KINDERCOURANT
Kunst en Kennis
Sim, Jack en Harry,
Gemengd Nieuws.
IN T PRIEhL.
Uit Boek en Blad
Korte Berichten,
Landbouw en Visscherij
VOOR DE VLSSCHEKIJ-SCHOOL.
Sracht, welke wijziging dierhalve reeds
op de a.s. Olympische Spelen van kracht
zon zijn. Men heeft n.l. bepaald, dat by
de uitzonderingsgevallen op den buiten-
spelregel ook het ingooien zal worden op
genomen. De regel lnidt derhalve thans,
dat een speler niet buitenspel is in ge
val van een doelschop, een hoekschop,
wanneer de bal wordt ingegooid of wan
neer de speler zich op eigen speelhelft
bevindt. Het gevolg van deze wijziging
te derhalve, dat bjj een ingooi de spe
lers der ingooiende partij vlak voor het
vijandelijke doel mogen gaan staan. Van
veel belang voor den gang van het spel
is deze verandering echter niet, ze werd
dan ook slechts gemaakt, omdat de be
roepsspelers een handigheidje hadden
uitgedacht, waardoor vrijwel elke ingooi
een vrijeen schop voor buitenspel ople
verde.
Alle overige voorstellen tot wijziging
van de spelregels werden verworpen. Bo
vendien werd bepaald, dat voortaan
slechts met algemeene stemmen van de
afgevaardigden van de International
Board wijzigingen in de spelregels zullen
gebracht worden. Tot nu toe was hiertoe
een meerderheid noodig.
Ten slotte werd door de International
Board bepaald, dat een speler, die na het
begin van den wedstrijd in het veld
komt, niet het recht heeft om mede te
spelen, vóórdat hij zich tot den scheids
rechter heeft gemeld. Ook hier een ver
andering, welke uitsluitend aan het op
treden van de beroepsspelers te wijten.
*8.
Uit een en ander valt de conclusie te
trekken, dat het ten slotte niet onge-
wenscht zou zijn, om voor amateurs en
Beroepsspelers maar verschillende spelre-
geis te maken. De F.I.F.A. zou dan voor
de amateurs belangen kunnen zorgen
CRICKET.
O verzicht.
Rood—Wit schijnt met op 't goede pad te
kunnen komen. Zondag werd weer verloren
van V. V. V. De aanval van RoodWit viel
Zondag mee, maar het batten laat nog veel
te wenschen ever. Zoo was Zondag v. Maren
topscorer met 29 van de 122 die R. en W.
nog bij elkaar wist te krijgen. Oudheusden
had met 640 goede bowlingcijfers. V. V.
V. bracht t door 't goede bowlen van Die-
mer k'oo! met vei der dan 07. Diemer Kool
had 7—36!
't Wordt tijd dat RoodWit eens een over
winning behaalt.
Haarlem zou Zondag tegen H. D. S. V.
in Schiedam moeten spelen, doch daar het
bestuur van den N. C. B. 't ultimatum van
de Schiedammers afwees, hadden de Scho-
terwegmenschen een vrijen Zondag.
H. C. C. wist in Rotterdam een overwin-
ning te behalen met 58 runs op V. O. C.,
alweer in 2 innings. 1ste innings 'H. C. C.
92, 2e innings 1271ste innings V. O. G
79, 2de innings 82.
RoodWit 2 verloor met innings 79 runs
van V. V. V. 2.
overwinning met 6 wickets op Albion. Rood
en Wit III verloor met innigs en 83 runs
van V. V. V. III.
De reserves van Haarlem behaalde een
KORFBAL..
Die algemeene jaarvergadering van
den Ned. Korfbalbond wordt dit jaar
wederom te Utrecht gehouden en wel op
11 Juli 1920 in Hotel lTEnrope.
Als candid aten voor het fondsbestuur
(4 vacatures) zijn gesteld de heeren N.
Broekhnysen, W. A. Deenen, D. v. Beek
allen aftredend en N. Maquiné en H. W.
Vliegen.
