v
Door Centraal Europa
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
FEUILLETON.
SLECHTS EEN DR001
ONS VR00UJK HOEKJE
DINSDAG 18 MEI 1320
brieven uit weenen.
iSyjTAUEN
RÏKSS LAND
5 Pine 4 O v L
K': -M
GSMw'è Vj]
A
Szeqjifui R U M A
BIJ HET POOLSCH-OEKRAïNSGHE OFFENSIEF.
de ekansch-engelscbe bespre
kingen.
DE RAAD VAN DEN VOLKENBOND.
VI.
Schijn en wezenleven en dood.
Is de nood in Weenen werkelijk
zoo groot
Vóór we naar Weenen vertrokken, hadden
wij 't in Holland vaak hooren beweren.
Uiterlijk is er van de ellende in Weenen
hoegenaamd niets te bespeurenals men
door de hoofdstraten van Weenen wandelt
en men ziet daar die rijke winkels, die vol-
gepropte hütel- en restaurantzalen, die
lange files van menschen voor de loketten
van theaters en bioscopen, die welgedane,
onberispelijk, ja, coquet gekleede dames en
heeren, dat drukke auto- en rijtuig- en stads-
rtamverkeer (één tramritje kost toch 2 kro
nen dan zou men heusch niet zeggen, dat
men zich bevindt in het „stervende" Wee
nen als men de ellende in Weenen wil
waarnemen, ais men met eigen oogen zien
wil, wat én hoe er te Weenen geleden wordt,
dan moet men de oorden van ellende de
qehurzmgen der armen en noodlijdenden, de
talrijke ziekenhuizen en de vele liefdadig
heidsinstellingen opzoeken.
Onze persoonlijke ervaring is, dat déze in
Hoilanu veel geuite bewering voorzeker
waarneid bevat, doch men moet wel zeer
kortzichtig zijn, als men ook in het druk
ste, net ueiugste, het coquetste verkeer -
niet aanstonus en steeds de ellende van de
Weener bevolking opmerkt, als men niet
aanstonds &e voosheid, do oncchtlicid, het
leugenachtige, het valsche in praal, in vreug
de, 111 vrouiijkheid en in weistand weet te
onderkennen, als men door het dunne
laagje vernis niet terstond dóórziet op het
rinelijk havelooze
Zooais wij reeus 111 een vorigen brief schre
ven een troosteloozc vaalheid hangt als een
benauwende, donkere wolkenmassa gestadig
over ue stad uitgespreidde heerlijke mo
numenten en stanüDeeiden, de rijkgobeeld-
houwue paleizen, regeeringsgebouwen en
villa's, waaraan Weenen zoo rijk is, zij staan
daar evenals trouwens alle huizen inJWee-
nen ais treurige toonbeelden van de
schroomhjkste verwaarlooziugsinds Au
gustus 1914 is nérgens meer eenige herstel
ling verricht, nérgens meer een fnsch, nieuw
verlje opgestreken, de meeste huizen
staan daar, ais moesten ze morgen afge
broken worden de wagens der electrische
stadstram, welke in ongeveer 140 verschil
lende nscntmgeii (afzonderlijke nummers en
ettersj ue stad doorkruisen, lijken alle oud
materiaal, achter uit de remise te voorschijn
genaaid in verreweg het grootste deel
oer piachtige n rijk geïnstalleerde winkels
heeft men mets te verkoopen, en talrijk
zijn dan ook de magazijnen, die dag en nacht
gesloten blijven, ue zwaar-metalen jaiou-
zeeënnéé....
Wat overdag te 6 uur 's avonds moeten
bij wettelijke verordening alle winkels, be
halve de „Tabak-trafic's", waar van rijks
wege tabak en sigaren en sigaretten op bon
nen, benevens ook couranten enz. verkocht
worden, gesloten zijn, zoodat de stad reeds
vroeg 111 den avond als uitgestorven schijnt)
wat overdag den aanblik der Weensche
straten en pleinen nog eemgszins verleven
digt, dat zijn de rijkvoorziene winkeiS niet
„Luxuswaare" de éénige voorwerpen, die
niet geprijsd behoeven te zijn) als goud en
zilver, colliers, paarlen, parfumerieën, da
mast, tapijten, boeken, platen, photo's, luxe-
schoenen, luxe-kleeding,allemaal din
gen, die je niet opeten kunt
Ja, waarlijk, de praal en de pracht en de
welstand te Weenen zijn wél zeer doorzicli-
tig.
