TWEED
HET WITTE HUIS.
men om Haarlem
BUITENLAND
3rde en Arbeid
Kerk en School
Gemengd Nieuws.
FEUILLETON
DINSDAG 20 APRIL 1920
r 11
3. A. DE LOBEL.
Tegen i Mei a.s. heeft de heer J. A. de Lo-
bel ontslag genomen als voorzitter der af-
deeling Haarlem van den Ned. R.K. Volks
bond en dit feit leek ons belangrijk genoeg om
het moeilijke karwei te ondernemen den heer
Ie Lobel te „interviewen."
Het is gelukt, hoewel niet zonder moeite.
Een ding valt schrijver dezes medehij
behoeft den heer de Lobel niet voor te stellen
niet te vertellen van de kleur van zijn haar of
zijn das, zijn tred, zijn eeuwigen glimlach enz.
want dat er veel stadgenooten even populair
zijn, in den goeden zin des woords, als de
heer de Lobel wij gelooven het niet. „Me
neer de Lobel" leeft tenvoeten uit geschilderd
in de harten en hoofden van alle Volksbon-
ders, en van zoo goed als alle Haarlemsche
R. K. en tienduizenden daarbuiten
Welnu of men den heer de Lobel ontmoet
in „Sint Bavo waar hij bijna altijd te vin
den is, of dat men'm aanspreekt in de Groote
Houtstraat, of dat hij u ontvangt op zijn
eenvoudige maar netjes ingerichte kamer
een echte werkkamer!hij is altijd dezelfde.
Onze lezers kennen dus den heer de Lobel
Wij steken van wal.
—„Meneer de Lobel, wat is cle rederiat u be
dankt als voorzitter van den Bond", zoo
vroegen wij, nadat hij ons een fijne sigaar
gepresenteerd had, die daar alleen staan
voor de bezoekers, want zelf rookt hij niet.
—En het antwoord luidde, terwijl hij ons
eenige blaadjes van zijn agenda liet zien,
waarop aangeteekend stond waar en hoe
veel maal hij nog spreekbeurten moest ver
vullen „Mijn vrije tijd is overbelast". Maar
hij voegde er bij„En ook is er een zekere
afstand ontstaan tusschen de algemeen gel
dende organisatiebegrippen in den Bond en
de mijne. Wat ik daarmee bedoel zal u
straks misschiem wel duidelijk worden.
„Hoelang bent u nu voorzitter van den
Bond geweest
—„Het is nu ongeveer 5 jaar geleden dat ik
op verzoek van den heer W. B. Guskens,
mijn voorganger z.g., de leiding van den Bond
op mij nam".
„Hadt u zich, zooals dikwijls gebeurt, bij
de aanvaarding van uw functie een doel
voor oogen gesteld
„Er zijn twee richtingen mogelijk", aldus
de heer de L.Een voorzitter kan boven
op den stroom drijven en men kan, als voor
zitter trachten den stroom te leiden. Dat
laatste had ik mij voor ocgen gesteld".
„En hebt u daarbij,naar uw meening,
eenig resultaat gehad t"
„lk heb geprobeerd aan den Volksbond
een karakter te geven overeenkomstig de
behoeften van den nieuwen tijd en daarom
mijn best gedaan om allerlei hiep-hiep-hoera-
politiek te vermijden. Ik heb een nieuw regle
ment gemaakt voor den Bond, krachtens
welk de R. K. Volksbond goed is te besturen
en dat voorziet in de behoefte, terwijl een
reglement vroeger feitelijk niet bestond door
de voortdurende herzieningen, die werden
aangebracht door iedereen, die daaraan be
hoefte had.
lk heb vervolgens de instelling van den
bestuursraad bevorderd. Hij zal dezer dagen
zijn 50ste vergadering houden. Het karakter
van dezen raad verschilt principieel met de
bestuursraden in andere plaatsen, waar zij
hoofdzakelijk bestaan uit vakvereenigingen
wier invloed wisselt naar haar grootte. In
Haarlem namen wij als uitgangspunt het
communiqué van Z. D. H. den Bisschop,
dat aan den Volksbond een taak heeft opge
legd. Die taak is bij ons aan stukjes geknii t
en iedere onderafdeeling heeft een deel van
die taak te vervullen gekregen. Daarom be
staat de Bestuursraad hier uit de dagelijksche
besturen van alle onderafdeelingen, terwijl
elke onderafdeeling evenveel afgevaardigden
heeft. Die bestuursraad heeft aan de eischen
voldaan omdat alles wat in den Volksbond
leeft in den Bestuursraad tot uiting komt
en er geen overheersching is van de eene
onderafdeeling over de andere.
