Door Centraal Europa
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
ONS VR00LIJK HOEKJE
FEUILLETON.
SLECHTS kEN DROOM
WOENSDAG 12
1920
lof der zotheid.
De Conferentie te Spa.
Gemei\2Qe Buiienl. berichten.
BRIEVEN UIT WEENEN.
111
Voedselvoorziening, prijzen en loonen
't Klinkt paradoxaalde voedselvoor
ziening van Weenen
Van Weenen toch hooren wij vrijwel niets
anders, dan dat er op verschrikkelijke wijze
honger geleden wordt, dat de ondervoeding
-.aldaar knaagt, neen, gulzig vóórtvreet aan
het volksbestaan, zóó, dat de ondergang
ivan de vierde wereldstad onvermijdelijk
schijnt of is
En tochook Weenen heeft zijn voedsel
voorziening.
Al is het uiteraard ook een heel bijzondere.
Eerstens bekomt een ieder zijn rantsoen
van wat er ter distributie voorradig is.
Dat rantsoen is evenwel èn om de kwanti
teit èn om de kwaliteit, ten eenenmale ontoe
reikend in 't gunstigste geval krijgt de bur
ger van Weenen per week een pond meel,
twaalf decagram vet of margarine, een K.G.
brood, luttele decagrammen vleesch, één ei,
maandelijks e/8 K. G. suiker, verder wat spece
rijen en bij uitzondering (alleen voor zieke
en zwakke kinderen) een kleine hoeveel
heid melk.
In 't gunstigste geval: steeds immers
geldt de vraag, of het rantsoen wel aanwezig
is het wekeüjksche ei b.v. is geel illusoir,
en wordt er b.v. ook al vleesch gedistribu
eerd, dan blijven nog vele gezinnen daarvan
gespeend, omdat ze zelfs dat uiterst karige
rantsoen niet bekostigen kunnen.
Daarbij is het meel van zeer bedenkelijke
samenstelling, échte boter is een zeldzame
zeldzaamheid en het brood is zóó onsmake
lijk zuur, dat de Hollander in Weenen niet
begrijpt, hoe iemand zóóiets verduwen kan
Betreffende de prijzen der officieel gedi
stribueerde levensmiddelen zullen wij hier
niet in finesses tredenidles is verschrikke
lijk duur wat vroeger een Kreutzer (Holland-
sche waarde voorheen i cent) kostte, dat
kost tegenwoordig een Kroon (Hollandsche
waarde voorheen 50 cent) een gewoon burger
lijke huishouding kost heden ten dage in Wee
nen 100.000 Kronen per jaar,en van die
100.000 Kronen kan men thans nog lang niet
zoo behoorlijk leven als vroeger van 8.000
Kronen I
Het behoeft niet gezegd te worden, dat de
loonen en inkomens te Weenen over 't al
gemeen niet in die mate gestegen zijn, dat
men daarmede ook maar eenigszins aan de
geweldige duurte het hoofd zou kunnen bie
den.
De hand- arbeiders zijn er over 't algemeen
nog het best aan toe
zij verdienen 15-20-25 Kronen per uur en
maken alzoo acht uren werkend per dag
een loon van eenige honderden Kronen
maar wat doét men daarmee in een stad, waar
men voor één op z'n Weensch behoorlijken
maaltijd in een restaurant al licht Tijk 150-20
Kronen betaalt
Wat doét men daarmee, als men daarvan
zichzelf en zijn gezin geheel moet onderhou
den laten wonen, kleeden, eten, drinken
Abijssus abyssum invocatde eene af
grond roept de andere te hulpde arbeiders
vragen en eischen te Weenen steeds hoogere
loonen zóó hoog, dat de tijd niet verre meer
kan zijn, of alle maatschappelijk leven wordt
er totaal onmogelijk.
