TWEEDE BLAD Door Centraal Europa FEUILLETON. SLECHTS EEN DROOM Wat de Pers zegt BUITENLAND ONS VR00LIJK HOEKJE WOENSDAG 19 MEI 1920 HET EINDE DER stakingen IN FRANKRIJK BRIEVEN UIT WEENEN. V DE ZIEKENHUIZEN CENTRA VAN DEN WEENSCHEN NOOD Treffender enpijnlijker dan waar ook elders hebben wij in de ziekenhuizen welke wij te Weenen bezochten, een indruk gekregen van den spreekwoordelijk gewor den nood aldaar. 't Is in de Weensche ziekenhuizen, dat de grootste ellende, het ergste gevolg van het gebrek aan levens- en gebruiks-middelen zich openbaart, 't is in de ziekenhuizen, dat er een groot deel van het naamloos groote, deel stervende-stads-leed zich verzamelt Ons eerste bezoek gold het St. Anna- Kinderspital in de Kinderspitalstrasse, het xïï 1837 gestichte en derhalve oudste kinder ziekenhuis van Weenen, dat thans onder leiduig staat van den Italiaan primararts Dr. Romeo Monti. Nadat wij het doe. van onze komst hadden uiteengezet (de woorden„Ich bin Hol lander" ontsluiten ons te Weenen über haupt ade, ook de zeldzaamst geopende deuren werden wij door een der mede artsen, Dr. H. Baar, vriendelijk en wel willend rondgeleid door heel de stichting, van zaai tot zaal, van de ééne ellende tot de andere Wij bezochten de zuigelingen-afdeeling, waar armelijke menschehjke wezentjes, nog met bewust van het aardsche bestaan, reeds duidelijk de kenmerken vertoonden van den rampzangen tijd, waarin zij geboren wer den, ondervoed, tot stervenszwak, reeds bij de geboorte Achteieenvoigens bezochten wij afdee- ngen, waar ietwat andere stumpertjes verpleegd werden, meisjes en jongens, lij dend aan tuberculose, aan rachitis, aan bloedarmoede, aan buikvlies- en nier n- tuoercuiose, aan hersen- en long-ontste king, enz. Kinuertjes.als geraamten, wat beenderen en wat vel 't Was veela direct of indirect de onaervoedmg, welke hier een rol gespeeld liau, öiwei uoordat zij de ziekte veroor zaakt., öi wei doordat zij de genezing ver- iunderue, of beiemmerde. De ondervo. uirg heeft alle weerstands vermogen gebroken, zóó, dat de mcnsch en vooral het kmd voor alle mogelijke ziekten meer dan ooit vatbaar is, zóó, oat de meesten de crisis van een ernstige ziekt j niet kunnen doorstaan, of in gun stig geval veel langzamer herstellen dan wanneer een goede voeding verschaft kon woruen. Al is het ïeven van een patiënt er ook mee gemoeid, al dreigt de dood, men kan hem met anders voorzetten dan het slechte, zwarte, harde, zuur smakende brood, dat op zich zélf reeds zoovele ziekten onder de nog gezonde bevolking veroorzaakt 1 De ondervoeding, vooral het gebrek aan vet, heelt in hevige mate het beenderen stelsel aangetast; méér aan ooit komen thans beenderen-ontstekingen, beenderen-breu ken, verkrommingen van armen en beenen voor. Talrijk zijn de kinderen, wier been deren net lichaamsgewicht niet meer dra gen kunnen, zóó, dat 64% der kinderen met X- beenen en 18% met O-beenen loopt meer dan 50% der kinderen lijdt aan rachitis (Engelsche gewrichtsziekte) in den eersten graad, en 6% aan rachitis in den tweeden graad. Een geneesheer verklaarde ons, dat de beenderen in de lichaampjes der kinderen over 't algemeen zoo zwak, zoo broos zijn, dat ze breken, wanneer er maar iètwat krachtig met den vinger op geklopt wordt 1 Aan liet St.