Eea ander doel dat ik mij stelde, was een
beter vereenigingsleven, vooral om daarin
zooveel mogelijk beschikbare ruimte te krij
gen. Daarna zou de verfraaiing komen. Zelf
was ik voor verbetering der groote zaal op
de eerste plaats in het belang van het ge
bouw, maar een andere strooming wilde eerst
verbetering van het voorgebouw in het be
lang van den Volksbond. Het tooneel in de
groote zaal is veranderd, zoodat dit, wat
ruimte betreft, een ideaal-tooneel voor dilet
tantengezelschappen is.
Ten vierde stelde ik mij voorredding en
bescherming der financiën door strenge ad
ministratieve scheiding van de rekening van
den Bond en die van St. Bavodoor een
nieuw stelsel van contributie-inningdoor
het volledig breken met het idee dat de Volks
bondcontributie een welwillende aalmoes der
vakvereenigingen was aan den Volksbond
geschonken.
Ten vijfde is aangesteld een gesalarieerd
administrateur, die niet is propagandist in
den gewonen zin des woords, doch een ad
ministratieve kracht, die den Bond financi
eel en administratief gezond houdt, wat bij
wisselende besturen noodzakelijk is.
Ten zesde kreeg de Bond een weekblaadje,
dat bij zoo'n groote organisatie met zooveel
onderafdeelingen onmisbaar is.
Ten zevende is de Bond de laatste jaren
in aanzien gestegen. Het ledental klom van
900 in 1916 tot 2300 in 1920 de begrooting
van 1916 in inkomsten en uitgaven van
f 6000 op f 26000 in 1920, terwijl van 5000
stemmen op de R. K. verkiezingslijsten er
2300 werden uitgebracht door Volksbonders
en de arbeidersraadsleden of plaatsvervan
gers allen Volksbonders zijn.
Onze openluchtmeetings in het Brcnge-
bouw werden door duizenden bezocht en
onderlinge ruzie, kwamen niet voor. Het
hoofdbestuur wordt gekozen uit leden van
den bestuursraad, dus uit menschen, die
het organisatieleven reeds hebben medege
maakt. Dit is ook een groote verbetering.
Hadt u geen vrijgestelde willen worden?
vroegen wij den heer de Lobel.
Ik moet zeggen dat er een heerlijke
voldoening is gelegen hoewel het woord
vrijgestelde leelijk is in het idee dat men
zich geheel geeft aan de zaak van den Bond
Het zou hard en moeilijk werken zijn, veel
studie en nadenken eischen en veel lichaams
kracht om tegen de zedelijke en lichamelijke
vermoeienissen opgewassen te zijn, maar voor
eerst voel ik er niet voor door het gemis aan
voldoende eenheid, het gemis van een scherp
geteekende lijn in de beweging, zoodat men
wel weet waar men als leider van een bond
begint, maar niet of men niet eens als admi
nistrateur eener bouwvereeniging eindigt.
Men kan zich door dat gemis aan eenheid
en een vaste lijn geen vast doel scheppen.
Men zou die taak ook kunnen beschouwen
als een doorgangshuis naar een betere be
trekking, maar dat wil ik niet. En dan het
gemis aan sociaal gevoel en denken bij de
leden dat is in elke vereeniging zoo
maakt dat zij zich geen denkbeeld vormen
van het werk van een vrijgestelde, zoodat
deze verplicht is veel tijd en reclame te be
steden om zijn eigen positie te redden. Daar
voel ik niets voor, zoodat de idealen het tegen
de practische werkelijkheid bij mij hebben
afgelegd.
Wat is uw oordeel over de Volksbon
ders, na 5 jaar met hen te hebben gewerkt
vroegen wij ten slotte.