Niettemin blijft het waar, dat men om de
ware ellende van Weenen te aanschouwen
die ellende opzoeken moet, en met het
doel van onze buitenlandsche reis voor oogen,
onze journalistieke roeping getrouw, hebben
wij dan ook niet geaarzeld, ons in de meest
gruwzame, de meest pijnlijke ellende aldaar
te begeven.
Eerstens bezochten wij meerdere gezinnen,
slachtoffers van de oorlogs- en crisis-tijden,
die vooral in Centraal Europa zulke ver
schrikkelijke verwoestingen hebb enaange-
richt in het leven der menschen.
Honger en ellende troffen Wij allerwegen
de menschen, die wij bezochten, behoorden
tot de ongelukkigen, die vanwege hun lage
inkomens, niets of hoegenaamd niets koopen
konden van de smokkelwaren, welke de
„Schieber" te Weenen tegen fabelachtige
prijzen te koop aanbieden een vader en een
moeder hadden reeds vier hunner kinderen ten
grave zien dragen en met den dag zagen zij
elkander ook van ondervoeding zwakker en
zwakker worden één jongetje het laatste
kind, dat hun tehuis nog overgebleven was
(twee kinderen warén Elders getrouwd)
was in Holland en genoot daar de verzorging
van liefdevolle pleegouders.
O Men had de van dankbare aandoening
glanzende oogen van vader en moeder eens
moeten zien, toen wij vertelden van de Hol
landers hoe deze er een eer en een genoegen
in stellen, een kindje uit Oostenrijk of uit
Duitschland bij zich in huis te nemen, dat
kindje goedje doen, zóó, dat het zienderoogen
aansterkt
De goede menschjes sloegen de handen m
elkaar, en half weenent, dankbaar onze
handen grijpend, vroegen ze zich als inge-
dachten halfluid af„Hoe zullen Wij dat
alles dien lieven Hollanders toch ooit weer
kunnen vergelden 1 We zijn zoo arm, we
kunnen niets geven, we kunnen alleen
maar zéggen, dat we zoo dankbaar zijn,
maar dat is zoo weinig 1 Dat zijn maar woor
den
„Als u maar eens een extra Weesgegroetje
bidt voor de Hollanders, dan zijn ze al heel
tevr eden dat is de beste dank, dien u geven
kunt".
„Bidden voor de Hollanders 1 Och dat
doen we al zoo lang Dat doen sinds langen
tijd alle goed-Roomsche burgers van Weenen.
iedereen is en Hollanders dankbaar 1
Met een oprechtheid, welke voor twijlei
geen plaats het, verhaalden de goed luidjes
aan verder, wat ze sinds het begin van den
oorlog ai gelden hadden en wat ze nog
voortdurend leden, vooral m hun wegterende
kinderen en dierbaren tot 30, 4°. 5°
pond waren velen van hen afgevallen ten
gevolge van onvoldoende voeding en velerlei
ander gebrek.
De luidjes, die wij spraken, ze overdreven
nietuit officieele cijfers, ons ter beschikking
gesteld door het heilzaam werkende „Des-
terreischischer Karitasverbant fwr Wohl-
fahrtspflege und Fwrsorge" (vroeger „Kat-
hoüscher Wohltatigheitsverbaud' blijk
maar ai te droevig duidelijk, dat hun be-
weungen waar zijn, volkomen waar, ver
schrikkelijk waar 1
Men kan aannemen, dat een bewoner der
Donaustad het klimaat, enz. 111 aanmer
king genomen dagelijks 4000 nem., d. 1.
de voedingswaarde van 4 liter melk noodig
heeftvanwege de distributie worden
hem echter (alles te zamen) maar 960 nem.,
d. 1. 24 van wat hij dagelijks behoeft, toe
gewezen een Weener krijgt deralve dage-
iks slechts een vierde te eten van wat ziji.
lichaam tot instandhouding en groei van
hetzelve noodzakelijkeiwijze tot zich nemen
moet.
