"EERSTE BLAD Ter sociale verzoening, BINNENLAND. gnmte sorteering WITTE LINNEN SCHOENTJES, w©Egaso&© 23 mmi mi® 43ste JAARGANG No IS200 DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN: PER KWARTAAL f2,92 >/2; PER WEEK 22% CENT; FRANCO PER POST PER KWARTAAL 13,25 BIJ VOORUITBETALINS BUREAU: NASSAULAAN 49, HAARLEM TELEFOON 1426 EN 2741 - TELEFOON AFDEELINÖ „DRUKKERIJ" No. 1748 ADVERTENTIEN 30 CENTS PER REGEL, BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING B.JONCKBLOEDT voorh. P. W, TWEEHU1JSEN BARTELJORISSTRAAT 27. TELEFOON 1770 Opnieuw ontvangen Ziet de etalagé. Drinkt SIPKES' Limonades. NIEUWE HAAR CHE COURANT Oit nummer bestaat uit 2 bladen ii Het Pacht-vraagstuk; een pleidooi voor onze land- en tuinbouw arbeiders Een rede van Huszar; de gruwelen der roode terreur. Een onderhoud met den Hon- gaarschen ex-premier. In de namiddag zitting van den eersten Congres-dag was allereerst het woord aan Dr. L. N. Deckers, ter verdediging vanstellir gen betreflende het Pacht vraagstuk. En nu moet aanstonds geconstateerd wor den, dat die stellingen en de verdediging er van door Dr. Deckers geheel in de lijn der bedrijfsraden-bedoeling getuigden van veel liefde voor de zwakste en ,,dus" in vele gevallen verongelijkte partij,voor de partij der pachters. Natuurlijk werden ook de belangen der ei genaars, der verpachters, niet uit het oog ver loren,doch naarmate.de pachters in hun levens-en bedrijfs omstandigheden zich verder dan de eigenaars tot op heden verwijderd moeten weten van den solidariteitstoestand, welke de bedrijfraden organisatie stichten wil op basis van rechtvaardigheid en christe lijke naastenliefde,des te meer aandacht moést er wel gewijd worden aan dc belangen der pachters. In ieder bedrijf dus ook in het land- cn tuinbouw- en boerenbedrijf moeten beiden partijen, zoowel de bezittende partij als de ar beidende, tevreden kunnen zijn billijker wijze, en zoolang een der partijen in dit geval die der pachters reden nog heeft om niet tevreden te wezen, zoolang, heeft een iedei het recht, ja, den plicht voor de belangen van die partij in het bijzonder te pleiten. Wat Dr. Deckers kranig en sympathiek ge daan heeft Met klinkende cijfers heeft Dr. Deckers aangetoond, dat zij, die werkzaam ziin in het land,- tuinbouw - eil boerenbe drijf mede krachtens de belangrijkheid van hun werkzaamheden in de samenleving wèl groote belangstelling verdienen. Niet minder dan 616.000 personen toch zijn in Nederland in bovengenoemde bedrijven werkzaam. Op iederen werker vindt men een landbou wer of boer,en de helft der genoemde be drijven zijn pacht bedrijven. Het boerenvraagstuk wordt in Nederland beheerscht door het „Pachtvraagstuk, zoö luidde de eerste stelling,en het kostte den prae-adviseur weinig moeite, die stelling te bewijzen. Na de uiteenzettingen van Dr. Deckers be treffende de pacht moet 't iederen toehoorder wel duidelijk geworden zijn, dat het pacht vraagstuk om oplossing schreeuwt De pacht zélf behoeft niet te verdwijnen, is op zichzelf niet te veroordeelen, niet uit den booze,het pachtsysteem, zooals wij het hier te lande kennen, heeft alleen maar schro melijke gebreken, geeft alleen maar al te veel gelegenheid en aanleiding tot verongelijking van de zwakste de pachtende partij Dat Dr. Deckers volkomen eerlijk en objec tief wilde wezen in zijn oordeel, bewees hij door de goede zijden van de pacht hel te be lichten, door er met nadruk op te wijzendat de pacht meer geld brengt in het bedrijf, dat door pacht het land deskundig bewerkt wordt, dat door pacht de energie en de toewiiding worden aangewakkerd, dat zoodoende de grootst mogelijke productie verkregen wordt op het kleinst mogelijke oppervlak. Hij toornde derhalve niet tegen de pacht self, doch tegen datgene, wat men „pacht- recht" noemt, hetgeen regelt de verhou ding tusschen eigenaars en pachters. Dit pachtrecht moet steunen op het natuur recht (dat de pachter de vruchten plukt van zijn arbeid.