.In Holland wordt er en zeer terecht
geklaagd over de nog immer voortdurende
noodlottige wisselwerking tusschen hooger
loon en duurder leven, tusschen duurder le
ven en hooger loon
Doch 't gaat in Holland een zeer tragen
gang vergeleken bij den teugelloozen vaart,
waarin te Weenen duurder leven en hooger
loon elkander veroorzaken, waarin te Weenen
gerènd wordt naar de onvermijdelijke cata
strophe, van welker verschrikkelijkheid nie
mand zich een voorstelling maken kan.
De handen-arbeiders zijn er over 't alge-
neen nog het best aan toe, zeiden We, en
als we nu nagaan, dat zelfs de arbeiders, die
in vergelijking met vroeger heden ten
iage fabelachtige loonen verdienen, niet of
ie nauwernood het noodzakelijkste voor zich
Mi hun gezin kunnen bekostigen, dan laat
het zich denken wét het lot is van beambten,
van leeraren, van journalisten en over 't alge
meen van Mien; die tot den al dan niet intel
lectueelen middenstand behooren.
In Holland is deze stand gedurende en na
dea oorlog steeds meer in verdrukking geko
men, in Weenen, in Oostenrijk wordt hij
fataal dóódgedrukt.
't Is in de gezinnen van dézen stand, waar
de gruwzaamste ellende geleden wordt, waar
in waarheid de honger dóódend werk ver
richt.
Wij spraken den directeur-arts van een
kinderziekenhuis, den leider van een der be-
angrijkste instituten op dit gebied te Weenen
en die dokter, die jaren en jaren heeft moe
ten studeeren om zóó hoog te klimmen op"den
wetenschappelijken ladder, die een zóó voor
name functie vervult en dag en nacht zijn
persoon en zijn wetenschap in dienst stelt van
het lijdende kind, hij geniet een honorarium
van330 Kronen in de maand t
't Is wellicht een zéér sterk voorbeeld doch
om aan te toonen, in welke deerniswekkende
omstandigheden de middenstand te Weenen
verkeert en aan welke ten Hemel schreiende
verongelijking de Weensche middenstand xn
vergelijking met den arbeidersstand aldaax
ten offer is, kunnen de voorbeelden niet lich
telijk te sterk genomen worden.
Te Weenen wordt honger geleden, vrijwel
door allen, die geen kapitalisten, geen O—
W-ers of geen buitenlanders zijn c!0,ü
len, doch het hevigst en het meest dóódelijk
door hen, die het ongeluk hebben, tot den
z.g. netten middenstand te behooren.
De „Schreier.
We spraken hierboven over de voedselvoor
ziening van Weenen, die eigenlijk geen voed
selvoorziening lieeten magimmers wat
er te Weenen „gesetzlich" te bekomen valt,
dat is zóó veel, of liever, zóó weinig, dat men
er niet dan met voortdurenden honger van
leven kan.
Om nu de ongenoegzaamheid der officieele
voedselvoorziening, zoo goed en zoo kwaad
als het gaat, aan te vullen, is er door het volk
op eigen houtje nog een voedselvoorziening
ingevoerd, n.l. de „Schieberei."
Gedurende de crisisjaren hebben we 111 Hol
land wel eens van hamsteraars gehooid,—
doch wat deze nobele luiden toen tertijde 111
Holland praesteerden,och 1 dat Was maar
kinderwerk bij Wat te Weenen door leden van
dat gilde gepraesteerd wordt.
Als we spreken van „gilde," dan drukken
we ons eigenlijk eenigszins onjuist uiteen
„gilde" toch beduidt een min of meer beperk
te klasse van menschen en het gilde der ham
steraars, der „Schieber" te Weenen is
onbeperkt 1
Alles hamstert, alles hoopt op, alles
verkoopt tegen woekerprijzen, alles, consu
meert gehamsterde waar, klless<r,
Behalve dan de meest noodlijdende midden
standers, die het geld ertoe missen, en die—-
omdat ze alzoo van déze niet - officieele voed
selvoorziening zijn uitgesloten ten gevo ge
van ondervoeding een vroegtijdigen dood e
gemoet gaan.
