TWEED
SCHULD EN BOET.
Openluchttheater te
Valkenburg.
Wat de Pers zeft
BUITENLAND
ONS VROOLIJK HOEKJE
Kerk en School.
FEUILLETON.
DONDERDAG 15 JULI 1920
De Conferentie fe Spa.
schadeloosstelling ondeb.
«Ne.en, d.aai: heeft hij niets ya» gezegd,
ZEVENDE HOOFDSTUK-
ZUSTER CLARA,
(Wordt vervolgd.) -
•-***
„De Paradijsvloek", door Alpii.
Laudy. - „Het Schouwtooneel."
Sinds „Het Schouw toen eel'er kort ge
beden toe over ging, „De Paradijsvloek"
van Alph. Laudy op te voeren in het
Valkenk ur gs che Openluchttheater waren
wij nog niet in de gelegenheid, het effect
©ener „Paradijsvloek"-uitvoering in een
daartoe volkomen geëigende omgeving te
ondergaan.
En toch achtten wij de uitvoering van
„De Paradijsvloek" in de openlucht in ar-
tistiekeh zin wel het grootste evène-
ment in het openluchttheater-seizoen
van dit jaar: een zóódanige opvoering
van het stuk moest naar wij veronder
stelden de schoonheid van het drama
eerst volkomen tot haar recht doen ko
men; opgevoerd in. de open lueht, niet
langer gewrongen derhalve in de voor
een dergelijk stuk steeds te enge ruimte
van een theaterzaal, niet langer beperkt
tot een kimstmatig-aangelegd tooneel,
dat ondanks hoe vele en hoe groote
technische knapheden ook noodzakelij
kerwijze veel van de schoone illusie weg
vaagt, moest het drama voor onze oogen
doen gebeuren in volmaakte natuurlijk
heid, tot een (naar menscheüjke begrip
pen) volmaakte schoonheid....
Geen wónder, dat we ons, nu wij in ver
hand met de „Don Quiehot"-première toch
te Valkenburg waren, van de gelegenheid
profiteerden en oos gingen vergewissen
van de juistheid onzer gekoesterde ver
onderstelling,
't Was een zeldzaam heete zomermid
dag onbewogen hingen de looveren bo
ven ons hoofd en zware zwoelte drukte
lóóm al onze leden, toen wij hel rotspad
beklommen, dat ocas leidde naar het
grootsche Romeinsche amphitheater van
Valkenburg.
Ook in de open ruimte van het door
het openlucht-theater gevormde dal was
geen verkoeling té vinden.
Integendeel: zwaarder en benauwen
der drukte de van electrieiteit zwaar ge
laden lucht op alle mensch en alle ding
en deed een onweer voor-voelen eèn
onweer, waarbij God's vertoornde oogen
felle licht-schiohten schieten over het
aardrijk waarhij God's ver-
ornde stem het èi dreunen doet tot
van al wat leeft....
Gods zóó geweldige en dan
zoo nabije grootheid!
immer voelt do mensch zich in de
natuur zoo bangelijk eenzaam en zoo hul-
peRos klein tegenover den eenig grooten
God, ais wanneer God zich in het onweer
als do Vertoornde den kinderlijk-geloovi-
Ifen openbaart.
Het Spel ving aan*
Was dit.... spel?
Of was dit het waarachtige gebeuren
uit den oudst-mensehelijken tijd?
Leefden en leden en klaagden daar vóór
ons niet in werkelijkheid Adam en Eva?
De zuivere natuurlijkheid van het ge
beuren in die zuiver natuurlijke omgeving
hield ons in illusie geboeid, welhaast
Angstig bevangen, en 't was alleen nu
en dan de giechelstem van iemand in on-
te omgevipg, die van de geweldig-tragi
sche vóór-historie van zijn eigen geslacht
niets begreep en alzoo bezwaarlijk kon na
voelen, waardoor de illusie ons soms iet
wat werd verstoord, waardoor we nu en
dan weer tot het besef kwamen, dat we
daar zaten als een kind van de twintigste
eeuw.,..
Van af den aanvang tot het einde ove
rigens hield de betoovering heimwee
vol en welhaast smartelijk, als het genot
van alle opperste aardsehe schoonheid is
ons vast!
