DERDE
buitenland
EN BOETE
Door Centraal Europa
FEUILLETON.
ZATERDAG 19 JUNI 1920
HET VREDESVERDRAG MET
TURKIJE-
BRIEVEN UIT BUITSCHLAND.
II.
HOE MEN IN ZUID-DUITSCHLAND
DEN TOESTAND BEOORDEELT.
DE KWESTIE DER AFSCHEIDING.
DE AANSLUITING VAN DUITSCH-
OOSTENRIJK.
Het behoeft geen verwondering te
wekken, dat 'men in Zuid-Duitschland den
toestand, .vooral den poütieken gang van
zaken, in vele opzichten anders beoordeelt
dan in Noord-Duitschland.
De Zuid Duitscher is nu eenmaal een
Keel ander mensch dan de 'Noord-Duitscher,
hij is gemoedelijk, luchthartig, tempera
mentvol, kortom hij is zuidelijk van
karakter, terwijl de Noord-Duitscher zich
nog heden ten dage een waardig afstam
meling betoont van lien, die in oeroude
tijden de woeste, sterke, geduchte goden
der Germaansche mythologie aanbaden en
vereerden vanwege de geestelijke en ze
delijke verwantschap.
Nu is het een teit, dat de Zuid-Duitsche
sinds de éénwording van het groote Duit-
sche rijk steeds door de Noord-Duitschers
door „Berlin" overheerscht zijn; men
heeft het in de Zuid-Duitsche staten wel
gevoe.d, en meermalen vóór, gedurende
en na den oorlog hebben min of
meer alarmeerende berichten de rondte ge
daan betreffende de verhouding tusschen
Noord en Zuid.
Na den oorlog is men zich in Zuid-
Duitschiand meer en meer bewust gewor
den, en het gevolg is geweest, dat men
genoeg kreeg van de Berlijnsche over-
Keersctiing, dat Beieren èvenveel te zeg
gen wilde hebben als Pruisen, en toen
b.v. de slappe regeering van Ebert al te
groote concessie's wilde (of zeide te willen)
doen aan de Noord-Duitsche revoiutionnai-
ren ten tijde van de revolutie in het Roer
gebied, toen heert het in Beieren, in
Wurtemburg, enz. gevaarlijk, dreigend ge
gromd, toen werd er zelfs gewaagd van
afscheiding.
Men accepteert in Zuid-Duitschland niet
langer zonder meer alles, wat het Berlijn
behaagt te decreteeren; men levert cri-
iiek en eischt, dat er ernstig rekening ge
houden wordt met Zuid-Duitsche politieke
inzichten.
Zoo niet,de stok staat achter de
deur, hoewel de Zuid-Duitschers ho
pen, het tuchtmiddel (de afscheiding) nooit
te behoeven te gebruiken, hoewel zij
er in gemoede ook niet aan dénken.
In München hebben wij door de meest
vooraanstaande katholieke politici harde
noten hooren kraken over de politieke
geste van de Noord-Duitsche ook van
Katholieke politici in de laatste jaren.
Der Duitsche rijksregeering onder Ebert,
piet welke meerdere katholieke Staatslieden
vclgens Zuid-Duitsche meening véél te
ver méé-liepen, heeft men véél te verwij
ten; het Centrum had zich volgens
de meening van een der door ons gein-
tervieuwde Beiersche politici, die geacht
mag worden de meening van een groote
piassa weer te geven, niet mede mogen
„bezondigen" aan de averechtscne regeer-
taktiek der in meerderheid roode rijks
regeering, die in alle opzichten, waar het
algemeen volksbelang straffe maatregelen
eischte, veel te slap optrad.
Alle macht hadden de socialisten,
zoo klinkt het verwijtend, en niets
positiefs hebben zij tot stand gebracht
Het arbeids-, het verkeers-, het woning
vraagstuk, 't is alles in steeds peni
beler stadium komen te verkeeren.