— daartoe in staat gesteld door goede behandeling,en zijnerzijds den eigen dom eerbiedigendvoorts steunt dit recht op gebruiken en burgerlijke wetten, en tenslotte op de pachtovereenkomst,welke laatste natuurlijk weer steunen moet op de natuurlijke rechtvaardigheid. Het ideaal is en moet wezen, dat het pacht- contract de wederzijdsche rechten en verplich tingen vaststelt,dat het èn verpachter èn pachter tegen wederzijdsche kwaadwilligheid beschermt. Wat zien we echter over 't algemeen in de praktijk van het pachtleven Dat de pachter evenals voorheen de ar beider onder een liberalistisch-gezind patroon- werken en zwoegen moet onder harde voor waarden. Wat meer te Wijten is aan het gebrek in de wetgeving welke volgens het liberale begin sel zooveel mogelijk „vrijheid" moest laten. „Vrijheid" voor den eigenaar, om op zijn land zooveel mogelijk te verdienen,„vrij heid" voor den pachter om als zwakste par tij -.schromelijk verongelijkt te worden De bepalingen toch, welke in ons burgerlijk wetboek de verplichtingen van den pachter omschrijven, staan, in géén verhouding tot die, welke de verplichtingen van den eigenaar vaststellen. Dc pachtheer is bij de huidige wettelijke bepalingen vrijwel heer en meester in alle opzichten, hij kan zijn land beschouwen als een verkoopbaar geldwaardig papier zon der méér, zonder rekening te houden met de belangen van den pachter, van den grond en van de gr m .enschap,terwijl een stuk grond, als „moeder Aarde," haar kinderen voedend, toch heel iets anders is als een pond rijst of zoo iets Waar nog bij komt, dat de pachters bij het einde van den pacht-termijn, zonder bcstaans zekerheid, vrijwel steeiD in kommer moeten le ven, of zij de pacht wel zullen kunnen ver nieuwen,immers wel tien paehtliefhebbers liggen er in den regel op den loer,en zoo doende heeft de pachtheer veelal gelegenheid, al zijn eischen ingewilligd tc krijgen, hoe zwaar die ook zijn mogen. Er zijn Dr. Deckers heeft het terecht ge memoreerd ook wel goede, christelijke pachtheeren, doch maar al te velen kunnen niet na laten van hun ovei wichtspositie mis bruik te maken, vooral door in de pachtover eenkomst de meest onredelijke eischen te stel len, öf wel tot eigen voordeel, öf wel tot ze kerheidsstelling En de toestand schijnt door de vele O. W.- ers, die ook landeigenaar en pachtheer hebben willen worden, vooral niet beter geworden te zijn. „Grond verplicht," die schoone spreuk gèldt welhaast niet meer, klaagde Dr. Deckers. De pachter teekent over "t algemeen.al les, ook al gaat de schoone spreuk daardoor vrijwel geheel te loor. Waar de toestand in het pachtwezen zóó is en wij moeten een ervaren cn deskundig man als Dr. Deckei's op zijn eerlijk woord ge looven daar moeten wij het in het bestuur van den Centralen Raad van Bedrijven roe men, dat het dèzc kwestie aanstonds na de fundamenteele kwestie van het collectief ar beidscontract op dit tweede congres aan de orde stelde, en mogen wij slechts hopen, dat de besluiten, welke ten Congresse betref fende deze materie zullen worden genomen (eerst Dinsdag zou erover gestemd worden) er toe