De gewichtsafname bedraagt volgens on
derzoekingen in de kinder klinieken over het
jaar 191b Dij kinderen van'den leeftijd van
3 jaar4.2 EGbij kinderen van b jaar
4.6 KG bij kinderen van 9 jaar6.3 KG.;
Dij kinderen van 12 jaar8.5 E.G.en bij
kinderen van 15 jaar 15.2 E.G.
De steifte is ontzettend toegenomen
onder personen tusschen 6 en 10 jaar met
60%, tusschen 11 en 15 jaar met 100%, tus
schen ib en 20 jaar met.... 200%
Er sterven heden ten dage in Weenen der
halve driemaal zooveel jeugdige personen als
vroeger 1
„Is de nood in Weenen werkelijk zoo groot
als de kranten schrijven," zoo hebben wij
vaak in Holland hooren vragen door goede
menschjes, die 't haast niet geióóven konden.
We kunnen thans uit eigen ervaring ant
woorden
„Ja 1 Zóó groot is de nood 1" Ennog
grooter 1 Zooals blijken zal uit hetgeen wij
tien lezer in onzen volgenden brief mededeelen
zullen over ons bezoek aan meerdere gast
huizen.
WEEZEN RENTE.
We lezen in de „Sociale Verzekerings-
gide":
„Er moet worden opgemerkt, dat on
der de arbeiders helaas nog veel on
verschilligheid heerseht ten aanzien
van het zegelplakken. Er zijn er, die
hun kaarten thuis houden of, zoo zij
ze al bij de loonbetaling presenteeren,
het al spoedig goed vinden, dat de pa
troon onder een of ander voorwend
sel niet plakt. Er zijn ook patroons,
die van deze stemming misbruik ma
ken en zonder iets te zeggen het plak
ken achterwege laten of nog erger
brutaalweg zeggen, dat ze „geen plak
kers noodig hebben."
Deze onverschilligheid kan voor de
gezinnen der arbeiders schromelijke ge
volgen hebben. B.v. bij sterfgeval. Hoe
veel jonge, krachtige mannen worden
tegenwoordig niet door de griep weg
genomen. Als ze (althans in dit over
gangsjaar) 15 zegels op hun kaart heb
ben, dan bestaat er voor bun weezen
recht op een rente. En die rente is het
aanpakken nog wel waard. Voor 15 ze
gels van 60 cents (dus voor totaal 9
r*
71 °Dun*ufJ
n ft fesiawyo a
J a> v
KosBf*.**
Bijsnsfc
Bjrahowilschi
Grist
Irthe)
Brtsiutiwsl
w
Brtslao
♦SiiTimir .riew
°Wnnlc» f*. Vfi
•Xainoje
DlwKol
Kholjjm
1377
premie) ontvangt de weduwe (de we
duwe is hier bedoeld als vertegenwoor
digster der weezen) totdat haar jong
ste kind 14 jaar is, een rente van 188
per jaar of ruim. 3.50 per week; voor
15 zegels van o^O (dus voor 7.50
premie) een rente van 3— per week.
Het ontbreken van één. zegge één ze
gel, kan het recht op een rente doen
verloren gaan."
Zou nu één arbeider bij rustig naden
ken er aan schuldig willen staan, dat
zijn kinderen een rente van 3— a f 3.50
per week zouden misloopen door zijn on
verschilligheid'? Wij gelooven van niet.
Daarom arbeiders, staat op uw recht en
patroons: doet uw arbeiders ook in dezen
recht door het zegel te plakken, dat ver
schuldigd is.
Millerand en Marsal zijn te Parijs te
ruggekeerd. De Fransche premier heeft
zijn voldoening uitgesproken over de ver
kregen resultaten.
In goedingelichte kringen wordt ver
klaard, dat het minimum der schadeloos
stelling, van Duitschland te eischen. te
Hythe is vastgesteld op 125 milliard mark.
Frankrijk zal hiervan 55 pet. ontvangen,
Groot-Britannië 25 pet.
Reuters bijzondere correspondent te
Hythe seint, dat de definitieve beslissing
der conferentie ten aanzien van Duitsch
land beschouwd wordt als een billijke en
redelijke regeling van het ingewikkelde
vraagstuk. Frankrijk krijgt zeer belang
rijke voodeelen, die Groot-Brittannië veel
zullen kosten, doch laatstgenoemd land
doet hierbij concessies, die niet anders
dan als rechtmatig en billijk voor Frank
rijk worden beschouwd.
