n
Brandstoffendistrikutie.
In en om Haarlem
Stadsnieuws
EERSTE BLAD
VËKZOLK.
DONDERDAG 22 APRIL 1920
43ste JAARGANG No 11623
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f2,92V2; PER WEEK 22V2 CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL 13,25 BIJ VOORUITBETALING
BUF.EAU: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 - TELEFOON AFDEEL1ÜG „DRUKKERIJ" No. 1748 ADVERTENTIEN 30 CENTS PER REGEL, SU CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
Teneinde de advertentiën niet de ver-
eisclite zorg te kunnen zetten worden H.H.
Adverteerders beleefd verzocht, hunne,
voor de Zatcrdagsche Courant bestemde
advertentiën, HKEUS VKIJDAG in den
loop van den dag in te zenden.
Na Zaterdagmorgen 9 uur, kunnen voor
het Zaterdagnuininer geen advertentiën
meer norden aangenomen.
DE ADMINISTRATIE.
Do Directeur van het Brandstoffenbu-
reau voor liet district Haarlem, brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat tegen
inwisseling der gele minimumrantsoen-
kaart, een legitimatiekaart met bons voor
de April-eenheid kan worden afgehaald
voor:
INWONERS VAN DE GEMEENTE
SCHOTEN:
op Vrijdag 23 van 9—4 uur en
op Zaterdag d'.a.v. van. 9—12.30 uur n.m.
in bet gebouw der oude Centrale Keuken,
Soboterweg 92 aldaar.
INWONERS VAN DE GEMEENTE
HEEMSTEDE:
op Vrijdag 23 a.s. van 94 uur in bet
Raadhuis en
op Zaterdag 24 d.a.v. in den Politiepost
Boekenrodestraat (stadskwartier) van 9—
12.30 uur n.m.
INWONERS VAN DE GEMEENTE
BENNEBROEK
en door hen die te Vogelenzang wonen:
op Vrijdag 23 a.s. van 9,302.30 uur n.m.
in het Raadhuis te Benuebroek.
INWONERS VAN DE GEMEENTE
HAARLEMMERLIEDE (Stadsgedeelte)
op Zaterdag 24 a.s. van 9—12.30 uur mm.
in het gebouw Teuing van Berkboutstraat
aldaar.
INWONERS VAN DE GEMEENTE
BLOEMENDAAL:
to Overvecn in Hotel „Van Oudls bet
Raadhuis" aldaar, op Maandag 26 a.s. van
Jt—3 uur;
te Aerdenhout ten huize van den beer
Smits, Rijksveldwachter Schulpweg al
daar, op Dinsdag 27 d.a.v.s van 92 uur;
te Bloemendaal ten kantore van Gemeen
tewerken op Woensdag 28 d.a.v. van 9—3
uur an. i
Op de bons voor de AprJl-eenhejid is di
reet bij den betrokken handelaar verkrijg
baar:
op Bon A. één H.L. Gascokes;
op Bon B; 50 K.G. Bruinkoolbriketten
GELE MINIMUMRANSOENKAART
MEDEBRENGEN!
De Directeur voornoemd,
R. C. J. WILLINK.
DIT DEN GEMEENTERAAD.
Dezer dagen trof ons in een boekje een
opme;kiiii<r van een of ander hooggeleerd
professor, die beweerde, dat het met de gees
telijke inspanning van ^en mensdi juist zoo
'is geschapen als met de lichamelijke: men
komt eerst langzamerhand op gang, bereikt
dan ziin grootste capaciteit, om daarna weer
te verflauwen. Vandaar, werdi er bij opge
merkt, het voorspel bij een gioot orkestwerk:
de toehoorder wordt eerst op een gemakke
lijke wijze met de motieven vertrouwd ge
maakt, zijn aandacht wordt dus eerst ,?op
gang" gebracht en daarna krijgt hij de
moeiliiker problemen te verwerken.
Iets dergelijks is het geval met de meeste
agenda's van den Gemeenteraad. Eerst gaan
er gewoonlijk wat onsdiulidige schermutse
lingen vooraf; en wanneer de kanonnen zijn
ingeschoten begint de groote fusillade.