zullen bijdragen, dat betere, meer chris telijke verhoudingen komen te bestaan in de pachtwereld,niet alleen doordat Roomsche pachtheeren indien sommigen van hen mis schien nog al te liberalistische neigingen mochten hebben in het verband der be- bedrijfsraden voor hun (Roomsche) pachters betere levens- en bedrijfs-toesta.nden gaa.n scheppen, doch voornamelijk ook, doordat de staat in gelijken geest zal gaan medewerken aan de oplossing van wat men zeer terecht een belangrijk deel der sociale kwestie noemt. De verdere middagvergadering verliep ge heel anders, dan men 't zich voorgesteld had. Tijdens de rede vair Dr. Deckers was met handgeklap spontaan cn langdurig be groet ter vergadering verschenen Z. Ex cellentieHuszar, oudminister-president van Hongarije, de Katholieke: eminente staatsman, die van de Hongaarsche bolsjewi sten tijdens Bola Kun's schandelijke en lnoe- dige terreur, omwille van zijn geloof en zijn christelijke politiek zoo'n smadelijke behan deling ook in weken lange gevangehschap- inoest ondergaan. Aanstonds na zijn entree had de voorzitter hem nret een kort woordje begroet,en na de rede van Dr Dockers zou de heer Huszar, „even" een woordje spreken. Dat woordje is echter zóó lang geworden, dat het de heele verdere middagzitting vulde en dat de afhandeling van het verdere mrd- dag program moest uitgesteld worden tot den volgenden dag. Wij hebben ons over dat intermezzo echter in 't geheel niet beklaagd,— en naar wij op merkten,— ook de overige aanwezigen met met de grootste aandacht en met zichtbare belangstelling volgde men den heer Huszai in zijn meer-dan-een - uur lange rede 't Was dan ook werkelijk interessant Na zich erover beklaagd te hebben, dat hij de Hollandsche taal niet genoegzaam mach tig was, om het auditoriun in de landstaal toe te spreken, begon hij met het congres ermede geluk te wcnschen dat het hier zoo degelijk, zoo verstandig en vooral zoo christe lijk besprekingen voeren kon tot oplossing der sociale kwestie. O Hoe wenschte hij, dat zulks ook in zijn geliefd Hongarije mogelijk Ware De Hollanders mochten zich gelukkig prijzen, dat zij van de Hongaarsche plagen bevrijd waren gebleven,doch nu zijdank zij dit geluk— op lieden zoo'n krachtig volk waren, nu smeekte de heer Hudzar hen „och! verlaat, vergeet toch ons arme Hongarijê niet! Hongarije is ziek, aangestoken door het Bolsjewisme van het Oosten,- wordt lun Bolsjewisme thans in Hongarije niet gekeerd (Hongarije is het keerpunt) dan dreigt een geweldig gevaar geheel Europa. Opgewonden van aandoening vertelde de heer Huszar ter illustratie van het Bolsje wisme in de praktijk vervolgens, hoe 'tten tijde van Bela Kun in Hongarije was toegegaan de verschrikkelijke, haast ongeloof hik-ver schrikkelijke verhalen, welke uit Rusland ver nomen zijn, zij blijken ook in Hongarije dood gewone werkelijkheid geweest te zijn. Schandelijk hield de regeering er huis, bloedvergietend, knevelend, staatsgeld ver knoeiend voor bolsjewistische doeleinden in het buitenland. Niet minder dan 200.000.000 kronen werden aangewend tot verwekking van een bolsje wistische revolutie in Weenen er werd ge stolen als door de raven 11a de roode ter reur vond men ten huize van een bolsjewiek niet minder dan 50.000.000 kronen, oud pa pier het nieuw-gedrukte geld gaven de bolsjewisten uithet oude, hetbetere gap ten ze bijéén Wat in x 00 jaren van beschavingsarbeid werd opgebouwd, dat vernietigden de bols jewisten in eenige honderden dagen 1 En met opzet Ze kwamen er rond voor uit, dat 't hun erom te