De „Daily Herald" zegt, dat Frankrijk
zeker bedrag dadelijk in geld verlangt,
maar niemand schijnt te weten hoevéél
Duitschland zal kunnen betalen of wan
neer het zal betalen en hoe, maar in
elk geval wordt die onbepaalde hypotheek
die een schandelijke heffing beteekent van
alles wat boven de meest nocdige onder-
houdsbehoeften uitgaat, opgeheven. Er be
staat nu weder hoop voor de Duitschers
en alle goede Europeanen.
De „Daily News" merkt op, dat ten op
zichte van oorlogsmateriaal het Vredes
verdrag moet uitgevoerd worden tot het
laatste kanon, doch Duitschland dient ge
noeg georganiseerde troepen te behouden
om binnendandsche onlusten te kunnen te
gengaan. ,,Dat," zegt het blad, „is even
goed in ons eigen belang als de vastge
stelde oorlogsschatting. Een verandering
in de Duitsche regeering kan op deze of
gene wijze een groot onderscheid brengen
op dit punt, en als de conferentie te Spa
begint is het mogelijk, dat er weder nieu
we punten voor bespreking zullen bestaan
Als de alarmisten willen ophouden poli
tiemannen te bestempelen als soldaten,
kan deze kwestie tot die conferentie blij
ven rusten. Maar hetgeen deze week ver
kregen is, is belangrijker dan iets anders.
Er is nooit meer dan nu reden geweest,
om mannen geluk te wensehen, die hun
verkiezingsbelofte11 schonden."
golenlevering door Engeland.
De Engelsche en de Fransche-kolencon-
troleur, die aanwezig waren op de confe
rentie te Hythe, zijn het eeus geworden
óver een plan, waarbij een miniinum-ko-
lenlevering gelijk aan die, welke het in
de laatste acht maanden heeft verkregen
aan Frankrijk wordt gewaarborgd. Even
eens werd overeengekomen, dat Frankrijk
45 pet. zal nemen van den totalen Brit
sehen kolenuitvoer. Frankrijk hoopt te
bezuinigen op de vracht, hetgeen niet
mogelijk was, zoolang de levering onzeker
was.
DE UITSLAG VAN DE VOLKSSTEM
MING OVER DEN VOLKENBOND.
IN ZWITSERLAND.
Naar de ,,Frankf. Ztg." uit Zurich ver
neemt, heeft Zwitserland besloten tot den
Volkenbond toe te treden. Het resultaat
in de Duitsche kantons was: 230.000 stem
men voor en 247.000 tegen, zoodat Duitsch-
Zwitserland niet tot den Volkenhond wil
de toetreden: daarentegen stemden de
kantons van Fransoh-Zwiteerland met
166.000 tegen 29.000 stemmen vóór de toe
treding.
Het „Hbld." meldt in verband hiermede
□og:
Met 396.000 stemmen voor en 276.000 te
gen heeft het Zwitsersche volk zich dan
voor toetreden tot den Volkenbond ver
klaard. De verhouding van het aantal uit
gebrachte stemmen voor en tegen wijst er
op, dat er over deze belangrijke aange
legenheid zóe gewichtig, dat de regee
ring het wenschelijk heeft geacht een
paar dagen geleden het volk op het hart
te drukken toch vooral niet tegen de toe
treding* zich te verklaren een zware
strijd is gevoerd.
De felste tegenstanders moest men zoe
ken onder de militairen die dezen vol
kenhond en ook een beteren, beschouwen
als een gevaar voor de Zwitsersche onaf
hankelijkheid en weermacht en onder
de socialisten, die in den Volkenhond
slechts een kapitalistische caricatuur zien
van de internationale, zooals het door een
hunner werd gezegd.
In de Duitsche cantons was de stem
ming over het algemeen tegen toetreden.
Doch velen hebben den stemgerechtigden
geraden zich niet te laten leiden door het
gevoel, doch door het verstand. En vol
gens hen geboden economische voordeelen
voor het toetreden te stemmen. En uit het
aantal voorstemmers in de Duitsche can
tons blijkt, dat dit utiliteits-argument wel
is ingeslagen.