Bij het krieken van den dag trekkei
de „schieber" er met alle mogelijke vervoer
middelen op uit naar het platteland m
zwermen verspreiden zij zich over de puT?e"
ving van Weenen's voorsteden om s middags
tegen 'n uur of zes naar Weenen terug te kee-
ren met tot barstenstoe gevulde „Rucksacxe
Of het hamster-bedrijf in Oostenrijn dan
niet verboden is
O Ja!
Met alle mogelijke straffen worden in
Oostenrijk degenen bedreigd, die levens
middelen met speculatieve doeleinden op-
koopen, die levensmiddelen vervoeren, enz,
maar aan die bepalingen wordt zóó streng
de hand gehouden, dat het meest opvallende
Rucksack-verkehr" plaats vindt onder.
politie bewaking
We hebben eens een kwartiertje staan kij
ken op een avond bij een der Weensche Sta
tions toen, even te voren een trein uit een der
voorsteden was binnengeloopen.
't Was een koddig gezicht, de kerels en de
wijven met de uitpuilende „Gepack - bulten
en met de vervaarlijke vrachten langs de lij
ven aan beide zijden wringend, woistelend,
duwend, trekkend, hoog en laag laveerend,
hortend en stootend te zien komen puilen en
brokkelen uit den nauwen uitgang van het
station.
Maar nog koddiger was het, den politie
agent, die tegen distributie- overtredingen te
waken heeft, daarbij te zien staan,— en nu
en dan lukraak één der duizenden
„Schieber" te zien aanhouden om het „Ge-
pack" van wie hij aanhield te onderzoeken
Om het aangehouden „Schieber"exem
plaar, dat met vervaarlijk geschreeuw energi-
sch protesteerde tegen een dergelijke veron
gelijking waarom moest die agent ook juist
dat ééne exemplaar er tusschen uit pikken
weer.nét zoo te laten loopen 1
Ziedaar de niet-officeele levensmiddelen
voorziening van Weenen, zooals zij oog-lui
kend of nog niet ééns oog-luikend
getolereerd door de in dit opzicht schandelijk
laksche Oostenrijksche regeering.
O zekerDuitsch-Oostenrijk heeft een
schrikbarend tekort aan levensmiddelen
de regeering k&n niet aan alle onderdanen ge
noegzaam voedsel doen toekomen, doch
dkt staat toch als een paal boven water
er zou minder ellende geleden worden, als de
regeering krachtiger tegen den woekerhandel
optrad en maatregelen trof tot een meer gelijk
wettelijke verdeeling van alle beschikbare
voorraden over alle burgers.
REGEL 18 DE „STROP."
„Uitkijk" schrijft in „Friesch Dagblad!".:
„Alweer 'n „atrop".; nu in Den Haag.
't Gemeentelijk hal-bedrijf heeft 20.000
gulden zoek gemaakt en nu stelt het ge
meentebestuur voor. om 't maar op te doe
ken, daar 't anders net zoo'n „ton" wordt als
de Amsterdamseho stadswasseherij.
Hoe die strop in elkaar gedraaid is?
Och. „Heit Volk" geeft er enkele staal
tjes van: In 't halletje verkocht men de ge
meen tevisch voor 30 et. 't pond en 'n kruier
er vlak naast gaf voor 28 ct. 'n kilo: dezelf
de soort visch, zelfde kwaliteit, maar niet
gemeentelijk gewijd. Het gemeentebedrijf
kocht bokking voor 1.75 de 100 en terzelf
der .ure kochten particulieren de bokking
voor 1.50 a 2 de 200 stuks.
Voorts wemelt het van ambtenaren.
Met n flink gemeente-traktement,
't Is 'n strop, een reuze-strop.
En nóg zijn de „rooden" er boos om. dat
B. en W. het mooi genoeg vinden!
„Uitbreiden" zeiden ze in Amsterdam.
„Beorganiseercn" heet het in Den Haag.
Hm! de „strop" wat anders knoopen..,.
maar hangen dott men toch....
'n Uitzondering als 't goed gaat.
En er zjjn uitzonderingen: eerlijk moet
het gezegd.
Maar regel is de „strop."
