"bïnnenland
EERSTE BLAD
Indrukken van den dag
SIPKES'JAMS
po'.e sorieerino WIlTE LINNEN SCNOENIIES.
EISCHT STEEDS
WÜIJSAÖ 28 JUHÏ 1920
43ste JAARGANQ No 15196
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f2,927»; PER WEEK 22Va
BUREAU: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 - TELEFOON AFDEELIN6 „DRUKKERIJ" N0. 1748
CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL f3,25 BIJ VOORUITBETALING
ADVERTENTIEN 30 CENTS PER REGEL. BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
liii.
HET MOOIE GEBAAR.
Gisteren is op een andere plaats in dit
b-lad reeds gewezen op het gevaar, gelegen
in den opzet van het zoogenaamd Interna
tionaal Vakbureau, om over Hongarije met
ingang van 20 Juni a.s. den boycot uit te
spreken.
Wij willen, om het groote belang dezer
zaak, ook nog de aandacht vragen voor het
dwaze, het men vergeve ons de uit
drukking, maar zij lijkt ons de juiste het
kwajongensachtige van dit besluit. Wal
willen de roode vakbonden, aangevoerd door
hun leiders, wier toooze geest helaas in ons
vreedzaam Nederland schijnt te huizen?
Er is. naar zij van hooien zeggen hebben,
in Hongarije op het oogenblik een regee
ring, die verdachten aan de misdaden van
een vroeger régime veivolgt, de vrijmetse
laarsloges als staatsgevaarlijk opheft, nieu
we omwentelingspogingen tegen houdt, en
zoo meer.
Die regeering moet verdwijnen en liefst
plaats maken voor een roode arbeidersre-
geering. Het tegenwooi dige bewind wordt,
heel pakkend. ,,de witte terreur" genoemd en
om het land aan een ander bestuur te hel
pen. zullen de vakbonden nu heel Honga
rije besmet verklaren: het volk zal worden
uitgehongerd, immers alle toevoer van le
vensmiddelen zal worden afgesneden; ook
geestelijk moet het worden drooggelegddoor
alle post- en telegraaf verkeer te belemmeren
Het is gedurende den oorlog altijd een
zoogenaamd democratische eisch geweest,
dat elk land zijn eigen binnenlandsche za
ken zou beredderen.
De partij aan de winnende hand verkon
digde altijd hoog van den toren aan de ver.
liezende: Wij willen u alleen maar verslaan;
aan uw regeeringsvorm of nationale instel
lingen 7-jllen wii niet raken. Daar moet het
volk ze/f over besÜsssen.
Nog durft de Entente tegenover Duitsch-
land. Rusland, de Donaulanden. enz., geen
ander houding aannemen, uit vrees voor
den toorn der arbeidersleiders in liet parle
ment, die voor het zelfbeschikkingsrecht
dei naties zouden opkomen.
En nu heeft het Hongaarsche volk zijn
eigen gekozen regeering en zal het Interna
tionaal Vakverbond komen vertellen, „na
mens de arbeiders", dat die regeering ver
dwenen moet!!
Maar dan zullen de heeren Edo Fimmen
>r '--a wan ten. die deze zaak op touw zetten.
A' u note wel heel stellige aanwijzingen heb-
dat het tegenwoordige Hongaarsche be-
v .ud het meest schreeuwende is; niet te ver
gelijken b.v. met de Russische heerschers Le.
nin en Trotzky. die de arbeiders naar de fa
brieken laten geese'en, staking verbieden en
voor wie een oude naam of geërfd vermogen
alleen reeds aanleiding genoeg zijn om de
doodstraf, verbanning, verbeurdverklaring
levenslange dwangarbeid etc., uit te spre
ken.
Hoe uitnemend dat Internationaal Vakver
bond is ingelicht moge blijken uit een brief,
die een ooggeiuige. de correspondent van de
Nieuwe Courant dato 6 Juni 1.1. aan zijn
blad zond. Men bedenke wel, dat de liberale
Nieuwe Courant nu juist niet met voorkeur
de regeering van een christeliiken staat in be
scherming zal nemen, een regeering. die bo
vendien nog den durf heeft om de vrijmetse
larij tegen te werken.