- Anna-Kmderspitai is ook een ambulance-dienst verbonden, en het geeft te denken over den gezondheidstoestand der Weensche kinderen, wanneer wij mede- deelen, dat in dit ééne kinderziekenhuis dagelijks niet minder dan 200 kinderen voor dringend geneeskundig onderzoek wor den binnengebracht, dagelijks 200, waar van zeer vele naar huis worden terugge zonden, die eigenlijk opgenomen moesten worden, doch niet opgenomen worden kun nen.... Voor de talrijke kinder-patiënten, die in dit ziekenhuis verpleegd worden, is o 1 zoo veel noodig, doch dat vele noodige ontbréékt. Geen vleesch, geen eieren, niet genoeg vooral geen versche, volle melk, geen lin nengoed, geen oüe, geen zeep 1 En óók geen geld Het hier bedoelde ziekenhuis moet evenals zoovele meerdere katholieke gast huizen vrijwel uitsluitend bestaan van de particuliere liefdadigheid, en had de in- naar bet 11 ali a au sph door IVO,1 Energiek en werkzaam als ze was kon ze een deigelijke opvatting niet begrijpen, maar ze had een goed hart, om over dit verwijt niet dadelijk spijt te gevoelen. Hjj werd rood en vroeg: „Denkt ge, dat ik iu staat ben nog van broep te verwis selen r „Waarom niet?" vroeg ze verwonderd. „Go Zijt nog jong" Ze zei dat op beslisten zekeren toon, on dit scheen indruk op hem te maken, want hij zei met een diepen zuehl, die. hom opluchtte: „Go maakt een heel ander mensch van mö en' ik gevoel me thans tot veel in staat. Ze knikte bevredigend, maar als practische vrouw van zaken deed zich op Tlit ©ogen blik nog een andere vraag aan haar voor en ze vroeg' „Zijn je middelen toereikend genoog?" richting voorheen vele beschermers en dona-1 teurs, thans is zij daarvan vrijwel geheel verstoken men kkn ook met den besten wil ter wereld niet meer geven, de Weldoeners van voorheen, zij voeren mees tendeels thans zelf een zwaren strijd om eeft treurig bestaan. js$ De Weensche Kardinaal Pfifll heeft de inrichting vanwege Z. H. den Paus eenigen tijd geleden nog eens 35.000 Kronen doen toekomenhoe groot die som ook chij- nen mag, men heeft er slechts een tijdje ietwat behoorlijk de zieken van kunnen verzorgen. Het gebouw moet dringend hersteld wor den in één ziekenzaal is reeds een muur ingestort, zoodat deze zaal.... gesloten moest worden aan herstel valt niet te den- ken. „Het goede Hol'and doet reeds ontzettend véél voor ons arme Weenen, maar als men in Holland wist, zoo verklaarde ons de dokter-directeur, en wij zeggen het hem volmondig na, als men in Holland wist, met welk een verschrikkelijkeu nood wij hier te kampen hebben bij onze pogingen, zooveel mogelijk kinder-wezentjes in leven te houden en hun de pijn te verzachten, dan zou men daar in dat land, waarvan één gulden zoo groote waarde heeft, zeggen Wij willen althans ook iéts geven, recht streeks voor zoo'n ziekenhuis 1 Men moest het eens bedenkenais 1000 rijke Ho,landers per jaar één rijksdaalder schonken, dan kon ons groote ziekenhuis een jaar lang ongeveer voortbestaan èn hoe véél goed werk verrichten 1" In het „Haus der Bermherzigheit zur Pflege Unheübaren Kranken," dat wij ver volgens bezochten, trof ons eenzelfde ge brek bij eenzelfde ziekte-el ende. De goede Zusterkens, zij trachten voor haar „lieve zieken" wonderen te verrichten met de weinige middelen waarover zij be schikken, zij trachten in vroomheid en blij geestigheid do arme kranken, die trooste- iooze gedachtenimmermeer genezing kunnen bekomen, óp te vroolijken ot be- rekkelijk gelukkige, althan^ tevreden, aan Godes Wil onderworpen menschen, doch wanneer een aan beenderen-verw eking lij dende vrouw, die alleen door gebruik van levertraan volgens haar eigen m ening ietwat he. stellen kan, zóó, dat ze enkele stappen vermag te zetten, wanneer deze vrouw met tranen in de oogen de goede, geliefde zuster-overste meeaeelt, dat ze juist hedenmorgen het' laitste druppeltje levertraan weggeschonken heeft, dan wij hebben het eerbiedig opgemerkt dan kan zoo'n groote sterke vrouw, als die Zuster-overste voorzeker is, haar zielesmart niet geheel v rbergen, en een traan weit in haar oog, wanneer zij de zwaar-zieke nog te troosten poogt In iedere zaal vertelde de Zuster-overste, die ons rondleidde, luide aan alle zieken, dat wij Hollanders waren, dat wij kwamen uit daL goede land, vanwaar de zieken in den Kersttijd van het vorig jaar zulke heer lijke aardappelen