Tb tins eerst hebben wy in waarheid de
vW-l»&Cli00'I1keid van Laudy's „Paradijs-
veumeuSlSk tM?8 eerfit ÏB de bo
denis van onze geselde-
der-gebeurd vonders ons we-
Onze veronderstelling, dat we tean.
fivenschelijke begrippen) volmaakte
schoonheid te genieten zonden krijgen; is
héérlijk wó;ir gebleken!
Over „De Paradijsvloek" als dramatisch
Product en over de meesterlijke vertol
king daarvan, door „Het Schouwtooneel",
is reeds zóó veel geschreven, dat wij ons
ontslagen mógen rekenen van <f« taak.'
daarover thans nog uit te weiden.
Ook ditmaal weer leverden de Sehouw-
tooneeiers vooral Jan Musch als
Adam, Mevr. v. d. Horstv. ct Logt—
Melsert als Eva en Ko van Dijk als Kain
subliem spel doch 't was, als onder
gingen ook alle spelers den artistiek-ster-
kenden invloed van het grootsche milieu,
waarin zij speelden, zóó. dat zij nóg meer
schoonheid bieden konden dan. op het
stads-tooneel.
Zoo werkte alles samen,om het schoon
heidseffect voor den toeschouwer nog hóó-
ger, nog geweldiger te maken.
Begeesterd door de hen omringende
natuur, welke voor een „Paradijsvloek"-
uitvoering zóó heel bijzonder geëigend is.
dat 't ons somwijlen toescheen, als had
Laudy zijn .„Paradijsvloek" ter opvoering
op dit theater geehreven. móéten de ar-
tisten (want een gevoelig mensch als 'n
tooneel-artist ontkomt niet aan de inwer
king van een tot al maar schooner kunst
begeesterende speel-omgeving) nóg schoo
ner. aóg volmaakter spel van zichzelf ge
vergd hebben en dit schoonere spel
nu was het. dat op den toeschouwer door
de omringende natuur een schooneren
indruk maakte.
Eén schooneren indruk.
•Voorwaar!
In een besloten zaal, op een tooneel-
ruimte, waar boven niet hoog de hemel
zich spant, waarachter en waarnaast
niet de geboomten en de bosschages rui-
schen, huiveringwekkend van geheimenis
bij 't onweers-dreigen waar geen mos- en
gras-begroeide heuvelen en rotsen zied
heffen zóó indrukwekkend als God ze
verordende in Zijn schoone natuur op
zulk een toomeelruimte in een besloten
zaal waar alles er aanhoudend aaa her
innert, dak het „maar tooneel is kun
nen de geweldig-tragisehe emotie's wel
ke in „De Paradijsvloek" in heerlijke
plechtige verzen vastgeklonken liggen,
niet zóó uitgezegd en uitgeheeld worden,
als te Valkenburg gesehiedt.
Laudy's „Paradijsvloek" is te groot en
vooral ook, speelt in tè primitieven tijd,
dan dat een zaaltheater-uitvoering de
diehter-gedaehte in volle grootheid en in
volmaakte echtheid tot ons zou kunnen
brengen.
Het zij gezegd met groote waardeering
voor wat de tooneel-technicus bij zaal
uitvoeringen wist te bereiken; hij heeft 't
niet kunnen helpen, dat wij bij die gele
genheden de...... nafuur-zelf moesten
missen 1
Dank zij nn allereerst het onvolprezen
kunstgewrocht van dichter Laudy, dank
zij ten tweede de welhaast boven men-
sehenkracht gewaande zuiver-sclioone
vertolking van het drama en dank zij
ten slotte maar geenszins het minst!
de natuur, die hier als 't ware ontstond
om dit schoone te laten gebeuren, hebben
wij te Valkenburg de ellende der ver
vloeking van den zondigen mensch in
Adam en Eva ondervonden heb
ben wij (zóó aangrijpend was de schoon
heid hier!) den paradijsvloek, zwóarder
dan wij ons tevoren daarvan bewust wa
ren -voelen wegen op óna op onze znede-
toeschouwers o-p alle hinderen van Adam
en Eva.
Nóóit hebben wij voor donder en blik
sem zóó groote en zóó eerbiedige huive
ring gevoeld, nóóit hebben wij in donder
en bliksem den door de zonde vergram-
den God zóó nabij geweten, als toen in
het derde bedrijf wat donder rolde en
wegdrennde in de verte wat bliksem
licht zich vertoonde ver achter het dikke
geboomte.