Men vraagt zich nog steeds af. wat nu
eigenlijk socialisatie is. Wat het ook zij, ééne
zaak is voldoende bekend:
De lijn trekker ij, ambtenarij en sleur welke
zeker do socialisatie vergezellen.
Zoolang Holland nog niet bekeerd is tot
den Heilstaat van het Roerbekken, wordt
maar harikiri gepleegd in de richting van
bet particulier initiatief, merkt de „Hanze"
op.
Daarom Gemeentekantoren inplaats van
werkplaatsen winkels.
Daarom socialisatie als Meileuze, al werd
dan door het socialistisch rapport over dat
onderwerp het wereldrecord van vaagheid
overtroffen.
Daarom theoretische stelsels en doode
staten bij de vleet, inplaats van het levend
materiaal, dat thans zich animeert voor han
del en industrie
Daarom iedere middenstander van het too-
neel, maar voor elk ook zeven ambtenaren in
de plaats.
In plaats van vernuft en energie zullen
verordeningen moeten komen
In plaats van ervaring kostbare proeven.
Rustige menschen met 'n „zittend leven"
zullen de activiteit van de koopmanskunst
overtroeven
En Neelmeyer's inkt wordt „de ziel van
den handel
Zoo zingt het socialistisch Nederland den
nieuwen lof der zotheid.
Zoo legt da lyriek van den heer van der
Waerden de grondslagen voor den heilstaat,
de toekomstige maatschappij van levende
lijken.
GEMEENSCHAPSGEVOEL BIJ DE
ARBEIDERS.
Is het gemeenschapsgevoel bij de arbei
dersklasse grooter dan -bii do andere klasse?
Deze vraag: beantwoordt „Het Vad.",
volgender wijs;
„Vraag het aan die transportarbei
ders, die de leiding van Wijnkoop aan
vaardden. en dio zelfs de handen niet
wilden uitsteken, om te zorgen dat het
hongerende Weenen de levensmiddelen
kou verkrijgendie met zooveel smart
werden gewacht. Vraag het over gansch
de wereld, aan de geestverwanten van
Wijnkoop, en hun niet alleen, die telkens
op de meest onverantwoorde wijze in
staking gaan, enkel en alleen om nog
hooger loon. terwijl de vraag of de
wereld, die de keuze heeft tusschen de
hoogste opvoering van de productie en
haar ondergang, daardoor ook ineen kan
storten, hen absoluut koud laat. Vraag
het aan het handjevol hulp-arbeiders iD
Twenthe. dat niet lang geleden door
zijne staking om loonsverhooging dui
zenden arbeiders tot werkloosheid
doemde? Vraag het aan de anarchisti
sche arbeiders, die in 1003 bij de spoor
wegstaking het stopzetten van gasfa
brieken en waterleiding in Amsterdam
aanbevalen met de schoone uitspraak,
dat de bevolking maar in het donker
van dorst moest verrekken. Waarlijk,
heel veel stakingen ziin n-iet anders dan
het meest hartelooze en het het meest
egoistische bedrijf, en bet bewijs dat alle
gemeenschapszin bij de aanleggers daar
van zoek was
Aan een medewerker van de „National"
heeft minister J&spar verklaard, dat de
conferentie waarschijnlijk tot Juni zal
worden uitgesteld. De reden daarvan zijn
de Duitsehe verkiezingen, daar de Duit-
selie regeering nie.t tijdens do verkiezin
gen aan de besprekingen wil deelnemen.
Een andere reden is de gezondheidstoe
stand van Lloyd George.
België ter conferentie.
Uit Spa wordt gemeld: Baron Guillau-
me, bestuursambtenaar aan he,t Belgi
sche ministerie van buitenlandsohe zaken,
is bezig alle regelingen te treffen voor de
conferentie te Spa, welker opening 25 Mei
is vastgesteld. Voor zoover het Belgische
ministerie van buitenlandsohe zaken
weet, zal de conferentie op dien datum
beginnen.
Delacroix, Belgisch minister-president,
zal de conferentie presideeren. Hijmans,
minister van buitenlandsohe zaken, zal
België's andere vertegenwoordiger zijn.