Een voor één zoo zeide onze zegs
man zijn het prachtmenschen, die alles
voor je over hebben en voor wie je zelf ook
alles zou willen doen, maar ze als collectivi
teit, allen bij elkaar bezien, voelt men ga
pingen. Dan ontdekt men dat men 25 jaar
heeft nagelaten een kern te vormen van men
schen met sociaal inzicht en dat een fout
van den Volksvond is zijn veeldeeligheid.
Die veeldeeligheid zit hierin b.v. dat een
Volksbonder op Katholiek sociaal gebied
heeft te luisteren primo naar zijn plaatselijk,
zijn diocesaan, en zijn federatief (landelijk)
Volksbondsbestuur secundo naar zijn plaat
selijk, en zijn landelijk vakbestuur, plus het
vakbureau, behalve nog naar de verschil
lende godsdienstige en politieke vereenigin-
gen. Vervolgens dat hij in handen krijgt zijn
plaatselijk R. K. dagblad, in casu de Nieuwe
Haarlemsche Courant, zijn plaatselijk (Da-
miaatjes) en nationaal volksbondblad, zijn
vakblad, zijn vakbureaublad. Dan nog zijn
dagelijksche omgang met alle mogelijke so
cialistische en communistische propaganda
op werkplaatsen, in schafttijden en bij den
barbier. Dat alles is kostbaar en maakt dat de
menschen moeilijk meer warm te krijgen zijn,
tenzij in zeer bijzondere gevallen.
Door die veeldeeligheid is het uiterst moei
lijk voor een plaatselijken Volksbondleider
n eenige vaste richting op te diepen, en de
juiste plaatselijke richting aan te wijzen.
Bent u van plan den Volksbond geheel
te verlaten
Onder nog nader te bespreken voor
waarden ben ik bereid om mede te werken
aan den bloei van den Bond, wat zou kun
nen bestaan in mijn medewerking op ont
wikkelingsgebied en waarschijnlijk gedurende
eenigen tijd het controleerend toezicht op
leiding en financiën van „Sint Bavo
Onze laatste vraag wasBent u van mee
ning dat de Bond vroeger goed bestuurd is,
of meent u dat het beter had kunnen gedaan
worden
Integendeel, haastte zich de heer de
Lobel te antwoorden, ik ben vol eerbied
voor de wijze waarop de heeren Guskens,
Brom en hun voorgangers den Bond hebben
geleid met overgroote en belanglooze toe
wijding, en waarmede zij jarenlang aan den
Bond het beste hebben gegeven van wat zij
te missen hadden, zoodat zij in elk opzicht
als een toonbeeld vart Volksbonders mogen
gelden.
Hiermede eindigde ons waarlijk leerzaam
interview met den heer de Lobel, waarvan
men wel met belangstelling zal kennis nemen.
De crisis in Duitschland.
De houding der geallieerden.
Uit Parijs wordt gemeld:
De diplomatieke vertegenwoordigers van
Frankrijk. Engeland en België zijn in het
bezit van de instructies van hun regeeringen
voor de stap te Berlijn teneinde elke militai
re beweging te voorkomen en nakoming te
eischen van de bepalingen van het vredes
verdrag. De Italiaansdie zaakgelastigde
wacht nog rijn orders af. Zoodra de noo-
dige instructies zijn ontvangen, zal de nota
der geallieerden worden overhandigd.
Het schijnt zeker, dat Italië zich aan zal
sluiten bij de actie der andere geallieerden.
De kwestie van de ontwapening van Duitsch
land zal zekerlijk aandachtig worden onder
zocht te San Rerno. De overeenstemming
schijnt volledig tusschen de regeeringen be
treffende de noodzakelijkheid om met ener
gie over te gaan tot nakoming der vredes-
oepalingen. Maar de kwestie van de wijze
waarop dat moet geschieden, behoort zoo
danig te worden geregeld, dat de ontbinding
van de verschillende troepen kan plaats vin
den zonder moeilijkheden of wanordelijkhe
den te veroorzaken. De kwestie van het ma
terieel is eenvoudiger. De uitlevering of ver
nietiging van de voorhanden wapenen en
munitie moet worden verkregen, hetgeen voor
de geallieerden een groote waarborg zal be-
teekenen.