Welnu, die correspondent schrijft in zijn
jongsten brief opgenomen in het ochtendblad
blad van j.l. Woensdag o.m. het volgende:
„De heeren Appleton. Edo Fimmen e. a.
hebben van wat er in Hongarije gebeuri
kleine Ahnung". Zij zijn „op dat hun onbe
kende terrein als pasgeboren kinderen tegen
over de ongeevenaarde lis: en sluwheid van
degenen, die in Weenen aan de touwtjes trek
ken, om zoo mogelijk de „genossen" in Hon
gaiiie van den gerechten straf te redden en
misschien nog een chaos in het leven te roe
pen op den koop toe." De proclamatie var,
het Internationaal Vakverbond neemt de co;.
respondent dan ook „een compilatie van de
zoiste leugens en van de waanzinnigste over.
drijvingen."
Ziehier een onpartijdig man aan het woord
die de zaken beoordeelt in de hoofdstad vai.
het Rijk. waartegen de internationale boy co,
ondernomen is- Iemand, die toch deskundige;
kan worden geacht aan de heer Edo Fim
men, die den Hongaarschen toestand in Am
sterdam zit te bestudeer en. een kenner var.
het land, die waarschuwt: wanneer deze re
geering valt, komt daarvoor in de plaars
„Friediich mei zijn militaire dictatuur, me.
zijn progroms en terreur!"
Hoe dat roode vakverbond dan tot zulk
een dwaasheid gekomen is? Men heeft voo,
zijn zinkenden invloed een groot gebaar noo.
dig. Dat- voelen de leiders. Men herinnert
zich den tijd, toen de arbeiders door stelsel
matige aanzetting tot stakingen weiden ver
lokt tot de roode organisatie. Toen heette het
aan het adres van den arbeider: Heel het ra
derwerk staat stil, wanneer uw machtige arm
het will
Later zou de Internationale den oorlog
voorkomen met klinkende resoluties en bedrei
ging met algeroeene dienstweigering. Al die
frasen zijn holle klanken gebleken.
Nu heeft „de Internationale", een nieuwe
leus, een nieuw lokmiddel noodig. En het
heet daarom thans; Arbeiders der wereld,
laten wij <joor onze internationale macht re
geeringen ten val brengen die ons vijandig
gezind zijg.
Maar ook dat gebaar zal een slag in de
lucht blijken. Een middel, waarbij millioe-
nen aan den honger geslachtofferd worden,
is reeds veroordeeld, alvorens het wordt toe
gepast.
Maar de dwaasheid, de kwajongensstreek
is begaan en wij zullen goed doen op den
afloop scherp toe te zien.
Men leze bovendien onder de Tele
grammen van heden een bespreking, welke
over den voorgenomen boycot in het Hon
gaarsche parlement gehouden is. De onver
antwoordelijke domheid van het I. V. V. komt
daarin nog scherper naar voren.
EEN MUISJE MET EEN STAARTJE.
De vraag, of de gemeentewerklieden te
Amsterdam, die op 8 Juni gestaakt heb
ben, zullen gestraft worden, verdient wel
de aandacht.
Het Werkliedenreglement sohrijft voor,
dat de chefs, werklieden die zonder geldi
ge redenen, van het werk wegblijven, bij
J3. en W. moeten voordragen voor straf.
Zij kunnen, indien zij tegen de opgelegde
straf bezwaar mochten hebben, bij het
Scheidsgerecht in beroep gaan. 't Spreekt
vanzelf dat de chefs zich aan de reglemen
taire bepalingen moeten en zullen houden.
Er zijn dan ook reeds directeuren van
kleinere bedrijven, die hun voorstellen
leeds hebben ingediend. Uit den aard der
zaak zijn de bedrijven die groote perso-
rieelen hebben, daarmede niet zoo spoedig
gereed.
