SCHULD EN BOETE
Ter sociale verzoening.
BUITENLAND
ONS VR00LIJK HOEKJE
Kerk en School
FEUILLETON.
DINSDAG 22 1UNI 1920
HET TWEEDE CONGRES VAN DEN
R.-K. CENTRALEN RAAD VAN
BEDRIJVEN.
J I.
DE BIJEENKOMST TE BOULOGNE.
Oe Duitsche kabinetscrisis opgelost.
DE BOYCOT VAN HONGARIJE.
GEMENGDE BUITENL BERICHTEN,
Als ware het de ida® van gisteren. zóó
levendig! herinneren wij ons nog de heerlijke
IRöomsdie Paaschkboodsdiao van het vorig
jaar, meldende, dat de leiders van werkge
vers- en werknemers-organisaties besloten
hadden een koene poging te wagen tot dege
lijk. tot blijvend zoo mogelijk tot volle
dig herstel van den socialen vrede op
grondslag van christelijke solidariteit.
Men zou het liberalisme, het egoïstische
liberalisme van ieder voor zich en.nie
mand voor allen, waarmede Katholiek Ne
derland ondanks zichzelf en ziin schoonere
beginselen ten deele wel mee had moeten
doen, van zich af schudden, hoe ongemak
kelijk, dat ook gaan zou; werkgevers en
werknemers, zij zouden elkaar broederlijk en
één in Christus de hand reiken om in vrede
en eensgezindheid voortaan samen te werken,
als kinderen van een zelfden God. kinderen,
die weliswaar ongelijk zijn in rang en etand,
in geestelijk en stoffelijk bezit, doch die niet
temin geen ©ogenblik uit het oog verliezen,
diat zij naar een zelf de eeuwige bestemming
geroepen zijn, en dat zij om die gelukkige
eeuwige bestemming te bereiken op aarde,
ook in sociaal opzicht, zóó moeten leven als
God het gaarne ziet.
In vrede, in liefde, in onderlinge waardee
ring, in erkenning van elkanders rechten,
met den emstigen wil, door onderlinge
vriendschappelijke samenwerking het maat
schappelijk geluk te herstellen en te bevorde
ren. 1
Onder Rootnschen geen klassenstrijd 1
Niet alleen niet, omdat het gebleken is,
öat er met klassenstrijd op den duur toch
niets te bereiken valt en dat het klassenstrijd-
predikende socialisme de maatschappelijke
ellende slechts verergeren kan, maar vóór
alles omdat onder Roomschen geen materia-
listisch-economische strijd, zooails die volgens
de socialisten gestreden moet worden, past;
omdat de Katholieken, met hun eeuwige be
stemming voor oogen, hun leven op aarde
moeten beschouwen als een dóórtocht. waarop
tói het eeuwige geluk kunnen verdienen.
Door zich te gedragen haar Gods hart in
rechtvaardigheid en liefde, door ook den even-
mensch op aarde reeds zoo gelukkig mogelijk
te maken.
Omtrent Pasdien van het vorig kar is men
zich sterker dan ooit bewust geworden van
de waarheid, dat er geen sociale kwestie
meer zou bestaan, als alle menschen van
stonde af aan geheel volgens de Katholieke
leer zouden gaan leven, en verheugd om de
overtuiging, dat de wereld derhalve niet aan
wanorde, aan anarchie orijsgegeven: zou be
hoeven te worden, indien de christelijke begin
selen ook op economisch gebied maar in
praktijk werden gebracht, kondigde men de
verzoening van werkgever en werknemer aan.
Die verzoening was evenwel spoediger aan
gekondigd en bewilligd danom uitgewerkt;
jn ons uiterst gecompliceerd bedrijfsleven
toch stelt men zoo maar niet in een omme
zientje de regels vast. volgens welke werk
gevers en werknemers in de talrijke, zeer on
derscheidene en ingewikkelde bedrijven' heb
ben te leven, om „vanzelf den christelijken
solidariieitsvrede tusschen patroon en werk
man beide in meest uitgehreiden zin
mogelijk en vooral duurzaam te maken.