Uit Frankfort werd gisteren aan het Hbld.
gemeld;
De bezetting van Frankfort.
Zoodra de geallieerden zich de zekerheid
verschaft hebben, dat de rijksweertroepen,
die boven het geoorloofde aantal in het Ruhr-
gebied aanwezig waren, zijn vertrokken, zul
ten ook de bezettingstroepen uit het gebied
van het nieuwe bruggehoofd Mainz volko
men worden teruggetrokken. Dfe voorteekens
daarvoor worden steeds duidelijker merkbaar
Nog meer infanterie- en artilterietroepen
hebben het bezette gebied ten oosten van
frankfort en Frankfort zelf, verlaten. Heden
zullen alle geallieerde troepen wegtrekken.
Offenbach en MüMheim zijn reeds geheel
zonder vreemde bezetting. De Fransche en
Belgische vlaggen op het Hotel Imperial te
Frankfort, de hoofdzetel van de officieren
der bezettingstroepen, zijn al ingehaald. Ver
schillende scholen. o.a. het Goethe-gymna-
sium, rijn ontruimd. Hooggeplaatste Belgi
sche officieren, die tot het Fiankforter deta
chement behooren, hielden Zondag ver
moedelijk met het oog op de spoedige ont
ruiming der stad een bespreking met den
commandant van de 11 de Fransche infante
riedivisie. waarna ze weer vertrokken. Blijk
baar bestaat het voornemen, dat bij het ont
vangen van het bevel tot ontruiming deze
reeds zoo goed als voltrokken te doen zijn.
Eenigszins in tegenspraak hiermede ver.
neemt de ,.B. Z. a. M." uit Frankfort, dat
daar de toestand sedert gisteren onveran
derd is. De Entente-troepen vertoeven nog
in de stad. Hun hoofdwacht is nu gevestigd
in de Opera, waai ook nog drie machinege
weren zijn opgesteld. De Belgische officieren
hebben in een villa in de nabijheid van het
Lessing-gymnasium, waar hun troepen lig
gen, een officierscassino ingericht Aan een
aftocht van de troepen is in de eerste dagen
nog niet tedenken. Het heeft er echter allen
schijn van dat de controle-commissie, die
zich thans in het Ruhrgebicd bevindt, defi
nitief bevel zal geven lot het terugtrekken
wade Fransche en Belgische troepen, zoo
dra zij met zekerheid verneemt dat de rijks
weertroepen het Ruhrgebied hebben verlaten.
DE CONFERENTIE VAN SAN REMO.
Aan het .,Hbld.'' wordt uit Parijs gemeld:
De internationale gebeurtenissen van de
laatste weken zijn oorzaak, dat de resulta
ten van de conferentie te Ban Remo hier niet
zondier ongerustheid worden tegemoet gezien.
Men vreest hier bovenal de neiging, die in
Engelsche en Italiaansche klingen bestaat,
om niet onwrikbaar vast te houden aan de
bepalingen van het vredesverdrag. Toch kan
alleen daardoor, zoo oordeelt men hier,
Frankrijk schadeloos gesteld worden voor
wat het geleden heeft. F>it blijkt o.a. uit een
uitvoerig artikel van Poancaré j.n de Ma-
tin". In dit artikel, waarvan de toon minder
rustig en olympisch is dan men van den af
getreden president der republiek zou ver
wacht hebben, komt steeds dezelfde vrees weer
uit voor een nieuw offensief optreden van
Ehiitschiand. Daartegen heeft Frankrijk thans
nog geen enkele waarborg, betoogt Poincare,
want de speciale overeenkomst met Amerika
is niet geteekend en die mot Engeland was
van de Amerikaansche afhankelijk. Hoe be
denkelijk een toestand er. waarbij de bond-
genooten zich feitelijk tot niets verplichten,
toont Poincare aan. Uit den toestand bij het
begin van den oorlog in Juli 1914 was En
geland niet verplicht te mobdliseeren. Cam-
bon telegrafeert 31 Juli uit Berlijn dat
slechts de eventualiteit van een Engelsche
interventie den keizer treft. Wie weet, ver
volgt Poincare, of een duidelijk woord, op
tijd uitgesproken, niet die hand zou hebben
tegengehouden, die den storm ging ontkete
nen. Maar ons aanhouden om verklaring te
krijgen, daartoe niets in de bestaande over
eenkomsten ons autoriseerde, scheen bijna iets
indiscreets en wij leken zoodoende een beetje
op bedelaars, schoon wij de overtuiging had
den de voorposten te verdedigen van de vrij
heid.
