnnch persbureau beweerde
Donderdagavond uit goede bron te heb
ben vernomen, dat Hölz gevangen geno
men is op het oogeublik, dat hij over de
grens wilde vluchten. Het grootste gedeel
te zijaer aanhangers is in elk geval reeds
gevat.
Do bladen beweren, dat Hölz, voordat
hij Klingenthal verliet, nog met geweld in
het bezit van een valscho pas was geko
men. Volgens dezen pas zou hij Puchner
heeten, arbeider en in 1889 te Herfurth ge
boren zijn.
Te Plauen besloten de arbeiders van de
algemeene werkstaking af to zien, aan
gezien de militaire actie uitsluitend tegen
Hölz en zijn aanhangers gericht is.
Ook te Falkenstein zijn een aantal roede
gardisten aangehouden, bij wie zich tal
van jonge meisjes bevonden. Te Sehonek
kon men ook een aantal roode gardisten
vatten. Enkelen hunner pleegden verzet.
Hierbij werden een rootle soldaat gedood
en twee zwaar gewond. De spoorweg tus
schen Klingenthal en Zwoda, die door
Hölz werd vernield, is weer hersteld.
Gemeld wordt nog, dat Hölz in vrouwen-
kleeding zou ontkomen zijn. Men heeft
zijn hoed in een in beslag genomen auto
mobiel gevonden. De Tjechen hebben te
Bodembach den communistisch en kapitein
Gocthe, een van Hölz' trouwste vrienden,
gevangen genomen.
OEMSüSDE BUiTEKL. BERICMTEH,
Paderewski bü den Paus.
Naar de Poolsche bladen melden is Pade
rewski door den Paus in een particuliere au
diëntie ontvangen. Z. H. verklaarde verheugd
te zijn een man, die de ec;s:e leider is ge
weest der regeering van Polen, op welks be
vrijding de katholieke kerk en de Paus per
soonlijk steeds vertrouwen hadden, te keren
bennen. Paderewski lichtte den Paus in over
de positie van Polen en over de problemen,
waarvoor .oe nieuwgeboren staat zich ge
plaatst ziet, dankte den I aus voor den aan
Polen verleenden steun zoowel gedurende
den oorlog, ais sedert de uitroeping van Po-
len's vrijheid Daarna had hij een lang onder
houd met kor dra aal Gasuarri.
De dsKsden vergeten.
Degenen, ijc Léa siagveioen-goide in
Frankrijk bezochten, hebben het reeds ver
teld; op verschillende plaatsen in het ver
woeste gebied van Frankrijk zijn de lijken
der gesneuvelden nog niet eens alien begra
ven.
Een foto in „l'Oeuvie" komt dit feit nog
eens bevestigen; het is een kiekje van het
slagveld bij de boerderij van Sapigneulies,
niet ver van Berry-au-Bac, waarop men te
midden van resten van wapentuig, doods
beenderen en schedels in lugubere verwarring
dooreen ziet liggen.
Zondag heelt minister Leredu een bezoek
gebracht aan de bevrijde gebieden, maar dit
schouwspel zal men wel niet aan den minister
getoond hebben, meent het blad. Daarom be
sloot „l'Oeuvreliet onder de oogen van het
publiek tebrengen als een bewijs van de
ondankbaarheid van de levenden, van dc
overlevenden.
Naar Havas hit Lausanne meldt, reeft
de kantonnale regeering in Zwitserland het
rev. communistisch congres verboden, dat op
17 en 18 April te Yverdon zou worden ge
houden.
ioen generaal Gallièni in Augustus
1914 belast werd met de verdediging van
Parijs bij de nadering der Duitscherk, richtte
hij een korte en krachtige proclamatie tot de
bevolking.
>,lk beo bevel gekregen Parijs te verde
digen.. Die opdracht zal ik tof het uiterste
nakomen."