dóen was, al het bestaande te vernie tigen, om alzoo een terugkeer tot de vroegere, de christelijke maatschappij onmogelijk te maken. Wat waren het voor regeerders? Ofschoon slechts 5% van het volk Israëlitisch is, be stond de „overheid" voor niet minder da" 1% uit Joden 1 't Zijn kwajongens van 20-30 jaar, die al le goeds op economisch, politiek en godsdien stig gebied in Hongarije hebben vernietigd, althans ernstig" daarnaar hebben gestreefd. De wapenen werden verdeeld over het lompen-proletariaat, dc arbeiders van den laagsten rang werden aangesteld tot beheer ders van de grootste industrieele bedrijven, het loon der arbeiders werd immers hooger, de productie immers kleiner, en dc bolsje wisten zagen dat volgens hun eigen getuige nis met genoegen graag zouden zij zien, dat een arbeider 50.000 kronen fier maand ver diende, óm de maatschappelijke samen leving maar onmogelijk te maken E11 als een arbeider niet werkte, moest hij toch betaald worden Men'werd gedwongen, alles tc „verkoopen" men mocht slechts een luttel bedrag maan delijks behouden, indien men tenminste geen communist was. Met boeren, met middenstanders, met in tellect ueelcn is schandelijk gehandeld,ook de journalisten, ook de nict-rcchtsche, nict- bolsjrwistisdic journalisten hebben het moe ten ontgelden,-ofschoon ze door hun on verantwoordelijke fconcessie's aan het bols jewistisch oproergéstook aan den noodlot- tigen gang van zaken medegewerkt hebben. Professoren moesten het laagste handwerk verr e den. Had de bolshewistisdic heerschappij nog twee dagen langer geduurd, dan waren er 2000 onschuldige nienschen méér vermoord Do sexueele „Aufklarung" nam, zulke vormen aan, dat zelfs de bolsjewistische vrou wen in opstand kwamen Alle katechismusboeken van de schoolkin- kinderen worden verbrand geen wonder, zeide de heer Huszar, dat ik, als minister, alle bolsjewistische lectuur hetzelfde lot on dergaan liet De gelden der kerken werden geseculari seerd, processie's overvallen, priesters mis handeld, enz. enz. „En"— zoo vervolgde de heer Huszar met stem verheffing „thans, in dc volle open baarheid van deze vergadering hier, klaag ik de gansche wereldpers o.an, dat zij nooit naai waarheid de toestanden in Bolschcwistiscn Hongarije heeft willen publicceren Wij, rechtsche regeerders van Hongarije konden nimmer onze stem in de wereldpers, be heerscht door het Jodendom, laten klinken. En nu spant de wereld samen om Honga rije, het christelijke Hongarije tc vernietigen men heeft '11 byocot afgekondig. alzoo ge legenheid zoekend om alle radikale clemente 1 op economisch gebied werkzaam te stellen ten dienste der wereldrevolutie Maar met mannnmo d, zal Hongarije zich verzetten tegen wat men op grond van al dan niet geloofde leugens tegen het land uit richten wil christelijk is het Hongaarsche volk, het wil hooghouden de wetenschap cn de zedelijkheid, het wil leven voor Christus en vaderland De heer Huszar vertrekt thans van hier naar België, Frankrijk, Engeland, enz. Om alom de christelijke samenleving op tc wek ken tot gezamenlijke vereeniging tegen het bolsjewisme. Doch alvorens van Holland afscheid te nc men, wilde hij Holland dank zeggen voor hei vele goed, dat liet aan de arme kinderen, van Hongarije heeft gedaan, en daarom wilde hij 't hier in 't Hottandsch uit zijn mond laten klinken. „God zegene Holland cn zijn edel volk 't Was een plechtig oogenblik, toen de voorzitter, den heer Huszar beantwoordde met den schoonen wensch, waarmede voor zeker alle aanwezigen van harte instemden. „Dat