Het is wel curieus hier Poincare een lezing
te zien geven van een mogelijk voorkomen
van den oorlog, indien Engeland zich on
middellijk carément aan de zijde van Frank
rijk geschaard had. die tot dusver slechts van
Duitschc zijde placht te komen en te dienen
om de dubbelzinnigheid en het egoisme aan
te toonen van de Britsche politici. Poincare
besluit dat slechts wat kan worden bereikt
voor Frankrijk, voor welk land de uitvoering
naar de letter van het verdrag van Versailles
een levensvoorwaarde is, indien onmiddellijk
aan alle pogingen tot herziening van het
verdrag den kop wordt ingedrukt.
Berichten uit San Remo zeggen, dat Nitti
en Lloyd George elkander het eerst ontmoet
hebben, editer niet op zee, zooals eerst het
plan was. De eerste ontmoeting van Lloyd
George en Millerand was zeer koel eerst, la
ter trokken ze bij.
Het officieele vastgestelde programma
luddf. Eerst verdrag met Turkije, dian
Duitechkmid; vervolgens finaneieele en
economische kwesties en eindelijk Rus-
laad. Maar duidelijk is, dat men al in
particuliere gesprekken over de Duitóehe
zaken zal praten, terwijl men officieel
nog pas aan Turkije toe is. In Fransche
kranten wordt openlijk gezegd, dat
Frankrijk slechts de uitvoering van het
verdrag van Versailles wil; terwijl het
doel van Engeland is arbiter te blijven
op het vasteland en de hegemonie te krij
gen in het Oosten.
De stemming in Italië is zeer anti-
Fransch en de geruchten over een moge
lijke hervatting van de Triple Alliantie
worden hier, vooral sinds het beasoek van
Renner aan Rome, niet geheel onmogelijk
geaeht. Men vreest daarom, dat de een
heid der Allies blijvend in gevaar zou ge
bracht worden en bepleit de noodzakelijk
heid van nauwe samenwerking ook in de
toekomst en stelt België aan anderen ten
voorbeeld.
Ten aanzien van de houding tegen
Duitschland aan te nemen, verzekert de
„Petit Parisien", dat indien die Reiebs
wehr het Ruhrgebied niet spoedig ver'
laat, do Al life het plan zouden hebben tot
een gezamenlijke bezetting van het Rnbr-
bekken. Voor opschorting van die zending
van voedingsmiddelen en grondstoffen,
hetgeen Lloyd George zou willen, indien
Duitschland voortgaat zijn verplichtin
gen niet na te komen, zou Frankrijk wei
nig voelen uit humanitaire overwegingen
en omdat aldus het economisch herstel
van Duitschland noodeloos tegengehou
den worden.
DE FINANCIEEL!! TOESTAND IN
ENGELAND.
Iin het Lagerhuis heeft Chambertlain
bdj bet indfienien van do begrooting mede
gedeeld dat op den huldigen grondslag
dier belastingen de inkomsten voor het
volgend jaar op L34L650.000 p-st, die uit
gaven op 1.177.452.000 pd.sf» worden ge
schat, een surplus van 164.168.000 p.st.
voor vermindering dier schuld opleve
rend. Dit surplus is evenwel onvoldoende.
Hfj moet daarom een beroep doen op het
land om een krachtige poging te doen
het crediet te verbeteren en den toekom-
stagen financieelen last te verlichten.