hadden te eten gekregen, met dankbare blikken en vrome begroeting werden wij overal door de zieken ontvangen en uitgeleidallen zouden bictdeïi voor de Hollanders, opdat God hun hun goede gaven rijkelijk zou mogen vergelden. Op een der bovenzalen-lag een sinds lange jaren zwaar-zieke vrouw reeds sedert meer dere dagen te sterven met kalme blikken, die ons drongen tot diep in de ziel, zag zij ons dankbaar aan, toen de Zuster-overste zachtkens, diep bij haar oor, haar zeide, dat wij uit Holland kwamen, om den nood 111 de Weensche gasthuizen te leeren kennen, om daarover artikelen te schrijven in Hol- iandsche kranten, opdat de goede Hol lander- nog meer medelijden krijgen zou den met het arme Weenen en zijn arme zie ken. 't Was een hartroerend oogenblik, toen de vrome zuster daarna, in een opweiling van bovennatuurlijke liefde, de stervende teeder omhelsde, als ten afscheid, haar in- iluist rend „Als ge spoedig bij God zult komen, o bid dan, dat de heve God dtzen journa list de juiste woorden ingeven zal, opdat wij ter liefde Gods iets bekomen voor onze vele zieken Toén hebben wij de huivering van den nabij én dood gevoeld, den dood van het stervende Weenen HET PORTRET VAN DE „TELE GRAAF'. Even fel ale „de Telegraaf" het ministe- rie-Cort van der Linden vervolgd heeft, even fel bestookt het thans het kabinet- Ruys. De „Telegraaf" behoort niet tot de eigenlijk gezegde politieke organen: ze vertegenwoordigt niet de een of andere richting. „O, ja," antwoordde hij luchthartig en daarbij ik kan erbij blijven verdienen." „Daarvoor zijt ge niet sterk genoeg, om te studeeren en daarbij nog andere bezig heden waar te nemen en ze voegde er zacht aan toe: „Als ge wellicht hulp noodig mochl hebben, zal hel mij een vreugde zijn...." Hij onderbrak haar heftig en werd bleek. „O, neen, dat met, niet van een vrouw,,." Ze voelde Zich gekrenkt en zwjeg. Hij zag, hoe haai' scberpgesneden mond zich streng sloot. Het deed hem leed haar gekrenkt te heb ben en smeekend zei hij: „Vergeef me, juffrouw Jeanne tie, maar jje weet niet, wat een vrouw een man daarmee aandoet" „Maar ik beu in je oogen geen vrouw," schertste zij. „Wilt ge me niet als een vrien din, een zuster beschouwen?" „Ge hebt gelijk, maar in dit opzicht niet Laten we vrede sluiten." Hij greep haar hand en drukte die har telijk. Ze liet het willoos toe en zoo gingen zij, die gisteren voor elkaar nog vreemden waren, thans arm in arm naar Anacapoi toe. De avonden vielen in Augustus reeds vroeg in en zoo kwam het, dat legen 8 uur zich oen bont gezelschap verzamelde aan de ta- IIaai* politiek kan met één woord wor den geteekend: zij is in de oppositie. Dit is een gemakkelijke en dankbare methode, omdat de menschelijke geest van huis uit tot tegenspraak geneigd is zegt ,,Het Huisgezin": „Onder het ministerie-Gort van dei- Linden deugde voor de „Telegraaf' letterlijk niets. Van al wat het kabinet-Ruys doet vindt evenmin iets genade in de oogen van de „Telegraaf'. Zoo ondergraaft zij, zoover dit in haar vermogen is, het gezag en het prestige, dat iedere regeering be hoeft om vruchtbaar werk te kunnen verrichten. Zoo staat zij, al mag haar politie ke „neutraliteit" er mijlen van verwij derd zijn, practisch het dichtst bij de revolutionnaire groepen, wier arbeid ook in ondermijnen en afbreken be staat. Daarom is de actie van de „Tele graaf" en van haar afdruksel „De Courant" zoo bedenkelijk: deze bladen dragen geen verantwoordelijkheid, vertegenwoordigen geea richting, keuren enkel af en vonnissen. Zij banen den weg voor socialisme en communisme, maar zouden straks een ministerie-Troelstra of een minis terie-Wijnkoop, indien dit hun al thans, door een dwangwet van heel andere constructie dan de fel aange vochten aati-revolutiewet, geen slot op den mond zou leggen, even hard