SCHULD EN BOETE
Indrukken van den dag1
BINNENLAND
FEUILLETON.
EERSTE BLAD
fnat\m3R& 19 juli ma®
43ste JAARGANG No 13231
iit ABONNEMENTSPRIJS ÖEÜSAAÖT VOOR KAARLEMEN AGENTSCHAPPEN
?£R KWARTAAL t 3.25
fES WEEKr. f 0.25
FRANCO PER POST PER KWART. BSJ VÖÖRUITBETALIti6 f 3.57V»
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1428, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIÉN 35 CENTS PER REGEL
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
WEER EEN SOCIALISTISCHE LEUGEN ACH
TERHAALD.
Binnenlandsch Nieuws.
NEDERLAND EN DE VOLKENBOND,
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
vakvereenigingen.
BUREAUX:
LXV.
Zaterdag zijn de grootmogende heeren. die
©enige weken, de aandacht der geheele we
reld op hun 'bijeenkomst fe Spa wisten te
trekken, naar hun respectievelijke haardste
den teruggekeerd. Het heeft daar gespan
nen. Tot driemaal toe een crisis, tot drie
maai toe liepen de besprekingen vast en
scheen een mislukking zeker.
Dat de oude vijanden ten slotte toch nog
als vrienden scheidden met handdrukken ep
gelukwenschen. is het grootste succes der sa
menkomst.
Want al de meen in gsversch i 1 lenal dat
hokken der besprekingen was aan niets an
ders te wijten dan aan hot wederzijds wan
trouwen.
Hoe kan het ook anders? De groote wereld
oorlog, welke in Augustus 1914 uitbarstte,
v/as immers slechts de ontlading van een
atmosfeer, welke uit een steeds toenemende
vijandschap, uit nijd en afgunst, uit zucht
om elkander de wereldheerschappij en de vet
ste brokken der aarde te betwisten, was
ontstaan. Hoe onmetelijk die haai was, toonde
de schrikkelijke, vier-jarige wereldworsteling
op leven en dood. En hoe zou men kunnen
verwachten, dat na een einde van den strijd
met het neerslaan van een der partijen, een
vredelievende gezindheid spoedig zou weer-
keeren
Als Spa iets zal betekenen voor de histo
rie. dan zal het moeten zijn het feit. dat de
onverzoenlijke vijanden weer als onderhande
laars met gelijke rechten aan één tafel kwa
men te zitten.
Juist de omstandigheid, dat noch de Duit.
sche, noch de Fransche pers tevreden is over
de resultaten van Spa, is een bewijs voor he
zich herstellende evenwicht. En het verloop
der conferentie heeft bovendien nog getoonc
dat wij op den goeden weg zijn. Het begin
was nog is den ouden, verkeerden arant: de
eerste ontmoeting iiet nog'de gezindheid zien
van de zich overwinnaar voelende Entente
en het verslagen Duuschland, toen Lloyd
George onder de zwijgende instemmi-ng der
Eranschen, aan de Duitsche afgevaardigden
hot nies op ae keel zette en de onderleekening
van de verplichting tot algeheele ontwape
ning van hef Duitsche volk en afschaffing
vaT de Rijksweer, afdwong.
Maar bij de 'besprekingen over de schade
loosstellingen eu de kolenlevering kregen de
Duitschers hun eigenwaarde terug en wisten
door een fier optreden tg bereiken, dat al de
ne.elige kwesties, die de oorlog achterliet en
welke het dwaze verdrag van Versailles niet
kou op.ossen, ernstig zullen worden bestu
deerd, kalm overwogen en in-het licht der
wederzijdsche belangen zullen worden be
schouwd.
Zoo zouden wij over de resultaten van Spa
tevreden kunnen zijn en de komende onder
handelingen te Gciièvs met gerustheid kun
nen te gemoet zien. wanneer er in Europa
na den oorlog geen andere brandstofien wa
ren achtergebleven, die ieder oogenbliik het
laatste restje onzer Westersche beschaving in
puin dreigen te storten.
Het Russische bolsjewisme het walgelijk
ste overblijfsel van den wereldoorlog bedreigt
van uit het Oosten juist in deze dagen ons
oude Europa even schrikwekkend, als het
oudtijds de Turksdie legers deden.
