EN BOETE
BUITENLAND
FEUILLETON.
BINNENLAND
SIPKES*
JAMFABRIEK.
MAAH&Als 12 JOU 1920
43ste JAAR8AN6 Mo 15215
PER KWARTAAL T 3.25
PER WEEKI 1 f 0.25
FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.571/,
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748,
ADVERTENTIEN 35 CENTS PER REGEL.
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
De Goiii&rentie te Spa.
Binnenlandsch Nieuws.
Eigen vruchtenkweekerijen.
17
OURANT
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAA6T VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN?
-i-i—
BUREAUX:
De dag van Zaterdag is voor heel de
wereld een zeer spannende geweest. Het
heeft toch maar een haar gescheeld of de
Duitsche gedelegeerden hadden de onder-
jandelingen afgebroken en waren onverrich
ter zake huiswaarts gekeerd. Ook nu nog
is het zeef onzeker hoe de binnenlandsche
toestand in Duiischland zich straks ont
wikkelen zal. Maar. was het (e Spa reeds
lot een botsing gekomen en had Duitschland
geweigerd verder te gaan. dan zouden de
gevolgen niet te overzien zijn geweest. Lloyd
George toch heeft met niet minder dan met
de bezetting van het Roergebied (Duitsch-
land's voornaamste steenkolengebied) ge;
dreigd. Het had er dus veel van. dat we op
nieuw oorlog" gingen voeren, terwijl men te
Spa den vredestoestand wilde vasdeggen-
Het ging over de kolenlevenngen door
Duitschianu waarbij voigens Duiische op
vatting Mi 11 er and eischen had gesteld. ,die
met waren na te komen. Tot dit besluit was
de Duitsche delegatie blijkbaar- Vrijdagavond
gekomen. Men besloot het Zaterdag djan
maar op een crisis te laten aankomen, doch
zou dan, alvorens onverrichter zake heen
te gaan. nog even twee buldoggen op de En
tente afsturen.
In die stemming begon Zaterdag de con
ferentie. Stinnes. de bekende Duitsche mijn
eigenaar en Hue. de vertegenwoordiger der
Duitsche mijnwerkers hielden beiden op de
conferentie een donderrede.
Vooral, itinnes was zter fel. Toch waren
de Duitschers zoo diplomatiek vooraf te ver.
klaren, dat hun deskundigen voor zich zelf
tpraken en dat de delegatie hun meening
niet onderschreef."
Na den Duitschen Minister otmons voer
de Siinnes het woord. Deze stond op - om,
zooals hij het uitdrukte, de afgevaardigden
yan de tegenpartii vast in de oogen te zieh
Delacroix, de voorzitter der conferentie,
stond toen op en zeide. dat het vrede is
Siinnes verklaarde, dat de Duitsche mij
nen tot dusver al het mogelijke gedaan heb
ben om de bondgenooten tevreden te stellen.
De eischen der entente zouden de opbrengst
uer mijnen /Slechts terug laten gaan, daar
de pogingen van de Duitsche mijneigenaars
door de militaire voorwaarden van het pro
tocol van 9 Juli ten zeerste benadeeld zou
den worden. Onlusien zouden niet uit kun
nen 'blijven, welke zouden moeten leiden
tot vermindering van de opbrengst, waarvan
de bondgenooten weer het nadeel zouden
ondervinden.
Stinnes sprak op buitengewoon scherpen
toön. niet diplomatiek, maar zoo. dat het in
druk maakte.
Na Stinnes sprak-Hue, die zeide, dat de
mijnwerkers door -de hongerblokkade hun
lichaamskracht hebben ingeboet. Ondanks
dat zijn zij bereid meer -kolen naar boven
te brengen. Zij doen overwerk, doch zijn
vastbesloten vast te houden aan den zes
urendag.