Chamblerlain stelde een vertkoogöng
der posttarieven voor, opdiat die poste
rijen zich zelve kunnen bedruipen. Be
brievenport zal tot twee pence worden
verhoogd en het minimum tarief voor te
legrammen zal een shilling bedragen De
budtenlandsche porto zal afhankelijk zijn
van d|e resultaten der conferentie van
posterijen te Madrid. Voort zal er een
belasting op spiritualiën worden inge
steld!, waardoor de prijs tot 12 (ah. 6 pene©
per flesch wordt verhoogd. De belasting
op bder zal worden verhoogd tot op 80
shilling per vat, en de prijs voor den
verbruiker op een penny per pant. De be
lasting op wijn wordt verdubbeld met
een aanvullende speciale belasting ad
valorem van 50 pot. Ten opzichte van die
sigaren blijft d© korting voor do Domi
nions en Indië van kracht.
Vervolgens zullen de verschillende ze-
gedredhten worden verhoogd. De Ênkccm
sitenHbeiLaBtftng Mijift ongewijzigd. Met t
oog op die albnormaiLe industrie eè© onw
etamdliigfhiedien blijft dé belasting op del
buitensporige winsten gehandhaafd. 2$
zal tot op 60 pet worden verhoogd Bo»
vendien zal er een nieuwe belasting, eea
zg. Corporation Tax. van een «hüHdmg p,
pood worden ingevoerd op de winsten
van maatschappijen; sar zial naast die oor-
logswinetbelastin g werken of er voor iö
de plaats tretdten. Deze belasting aal in
een vol jaar 198.230.000 p.gt. en in het lotot-
pende jaar 76.650.000 pat ophrengei^
waardoor een totale ontvangst per jaas
van 1.418.809.000 po>t. wordt verkregen en
er aldus 234.000.000 voor delging defl
schuld fa het loopende jaar owegfojjjft.
LOONEN IN HET BOUWBEDRIJF.
Volgens het Maandeahiift van hst Cen
traal Bureau voor de Statistiek, waren de
gemiddelde Iconen van de bouwvakarbeiders
te Amsterdam, die in dienst waren vsn dm
leden der Algemeene Patroons vereeniging
tot vaststelling en handhaving van arbeids
voorwaarden in de bouw bed rij vsn in Fe
bruari. als volgt: voor een metselaar sn
vlechter in het betonvak 1.02 per uur («sa
jaar tevoren reap. 63 en 63 ets.), esn opper
man 1.(58% ets.), een cementwerkes
93 ct, (55 ct.) een timmerman 91 ct. (69 e.),
een sjouwer in het betonvak 90 ets. (52%
ets een sjouwer 85 ct®. (56 ets.)
ARBEIDSOVEREENKOMST METAAL
BEWERKERS.
Door de ,-K. O. N." of de samenwerkende
Metaalbewerkersbonden: den Nederl. R.-K.
Metaalbewerkerebond. den Christ. Metaal beu
werkerabond in Nederland en den Nederl.
Neutralen Bond van Metaalbewerker®, zün,
naar vanwege deze bonden gemeld wordt,
dezer dagen aan den „Metaalbond" een reek»
voorstellen ingediend ,tot verbetering vaa
vorige jaar afgesloten collectieve arbeids
overeenkomst in de Metaalindustrie-
Aan deze voorstellen ontleenen wii het vol
gende:
De persoonlijke minima voor d« werklie
den boven 25 jaar bij de 48-urige werkweek
zijn als volgt: le gemeenteklaase: 80 cent
laaggeschoolden, 75 cent geoefenden, 70
cent on geoefenden2e gemeenteklases: 77
cent langgeschoolden, 72 cent geoefenden,
67 et. ongeoefenden3e ge meen teklaase74
ct. langgeschoolden, 69 ct. geoefenden, 64
ct. ougeoefenden; 4e gemeenteklasse: 71 et.
langgeschoolden. 68 ct. geoefenden, 61 et.
ongeoefenden.
De verhooging der overeen te komen loo
nei: zullen ingaan op 1 Juni 1920. zijnde het
tijdstip waarop de eventueel hernieuwd» col
lectieve overeenkomst behoort aan te van
gen.