Seriewedstryden Ready
De vei-1 iezereronde voor bovengenoem
de wedstrijden zal gespeeld worden Zon
dagavond 27 Juni a.s. tusschen D E D.
II-Advendo I.
Zilveren Eiketak.
De eindstrijd om den Zilveren Eiketak
tusschen D. T. V. en Deetos, zal gespeeld
worden 12 September au.
Ruma-Bal,
Ready I is houdster van bovengenoem-
oen ba. geworden voor 't seizoen 1920-21
Eindstand Kampioensoomp. .West. Ie kl.
D. E. V. 4 4 0 0 8 35 13 2
O. b. C. R. 4 1 0 3 2 16 29 0.50
D. V. 4 1 0 3 2 9 18 050
Twaalftal Antwerpen.
In plaats van den beer A. N. Ballego
die wegens drukke werkzaamheden als'
secretaris van de Xll-tal-eommissia be
dankte, is benoemd de heer J. G. Nysingh
Korfbal in Indië.
Koi fbal heeft in Indië, dank zij de be
moeiingen van d-en heer J. M. van Koes-
veld, vasten voet gekregen. Het is hem
mogen gelukken te Singapore een Korf
balclub op te richten.
.WIEL RIJ DEN.
Stadlonboan.
De uitslag van de Donderdagavond gehou
den wmlerwedsdjden luidt als volgi:
denT n0ó 1- Tafldemrace over 3 ron
den m 3 manches.
n °9 Ud£l~UitSva£ is: li Duii»-Nanlunan 4
p.. 2. Tulleken-Vermeer 5 p., 3. Siuy-Fians-
sen 9 p.. en Höhie-Nyland 12 p. Y
Wedstrijd no. 2. Landemvedstrijd Hol-
Land-Duiischland, deelnemers Van Nek-En-
gelen versus Lorenz-Bader, in 3 manches
over 3 ronden.
De totaal-uitslag was: Holland 11 pun-
ten, Duitschland 19 punten.
Wedstrijd no. 3: 3 X 25 K.M. achter groo-
te motoren tusschen Human (Kaser) Sawal
(Meinhold) en Blekemolen (Herkuleij'ns):
le Manche: 1. Humann. 2. Blekemolen
50 M„ 3. Sawall, 5 ronden, motordefect ffid
20.141/5.
2e Manche: 1. Sawall. 2. Blekemolen, feij-
ono}Y% aaen' Humana. 3 banen, tijd
ZU.3U 1/3.
3e Manche: 1. Sawall. 2. Blekemolen, 1
baan. 3. Human, 2 banen, tijd 20.17
Volgens den in totaal door de 3 renners
gemaakten tijd werd de einduitslag: 1. Hu
mann, 2. Blekemolen, 3. Sawall
w. jP. O. OOSTEEBAAN t
Te Utrecht is op 68-jarigen ouderdom
overleden de heer W. p. q. Oosterbaan,
bekend musicus. Hij was o.a. leeraar aan
de Muziekschool voor Toonkunst en jaren
lang een zeer gewaardeerd organist jn
de Katholieke kerk.
.St. Tarcisiusblaadjes.
De Liturgische Vereeniging in het Aartsbisdom
Utrecht heeft de voortreffelijke gedachte gehad,
om in den vorm van blaadjes de kennis van dé
Liturgie te verspreiden. Een serie bestaat uit 30
stuks en elk blaadje stelt een liturgisch voorwerp
voor, dat op eenvoudige, maar doeltreffende wijze
behandeld wordt. Deze blaadjes zullen zeker een
succes voor de vereeniging Zijnj omdat zij door
hun handig formaat en eenvoudige taal bij een
eder ingang zullen vinden.
HET AFSCHEID.
Het uur van 't afscheid was gekomen. In
krijgsha.uge houding stond de oon des hui-
es voor zijn huisgenooten. 't Was koud. Een
ekker vuurtje brandde op den haard, maar
nog warmer brandde het krij gsmansvu ur in
Samual's jeugdige borst.