De hors d'oeuvre bestond gisteren uit 1ste
een debatje over een voorstel van B. en W.
ter vaststelling van een suppletoir" kohier der
Gemeentebelastingen. Zulke dingen geven
anders nooit aanleiding tot eenige opmer
king. Maar de heer Poppe maakte thans
de niet onjuiste bemerking, dat B. en W.bij
dat kohier wel wat erg vrijmoedig zijn ge
weest. Er werden n.m. verschillende navor
deringen wegens te weinig betaalde inkom
stenbelasting aan den Raad ter goedkeuring
voorgelegd. Deze vorderingen waren ge
grond op een besluit van den Raad, dat 1
Januari 1920 in werking is getreden. Maar
de vordering slaat op te weinig betaalde be
lasting over 1919. Dat kan niet meende de
beer Poppe.
Mr. Romans meende van wel, omdat z.i.
de inkomsten' van 1919 de basis vormen
voor de belasting van 1920. Wie het daar
niet mee eens is, moet maar reclameeren;
dan krijgen wij een uitspraak van Gedepu
teerde Staten.
Eigenaardig was. dat wethouder Slingen-
berg zijn collega van financiën allerkrach
tigst bijviel met een zeer juridisch betoog.
Wat evenwel niet weg nam, dat de stelling
van B. en W. op ons den indruk maakte van
den man. die zegt: ik zorg. dat ik binnen
krijg, wat ik kan; wanneer ik te veel neem,
moet gij maar piepen en zien, dat ie het te
rugkrijgt Een zeer ver gedreven fiscaal stand
punt dus. Overtuigd werden wij dan ook dooi
de Wethouders geenszins, al deelde mr. Slin-
genberg dan ook mee. dat de heeren Wet
houders zelf dadelijk hadden gevraagd meer
belasting te mogen betalen, toen de Raad
hun honorarium vehocgde! Dat is voor den
doorsnee-belasting betaler toch wel wat veel
gevergd.
Het kohier bevatte echter niet enkel na
vorderingen, zoodat stemming er over wel
wat moeilijk was. Een motie van den heer
Poppe, om de vaststelling aan te houden, tot
dat Gedeputeerden hebben beslist, werd dan
ook verworpen met 13 tegen 16 stemmen.
Aan liet slot der vergadering kwam de heer
Poppe meededen, dat hij van den inspec
teur der belastingen had vernomen, dat de
bevoegdheid tot navordering mei Bvenveej
woorden in de verordening zelf is opgeno
men. Hij trok dus zijn betoog terug. Na
tuurlijk! Maar waarom werd dat in eersten
termijn niet aanstonds meegedeeld, dan was
ons de juristerij gespaard gebleven? De
Wethouders worden toch geacht de wet te
kennen ?-
Een aantal voordrachten ging onder den
hamer door, alleen een hernieuwd voorstel
over de verbouwing van het politiebureau
lokte een tamelijk uitvoerig debat uit. Maak
ten alle leden het zich zoo gemakkelijk als
de heer Peper, dan waren wij spoedig klaar.
Deze deelt mede dat hij is tegen bouw van
poli tie-bureaux en zijn stem is gemotiveerd.
Bij de andere heeren ging het echter om
minder principieele en toch wel te apnreciae-
ren bezwaren. Voor de verbouwing van het
politiebureau heeft de Raad een 5-tal maan
den geleden een crediet van 120.000 toe
gestaan. Met de aanbesteding wilde het ech
ter niet vlotten. Niemand dorst de zaak aan.
tenzij onder voorwaarde, dat de gemeente bet
risico zou loopen. wanneer tijdens den bouw
de loonen der werklieden weer werden op
gedreven. Van de zes inschrijvers maakten
er vijf dit voorbehoud; de eene, die het niet
deed, was natuurlijk een eind boven zijn col
lega's. Nu wilde mr. Slingen'berg cruder de
inschrijvers met de voorwaarden nog eens
een ondethancsche inschrijving houden, wan
neer de Raad eenmaal het crediet had ver
hoogd.
De zaken kotnen zóó wel wat heel erg op
den kop te staan. Want wat is op deze wij
ze de beteekenis van een inschrijving? Te
recht betoogden eenige raadsleden, dat bil
jetten met voorbehoud ongeldig zijn: die
hadden op zij moeten worden gelegd. Dit
klemde te meer. toen de heer Wolzak mee
deelde, dat de eene inschrijver, die geen
voorwaarden had gesteld, eerst bij Publieke
Werken had geinformeerd, of hij ten opzich
te van de loonen een voorbehoud mocht ma
ken, doch een ontkennend antwoord kreeg.