Vervolgens deed hij met het Parijsche leger
den flankaanval op von Klück, waarmede de
Marne-overwinniug werd ingeleid.
Het gemeentebestuur van Parijs wil nu een
standbeeld voor hem oprichten.
De „Times" zegt, dat die nieuwe anti-O. W.
wet dienen, moet om ra de piaats te komen
der huidige wet, die binnen eenige weken
buiten werking komt. E>e nieuwe wet zal meer
in bijzonderheden gaan en ingrijpender zijn
dan de thans geldende, aangezien de regee
ring voornemens is al het mogelijke te doen
dalen en de prijsopdrijvers tot het uiterste te
vervolgen.
De procureur-generaal bij het Pran-
sehe Hof heeft in het proces - Cai 1 laux de
doodstraf ter zijde gesteld en aan de jury
overgelaten zich over verbanning of ge
vangenisstraf uit te spreken.
.,JE£SONDA" VAN FELIX HUTTEN
Omtrent het nieuwe Bijbelsche tooneel-
werk „Yes Gonda" van Dr. Felix Rutten,
lezen wij het volgende in de ,,Msb.'
„Jessonda" het dochtertje van Jaïrus''
is ontleend aan het nieuwe testamentisch ge
geven van de opwekking van Jaïrus' dochter-
ke uit den dood.
De dra atische verwikkeling stijgt bij
elke acte, en men behoeft slechts even de
lijst der personae dramatis tc overzien om
te begrijpen dat hier niet ijdel de verwach
ting van een dramatische verwikkeling ge
wekt wordt.
Felix Rutten heeft 't gewaagd, wat geen.
dichter vóór hem dorsthij laat Christus op
het tooneel komen.
Heel dc drie boeiende bedrijven door wach
ten wij op dit groote gebeurende komst
van den Meester in de woning van Jaïrus.
Zoo sober als de dichter deze gewaagde
onderneming heeft behandeld, des te over
weldigender van ontroering is de indruk.
Op het moment, dat de Meester op dei
drempel verschijnt, waar Jaïrus neerzinkt
cn stamelt; „Heer ik ben niet waardig,"
komt Lucius cn zijn trawanten door de pries
ters geleid binnen om den Meester gevangen
te nemen.
Maar- op datzelfde oogenblik legt de Chris
tus zijn hand op het gestorven dochterke,
en Jessonda rijst op uit den docxle.
Zoo wordt 't slot van dit stuk 'n diep ont
roerende apothese, een waarlijke verheerlij
king van den God Mensch.
Op den achtergrond de verslagen pries
ters, de verbijsterde soldaten, voor de witte
Christusfiguur vol majesteit de uit den dood
verrezen kleine Jessonda, cn aan zijn voeten
in eerbied neergezonken Jaïrus, de tempel
overste en Lucius de Romeinsche hoofdman,
beiden met de getuigenis op de lippen „Dit
is waarlijk dc Zoon Gods."
En op den voorgrond de ranke figuur van
Maria Magdalena als een jubel van trium-
feerend vertrouwen in Hem, Die leven cn
dood gebiedt.
Het hoofdbestuur vau de Nederlandscht
Tooneeikunsienaa rsvereen igmg heeft zich mei
een uitvoerig schrijven tot den burgemees
ter van Amsterdam gericht, in diens kwali.
teit van bemiddelaar en scheidsrechter inzakt
de tooneelstaking, waarin het zijn medewer-
king verzoekt om de directies van die veree.
nigingen. welke tot op heden toe nog weige
ren personen in hun gezelschap op te nemen
welke deelgenomen hebben aan de tooneel
staking. te bewegen, in deze houding ver
andering te brengen.
HULDIGING WILLEM MENGELBERG.
Naar het „Hbld." vernoemt, is do Mi
nister van Onderwijs, Kunsten en We
tenschappen, dr. J. Th. do Visser, voor
nemens Zaterdagavond 24 dezer bij dl
huldiging van den heer Willem Mengel
berg aanwezig te zijn.