In veie aangelegenheden waarin de re
geering in 't aigemeen belang had kunnen
ingrijpen, bleef zij energieloos toezien,
den speculanten b.v. in de papier- en
in de schoen-industrie ruimschoots ge
legenheid latend tot schandelijke speculatie;
bet leer is gcedkooper geworden, maar de
schoenen worden immer duurder, zóó, dat
welhaast niemand uit het volk nog nieuwe
schoenen koopen kan.
Er moest hard gewerkt worden, de
regeering moest daartoe krachtig aanzet
ten, doch er wordt nog lang niet zoo-
yeel arbeid geleverd als voor den oorlog,
we gaan met de arbeids praestatie nog
eerder achteruit dan vooruit.
Er is geen ijzer voor de Binneniandsche
industrie, er zijn geen steenen voor den
huizenbouw, en men laat de arbeiders
piaar r kak staken, met politieke oogmerken,
om loonsverhooging, zoovéél ze willen.
Al wordt li et vaderland ook met den
ondergang bedreigd, de regeering du.d.
bet, dat een groot deel van het volk geen
hand uitsteekt om dien ondcygaug ai te
wénden, aat die orfdergang veeleer
nog verhdóst wordt.
En dat alles, omdat ze in meerderheid
socialistisch is, omdat ze krachtens haar
leer en haar politiek verleden de zedelijke
kracht mist om in afwijking van de
vroeger door haar verkondigde stellingen
—het volk, ook de arbeiders, zóó te re-
geeren, als het (tot haar ontnuchtering)
in de praktijk onvermijdelijk noodzake
lijk blijkt, wil het volk niet geheel geruï
neerd worden.
„Wat denkt u van Duitschland's toe
komst?" zoo vroegen wij aan meer
dere politici in Zuid-Duitschianden
treilend is het dat eensluidend de antwoor
den klonken (de verkiezingen moesten
toenmaals nog gehouden worden):
„Duitschiand kan alléén weer op krach
ten komen, wanneer het de al te linksche
politiek, welke het de laatste jaren uit
sluitend voerde, laat varen; wanneer er
gewerkt gaat worden met arbeidsdwang
met staakverbod, mei (bedachtzame) op
heffing of vermindering van werkloozen-
ondersteuning, met paaj- en perkstelling
aan de anarchie in de iooneischen, met
krachtige maatregelen tegen de duurte,
tegen de speculatie, enz.
„We begrijpen wel, dat een (in meer
derheid socialistische regeering) dergelij
ke maatregelen niet zal kunnen treffen,
en 't is juist dMrom, dat wij alleen
heil zien jn een samengaan van het Cen
trum met de burgerlijke partijen, wan
neer alle burgerlijke partijen gelijk op-
marcheeren, dan kan er (behoudens den
uitslag der verkiezingen) wat tot stand ge
bracht worden.
„Het socialisme is nu toch eenmaal on
mogelijk? Dat is toch gebleken?"
,,'t Is maar jammer, dat de verkiezings
zin van het rechtsche volk over 't 'alge
meen zoo slap is
„En denkt u, dat een burgerlijke re
geering, waarin het Centrum deel neemt
'voor niet gering deel, dat alles zoo maar
klaar spelen zal?
„Ik geef u toe, 't zal véél last
geven, 't zal gedurende eenigen tijd
geweldig spoken, maar't moet! Hei
langzaam werkende vergift, waarmede wij
ons thans dooden, is érger dan een periode
van onrust, hoe catastrophaal die sommi
ge oogenblikken ook dreigen mag.
„Wat denkt u van rechtscne „Put-
sche"?" informeerden wij.
„Och kom! Van recntsche „Putsche"
komt niéts! Die „Putsch"-vrees-aanjaging
is een deel van de verkiezingsactie van
links, die met geen leuzen voor den dag
kan komen. Let u maar eens opwan
neer de verkiezingen voorbij zijn, hóón
men van geen recntsche „Putsche" meer:
„Wat moeten wij gelooven van de
geruchten en berichten betreffende plan
nen tot afscheiding van Zuid-Duitschland
van Pruisen?"