Daartoe is veel studie, veel overleg en veel
welwillendheid van beide zijden noodig.
Het Katholiek georganiseerde Nederland
zet in deze dagen ziin tweede schrede in de
richting der sociale verzoening in christeli])-
ken ffccst.
Zijn tweede schrede eerst. doch. waar
het Katholiek georganiseerde Nederland zich
sinds Pasclien van het vorig jaar inten
siever dan ooit beijvert orn den socialen
vrede in de economische samenleving her
steld te kriigen. door de rechtvaardigheid
en de liefde te doen zegevieren, daar wordt
gestapt met zevenmijlslaarzen
Het eerste Congres werd ten vorige jare
in de maand Juli gehouden, en zóóver
bracht ons reeds die eerste schrede m de rich
ting van het verheven doel (de verbroedering
van wat het liberalisme tot viianden ge
maakt had en van wat het socialisme tot
steeds verbitterder viianden wil maken), dat
er bepaalde condusie's werden aanvaard,,
waarin de als-elkander-vijandig beschouwde
parten openlijk en met klem haar verbroe
dering en verzoening vastlegden. welke
conclusies slechts nader uitgewerkt behoefden
te worden om voor werkgevers en werknemers
in de onderscheidene bedrijven tot richtsnoer
te wezen tot practische sociale verzoening, tot
blijvenden vrede.
Wat tijdens h;efc eerste congres in
g-roote trekken was aangegeven, dat werd
bij den aanvang van het nieuwe jaar 1920
ia statuten vastgelegd en zie, de
grondslag was gelegd, waarop alle
werkgevers en alle werknemers hunne
naar beide zijden eerlijke ov|ereenkom-
sten konden stichten; de idéé der goe
de, der Christelijke sociale verhouding
was in tastbaren vorm gezetl
f
Er is door Katholiek Nederland1 op so
ciaal-economisch gebied sinds Pasclien '19
en niet het minst ook sinds Nieuwjaar
1920 giganten-werk verricht.
De organisatie toch, welke de noodza
kelijke voorwaarde moet heeten voor de
verwezenlijking van het bedrijfsraden-
systeem een geweldig omvangrijke en
moeilijke, ingewikkelde kwestie werd
bewerkstelligd, zóó, dat thèns, na betrek
kelijk korten tijd', het tweede Congrles
van dén R.-K. Centralen Raad van Be
drijven gehouden kon worden in de stel
lige overtuiging, dat men vóórt ging bou
wen op vasten bodem, zéker van geluk
kig succes.
Want dht is de groote beteekenis van
dit tweede bedrijfsradencoogres, deze
tweede schrede in de richting der sociale
verzoening dat het vasteren vorm
geeft aan ons Roomsche streven naar
economischen vrede, dat het ons dien vre
de nader brengt, allereerst door de be
handeling, welke men ten Cotngresse het
model voor een Collectieve Arbeids-Over-
eenkomst de basis voor de practijk
van ons Roomische streven naar socialen
vrede ten deel heeft doen vallen.
't Was Mr. Carl P. M. Romme, die
nadat door de opdracht van eene H. Mis
en door de opdracht van tallooze H. Com
muniën, het welslagen van het Congres
van God was afgebeden, en nadat de
voorzitter van 't Congres, Mr. J. A. Ver
aart, de bijeenkomst geopend' had met 'ia
speechje, waarin' terecht mocht worden
geconstateerd, dat de bedrijfsraden-actie
geen „eendags-vlieg" was geweest, gelijk
van zekere zijde was voorspeld en
gehoopt, 't was Mr. Carl P. M. Rom
me, die de eer genoot, in de eerste zit
ting van dit Congres het door heem met
veel talent ontworpen model voor een
Collectieve Arbeids-Overeenkomst toe te
lichten.