De Poolsche staat, door de vredemakers van
Versailles met een mooi gebaar op de land
kaart afgeteekend is niet meer 't riik van So-
bieski. Lenin, de Russische groot-mogol, de
opperboisjewiek. die mot harder hand het mil-
hoenenvolk van Rusland onder den knoet
houdt dan het een Czaar Peter deed, heeft
zeds de generaals van het oude bewind tot
zich weten te trekken en een goed gediscipli
neerd Leger v. anderhalf millioen man loopt
de Polen onder den voet, staat voor de muren
Sm Warschau, dat is voor de poorten van
west-Euopa.
de yerwoesters onzer bescha
ving tegenhouden. is de vraag, welke leder-
ren dag nijpender dringt. Duitschland is to
taal verzwakt en men ontneemt het zijn
laalsite verweermiddelen. Doch het ergste is,
dat het verbitterde Duitsche volk zelf niet
meer zint op afweer van het Russische bolsje
wisme.
De revolutionnaire Duitsche elementen zul
len natuurlijk den dag zegenen, waarop zij de
Russische barbaren kunnen binnenhalen.
Maar ook in het kamp der nationaal gezin
den gaan stemmen, op om met Lenin een
militair bondgenootschap ae sluiten. Het is de
zelfmoordgedachte uit wraak. Men aert daar
zijn eigen land door de besluiten der En
tente verloren. Reikt men nu den Russischen
horden de hand dan is er kans. dat ook de
vijanden. Frankrijk en België, dn den maal-
stroom worden meegesleept.
Ziedaar het Duitschland, dat de nieuwe Re
geering terugvindt, uu zij weerkeert van
Spa, waar zij harde verplichtingen op zich
heeft genomen en beloofd^ om mee te wer
ken aan het herstel van Europa.
Zal haar dat gelukken?
De twijfel is groot en hét blijft de groote
vraag van den dag of het aan de verbon
den regeerders van de Entente-landen, ge
steund door de goedwillende maar wankel
staande Duitsche ministers gellkken zal het
groote gevaar te keeren. ook al zou men van
heden af zich gezamenlijk en energiek tegen
de Oostersche invasie te weer stellen. De con
cessies, waartoe de geallieerden zich te Spa
ten slótte lieten vinden zullen zeker wel voor
een deel aan dieii dreigenden toestand in het
oosten te danken zijn. Maar dat men op die
samenkomst niet op krachtiger middelen zon
om Europa voor het boisiewisme te behoe
den is een fout. die zich wellicht bitter zal
wreken.
Telkens, als „Het Volk", inzake dien
boycot van Hongarije, rar-e sprongen
doet, sprongen, die ons aaia het heen en
weer vliegen van een kat doen denken,
die in de benauwdheid zit, wordt het net
jes door geloofwaardige getuigen, die
met feiten komen aandragen, op zijn num
mer gezet.
Hot Socialistisch orgaan had dezer da
gen den boyeoj, durven verdedigen, op
grond van een gruweldaad, do versohrik-
kelijko mishandeling van zekere mevrouw
Hamburger.
Dat verschrikkelijk geval schijnt gelo
gen te zijn.
Men boude hierbij wel in 't oog, dat tal
v&n Kongaarsche Communisten, die naar
Weenen gevlucht zijn, de wereld met leu
gens trachten te vergiftigen.
Over het geval Hamburger schrijft de
heer G. Nijfels, correspondent van het
..Handelsblad" te Boedapest, het volgen
de:
„Het vreeseijkst© dat er in (in het rap
port der Engelsche commissie) staat, is
wel de geschiedenis van de vrouw vaa
den ex-volkscommissaris Hamburger. l>at
verhaal hebben de Weensche bladen ech
ter gegeven als „door vele getuigen abso
luut vaststaand en bewezen". Het stond
in het z.g. Wedgwood rapport als dusda
nig en dat was dus nu eens iets waar
men Horthy en zijn officieren voor ver
antwoordelijk kon stellen.
Nu heb ik ten eerste in het Wedgwood-
rapport gezien, in paragraaf 23, dat do
Engelsche sociaal-democratische commis
sie hot geheele verhaal uitsluitend van
mevrouw Haburger zelfs heeft, terwijl
Je seini-officieele lezing der Hongaarsehe
regeering den heeren m.i. terecht in
dien deze zoo luidde, doch majoor von
Pronay vertelde het me heelemaal anders
niet aanneembaar voorkwam.