af kammen als zij het Cort van der Lin den gedaan hebben en nu Ruys doen." „Telegraaf" en „Courant" zijn gevaar lijker dan „Volk" en „Tribune"; van de laatste weet men dat zü partijorganen zijn, terwijl de eerste zich den mantel der onpartijdigheid omhangen: een man tel intusschen, waai- uit allo naden de par tijzucht komt gluren. Onder het krachtig optreden der Regee ring en de antipathie der publieke opinie, zakt de stakingsbeweging in I rankrijk in een. Gisteren zijn weer zes leden van een anarchistische federatie, die een aanplakbil jet hebben verspreid, waarin militairen wor den aangespoord tot ongehoorzaamheid en moord, te Parijs gearresteerd. Do Parijsche correspondent van het i3bl." seinde gisteren over den toestand: Als inlei ding tot de algemeene officieeie opheffing der stakingen, heeft de federatie van gas en electriciteit reeda order gegeven aan haar leden in de provincie om den arbeid te her vatten. Deze order bevat een feilen aanval op de extremisten van de spoorwegfederatie en een verdediging van de gematigde ele menten in de administratieve commissie der O. G. T„ en beduidt dus het eerste teeken van de overwinning door de gematigden op de extremisten behaald. Alen weet, dat velen hier van meening zjjn. dat de C. G. T. slechts aan het drijven der spoorwegfederatie toe. gegeven heelt om hun een enorme nederlaag to zien toebxeiageu on daarmee de eigen positie te consoJideeren. Zo zouden hun doel zeker geheel hebben bereikt, indien niet tie vervolging, door Millerand ingesteld, het prestige der U. G. T. zoo heeft verzwakt, nu immers blijkt, dat die vervolging volstrekt niet de algemeene verontwaardiging in syn dicalistische kringen wekt. die men had mo gen verwachten. De interpellaties, die waarschijnlijk heden in de Kamer aanvangen, zullen dit alles uit voerig doen uitkomen en niet twijfelachtig is, dat Millerand daarbij een grooter meer derheid zal behalen dan ooit. Intusschen wordt van rechts getracht de interpellaties te doen uitsiellen tot de sta king geheel zal zün beëindigd. Maar dit zal vermoedelijk biet doorgaan, omdat alle in- terpellanten haast hebben zich te expli ceer en. De arrestaties worden voortgezet. Gear resteerd is thans ook d© bekende jonge revo lutionnaire journalist Boris Bouvarin», die vertegenwoordiger ïx van do derde inter nationale van Meakou. DE GEZONDHEIDSTOESTAND VAN DE ENGELSCHE NATIE. Een uitvoerig rapport van de National Service Medical Board, geeft eenige belang rijke details over de physieke geschiktheid van de Britscbe dienstplichtige mannen in het tijdperk van November 1917 tot October 1918. Ongeveer 2.5ÜO.ÜUO mannen zijn in dat tijdperk oderzocht met het volgende resultaat: slechts 30 procent kon beschouwd worden als vaa normale gezondheid en kracht te ziin. Meer dan 10 procent waren volkomen en blijvend ongeschikt voor den militairen dienst, in weikeu vorm ook. Dit wil dus zessen, dat slechts 1 op de 3 feitjes, waarop schemerlampjes gezet waren in do algemeene conversatiezaal vaii het hotej Pagano. Op het einde van de groote zaal zaten in het midden twee Fransche schilders, die met niemand anders omgingen. Ze speel den avond aan avond scliaak. Naast hen zat een Engelschman, die zich 's avonds onledig hield met het schrijven van brieven; aan zijn zijde zat een zwijgende Deen, die voor eenige dagen eersl- aangekomen was. Hij scheen zeer op zichzelf te leven, want onder tafel had hij mei g3W1 der gasten een woord gesproken. De hoer Racine had het onder tafel weer tot vervelens toe over zijn blauwe, groene en del jnatrimonio-grotten. Vooral tot mevrouw Duinont had hij het woord gevoerd en zette dit in de salon zelfs na tafel voort. Hij vertelde haar, welke be roemde personen dit hotel reeds bezochten en welke schilders de muren met de beziens waardige