Dat in de Fransche cantons de over-
groote meerderheid voor toetreden zich
zou verklaren, was duidelijk.
ONTRUIMING VAN HET MAIN-
GEBIED.
Maarschalk Foch gaf bevel tot ontrui
ming van het Maingebied tegen Maandag
17 Mei.
Sedert gisterenmorgen vier uur is de
ontruiming van Frankfort en de andere
steden van het Maingebied aan den gang.
De staats- en gemeentelijke autoriteiten
publiceeren een oproep aan de bevolking,
waarin tot het handhaven van de orde
en het vermijden van het provoceerend
optreden tegen de aftrekkende Fransehen
wordt aangespoord. De Fransehen heb
ben, behalve een garantiesom van één'
millioen mark, om 'ongehinderd te kun
nen aftrekken, ook een aantal gijzelaars
geëischt en wel den regeerings-president,
den eersten burgemeester, den voorzitter
en twee leden van den gemeenteraad. Een
gedeelte der geweren, die indertijd aan de
Franschen moesten worden uitgeleverd, is
reeds teruggegeven.
Volgens een bericht uit Darmstadt van
gisterochtend gaat ook daar het vertiek
ONBRUIKBAAR!
Munitie," riep 't jonge vrouwtje, „wil
je, als je wan 't kantoor komt, 'n muizen"
val voor me mee brengen?"
„Maar vrouwtje," riep de jonge echt*
genoot, die in den tuin bezig was aardap*
pelen te poten, terug, „ik heb er gisteren
pas een meegebracht!"
„Ja, dat weet ik," antwoordde de blozen*
de huisvrouw, ,,nmar daar zit la muis inl1*
UIT DE SCHOOL.
De onderwijzer: „En wat deden de Is*
raëlleten, toen zij veilig door de Boode Ze®
getrokken karen?"
De leerling (na lang nadenken); ,,ZicN
afdrogenl"
der bezetting zonder eenig incident in zijn
werk.
Omtrent de vergadering van den Raad va®
den Volkenbond wordt nog gemeld:
De xegeering in Luxemburg heeft toelaa
ting tot den volkenbond gevraagd; dit ver»
zoek zal door de vergadering worden onder*
zocht tegelijk met andere verzoeken van den,,
zelfden aard.
Balfour rapporteerde over de maatregelen,
te nemen om de verspreiding in Centraal
Europa van besmettelijke ziekten te beletten,
die het gaheele vaste land bedreigen.
Balfoux kwam tot de conclusie, dat de
Volkenbond niet bevoegd is reek tstreeksche
maatregelen te nemen: hii weea erop. dat
verschillende mogendheden reeds een en an
der gedaan hebben in dit opzicht en dat m«n
nog meer zal kunnen doen. wanneer op ver
zoek van den Volkenbond de internationale
Roode Kruisvereeniging een vast plan ze'
hebben vastgesteld.
De secretaris-generaal lae een rapport vooi
over de vorming van een commissie van ju
risten voor de uitwerking van plannen vooi
een permanent hof van internationale justi»
tie. Deze commissie sal worden samengesteld
uit tien leden, v. w. vijf vertegenwoordigers
vian de groote mogendheden en vijf van do
kleinere mogendheden. Het secretariaat zal
geleid worden door Anzilotti; de eerste zit
ting van de commissie, vastgesteld op 11
Juni, zal op verzoek van de Nederlandsche
regeering plaats hebben in het vredespaleis
te 's-Graveahage.
Tenslotte las Tittoni een rapport voor
over de quaestie van de Oostenrijksche. Hon»
gaarscbe. Russische en Duitsche krijgsgevan.
genen in Siberië, die moeilijk kunnen wor
den gerepatrieerd en geholpen. De rappor<
teur voegde hieraan toe, dat de Volkenbond,
die zich met deze quaestie beeft bezig gehou
den, Naneen opdroeg een onderzoek ie te
stellen. Deze is reeds aan den arbeid getoger
en men hoopt spoedig een raport van hem te
ontvangen om te kunnen handelen. Titton'
bracht Nansen namens den Raad dank.
DE F1NANC1EELE TOESTAND VAN
DUITSCHLAND.