De heer Romme blijkt zijn taak zwaar
opgevat te hebben.
Zóó zwaar, dat hij reeds bij voorbaat in
herinnering bracht, dat alleen de liefde,
de Ghristabjke liefde, hulp zou kunnen
brengen in deze materie dat alleen de
lietfde in de sociale kwestie het oplossen
de woord zon kunnen spreken, dat de
organisatie van de lietfde gepropageerd
moest worden dn den strijd tegen den
haat.
Niet ten onrechte en niet zonder reden
beriep de heer Romme zich op de liefde;
wanneer immers de werkgever stódn
blijft op wat hij etxaitelijk ziin „recht"
zou kunnen noemen in onze, nog immer
aam liberalisme lijdende samenleving en
wanneer de arbeider „rueksiehtlos" zou
blijven streven naar steeds méér, zonder
bedachtzaam omstandigheden en toestan
den in aanmerking te nemen, en zijn
plicht zou afmeten naar wat minimaal
van hem geëischt kan worden, dan
komt er vam de schoone solidariteit en v.
den socialen vrede in de praktijk van
het leven, waarvan de regelen vastge
legd moeten worden in het Collectief Ar
beidscontract, bitter weinig terecht.
Wat niet wegneemt, dat het door den heer
Romme ontworpen model voor een collec
tieve arbeidsovereenkomst een knap stuk werk
is, dat. naar wii duwen wertrouwen (de stem
ming daarvoor hadl heden nog niet plaats)
zonder veel amendatie zal worden aangeno
men.
Met overtuiging sprak de heer Romme zijn
toelichting; een enkel weinig of niets hetee-
kenend amendementje wilde hij wel overne
men, dodh déar, waar het z.i. voorwaar
den gold voor den bedrijfevrede. wilde hijivan
geen wijziging weten.
Het o.i. eenig juiste standpunt!
ONDER BONDGENOOTEN.
Gisteren is te Boulogne, de vergade
ring begonnen, waarop vertegenwoordi
gers van alle geallieërde landen tegen
woordig waren, die ook aan de conferen
tie van Spa zullen deelnemen.
Het geldt een bespreking vooraf, om
tegenover Duitschland tot een gelijk-ge-
zinde houdisg te komen.
Vooraf echter Rebben Millerand en
Lloyd George plotseling besloten om j.l.
Zondag nogmaals te Hythe samen te ko
men en de gedragslijn van Frankrijk en
Engeland reeds te bepalen, vóórdat de
overige bondgenooten samen komen.
13811;
Ina. Krassin
de veel besproken agent der Russische
Regeering te Londen.
Op die geheimzinnige bijeenkomst ach
ter de heuvelen van Hythe is alleen de
Grieksche leider Venizelos toegelaten.
Omtrent de samenspreking tusschen
Lloyd George en Millerand lekte het vol
gende uit:
Een communiqué over de conferentie
te Hythe behelst het volgende: De Fran-
sche regeering heeft zich vereenigd met
de opvatting van de Engelsche regeering
dat het tempo waarin de Duitsche re-
geering de bepalingen van het tractaat
van Versailles nopens de ontwapening
uitvoerd hoogst onbevredigend is. De twe
regeeringen zijn daarom overeengekomen
aan de conferentie der geallieerden te
Boulogne aan te bevelen, dat hun mili
taire raadslieden last zullen ontvangen,
zich onmiddellijk te verstaan over de be
spoediging van de uitvoering van de be
palingen van het vredestractaat, die de
Duitsche wapening zoowel in manschap
pen als materieel betreffen.
In de Eeho de Paris schrijft Hutin, na
gewaagd te hebben, van het optimisme,
dat Millerand bij gjjn vertrek aan den
dag legde, dat de conferentie te Hythe
ook ten doel heeft zekere financieele
■vraagstukken te regelen, waarbij alleen
Engeland en Frankrijk belang hebben.