Aan een zóó overweldigende welhaast
verschrikkelijke schoonheid ontworstelt
men zich niet gesteld dat men het wil
de door buiten de Valkenburgsche the
aterruimte te treden in het drukke zo
mergasten-leven te Valkenburg.-
Die schoonheid blyft u uren en dagen
zoo niet voor het heele leven bij.
En ge noemt het geen kinder-speelsch-
heid, maar ge hecht er een diepzinnige,
tragische beduiding aan, als ge 's-avonds
uren na afloop van het spel ih som
bere eenzaamheid door de lanen van Val
kenburg wandelend, in een aangrenzen-
den tuin twee kinderen een jongen en
een meisje met gevoelvolle stemmetjes
en in henschen ernst tegen elkander óp
hoort declameer en:
„O ménschenmoeder Eva, waarom
[schreit gij?
„Ik schrei, omdat ik niets dan tranen
"Al andere liet ik in het Paradij®....
L. S.
DE ECONOMISCHE BOND.
Kaar aanleiding mn de rede van' mr.
Tireuib voor den Eeonomischen Bond, Sater
dag gehouden. merkt ale christ. hist. „Ne
derlander'' op, dat nu „de vrijzinnige aap
uit dte economische m-ouw is gekomen."
En het blad vervolgt:
„Een der grappige kanten van de histo
rie is, dat deze nieuwe poging tot liereeni-
ging bter vrijzinnigen uitgaat van (den.
heer Treub, dlie aan een dier vrijzinnige
partijen door de stichting van <Jen Eeono
mischen Bond een niet ongevoeligen slag
toebracht.'
Niet zonder grond zal mr. Merchant
hem tegenvoeren: medicijnmeester, ge
nees u zei ven. Als gfj concentreer en wilt,
begon dian met terug te keeren naar die
partii, die gij, hebt verlaten.
Dat alles in oogenschouw namende-
rijst dé vraag, of mr. Treub die man is
voor nieuwe vrijzinnige exper timen ten.
Zijn Bond schijnt te meenen van niet;
hij heeft het schoone plan.... commisso
riaal gemaakt. Np, en dan weet men in
Nederland wel hoe laat het is."
De Christ, ..Rotterdammer" schrijft kort
en krachtig: „de Econ. Bond is dood. mors-
dood!":
,,Met vliegende vaandels gaat de Econo
mische Bonds-divisie naar het vrijzinnige
leger over.
Sic transit- gloria neutralitatisl
Zoo vergaat de roem der neutralitei."
""DÉ'vSf^SSTEifiVïtNG IN OOST-
PRUISEN.
Naar aanleiding van de volksstemming
in West- en Oost-Pruisen schrijft Theodor
Wolff ju het „Berliner Tageblatt":
„Toen de in 't Oosten van Duitsehland
geboren mannen en vrouwen, jonge en
oude, in eindelooze pelgrimstochten naar
hun bedreigde geboortestreek trokken
voor den dag van de volksstemming, kon
den zij overal op de stations en in de
plaatsen waar zij doortrokken groote bor
den lezen, waarop geschreven stond:
„Blüft trouw!" De bewoners van het Oos
ten van Duitsehland hebben door hun
voorbeeld thans ditzelfde aan de andere
Düitschers toegeroepen.
Zelfs de Poolsch sprekende grensbewo
ners wenden zich af van het nit stukken
en brokken bestaande Polen, dat in groot
heidswaanzin steeds meer gebied opslur
pen wilde, maar dat zijn eerste eigen on
derneming dadelijk mislukken ziet. Het
zon voorbarig zijn de volkomen ineen
storting te voorspellen van dit Parjjsche
salon-product, maar zulk een Polen is
lood, ook al blijft het nog voortbestaan."
De correspondent van de „N. B. Ct.'
meldde gisteren:
Vanochtend drukt een loodzware stem
ming op alles wat met de conferentie in
betrekking staat. Aan alle kanten heef!
men een ernstigen kijk op den toestand.
Opmerkelijk is, dat zelfs de Italianen
hun gewone optimisme op het ocgenblik
kwijt zijn.
Het heele conflict blijkt steeds meer
in hocgere mate een gevolg te zijn van
wederzijdscli wantrouwen dan van zake
lijk verschil. Aan den entente-kant heeft
men de waarneming gedaan, dat bij de
Düitschers niet meer Fehrenbach en Si
mons beslissen, maar dat alles van het
oordcel der 'enderhandelaars over de ko
len afhangt.