„'t Valt niet te ontkennen, dat er een
strooming geweest is onder de Zuid Duit-
schers, om Zuid van Noord te scheiden,
om beterswil voor het Zuiden, zoo
met de Zuid-Duitsche meeningen en
wenschen niet genoegzaam rekening weru
gehouden, en op 't oogënblik zijn er
ook nog wel mensdien, die tot op zekere
hoogte en voor zekeren tijd het Zuiden
van het Noorden afgescheiden en „vrij"
zouden willen maken, en die menschen
hebben nog wel een aanvoerder ook.
Maar over 't algemeen kan men gerust
zeggen, dat de tegenstelling tus
schen Noord en Zuid voorbij is.
In 't buitenland, vooral in Frankrijk,
had men wel graag gezien, dat het tot
een afscheiding gekomen was, maar 't zijn
laatstelijk vooral de Fransche dwaasheden
in Frankfort, Darmstadt, Hanau, enz
geweest, die bewerkt hebben, dat bij geen
ernstig mensch de gedachte aan afscheiding
nog een rol speelt....
Wil men Noord- en Zuid-Duitschland
sterk aaneen hechten, dan moet men han
delen, zooals de Franschen daar
„Hoe vat men in Zuid-Duitschland,
en meer speciaal in Beieren, de pogingen
tot aansluiting van Duitsch-Oostenrijk bij
Duitschiand op
„Geen Duitscher, geen Zuid-Duitschei
en vooral geen Beier is er, die de aan
sluiting niet hartelijk begroeten zou.
Voorioopig niet om het voordeel: we
weten hier in Duitschiand heel goed, dat
de aansluiting zoowel economisch ais
sociaal-politiek voor Duitschiand een
zware belasting beteekenen zal: Oostenrijk
produceert niet genoeg voor zichzelf (en
wij zelf kunnen ons momenteel niet eens
ietwat behoorlijk voeden I) én het open
bare leven in Oostenrijk is zoo verschrik
kelijk „korrumpiert", letterlijk alles is
in Uostenrijk „aaputt"
Wanneer de Duitschers desniettemin de
aansluiting goedkeuren, ja, tuejuicuen, dan
moet de vergaring hierin gezocnt worden:
Duitschers, vooral Zuiu Duiischeis, en
Duitsch-Oostenrijkers,.'t zijn broèders!
Broeders, die 't goed met eikaar meenen
ren die elkaar niet In nood kunnen zien).
Moge spoedig ook de staatkundige „Aus-
gleich" komen; wij gelooven, dat die
komen móet.
In Engeland wordt dit laatste, Gode
zij dank!, alreeds ingezien.
Een politiek-cultureel belangrijk gevolg
van ide aansluiting zal wezen, dat Zuid
Duitschiand tegenover Noord-Duitschland
van groctere beteekenis wordt, we komen
meer gelijkwaardig tegenover eikander te
staar:, dat zal welhaast dwingen tot
goede verstandhouding.
De katholieken _van Zuid-Duitschland heb
ben nog heel bijzondere redenen om de
aansluiting met vreugde te begroeten
door de aansluiting toch zullen
5 a 6 imi 11 ioen Katholieken komen
b1 ij Duitschiand, dat zich bij den vre
de door den afstand va-n groote ge
bieden, ongeveer 6 millioen Katholie
ken ontnomen zag worden; het Noor
den verliest, het Zuiden wint Ka
tholieken, en zóó zal de aansluiting
van Duitsch Oostenrijk bij Duitschiand
tevens oorzaak zijn, dat een katholiek Zuid
Duitschiand tegen een nief-kathoiiek Noor
den in alle opzichten opwegen zal.
We helpen het den Duitschers, speciaal
den Zuid-Duitschers, en nóg specialer den
katholieken Zuid-Duitschers, van ganscher
harte hopen, dat de aansluiting tot een
feit worde.
Doch in de eerste plaats omwille van...
het arme Duitscn-Oostenrijk, omwille
van het voortbestaan van gausch een volk!
DE DUITSCHE REGEERINGSCRISIS.
