WEEDEBLAÜ
SCHULD EN BOETf
FEUILLETON.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
Uit den Baad van Velsen.
ONS VROOLIJK HOEKJE
t WOENSDAG 16 JUNI 1920
Algemeen is de klacht, dat IJmuid-en ten
onder gaat aan de stiefmoederlijke behande.
ling, welke onze visschersplaats van regee-
ringswege ondervindt. Telkens weer reizen
•deputaties uit reederskrlngen naar den Haag-
en altijd opnieuw keeren de heeren onver-
richterzake terug in ons midden. De regee
ring. zoo heet het trekt zich het lot van
IJmuiden niet meer aan.
Onder deze omstandigheden aanvaardde
onze nieuwe burgemeester zün ambt. De
hemel vol vraagteekens schrok den heer Rij-
kens niet at Hij voelde in zich het vermo
gen licht te dooi stralen in deze Egyptische
duisternis en orde te scheppen in dezen
chaos. Hij kwam op 'het scheepje onzer ge
meente, dat dobberde op de zwarte baren der
oorlogscrisis naar den willekeur der demen
ten en kelderen moet vroeg of laat omdat
het miste den waren man aan het roer. Im
mers Mr. Dr. Ver Loren van Thamaat mocht
een goed stuurman ziin bij kalme zee, in den
storm deugde hü niet. Hij miste de kracht
zoo niet de kennis, om zün schip naar de
veilige haven te dwingen.En ook ontbrak
hem de noodige tact in de leiding van zijn
stafi
Bij zijn eerste optreden in ons midden
toonde de heer Rijkens zijin helderen kijk
op de dingen en liet hü gelden ziin leiders
talenten. „Welaan, zoo kunnen wü zijn eer
ste vertoog tot den Raad, zün staf, samen
vatten. welaan, laat ons opschorten het eeu
wig geklaag over den precainen toestand der
financiën. Laat ons ophouden met het ei
genhandig vernietigen van ons crediet. Im
mers onze financiën zijn niet slecht. Alleen
ontbreekt ons het vertrouwen der regeering
en van het kapitaal. Dat terug te winnen is
onze taak, waarvoor ik niet boven u of naast
u, maar met u wil staan in gemeenschappe
lijke behartiging van het gemeentebelang,
waarvoor gij hier züt evenzeer als ik."
Die woorden, gedragen op een fclaarblij-
kelijken sterken wil en een waarachtige lief
de voor het ie verrichten werfc. sloegen in
bij de zevenden leden van den RaarL De
staf kende zijn meester en was tevreden.
Het is dus gedaan met het eeuwige geherrie
en geklets tusschen het dagelüksche bestuur
en de heethoofden van den Raad. Het ge
meentebelang wordt niet meer vertreden en
verschopt onder de persoonlijke kabaaltjes,
welke aan Velsen in den loop der laatste ja
ren een zeer schadelijke vermaardheid schon
ken in den lande en er mede de oorzaak van
waren dat de Regeering hare beschermende
handen van Velsen of liever IJmuiden terug
trok.
Nog zwalkt het scheepje ver van de haven.
Hoog is de nood.Het einde der ellende wordt
nog niet aangekondigd door het schouwspel
der landbaak. Wij mogen echter niet meer
wanhopen, nu die ellende in duur afgemeten
is op den afstand naar de haven en het ge
vaar voor ondergang bijkans verdwenen is.
dank zij de stuurman&gaven van den heer
Rükens. Met den dag groeit ons vertrou
wen, dat eindelijk die regeering meer oog en
oor zal gaan hebben voor de belangen van
IJmuiden. Per slot van rekening is de bloei
der zeevisscherij toch ook een landsbelang.
Dat bewijst Frankrijk te beseffen, welks se
naat een dezer dagen een crediet van ik-her-
inner me niet meer hoeveel millioen toestond
voor de opleving en den bloei der kuslvis-
scherij. De ondergang van IJmuiden als vis-
schershaven zou de finale uitdroging be tee
kenen van een belangrijke bron van inkom
sten voor de gemeente en voor het land.