Het is deze kwestie; tijdens den oorlog
hebben Engeland en Frankrijk tegenover
de Vereenigde Staten een schuld op zich
genomen, waarvan Frankrijk's aandeel 12
milliard is. Het zou er nu om te doen
zijn, het beginsel vast te stellen dat En
geland erin zou toestemmen op de stor
tingen te wachten, die Duitschland aan
Frankrijk zal doen, om weer in het be
zit te komen van het bedrag van zijn ei
gen vordering op Frankrijk.
Wat de Duitsche, schuld betreft, die te
Boulogne ter sprake komt, zegt de Ma-
tin, dat de Fransche en Engelsche des
kundigen een stelsel in elkaar hebben ge
zet betreffende de uitvoering van de fi
nancieele bepalingen .van bet tractaat
waarvan de groote lijnen deze zijn: De
geallieerde schnldeisehers verstaan er
zich over van Duitschland een jaarlijk-
sche storting te verlangen van ten min
ste 5 milliard gouden marken en geven
vervolgens een reeks van groote interna
tionale leeningen uit, waarvoor de jaar-
lijksche stortingen van Duitschland als
onderpand dienen. Van het bedrag van
die leeningen zuilen de geallieerden een
zeker percentage aan Duitschland af
staan, om het aan te moedigen tot arbeid
en het te helpen zijn schuld te betalen.
De door Duitschland uitgegeven obliga
ties krijgen dan een zekere waarde.
Bovendien heeft Duitschland er in de
eerste plaats belang bij om te werken en
zich geen wanbetaler te toonen. Zijn lot
is verbonden aan dat van zijn schuldei-
eehere.
De Times zegt nog, dat d© conferentie
te Hythe besloten heeft, dat Duitschland
de schadevergoeding zal moeten voldoen
In den vorm van jaarlijksche stortingen,
welke grooter kunnen gemaakt worden
volgens zijn betalingsvermogen. Het mi
nimum van de jaarlijksche storting zal
drie milliard gouden manken zijn.
Volgens de Temps heeft de gezanten
conferentie besloten, dat, indien een le
ger van 100.000 man voor Duitschland
niet voldoende is om de biunenlandsche
orde te verzekeren, Duitschland zijn toe
vlucht zal mogen nemen tot het instellen
van districts-politie-troepen.
Uit onderstaande berichten volgt voorts
wat Venizelos te Hythe heeft bereikt:
HET TURKSCHE VREDESVERDRAG.
De correspondent van Reuter te Hythe
verneemt uit Grieksche bron, dat de con
ferentie, na Venizelos, maarschalk Foch
en generaal Wilson te hebben gehoord,
de militaire maatregelen tot verzekering
van de uitvoering van het Turksche vre
desverdrag heeft besproken. Naar verluidt
beeft de conferentie de voorstellen van
Venizelos aangenomen.
Een bataljon infanterie is in allerijl
naar Konstantinopel vertrokken. Een
kruiser en alle beschikbare torpedojagers
gaan ook naar bet Oosten.
De Daily Telegraph schrijft, dat de
ministers te Hythe berichten ontvangen
hadden, die volkomen overeenkwamen
met de rapporten van admiraal De Ro-
beck en zijn mede-hooge-commissarissen
te Konstantinopel en kennis hebben ge
nomen van de uiteenzetting vaif den mi
litairen toestand door Sir Henry Wilson
en Maarschalk Foch die bet volkomen
eens zijn over den aard van de noodige
maatregelen.
Beide zijn overtuigd dat bet noodzake
lijk is den opmarsch van Moestafa Kemal
pasja naar de Oostkust van de Zee van
Marmora (waar Inrnid ligt) en naar de
zee-engten te doen mislukken en de Tur
ken zoowel in Europa als in KJein-Azië
duidelijk te maken, dat de Entente-regee-
ringen niet van plan zijn zich door be
dreigingen of daden van geweld van bun
stuk te laten brengen.