Fehrenbach had, toen hy zich bereid
verklaarde tot samenstelling: van het ka
binet uitdrukkelijk verklaard, dat hij
slechts zou trachten een coalitie van cen
trum, democraten en Duitsche volkspar
tij te vormen. Donderdagavond had toen
bij president Ebert een conferentie plaats
waaraan I ehrenbach en Trimborn van
het Centrum, Petersen en Haussman van
de democraten en de méerderheidssoeia-
Ü6ten Mueller en Loebe deel namen en de
vertegenwoordigers Van de Duitsche
volkspartij schijnbaar niet waren nitge-
noodigd.
De demoeraten schenen thanS weer veel
te voelen voor het handhaven der oude
coalitie en ook de linkerzijde van het
centrum schijnt deze coalitie terug te
vvenschen. Men gaat van het standpunt
uit, dat de sociaal-democraten, die voor
een groot deel zelf den vrede van Ver
sailles sloten, ook te Spa moeten verte
genwoordigd zijn. Maar de Duitsche
volkspartij wil in geen geval een welwil
lende neutraliteit tegenover de oude coa
litie innemen. De democraten hebben
Donderdag vergaderd om bun houding
tegenover een eventueel burgerlijk kabi
net te bepalen. Er werd in deze zitting
echter geen besluit genomen.
Zooals wij reeds in een deel onzer vori
ge oplage vermeldden, was Fehrenbach
er gisterennacht nog niet in geslaagd
zijn coaiitie-kabinét sarhen te stellen. De
sociaal-democraten hebben iiilusschoii
nogmaals verklaard, dat zij niet zullen
mededoen en zjj hebben zelfs verzocht
om van verdere nitnoodigingen ver
schoond te blijven.
Met het oog op de conferentie van Spa
zuilen de sociaal-democraten tegenover
het burgerlijk kabinet geen oppositie
voeren zoolang dit kabinet er niet toe
overgaat een politiek te voeren die te
gen de arbeiders zou zijn gericht. De
sociaal-democraten zouden natuurlijk
bun vertrouwen in de nieuwe regeering
niet uitspreken, maar zouden ook geen
motie van vertrouwen wenscheu.
De sociaal-democratische ministers
zouden hun ontslag indienen en de soci
aal-demoera tisahe staatssecretarissen
zouden dat ook doen voor zoover ze z.g.
parlementaire staatssecretarissen zijn.
Alle anderen zouden als ambtenaren be
schouwd worden en dus in functie kun
nen blijven.
Over de weigering van dr. Mayer ver
neemt de „Lokai Anzeiger" nog, dat deze
geen vergunning bad gekregen van de
Beiersche volkspartij om het voorstel
van president Ebert te aanvaarden. Bo
vendien had Trimborn zich niet eens
met üe Beiersche volkspartij in verbin
ding gesteld. Men beeft zich dus tot dr.
Mayer gericht zonder met zijn partij re
scuing te houden.
In welingelichte Kringen te Londen, zoo
meldt de „Daily Mail werd Woensdag
avond verzekerd, dat- na de protesten
van den Turkschen grootvizier bij zijn
aankomst te Parys geüuord te hebben, de
opperste raad het ontwerp van net vre-
destractaat met Turkije zal intrekken.
De Fransche bladen gelooven in tus
schen niet aan een herziening van het
vredesontwerp voor Turkije, waarvan be
richten uit Londen gewagen. De „Matin"
schrijft dat de Geallieerden wellicht van
gedachten hebben gewisseld over de toe
passing en uitvoering van het vredesver
drag, maar gelooft niet dat zelfs het
woord „herziening" daarbij is gebezigd.
De „Matin" ie Romanos, de Grieksche
gezant te Parijs gaan intrviewen en deze
verklaarde dat Griekenland, de voor
naamste belanghebbende, tegen elke her
ziening is en besloten is de toepassing
van het verdrag met eigen middelen te
verzekeren.
DE BESPREKINGEN MET KRASSIN.
De permanente commissie van den op
persten economisehen raad heeft te Don-
den Krassin ontmoet. Er was aanvanke
lijk afgesproken, dat men zou wachten
besprekingen met Krassin te houden tot
dat deze de vragen Jaeantwoord zou heb
ben, die Vrijdag tot hem gericht waren.