De minimum unrloonen voor de jongeren
worden voorgesteld voor de le gemeente-
klasse opa 13 jaar 8 ct.. 14 jaar 11 ct-, li
jaar 15 ct., 16 jaar 20 ct., 17 jaar 25 ct., 18
jaar 30 ct., 19 jaar 38 ct.. 20 jaar 42 ct., 21
jaar 64 ct., 23 jaar 61 ct., 24 jaar 68 ct.
Voor de andere 3 gemeenekl asaen is öii
minimumuurloon evenredig lager naar ver
houding van het l©o.n der werklieden van
25 jaar en daarboven, in die gemeenteklas
sen.
Op uiterlijk 1 Augustus a.s. invoering van
de 45-urige arbeidsweek of zooveel eerder als
de wet deze vastelt. Hiermede in verband
zullen de uurloonen evenredig worden ver-
hoogd. Invoering van den vriien Zaterdag
middag, aanvangende uiterlijk 12% uui
a middags.
RECTOR F. J. v. d. DONK t
In 't St. Lidwina „lension te Purmerenu
is de .WelEerw. heer F. J. v. d. Donik
overleden. Als jong onderwijzer ging de
overledene naar .West-Indië, waar hij vele
jaren als priester werkzaam was en o.a.
rector is geweest van het Pensionaat an
Weeshuis te .Welgelegen op Curasao.
Voor een in de tropen opgedane kwaal
kwam Z.Eerw. in het moederland gene
zing zoeken. Dit heeft echter niet zoo
mogen zijn.
Vooral den laatsten tijd deed een ge
vaarlijke hartaandoening 't ergste vree
zen en reeds meerdere malen werd de
lijder van de H.H. Sacramenten voorzien.
EEN POLITIE-AGENT GEDOOD.
Omtrent den moord op een politie-agent
in den nacht van Zondag op Maandag te
Amsterdam gepleegd, vernemen we nader,
dat de inval der politie plaats had in het
huis van zekeren van Putten op ce O. Z.
Achterburgwal. Hoewel de houder van dat
huis geen vergunning heeft en. ook geen
„Onmogelijk!" sprak hij; „dat is ze
ker eene vergissing, een verkeerde op
vatting van u; het is mijn oudste, trouw
ste vriend - lieve hemel, wil hebben met
elkander schoolgegaan."
„Dat kan wel mogelijk zijn", vervolg;
de ik; „maar is het u bekend, hoe hii
zich al dien tijd, dat hii in den vreemde
rondzwierf, .heeft gedragen? Hoe zijn
hart door de slechte voorbeelden, wel
ke hii waarschijnlijk dagelijks voor
oogen had, bedor.... veranderd kan
ziin?"
,.Ik wilde bedorven zeggen, maar hield
dat woord terug; want ofschoon mijn
plicht mil gebood hem te beschuldigen,
het viel mii zoo hard, daar ik hem
toch nog lijden mocht.
„Hit Js altijd de oude en dezelfde
gebleven"voegde mijn echtgenoot mii
hoofdschuddend toe in antwoord op
de hem gedane vragen.
„Ik zou het betwijfelen, althans wan
neer hii yroeger goed is. geweest",
bracht ik met moeite uit.
„Nu, ik wil daar niets meer van hoo-
ren"„sprak Ludwich korzelig: „in ieder
geval zijt ge toch knap genoeg om op
u zelve te passen. Een jongeling ver
oorlooft zich nu en dan tegen eene vrou
welijke bekende, al is zij .gehuwd, eene
of andere snedige uitdrukking, die wel
niet altijd in het scherp luisterend oor
van den strengen zedeleeraar genade
zal vinden, maar waarover de vrouw
van stand en beschaving zich niet ter
stond beleedigd moet toonen. Gii zult
weidoen zulke gezegden in het vervolg
met een schertsend woord te beant
woorden en u te houden, alsof gü niets
begrepen hadt."
„Gii handelt onverstandig, Ludwich".
zeide ik, terwijl ik een innig leedwezen
gevoelde, zooveel kwaad van Oscar te
hebben gesproken, al bleek dit ook mijn
mijn plicht. O, welk een vreeselijke twee
strijd!