„Den 14 October 1806 had de veld
slag van Jena plaats; mijn vader werd
met roem en eer overladen cn op het
slagveld tot generaal benoemd Hoe za
lig gevoelde ik mij door zooveel glorie.
O, hoe kuste ik den brief, waarin Lud-
wich mij deze heuglijke gebeurtenis
meldde. De hoofdslag was voorafgegaan
door de gevechten van Averstadt, Sche-
]itz en Sealfeld, waarin mijn vader zich
even roemrijk onderscheidde. Maar, he
laas, het Pruisische leger leed zoo-wel
bij deze plaatsen als naderhand bij Jena
een gevoelige nederlaag, en al de moed
er. het beleid der soldaten ging verlo
ren inden opme voorspoed van
eten Fransehen tiran. Den 16. October
moesten veertien duizend Pruisen de wa
pens te Erfurt nederleggen en don 25en
deed het Fransche leger zijn zegevieren
den intocht te Berlijn. Al de Pruisische
provinciën tot aan den Oder waren in
de macht der Franschen. Hoe verfoeide
ik Napoleon, hoe haatte ik zijn geheel
geslacht Do-eh mijn zwaarste veidriet was
nog niet geleden, kort daarna ontving nt
van Guawich bericht, dat mijn vader in
ae laatste pogingen welke ons leger aan
wendde, om het carré van den vijand
te verorexen, by een reyigen uitval aan
et fiueia zyner troepen was gosnoine?..
i kanonkogel had zijn rechterbeen ver
..lijzeld, een uur daarna vond men' hem
naast zijn dood paard zieltogend neder-
liggen, én weldra was hij bezweken.
,.,Had ik hem met militaire eer mogpn
zien begraven, dit zou een verzachting
voor mijne smart zijn geweest maar dit
werd verhinderd door de Framche bezel
ting. Hoe ik door het droevig gemis
mijns vaders ook moest lijdén het ver
zachtte mijne smart, dat hij roemvol ge
vallen was, en ik kon er mij beter mee
troosten, hem op zulk eene wijze te hebben
verloren, dan hem gepensioneerd en oud
op een natuurlijke wijze den dood in
de armen te zien geworpen. Wij allen
dacht ik, moeten sterven, en als het
toch moet gebeuren, was het maar het
best door den kogel. Ik was niet gods
dienstig genoeg o-m de waarde van een
langzame» natuurlijken dood te beseffen,
NED. li. K. BtlïND VAN TRANS
PORTARBEIDERS „ST. BONIFACIIE.'
Zaterdag io en Zondag ii April hield d/
Ned. R. K. Bond van Transportarbeiders „St
Bonifacius" haar Bondsvergadering te Utrechi
onder Voorzitterschap van den Heer J. Zwaga
De Jaarvergadering werd bijgewoond dooi
den Geestelijk Adviseur Rector P. Stroomer.
Voor het Bureau van de R. K. Vakorganisatie
was als vertegenwoordiger eenwezig de Heer
A. C. de Bruyn.
Uit het jaarverslag van den secretaris bleet
een toename in ledental met 2924 leden het
ledental bedroeg op 1 Januari 19192323 en
1 Januari 1920 5243, een vooruitgang in
ledental met 125,8%.
Het jaarverslag van den Penningmeestet
sloot in ontvangsten en uitgaven met eer
bedrag van f 65899,28%.
Het beleid van het Hoofdbestuur werd met
algemeene stemmen goedgekeurd.