-Het kolenvraagstuk is een internationaal
- probleem dat alleen door internationaal
overleg opgelost kan worden. De vertegen
woordigers van de Duitsche mijnarbeiders
waren gaarne naar Spa gekomen om daar-
aan mede te werken, doch de diplomaten
rond de groene tafel konden niets beslui
ten tegen den wil der arbeiders in. Hij
sprak de hoop uit, at de bondgenooten
zakelijk werk in commissies mogelijk zouden
maken, waardoor het herstel van Europa
inderdaad bereikt zou kunnen worden.
Hue sprak in eenvoudige, duidelijke taal
en heel rustig. Zijn woorden maakten op de
conferentie grooten indruk.
Von Simons, de minister van buitenland,
sche zaken verklaarde, dat. naast juridische,
ook praclische bezwaren zich tegen de be
sluiten der bondgenooten verzetten. De
Duitsche afvaardiging zou bereid zijn om
bepaalde voorstellen nopens het kolenvraag
stuk en de schadeloosstelling te doen, ten
einde ,de aanspraken van de tegenstanders
zooveel mogeiiik tegemoet te komcn zonder
de bestaansmogelijkheid- van Duitschland in
gevaai ie brengen.
Van Duitsche zijde was men voornemens
met dit doel naast de kolencommissie nog
drie commissies in te stellen, voor de finan-
cieele. de technische en de economische
vraagstukke!. Laatstgenoemde commissie
dient zich bezig te houden met Duitsch-
lands arbeidsverrichtingen en de internatio
nale geldvraagstukken in het algemeen. Het
kolenvraagstuk is daarvan de hoofdzaak en
dat kan niet opgelost worden van Duitsche
zijde zonder overeenstemming met de werk
gevers en werknemers.
De ontspanning.
De algemeene verwachting was. dat de
Entente van geen buigen zou weten en dat
het dus barsten zou. Miaar des middags
gebeurde het onverwachte. Millerand heeft
toen een rede gehouden, die overliep, van
beminneliikheid.
Hij dankte Hue voor zijn gematigd® en
vers-tandiigè woorden, vorder dankt® hij
Simons dat deze uitdrakkelü'k had verklaard
niet te maken te hebben met de toespraak
van Stinnes. Hij, wild© zich echter (niet
officieel tot de deskundigen richten omdat
d©ze niet de ambtelijke vertegenwoordigers
van Duitschland waren, maar tot d© ver
tegenwoordigers der regeering. Daarop ver
klaard© Millerand dat de gedelegeerden be
reid waren de argumenten aan te hoorton
tegen haar beslissing in de kolenkwestie en
dat zij daarvoor besprekingen tussehen de
vakmenschen wilden laten plaats vinden.
Deze konden dan onder elkaar de noodige
wijzigingen overwegen. Dan verzekerde hu,
dat d® entente geenszins den wensch had
Duitschland te straffen, maar dat zij hoopt®,
dat d-a welvaart van dit rijk spoedig weer
lraar oude hoogte zou hebben bereikt. De
entente was zich bewust, dat Duitschland
v-oor Europa niet alleen noodig maar ook
noodzakelijk was.
Het herstel van Duitschland was ecu be
hoefte voor Europa en daar wilde de Enten
te uit alle macht aan meewerken. Millerand
sprak de hoop uit', dat de toekomstige be
sprekingen tussehen de verschillende landen
v.an zoo vreedzaam mogeliiken aard zouden
zijn en dat het gelukken zon alle punten van
wrijving verwilderd te houden. Verder sprak
hij zijn goede wensehen uit voor de tegen
woordige Duitsche regeering. waarin d>e
landen der entente vertrouwen hadden en
waarmede deze meenden een werk van her
stel en vriendschap te. kunnen verrichten
Verder hoopt© hij nog .dat de commissie van
deskundigen wel tot overeenstemming zou
komen. Er werd medegedeeld dat ze waar
schijnlijk Zondagmiddag om half zes haar
rapport zou uitbrengenLloyd George drong
nog in het bijtonder op spoed aan.
Daarna nam Simons het woord. Hij sprak
in niet minder hartelijke woorden dan Mil
lerand. Hij sprak de hoop uit, dat men or
thans reeds toe zou komen om een vast
plan op te stellen voor de sommen, die
Duitschland betalen moest. Wil moeten
weten wat de werkelijke schulden worden.