taiereelen beschilderd hadden, onder meer dc schilder en dichter Kopisch, die eigenlijk de blauwe grot ontdekt had. „Och zoo," zei mevrouw Dumont, een po ging doende een interessant gezicht te trek ken. „Hoe kwam dat l „Bij het baden, mevrouw," antwoordde Ra cine, die weer op zijn lieveling^tbema geko men was, en ging voort: „Bij toeval zwom lhj door de nauwe ppenjng van de grot en zag mannen normaal gezond wak. terwijl op de 10 lichamelijk een wrak was. Deze cijfers toonen dus, dat 1/10 van de Britsche mannen in hun krachtigste jaren totaal ongeschikt en nutteloos ie voor bur. gerlijke of militaire diensten. Volgens deze statistiek is <3e physieke ongeschiktheid het ergste in d© in du? trieoio centra. Dit is toe te schrijven aan de betreu. renswaardige arbeidsvoorwaarden, waaron der in die streken gewerkt wordt. Jongens worden daar uien achtereen aan het werk gezet, op een leeftijd, dat zij licha melijk hiertoe nog niet in staat zijn. Dit gecombineerd met slechte woningtoestanden en gebrek aan ontspanning, geeft zwakke, bloedarme jong© mannen, die op hun 40e jaar reeds oud zijn of zelfs al geheel op. Het rapport legt voortdurend den na druk op de noodzakelijkheid van het nemen van maatregelen, waardoor betere huisves ting, openlucht-ontspanning ©n een betere huishoudelijke opleidig gewaarborgd .wor den. Door deze slechte condities is er bü de kinderen in die streken een groote praedis- positi© voor tuberculose en ander© ziekten, waarvan een chronische ongeschiktheid het gevolg is. Veel hiervan zou voorkomen kun nen worden, indien de levensomstandigheden anders waren geweest. Ook wijst het rapport op de ellendig© wo ningtoestanden in verschillend© streken. In Leeds, Liverpool en Manchesier is de huis vesting allertreurigst: kinderen, caar in de volksbuurten geboren, kunnen niet tot ge jonde, krachtige menschen opgroeien. Al leen een grondig© hervorming met mede werking van de bevolking zelf. die thans nog maar al te dikwijls in haar lot berust kan hierin verandering brengen en d© reges. ring zal, wanneer zij de ellendige resultaten van het onderzoek der toestanden in die streken publiceert, niet de minst© moeite hebben om hervormingsmaatregelsn er dcor te krijgen. DE SCHEURING IN HET CENTRUM. De onderhandelingen, die tusschen het hoofdbestuur van de Centrumpartij in het Rijnland en het bestuur der nieuw ge vormde Christelijke Volkspartij gevoerd zijn omtrent het opstellen van een ge meenschappelijke Candidatenlijst voor de aanstaande verkiezingen, hebben geen re sultaat gehad. De Christelijke Volkspar tij heeft deze samenwerking beslist ge weigerd, nu het de oentrumspartjj niet ge lukt is, den naam van Erzberger van de eandidatenlijst van het centrum te doen verdwijnen. EEN ECONOMISCHE OVEREEN KOMST TUSSCHEN UUITSCHLAND EN AMERIKA. De Duitsehe rijksminister van financiën Wirth verklaarde Maandag nog in zijn verdere redevoering, dat ook met de Ver- eenigde Staten onderhandelingen worden gevoerd omtrent een economische over eenkomst op gelijksoortige basis als met Nederland. Niettegenstaande het vredes verdrag met Duitschland door de Ver- eenigde Staten nog niet is geratificeerd, gelooft de Duitsehe regeering dat deze overeenkomst tot stand zal komen» zij net niet met het rijk, dan toch met groote economische organisaties. EUPEN EN MALMEDY. Het Wolffbureau te Berlijn seint het vol gende rond: De gewelddadige Belgische heerschappij in de streken an Eupen en Malmedy wordt steeds onverbiddelijker. Nadat do Belgen van af den eersten dag der bezetting geprobeerd hebban om de volksstemming in haar kiem te verstikken, nadat zij, na het in werking treden van het vredesverdrag voor den schijn stemlijsten hebben aangelegd, maar deze echter op_ een wijze handhaven, dat reeds zuiver technisch, alleen een klein deel der