God moge zegenen de christelijke re geering van Hongarije, dat Hongarije ons mo ge beschermen tegen het bolsjewisme,dat God moge zegenen het edele Hongaarsche volk Na afloop der vergadering hadden wij een kort onderhoud met den heer Huszar (de tijd van den heer Huszar was zéér beperkt) over de huidige toestanden in Hongarije en over de verwachtingen, welke men daar te lande heeft van den Zondag afgekondigden boycot. „Wat denkt U van dezen boycot vroe gen wij. „Och antwoordde de heer Huszar ge moedelijk lachend „ik beschouw 't niet anders als een bolsjewistische „Witz" (grap) 't zal op niets uitloopen." Toen dc vriendelijke man met de door zijn 'orgnetglazen glinsterende oogen in het don- ker-uitziende gelaat vernam, dat wij kort geleden per lcvensmiddelentrein naar Wee nen en verder door Centraal Europa gereisd waren, geraakte hij ondanks zijn noodzake lijke haast nog even in vuur „Och hoe jammer, dat wij elkaar dan niet in Boedapest hebben getroffen Had ik u ontmoet, dan zou ik u eens hebben laten zien, hoe de roode terreur in Hongarije heeft huisgehouden Dan had u beslist een indruk gekregen Wij verklaarden, dat ook wij betreurden, dat wij Z. Exc. destijds niet hadden kunnen ontmoeten. „Maar u komt misschien binnenkort nog eens in de buurt zoo vroeg hij. „Dan reken ik op u HET CONGRES VAN DEN R.-K. CENTRALEN RAAD V. BEDRIJVEN. Gisteren om 10 uur werd door den voorzitter het congres heropend. Door deu heer A. H. J. Engels werden de volgende stellingen verdedigd: I. Do historische ontwikkeling van 't landbouwberdijfsleven verklaart vele der nog bestaande verouderde opvattingen omtrent de arbeidsverhoudingen op liet platteland. II. De invloed der nieuwe denkbeel-1 den, welke vooral dooi- de Katholieke kerk op het platteland gebracht werden, en die een krachtige ontwikkeling van 't landbouwbedrijfsleven in organisch en zin tengevolge hadden, maken een andere re geling der arbeidsverhoudingen noodza kelijk. TTT. Deze andere regeling dient plaats te hebben eveneens in organisch verband. En wel zooveel mogelijk door middel der collectieve arbeidsovereenkomst, af te sluiten tusschen de organisaties van pa troons en arbeiders. IV, De Algemeene Bedrijferaad vcor 't Lane'" er Tuinbouwbedrijf dient hierbij voorlichtend en zoo noodig bemiddelend op te treden in overeenstemmdng met art. 4, alinea 2, van zijn Statuten. Spr. zeide, dat de samenstelling van een model collectief contr. door den Bedrijfs- raad in het land- en tuinbouwbedrijf zal moeten geschieden. Hij hoopt, dat een dergelijk model spoedig aan den Centra len Raad van Bedrijven kan worden voor gelegd. Dit contract zal moeten steunen op de beginselen het voz-ig jaar door den Cen tralen Raad van Bedrijven aangenomen. Dit ondervindt echter nog al bezwan Spr. toont aan, dat deze bewaren niet on overkomelijk zijn. In het landbouwbedrijf zijn verschillen de industrieën en daarvoor is direct reeds te spreken over collectieve arbeids overeenkomst. Spreker dringt er op aan, dat de Land en Tuinbouwraad zoo spoedig mogelijk de kwestie voorbereidt, opdat dezen win ter op het gebied van collectieve arbeids overeenkomsten aan de land- en tuinbou wers voorlichting kan worden gegeven. Men zal dan bemerken, dat de land- en tuinbouwers geneigd zijn zeer ver mede te gaan tot doorvoering van de katholieke sociale beginselen. (Applaus). De Voorzitter dankte den heen* Engels voor zijne inleiding en hoopte, dat zijne conclusies spoedig werkelijkheid zullen worden. Hierna doelde de voorzitter mede dat '11 telegram was