Zijn antwoord was gisteren nog niet bij
de commissie ingekomen. Maar, schrijft
het „Petit Journal", Lloyd George, die
van zijn kant ook voorwaarden voor het
openen van economische besprekingen
gesteld had, zou van Krassin zekere toe
zeggingen ontvangen hebben. Bovendien
was Lloyd George er op gesteld, dat de
besprekingen met Krassiu plaats zouden
hebben vóór Avenol, de voornaamste
Fransche afgevaardigde naar Parijs ver
trokken was en vóór de conferentie te
Boulogne, opdat daar het Russische
vraagstuk in zijn vollen omvang bespro
ken zou kunnen worden,
DE BOYCOT TEGEN HONGARIJE.
Der Abend publiceert de door het Oos-
teurijksche spoorwegpersoneel geiroffen
maatregelen om de boycot tegen Honga
rije uit te voeren. Het sneltrein- en per
sonenverkeer van en naar Hongarije
wordt voorioopig gehandhaafd.
Kaar het blad verder meedeelt heeft
de vakvereeniging ,van spoor- en tele
graafpersoneel besloten den lüen Juni te
middernacht de zending van brieven, post
pakketten, telegrammen en draacilooze te
legrammen vane n naar Hongarije geheel
stop te zetten. Uitgezonderd zijn de
berichten voor de Ententemissies.
FRANKRIJK BLIJFT .WANTROU
WEND.
Lefèvre, de minister van oorlog, heeft
in de Fransche Kamer uiteengezet, waar
om FraiiKrijk nog gedurende een zeieren
tijd den tweejarigen dieustpiicüt zul moe
ten hebben. .Vooreerst moe- het zijn rech
ten aan den irijn, in het Oosten en in
Marokko kunnen .verdedigen, klaar zy,
op wie de taaK rust de verdediging van
rraukryk. te .verzekeren, bekommeren
zich meer om den geest van Hunsciuaud,
waar men zich niet gemaKkeiyk by de
neaerntag neerlegt en waar men, onuanxs
net vreuesverurag .voortgaat oor.oösuiate-
riaai te manen, wij moeten, zeiae ae mi
nister, zener niet pëssimisuscn zyn, maar
er is geen enneie reden om al te opti
mistisch te zyn. Dit wii met zeggen, dat
Frauaryk zien zyn overwinning niet be
wust is, maar hei vergeet zijn anderhalf
midioen dooaen, zijn tien verwoeste de
partementen niet. En het wil met, dat
mt opnieuw begint, xrouwens, de oetoo-
giugen, uie Franürijk oniangs aan den
reenter Rijn-oever gehouueii neeft, uewy-
zen wei, nat rraimryn uesloteu is hot
verdrag te doen eerbiedigen. He gevol
gen zyn uitstekend geweest. Zoo heext
n/uitscmaud, dat nauwelijks fxnJ.uOU ton
sieeiLKooi per maand lev crue, gedurende
iuei öuU,uOu ton ge.everd. FrannryK. lieert
niet de taal van het geweld, maar van
net recht gesprotten, den s.orte zcidc de
minister, wiens redevoering warm is toe
gejuicht, dat Frankrijk zijn stryd-
irtucnt intact zou houuen zy liet ook
met het ver-augen haar niet te gebruiken
zomang de bondgenooten mei de volle
dige toepassing .van net verdrag verkre
gen zu.ien hebben.
öüii tRL BtfllCrilEh,
Een sensationeel proces.
Op 25 Juni a.s. begmt ie Berlijn een sen-
sauoneei ponnen proces, voor ue gezworenen
veisciiijnen ae comniunisieu. die verlenen
.aar oen laniroouwnispecreur Blau vermomd
nebben.
Den 7en Augustus van verleden iaar werd
un het landweeiKanaai ner lyk van uispecrem
niau opgenaaid, het was met touwen zoo
vast gesnoerd, dat ae krnetn 101 aan ue horst
Kwamen, ü.t net enuerzoek bleek wemra aat
iner een pouueke rrusuaad ui het SDei was.