E<n deze eene. die zich aan de voorschriften
had gehouden, zou worden uitgeschakeld!
Mr. Slingenteig zei. dat hem van het ant
woord van Publieke Werken niets beiend
was; maar hiji zou dan met alle inschrijvers
onderhandelen.
Nog ginigen er stemmen uit den Raad op
om een nieuwe, vrije inschrijving tc houden,
wat wel het meest billijke leek, nu de zaken
zóó geloopen waren, Maar de wethouder be
loofde de Raad de zaak zoo voordealjg mo
gelijk voor de gemeente af te doen, wanneer
men hem zijn gang liet gaan. Eo men gaf
hem zijn zin.
De heer Gerritsz gaf nog een priincipieele
wending aan het debat door er op te wijzen,
dat nog niet was voldaan aan zijn reeds
meermalen gedaan verzoek, dat de gemeente
overleg tusschen werkgevers en werknemers
zou tot stand brengen. Mr. Slingenberg be
loofde, dat het vraagstuk nu eens ernstig on
der het oog zal worden gezien.
Nog had de heer Klein een juiste bemer
king, waarvoor hij aanvankelijk wel bijval
kreeg, maar die toch weer niet tot haar recht
kwam. De heer Klein wilde n.m. de nog uit
te geven grond aan de JulLanastraat op
f 20.per Meter stellen in plaats -van op
f 14.—, zooals werd voorgesteld. Immers
f 14 wordt al voor arbeiderswoningen ge
vraagd, Maar de heer Klein kon het niet
winnen.
Na dit lange preludium kwam eindelijk
het groote spel: de voordracht van B. en
W. om de loonen van de gemeente-werklie
den, van de ambtenaren en de politie,
te verhoogen. Een belangrijk stade werk! Een
schoone gelegenheid voor de sociaal-demo-
craiten om eens een Stoken strijd met en
W. aan te binden.
De gemeentelijke loonpolitiek immers is
de trots van het in meerderheid rechtsche
college van B. en W. Zij wordt ia heel het
land niet enkel door christelijke raadsleden,
maar ook door rose en roode tot voorbeeld
genomen, wanneer het geldt tegenstand te
gen loonsverhooging te overwinnen. Want
niet enkel hebben de standaardloomen der
gemeente Haarlem de laatste jaren steeds
op een zeer hoog peil gestaan» daarbij is
gekomen de kindertoeslag, die voor de groo
te gezinnen, dus voor de meest behoevende,
zulk een zegen werd.
Tegen dat met veel moeite verkregen kin-
dersuppletieloon, zou de roode fractie nu
eens optornen.
De heer Poppe opende het vuur. Een
principieel meeningsverschil bestond er ei
genlijk niet, zei hij. Hij en zijn partijgenoo.
ten erkenden met B. en W. dat de overheid
een onderhoudsplicht van werklieden en be-
ambien heeft. Het gaat echter om de uitvoe
ring.
En nu kregen we de oudbakken-argumen
ten tegen kindertoeslag te hooren: wie meer
kinderen heeft, krijgt meer loon. Daar zijn
de arbeiders tegen. Dat wekt afgunst. Men
moet vragen; hoe lang iemand in dienst is,
dus periodieke verhogingen &even.
Bovendien, kindertoeslag geeft een reus-
acbiigen admmistratieven omslag: telkens
moet onderzscht worden, hoeveel kinderen er
zijn! (Alsof de geboorte van een wereld
burger in een gezin dagwerk is!) Alleen
wanneer de toeslag een Rijksregeling werd,
zou de heer I op po er voor te vinden zijn.
En daarom diende hij een motie in om de
voor sa tien ie doen terugnemen en aan B.
en W. op te dragen het suppletieicon uit te
vocrorachten tc nemen en daarvóór in de
plaats periodieke verhoogingen te stellen.
Na deze slappe speech hield de heer de
Braai een zeer uitvoerig en wel gedocumen-
icerd betoog vóór den kindertoeslag.