Rijksminister Wirth deelde Zondagavond
in een vergadering van de centrumspartij
mede. dat de Duitsche regeering in Spa een
duidelijke verklaring zal afleggen, waarin
zal worden medegedeeld, wat Duitschland
doen kan en doen wil. Duitschland zou zich
in Spa niets laten voorschrijven. De schul
denlast van het Duitsche rijk neemt eiken
dag toe: alle berekeningen van den eenen
dag worden door de eischen van den volgen
den dag omvergeworpen. Als bewijs hier
voor kan dienen, dat de dekking voor de uit
het buitenland te betrekken noodzakelijke
levensmiddelen tot 31 Juli 1920 op 3 milliard
was berekend. In werkelijkheid zal men hier
voor 6 milliard mark noodig hebben. Enkel
met den invoer der levensmiddelen was de
taak van het rijk nog niet geëindigd; ze
moeten ook betaald worden, en dat kan
slechts geschieden door het leveren van ruiL
artikelen.
Do rijksminister van financiën sprak
daarna over de nieuwe economische overeen,
komst met .Nederland, dat Duitschland da
levering van grondstoffen en levensmiddelen
tot een waarde van 200 millioen gulden ver
zekert. Het rijk zou in de eerstvolgende
dagen een „Treuhnndgeseilschaft otichten,
bestaande uit de groote industrieën en de
levenskrachtige organisaties. Deze zou mede
werken aan de vergrooting der credieten.
Het kleine Nederland komt de eer toe, dat
het Duitschland in ziin grooten nood te hulp
ia gekomen.
De rijksminister voor de voedselvoorzie
ning eischt thans weer van het ministerie
van financiën ter verkrijging van d© noodige
margarine uit Nederland voor de volgende
twee maanden een toeslag van niet minder
aan 350 millioen mark.
Van de 200 milliard schuld van het Duit
sche rijk zijn er slechts 92 gefundeerd. Door
de overneming der spoorwegen door het rijk
stijgt de schuldenlast met 43 milliard mark.
De riiksbegrootine 8tijgt manndelijks met
niet minder dan 8 a 4 milliard mark; men.
naar bel ltaiiaansch
door IVO,*
5.
Naai* het scheen was hij nog een
kind, in weerwil van zijn baard en het was
dwaas, zich door het pordeel van vreemden
te laten beïnvloeden. Het was niet alleen
dwaas, maar het was haar onwaardig, die
tot heden zoo zelfstandig geweest was.
Ze voelde instinctmatig dat ze haar zelf
ontrouw geweest was en schaamde zich over
haar zwakheid en over haar gevoel, dat ze
jne t te scherpe woorden „lafhartigheid"
noemde. Ze zocht dit goed te maken en zei
moedig en oprecht, het deed me onaange
naam aan, dat Mevrouw Dumont iVirginie
niet veroorloofde mee te gaan."
„Zoo, dus U. waard bang om met mij al
leen te gaan? zei hij onbeschroomd. Zijn
kinderlijke onbeschroomdheid gaf haar de
oude zekerheid weer. „O, neen!" antwoord
de ze, nu eveneens lachend, fcdaa^qor ben
ik te oud'
„Te oud!" herhaalde liij ongeloovig, ter
wijl hij haar klare oogen en haar frisch
door (le zon gebruind gezicht zag, dat hem
in weerwil van de onregelmatigheid der trek
ken behoorlijk toescheen.
„Ja, zeker, ik wed dat ik ouder ben
dan gij, raad eens."
„Vier en twintig," zei hij snel.
„Vijf jaar er bij," zei ze lachend.
„Ik bewonder uw oprechtheid, in den regel
hebben dames niet den moed daartoe."
„Dus ge geeft toe, dat er moed toe be
hoort, dit hooge cijfer te noemen," plaagde zij.
„Go zijt zoo heel anders dan andere meis
jes, die ik tot heden gekend heb."
„Ik kom je misschien niet als een meisje
voor," schertste ze,
„Ge hebt gelijk," antwoordde hij eerlijk,
„ik zou U gaarne als een vriendin en zuster
beschouwen. Ge zijt meer dan een meisje
voor mij, wilt ge mijn vriendin zijn?'
„Ho, ho, dat gaat zoo haastig niet,"
lachtte ze.
„Wilt ge het beproeven?" vroeg hij weer.