Alle Engelsche schepen van bet eerste
en vierde eskader zijn reeds in bet oos
telijk deel van de Middellandsche Zee,
behalve de Centurion en bet slagschip Ce
res, die bevel hebben gekregen zich ook
daarheen te begeven. Blijkbaar wordt de
geheele Middellandsche zeevloot in den
Levant samengetrokken.
(Havas). De bijeenkomst is gisteren om
half twaalf begonnen en is om half twee
geëindigd. Het communiqué zegt; De con
ferentie. waaraan de gedelegeerden van En
geland, Italië, Japan. België en Frankrijk
deelgenomen hebben, heeft haar program al
dus vastgesteld: financieele kwesties en
schadeloosstelling van Duitschland, mili
taire kwesties in zake de ontwapening van
Duitschland. de Oostersche kwestie, de
Russische kwestie.
De beraadslagingen des ochtends gingen
over de financieele en de militaire kwesties.
De financieele deskundigen, die belast zijn
met het onderzoek van de vroegere ontwer
pen. zouden gisteravond aan die conferentie
een gemeenschappolijiien tekst voorleggen.
Foch en Wilson zouden eveneens voor gis
terenavond een ontwerp klaar maken voor
een nota aan Duitschland in zake de ont
wapening zoowel wat betreft de effectieven
als het materiaal,
De Rijkspresident heeft den president van
de Nationale Vergadering, Dr. Fehrenbach,
benoemd tot rijkskanselier. Deze heeft de
benoeming aangenomen. Men verwacht, dat
de voorloopige onderhandelingen over het
vormen van een ministerie nu wel spoedig
tot een resultaat zuilen leiden, en dat
Fehrenbach Donderdag bij het bijeenkomen
van den rijksdag het nieuwe kabinet zal
kunnen voorstellen.
De formule, waarover de 3 partijen Cen
trum. democraten en Duitach© volkspartij,
het gisteren eens werden, luidt als volgt:
„De eerste zerg van de regeering is d© her-
opbouw van X)uitschian>d en de refteeriu#
wil deze op den grondadafir van den be-
staanden republikeinschen staatsvorm ten
uitvoer brengen. Het zal moeilijk zijn een
formule te denken, die meer ruimte voor
verschil van opvattingen toelaat.
Het kabinet zal waarschijnlijk bestaan
uit Fehrenbach, rijkskanselier: Kooh (demo
craat) binnenlandsche zaken: Gessier
(democraat) verdediging, dr. Wirth (Cen
trum) financiën: Giesberts (Centrum) post
en telegraaf; Hermes (Centrum) levensmid-
delenvoorziening. Dit zijn allemaal oude be
werken, Stegerwald. van de Centrumpartij
wordt minister van verkeer, terwijl van de
Duitsche Volkspartij dr. Heinze de porte
feuille van justitie krijgt en dr. Becker nit
Hessen d© leiding van het riiksdepartemerut
van d© schatkist op zich neemt. Streseman
en von Kardorff wenschen niet in aanmer
king te komen. Een minister voor economi
sche zaken was gisterenmiddag nog niet
gevonden.
Geheimraad Simons wordt minister van
ubitenlandscke zaken. Simons had eerst ge
weigerd, maar heeft zich laten bepraten. Hij
was een van de medewerkers ma graaf
Brockdor f - Iiantaa u te Berlijn en te Ver
sailles.
Uit berichten uit Boedapest blijkt, dat
Hongarije eveneens gereed en besloten
is. krachtige wedervergeidingsmaatregelen
tegen Oostenrijk t© treffen. Er worden reeds
tweehonderd wagons tarwe en tweehonderd
waggons maie uit Jugoslavië en ook een
groote hoeveelheid petroleum, die Oosten
rijk van Roemenië gekocht heeft, door Hon
garije opgehouden.