Men schrijft daarbij allen invloed aan
Stinnes toe en ziet in dezen een man, die
desnoods aan het doordrijven van zijn
wil ieder ander volksbelang ten offer
brengt. Men zegt in Entente-kringen er
niet veel voor te voelen, om zich aan Stin-
oes te onderwerpen.
Aan den Duitschen kant geeft op hot
oogenblik inderdaad, de opvatting van de
kolenonderb andelaars den doorslag en de
ze wordt weer, zooals ik hedennacht reeds
meldde in hoofdzaak door wantrouwen be
paald. Men heeft aan Duitschen kant zeer
sterk het gevoel, dat het ér hoofdzakelijk
om te doen is liet Roergebied te bezetten
en dat dit niet te verhinderen is. Daar-
om s<?hikken zich ook de andere onder
handelaars fatalistisch in den onverkwik-
keiijken toestand.
Ik wil echter niet te uitvoerig zijn over
al deze moeilijkheden en misverstanden,
daar op het oogenblik stappen worden
gedaan, die met groote waarschijnlijkheid
tot een ontspanning zullen leiden.
Vanochtend om 9 uur is maarschalk
Foch hier aangekomen. Hij heeft onmid
dellijk Millerand bezocht en met hem een
lange bespreking gehouden. Naderhand
zijn Delacroix en Hij mans bij den Fran
sehen premier gekomen om hem geluk te
weuschen, naar aanieiding van den natio-
naleu feestdag der Fransehen. Langzamer
hand schijnen deze bijeenkomsten zich tot
een algemeenc bespreking der geallieer
den te hebben ontwikkeld.
Gisterenmiddag tussehen twee en drie
uur heeft Lloyd George een bezoek ont
vangen van Simons, den Duitschen mi
nister van bnitenlandsohe zaken. Van dit
bezoek verwachtte men een ontspanning
van den toestand.
De Oekraïne en de eonferentie
te Spa.
De Oekrainische afvaardiging ter con
ferentie te Spa heeft een nota doen toeko
men aan den voorzitter der conferentie,
waarin hem verzocht wordt haar te la
ten weten of de geallieerde mogendheden
eveneens aan de S°vjet-pegeering den
vrede met de Oekraïne voorgesteld heb
ben, gelijk zij gedaan hebben voor de Po
len.
DE ITALIANEN EN SLAVEN TE
TRIEST.
Bij een betooging tegen de voorvallen
te Spalato trokken de betoogers ook langs
het nationaal gebouw der Slovenen. Er
werden toen uit het huis revolverschoten
gelost door de Slaven, die er zich bevon-
Vonden. Ook wweraen er granaten
werpen. De menigte drong het huis bin
nen en stak het in brand. Er zijn tal
rijke gewonden, waarvan twee ernstig.
14 JULI TE PARIJS.
Prachtig zomerweer heeft den troepen-
schouw te Vincennes begunstigd. De mi
nister van oorlog heeft ditmaal de troe
pen geschouwd in tegenwoordigheid van
de voorzitters der Kamers, de ministers,
het diplomatieke korps. Een onmetelijke
menschenmassa heeft het -leger geestdrif
tig toegejuicht, in het bijzonder toen mi
nister Lefèvre aan acht regimenten Sene-
galeezen Cn aan de nieuwe regimenten
aanvah-arti'-lerie vaandels heeft uitge
reikt. De troepen hebben gedefileerd voor
bij de Fransehe tropeëen, die overeenkom
stig het verdrag van Versailles uit
Duitsehland zijn teruggekeerd.
UIT MEXICO.
Na een gevecht bij Parral, heeft gene
raal Yaqui'n Amaro den opstandelingenlei
der omsingeld. Er namen 500 opstandelin
gen en 200 regeeringssoldaten aan het
gevecht deel. Be mededeeling dat Villa
omsingeld was, is gedaan door den minis
ter van oorlog.
Er werden wetgevende maatregelen
Voorbereid om heel Mexico „droog te ma
ken.'" Bit is bedeeld ais een middel om
te komen tot verhefHng van de Indiaan-
sche bevolking en van de inwoners van
gemengd ras.
SEMENS BUITEKL BERICHTEN
Opstootjes te Tokio.