Keeren wij nu tot den Raad terug e» be
zien wij sommige elementen van den staf.Wij
constateeren dan op de eerste plaats, dat de
Hnksche fracties hebben opgehouden altijd
en immer verzet te plegen tegen de voorstel
len van het dagelijksch bestuur, dat, gelük
burgemeester Rijkens in de laatste vergade
ring zeer terecht opmerkte, schooljongens-
werk gelük was. Het heeft er nu
eenigen schn van dat de anti-revolutionair
Vermeulen en het lid van den Economischen
Bond Tusenius zich geroepen zijn gaan ge
voelen om veto's uit te vaardigen.
Uit de verslagen moet de trouwe lezer de
zen indruk wel gekregen hebben. Dit nu zou
te betreuren kunnen zijn. ware het niet. dat
reeds de heer Rijkens het middel gevonden
heeft om dergelijke sleur-oppositie voor te
z«n. In de eerstvolgende vergadering komen
B. en W. met het vöorstel om eene commis
sie van wetgeving in te voeren. Deze zal tot
taak hebben tezamen met B. en W. de voor
stellen te bespreken en te ontwerpen alvorens
die in den Raad worden gebracht. Daardoor
wordt veel tijd. veel moeite en veel duur pa
pier bespaard en vooral wordt het persoon
lijk element in de besluiten van het college
van raadsleden zoo goed als geheel buiten
gesloten, zoodat meer dan ooit alleen het
(Vrij naar het Engelsch van A. 8. gwan]
Geautoriseerde vertaling
2.)
Al meer en méér kwaim' er een soort
koppige openbartighied en vrijmoedigheid
over den man, en op een ander oogen
blik zou Faussit zich hierover stellig
boos hebben gemaakt, maar hij scheen
ditmaal wat te vermoeid te zijn om te re
detwisten of zich aan Fletcher's optreden
te ergeren.
„Ik zal zien wat ik er aan doen kan,
Fletcher", sprak hij. „Je begrijpt zeker
wel dat ik er minstens evenveel belang
bij heb als gij om deze zaak zoo spoe
dig mogelijk uit te maken. Mr. Geoffrey
speelt gevaarlijk spel. Hij is goed op weg
om zijn heele toekomst te bederven, en
mijn geduld met hem is zoo tamelijk
wel uitgeput."
„Dat kan ik best begrijpen", antwoord
de Aiiron op vertrouwelijk, sympathie-
ken toon. „Als u mij veroorlooft het eens
waarachtige gemeentebelang staat gediend
te worden.
Uit de jongste vergaderingen willen wij
ten algemeenen nutte enkele details relevee-
ren.
Een vermeldenswaardig detail is het nog
al eens voorkomende gestrubbel tusschen den
socialistischen wethouder en zijn partijge
noot Schilling. Deze zit hier voor den ver
drukten arbeider en komt steeds voor hem
alleen op. Dat dit zou zün om bii de klein
tjes in 't gevlei te komen, gelooven wij niet.
Hier schijnt eerder roeping in het spel te
zijn. Telkens echter botst Schilling tegen de
politiek van Landeweert. die zich houdt op
het terrein der nuchtere werkelijkheid, er de
voorkeur aan gevend te bouwen op den
vlakken grond liever dan te timmeren in de
ongemten lucht. In dit streven heeft deze
wethouder als zoodanig onze sympathie,
Waar Velsen's vooruitgang en het herstel
van IJmuidien ons aller hart heeft meenen
wij ons te mogen verheugen in het opbou
wend streven van dezen wethouder, die niet
is een sta-in-den-weg voor den nieuwen stuur
man, maar ziin rechterhand met wethouder
Dunnebier in het optomen tegen de moei-
lükheden van de reis naar de haven. Moge
het zijn. dat de zeventien afgevaardigden van
het kiezerscorps hun politiek blijven regelen
naar het eene gnoote en waarachtige ge
meentebelang en dit niet meer, gelijk maar
al te vaak in de toekomst gebeurd is, ten
deele uit het oog verliezen en in het gedrang
brengen door begunstigers en bevoorrech
ting van een bepaalde klasse van menschen,
wier stembiljetten hen naar hun zetel hebben
gedragen. Allen met den stuurman en de
stuurman met allen. dan landen we spoedig
aan veilige reê.