öiau nad te Muncnen in coinmumsJscne
klingen veikeerd en wera aaar ais agent pro-
vocaieur ontmaskerd. In gen «me verga denn#
werd daarop besloten./ Blau van kant te ma
ken. Een teekenaar, Herm genaamd, kreeg de
opdracht Blau naar Berlijn te roepen en hem
aldaar te laten vermoorden.
Op een vergadering van Berlijnsche com
munisten, waar Blau ook was verschenen,
werd hem plotseling gezegd, dat men wist
wie hij was. Men wilde hem toen eerst op het
Tempelhofer-veld vermoorden, maar dit plan
werd niet uitgevoerd. Een arbeider Pahl ge
naamd stelde zijn woning als gevangenis
voor Blau ter beschikking omdat zijn ouders
uit de stad waren. Blau werd naar deze wo
ning vervoerd en aldaar door een met een re
volver gewapend man bewaakt; 4 andere man
nen bewaakten het huis. Blau werd toen met
morphine bewusteloos gemaakt en naar de
woning van een anderen aangeklaagde ge
bracht. Men gaf hem eerst wijn met morphine
te drinken en nadien wurgde men het slacht
offer. De geheele omgeving van het huis werd
op het tijdstip dat dit drama zich afspeelde
door de aanhangers van de daders bewaakt.
Het lyk werd in het water gewoipen.
Er zijn drie beschuldigden, die echter be
weren onschuldig te zijn. Ze werden
door de vroegere processen bekende advoca
ten Weinberg en T. Liebknecht veidedigd. Het
proces zal vermoedelijk 4 dagen duren.
Na de „drooglegging" der Ver. Staten.
Naar uit New-York wordt geme.d, zijn,
sinds de V. S. dioog zijn, de stoomschepen,
die op Europa en op Cuoa varen altijd prop
vol reizigers geweest. Op elk schip was een
hofmeester, die belast was met den drankver.
koop, overwerkt. Onlangs verheien in één
week 14.000 personen New-York, om zeetei-
zen te gaan ondernemen. Op een Briisdr
transatlantisch vaartuig bedroegen onlangs
gedurende één overtocht de ontvangsten aan
de schenktoonbank 5025 dollar.
De scheepsofficieren beweren, dat personen,
die vroeger op een overtocht geen drank ge
bruikten. dit tegenwordig wel doen. Lieden
die voorheen er ééntje namen, pakken er te
genwoordig drie of vier. Lang vóór de ge
legenheid om te drinken aan booid open is,
staat reeds een lange rii van lieden te wach
ten; en menschen die vroeger tevreden waren
met één cocatail vóór tafel, laten ttians hun
diner in den steek om enkel maar te drinken.
Op een vergadering van aandeelhou
ders van Brunner Mond and Co. te Liverpool
bleek zooveel verzet te heerschen tegen het
voorstel van commissarissen om lOtJ.uiMJ pa.
st. te schenken aan universiteiten en andere
inteilingen in Engeland ter bevordering van
wetenschappelijk onderwijs en onderzoek, aat
de voorzitter Sir John Brunner het voors.el
weer imrok met de opmerking, dat 't „ifirt bci-
tengewoon kleins voor een groote maaiscnap-
pi] was.
De Belgische regeering heeft 25.000
Rank ter beschikking geste,d van het ge
meentebestuur van Spa om de stad ter ge
legenheid van de conrerentie te versieren.
Men weet, dat de Bergen de Brussels,
het 6chip van kapitein Fryan. te Zeeorugge
gelicht en daarna aan Engeland ten ge
schenke hebben aangeooden, welke honelyJc-
heid de Engeische regeering nean.woord
heeft, met bekend te maken, dat hei schip in
het openoaar geveild zal worden.
De Brusselsche Boir zegt nu. dat als dat
plan dooigaat. aan Betgië de kosien ver
goed dienen te worden die zij aan het lich
ten van het schip besteed heeft.
Naar de Daily Fxpiess meldt heeft
Konstanavn, de gewezen kouing van Grieken
land. die te Saisomaggiore een baosuur need,
op verzoek van de regeering te Rome het
italiaansche grondgebied veriaten en is naar
Zwitseriand teruggekeerd.