„Mijn lieve Sampje hou je goed," zegt zijn
zusje Ellen, terwijl ze hem de hand reikt en
haar zakdoek gereed houdt om de waterlan
ders op te vangen, die haar dreigen te ont
vallen. Moeder tuurt door de beide brillegla
zen en maakt een gebaar met de handen,
\isof ze koning George in levenden lijven voor
kaar ziet staan. Ook vader steekt de borst
vooruit.
„Ja, zoon l boud u goed, wees braaf, wees
trouw, wees eerlijk 1" zegt de vader en geeft
Samuel de band tot afscheid.
„Vergeet niet, dat de vijand ook een mensch
is," voegt hij er ernstig aan toe.
Moeder zegt mets, maar kust haar zoon,
dien ze noode ziet vertrekken, maar toch in
haar hart om zijn moedig voornemen om
toning en vaderland te dienen moet prijzen.
Hiermede was het afscheid afgeloopen en
zou Samual hebben kunnen vertrekken.
De deur der kamer wordt echter behoed
zaam geopend en «en oude vrouw met een
zestienjarigen, min of meer scheef gegroeiden
knaap aan de hand treedt schoorvoetend het
vertrek binnen.
„Neem me gansch niet kwalijk, beste mijn
heer, dat ik het waag zoo maar met de deur
in het huis te vallen," zoo sprak de vrouw.
„Wat is er van uw dienst, goede vrouw
Jones
„Jack wou graag met Samuel mee om den
\omng te dienen. Van den morgen tot den
avond zeurt hij er op om, och l laat hem in
vredesnaam maar met Samuel mede gaan."
„Wat je zegt, vrouw Jones
„Ja, Ik wil met Sam, ik moet met -bam, dat
is zijn morgen-, middag- en avondlied en 's
nachts droomt hij er van."
„Maar zullen ze hem aannemen, je weet
wel
„Dat hij wat scheef is, ja, beste mijnheer,
maar hij wil zoo graag.
„Ja, maar de koning
„Och, die ziet hem toch niet."
„Och, Sam laat me maar meegaan," zegt
nu beschroomd de jongen.
„Heb je nou nog niet genoeg gezoend
vraagt er eensklaps een stem binten het ver
trek.
Meteen wordt de deur vrijpostig opengewor
pen en Harry Rudley treedt op den predikant
toe en schudt hem forsch de hand, zeggende
„Zie zoo, brave zielverzorgernu zullen
we dien Gallischen hanen het kraaien eens
verkeren."
„Veel succes op je eersten veldtocht, Harry!
maar vergeet niet, dat de Franschen geen
katjes zijn om zonder handschoenen aan te
vatten."
„Papperlepap, mijnheer! Eén Engelsch
man weegt op tegen drie Fran?ozen, maar
wat hebben we hier Is dat kromme Jack
van Betsy Engel niet Moet die ook al af
scheid van onzen besten Sampie nemen
„Och, Harry doe een goed woordje voor
hem.
Buiten klonken de snerpende tonen, van
'en gebarsten trompet en het roffelen van
:en geschenrcie tiom.
„Voor koning en vaderland 1" riep Harry
en zwaaide met zijn eiken wandelstok, die
een uurtje vroeger nog op de helling van he
Peakgebergte aan den boom had gezeten.
Onder het zingen van :„De roffel slaat,
het uur is aangebroken," stormde hij ver
volgens de deur uit.
Nog eens nam Samuel afscheid van de zij
nen en vergezeld van Jack, ging de tocht
naar 't leger aan.
INBRAAK.
In de villa van den heer M., in het park
De Kieviet onder Wassenaar is ingebro
ken. Tegen zes uren in den morgen, ont
waakte mevrou »v, omdat zij gerucht waar
nam aan de deur van haar slaapvertrek.
Zij waarschuwde onmidde lijk haar echt
genoot. Van .do bovenverdieping zagen zij
toen drie mannen zich snel dcor een ge
opend venster verwijderen, terwijl bui
ten nog een vierde persoon, die waar
schijn,ijk de wacht had gehouden, ziqh
bij hen voegde. Op de fiets vertrokken
de heeren. Vermist worden eenige snuiste
rijen tot 'n waarde van f 120/Een groote
partij zilverwerk stond voor het mede
nemen gereed.