't Spreekt evenzeer vanzelf, dat als alle
voorstellen binnen zijn, B. en W. ze in be
handeling zullen nemen. De mogelijkheid
bestaat dan, dat de sociaal-democratische
wethouders, die tot een partij behooren,
welke de arbeiders der gemeente tot sta
king heeft aangespoord (de heer Wibaut
heeft een manifest, waarin dit geschied
de, persoonlijk mede-onderteekend) tegen
bestraffing zullen zijn. Zekerheid daarom
(rent bestaat op het oogenblik niet, want
in do vergadering van het college van
B. en W. is nog geen enkel voorstel van
een der bedrijven of diensten in behande
ling gebracht en het college als zoodanig
heeft zich dan ook nog niet uitgesproken.
Gerekend wordt, dat zulks eerst in de
volgende week het geval zal kunnen zijn.
Inmiddels heeft, volgens het „N. v. d.
D." de Federatieve Bond van Gemeente-
personeel, die begrijpt, dat bestraffing
niet zal kunnen uitblijven, een schrijven
gericht tot de andere organisaties, waar
in deze worden uitgenoodigd om deel te
nemen aan een heden- (Vrijdag) middag
te houden bijeenkomst, waarin zal worden
behandeld de vraag, welke houding te
gen het opleggen van eventueeie straffen
zal worden aangenomen.
De geest, waardoor die bond bezield
wordt, blijkt genoegzaam uit de mededee-
ling in dit schrijven, dat het Federatie
bestuur op 't standpunt staat „dat elke
straf moet worden weggestaakt", daar het
der arbeidersbeweging onwaardig zou
zijn en de protestdaad van de staKerö
waardeloos zou maken, indien zij ook
maar de minste „rancune" lijdelijk zouden
dulden.
De onderstelling, dat er van die zijde
opnieuw op staking wordt aangestuurd
ügt dus voor de hand.
VERTROUWEN OP DE LEIDERS BEST,
MAAR i
In een bespreking over het resultaat der
Jaarvergadering onzer R.K. Staatspartij,
keurt de „Tijd" bet at dat 't met het defen
sie-rapport zoo gegaan is.
Het Amsterdamsdie orgaan zegt er o.m.
van;
„Vroeger legde men de groote vraagstuk
ken immers ook niet in bijzonderheden aan
de kiezers voor.
En nu is men met ai die bijzonderheden
van militair-technischen aard verwarring ko
men stichten bij de kiezers.
Dat moge tot waarschuwing dienen.
Wij inoefen waken, dat het kosibaar, thans
herwonnen goed-, de rust. niet weder verloren
ga en ook, dat bii andere aan de orde ko
mende vraagstukken, de hij het defensievraag
stuik aanvankelijk gevolgde methode niet wor
de in praciijk gebracht.
Andere partijen speciaal die der S. D.
A. P. mogen voor hun taak noodig hebben
een toestand van de meest heftige opwinding
en beroering, de Kauholieke Staatspartij vol.
brengt haar taak het best in kalmte en in
vertrouwen wat de uitvoering van allerlei
zaken betreft op de leiders, in 't bijzonder
op eene iechtsche Regeering, gelijk zij die
ihans het voorrecht heeft te bezitten.
Anderen mogen slreven naar agitatie wij
zetten ons tot actie, die heilzamer gevolgen
zal hebben, naarmate ze meer vreedzaam en
rustig wordt gevoerd.
Met deze redeneering is de „Gelderlander"
het absoluut niet eens.
„Wat is dat nu?" vraagt het blad heel ver
wonderd. alsof 't het in Keulen had hooren
donderen.
„Zou de R.K. Staatspartij haar organisatie
eindelijk volmaakt hebben om een rust te vin
den, die gelijken zou op die van een kerkhof?
Dat stelsel der Evenredige Vertegenwoor
diging werkt toch al zoo ongeveer als 'n
slaapdrankje.
Geen tusschentiidsche veikiezingen, geen
strijd, geen beweging, de belangstelling in
onze binnenlandsche politiek raakt aan "t
geeuwen.