Het officieeie verslag over de wina-ien
van de s^eenkoolnüveheid in Engeland over
het kwartaal, dat 31 Maart geeinaigd is,
stelt de productie op 62 nnllioen ton en ue
winst op 141/4 millioen pd. st.
in het jaarveis.ag van de Nationale
unie van Engeiscne navenaroeiaers en zee
lieden wordt gepleit voor aeeineming van
de werknemers aan het beheer van ae ha
vens ie Lo nden.
Havas meiüt uit Meaux, dat de histori
sche moieus geheel vernield ziin. De schade
bedraagt 2 millioen frank.
le Rosizm en bcnoppinitz in bilezië
zijn de stanaoeeiuen van keizer Wdhehn 1
en keizer Erieor,ca des nacuis mei oeüuip
van dynamiet oescnadigd. Het eeiste is to
taal vernield, het tweede is van zyn voet
stuk geworpen.
Den laagten tbd traden de fabrieksar
beiders uikwijia zeer onheoueujK op tegen aet
treinpersoneel, vo.gden hun bevelen met
op en pieegden aneaei baidaoigneid. De
spoorwegdirectie te Keuren üieigae uaarom,
ais deze wantoestand niet opnteid. ae werk-
mansiremen te zuilen alscnanen. Daar nu
de artoeioe,s van Krtipp te Knemnausen zich
weer aan een dergelijk reit scnuidig gemaakt,
ueboen. heeit de directie te Keulen verschil
lende wentmansueinen voorioopig voor een
week geschorst
iVrjj tv»"- het Engelsch van A S. Swan;
Qeautariseerdig vertaling
b, j' r
Geoffrey had met zijn laatste woorden hel
hart zijns vader pijnlijker getroffen dan hij
zelf vermoedde. Want veel was in strijd
jnet de woorden welke Arthur Faussit tot zijn
jongslen zoon gesproken had, had hij in
zyn jeugd zelf de zaden gestrooid voor de a
hitteren oogst dien hij thans maaide
HOOFDSTUK IL
DONKERE SCHADUWEN,
De heer Faussit voelde zich na de opwin
dende scène met zijn oudstein zoon niet meer
tot werken in staat en geen tien minnleu
nadat hij Geoifrey zoo met geweld uit zijn
kantoor verwijderd had, drukte hij op de
electrische schel en gaf last dal men hel
rijtuigje zou inspannen, waarin hij gewoonlijk
van huis naar de mijnen en terug reed.
Het was nu zes uur en zeven uur ,was
«tenstijo
De bediende, die GeoUrey net kantoor had
zien verlaten, had zich gehaast aan de an
deren te vertellen wat hij gezien had, en de
heer Faussit werd door degenen, die dito
hij de vensters zaten, bij zyn vertrek me,
meer dan gewone belangstelling gadegesla
gen. Maar niemand bemerkte iets van den
schok dien de oude heer te doorstaan naa
gehad. Zijn gelaat stond misschien nog we,
strenger dan gewoonlijk, maar dat was alles
liy nam zeil de teugels en liet den knaap,
die hem gewoonlijk reed ,op het achter
bankje plaats nemen.
De afstand tusschen de mijueu en het sla
tige landgooed Brauethorpe Hall was onge
veer twee mijlen en de weg liep midden
door de dorpea BraneUiorpe en Galley. By
een klein huisje iu roode en witte steen,
dat aan den ingang van Brauethorpe stond,
een eindje van den weg af, hield Faussit
de paarden in om rustiger te kunnen kijken
tiet was een iust om te zien hoe helder en
goed verzorgd huis en tuintje er uitzagen.
Het gras was kort geknipt en al was de tijd
voor bloemen er met, een enkele groep ua-
jaarsbioemen verlevendigde toch nug hel as
pect en hel geheel was een voorbeeld van
wal goede smaak en zin voor orde van een
eenvoudige werkmanswoning maken kunnen.