stemgerechtigden daarop kon inschrijven en nadat zij ten slotte tegenover de personen, die vóór Duitschland stemden, dwangmaatregelen namen, die vernietiging van hun economisch bestaan beteekenen. z;jn zij er thans toe over gegaan om alle personen, die na 1 Augustus in dit gebied gekomen zijn, uit te wijzen. Hun. dien deze maatregel treft, wordt maar eenige uren gelaten. Waaneer zij het geld, dat zij voor korten tijd gewisseld hebben op de basis van 1 Mark 1 franc, niet tegen den koers van den dag terugbetalen wat voor de meeste natuurlijk onmogelijk ie dan wordt op hun roerende goederen beslag gelegd. Honderden families worden hierdoor in grooten noo<J gebracht. Door den algemee- nen woningnood, kunnen zii nergens in Aken een onderkomen vinden. Er worden uitwijzingen gedaan, in strijd met het gel dende recht en het vredesverdrag. Zelfs heeft de Belgische gevolmachtigde, die in Aken met de Duitsehe „Uebergabekommis- sion," onderhandeld heeft, uitwijzingen voor ongeoorloofd verklaard. Het nadrukkelijke protest, dat de Duitsehe regeering onmiddellijk bij de vredesconfe- vvdk een wonder zich daar ten toon spreidde. Boven blauw, van onder blauw, en als men onder water dook, bleek de huid zivlerkleurig te zijn; 's morgens tusschen tien en twaalf uur is de belichting het beste. Ik ben er helaas nog niet in egvveest. Die lastige Sirocco ook," bromde de heer Racine gemelijk. „Nu zal ik nog naar huis moeten gaan, zonder ze gezien te hebben." „Dat zou verschrikkelijk zjjn," zei mevrouw Dumont met iets spottends in haar stem. „Entin," zei Racine met een ondeugend glimlachje naar mevrouw Dumont, dan blijft een mensch niets anders over, dan te zeggen, dal hij er wel geweest is. De be schrijving kent men en het overige kan men in dc Bedeker lezen. Het zou wet aardiger zjjn als men ze gezien adh, maar men moet zich welen te benelpen. Mijnheer Dumont las in de courant; Felix Charbonnet las in een dik boek, eea medisch boek. Hy was reeds dadelijk begonnen Jeau- nette's raad op te volgen en had zijn betrek king te Rome er aan gegeven Daar het 't beste voor zijn gezondheid was, zou hij een ILaliaansche Universiteit bezoeken. Daarbij kon hij dan in de nabijheid van Jeannelte blijven, want hij was er reeds zoo aan ge wend haar als eep vriendin en zuster La beschouwen, dat hjj haar raad noode zou I (HANDIG ANTWOORD. EJonge' luitenant: „Wat zou je ze'ggw van een soldaat, di,e den oorlog inging, zonder geweer?" Manschap: „Ik zou denken dat 't een officier was, luit'ntl" DE .VERKLARING. Dat ook dames wel eene opsnijden blijkt) wel hieruit: Mevrouw van Trommelen be weerde gisteren, dat ze al drie .weken lang dezelfde meid had. „O," zei mevrouw van Bommolen toen(, „ik. heb wel eens 'n meid 'n maand aan één stuk gehad." „Hoe heb je d&t gedaan gekregen?'* „We maakten 'n tocht in '11 .woonschip en ze kon niet zwemmen l" rentie, bij den Volkenbond en de Belgische regeering heelt aangeteekend, schijnt de Belgische plaatselijke autoriteiten onbewo gen te laten. Deze nieuwe, bijna onmenschelijke maat- regelen kenschetsen voldoende het geweld dadige Belgisch© regime in het gebied van Eupen en Malmédy. JEn niettegenstaande dee openlijke feiten, willen de Belgischo af gevaardigden en ministers de wereld doen gelooven, dat België in deze streken zijn regime met welwillendheid en takt uitoe. fent en dat alles in de beste ord© is! MONARCHISTISCHE BEWEGING IN BEIEREN. De Beiersche Koningspartij, welker leden tal tot op 250.000 is gestegen, heeft thans haar eerste verkiezingsoproep gepubliceerd1. Deze belooft den kiezers de stichting van een monarchie op grond van een volksstemming alsmede het herstel van de staatsrechtelijke zelfstandigheid, in het kader van het Duit sche rijk. DUITSCHLAND EN DE A.S. CONFE RENTIE TE SPA. Inzake de onderhandelingen