En ter bevordering van deze loomheid
wenscht dan De Tijd een rust, die, naar onze
heel bescheiden meening, niet enkel slaap,
maar slaapziekte veroorzaken zou.
Vroeger deed men zus en vroeger deed men
zoojawel, maar de tijden zijn veranderd
en wjj ook. Wij moeten juist belangstelling
wekken voor de groote politieke vraagstukken
door ze met de kiezers te behandelen, en wat
De Tijd met 'n ongelukkig woord agitatie
heet, dat noemen wij de gezonde politieke ont
wikkeling der kiezers, welke de kiesvereeni-
gingen onder leiding van den Bond veel
krachtiger moeten ter hand nemen, dan over
het algemeen loffelijke uitzonderingen
daargelaten gesclhiedt."
De „Gelderlander" schrijft niet te willen
napleiten over de behandeling van het Defen
sierapport en over de vraag, of de behande
ling ervan een gelukkige greep is geweest,
maar hoopt van harte
„dat de Bond van R.K. Kieskringorganisa
ties, de in de latere jaren gevolgde methode,
om vraagstukken van bijzonder politiek be
lang te doen behandelen door afzonderlijke
commissies en daarna in de Jciesvereenigin-
gen om zoodoende het leven in de brouwerij
te houden, de politieke ontwikkeling der kie
zers te bevorderen en daardaor hun bewust
zijn. dat is ten slotte hun vastheid en be
trouwbaarheid te versterken deze metho
de vervolge.
Vertrouwen op de leiders. best. best.
Maar het kiezersvolk achter hen met de
oogen zoo wijd mogelijk geopend en erken
nend, dat de weg, welken de leiders gaan,
de juiste en de ware is."
hij lacht nooit.
De heer Van Ravesteijn had vuilaardig
onze kloosterzusters beschimpt; de heer Bo-
mans uitte er zijn verontwaardiging over;
de heer Kleerekoper lachte.
Maar toen mr. Bomans aan het lachen
van den heer Kleerekoper zich ergerde,
sprong deze hevig-verontwaardigd-doende op
en protesteerde. Hij had niet gelachen.
Een onzer R.K. bladen, dat overigens den
heer Bomansprees, vond het toch jammer,
dot deze zich op dat moment ten opzichte
van den heer Kleerekoper had vergist.
Jawel, je moet dat heertje maar dadelijk ge
looven, schrijft de „Gelderlander".
„Gisteren stond de heer Visser van Ijzen-
doorn te spreken over onze Koningin in ver
band met de Anti-revolutiewet. Over eventu
eeie moordpogingen op onze Koningin. De
heer Kleerkoper maakte weer giinties en de
heer Visser van IJzendoorn barstte in gram
schap los.
Toendezelfde komedie.
Hij had niet gelachen.
Wie nu nog zegt. dat mr. Bomans
zich de vorige week vergist moet hebben ten
opzichte van den heer Kleerekoper, durft wai
aan."
Nederland en België
BELGISCHE DANKBAARHEID EN
BELEEFDHEID.
Een staaltje daarvan kan men lezen in
de „Volksgazet" van Antwerpen.
Het blad schrijft:
„Een Hollander biedt zich aan op het
gemeentehuis van een onzer voorsteden,
om bij den vrederechter toegelaten te
worden, daar hü een klacht te doen heeft.
Hij komt bij den griffier te recht, wel
ke hem vraagt:
Vanwaar zijt gij. Mijnheer!
Van Amsterdam, was het antwoord.
Dan kan ik u niet ontvangen.
Weihoe, mijnheer, omdat ik Hollan
der ben..,.
Neen, ik ontvang geen Hollander en
daarenboven, de vrederechter ontvangt
wie hij wil.
Maar....
Gisteren hebben wij een betooging
gehad tegen de vreedelingen, mijnheer.
Zoo ongeveer liep het gesprek en deze
deftige heer, gaf dus eens te meer blijken
van een verfijnde opvoeding en toonde
hoe dankbaar ons volk is voor de gulhar
tige ontvangst die duizenden Belgen in
1914 in Holland hadden."
Binnenlandsch Nieuws
DE INTERNATIONALE RECHT
SPRAAK.