Aaron Fletcher was een der beste werk
lieden van de baussits. Maar terwyt de oude
beer langzaam het üuisje voorbij reed, dacht
hij minder aan de uitiuuuUnde karaktereigen-
scnappen van den vader dan aan de dochter
iot nu toe bad Faussit het bestaan van net
jonge meisje nauwelijks vermoed, iioe recht
vaardig en weiwilieud patroon tiij ook was.
met de gezinnen en de particuliere zaken en
oelangen zijner ondergeschikten liet hij zich
ueei weinig in.
Terwijl mj nog opzij uitkeek, jn de hoop
bet meisje voor eeu der vensters te zie"
verschijnen, vroeg hij zich at of hij het ge
val aan zyn vrouw zou vertellen, in iedei
geval zou ny eenige verklaring moeien geven
van Geolfrey's vertrek, maar hij diichl er
niet aan op zijn woorden van straks terug
te komen. Tocü had hij voor z.chzell zyn be
dreiging in zooverre verzacht, dat by zien
voorgenomen had met zijn zoon te spreken
over een vestiging iu Canada, en liem daar
voor de noouige middelen te verschaiteu^
in 11 s de jonge man waaruorgea wilde gevein
voor een soheder levensgedrag.
De fortuin was hem gunstig, want juist
toen hij het huisje voorbijreed, trad er een
meisje uit naar builen, dat haastig den weg
overstak. Het was een slank kind met een
mooi trisch gelaat, voorzoover hel door deu
rand van haar zwart-i'iuweelea hoed le zien
was. Ze zag er eenvouoigcr uit dan ue meeste
meisjes uit den werkumnsSiaud. Haar gelaal
was bleek, maar zy bloosde toen de neer
iaussit baar aankeek.
„Weet je soms oi dal de dochter van Aaron
Fletcher is, Tom," vroeg Faussit aan zijn
bediende.
,Ja meneer."
„is het zyn eenige dochter?"
"Dat geiool ik weE Er zyu ook nog twee
zoons dal zijn een paar rare kerels."
„Zoo, en doet het meisje de huishouding'/"
„Ja, want de vrouw van Fletciier is ai Dag
dood."
„Zoo," was het eenige antwoord vau
Faussit, en er kwam een narde trek om zijn
mond hij ae gedachte hoe wreed het was den
vrede in üet gemoed van een meisje le ver
storen dat ztnke ernstige plichten te ver
vullen had. Maar hij wist nu eeumiaai, dal de
gedachte aan anderen bij Geollrey's hande
lingen nooit voorzat. De heer en mevrouw
faussit hadden eenige hoop gekoesterd, dai
hierin verbetering zou komen toen hij spoe
dig na zijn terugaeor uit Uxlort zjch verloofde
met Clara Aneriey, de vriendin en speelge-
noote van zijn kinderjaren, maar dit engage
ment was helaas slechts van korteu duur ge
weest. Hel was door Clara's vader met naar
voikoinen toestemming verbroken en de oude
heer mm aucen vermaard, dal Cieourey eerst
maar eens wal meer leveuserust moesi toonen.
Maar tot dusver had de jonge man met de
armste pogmg gedaan om zijn leven te beie
ren en imusscüen was alle verkeer lusscuen
BraneUiorpe flail en üel huis le Feiesla,
waai' de lamide Aueriey woonde, verbroaeu.
De heer Faussit en zyu vrouw betreur
den dit ten zeerste Geoffrey's vader, of
schoon allesbehalve teergevoeug in uarls-
aaugelegennedeu, had Clara ieereu liefhgbbcn
en waardeeren alsol hel zyn eigen kiud was.
Urn haar geen verdriet fe doen had uy Geof-
trey veel vergeven en had hy gezwegen over
ueei wal dingen, die hy omireui den licnlziu-
rngen knaap geuourd had in de uoop, dat
Uiara, als ze eenmaal getrouwd waren, een
heter mensch van hem maken zou.
^Niets meer aan te doen,sprak hij nu Dij
zicüzeif, „alleen de harduejd van het ieveu
en hitler,, nood kunnen hem tnaus nog op
het goede pad breugeu."
In deze weinig opgewekte stemming roed
hy door de mooie tanen van Graueihorpe
l'ark naar bet oude landhuis, dat ai zooveel
zorgen binnen zyn muren had zien dragen.
(Wordt vervolgd.)