Wellicht zal minister Jaspar met ver
soheiden andere technische deskundigen
worden Uitgenoodigd te verschijnen.
RoliaJacquemin, Belgisch hoog© com
missaris in bet door België bezette Duit
sehe gebied, zal als algemeen secretaris
der conferentie optreden.
Het ligt in het voornemen der Belgi
sche regeering do hoofden der delegaties
in particuliere villa's onder te brengen,
terwijl do rest der delegaties in de ver
schillende hotels verblijf zai houden. Voor
de dagbladcorrespondenten, die elke dele
gatie vergezellen, zullen kamers in het
hotel worden besproken. De Franse he de
legatie zal haar kamers in 't hotel Oca.ïne
dOr hebben.
Het casino te Spa zal gedurende de con
ferentie worden gesloten.
Voor de correspondenten zullen directe
lelephonische verbindingen naar Parijs,
Lenden en Brussel worden aangelegd, als
mede speciale telegraafkabels naar deze
steden.
Een Duitsehe stem.
Th. Wolf schreef gisteren in rijn hoofd
artikel in het „Berliner Tageblatt" o.a.:
„Naar Spa kunnen, moeten en zullen de
Duitsehe rijkskanselier en zijn raadgevers
gaan, wanneer de conferentie den vorm
en do beteekenis behoudt, die men hier
op hel oogenblik, dat de uitnoodiging ge
daan werd, er aan gegeven heeft. Stellig
willen wij dat Frankrijk schadeloos ge
steld en gerustgesteld wordt, maar wij
willen niet dat Frankrijk door voortdu
rend© overvallen en miiitairistische aan
vallen, door het op touw zetten van af
scheidingsbewegingen en door chicanes
ons economisch herstel verhindert en ons
daardoor elke mogelijkheid om te betalen
ontneemt. Wij willen ook niet dat men
anderhalf jaar na het sluiten van den
wapenstilstand ons nog hoogmoedig een
plaats aan de coaferentietafel weigert en
ons eerst na de regeling van alle kwes
ties, die ons aangaan, als een paria nede
rig zal laten binnenkomen. Indien alle
woorden van Lloyd George en Nitti
slechts holle klanken waren en indien de
vertegenwoordigers van Dnitsohland niet
als gelijken ontvangen zullen worden, mo
gen en kunnen zij niet naar Spa gaan. Bo
vendien zijn de Franschen nog altijd in
Frankfort am Main. De rijksweertroepen
in het JRuhrgebied zijn volgens de verkla
ring van de Duitsehe regeering tot het
overeengekomen aantal teruggebracht.
Naar wij hopen, zal de Fransehe regee-
ring nu eindelijk er toe hesluiten, haar
troepen uit het Maingebied terug te trek
ken en wanneer dit, niettegenstaande alle
plechtige verklaringen, niet zou geschie
den, zou het onmogelijk zijn voor de Duit
sehe vertegenwoordigers, aan de conferen
tie te Spa deel te nemen.
Cleinenceau's meening.
Clemerceau's blad ,,1'Homme libre"
vreest blijkbaar het ergste van Spa.
Indien de besprekingen te Spa, zegt het
in een hoofdartikel, niets anders moeten
zijn dan een nieuwe capitulatie; indien
men alleen naar do conferentie gaat om
er nog wat veren te laten in discussies
over een verdrag, dat niet besproken,
maar toegepast moet worden, dan zou het
Fransehe volk dat gaarne willen weten.
Het kan niet lang meer dulden, dat het
wordt gedupeerd door concessies, welke
op een capitulatie moet uitloopon. Er be
staat niet de minste kans, dat de Duit-
seher nieuwe en lichtere bepalingen beter
zal naleven dan degenen, die hij dan toch
aanvaard en ondertekend heeft
Een Belgische stem.
Het „Laatste Nieuws" wijdt een beschou
wing aan België© houding op de a.s. con
ferentie en zegt: Kan men van ons land
verwachten, dat wij, terwijl onze finan-
cieele toestand zoo lastig is en de Belgi
sche frank, zoowat een derde van zijn
waard© heeft, ons recht op schadevergoe
ding gaan verminderen?