IKOELSTA'S jSxlitiek geknauwd.
De „Rotterdammer" bespreekt den ge-
duchten knauw, die aan de politieke repu
tatie van de sociaal-democraten is toege
bracht.
Haar leider brengt dan ook deze partij
op heillooze paden en hij zelf zakt al ver
der en verder af.
Het anti-revolutionnaire blad zegt er o.a.
van
„Zielkundig is deze verwording zeer wel
te verklaren. November iqi8 beteekent het
einde van Mr. Troelstras politieke loop
baan. De feilen* destijds door hem begaan,
zijn van zoo verbazingwekkenden omvang,
dat, zoolang wij behouden onze pariemen-
tair-constitutioneele staatsorde door hen
geen leidende rol, die positieve verantwoor
delijkheid met zich brengt, kan worden
vervuld.
Hij zelf schijnt dit te voelen en de erger
nis daarover wordt gelucht in allerhande re-
volutionnaire grollen, die duidelijk teekenen
den weggeslagen schipbreukeling op de po
litieke levenszee.
Hoe anders te verklaren zijn huldebetoon
aan Duys, die als vlegel-adjudant onover
trefbaar bleek Hoe anders te verklaren zijn
kwajongensachtig optreden, toen hij op in-
stantelijk verzoek van den voorzitter wei
gerde te stemmen en antwoordde met het
symbolische„ik ben weg Ja, hoe anders
te verklaren de ergerlijke obstructie, welke
de waardigheid der Kamer op zoo droeve
wijze neerhaalde
„Weerzinwekkend was de wijze, waarop
de socialistische leidsman Dinsdagmiddag in
de Kamer de houding van hem en de zijnen
zocht te rechtvaardigen. Sterke verscher
ping van de politieke tegenstellingen was
m de laatste jaren ingetreden dit erken
de hij. Maar aan wie de schuld Aan de
rechtsche pers, die hem, Mr. Troelstra,
zoo krenkend bejegende.
Zoo klaagt over hardheid in den politieken
strijd de man, die in November 1918 Neêr-
land aan den rand van den afgrond bracht.
De man, die ai wat aan de rechterzijde te
genover hem stond, met weergalooze felheid
hoonde, de man die Dr. Kuijper in 1919 om
kleine onvoorzichtigheid stnemde en trapte
met onheilige bitterheid!
Die man, die eenmaal de christelijke ar
beiders smaadde met het woord „Als Kuij
per zijn lompe voet op hun nek zet, dan
juichen zij nog," beklaagt zich over onbil
lijke hardheid
Een man, die aldus lamenteert, geeft
blijk van een beklagenswaardige zelfver
blinding, die op algeheel herstel weinig
hoop biedt."
Gelukkig geeft de regeering en de meer
derheid der Kamer van helderder inzicht
blijs.
Ingrijpende sociale hervormingen laat zij
niet achterwege, maar daarnaast heft zij
terecht de straffende hand op tegen agita
toren, die door vergissingen rampen te
weegbrengen en zich daarna voldoende
voor verontschuldigd houden, als zij ziek
te bed kruipen.
ronduit te zeggen, meneer, clan heeft
hij het (Altijd veel te goed gehad. Laat
hem eens met een mijnwerkers-daggeld
moeten toekomen, en geef hem geen loon
als hij niet gewerkt heeft Dat is het ecni-
ge middel voor zulke naturen.'
Fletcher oacht er geen oogenblik aan
aat zijn meester door die laatste woorden
wel eens beleectigd kon zijn. In zijn hart wil
de hij met Faussit mede, begreep hoe
het dezen tg moede was, en met een har
telijk woord van dank ging hij heen.