De onzekerheid daaromtrent is niet alleen
verderfelijk voor ons. maar voor alle lan
den van Europa. Het moet thans mogelijk
zjjn een jaailijksche pom te bepalen, die
Duitschland moet afdragen en ook het
totale kapitaal.
Hij wees er echter op, dat er een element
van onzekerheid is, doordat de rijksgren
zen nog niet bepaald rijn. Verder wees hij
er op, dat Duitshland behoefte had aan de
hulp van andere landen, maar hier riep
Lloyd George er tusschendoorin dien, toe
stand vork eer en we allemaal, Simons zei,
dat Duitschland volstrekt hulp noodig had
om zijn productie weer te kunnen verhoogen.
Dan veklaarde hij namens de Duitsche
regeering dat deze het recht der entente
erkent om waarborgen v-an Duitschland te
eischen, dat het aan zijn verplichtingen
voldoet. Deze waarborgen mogen echter de
eenheid van het rijk niet schenden. Hij sprak
oo:k o-ver d® method© van het herstel van het
verwoeste gebied.
Daar moet weer een bevolking komen op
dat 'niet e©n open wonde in Europa zou
blijven. Hij ontwierp een vorm van herstel,
die op kolonisatie en het coöperatief samen
werken van de arbeiders berustte. Parti
culiere ondernemers mochten daaraan geen
groot© sommen geld verdienen. Verder
deelde hij mede, dat de Duitsche delegatie
nog geen vastgestelde som kon voorstellen
voor d© schadeloosstellingdaarover zou
moigen in een bijeenkomst ten huize van
den rijkskanselier worden gesproken.
Nadat Simons nog eenige hartelijke woor
den gesproken had. over de verzoening der
volkeren en gewaarschuwd had. deze niet te
laten verstoren door geschillen, die verder
nog bii d© onderhandelingen aan den dag
zouden komen, nam Millerand nogmaals het
woord. Hij betuigde nogmaals de bereid
willigheid der Entente om Duitschland bij
zijn herstel te helpen en verder in vriend
schap te leven.
Er werden wederzijds handen gedrukt en
er wordt zelf gesproken van een ontroerend
oogenblik!
De zitting van Zondag.
SPA, 11 Tuli. De conferentie kwam he
den om half zes in voltallige zitting hij
een. Zij mam kennis van het rapport der
deskundigen, die den tekst van het proto
col van: de steenkolenleveringen opge
steld hebben. De kwestie zal morgen te
gen 11 uur definitief worden geregeld. Dr.
von Simons wees er- op, dat de steenko
len .kwesti e het central© punt van het ge-
lieele economische leven van Duitsch
land is en dat de beslissing der des
kundigen niet overeenkomt met de ver
schillende plannen inzake" de schadever
goeding, welke door de Duitsche delega
tie zijn voorbereid, die zich een overeen r
komst van Duitschland met de geallieer
den hadden gedacht, waarbij rekening
wordt gehouden met de essentieele econo
mische voorwaarden voor Duitechland's
landsbestaan. Deze plannen kunnen dos
hedenavond niet worden ingediend.
Millerand zeid© daarop, verwonderd te
zijn, dat thans wederom over de Duit
sche plannen werd gesproken, zonder dat
deze aan de ste.enkool-commissie waren
voorgelegd. De cijfers, welke door de com
missie voor Herstel voor do kolenleve-
r kagen aan de geallieerden waren voor
gesteld, bleven gelijk.
DE POOLSCH-RUSSÏSCHE oorlog.
Volgens te Rome ingekomen berichten,
zijn de bolsjewistische troepen ten Zui
den van Dunaburg tot aan het Litbau-
sehe front opgerukt en hebben de verbin
ding tussehen het Lettischo en Poolsche
front doorbroken. Aan de Lithauseh© re
geering is door de bolsje.wiki verzocht,
hun den" doortocht door het Lithausche
gebied naar Polen toe te staan. Duna-
burg, dat op verzoek van Polen door Le-
thische troepen was bezet, is door de Let
ten ontruimd en door de bojsjewiki be
zet..