Uit Tokio wordt se meld, dat do verwer
ping in het HuH van Afgevaardigden van
het door de oppositie ingediende wetsontwerp
tor li voe ri1vun aigomoen hie&rechttmet 286
tegen 155 stemmend tot gevoie heeft gehad,
dat het te Tokio to-t opstootjes is gekomen.
Bes avond-s kwam het in het Hibiyapark
tot demonstraties tegen de regeering, waar
aan duizend-en opgewonden studenten deel
namen. De betoogers werden echter door
de politie uitcengediieven. Drieduizend poli
tieagenten bewaakten het gebouw van den
Landdag. Tus&chen de politie en de menigte
kwam het herhaaldelijk tot botsingen, en
tientallen van personen zün in hechtenis
genomen.
Bij de vechtpartijen zijn verscheidene lie
den gekwetst.
De leden van „-dg Fransehe regeering
hebben zich in den ni ui is ter r a a<l van giste
ren bezig gehouden met- de gezondheid van
president Desohanel. De ministens zijn over
tuigd, dat Desehanol over een maand her
steld zal zijn.
Tegen Schumann werd Dinsdagavond
een zesvoudig doodvonnis uitgesproken. Voor
andere misdaden werd hij bovendien tot
levenslange tuchthuisstraf en nog eens tot
15 jaar tuchthuisstraf veroordeeld. De ge
zworenen hadden gedurende lange uren be
raadslaagd. Toen zij terugkeerden, begon
Schumann, die gedurende heel het proces
uitermate kalm was geweest, te weenen.
Toen hij vernam tot welke straf hij veroor
deeld was, spuwde hij in de zaal. Toen liet
hij zich de handen boeien; dankte zijn ver
dediger met enkele woorden en werd weg
gevoerd.
Zondag, den 18n dezer, zal Lefevre, de
minister van oorlog oin den verjaardag van
den tweeden slag nan de Marne te vieren,
GEWOON KIJKEN,
'n Grappige siudenf vroeg aan 'n profes-
sor. of ie 'n goed recept wo<u "hebben om ko
nijnen te vangen.
„Jawel," zei de professor, „hoe dan?"
„U gaat achter een dikken sieenen muur
zitten," zei de student. ,.en*dn maakt u net
zoom geluid als een knolraap"
„Niet kwaad," zei de professor, „maar ik
weet voor u notr een betere manier. U gaait
doodbedaard midden in 'n veld savoyekoolen
zitten en dan zet u maar uw gewoon ge
zicht."
het kruis van het Legioen van eer uitrei
ken aan den stad Chateau-Thi*ry.
Deze plechtigheid, zoo deelt de Débat»
mede. zal plaats hebben op den heuvel 204,*»
die de stad in het westen beheerscht, en van'
welken af de Fanschen, samen met de Ameri
kanen, de order uitvoerden, die maarschalk!
Foch op 18 Juli gegeven had en waardoor,
zjj een der eerste en schitterendste zegepra
len van het tegen-offensief behaalden. Da"
Amerikaansehe gezant zal de plechtigheid
bijwonen, die het karakter van een Fransch-
Amerikaansche betooging zal dragen.
Clamenceau vertoeft te Yichy. waar hii
een kuur doet. Dezer dagen, is hjj daar. ter
wijl hij in het park liep te jvaadelen, het
voorwerp van een warme huldiging der be
volking geweest. Hij werd geestdriftig toe
gejuicht, terwijl de Marseillaise werd aange
heven. Door in een auto te stappen, heeft
de vader van de overwinning!" zich aan de-
ovatie kunnen onttrekken.
Naar uit Engeland gemeld wordt, zou
'de nalatenschap van keizerin Eugenie ruim
twee mRlioen pond bedragen.
Volgens een verklaring van Lud'vvig
Martens, het hoofd van het Amer ik a ansch ar
sowjat-bureau, zal de tien millioen dol lm
aan goud, waarvoor de sowjetregeering in
Canada goederen zal koop en. over Estland
verzonden of anders afgenomen worden vay
het goud diat in de Skandinavische banken
ligt.
Te Cardiff is gisteren een vergadering
van zeelui gehouden die een motie heeft aam-
genomen, om de aandacht van de regeering
te 'vestigen op den treurigen toestand in hun
vak ten gevolge van de schaarsehte van
kolen voor uitvoer. De motie dringt aan op
een onderzoek naar middelen om de kolen
productie ve vermeerderen.