SPOED GEWENSCHT.
,Ik heb vandaag een nieuwen hoed voor
mijn vrouw gekocht. Wat heb tic gedraafd'
om 'm thuis te brengen!"
„Gedraafd? Waarom?»
„Wel anders was 't ding weer uit de modi
eer ik thuis was!"
GEEN MOEITE VOOR NIETS!
Een onzer verslaggevers kwam op '8
fietstocht door Pummelsdorp en zag dat
daar de heide in brand stond. Natuurlijk
wou hij alles zien. om 'n pakkend verslag
te kunnen uitbrengen; dus klom hij ia de
eenigen Pummelsdorpschen lantaarnpaal,
teneinde over de hoofden der toeschouwers te
kunnen heenzien
Dit wekte den toom van den Pummels
dorpschen veldwachter .,Wil je er wel
eens uitkomen ?"riep hij. „Liever niet," zei
onze verslaggever, „ik moet alles zien
ik ben van de pers. redacteur-verslaggever,
ik moet er een verslag van maken
Je moet er toch uit," zei de veldwachter
,,Ik begrijp trouwens niet waar ie je zoo
druk voor maakt. Morgen kun je alles in de
krant lezen 1"
De staking van de Marconisten heeft
een ernstige wending genomentoen het pas
sagiersschip Belgie van de White Star en het
passagiersschip Haverford van de American
Line op het punt waren om naar Amerika
te vertrekken, gelastten gemachtigden van de
Unie van matrozen en stokers de bemanning
aan den wal te komen en het werk te wei
geren aan boord van schepen, waar „onder
kruipers" het werk der marconisten doen.
Bij de gisteren gehouden nemeente-
raadsverkiezingen te Beriiin. bleek weeir een
sterk aangroeien van de onaihankelyken en
der burgerlijke partijen. Bij alle partijen was
de opkomst gering.
Te 'leiier an is in den nacht van 15 op
16 Juni een Kaukasische samenzwering op
dekt tegen den Sjah en de ministeis. Mili
taire voorzorgsmaatregelen ziin genomen.
De toestand in de Palts is weder- nor
maal.
De Italiaansche regeering maakt be
kend dat het onlangs te Napels van stapel
gdoopen slagschip Garacciolo, dat reeds als
verouderd wordt beschouwd, aan den üoog-
sfcen bieder zal worden verkocht.
Drie gegadigden hebben zich al aange
meld. Een ervan wil het schip tot transat
lantische mailboot inrichten, een ander wil
er een vrachtschip van maken.
Te Osuabrück is het Zaterdag op de
markt tot verzet tegen de hooge prijzen ge
komen. De koopers weigerden de verlangde
prijzen te betalen en stelden ten slotte zelf
lagere prijzen vast. Zoo werd fruit en groen
ten in plaats van voor 4 mark voor bü pf.
verkocht, vleesch en boter in piaais van voor
26 voor 12 mark.
De verkoopers schikten zich na eenig tegen
spartelen in het onvermijdelijke.
's Middags kwam het tusschen de burger
wacht en een menigte die wilde plunderen,
tot een bloedige botsing.
Een kunsthonigiabrikant te Keulen kocht
een partij vijgen voor 300.000 mark. Hij
maakte er evenwel geen honig van. maar ver
kocht de partij voor het dubbele bedrag aan
een koffiesurrogaaffabriek. De rechtbank ver
oordeelde hem tot 3 maanden gevangenis
straf en 100.000 mk boete en de vijgen wer
den in beslag genomen. De eisch van het O.
M. luidde slechts 30.000 M. boete, maar de
woekerrechthank achtte bovengenoemd vonnis
meer in overeenstemming tot de overtreding.
Te Cranenbuig. aan den weg Nijmegen
Kleef, is een automobiel, volgeladen met
sigaretten, die men wilde binnensmokkelen,
door de douane in beslag gonomen.