„Flet spijt mij, dat Freundlich reeds
zoo spoedig js vertrokken", sprak mijn
echtvriend: „gii hebt hem toch niet on
vriendelijk behandeld
"Ik heb. hem. te verstaaft gegeven,
dat ziin onbeschaamd gedrag mij niet te
best aanstond", 'L
„En toen is hu .heengegaan", vulde
Ludwich aan.... hu heeft niets an
ders gezegd dan een paar woorden,
welke u niet bevielen?' Weder sprak
de zieke man met een drogen kuch
en thans met geironsd voorhoofd, na
een poos zwijgens-
„Mjj dunkt dat is genoeg", antwoordde
ik, en ik vleide mij1» toon mjjn echtvriend
bij deze woorden een treurigen blik op
mij wierp, dat rijn oogen waren openge
gaan althans rijn ijverzucht een weinig
werd opgewekt, en meende dat hij voortaan
de handelingen van zijn vriend tegenover
mij zou gadeslaan en ik. daardoor een
steun en bescherming zou vinden. Helaas
hoe had ik mij vergist.
„Louise, ik gevoel mij! vandaag bij
zonder wel. Willen we Oscar nog eens op
zoeken? Anders spreek ik. hem den hee-
len dag niet meer, kom, dan kunnen wij
bij hem in het tuinhuis zitten, gij weet,
het is daar zoo pleirierig, en jk ben er
op gesteld in zijn gezelschap uw ver
jaardag te vieren," sprak de zwakke,,
verblinde man.
„Ludwich Ludwich", riep ik piet een
verwijtenden blik, »en 9at na hetgeen
zoo even tusschen hem en mij' is voorge
vallen", Ik gevoel spijt het te moeten
bekennen, maar op dat oogenblik verwekte
zijne önnoozelheid zijne schaapachtigheid
een misnoegen in mij', dat mijne liefde
voor hem, grootendeeis op medelijden ge
grond, dreigde ie verkoelen.
„Juist daarom" was zijn antwoord op
mijn uitroep: „ik wil niet hebben, dat ge
eenigszins vijandelijk tegenover elkander
staat
„Ik bid) u laat ons tehuis blijven",
„Gij werkt altijd tegen wat ik gaarne wil"
„Ludwich, gij wilt uw vrouwtje toch
ook wel eens haar zin geven?"
„Ja, op een anderen tijd", zeide hij,
„doch thans moet ge u naar mijn wea-
schen schikken".
„Wat kon ik er aan doen. Zoo ik hem
langer tegenstreefde, vreesde ik ©en ver-
slimmering van zjjne kwaal, en hij was
dien dag zoo wel. Ik kleedde mij dus
spoedig, was hem behulpzaam in het aan
trekken van zijn jas drukte een medelij
denden kus op zijne lippen en wij gingen
„Daar doet ge nu eens wel aan", riep
Oscar Freundlich vergenoegd, eerst zijn
vriend en daarna mij zijne hand to es te
ken9e, welke ik even aanraakte; „ik be
treurde 't al dat Loutee'a verjaardag
zoo etil zou afloopeu. Ik heb daar juist
een heerlijke flesch Hochhein.er open
getrokken, die ons zeker goed smaken
zal. Kom, achter in het tuinüuis, daar is
't op dit oogenblik zoo lekker wy heb
ben 't vandaag onnatuurlijk warm ge
had en nu waait er een frisch koekje
dat ons goeddoet, in het vertrek daarby,
aanstonds komt de maan op; nu zulten wij
een heerlijken avond hebben.
„Ja, ik iieb gedacht om je nog eens
te komen bezoeken; je zijt daar aanstonds
zoo gauw wegge,oopen; op zoo'n manier
zou ik je den neeien dag met meer te zien
gekregen hebben".
„Gij maaktet uw middagslaapje wat
tang", voegde Oscar hem op schertsen
den toon te gemoet, „en het was mij
onmogelijk langer op u te wachten, ik
had nog iets te verrichten."
„Ja, dat heeft mijn vrouw mij gezegd",
amwocidcL Ludwich; «och, dat kan ai
eens zoo gebeuren."
„Gebruikt ge suiker, Louise?" vroeg hij
(hij had surds mng de vrijheid verkregen
om mij bij mijn naam toe te spreken),
(Wordt vervolgd.)
1G_.)