De secretaris van de af deeling Cardiff van
den zeemansbond heeft verklaard, dat de'ge.
heele ver antwoording voor den stilstand in
dé verscheping van kolen aan de mijnv.er*
kers te wijten w;:. Het zou veel beter zijn,
indien de leiders, in plaats van congressen
te houden over de opheffing van de blokkade
teaen Rusland, den mijnwerkers aanraadden,
om meer kolen boven te brengen.
Te Weenen staken de lijkbezorgers.
Werkwilligen. _die zich aangemeld hadden,
werden door de stakers op het kerkhof over
vallen en mishaiódsld. Het vervoer der
cüooden naar het kerkhof en de begrafenis
moet nu door familie en vrienden zelf ge-
schieden.
Een politie-outc ia in het lereche
district Dingle in een kmderla-'i ecv»Uent
Twee agenten werden doodgeschoten, een
officier eu de bestuurder zwaar gewond.
Z. D. H. de Bisschop van Haarlem heeft
benoemd tot Pastoor te Warmond, den
WelJEerwaaröen Zeergeleerden Heer A.
J- Oudejan®, 1 eeraar aaa het Seminaria
Ha ge ve ld te Voorhout.
WIJZERS.
De Minister van Onderwijs noodigi hen,
die meenen in aanmerking te komen voor
de schadeloosstelling, op 1 Juli 19'2fl door
do Tweede Kamer aangenomen, omdat zij
nog in 1918 bij raadsbesluit tot hoofd of
onder wijzer (es) aan een openbare lagere
school zijn benoemd, maar eerst op of na
1 Januari 1919 hunne betrekking hebben
aanvaard, en dientengevolge niet in het
genot zijn gekomen van de hoogere jaar
wedde, uit zich tot hem to wenden met
volledige opgaven. Spoedige aanmelding
wordt aanbevolen.
K.-K. LEERGANGEN.
Door de bijzondere bemoeiingen van Z,
D, H. den Aartsbisschop, zal te Utrecht in
de maand September gevestigd warden een
afdieeling van oie R-K. Leergangen.
Yoorloopig aal zeer waarschijnlijk een
aanvang gemaakt wonden met leergangen in
Xederlandsohe Taal. Geschiedenis,
en Fransch.
PATER CASSIANÜS HENTZEN O.F.M.
Aan de universiteit te Leuven is Dinsdag
bevorderd tot doctor in de sociologie de
WelEerw. -pater dx. Gassianus Hentzen
O.F.M.
PATER NORBERTUS O. M. C. t
Dezer dagen is in het klooster te Velsesv
LVrij naar het Engcisch van A. S. §wan'
Geauton&eerde vertaling
20.)
„O," klonk het verbaasd' nit Clara's
mond, en ze kleurde bij de gedachte aan
hetgeen men haar omtrent Annie Flet-
ener verteld liad.
„Wees niet boos op my,1" smeekte h-t
jonge meisje, en de tranen kwamen haar
ia de oogen. „Kunt u mij misschien zeg-
-gen waar mr. Geoffrey. FausHt heenge
gaan is?"' x
Het scheen OLara een. oogenblik toe als-
of zij geen woord over de lippen zou
kunnen krijgen. Haar trots kwam er té-
openbL°™ door difc meisj© midden op den
over Geo11 dervraagd te worden
het gelaat vL lipf311' zo las op
droefheid waaraan het "w,kmd de diePc
de
„Met zekerheid yreeg jk het .niet te
kunnen zeggen, maar ik geloof te we
ten. dat hij het land verlaten heeft."
Het meisje verbleekte zichtbaar.
„O miss, ik kan niet gelooven, dat dat
waar is. Hij heeft me zoo vast beloofd
dat hij niet weg zou gaan zonder dat hij
me, liet weten waarheen hij ging. Wan
neer hebt u hem h,et laatste gezien, miss?'
Nog eens aarzelde Clara. Had dit meis
je dan het recht jtgaar inlichtingen te vra
gen omtrent Geoffrey Faussit? En toch
was er in het minst niets uitdagends of
aanmatigends in haar toon en manieren;
ze zag er alleen diep ellendig en wan
hopig uit en ze maakte den indruk alsof
het voor haar van het grootste belang
was dat ze vernemen zou wat ze wilde
weten.