EEN KLINKEND PROTEST.
Door 't Uitv. Comité van de voor dc
salaris-actie samenwerkend© R.-K. Ver-
eenigingen van Onderwijzers en Onder
wijzeressen in Nederland, is namens vele
duizenden Katholiek© onderwijzers en
onderwijzeressen een protest ingediend
tegen „het onwaardige, en laakbare be
drijf der obstructie in de Tweede Kamer.
Het keurt in 't bijzonder ten sterkste af,"
dat kamerleden-onderwijzers hebben
medegewerkt, om de salarisverbetering,
dat groote belang van het onderwijs, de
onderwijzers en ons geheele volk, op,
lichtzinnige wijze in de waagschaal te
stellen, ondergeschikt te maken aan poli
tieke oogmerken, en voor 't minst, door
de vertraging op schromelijke wijze te
schaden.
Het uitvoerend Comité bestaat uit
d© heeren: A, Baron, G. A. Damen, J. Th,
van Lent en F. A. MoereL
TAAIE STUDIEZIN.
Een voorbeeld van volharding in .de studie
jfVig naar het Engelsch van A Swan]
Geautoriseerde vertaling
6.)
De heer Faussit had ia het verleden groote
zorgen en moeilijkheden gehad in zijn zaken
geldelijk en technisch. Nu deze tot het
verleden behoorden kwam het verdriet over
het gedrag van zijn zoon zij|n dagen ver
ontrusten. Zijn energie en de groote toewij
ding aan zijn zaken hadden hem zooveel m>ei-
lijkheden te boven doen komen, dat hij nu,
op zijn zestigste jaar, een geldelijk geheel on-
bezorgden ouderdom ken tegemoet zien, maar
het andereHij was laat gehuwd en zeer
gelukkig geworden met zijn vrouw, maar deze
was nu juist niet de meest geschikte per-
Soonlijkheid om haar verstandelijk zoo ont
wikkelde, doch eigenzinnige kinderen te lei
den. Bryan leek het meest op zijn moeder,
|naar zooais het wel meer voorkomt
haar hart ging het meest uit naar den a ver
loren soon",
!i i,Waar is mevrouw, Rigys," vroeg de heer
Faussit den bottelier, die zich gehaast bad
zijn meester tegemoet te komen in de ruime
vestibule.
„Mevrouw is zjch aan het kleeden voor
het diner, meneer."
„Is het dan al zóó. laat?" vroeg Faussit
verbaasd.
„Kwartier voor zeven, meneer."
„En is mijn zoon Geoffrey al thuis ge
komen
De bottelier scheen niet goed te weten wat
hij zeggen moest. „Ja meneer," klonk het
eindelijk, „en hij is alweer weggegaan ook,"
„Hoe lang is hij dan hier geweest?"
„Niet langer dan een half uur, meneer,
hij vroeg naar een rijtuig om hem naar hei
station te brengen en ging toen, naar boven
om zijn koffer te pakken."
„Zoo," sprak de heer Faussit kortaf en een
mengeling van ergernis en verwondering be
ving hem. Het was eigenlijk geheel tegeu zijn
gewoonte om het dienstpersoneel over leden
va'n bet gezin uil te vragen, maar er zijn
oogenblikken in het leven, waarop men zich
aan dergelijke gewoonten niet kan houden.
En daar hij wist hoezeer zijn vrouw zich
alles wat Geoffrey betrof aantrok wilde hij
niet onvoorbereid bij haar komen. Trouwens,
Rigys was al vijftien jaar bjj hem en er swus
weinig in de familie gebeurd dat hij niet
precies wist.
v ijgend lied de heer Faussit zich hoed en
jas en handschoenen afnemen, en Rigys, die
wel voelde hoezeer zijn meester w©er onder
den indruk der zorgen over Geoffrey was,
omringde hem pret nog meer dan gewone
zorg.