Te Sehagon zijn ongeveer 80 mea-
sehen ongesteld geworden door het ge
bruik van paardenvleesch. Sommige na
tion ten zijn ernstig ziek.
De burgemeester heeft een streng on
derzoek gelast.
Te Vaikenswaard (N. B.) is de 23-
jarige heer P. Moeinen, op'den draai van
een weg met zijn motorfiets in volle
vaai-t tegen een kar gereden. De burrie
van den wagen drong door ia de borst
kas van den ongelukkige. De dood trad
onmiddellijk in.
OP WEG NAAR IERLAND.
Te Liverpool lagen eenige schepen zeil
vaardig om de Iersche zee over te steken naar
het groene Erin. Er was bericht ontvangen,
dat de Franschen een landing op het eiland
wilden ondernemen. In allerijl moest er dus
een leger verzameld en op uitgezonden wor
den om zulks te beletten. Slechts korten tijd
was er toe gebruikt kunnen worden om vand
de vele toegesnelde jeugdige vrijwilligers bruik
bare en geoefende soldaten te maken. Maqr
het commando luidde nu eenmaal: „Op
marsch naar Liverpool 1"
De groote wereldstad, die thans meer dan
een half millioen inwoners bevat, was tentijde
van dit verhaal nog maar een kleine plaats.
Toch nam zij al meer en meer in bloei en wel
vaart toe, vooral door den handel op Ierland,
welk eiland zijn bevolking jaarlijks zag ver
meerderen.
Van de stad zelf en het prachtige stadhuis,
dat io jaren vroeger was gebouwd, kregen dé
soldaten niets te zien. Met een binnengeluopen
vaartuig, dat op verkenning uit geweest was,
had men de tijding bekomen, dat een vloot
van Fransche kaperschepen koers gezet had
naar het Noorden van Ierland en daar zeer
waarschijnlijk zou trachten aan land te gaan.
Er was dus te veel haast om op de Fran
schen los te gaan. De Engelsche vaartui
gen kozen dan ook zoo spoedig mogelijk het
ruime sop. Regelrecht zetten ze koers naar
het land aan de overzijde.
Aan boord van een der schepen bevonden
zich de drie jongelingen van Castleton. Vol
moed zagen ze de naderende ontmoetingen
met het kapervolkje tegemoet.
..Dat zal het eerst een kolfje naar mijn hand
snoefde Harry. Samuel zei niets, maar
dacht zooveel te meer en genoot van het
heerlijk tocht je over dit gedeelte der Iersche
zee. Jack deed het een zoo min als het ander
Hij zat stil voor zich heen te kijken, at als
het tijd van eten was en hield zich 'zooveel
mogelijk aan de zij van zijn jongen bescher
mer. Van Harry had hij een afkeer. Hi} kende
hem van vroeger en niet van de gunstigste
zijde.
Toen men het eiland Man begon te naderen,
zagen de schepelingen eenige vluchtende
scheepjes met macht van zeilen zich voor
waarts spoeden, den koers nemende naar het
zuiden.
„Daar gaan die bange jongens al aan den
haal," riep Harry, „nu ze de kleuren van 't
vereenigde koninkrijk maar in de verte zien
wapperen."
„Gij vergist u zeer," gaf Samuel hem tot
bescheid, „dat zijn smokkelaars van het ei
land Man, daar heeft de koning het even nun
op begrepen als op de Fransche kapers."
Hoe nader ze by het eiland kwamen, hoe
beter viel hun de 2000 voet hooge bergtop
van den Sneafield in 't oog. Men zeilde ten
zuidwesten van een klein rotsachtig eilandje
heen, hetwelk den zonderlingen naam draagt
van „Calf of man", Menschenkalf.
Weldra begon <ie Itirsciv© leviet, in 't. verre
westen aan de lammen op te aoeracn.