Was de Raad echter op dien weg voortge
gaan, dan zouden wij er nog wel enkele
dagen aan hebben kunnen vastknoopen.
lerecht nierkip daarom mr. Romans op, dat
alleen over ue motie-Poppe moest worden
gesproken. En aldus werd besloten. D» weg
zou toch nog iang genoeg blijken!
Mevrouw Wiltekes Macdonald liet de
vrouwelijke stem in het koor hooien En
men zou natuurlijk verwacht hebben: deze
vrouw is voor kindertoeslag of te wel steun
aan groote gezinnen. Met pijnlijke verbazing
hoorden wij haar verklaren, dat de vrou
wen (w:e zijn dat?) van mcening zijn.
dat het gezinsloon niet vermeerderd moet
worden naar het aantal kinderenDat meer
dere zou tcch niet voor de kinderen gebruikt
woroen
Krachtig repliceerde daarop de lieer Klein
dat de R-K. vrouwenhond daar heel anders
over denkt. En de Roomsche vrouwen weten
toch 't beste, waar 't meeste loon noodig is,
zij immers hebben de grootste gezinen. Met
periodieke verhooghigen bereikt men dit,
dat men liet meeste geeft. daar. waar 't
het minst noodig is.
Een onaangenaam element bracht de heer
Gerritsz in het debat. Kindertoeslag zei hij,
is loondruk. En daarom zullen ook de parti
culiere ondernemers er langzamerhand toe
overgaan. Heeft men geen suppletieloon. dan
lunet men het loon opvoeren tot. de behoeften
van het groote gezin; maar bij kindertoe
slag drukt men het toon tot het normale in
komen van liet kinderlooze gezin.
Ook de vrijzinnig-democraat Boes kwam
zich nog tegen suppletieloon verklaren, om
dat het zi. allerlei oinbiMijklieden schiep.
En toen kwam mr. Romans in het krijt!
Wij hebben de laatste dagen gemeld, dat
hij ongesteld was. Maar gisteren was hij
weer zoo geznd geestelijk gezond in ie
der geval als ooit te voren. Hij was weer
de debater van de uiterste slagvaardigheid.
Of het kwam. omdat het bier ging om zijn
levenswerk, zijn ideaal, bescherming van het
groote gezin, om reentvaardig loon
Zijn eerste slag was al raak: het heele
debat over kindertoeslag is totaal buiten, de
orde. B. en W. hebben een nieuwe loonre
geling opgemaakt, wedoe ook zander den
kindertoeslag te aanvaarden is als een goede
loonregeling, eene, die e,en goed' figuur
maakt naast die in Amsterdam, den Haag
en Rotterdam, naast die der Provincie. Maar-
bovendien geven B. en W. van Haarlem
nog een kindertoeslag, omdat zij die billijk
achten en omdat dv eetmaal hier bestaat.
Ook in de Commissie van Overleg was men
het er over eens, ook de afgevaardigde der
moderne en neutrale werkliedenorganiisaties,
dat de kindertoeslag buitien bespreking ge
houden moest worden. Men moest het eens
worden over verhooging van het standaard-
loon en dat is gebeurd. Het is dus zuiver
politiek spel van de b. D. A. P. om bij de
ze gelegenheid te komen met voorstellen om
den kindertoeslag af te schaffen, periodieke
verhoogingen in te voeren en daardoor de
uitvoering van de nieuwe looiwoordrachten
te vertragen.
Deze eerste bom sloeg al geducht in.
In plaats van daarna al de gemaakte op
merkingen stuk voor stuk te beantwoorden,
nam de wethouder ziin toevlucht tot 'n betere
en interessanter methode, door nun. de cri
ticasters zelf te laten toonen, hoe verward zij
in hun begrippen waren. Wordt een ander
spr. door interrupties belemmerd, mr. Bo-
mans tokt ze uit en het is merkwaardig, hoe
dan de begripsverwarring blijkt.
Zoo nam mr. Bomans den heer Boes een
verhoor op vraagpunten af over de beteeke
nis van loon. Waarom verdient een arbeider
in Duitschiand thans 300 Mark tegen vroe
ger 30, terwijl in Duitschiand de Mark toch
nog 60 cent is? Omdat zijn 'behoeften ver
meerderd zijn. Waarom is men voor classi
ficatie van gemeenten? Omdat men begrijpt
dat het leven in de stad duurder is dan op
het land. Dus: loon naar behoefte.