Woensdagmiddag 4 uur is in het Vre
despaleis in Den Haag de openingszitting
gehouden van de conferentie der Inter-
uationale Juristencommissie tot het sa
menstellen van een ontwerp voor een
Permanent Hof van Internationale Justi
tie.
Deze plechtigheid geschiedde in de
groote rechtzaal van bet Vredespaleis, in
tegenwoordigheid van een aantal genoo-
digden.
De vertegenwoordiger van den Raad
van den Volkenbond, de heer Léon Bour
geois, was gezeten aan de zijde van de
zitplaatsen voor het corps diplomatique,
op de uiterste plaats der voorste rij,
naast den Minister van Buitenlandsche
Zaken, wiens zetel zich aan de uiterste
zijde van de rij ter rechterkant van 't
gangpad bevond- Ook werd opgemerkt
prof, Van Hamel, die zooais men weet,
eveneens aan den Volkenbond verbonden
is.
De heer Van Karnebeek, Minister van
Buitenlandsche Zaken, hield een rede in
de Franscbe taal, waarin hij eenige woor
den van den heer Lóón Bourgeois in her
innering bracht, die zijn meening aldus
samenvatte: „de noodwendigheid om in
ternationale conflicten op te lossen door
een vreedzame regeling is de eerste wet
der menschelijke gemeenschap."
„Aan deze verheven gedachte is het pa
leis, waar wij vereeniigd zijn en waar
Uwe werkzaamheden zullen plaats heb
ben, gewijd. Wecst er van overtuigd, dat
de sympathie van het Nederlandsehe
volk met U is en dat wij van harte ho
pen, dat de ernstige poging die gij doet
om de menschheid te verrijken met eene
rechtsinstelling, die het vertrouwen van
alle volken heeft, met succes zal worden
bekroond."
De rede van den Minister, die luiden bij
val vond, werd namens den Raad van den
Volkenbond, door den heer Bourgeois,
beantwoord.
Spr.'s betoog strekte, om aan te toonen,
welk een groote plaats, naar de meening
van den Raad, het Hof van Justitie moet
innemen in de internationale organisatie
der wereld.
Nadat nog do Voorzitter der Juristen
commissie, baron Descamps, o.m. zijn
beste wenschen had uitgesproken voor het
welzijn der Vorstelijke Familie en de
welvaart van het Nederlandsche Volk,
verklaarde de Voorzitter de zitting voor
opgeheven.
De zittingen der commissie zullen waar
schijnlijk van des voormiddags 9.30 tol
des namiddags 12.30 gehouden worden.
Wat den eventueelen zetel van het te
stichten Gerechtshof aangaat, acht men
de mogelijkheid niet uitgesloten, dat de
oommissie zal voorstellen, het Hof te ves
tigen in het gebouw van het Vredespa
leis, naast het daarin reeds gevestigde
Hof van Arbitrage. Uit den aard der
zaak echter staat op bet oogenblik hier
omtrent hoegenaamd niets vast.
In elk geval behoort dit vraagstuk tot
de punten, welke, overeenkomstig de be
doeling, welke bij den Raad van den Vol
kenhond heeft voorgezeten bij de instel
ling der juristencommissie, defcr dieze
commissie zullen worden onder de oogeu
gezien hij de samenstelling van baai
ontwerp.
DE R.-K. UNIVERSITEIT TE
NIJMEGEN.
Naar de „Tijd" verneemt, is op de jong
ste vergadering van H.H. D.D. Hoog
waardigheden de Bisschoppen van Ne
derland besloten, dat eventueel de R.-K.
Universiteit zal gevestigd worden te Nij
megen.
TEGEN BEN BOYCOT IN HONGARIJE.
Op de Donderdag te 'a Hage gehouden
zitting van het Congres der Christ. In
tern. Vakver. is een commissie benoemd,
om de houding te bepalen dier Vereen,
tegenover de actie van het Int. Vakver
bond tegen Hongarije. De voorbereiding
dezer beslissing is opgedragen aan een
commissie van A leden, uit de delegatie
van Duitschland, Frankrijk, Oostenrijk en
Italië.