TJifc Egmond aan Zee wordt aan het
„II old.gemeld, dat een der groote Rot-
terdamsche reoderijetx dezer dagen een
bedrag van 2500 gulden heeft gesehonken
aan do Vereeniging „Egmondsche Vissche-
njscliool" ten behoeve van don spoedigen.
bouw een er eigen school.
Vrachtauto's jn het BoHenbediijf
Wij waren dezer dagen in de gelegenheid
de eerste vrachtauto in het bollenbedrijf in
werking te zien.
De fa. M. V. v. Zanten Zn. heeeft voor
haar bedrijf een vrachtauto laten ombouwen
Zij wordt gedreven door een 20 H. P. mo
tor de banden om de voorwielen zijn lurht-
b,'vilden, om de achterwielen massief gummi .r
Een hout en bak, die in hoofdzaak rust ruimte
voor 35 manden bollen. Het laden en lossen
gaat zeer snel, want het geheel is laag bij den
grond.
Wij zagen de beladen auto vanaf de kwee-
kerij,Rusterxburg"tegen denhoogen Looster-
weg III opklauteren, wat het beste span
paarden niet zal verbeteren.
Dit is de eerste in de bollenstreek onge
twijfeld zullen andere firma's dit voorbeeld
volgen.
De Bollenteelt.
De afdeeling Hiilegom heeft dit 'aar een
nieuwe methode ingevoerd, teneinde de juiste
cijfers te verzamelen van de te ramen, maar
ook van de gemaakte prijzender bollen.
Alle leden der afdeeling ontvingen een
lijst ter invulling, met het verzoek erbij,
daarop in te vullen de vermoedelijke prijzen,'
of de gemaakte prijzen van die soorten van
die soorten, die elk lid zelf kweekt.
Het spreekt vanzelf, dat daardoor bevor
derd wordt, dat een zuiver beeld wordt ver
kregen betreffende de genoemde soorten, om
dat uit den aard der zaak de werkelijk be
langhebbende, in dit geval de kweeker van
een bepaald soort, met de meeste interesse
het verloop van zoo'n soort gadeslaat, en hij
alleen het beste daarover kan oordeelen.
kw.)
DE BOLLENTEELT.
Het handelsseizoen is weder ingetreden. De
opbrengst van een geheel jaar arbeid moet
nu weer verkocht worden. Is de uitkomst goed
dan is het geheele jaar goed, is de uitkomst
slecht, dan is alles slecht.
Dit in tegenstelii g met zooveel andere be
drijven, waar meer wisselende tijden de Lan«x
geven, dat een geleden verlies kort daarop
weder ingehaald kan worden.
Zelden zullen de bollenkwee,kers zich een
jjtar Kunnen herinneren, waarin zoo spannen-
d^vraagstukken aan den handel vooraf gin-
De evolutie door den oorlog en later wedei
door den vredestoestand ontstaan, heeft
èn den kweeker èn den handelaar den juis-
sten waardemeter, voor zoover die er was ge-
veel doen verliezen.
Do Bond van Blopmbollenhandelaren heeft
hen vorig handelsseizoen door eendrachtig sa
menwerken een schommeling ten onzen
(kweekers) gunste bewerkt, de dit jaar voort
gezette tactiek, is instede van dankbaar aan
vaard door de kweekers, algemeen met tegen
zin en wantrouwen begroet.
Toch zal men elkaar in de toekomst moe
ten leeren waardccren en ook moeten vinden.
Het bollenbedrijf kan men beschouwen als
een groot gezin. De maatschappelijke wel
vaart van de eene categorie hangt ten nauw
ste samen met die van een ander.
Het Rijk, dat in zichzelve verdeeld is, zal
ten onder gaan.
Kweekers en exporteurs zijn verdeeld, toch
za> het beider belang zijn eensgezind op te
trekken. De kweekers hebben in deze een zeer
on dei geschikte rol vervuld de handelaren
daarentegen zijn zoowel, in liet buitenland
als m het binnenland, zeer actief opgetreden.