Stemt gij den kindertoeslag af. dan geeft
dat weer ontzettende practische moeilijkhe
den!, zegt de wethouder. Ja, maar liet gaat
om het beginsel, roept de heer Poppe, ver
getend, dat hij even te voren verklaard had,
dat de S. D. A. P. on B. en W. op hetzelfde
standpunt stonden en het slechts om de uit
voering ging.
De heer Gerritsz kreeg te hooren, dat loon
naar praestaties beteekent: dat wanneer de
wind omslaat en er een malaise komt in de
industrie, de arbeider niet alleen niet genoeg
kan verdienen om zijn gezin te onderhouden,
maar zelfs geen dak boven zijn hoofd houdt
en moet omkomen onder de spoorwegviaduc
ten, zooails in de helft der vorige eeuw Lon
den te aanschouwen gaf.
Ik verdedig het gezinsloon, zei mr. Bo
mans, omdat ik niet wil, dat de man van het
groote gezin op zij gedrongen wordt door
den vrijgezel; omdat de huisvaders van groo
te gezinnen niet gebruikt moeten worden
zooals de heer Gerritsz wenscht als de
trekossen voor de loonen van vrijgezellen en
kinderloozen naar 'boven te halen.
Natuurlijk lokie de krasse rede van mr.
Bomans weer een felle repliek uit. waarop
wij wegens plaatsgebrek niet verder kunnen
ingaan. Enkele merkwaardige verklaringen
kunnen wij echter niet laten passeeren; 1ste
een van den heer van der Kamp, die betreur
de, dat zijn partijgenooie, mevr. Wiltekes, te
gen het suppletieloon zou stemmen. Niet dat
ik er een voorstander van ben. zei de heer
v. d. Kamp met zijn gewone gereserveerdheid
tegenover principieele zaken. Maar het stel
sel is er eenmaalde commissie van overleg
beeft er zich mee vereenigd; nu geeft het
geen pas om de heele boel weer ten onderste
boven te gooien. Ik zal er dus vóór stemmen
zoolang men er niet iets veel beters voor in
de plaats geeft. Trouwens, zei de spreker, ik
ben er van overtuigd, dat de arbeiders zelf
allen voor kindertoeslag zouden ziin, wan
neer zij eerlijk waren. Maar het is de afgunst
van den een, die niet kan uitstaan, dat een
ander met meer kinderen een gulden meer
verdient, welke verzet tegen het stelsel kweekt
En er brak een spontaan applaus op de tri
bune los.
Dat had de sociaal-democraten fel gesto
ken. „Wacht maar," riep de heer Rei-
nalda. toen de heer v. d. Kamp om een stelsel
vroeg, dat meer voldeed dan de kindertoe
slag" Doch toen de leider der roode fractie
aam het woord kwam, kregen wij geen beter
stelsel te hooren, alleen maar verdachtma
kingen en insinuaties aan het adres van de
verdedigers van gezinsloon.
Zelden hebben wij den heer Reinalda zoo
scherp en socialistisch im den onsympathie-
ken zin gehoord. „Waren dat miin bedoe
lingen. die gij ens daar in de voeten schuift,
zei mr. Bomans later, dan zou ik mijzelf een
ploert achten." En terecht! Heeft de veran
derde koers van „het Volk" onder zijn nieu
we leiding wellicht invloed op de Haartem-
sche broeders? Waar haait de heer Reinal
da anders al die.giftige gedachten opeens
van daan?
Kindertoeslag, dat heette maar een trucje,
om de arbeiders er onder te houden. Men
kan het zien aan de groote. kapitalistische
bedrijven van den laaisten tijd. Die begin
nen er ook nge. omdat de werkgevers gaan
inzien, dat het stelsel toondrukkend werkt.
En de „stomme" Hoilandsche arbeiders
vliegen er in, omdat zij zoo verdeeld zijn.
Dat zal den meer ontwikkelden Emgelschen
arbeider niet gebeuren- Maar hier te lande
is het mogelijk en gebruiken overheid en
werkgevers gretig het kiiidertoeslagstelsel
om non meer verdeeldheid onder de arbei
ders te zaaien, ben aldus te verzwakken!