„Vertel me eens precies wat er eigenlijk
gebeurd is, Rigys. Hoe laat kwam meneer
Geoffrey thuis?"
„Hoogstens eeu uur geleden, meneer. Hij
scheen zeer opgewonden en wilde niet dat
Thomas of ik hem zouden helpen bij het
pakken van zijn koifers."
„En heeft hij meneer Bryan nog gespro
ken?"
„Neen, meneer Bryan is nog niet thuis."
„Zei meneer Geoffrey niet waar hij heen
ging?"
„Neen; het eenigo wal hij zei was: bonjour
Rigys, we zuilen elkaar wel uiet zoo spoe
dig terugzien."
„Heett hij veel meegenomen?"
„Dat schijnt wel zoo, meneer. Het waren
twee groote koffers en eeu kleine, ik stond
verbaasd, dat hij die alle in zoo korten tijd
gepakt had."
„Laten we hopen dal hij zich strikt be
paald heeft tot hetgeen zjjn eigendom was,"
sprak Faussit, meer tot zichzelf dan tot zij a
dienaar. En op somberen toon ging hij voort;
„Ik denk, Rigys, dat we meneer Geoffrey
wel voorloopig niet zullen terugzien en ik
moet eerlijk zeggen, dat jk gr uiet rouwig
om ben',' j
„Maar mevrouw dan," waagde de oude
getrouwe te zeggen.
Faussit knikte. „Ja, voor haar zal het
een zware slag zijn, maar zulke dingen moe
ten uu eenmaal verdragen worden al heb
ben wjj dan ook in den laatslen tijd haast
meer te doorstaan gehad dan wjj op onzen
leeftijd nog redelijk verduren kunnen. Ik weet
dat ik op je stilzwijgen rekenen kan, Rigys,
daarom kan ik je ook wei vertellen, dat er
op het kantoor heel ernstige woorden geval
len zijn tusschen Geoffrey en mij. Ik heb
hem niet verzwegeu ,wat ik van plan was
te doen, en wanneer iemand u naar deze
zaak mocht vragen, kuut ge gerust zeggen,
dat mijn zoou het land verlaten heeft om
naar Canada te gaan."
„Maar meneer, en hij had heel geen geld
bij" zich. Toen hij op het puut stond het
huis te verlaten, leende hij nog een sovereign
van mij."
„Zoo, ja, do knaap schijnt alle eergevoel
te hebben verloren! 't ls droevig het te
moeten zeggen, Rigys, maar zuike dingen doon
tot 9 uur speelde B. F. C. tegen „Con
cordia I" van Hillegom, op het terrein
van laatstgenoemde
zijn kinderen toch maar kwalijk geslaagd is."
„Neen meneer, dat moet u niet zeggen, en
met Gods hulp zal alles terecht komen. Och,
als ook zijn verloving met miss Clara maan
niet verbroken was?'
„Konden w(j dat anders verwachten, Rigys?
Zeg bet eerlijk, moést miss Clara die ver
loving niet afbreken," vroeg de heer Faussit,
dooi- de sympathieke woorden van zijn die
naar tot nog grooter .vertrouwelijkheid kot-
mende.
„Misschien kon het niet anders, meneer^
maar 't was toch erg jammer. Zij zou hem
toch weer op den rechtea weg gebracht
hebben."
„Dat geloof ik niet," hernam Faussit, en
hij stond op het punt ook de geschiedenis
met Aii ran i<letcker's dochter te ver teilen,
toen hij nog juist bijtijds er toe kwam zich
af te vragen of hij zelfs tegenover een ver
trouwde als Rigys niet te ver ging. Hjj
brak dan ook het gesprek af met de woorden;
„lk ga naar mevrouw. Je zult natuurlijk van
deze zaak niet meer. spreken dan hoog nood.
zakelijk is,"
<Wordt vervolgd.)