Nu zullen de uitkomsten leeren in hoeverre de
exporteurs gelijk hebben gehad.
Als straks op de beurs de georganiseerde
handelaar goede prijzen besteedt en flirk
partijen koopt, dan zal menig kweekers oor
deel over het optreden van den B. v. BI. ge
wijzigd worden, wanneer echter de exportmr
-leden van den Bond weinig koopen «1 de z.g.
out-siders koopen wel veel van de kweek, ts,
dan zien wij eruit, dat dc gevolgde tacti. k,
die nu aller sympathie mist, inderdaad ver
derfelijk is;
De Bonddie georganiseerd optrad, teneinde
vak verbetering voor te staan, za! dan toonen
in deze niet voor zijn taak berekend geweest
te zijn.
De vasthoudendheid van deieden van den
Bond, ten algemeene nutte aangewend, ge
steund door een gezonde samenwerking nu*
de kweekers, kan werkelijk tot grondige vak
verbetering aanleiding zijn.
Zien wij echter, hoe drastisch liet optreden
is tegenover de droge veilingen, zien wij daar
hoe de koopers in de rechten willen treden
van de verkoopers, dan is de vraag gewettigd
„Is deze tactiek de goede
De exporteurs hebben hot voor een groot
deel zelf in de hand, hoe het definitieve oor
deel zijn zal niet alleen, maar ook op welke,
basis een volgend jaar samengewerkt of we
der gestreden zal worden.
Wat zal de uitkomst zijn! vraagt he»
Kweekersblad."
ten uitvoer gebracht. Toen het Engelsche
leeger de stad binnentrok, waren de Fransche
krijgslieden afgetrokken. Ze hadden zich op
bun schepen in veiligheid gesteld. De iawo-
ners van Carrickfergus juichten over den af-
lockit cler gevreesde en geVia.De ka. pers.
DE AFTOCHT DER KAPERS.
„Ik lana te Carrickfergus 1" had de kaper-
kaprtein gezegd en de daad bij het woord
gevoegd.
De bewoners der kleine zeestad zagen op
zekeren morgen verbaasd op, toen daar zoo
veel vreemde schepen voor hun haven voor
hun ankers lagen te rijden. Nog vreemder
zagen ze op toen die schepen een levende
lading begonnen te lossen, die in booten aan
land werd gebracht. Ze waren nog niet van
hun verbazing bekomen, toen ook hun gehoor
zenuwen onaangenaam aangedaan werden
door de tonen der Fransche krijgsmuziek.
Wel had de stad een versterkt kasteel, waar
in een kleine gbezetting lag, maar wat zou
dat handjevol soldaten tegen de overmacht
beginnen Ja, ze konden den vijand een tijd
lang tegenhouden, zich laten neerschieten of
slachten en op het veld van eer een roemrijken
dood sterven, maar den Franschman buiten
de wallen der stad te keeren, vermochten ze
niet. Overgaaf was dus het parool.
De vermetele Thurot wist dan ook Carrick
fergus in korten tijd ni zijn macht te krijgen,
zijn krijgslieden nestelden zich in de puats
en deden, wat van zulke ruwe gasten haast
wel niet anders verwacht kou worden, den
armen inwoners veel en allerlei overlast aan.
Dezen lieten zich dit, door den nood gedwon
gen, geduldig welgevallen, maar zonnen niet
temin op middelen om zich de gehate in
dringers zoo spoedig mogelijk weder van den
hals te schuiven.
Als een loppend vuurtje ging de tijding van
Thurots stoutmoedige onderneming door het
groone Erin en Olü-Engeiand had er ook
weiara tijding van bekomen.
De eer en het belang van Engeland vorder
den gebiedend, dat de kaperkapitein hoe eer
hoe liever van den vaderlandschen grond
verdreven en gevoelig op zijn voorman gezet
werd.
„Hebt ge 't vernomen, mannen aldus
sprak Thurot in een haastig belegden krijgs
raad zijn onderbevelhebbers aan, „de Engel
sche roodrokken zullen ons weldra op 't lijf
zitten." Allen knikten met de hoofden ten
teeken, dat ze met de tijding bekend waren.