ONZE SUlKEEVOOHZTEiNING.
Het „Nederlandsche .weekblad van han
del en kruidenierswaren" verneemt, dat
het reeds vaststaat, dat met de nieuwe
campagne de prijzen der vrijen suiker in
geen geval zal worden verhoogd en in
tegendeel een prijsdaling niet is uitge
sloten Waar. de geringe winstmarge op
suiker de risico eener eventueeie daling
niet kan dragen, ziet het blad aanko
men, dat jèn grossier èn winkelier zal
zorg dagen bij den aanvang der campagne
den voorraad geheel te hebben geruimd.
Tenzij de centrale suikermaatschappij de
gelegenheid opent reeds zeer tijdig op de
nieuwe conditie suiker te betrekken, acht
het blad het in verband met het nieuwe
denkbeeld niet onmogelijk, dat ons eind
September een stagnatie in suikervoor
ziening te wachten staat.
INTERNATIONAAL CONGRES DER
CRRISTELIJ KE VAKBEWEGING.
Tweede dag.
Omstreeks kwart vóór elven opende de
voorzitter de vergadering, met een woord
van welkom aan den Pruisischen minis
ter Stegerwald, aan de vertegenwoordi
ger der Spaansche ehr. vakorganisatie en
verder aan de Hoog Eerw. Heeren Mgr.
Poels, Angenent en Mutsacrs, die thans
ter vergadering aanwezig zijn, evenals
de leden der Tweede Kamer, de heeren
Henri Hprmans, Schouten, Fleskens, Win-
termans en Bulten.
Verder noodigde de voorzitter de leden
van het congres uit op een feestavond op
Zaterdag a.s. in de vergaderzaal, aange
boden door den R.-K. Volksbond.
De voorzitter stelt voor, nog geen be
slissing te nemen omtrent de plaats voor
het volgende congres, evenmin als in
zake de vaststelling dear contributie en
deze beide punten deT agenda over te
laten aan een daartoe te benoemen com
missie. Aldus wordt besloten.
Aan de orde is thans het bepalen van
de houding der christelijke vakbeweging
over de actie van het I. V. V. tegen Hon
garije. De voorbereiding dezer beslissing
wordt opgedragen aan een commissie
van vier leden, uit de delegaties van
Duitschland, Frankrijk, Oostenrijk 011
Italië.
Alsnu was het woord aan den neer li.
A mei ink, die ecu „overzdcht" gaf van
den stand der christelijke vakbeweging
in de onderscheidene landen.
De christelijke vakbeweging, zoo deel
de spr. mede, heeft zich in de laatste ja
ren in een aanmerkelijken vooruitgang
mogen verheugen. Niet alleen, dat in
verschillende landen, waar vroeger geen
chr. vakbeweging bestond, deze Loans
B.JONCKBLOEDT
voorh. P. W. TWEEHUIJSEN
BARTtLJOfilSSTïiAAT 27. TELEFOON !77Cr
Opnieuw ontvangen
Ziet de efaSagé.
wortel heeft geschoten, maar in landen
als Duitschland, België, Oostenrijk, Zwit
serland en Nederland, die vroeger reeds
tot een internationaal verbond waren ge
komen, valt een groote opbloei waar te
nemen al is dan de inrichting der
vakorganisaties nog lang niet zooals zij
wezen moet en faalt hier en daar hel
juiste inzicht omtrent de taak en het
doel, aan de christelijke vakbeweging is
het te danken, dat de arbeiders niet lan
ger als winstobject worden beschouwd en
aan den willekeur der ondernemers zijn
overgeleverd. Thans wordt aan den ar
beider medezeggingssehap gegeven is de
vaststelling zijner arbeidsvoorwaarden-
Het tijdperk der rechtloosheid is voorbij.
Ook de invloed der christelijke vakbe
weging op den gang van zaken in het al
gemeen is toegenomen al is men in
Jat opzicht in alle landen nog niet even
ver.