ingekomen van Z. D. H. den Aarts-Bisschop, waarin Mgr. zijnen zegen geeft en de beste wenschen uit sprak voor het Congres. De Voorzitter deelde verder mede, dat op de gisteravond gehouden conferentie tusschen de Besturen van den Centralen Raad van Bedrijven en de Raad in het Grootbedrijf beide partijen elkaar hebben gevonden. Vervolgens hield mr. J. A. G. M. Hu- bar zijn inleiding over het model voor 'n Collectieve Arbeidsovereenkomst voor 't M id donstan d sb ed rijf en voor regeling der Bedrij fsrechtspraak. Bij het daarop volgend debat bestreed de heer Krijgsman de opvatting, dat ie der arbeider reeds op 25-jarigen leeftijd als geheel vakkundig kan beschouwd wor den. De vakkundigheid moet haar maat staf vinden ia den gemiddelden arbeider. Tegen arbitrale rechtspraak heeft debater het bezwaar, dat deze aan iemand voor zijn geheele leven de bestaansmogelijk heid kan ontnemen door hem uit te slui ten van de organisatie. In zulk een geval heeft men toch wel minstens het recht de gronden te vernemen, waarop de veroor deeling rast. De heer v. Rossum verdedigt o. a. een amendement om in het meubelmakersbe- clrijf een gezel werk te laten verrichten, wat niet direct tot zijn vak behoort. De heer Boon heeft bezwaar tegen de getalsverhoudingen tusschen vakkundi- gen, niet-geheel vakkundigen en leerlin gen, waarbij het aantal vakkundigen in een bedrijf even groot moet zijn als dat van de niet-geheel vakkundigen en leer lingen samen. Spreker stelt voor hier het overeenkomstige artikel uit het model contract voor het grootbedrijf over te ne men. In dit artikel wordt de getalsver houding door de Bedrijfsraden zelf be paald. De heer Schaper kan zicli niet vereeni gen met het overnemen ia het model-oon- traet voor de middenstandebedrijven van het artikel over de verdeeling der werk nemers in klassen uit het model-con- traet voor het groot-bedrijf. Spreker ver dedigt de in het model voor het midden- standsbedrijf voorgestelde regeling. Spr. is het niet eens met de indeeling in gemeenteklassen. De heer Hubar beantwoordde de ver st-bijlende sprekers. Spreker heeft er geen bezwaar tegen dat de arbitrale uitspraak gemotiveerd aan de partijen wordt medegedeeld. Spr. meent verder, dat in het recht van ar beid ook opgesloten ligt het recht, van dien arbeid te verrichten, waarin men is opgeleid. Wat de getalsverhoudingen be treft, wijst spreker er op, dat het bestuur van den Centralen Bond afwijkingen kan toestaan. De Voorzitter deelt mede, dat het be stuur van den Centralen Raad van Be drijven overneemt de in het model-col lectief contract voor het middenstands- bedrijf gedane voorstellen om te bepalen, dat het vonnis hij arbitrage zal worden gemotiveerd en dat de bepaling van de getalsverhoudingen der arbeiders op de- Smaken zuiver en verfrisschend. zelfde wijze zal geschieden als voor het grootbedrijf is vastgesteld. De Bedrijfsraden voor de schilders, sla gers en meubelmakers, trokken hierna hun op het modelcontract voorgesteld® amendementen in. Uitslag der stemming. De Voorzitter deelde mede, dat over t model-co 11 eetief-oontract voor het groot bedrijf zijn uitgebracht 90 stemmen, waar van 1 ongeldig; 96 stemmen waren vóór het model en 3 tegen, zoodat het model met overgroote meerderheid is aangeno men. Hierna schorste de voorzitter de zitting. Bij de heropening hield Mr. B. J. Mi van Spaendonck een rede over de collec tieve regeling van den kindertoeslag. Onder applaus der vergadering, werd daarop het woord verleend aan Minister Aalberse. De toespraak van den