„Zijt ge bevreesd voor hun komst vroeg
Thurot.
„Neen," gaven ze hem boud ten antwoord.
„Dat had ik van u verwacht, ja 1 Wat is
echter raadzaam
Daarover waren ze 't spoedig eens. Zich
met hun manschappen op de vloot in te sche
pen en Carrickfergus dus voor de komst van
't Engelsche leger te ontruimen, dit leek allen
beste toe. in getalsterkte overtrof het Brit-
sche leger toch verre het hunne.
In Carrickfergus kregen de burgers weer
nieuwen moed. De tijding van het aanrukken
der Engeiscken was ook tot hen doorgedron
gen. Spoedig zouden ze weer verlost zijn van
die ruwe zeeschuimers.
Had Thurot als koopvaardijkapitein de
haven van Carrickfergus aangedaan om zaken
te doen, dan ware de man welkom geweest,
nij hij als veroveraar kwam, werd hij veraf
schuwd als een wilde dier. Dat doet de krijg.
Het besluit van den krijgsraad der Fransche
avonturiers werd op den aksten Februari 1760 zijn,"
DE ZEEMEERMIN.
In een stille straat van het havenstadje
Carrickfergus stapten Samuel en zijn kornui
ten de herberg de Zeemeermin binnen, waar
de eigenaar van de herberg het hun aan niets
deed ontbreken.
,Een oud voerman hoort gaarne het klap
pen van de zweep," zei hij schertsend en
knoopte hj na met ieder der manschappen
een pratje aan. „Hij had n. 1. ook den bonten
rok gedragen en was nog altijd een krijgsman
in zijn hart."
Eén kiem verschil bestond er echter tus
schen hem en de mannen, die thans zijn onge-
weoschte en toch door hem geaoode gasten
waren. Hij was n. 1. een geboren en getogen
Franschman en had vroeger eenige jaren in
Franschen krijgsdienst doorgebracht. Op
dit kleine versciui maakte hij de jongens even
wel niet opmerkzaam. Het had immers de
goede verstandhouding kunnen verstoren.
En oat wilde hij tegen eiken prijs voorkomen.
Uaarvoor had de nutn dan ook zijn gegronde
redenen. Ongemerkt wist hij het doei van
hun komst in zijn logement uit te vorschen.
Terwijl de manschappen aan het babbelen
en dnuken waren, fluisterde Jack Sam iets
in t oor, wat üeze omzichtig om zich heer
deed zien en stil de gelagkamer uitsiuipen.
DE JONGE MATROOS.
Aan het luisruchtig gelach, hetwelk de
waard in de Zeemeermin door zijn kwinksla
gen onophoudelijk wist uit te lokken, scheen
mast geen eind te komen. Een haastig inge
steld onderzoek had niets aan het licht ge-n
bracht, dat verkeerd leek. Hoe zou zoo'n gulle,
joviale kerel ook in staat zijn om kapers in
zijn huis te verbergen Zoo'n fideele vent
behoefde men dus met met een al te nauw
lettend onderzoek lastig te vallen. De solda
ten, die met het onderzoek belast wares ge
weest, waren reeds weder in de gelagkamer
teruggekeerd en nu ging de pret op nieuw
aan, nog doller dan te voren.
Daaraan werd echter door Samuel en Jack
geen deel genomen. Zij waren met hun beiden
op verkenning uitgegaan, nadat ze de kamer
hadden verlaten. Niemand scheen hier erg in
te hebben. Alleen twee argusoogen hadden
hun heele doen en lzten bespied, van af het
oogenblik, dat Jack Samuel wat had inge
fluisterd.