WAAROM ZIJ NAAR 'T LOF GINGEN,
De Pastoor: „Kijk,' daar heb je Jansen en
zijn vrouw, die koonen óók naar 't Lof!"
De Kapelaan: „Daar kunnen twee redeoeo-
voor zijn."
De Pastoor: „Welke dan?"
De Kapelaan: „Of Jansen heeft weer 'Q
aanval van zijnharikwaal. óf zijn vrouw
heeft 'n nieuwen mantel!"
WROEGING?
Cas: „Gisteren heb ik 'n arm mensdi 'n
kleinigheidje aan geld geweigerde en daar
heb ik den heelennaaht niet van kunnen sla
pen. Voortdurend klonk haar stem mij in 't
oor...."
Bas: „Die iijngevoeligeid doet je eer aan.
Wat was 't voor 'n mensch?"
Cas: „Mijn vrouw!"
Om ons crediet in de wereld te herstel
len moeten wij zekerheid hebben en in die
richting zullen onze afgevaardigden op
de conferentie te Spa een zeer belangrijke
rol te vervullen hebben. Had België op
een zoo lichtzinnige wijze zijn troeven tij
dens den oorlog niet verspeeld, dan zou
ons land ia zake schadevergoeding niet
alleen volle zekerheid bekomen maar ook
een bevoordeelde plaats bekleed hebben.
Vele, Belgen hebben echter verkozen te
twisten en elkaar verdacht te maken,
zoodat groot© nationale belangen, zocals
ons recht op een bevoordeelde plaats in
zake schadevergoeding te loor gingen
plaats, die wij ons hadden kunnen verze
keren, indien wij op pracfisohe wijze had
den weten uit te werken al wat onze bij
zondere positie in den oorlog bedroeg.
Zal Spa kunnen herstellen, minstens op
financieel gebied, wat het gemis aan be
leid tijdens den oorlog en al het Belgische
geharrewar rond Versailles bedorven
hebben?
DE VREDE VOOR HONGAiRIJE.
Hongarije vraagt uitsteL
De Hongaarsclie viedesde.egaiie zal in
Parijs op een termijnver.enging van vier
weken aandringen. De agitatie tegeu het
vredesverurag wordt intuschen zo<
krachtig voortgezet, dat het gevaar be
staat,. dat de regeering ten slotte niet
meer meester over haar bes .uiten zal zijn,
maar gedwongen zal worden met de vo.ks-
stemming rekening te houden.
IN OPPER-SLLKZIë.
Het .Wolifbureau meidt uit Berlijn:
Volgens de inlichtingen, welke de
„Deutsche ALgemeiue Eei.uug" bij de di
recties van de mijuondêrneuii g^n Li het
pper-bDezLche koieuuexcken hee t inge
wonnen, blijkt das, het INo.scne eciiria-
bewind riar.jke arbeidswi-ligen verhin
dert om hun werkzaamheden uit te oem-
nen.
„et volgende beeld wordt van de sta
king vers.rekt: Alio mijnen in het üp-
pwr-oiieziscJie iadus.riegemed staken met
ongeveer 50 tot ö5 pel. öiecins de op
zich zelf staande mijnen staken voor on
geveer 40 pGt.
Duur trammen.
De directie van de electnsche tram te
Ber.iju heeft besloten voor.aau den rit
70 Pfennig te laten kosten j^Kaur. en v„n
o ri-ien voor 5 mark) tegen 5ü Pfennig
op di„ oogenbfik en 10 Pfennig voor dtn
oormg.
Zij nceit lot deze verhooging besloten,
niettegenstaande do vernoo0ing enk. e
naauden ge.eden van óO op oJ P.e n.g
jen achteruitgang in het aantal pa.sa-
giers van 20 procent kee.t veroorzaakt.
Communist sene r la tjes.
Wplif me.dt uit Liuz, da. .er na ai-
Lop eener communistische veigadcriug
ongcrege.dneoen heooen jj a ts oeitau.