Aldus de heer Reinalda; wij weten nu
het nieuwe middeltje, waarmee de reode hee
ren voortaan een rechtvaardig gezinsloon
gaan bestrijden. Eindelijk heeft men er iets
op gevonden: het oude recept: verdachtma
king!
Mr. Bomans gaf dat klein gewumi een
f linken trap. Siemt het stelsel voor Haar
lem maar af, zei hij. Het zal me spijten,
want het is een stuk van mijn levenswerk.
Maar veel pleizier zult gij er niet van heb
ben; dat wil ik u voorspellen. De idee van
gezinsloon groeit overal. In Zweden. Noor-
wogen en Denemarken hebben de vakvereeni-
gingen het kindertoeslagstelsel geëiseht en
verkregen. In Duitschiand is een rekwest op
gesteld door 60,000 onderwijzers en leeraren
om oen kindertoeslag in te voeren. In Oos
tenrijk leeft een zelfde beweging op. In En
geland, ia in Engeland, beginnen de arbei
ders hetzelfde te eischen, omdat men aller-
wege de rechtvaardigheid er van inziet. Nu
zijn wij in Haarlem reeds zoover, dat wij
het stelsel bezitten en een toevallige meer
derheid van den Raad wil toet afstemmen.
Ga uw gang, maar straks spoelt de stroom
van dett lijd u weg en krijgen wij het stel
sel opnieuw.
Die toevallige meerderheid bleok echter
zelfs nog niet aanwezig. Onze vriend Peper
kwam verklaren, dat in een zuiver socialisti
sche maatschappij het kiodertoesiagstedsel
thuis behoorde, loch wilde hij er niet voor
stemmen, omdat de tegenwoordige burger
lijke elementen dat mooie ding maar mis
bruikten!
Voor een motie Poppe om het suppletie
loon af te schaffen kon hij echter ook niet
stemmen, omdat er dan de periodieke loons-
verhoogingen weer in de plaats kwamen ;en
daar was hij ook tegen.
Welnu, de heer Poppe was wel zoo vrien
delijk om er de periodieke verhoogingen zoo
lang uit te lichten; en dus was het zieltje
van Peper gewonnen!
Maar nog baatte het niet. Want bij de
motie-Poppe staakten de stemmen16 tegen
16, zoodat in een volgende vergadering op
nieuw moet worden gestemd. Mr. 'loul'on
van der Koog was afwezig; hii kan dus
den doorslag geven, wanneer een ander lid
de volgende maal ten minste niet verhin
derd is.
Bij het uitgaan der raadzaal vingen wij
de stem op van een blijkbaar modern ge
organiseerd werkman, die de vergadering
op de tribune had bijgewoond: ik zog maar
betoogde hij te midden van een groep ka
meraden dat het kwajongens weak is, om
voor dat suppletieloon roet in het eten te
gooien. Hadden ze daarover nu maar hun
s..., gehouden, dan hadden wij met 1 Mei
onze centen gehad.
Vox pop.ulj.
Haarlemsche Kegelbond.
Dinsdagavond hield de Haarlemsche
Kegelbond zijn jaarlijksche al gom eene
vergadering' in hotel „Lion d'Or". Na een
hartelijk openingswoord van den voor
zitter', den hoor Groenewegien, waarin
spr. <y. m. zijn vreugde te kennen gaf
over de zeer goede opkomst, werden de
notulen gelezen en onveranderd goedge
keurd.
Een keurig uitgebracht jaarverslag v.
den secretaris dien heer Joh. Jung, werd
onder applaus goedgekeurd.
De rekening en verantwoording van den
penningmeester, werd door de commissie
voor het nazien van. de boeken van den
penna ngmeestcir werd door die commissie
voor liet nazien van de boeken in orde
bevonden en den penningmeester een
woord van dank gebracht voor het be
heer der geilden in het afgeloopen jaar.
De kas sloot met een voordoelig sal
do van 122.65.
De heer Joh. Jung, afgevaardigde ter
vergadering v. den Nederlaudsehen Ke
gelbond (1919) bracht nu een keurig ver
slag uit van deae vergadering.
Het applaus dat den heer Jung ten
deel viel, bewees voldoende, hoe men z'n
werken waardeerde.
Ais punt 8 van de agenda kwam nu in
behandeling de vorkieeaaig van enkele be
stuursleden.