KEIZERIN EUGENIE f
Volgens te Londen ontvangen berichten,
is de ex-keizerin Eugenie in Spanje over-
leden. s
GEMENGDE BUITENL. BERICHTEN,
Weenen voor het bankroet.
Het gemeente bestuur van Weenen
staat voor een bankroet. Volgens een op
zienbarende offieieuse mededeeling in de
bladen is de gemeentelijke schatkist to
taal uitgeput en de eischen van het ge
meente-personeel zijn onvervulbaar daar
een verdere verhooging dier belasting
met nagenoeg driekwart milliard onmo
gelijk is, tariefsverhooging van de be
drijven ook niet meer gaat en de belas-
tingsckroef over het algemeen tot het
uiterste is aangedraaid.
Lord Fisher, de eerste zeelord van
Engeland gedurende de eerste oorlogsja
ren is Vrijdag overleden. Lord Fisher
was lijdende aai een inwendige ziekte,
toen hij Donderdag naar Landen ging om
&©n ernstige operatie te ondergaan. Deze
liep goed af mi Lord Fisher herstelde
van de uitwerking den verdpovende mid
delen. Toch overleed hij daarna in tegen
woordigheid vyjn zün kinderen.
MLê Peuple" meldt, dat Vrijdagmid
dag een aardstorting heeft plaats gehad
in de Marcinelle-niijn, (België). Er wer
den drie arbeiders bedolven, van wie er
twee zijn gediood en van de derd© is
het lot nog niet bekend.
De Franscke commissie van buiten-
lamdsche zaken van de Kamer heeft zich
uitgesproken tegen de verdaging van de
bespreking van het ontwerp nopens het
herstel van die diplomatieke betrekkin
gen met het Vaticaan.
De Italiaansche Kamer heeft met
136 tegen 70 stemmen en 27 onthoudingen
machtiging verleend cxm een gerechtelij
ke vervolging in te stellen tegen den so
cialistisch en afgevaarigde Ndsiano, die
beschuldigd wordt van desertie.
Het Portugeescke ministerie is af
getreden omdat het in 't parlement niet
voldoenden steun vindt voor een behoor
lijke regeering.
Frankrijk heeft het recht gekregen
van de door Duitschland uitgeleverde
duikbooten er tien te- behouden voor
eigen gebruikt De keus van de marine is
voornamelijk gevallen op booten van het
kruiserstypc.
De gewezen Berlijnscbe hulppost
beambte Herrbert, had een heel handig
plan gemaakt om ia eens veel geld te
verdienen. Er bestaat een BerlijnscBe ree
der jj, die een regekaatigen dienst heeft
tussehen Berlijn en Hamburg. Als er een
schip uit Hamburg in de Berlijnsche ha
ven binnenloopt, stuurt de reeder aan de
personen, voor welke hij ladingen beeft
vervoerd, een schriftelijke mededeeling
en de personen krijgen dan op vertoon
dezer mededeeling de voor hen bestemde
goéderen.
Herrbert, die aan de post wegens ver
duistering was ontslagen, slaagde erin
een van zijn vroegere collega's om te
koopen. Deze leende hem tegen een ver
goeding van 300 ui ark een sleutel van
de brievenbussen en een bestellerstasch
en toen Herrbert vernomen had, dat- bet
schip voor de bewuste firma was aange
komen, ging hij de brievenbussen in de
omstreken van het kantoor der firma
lichten. In de derde bus, die hij onder
zocht, vond hij de kennisgevingen die hij
zocht. De rest der brieven liet hij onaan-
j getast. Hij kwam in het geheel in het
bezit van 25 kennisgevingen, waarmede
hij o. a, automobielen, onclerdeelen. van
automobielen, stalen helmen voor de vei-
ligheidsweer en levensmiddelen kon af
halen. In een kroeg verkocht rij de brie
ven voor prijzen, die tussehen 500 en 800
mark varieerden.