„Ik heb twee dagen geleden op. Brane-
tnurpe ais .iieid van hem genomen," ant
woordde Clara,
„Hij verklaarde toen met stelligheid dat
nij naar Canada ging,'" voegde ze er op
..achten toon bij.
Er ging het arme meisje een rilling
door lichaam. „Heeft h,ij. u ook ge
zegd met welk schip hij ging," bracht
ze er met moeite uit.
OLara schudde het hoofd.
en misschien is het ook maar een ijdele
bedreiging geweest. Net spijt mij dat gij
door hetgeen ik DAlJkhaar zoo pijn-
lijk getroffen zijl.'" een oogenblik
stilzwijgen ging zij voort.- „ik bea
bang dat wie zich bezorgd maakt over
Geoffrey Faussit m®ta d^u verdriet en
ellende te wachten heeft.
„O miss, een meer warm woord dan
dit hebt gij nooit gesproken,'" zei het
meisje op diep-bechoeiueu, haast wanho-
pigen toon. „Maar hb heeft zou'n eigen
aardige manier van doen over zich dat je
hem wel moét liefheb oen. Maar wat ik u
bidden mag, miss, als gij ©enigen invloed
hebt op den ouden jmer Faussit, en
ze zeggen dat hij vee, van u houdt
vraag hem dan om vader toch niet te
ontslaan. Hij heeft bericht gekregen dat
hij Maandag vertrekken moet, en hij had
juist een nieuwe woning gebouwd, waar
hij zoo trotsch op was. Het zal hem het
hart breken als hij. BranethjOjrpe verlaten
moet.'"
OLara's gelaat betrok. f j
„Als ik er gelegenheid to© vind wil
ik daar-wel met den heer Faussit over
spreken, maar ge zult ook wel weten
dat hij geen man is om toe te laten dat
men zich te yeel met zijn zaken bemoeit
en zeker niet dat een eenvoudig meisje
als ik dat doet."
„Wees niet. boos op mij, miss, en zie
wat u voor me doen kunt. Iedereen zegt
dat u zoo goed en vriendelijk bent, en
ik zie het ook wel aan u."
Clara nam de teugels wat vaster ra
de hand en draaide het rijtuigje naai' het
midden van den weg ze verlangdo aan
het onderhoud een einde te maken.
„Nu goed, ik zal zién wat ik voor je
doen kan, en ik kpm ook nog eens kijken
hoe je het maakt, hoor. Dag Annie."
Het jonge meisje was zichtbaar' ge
troffen door die vertrouwelijke toespraak
en dankte Clara hartelijk. Deze reed heen,
maar er hing haar iets voor de oogen
dat haar belette het landschap daar voor
haar duidelijk te zien. .Wat een bittere
oogst moest er voor die arme Annie nog
volgen op lia.r onvoorzichtige dadenl Hier
in deze beperkte omgeving had het wan
gedrag van Geof.rey Faussit 'al zoovelen
ongelukkig gemaakt maar die kleine
Annie het meest, dat voelde Olara.
Toen ze Branethorpe bereikte, oorzei-
de ze geen oogenblik om het landhuis
rechts te laten liggen en op de kantoren
toe te rijden. Ze wist dat de oude heer
Faussit zelfs ba#, niet gemakkelijk zou.
toestaan zich in zijn zaken te mengen,
maar het kwam geen oogenblik in haar
op voor de rees die haai' een oogenblik
beklemde te wijken. Hier stonden jm<
mers het geluk en de welvaart yam an<
deren op het spel,
Claude Armstrong, de directeur van een
der belangrijkste afdeeüngen der armen
verzorging van Londen, zat tegen den
avond van een zeer vermoeienden dag
in zijn studeerkamer. Hij was een lang,
slank man met gelaatstrekken die van een
opofferend en zelfverloochenend leven
spraken. Zijn dun haar was al grijzend
en zijn groote sprekende oogen, schenen
de diepste diepten der menschelijke ziel
te peilen.
Het was iemand die in zfln vroeger
leven veel geleden had. Door een be
smettelijke Hexte waren hem zyn vrouw
en twee kinderen fn den tijd van een
wees ontnomen, en daarna was het rustig-
kalme leven, dat hij tot dien tijd geleid
had, hem ondragelijk geworden,