In de gang die het particulier kantoor
van den patroon van het bediendenvcrtrek
afscheidde, ontmoette hij Brian Faussit,
den tweeden zoon van den mijnbezittar,
en hij ging dezen met een vertrouwelijken
groet voorbij. Had de landheer ernstige
zorgen over het gedrag van zijn oudste,
daartegenover beleefde hij groot genoegen
van zijn jongsten aoon, met groot
succes zijn studiën afgemaakt had en
nu in het groote mijnbedrijf al flink werk
deed.
De beide zoons van Faussit hadden te
Oxford gestudeerd hun moeder was er
vast van overtuigd dat buiten Oxford
een goede Engelsche opvoeding eigenlijk
niet mogelijk was. Arthur Faussit was
zelf met op egn universiteit geweest, «n
DE REGEERINRSCR1SIS IN DUITSCKLAND.
De meerderheidssocialisten en nationaal-
liberalen hebben in Mueller en Heinze hun
kabinetsformator gehad. Nu zij beiden
gefaald hebben, is Trim bom, de leider
van het Centrum aan de beurt.
De. „Berliner Morgenpost" schreef gis
teren: Naar wü vernemen zal Trimborn
zelf geen deel uitmaken van de regeering,
maar zich er toe bepalen, den rijkspre
sident geschikte personen voor te stellen.
Zoo zou hij voorstellen den voorzitter van
Je Nationale Vergadering, Fehrenbacb,
tot Rijkskanselier te benoemen en verder
eenigszins tegemoet te komen aan bet
streven om de ministeries te bezetteu
door op partij-politiek gebied neutrale
vakmenschen. Politiek zal de nieuwe re
geering op de burgerlijke partijen steunen
.naar ook knappe mannen uit de gelede
ren der sociaal-democraten zullen er zit-
.ing in hebben. Deze zullen echter niet
als sociaal-demoeraten maar om hun ge
schiktheid als deskundigen voor zekere
meer onpolitieke posten worden benoemd.
Tegenover zulk een ministerie hoopt men
dat de sociaal-democraten een welwillen
de houding zullen aannemen.
Het soeiaal-demoeratisehe hoofdorgaan,
de „Vorwiirts" geeft het volgende over
zicht van het verloop der besprekingen,
die Trimborn tot nu toe gevoerd heeft:
„Ook Trimborn stelde zich om to be
ginnen met de onderhandelaars der so-
eiaal-democraten, Müller en Loebe, in
verbinding. Hij vroeg hun, of zij aan een
naar rechts uitgebreide coalitie kondei
deelnemen, wanneer het Centrum daarin
de leiding had. Na bun ontkennend ant
woord nam hü zijn toevlucht tot een
tweede combinatie, waardoor practisch de
oude coalitie zou worden voortgezet en
die met inbegrip van de Beiersche Volks
partij 243 mandaten, aldns een kleine
meerderheid zou hebben. Met zulk een
kleine meerderheid was Beieren vüf en
België vier jaar met succes geregeerd.
Partijgenoot Loebe antwoordde hem, dat
de sociaal-democraten ook aan zulk een
combinatie niet zouden kunnen deelnemen-
Ten eerste kon de toekomstige meerder
heid niet steunen op de Beiersche Volks
partij van dr. Heim, en ten tweede gaven
deze cijfers slechts in sohün een meerder
heid aan, die door het niet deelnemen aan
de verkiezingen door de gebieden, waar
een volksstemming gehouden wordt, ont
staan was. Partijgenoot Muller voegde
hieraan toe, dat een regeering, die op zulk
een geringe meerderheid steunde, niet met
de noodige autoriteit naar Spa kon gaan.