te Spa heeft de Rijksregeering voeling gehouden met de fractieleiders der meerderheidspartijen. Naar het heet, zal de regeering te Spa de Entente een financieel program voorleggen, maar waarborgen eischen. dat de Entente den wederopbouw van Duitschland niet door nieuwe bezettingen stoort. De wederopbouw zal aldaar eveneens na der besproken worden. Verder zal Duitschland eischen: verwijde ring van alle gekleurde troepen uit d« be zette gebieden: verbod van aanwerving voor het Vreemdenlegioen; bestraffing van alle misdaden, die in het bezette gebied door sol daten der Entente zijn bedreven. Op economisch gebied wordt o.a. geëischt: invoering der oude tolgrenzen aan de rijks grenzen; het beletten van den uitverkoop van Duitschland; vergemakkelijking van het ver keer tusschen de bezette en de onbezette ge bieden. GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN. De juweelensmokkelarü. De rechtbank te Trelleborg heeft giste ren vonnis gewezen inzake de juweelen- emokkelarij van dien prins von Wied. De beklaagden gravin Solms-Wildenfels en S. Karl Stockhausen werden elk tot 60 Kro nen boete veroordeeld wegens onwettigen invoer van waren. Het beslag op de ju- weelen, sal togen betaling van de invoer rechten worden opgeheven; de jnweelen zullen daarna aan de eigetnaars worden overhandigd. In Oostfriesland heeft de landraad Kleine afgekondigd, dat het verboden is naamlooze aankondigingen in de couran ten te plaatsen. Alle advertentiën moeten met een naam geteekend zijn. Te Buer zijn twee scharrelaars aan gehouden, die van soldaten van het vrij korps Cnchme, dat ontboeiden wordt, 24 paarden hadden gekocht voor 100.000 mark De politie nam de paarden in beslag en stelde vast, dat deze op onrechtmatige wijze door de soldaten waren verkocht. Naar aanleiding van dit geval ontdekte de politie, dat de scharrelaars reeds lang op groote schaal sluikhandel dreven in kolen en benzine. Er werden kolenberg plaatsen met 4X ton kolen, welke aan de heer en toebehoorden, in beslag genomen. Berlijn lijdt onder gebrek aan meel. Men heeft het bakken van broodjes weer moeten verbieden. Voor vreemdelingen waren deze broodjes een uitkomst, daar zij in de eetgelegenheden zonder kaarten, zij het ook tegen hoogen prijs, werden ver strekt. Dat moet nn ophouden, zegt de overheid, daar alleen een zeer strenge toe passing der bepalingen kam verhinderen, dat men het toch reeds karige broodrant soen zal moeten inkrimpen. Het rantsoen suiker voor de eerste helft van Mei is te Berlijn niet geleverd. Het proces tegen Hoelz en zijn aan- missen. Tot haar kwam hij 0111 moed en troost te zoeken, wanneer hij daar au u be hoefte gevoelde; of de opgenomen taak hein bezwaarlijk of onoverkomelijk toescheen. Hij vond verkwikking in haar opwekkende ener gie, haar practische. vreugdevolle levensop vatting. Nooit meer had het meisje haar aanbod herhaald om hem te steuuen, welk aanbod in het begin bijna hun vriendschap verstoord had En de gedachte, dat ze het gedaan had,' was zeer pijnlijk. Ze had zich indertijdi zulk een groote illussie voorgesteld, om een vriendin voor den zwakken jongen man to zjjn, dat ze de woorden gesproken had, voor ze er aan gedacht had. Hoewel ze thans veel vertrouwelijker met Felix was, waagde ae het toch niet, op het onderwerp terug te komen. Alleen zorgde ze op andere wijze voor haar jokgen vriend. Ze was zoo gewend, voor een hulpbehoe vend wezen te zorgen, dat, nu ze haar zuster Charlotte niet meer hij zich had, zij blij was, haar vrijen tijd aan een ander te kunnen! wijden. Ze had door middel van tiaar vriend, Dr. Anavanti, eenige geneeskundige boeken uaar Capri laten komen en Felix bcgonn daarin ijverig te studeeren, I v -y - r -> (Wordt vervolgd.).

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1920 | | pagina 5