Minister. Minister Aalberse zegt slechts kort deze vergadering te kunnen bijwonen. Spr. dankt den voorzitter voor zijn welwillen de woorden en de vergadering voor haar instemming, daarmee betuigd. Spr. is hier gekomen om een blijk te geven van zijn groote belangstelling voor dit congres en voor het onderwerp dat hier is besproken. Spr. wijst er op, dat het juist het „K. S. W-" is gewieest, dat het eerste gepleit heeft voor toeslag op de loanen voor groote gezinnen. Thans is op dit punt groote eenstemmigheid, vroeger was dit geheel anders; spr. heeft heel wat tegen stand ondervonden, toen hij het bepleitte. Het verheugt spr., dat de kindertoeslag op dit congres wordt besproken door vak- vereenlgingen van werkgevers en werk nemers om t© komen, tot eigen zelfstan dige fondsen. De vraag doet zich echter voor, of in de toekomst de Invaliditeitswet niet zal moeten worden uitgebreid met bepalingen voor kindertoeslag. Spr. juichte toe, dat nu patroons en arbeiders willen komen tot zelfstandige kassen. De ervaringen met deze fondsen zijn nog kort, maar als mocht blijken, dat zij niet voldoende zijn zal spr. gaarne als minister van Arbeid, wanneer zijn ministerieel leven ten min ste zoolang duurt, nog een handje mee helpen. Dit Tweede Congres kan wederom ge noemd worden een mijlpaal in het katho liek sociale leven van ons land. Moge Gods zegen op dezen arbeid rusten, op dat hij vele vruchten moge dragen. De voorzitter dankte den minister en wenscht onder applaus der vergadering niet alleen dezen minister, maar ook he4 geheele rechtsche ministerie een lang le ven toe. Hierna verliet minister Aalberse de vergadering, door de aanwezigen luide toegejuicht, De voorzitter deelde mede, dat het niet de bedeeling is om thans tot een conclusie te komen. Hij stelt een motie voor, waar in. de besturen der vier organisaties, die den Centralen Raad van Bedrijven vor men, worden uitgenoodigd een passende dertoeslag zouden aansluiten. De heer Krijgsman betoogt, dat er groote waarschijnlijkheid bestaat, dat ook niet-katholieke kringen zich bij den kin- derteslag zuden aansluiten. De heer v. d. Mijs verzet zich legen de aanneming der motie, die meer vertraging zal geven. Over een zaak. over welker be ginsel men het zoo volkomen eens is, kan men thans toch wel een besluit nemen. De heer Schaaper ringt aan op stemming in deze zitting. De centrale raad kan dan de moeilijkheden, die er nog bestaan uit den weg ruimen en het fonds kan dan dadelijk worden opgericht. De voorzitter zegt. dat de heer Schaa per niet bang "behoeft te zijn. dat de in tfi stellen commissie een kapstok zal worden. Het geheele bestuur is voor de aanneming der motie. Spreker verwacht dus. dat de ver gadering zich hierbij aan zal sluiten. De lieer Krijgsman zegt dat, indien d« voorzitter kan toezeggen dat binnen drie maanden de regeling in orde zal zijn, er een meerderheid voor zal zijn. De voorzitter zegt zul'ks toe. waarna de motie bij acclamatie wordt aangenomen. De voorzitter deelt mede, dat het de be doeling is om in Augustus en September drie belangrijke commissies in te stellen namelijk: een commissieraad, een comm voor de studie der kapitaal-rente, en eer comm. voor de studie van den uitbouw van ons maatschappelijk stelsel in ver band met do verschillende socialisatie- rapporten. Nadat do heer Verhey den voorzitter voor hetgeen deze voor de goede zaak heeft gedaan, dank bail gezegd, sloot deze liet congres met den Christ, groet.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1920 | | pagina 1