Daarop bracht de heer Trimborn een
derde mogelijkheid ter sprake, n.l. een
bloc van de middenpartijen, dat uit demo
craten, centrum en Volkspartü zou kun
nen bestaan. Dit bloc zou weliswaar
slechts 188 afgevaardigden tellen, maar
misschien op de welwillende neutrali
teit van de buur-partüen, in het bijzonder
de sociaal-democraten, kunnen rekenen
De sociaal-democraten, die toch zei:er ook
de samenstelling van een kabinet wen-
schcn, dat in staat is te regeereu, zouden
zulk een kabinet waarschijnlijk niet kortaf
van de hand wijzen, maar den band met
verleden en toekomst trachten te behou
den. Zij zouden als veiligheidsmaatregel
een vakminister in het kabinet kunnen
laten blijven. Een allen partijen welge-
valligen rijkekanselier zou wellicht de
heer Fehrenbacb zün. Vooraanstaande
vertegenwoordigers van het groot-kapi
taal of van de All-Duitsohers zouden
niet in het ministerie zitting hebben.
Daar de sociaal-democratische fractie
haar houding tegenover een dergelijke re
geering nog niet had bepaald, mo sum
hare vertegenwoordigers hun oordcc. op
schorten tot zij opnieuw met hun 0^.—
gevers hadden gesproken. ParU*>w„...
Müller verzekerde van te voren, an. *■«-.
een regeering naar baar daden beoo.*"—--
moest worden en dat elke poging om au.
tenlandsehe politiek te voeren volgens het
recept van de Dnitsche Volkspartij door
de sociaal-demoeraten zoo krachtig moge
lijk moest worden tegengegaan.
De heer Trimborn heeft in den loop
van den middag met de drie andere bur-
gerlyke fracties over dezelfde combinatie
onderhandeld als de bovengenoemde, zon
der veel kans op succes echter. Ook het
verder bestaande plan, nog eens een co
alitie van alle burgerlijke partijen te be
proeven, zal nauwelijks meer kans van
slagen hebben.
Nog steeds is niet uitgemaakt of de on-
afhankelijken werkelijk weigeren zullen
aan eenige regeering deel te nemen. Zoo
wijzen het blad der onafhankelyken, de
„Freiheit" zoowel als het centrumsorgaan
„Germania" op de mogelijkheid, dat men
naar zijn meening was de hoogesehool
al een heel slechte voorbereiding voor het
practische leven. En zijn beide zoons wa
ren in hun gedrag en hun karakter
duidelijk voorbeelden van de voo. deelen
en schaduwzijden der universitajre-
op voeding. Geoffrey was ar stellig niet
beter door geworden: Brian daarentegen
met zijn ietwat verlegen ©n weinig aan
trekkelijk uiterlijk, had op de hoogesehool
een gemakkelijkheid in den omgang en
een verfijnde beschaving verkregen die
elders niet gemakkelijk zjj n deel gewor
den zouden zijn.
Nu nog was hij' geen man van uiterlijk
schoon of van naar buiten blijkende schil
terende hoedanigheden, en een eenvoudig
mensch loopt ongetwijfeld minder gevaar
in de verleiding dan iemand, die van natuur
rijk begaafd is.
Bryan was iemand van een zeer solied
karakter, iemand die wist wat hij deed
en wilde, en hij werd meer en meer
zijn vader tot een krachtigen steun. De
oude heer Faussit slaakt© een zucht van
verlichting toen hij Bryan binnen zag
komen.
„Wil je de deur dicht doen, Bryan",
sprak hij „Je hebt zek©r Fletcher wel
ontmoet?"
ïn de uitdrukking „op het oogenblik" in
de verklaring van de meerderheidseoeia-
listen van Zondag lezen kan, dat deze par
ty hiermede slechts een tijdelijke weige
ring om aan de oude coalitie-politiek deel
te nemen heeft willen uitspreken en dat
dus de mogelükbeid, dat ze toch nog zul
len medewerken, niet is uitgesloten..
DE SLIMME KKASSIN.