„Zoo, zoo, vriendjeshad hij, aan wien
deze loerende ooge toebehoorden, tusschen
de tndeu gesist, „heb je geheimen onder me
kaar en mag Harry daar mets var. weten
Nauwelijks waren ze dan ook een poosje
seggeweest, of hij wendde iets voor, dat hem
gelegenheid gat het vroolijxe troepje een
oogenblik te verlaten. De waard keek hem
met wantrouwende blikken achterna. De
Vreemd genoeg had hij op Samuel en Jack
geen acht geslagen, toen die het vertrek
hadden verlaten. Toch ging hij onvermoeid
voort met babbelen tegen zijn onwelkome
bezoekers.
Samuel was intusschen met Jack de trapp
opgegaan.
„Hoort ge 't nu vroeg deze hein.
„Zeker, jongen 1" is 't antwoord, „daar
moet een zieke of gewonde boven in 't huis
Eenige tellen later staan ze voor de gesloten
deur van een zolderkamertje. Daaiuit klinkt
hun liet gekerm van een mensch legen.
„Hier is 't," zegt Samuel, „wacht, daar is
een reet in die deur, gauw eens gekeken, wat
daar aan 't handje is."
Hij voegt de daad bij 't vvooid, maar deinst
van verbazing een trede terug en zegt ha.isug:
„Stil, Jack i kijk jij ook eens, ik begrijp ér
iets van."
Jack kijkt ook door de reet en staat van
vei bouwei eerdheid met den mond wijd open,
alsof hij geen Uen tellen kin en dat hij anders
dan toch nog geleerd, al was bij nooit op
school geweest.
„Hè, een Franschman 1" zegt hij eindelijk,
diep ademhalend.
„Ja, een Fransch matroosje," zegt Samuel,
die nu weer voor de reet staai te turen.
...Maar op die legerstede ligt er nog een,"
zoo gaat Sam voort ui zicli zelf te praten.
„Da's een zieke, hoor, daal kermt hij weer
En wat is me dat Het lijkt wel een officier,
jack, jack, hier is onze plaats met, jongen 1"
Jack zegt van verbazing niets en weet met
of hij lachen ol huilen moet. Hij doet echter
noch het een noch het ander, maar stoot door
een avereclitsche beweging van zijn linkerarm
tegen de deur aan, zoodat deze openspringt.
Oogeublikkeiijk vliegt liet longe matioosje
van zijn stoei op. Bedeesd en bevreesd ziet
het de beide Engelsche soldaten, die daar voor
de geopende deur staan, in het gelaat en zegt
met smekende stem Hebt medelijden!"
fWordt vervolud.)
Nieuws 1 Nieuws 1 Nieuws 11
Komt eens allemaal gauw in t prieelIk
lieb wat te verteilen, waar lullie van zuit
staan te kijken.
iets waar ge nu nooit aan geuacht zoudt
hebben. Zoo zeldzaam en onverwacht, dar ik
't zeil ook haast met gelooven kan.
Wat zou t nu wel zijn, he
Nu, ik zal voorz.chtrg aan vertellen, opdat
de schok niet a! te plotseimg komt, zoodat
lullie er ziek van worden.
Je weet het en je hebt het thuis missciuen
al zoo dikwijs moeten hoeren, dat 't tegen
woordig zuike duren tijden zijn. Alles is even
duur en schraal en eeu van de vexea dingen,
di. wel het duurste zijn, is 't papier. Je kunt je
met voorstehen hoeveel dat 111 prijs met vroe
ger verschilt.
En daarom, om zooveel mogelijk papi„r te
besparen, heb ik de opdracht gekregen om
schrik met uit te scheiden met de kuider
kram.
Allemaal zijn ze thuis toch geabonneerd op
't Zondagsblad en daar staat ook een kinder
krant en veel eeu veel mooiere en verf groo-
tere aE de onze is. Er daarom stei ik voor om
gezamenlijk daarnaar te Verhuizen eu alle
maal neefjes en nichtje te worden, van uien
oom, die ons zeker wei graag hebben wij.
Dan hebben we ook een ruiihoekje en bo
vendien nog een verjaardag kalender, zoodat
we er zekei op voormtgaan.
Ziezoo nu weten jullie het. Na deze ver
schijnt onze courant nog een maar en dan is
't gedaan met de kinderkrant n julhj
Oom Bernard