Allereerst moest een 2e voorzatter ge
kozen worden inpLaats van den heer Pau
len, die zich niet herkiesbaar stelde.
In zijn plaats wend benoemd de heer v.
Maris.
Do lste secretaris, d© heer Juoog, di©
eveneens af moest treden, wend bij accla
matie herkozen.
In plaats van den heer P. v. Gul ik,
2e penningmeiaster, werd benoemd de hr.
H. Das Jr.
De commissaris, de heer J. W. v. d.
Steur, wend herkozen.
Alle heeren namen hun benoeming
aan.
De voorzitter richtte een speciaal
dankwoord aan den heer Paulen voor de
vele verdiensten welke hij zich voor den
Kegelbond had verworven.
De heer Paulen antwoordde met eeni
ge hartelijke woorden en zeide o.m. dat
de samenwerking nxeit hot bestuur toean
steeds genoegen had gedaan en dab in
dien noodig, hij neg steeds zijn krachten
aan den Kegelbond zou geven.
Het punt Verkiezing 5 of 10 Bomden*
gooier© voor den Bondeuwedlstr. Utrecht
Aimhean lokte nogal eenige besprekin
gen uit. Tenslotte wend besloten voort
aan met 5 Bondengood-ers uit te komen.
Als afgevaardigd© maar de Vergade
ring van den Nodenlamdisohen Kegel bond
op 25 April 1920 wend onder applaus be
noemd de heer Joh. Jung, die zijn benoe
ming aannam.
Nadat enkele heeren van de rondvraag
gebruik hadden gemaakt sloot die voor
zitter deze geanaimeeinde vergadering met
eeuigie hartelijke woorden.
Het Nieuw-IIaarlemsch Kinderkoor.
Maandagavond stroomden 't naar de sol-
ciöteit „Vereeniging" toe, jongens in Zon
dagse he pakjes en meisjes in witte jur
ken en met groote witte 6trikken in 't
baar. Want na d© vele studie in 't winter
seizoen gaf de heer de Nobel nu aan zijn
Nieuw Ha-arlernsch Kinderkoor een feest
avond je.
De zaal weergalmde van lachen en'
druk praren, jongens en meisjes wiemei
den dooreen in onophoudelijke beweging,
zoodat men bijna duizelig werd.
De oudere raakten niet uitgekeken, want
ieder zocht do zijnen en volgde ze met
de oogen, nu hier heen, dan daar heen.
Maar als 't stil moest zijn dan was, 't
ook stil, hoewel 't ook moeite kostte.
Want als je niet Lachen mag, dan moet
je juist zoo .erg.
De zangnummers van 't mannenkwartet
vonden ze allemaal prachtig; zalig von
den de meisjes de voordracht van den
heer Vrugt en foen 't snoepen er bij
kwam van gebakjes, koekjes, chocolade
enz. toen was de feeststemming vol
maakt.
Nu nog voor slot de bioscoop en na
afloop waren allen verrukt over den ge-
zelligen avond en hadden ze zoo"n spijt
dat 't nu al gedaan was.
Ons tnatuursehoon.
Men schrijft ons:
Op Maandag 26 April zal alhier worden
verkocht het bekende hotel Velserend,
gelegen tegenover de ruïne van Brede-
rode te Santpoort, benevens de daarbij
gelegen bouwterreinen.
Het is te hopen, dat dit historische ge:
bouw, vroeger een landhuis en het won-
derschoone hrok natuur daarbij niet in
schermende handen vallen, maar ongerept
mogen bewaard blijven.
Is dit niet jets voor de Vereenigiug
tot beboud van Natuurmonumenten oi
voor den Bond Heemschut?
Onderwijzersexamen,
x HAARLEM. 20 April. Geëxamineerd
8 vrouw, candidaten; geslaagd de dames
A. Jurriaans, Krommenie; M. Kuit, Uit
geest; W. P. Ra ad sen, Leiden; S. Lefe-
ber, Leiden; G. Colpa, Helder; C. Put
ter, Bergen; H. O. Duyns, Helder, en N,
M. Brandenburg, Zaandam.
H. H. B. vS. V.
De fietstocht die 't bestuur van dez©
vereoniging heeft uitgeschreven naar 't
congres te Breda gaat niet door, wegen*
opypliio.oud.e deelname.,