De Times zegt, dat er reden is om aan
te nemen, dat in de gesprekken tusschen
Engelsche kabinetsministers en Kraeein
de kwestie ter sprake is gekomen van de
aansprakelijkheid voor de Russ. schulden
die Rus«. regeeringen tot November 1917
hebben aangegaan. Men gelooft dat Kras-
sin zich op het standpunt heeft gestelld,
dat de Sowjet-regeering daar niet in het
minst voor aansprakelijk was. Rrassin gaf
te verstaan dat, indien de dwang der om
standigheden het yoor de Sowjet-regee
ring gewenscht zou maken de aansprake
lijkheid voor al die schulden te aanvaar
den, de Sowjet-regeering als tegenwicht
ook zou staan op het erven van de rech
ten en voorrechten die vroegere traeta-
ten aan Rusland hebben toegekend. Zoo
zou de Sowjet-regeering dan met name
aandringen op de uitvoering van het trac-
taat van Londen van 1915 dat Konstan-
tinopel aan Rusland heeft toegewezen.
Verder zou de regeering indien zij ge-,
dwongen werd den last van de schulden
te erkennen en te aanvaarden, erop staan
dat daartegenover afgeschreven werden
de kosten, die de Sowjet zich heeft moe
ten getroosten om de aanva.Ien van „re
bellen" te boven te komen, voor zoover
zuike aanvallen financieel of anderszins
gesteund zijn door buitenlandsche mo
gendheden. Lindeiijk zouden ook in reke
ning gebracht moeten worden a.le kosten
tot herstel en wederopbouw van het land,
dat door deze veldtochten schade gele
den heeft.
TURKIJE EN HET VREDESVERDRAG.
De groot-vizier js Zaterdag naar Pa
rijs vertrokken om Turkijo's antwoord op
het vredesontwerp te overhandigen. Hij
hoopt, dat de Geallieerden hem in staat
zuden stellen mondeiing de bezwaren der
hurken tegen de territoriale -voorwaar
den toe te lichten.
In een persgesprek heeft de groot-vi
zier die bezwaren tegen de ontworpen
grenzen van Turkije nog eens uiteenge-
gezet. Hij zeide o.a.: De aan Turkije op
geiegde siraf js veel te zwaar en verschilt
üemeisbreed van de behandeling der an
dere overwonnen staten. In veroand met
de voorwaarde, dat Turkije by voorbaat
Wilson's scheidsrechterlijke bes.ising over
Armenië moet aanvaarden, vroeg de
grootvizier: Hoe kan Turkije dat doen,
voordat het den aard van üie beslissing
kent?
Welingelichte kringen verklaren dat
Turkije in zijn antwoord bezwaar zal ma
ken tegen pe voorwaarden, die betrek
king heuben op Smirna en Thracië, verder
tegen verkorting der souvereini.eit van
den sultan door de internationaliseering
van de Dardaneden en den Bosporus en
ten derde tegen de bepaling, die de. capi
tulaties herstelt.
De Porte zaï voorts de handhaving ver
langen van de bevoegdheden van den sul
tan ale chalief van de Moslims die van
het Ottomaansche rijk worden geschei
den en ten slotte de handhaving van de
waarborgen voor de binnenlandsehe lee-
ning, die tijdens den oorlog js uitge
geven. De annuleering van die waarbor
gen zou tal van inschrijvers ruineer en,
wordt hieraan van Turksche zijde niet
onhandig aan toegevoegd.
DUnSCHLAND KOMT ZIJN
VERPLICHTINGEN na.
De commissie voor de schadevergoe
ding heeft mededeeiingen gedaan over de
aoriügen van kolen en vee, door de
.uars, ais schadeloosstelling kracli-
a tag van Versailles. Op 30
a.-. x i amuujk oihvangen 4,68a,042
.aa. iw.c, „aarvan 40j.o0j ton weder aan
werden a.gestaan. Op den-
zenaen da.um had Italië ontvangen
3Ib.0o3 ton en België 9fe.5o3 ton.
Op 31 Mei 1920 had Frankrijk ontvan
gen: 6547 paarden 40.720 rund. 67.476
schapen, 85<0 geiten, en België: 3116
paarden, 43.489 runderen, 32.844 schapen,
6140 geiten, 2o,b30 siuxs pluimvee.