Voor de stalen helmen kon bij echter
geen köoper vinden.
halen. In een kroeg verkocht hij de brie-
Deze brief gooide hij dan maar weer
terug in een brievenbus en zoo kou de
rechtmatige eigenaar de helmen afhalen.
Vóór dat echter de hoeren kwamen op
dagen, om hun waren van het schip af
te halen, had de politie lont geroken en
Herrbert gevangen genomen.
HET ZWEEBSCHE ESKADER.
Heden, Maandag, in den vroegen och
tend, om zes uur, heeft het Zweedsche es
kader Amsterdam verlaten.
Zaterdag hebben eenige officieren met
motorbooten een tocht langs de Vecht ge
maakt tot Nieuwerslüiis, vanwaar zij zieh
met auto's naar het buitenverblijf van
den heer De Beaufort te Maarn hebben
begeven, waar een buitenpartij gegeven
werd.
GROOTE WINSTEN ÏN DE TABAK.
De „Deli Crt." wijst er op, dat het een
gouden tabaksjaar is. De maatschappijen
verdienen millioenen.
De doorsuee-bruto-winst bedraagt 100
van het aandeeten-kapitaal.
Sommige administrateurs maken ƒ80000
tantième.
Het blad dringt er op aan, om ook de
koelies in de winsten te laten deelen.
DE MINERALE RIJKDOM VAN
INDIE.
Het „Soer. Hbld." veraeemt van paticu-
Iiere zijde, dat de mijn bouwkundige expe
ditie, die sedert geruimen tijd onderzoe
kingen doet in Timor, buitengewoon rij
ke koperlagen heeft aangeboord, welke
zeer goed te exploiteeren zijn.
De erts moet van een hoog gehalte zijn,
zoodat de meters dikke lagen een groote
waarde vertegenwoordigen.
MISERE MET PASSEN.
Klachten over moeilijkheden en vertra
ging bij aanvragen van passen, komen
nog al eens voor:
Zoo schrijft men aan het pers-bureau
V. Di:
Ongeveer 14 dagen geleden begaven
wij ons naar Rotterdam om visa te ver
krijgen op de passen van een Neder-
der en eenige van zijn huisgenooten. Hij
wilde naar Zwitserland over België en
Frankrijk. De Fransche visa werden te
Rotterdam verleend, met uitzondering
van het visum op den pas van de kin
derjuffrouw. Om,- onverklaarbare en om
verklaarbare redenen zou deze pas wor
den uitgereikt door den „Agent Consu
laire de France", te Dordrecht. Wij hoor
den echter niets van dezen heen. Na di
verse information togen wij zelf naar
Dordrecht en vernaaien dat hij voor drie
weken in het buitenland was en geen.
plaatsvervanger had gesteld. Door de af
wezigheid van den consulair en agent
moest de reis dus eenige weken uitge
steld worden.
Wij hebben de pas nu eindelijk gekre
gen.
i
In die vorige vergadering van de Ka
mer van Koophandel te Vlissingen, werd
besloten,pogingen aan te wenden om 't
verkrijgen van passen uit Engeland naar
Nederland te vergemakkelijken. In de
Vrijdag gehouden vergadering werd me-
ütegegedeeld, dat de Nederlandsche Ka
mer te Lonen deze pogingen steunt en
dat de Minister van buitenlandsche za
ken ook zijn volle medewerking heeft
toegezegd.
ONZE NIEUWE GRENSBEWAKING.