Ongeveer 50J personen Uvk„en aar p©
ka~erno om de vnjla.iig van een geïn
terneerden communist .o cisenen „ij
meeaten eJi.er onverrichter za.ee 1. rug-
keeren. Daarbij viel een schot op de
voiksweer, die eaaicp eveneens vuur gaf.
a w ee personen tvei tien gcdaOn, r.u,
woud. Tot laat in den avond wera w9
schietpartij tus.chen betoogers en volks-
w europa rouiaes voor .gezet.
De r.j ksregeering hemt onniiadelhjk
den slaat van be.eg over de stad afge
kondigd.
Aan het hoofd van de candidat-en-
lijst der Dui.ache Vo.k partij (natUiiaal-
iiberalea) te Frai.kiert a.u., slaat de ge
wezen gezant vun rcemnitz, do oodunk r
van de beruchte Mexico-nuta, waarin de
Duitsehe regesting Amertnaaiisch g.oad-
gebie-d aan Mexico beloof., voor het ge
val dit Land Amerika den oorlog verklaar
de, de bedenker dus van een der ramp-
za igste van alle r mipza ige Dui s lie di
plomatieke intriges.
naar tiet ltatiaansch
door I y Ds
B.J
„Ja, ik ben een t-ranpaise," antwoordde zij
„Ach, dat vind ik heerlijk!" riep hij ver
heugd uil „Hel doet iemand altijd goed'in
den vreemde zijn moedertaal te hooren en
een landgenoot te ontmoeten."
Zo lachte, en om zijn begeesterende woor-
denvloeu eenigszins ie kalmeeren, onderbrak
ze hem met de opmerking: „Zie eens, hoe
schoon!"
Ze wees niet de hand naar het vasteland,
.waarvan de boot zich meer en meer verwij
derde. Boven da bonte huizenrijen stak Capo
di Monle uit, waarop een schoon kasteel
gebouwd was. Ter rechterzijde verhief zich
de grootsche Meute Vesuvfo, waarboven zich
rookwolkjes kronkelden.
„Ja, heerlijk! Ik zie dit schoone panorama
voor de eerste maal, en u?"
„Ja, ook ik maak voor het eerst gen .uit
stapje naar het eiland Capria."
fcHoë aardig," riep hij enthpusiasiisch uit,
„dan zijn wij lotgenooten: ook gij zijt van
Franschen oorspro-ug; en ook gij ziet voor
het eersi dit schoone eiland, dan zullen we
het samen eens goed in oogensohouw nemen."
Wederom zag ze hem aan, als wist ze niet
goed, wat ze weer van deze woorden den
ken moest, maar ze zag slechts een bijna jon-
gensachtigen trek. op zjjn open gelaat.
„Blijft u lang op Caprivroeg ze, inplaats
van antwoord te geven.
„Een maand tol herstel van gezondheid.
Ik heb me overspannen met werk, dat me
zeer sympathiek is."
Weer werd hij rood ©n het scheen haar too.
alsof dit onderwerp hem pijnlijk was.
Haar belangstelling voor den vreemden, jon
gen man ontwaakte wederom in haar en
haar terughoudendheid latende varen, begon
ze met moederlijke welwillendheid van zioli
zelf- (tie srpeken„Ik igla yoor afleiding naar
Uabri. Ik heb mijn eenige zus naar Frankrijk
moeten sturen en nu voelde ik me te Rome
zoo eenzaam.,,
„U hebt een zusteir, Zijt gij getrouwd?"
„Neen, mijn naam is Jeannette Ie Fleur."
„Wat een schoone naam," riep hij uit. „En
gij woont evenals ik te Rome? Merkwaar
dig dat we elkaar daar nog nooit ontmoet
hebben. Ik woon er al ruim een jaar."