DE BOODSCHAP VAN LENIN.
De Boodschap van Lenin aan de Brit-
sche arbeiders is door den arbeidersleider
en voormaligen minister Ciynes krachtig
afgekeurd. Hij schrijft o.m.: Uit den bit
teren en vecbtlustigen toon van het docu
ment, dat Lenin goed heeft geacht met de
Britsche delegatie mee terug te sturen,
spreekt maar weinig vertrouwen in zijn
methoden. Degenen, die zouden vermoeden
dat zijn plan zal mislukken, zullen ge
noegdoening en bevestiging van bun op-
„Ja, wat kwam hij doen", vroeg Bryan
want hij was niet gewoou een der werk
lieden 'in zijn mijnwerkers-pak in dit ge
deelte der kantoren aan te treffen.
„Och, Geoffrey heeft weer een dwazen
streek uitgehaald. Wist je dat Fletcher een
dochter heeft?"
„Ja, ik heb van haar hoeren spreken,
en ik geloof dat ik haar ook een keer
ontmoet heb," antwoordde Bryan,, en zijn
vader bemerkte niet dat hjj kleurde.
„Hebt ge haar naam ai eens in ver
binding hooren brengen met dien van
je broer?"
„Daar ben ik niet zeker van, maar ik
heb hem eens op een Zaterdagavond bjj
Dingley Copse ontmoet."
„Hoe lang is dat al geleden?" 1
„Het was verleden herfst".
„Dus in den tijd dat hij nog met Clara
verloofd was".
„Helaas ja," antwoordde Bryan.
De heer Faussit beet op zijn lippen en
de verontwaardiging was op zijn gelaat te
lezen.
Je broer zal nog maken, dat ik myn
geduld verlies, Bryan",, sprak hij. „Hij
maakt hier schulden ook, en dat nadat ik
zulke zware offers heb moeten brengen
om al het geld dat hij te Oxford ge-
VERKLAARBARE HAAST.
Oude heer: „Zoo ventje, waar loop je
zoo hard naar toe? Naar school zeker?"
Kleine jongen: „Ja meneer, ik .wil niet
te laat komenl"
Oude heer: „Dat is erg flink' van je.
Loop maar gauw door, als ik je weer
eens tegen kom krijg je 'n kwartje van
me. Leer je zoo graag?"
Kleine jongen: „Nee meneer. do
school staat jn brand!"
GEVAT.
Een bekend schrijver ontving eens eet.
brief van 'n baron, met de uitnoodiging,
samen een boek te schrijven; alle gelde
lijke voordeelen zouden dan voor den
schrijver zijn, de baron deed 't alleen
om de eer.
De schrijver antwoordde: „Mijnheer,
Ik ben niet gewend 'n paard en 'n ezel
voor éfen kar te spannen; ik kan dus
van uw vriendelijk aanbod geen gebruik
maken."
De baron schreef terug: „Mijnheer,
U hebt natuurlijk 't volste recht van mijn
aanbod geen gebruik te maken, maar ik
moet er toch tegen protesteeren dat u
mij met 'n paard vergelijkt."
vatting vinden in deze beleedigende en
verboigen mededeeling, toegezonden aan
lieden die hebben gestreden voor een bil
lijke behandeling en voor het toestaan
van redelijke kansen, zelfs voor hen wier
methoden niet het minste vertrouwen in
uiteindelijk succes verdienen. Om als
.trouwe dienaren van het kapitalisme" ai
diegenen te brandmerken, die de geweld
dadige en zelfs moorddadige methode ver
werpen, die verbonden zijn aan revolu
tie en distatorsehap, is dogmatiek van de
slechtste soort en onthult de ziel van een
tiran veeleer dan van een socialist. Hel
verraadt opvattingen, waarvoor ia dit
land maar weinig plaats is. Wij hebben
altijd geloofd in de rechtvaardigheid en
de wijsheid van de hervatting van han
del en van economische en diplomatieke
betrekking met Rusland. Maar wjj wei
geren de methoden na te volgen die de
Russische communistische leiders met ge
weld hebben kunnen invoeren in hun ei
gen land. Die methoden waren hun zaak.
maar onze politiek is het geweest Rusland
te helpen om zich zelf weer tot normale
economische toestanden te brengen."