Van een tiental landen zijn berichten
en gegevens omtrent den stand der chris
telijke vakbeweging ingekomen, n.l. uit
België, Duitschland, Frankrijk, Italië,
Luxemburg, Nederland, Oostenrijk,
Spanje* Tsjecho-Slowakije en Zwitserland
Bovendien zijn nog uitnoodigingen tot
bijwoning van. dit congres verzonden
aaar Canada, Denemarken, Engeland,
Hongarije, Finland, Polen en Zweden.
Canada berichtte dat het verhinderd
was zich op het congres te doen verte
genwoordigen. Uit Denemarken is ech-
er een vertegenwoordiger aanwezig. La
Jit land echter gaat men nog van de ver
keerde onderstelling uit, dat het moge
lijk is, door het bij elkaar brengen van
werkgevers en werknemers een verzoe
ning der standen te bewerken.
Verder worden nog bijzonderheden
medegedeeld omtrent de sterkte en d|o
ontwikkeling der chr. vakbeweging in d<
verschillende landen. Daaruit blijkt o-a.
Jat ook in Engeland, waar tot dusver nog
een vereenigde en ongedeelde vakbewe
ging bestond, langzamerhand het besef
ontwaakt, dat daar een christelijke vak
beweging noodig is. Met Polen, Honga
rije en Finland was het nog niet moge
lijk in verbinding te treden. Het totaal
aantal leden der chr. vakbeweging in de
aangesloten landen bedraagt 2-599.846.
Het verslag eindigt met de verklaring
dat men in het algemeen dankbaar mag
zijn voor hetgeen reeds werd verkregen.
Toch is men nog niet waar men wezen
moet. Uitgezonderd in Nederland, waar
zeer waarschijnlijk binnen niet al te lan
gen tijd het aantal christelijke georga-
niseerden het aantal niet-christeltjk-ge-
organdeerden zal overtreffen, is in allo
landen de niet-christelijke vakbeweging
belangrijk sterker dan de christelijke. Die
achterstand moet worden ingehaald.
De daartoe noodige strijd, die eenerzijd»
tegen de reactie, anderzijds tegen de re
volutie gaat, moet met élan worden ge
voerd. Staande op het christelijke stand
punt, wetend dat alleen de toepassing
der christelijke beginselen op maatschap
pelijk terrein redding kan brengen,
wordt voortgegaan in den strijd voor
het ideaal: „Alles herstellen in Christus!
Le Christ avant tout! In dit teeken zullen
wij overwinnen!"
Door een lid der Duitsche delegatie
worden nog eenige bijzonderheden mede
gedeeld ter aanvulling van de gegevens,
welke over de chr. vakbeweging in
Duitschland in het verslag waren opge
somd. Daaruit blijkt, dat bank beambten
en ambtenaren in de industrie, enz., kort
om de intellectueele arbeiders zich meer
en meer in Duitschland gaan organisee-
ren, waarbij een groot deel zich tot de
christelijke vakbeweging wendt. De chr.
vakbeweging in Duitschland omvat thans
reeds ongeveer 2 millioen arbeiders.
Een Belgisch afgevaardigde dee.lt me
de, dat bü de gemengde commissies die
door den socialistischen minister in Bel
gië werden gevormd voor het herstel dei
organisaties, steeds de socialisten het
sterkst vertegenwoordigd waren.
De heer Smelink zegt, dat hij bij de af
gevaardigden v. verschillende landen zal
onderzoeken hoe groot 't aantal der bü
de christelijke vakbeweging aangesloten
arbeiders in hun landen is. Op deze wijze
zullen dan de opgaven van bet verslag
kunnen worden aangevuld. Verder wekt
spr. de aanwezigen op om in hun landen
alle krachten in te spannen on zoovee1
mogelijk christelijke arbeiders uit de so
cialistische vakbeweging vandaan te ha
len.
De zitting wordt gesehorst tot 2 uur.
Het was ruim 3 uur eer de vergader
ring heropend werd.
Door den voorzitter werd meegedeeld^
dat Minister Ruys de Poerenbroucli
t