„O, Rojne fs daarvoor veel ia groot en ik
ga weinig uit. D Jue zaken, moM u weleu,
zei ze lachend, „ik li^b de zaak van mijn
vader geërfd en zet die nu op zijn wensth
voort. „Aha!" Hij zag haar mei zijngroote
zwarte oogen van terzijde aan en nam baar
op, van haar eenvoudigen zomerhoed en een
voudig donker costuuin tot de punten van
haar schoenen, waarin naar het scheen twee
welgevormde vöetjcs staken. Dan zweef do
zijn blik wederom van haar voeten naar
heur gezicht. Het was of hij zich affvroeg,
of zij knap was. Knap? N:...., neen. Waarom
draalde hij, toen hij dit ontkend©. Hij hield
anders niet van dames, die zoo iets geëmanci
peerds over zich luidden. En toch had zij hem
aangetrokken' Had hij niet tegen zijn ge
woonte in, opgewekter gesproken, dan hun
dit den taais te 11 tijd mogelijk was geweest'
Was dat alleen toe te schrijven aan den
invloed van de reis, aan het idee nu eens
bevrijd te zijn van den ©entonigen tredmo
len van zijn beroep.
Het meisje had hem intusschen met haar
verstandigo oogen scherp aangekeken, als
wilde ze zijn gedachte lezen. „U verwonden
u er over, dat ik zaken doe? Mij lijkt hel
do eenvoudigste zaak van de wereld toe,"
zei ze oprecht.
Zijn groote, zwarte oogen keken haar deel
nemend aan, maar bij durfde haar niet te zeg
gen, wat hij dacht. Na een poosje zei mj, ter
wijl een licht rood zijn bleek gelaad kleurde:
„ik ben ook koopman! Maar ik voel me er
niet gelukkig bijHij zuchtte en voegde
er dan aan toe. „Wij spreken misschien op
Capri nog wel daarover, waarom zou ik ine
thans dit Heerlijk overlochtje bederven? Hoor,
daar speelt de troubadour het „Santa Lucia".
De blinde zanger begon thans met zijn wel
klinkend geluid te zingen: „O mare placido.
lastro d'argento".
Naast Jeannette zat 'n lief meisje, dat even
als zij aandachtig luisterde. Ze sprong bij het
refrein „Santa Lucia" op en zei met een blik
op Jeannette: „Wat bekoorlijk, vindt u me
Deze beantwoordde den blik en de w -
den met een glimlachje en dat
kleine aan neder te komen. „I
t ransch spreken," zei ze met een liet stem
metje en wij zijn ook Franschen. We wonen
Le Vincennes Vader heeft in de buurt fien
landgoed gehad en dat hebben we verkocht."
Eu bij deze woorden zag ze een heer aan,
die een jas over den arm had en naar de
kust stond te kijken. Hij stond bij een dame,
die iets grooler was dan hij en een elegant
reiscostuum droeg. „Wat iwilt ge, -Virginic
vroeg hij het meisje.
,Niet waar, vader, wij komen uit Vinoen-
nes?" vroeg ze kimlerlijk, „Ik vertelde het
zooeven aan de daine Uier. ze is 001: een
franpaisc."
Virginie wees naar Jeannel, en de hoer
nam beleefd zijn hoed af, welken gro t Jean
nette beantwoordde.
„Virginie trok haar vader naar Jeunnelto
en lachend zei luj: „Mag ik me even voor-
stellen, mijn naam is Duniont, landeigenaar.
„Ik heel Jeannette la Fleur," antwoordde
„Neemt u nie niet kwalijk, dame, zei Du
niont beleefd, „maar daar u ook Fransch
spreekt, kunt u, misschien ons eenige in
lichtingen geven omtrent hel eiland uapn,
en weet u ©en geschikt hotel le noemen.'
„Ik reis er ook voor de eerste maal heen.
Men heelt me echter het hotel Pngano aan
geraden.
De dame in het elegante reiscostuum kwam
nu ook nader.
„Mag ik u even mijn vrouw voorstellenV
Eu met deze woorden stelde Dumont zijn
vrouw aan Jeanr.ctle voor.
,Uw broer?" vroeg de heer Dutnonl
lachend, op den naast haar zitlenden jongen
man .wijzend.
ÏWordt vervolgd.)