Hij zag haar zoo trouwhartig aan, dat ze
zijn uilgestoken rechterhand drukte.
„Ik wil het beproeven," zei ze zacht
Terwijl ze zoo levendig liepen te praten,
was een klein meisje naderbij ggekomeu, die
zei met klagende stem: „Un bajacco, Siguora,
una piccoja ïaoneta!
Jeannette wendde zich naar het meisje,
dat iels in de band had.
„Wat heb! ge daar> kind?" vroeg ze op
z'n ltaiiaansch.
„Een vogeltje, Signora.
„Je moet dat beestje niet zoo knijpen,
meisje!"
De kleine sloot haar hand nog vaster om
het beestje en zel met bedelachtige slim
heid: „Als ge me twee soldi geeft zat ik hei
laten vliegen."
„Foei, schaam kind. Als men jou nu
eens vastpakte en je alleen tegen geld weer
losliet?"
Het kind richtte de zwarte oogen zoo ver
wonderd op de spreekster*, dal men kon
zien, dat deze vraag goed tot haar door
gedrongen was en ze hield dadelijk tiet beestje
veel luchtiger vast. Na eenige oogenblikken
liet ze zelfs het lachend vliegen.
„Dat is braaf," zei Jeannette tegen haar.
"wat hebt ge daar?" vroeg Felx, die
een oogenbfik naar den blooten linkervoet
van hel kind gekeken had, waar omheen
een doek bevestigd was.
Het kind verleide nu eens, dat ze eenige
dagen geleden den voet op den weg had
opengehaald .en dat de wond nog niet ge
mzen was. Felix vroeg belangstellend naar
de omstandigheden van het kind en waar zij
woonde en beloofde in den middag met
verband en zalf bij haar moeder thuis te
komen. Ze gaven hel kind eenige koperen
geldstukken, waarna het verheugd doch hin
kend wegliep.
Beiden schreden nu een poosje stilzwij
gend naast eikander voort. Eindelijk merkte
zij op: „Ge zijt zeker met de eerste hulp
bij ongelukken op de hoogte, naar ik zie l
„Ja," ze iFelix, „het is mijn lievelings
vak en mijn troost."
„Waarom hebt ge dan niet voor dokter
gestudeejd^ Jeed deze vraag gosteid
le hebben, want op zijn gezicht vertoonde
zich een pijnlijke trek
Hii wendde zich echter tot haar en zei.
„Daar go me zoo sympathiek toeschijnt,
wil ik het U wel toevertrouwen
„Doe dat," moedigde zij met een hand
dik bad gaarne dokter geworden, het was
jnij'n droom, mijn vurigste wensch, maar mijn
stiefvader wilde, dat ik koopman werd. Mijn
moeder was goed van hart, maar durfde zich
tegen den wensch van mijn heerschzuontigon
vader niet te verzetten. Ik kwijnde en werd
ziek- Men dacht, dat ik een borstaandoening
had, waaraan mijn vader gestorven is, en
stuurde mij naar het Zuiden, ik kreeg daar
een betrekking als boekhouder bij een bank
instelling en ben daar thans nog werkzaam.
Hij sprak op somberen toon, zoo-Jai haar
hart geroerd werd.
„Hebt ge je oorspronkelijk plan nu ge,
heel opgegeven?" vroeg ze zacht.
„Mijn stiefvader zei, dal het jongensach-i
tige eerzucht was en jk heb dat er toen Dok
maar voor gehouden."
Men moet datgene worden, waartoe men.
bestemd is," zei ze resoluut.
Hy zag met schitterende oogen in haar
energiek, van frisschen levensmoed stralend
gezicht. Zijn plan scheen hem plotseling in
een ander licht toe. Het doel scheen hem
nu voor zijn oogen bereikbaar. Waarom zou
hij nog met beginnen en aanpakken?
Jeannette onderbrak zijn gedachtengang niet
een praclische vraag, en .wel ot hij mondig
was.
„Ja en ik kreeg loen ik mondig werd
een klein kapitaal, het erfdeel van mijn ge
storven vader."
En hebt ge al dien tijd je kalm in je
noodlot geschikt en je tevreden gesteld met
daarover te treuren E riep zij ongeduldig uit,
(Wordt vervolgd.)