De tegenwoordige grensbewaking is nu
ruim twee maanden in functie en men
kan zeggen, dat alles prachtig loopt, zoo
wordt aan het „Hbldl" geschreven. Van
ronddtrekkend bedelvolk uit Westfalen
en Hannover in het aangrenzend Hol-
landtsch gebied is bijna geen sprake meer
En de gevaarlijke individuen van de
overzijde blijven verre, omdat zij wèl we
ten, dat met de nieuwe grenswacht in
Holland niet valt te gekscheeren, omdat
zij nog steeds in de val loopen en dan
spoedig weer belanden aan gene zijde on
zer landspalen. Zoowel le militaire
als de burgerlijk® grenswachters doen
goed dienst; zij werken naast en door
elkander en hebben dus niet een afgeba
kend gebied. In de grensstrook van 300
M. ontmoet men steeds bij afwisseling
patrouilleerende kommiezen, militaire
politie, marechaussee, hulpeom miezen en
controleerend e inspecteurs, overdag en
bij nacht.. Hoewel allen op eigen initia
tief, werkt alles toch samen voor eenzelf
de doel: de bewaking onzer grenzen. Deze
verschillende bewakingsgroepen blijken
van de onderlinge dienstregeling geheel
onkundig, hetgeen een onderlinge contro
le be werkstelligst. En de grensbewakers
zijn zgnder uitzondering met deze rege
ling ten zeerste ingenomen. Steeds zijn
deze mannen zeer correct in hun optre
den, vol ijver voor hun dienst en on
omkoopbaar hetgeen helaasl van de le
den dor vroegere grenswacht lang nief
altijd kon gezegd worden.
DE ANTI-REVOLUTIEWET IN DE
EERSTE KAMER
Thans is bij de Eerste Kamer verschep
nen het Voorloopig Verslag over het ont*
werp Van wet houdende nadere voorzie
ningen tot bestrijding van revolutionnaire
woelingen.
Vele leden achtten den voorgestelden,
wettelijken maatregel noodzakelijk, niet
alleen t er beveiliging der rechtsorde, doch
^.Vrjj naar het Engelsch van A S. Swan)
Geautoriseerde vertaling
„Ik zou wel graag op reis gaan, papa,
maar het is ©en beetje erg van u om Enge
land te verlaten vóór de jachttijd gesloten
is."
„Och, die loopt toch haast af, kindlief, en
bovendien komt zooiets niet in aanmerking
tegenover de zorg voor jou gezondheid Lady
v Gres Ley informeerde gisteren buitengewoon
vriendelijk naar je. Ze gaat aanstaanden Maan
dag naar Cannes Zou je zin hebben om met
haar mee te reizen ik volg je dan zoo
dra ik hier de meest noodige schikkingen
gemaakt heb."
Clara's gelaat straalde van. vreugde.
„O papa, graag. Lady Gresley is altijd zoo
goed voor mij. En kunnen we dan met haar
in hetzelfde hotel logeeren?"
Het was nu aan Clara's vader om te kleu-
•ren, uiaar hat jonge meisje 'bemerkt© er niets
„Wij zullen de gasten zijn van lady Gres-
ley's broeder," antwoordde hij, „Ik ga nu
dadelijk schrijven om alles te regelen."
„Dan zal ik ook een klein briefje schrijven
aan lady Gresley om haar te bedanken",
sprak het meisje opgewekt.
Lady Gresley was de weduwe van een
diplomaat in Voor-Indië Zo had vijftien
jaar in het verre Oosten geleefd en was
eerst na den dood van haar echtgenoot naar
Engeland teruggekeerd. Op een afstand van
negen mijlen van Felest© had ze een een
voudig landhuis gekookt, en ze beoefende
daar een rustige gastvrijheid, waarvan ieder
die haar bemiiinelijken eenvoud leerde ken
nen, m©t groot genoegen gebruik maakte. Ze
was vijf-en-veertig jaar, maar zag er jonger
uit. Haar vermogen was wel niet groot, doch
het stelde haar toch in staat onbezorgd te
leven. Ze kwam dikwijls te Feleste, en Clara
en haar, beide broeders bielden spoedig heel
veel van haar.
Tlweti dagen na de gebeurtenissen op
Rranefcborpe Hall kwam ze Clara bezoe
ken. De heer Anerley was niet thuis, maar
het jonge meisje ontving haar allerhar
telijkst.