Bij de verkiezingen werden herkozen de
Hccren J. Zwaga, Th. Kalkhoven, en H. B. v.
en geen oogenblik dacht ik er aan, hoe dat ik altijd blijde was, als hij ons met
onvoorbereid een kmjgsmau, die in den een bezoek vereerde. Hij had een gunstig
oorlog vak, voor zijn God verschijnt, voorkomen, en goede manieren was welbe-
Ludivich keerde ongedeerd terug; hij was spraakt en bezat die tot zekere hoogte
slechts, eenmaal ra het --
zas
vuur geweest en beperkte stoutmoedigheid, welke de vrouw
zich den ovtngen tijd bij de ambu zoo gaarne in den man aantreft, al ge-
lance geplaatst, gok hem deed de dood voelt zij zich ook gedwongen openlijk
zijns ouden trouwen vriends, thans zijn haar afkeuring; daarover uit te brengen,
schoonvader, hevig aan, en hoe meer hij Weldra bleek het mij, dat mijn echtgenoot
het verscheiden van den dierbare be- hem zeer genegen was, zelfs zoo, dat hij
treurde, des te meer won hij miji.e ach- geen kwaad van Oscar kon hooren ik
ting en genegenheid en ten laatste kreeg verbruide het zelfs bij hem, toen ik
ik hem (hoewel hy met het ideaal van den zeide, dat zijn vriend in den laatsten
krijgsman vva-s, dien ik mij diooindej tijd wel wat te druk bij ons aankwam,
har.el ijk lief. De jonge vriend was echter altyd vol
„Kort na het eindigen van den oortog oplettendheden voor mij en wist Ludwich
kwam er een vriend van hem opdagen, in alles te vervangen,
dien hij in vele jaren niet had gez en, doch „2<x> gingen er twee jaren voorbij, in
over wien hij mïj wel eens had gesproken bet eerste van welke mij een dochter
daar hij 't altijd betreurde, dat hij niets wetd geboren, die, zooals gij denken kunt
meer van hem hoorde. Oscar Freund- Laura, gij waart,, gij werd door mij,
lich, van Duitsche ouders in Zweden volgens den wensch uws vaders, in den
geboren, bracht al dien tijd te Stockholm Katholieken godsdienst opgevoed, en ik
door, waar hij, zooals hij zeide, fortuin bleef ook na zijn dood in dit opzicht
had gemaakt, althans hij had niets om inÜn woord getrouw. Uw vader was jn
handen en scheen zich zeer gemakkelijk ^'en tusschen tijd zeer zwak geworden,
te bewegen. Spoedig was hij ons een en. zekere gedienstige geoston fluisterdén
huisvriend geworden en ofschoon ik eerst in'J bi ,(S>T' ^a': bij eene borstkwaal
zijn komst niet met vreugde begroette, bad. Spoedig werd hij genoodzaakt zijn
nam hij mij weldra zó.ó voor zich in! j ontslag uit den krijgsdienst -te nemen,
dit verergerde zijn toestand meer dan
hij er door verbeterde, want al was hij
zwak en teer evenals mijn vader, bleek hij
militair in zijn hart, en het deed hem
dus leed voor altijd het vooruitzicht to
moeten missen eenmaal tot een aanzien
lijken rang in het leger op te klimmen
Intusscben had hij zeer veel troost van
zijn vriend Oscar. Deze had een prach
tige woning in onze wjjk gehuurd, en
daar er in den lijdenden staat, waarin mijn
echtgenoot verkeerde, periodes voorkwa
men dat hem niets scheen te deren, brach
ten wij ook dikwerf bezoeken bij onzen
vriend, waar wij immer welkom waren.
„Mijn echtgenoot was dikwijls in de
egenheid met de zonderlinge gewoon
ten mijns vaders, om mij dagelijks te
laten exerceeren kennis te maken en
wist dus, dat ik zeer bedreven was jn den
wapenhandel, en daar het klein geweer
nog altijd in ons bezit was, kon ik de
smart welke hij leed, doordien hij de mi
litaire loopbaan vaarwel moest zeggen,
niet beter verzachten dan door hem te
veroorlooven mij te oommandoeren en
daarop als een goed soldaat de handgre
pen en manoeuvres ten uitvoer te bren
gen.
f Wordt vervolgd.)