DE BAAD VAN DEN VOLKENBOND
In het St. James-Pal eis te Londen zal
heden, Woensdagmorgen, een openbare
vergadering worden gehouden van den
Raad van den Volkenbond waar de kwes
tie van Perzië en van de repatrieering
der Engelsche krijgsgevangenen uit Sibe
rië zal worden besproken. De raad hield
tevoren een huishoudelijke vergadering,
waar men niet tot eenstemmigheid kwain.
Teneinde die eenstemmigheid te bereiken,
werd besloten, dat er een afzonderlijke bij
eenkomst zou worden gehouden van de
Perzische en Fransche vertegenwoordi
gers. De uitslag daarvan zou heden,
Woensdag worden meegedeeld.
&EMEN6DE BU1TEKL. BERICHTE».
De presidentsverkiezing in de V. 8.
De AmenKaanstne senator Wanen O.
Haiding, zal in zijn woning te Marion
binnen enkeie dagen officieel bericht krijgen
van zijn candiaaaistelling door de Repu-
blikeinsche Partij voor het Presideniscaap.
Harding zal het voorbeeld van wijlen vie-
sident Mc. Kinley volgen en dezen zomer
in zijn woning de partijleiders ontvangen
voor het houoen van besprekingen en dus
niet de gebruikelijke peisoonlijke propagan-
aareizen hounen als Roosevelt, Wilson en
vroegere candidaten deden.
In de Fransche Kamer heeft de rap
porteur Mourier 'bij de behandeling van de
aangevraagde kredieten voor de sociale voor
zorg medegedeeld, dat de tuberculose 300
Franschen per dag doodt en voor^. dat
15 tot 30 procent van het aantal dooden
aan geslachtsziekten sierft.
Op een vergadering der Engelscht
vereeniging van marconisten op de Engel
sche koopvaardijschepen werd gisterenavond
definitief besloten heaen het werk te staken.
Slechts vier stemmen waren ervoor om de
staking een week uit te stellen.
Luitenant Barin een van de Ameri-
kaansche vliegers, die had deelgenomen aan
een poging om over den Atlantischen Oce
aan te vliegen, is i.l. Zaterdag te San Die-
go bij een botsing tusschen twee vliegtuigen
om het leven gekomen.
In den schouwburg te Havana, waar
Caruso zün afsclieidsvoors.elling gaf, heeft
Zondagavond een bomaanslag plaats gehad.
Een groote bom ontplofte op de gaanderij,
leend had te betalen. Het wordt tijd om
daar een eind aan te maken".
Bryan' zag er diep getroffen uit.
„Begrijp jij zulk een handelwijze, Bryan'
vroeg de vader. „Geoffrey werpt een schit
terende toekomst weg. Hij is rijk begaafd
dat ziet iedereen hem aan, maar in
plaats 'van die gaven te gebruiken vergeet
hjj dat de eenige waarborgen voor iemands
karaktervastheid ©en succes m tiet leven
zijn een onbesproken gedrag, en de meest
strenge rechtschapenheid. Hoe komt het
toch dat Geoffrey en jij zoo verbazend
verschillen?"
„Ik kan het niet zeggen, vader mis
schien staat hij aan meer verleiding bloot
dan ik".
„Het is mij volslagen onbegrijpelijk hoe
ik aan kinderen kom zooals Geoffrey en
Isabella", zuchtte de vadgr. „Er is geen
voorbeeld van in heel onze familig, hoo
ver ik ook terugga."
Zijn toon klouK bitter bij de herinnering
aan de jongste dochter het zonnetje van
zijn huis die tegen zijn wil gehuwd was
met een man uit Mew-Castle, en van wie
ze sindsdien ongeveer niets meer gehoord
hadden
wordt veivonra.A