„IK heb van je vader gehoord dat je
die volgende week met mij mee reist, kind
lief", begon ze. „Ja weet bigt wat o§n
genoegen je me daarmee doet. En zou je
dienken dat je broers in de vaoantie ook
voor een veertien dagen naar (jannes
zouden willen komen
„'Vraagt u het hun maar eens", lachte
Clare. „Als pap» 1x1111 reisgeld wil geven
Zijn ze dadelijk van de partij. Maar is het
niet een beetje vieei gevergd van uw broo
ders gastvrijheid?'
„Maak je daar iuet ongerust over, kind
lief, Mijn broer heeft zijn huis tóch altijd
vol' gasten. Het is nu eenmaal te Gannes
bijzonder aangenaam, en da meest zwakke
en terloopische invitatie wordt steeds aan
genomen. ALs jullie dus niet komt, zouden
toch andieren je plaatsen innemen, en mijn
broer heeft jelui verreweg het liefst."
„Als het zoo Is mogen wij natuurlijk
geen bezwaren pmm" maken.- Jammer dat
papa er niet is. Ek lui hoont niet voor ,te
gen den avond thuis ook".
„Ik ben om jou gekomen, kindlief", sprak
Lady Gresley ernstig. „Je ziet er jn
het geheel niet goed uit en hebt eenige
weken vaoantie hard ijopdig. Ik hoor
dat die dwaze Geoffrey F^ussit al weer
een dommen streek uitgehaald heeft en dat
zijn vader nu besloten is voorgoed de han
den van hem, af te trekken",
„Dat is opk zop", bevestigde Ql&ra.
„Waarschijnlijk is hij op het oogenblik werken." Het jonge, meisje was diep ge
reeds op weg naar Canada." troffen door Lady Greeley's bijzondere
„Nu, ik hoop dat je je malar niet meer
om dien deugniet bekommeren zult", sprak
Lady Gresley met groote bezorgdheid in
den toon van haar stam. „Denk maar lie
ver eens over Bryan, Dat is een vrij wat
betere kerel." i
Clara stond op. „Neem me niet kwalijk"
sprak ze, „ik vergeet heel ejn al de thee
die u zoo graag drinkt. Hoe laat denkt
u Maandag te gaan? Het is wel erg kort
en ik heb niet pens behoorlijke kieeren
voor die Riviera".
„Ik wou in Londen den middagtrein ne
men. Als het noodig is kun je te Nizza
nog wel wat kieeren koopen. Ik heb daar
een heel goede costumiere, die niet al té
duur is. Maar denk er om, dat we daar
ginder een heel rustig en ongedwongen
leven zullen leiden, en dat je er maar
een enkelen keer in groot toilet zult be
hoeven te verschijnen Je vader hegft ook
rust noodig. Hij heeft me verteld wat er
den laats ten tijd al van hem gevergd is,
en dat is werkelijk meer dan men met rie
den van een man kan verlangen".
„J% papia werkt hard, maar hij is daar
bij altijd zoo vroolijk dat je er 'haast niet j
aar denkt dat hij' zich zon kunnen over- J
bezorgdheid, maar nóg vermoedde ze niet
dat daar heel veel verklarende redenen
voor waren.
Toen ze daen avond haar. vader van
het aangenaam bezoek vertelde dat aa
gehad had, knikte hij bevestigend.
„Ik wist er aL van", zei hij: „Ik heb
haar op haar terugweg met den auto- ont
moet, en ik ben een eindwepgs met naar.
meegereden".
„Heeft ze u verteld dat ze Frank en
Denis opk zou uitnoodigen
„Ja, dat zei ze", antwoordde naar vader,
en vppr de eerste maai merkte Clara nu
iete bijzonders op in den toon van zijn
stem.
„Papa, ik geloof dat u buitengewoon var
moeid zijfc," sprak ze, „Wilt u njet eeu
half uurtje gaan liggen om wat op te
O^neen, daar üeb ik op het oogenblik
neusch geen beboette aan", antwoordde
hü! met een zenuwachtig lachje, „kom lie
ver even op mijn studiekamer, kind. Ik
heb iote ©et je te bepraten".
(Wordt vervolgd.)