Maar ten tweede wordt in dit verhaal
van mevrouw Hamburger luitenant von
Hejjas als den groots-ten bandiet tijdens de
walgelijke inartedingen waaraan zij en
haar lotgenooten blootgestaan zouden
hebben, en in ieder geval als den leider
in deze atrociteit genoemd.
Ik las ex-luitenant von Hejjas de Ne
derlanders, die indertijd in Albanië ge
weest zijn, herinneren zich dit gedistin
geerde, donker uitziend Hongaarsch jong-
mens-ch, dat daar toen tot de vrienden
van onzen armen Thomson behoorde nog
wei die besehuldiging voor en
ook commentaren, die wij uit Weenen
claarpp gekregen hadden. Het was me in
21,iVe" nofir voorgekomen dat ik
iemand' van clubfauteuil tot club
fauteuil voorlas de meest ontzettende be
schuldigingen. Ik hekeek hem onder de
lectuur dan ook aandachtig, doch er was
op dat energieke, donkore gelaat niets te
bespeuren dat op woede of op schaamte
geleek. Toen ik klaar was, constateerde hjj
rustig: „ik kan u alleen verzekeren, dat
ik die dame in mijn. leven nooit gezien
heb, dat ik van het geheele geval niets
niemendal afweet. Het is jammer dat ze
naar Weenen gevlucht is en dat wij dus
in uw bijzijn niet meer geconfronteerd
kunnen worden. Ik wil'toch wel eens zien
wat ze dan zeggen zou! Overigens kun
nen u mijn toenmalige militaire chefs
mededeelen, dat ik in dien lijd heelemaal
niet in Boedapest geweest ben, doch mij
bij mijn troepen in Kecskemet bevond. Ik
herhaal het uitdrukkelijk: ik heb die da-
ine en die heeren, die in dat rapport ge
noemd worden, nooit gezien."
Majoor vcm Pronay, die bij dat gesprek
aanwezig was, bevestigde dit en nam,
zoo als helaas akte Hongaren van rijksbe
stuurder von Horthy, tot den kellnar, dio
je bedient, dit heele verhaal ais alle gru
welverhalen en bagatelle: die waarzin,
d'ieh men over hen in Europa gelief e te ge-
1 o>oven, naar aanleiding van de sprookjes,
die de Weensehe imigré's uit hun duim
zuigen, interesseert hun niet. Het is me
nog steeds niet gelukt die menschen te
overtuigen van het nut al die verbalen
direct te dementeeren.
Horthy verklaarde hot me hedenmiddag
nog: >,dat laat me allemaal steen-koud;
ik weet dat mijn laad het ordelijkste is
van al die in oorlog geweest zijn; laat
die vijanden maar schelden, lasteren, the
nail allways comes out of the Sack, men
zal in het Westen toch wel een dag tot
de conclusie komen dat men zich heeft
laten bedriegen. Maar dementeeren, der
gelijke smerige beschuldigingen gaan
weerleggen, daar heb ik noch tijd noch
lust toe."
Men staat in. twijfel wdarovor men zich
meer moet verbazen, over de schaamte
loosheid der communisten te Weenen, of
over de brutaliteit der socialisten ten on
zent, die door dik en dun heen, den boy
cot durven verdedigen De keuze is moei
lijk.
CONCLUSIE TOT BLIJVENDE SAMEN
WERKING.
Ia het ,,Yad." had de heer Boodhuijzen
die niets liever zou zien, dan dat de Ka
liioliaken op staatkundig gebied zich van
d.e anti-Kevolutiommiren losmaakten en
mot de Liberalen samengingen, o. in. de
opmerking gemaakt, dat in de jaren 1914
10.18 proof-omiervijidelijk is bewezen,
dat de Christelijke Staat geen rem tegen
den oorlog is.
Na in herinnering te hebben gebracht,
dat ook in den Christelijkeu staat men
sehen blijven, en do gevolgen
der erfzonde zich steeds zullen doen ge
voelen, vervolgt de heer Van Wijnbergen
in de „Msb." zijn betoog tegen de rede
neer ing in het „Vad." als volgt:
„De oorlog is juist gekomen over een
o n t korsteend Europa, over een wereld,
die zich van de leer des Christendoms
had afgekeerd.
Laat de heer Roodhuyzen de staten
van het huidig Europa eens toetsen aan
de omschrijving van die Christelijke in
richting der staten, gelijk die door Paus
Leo XIII in de - Encycliek „Immortale
Dei" gegeven wordt.
Het zal hem daa duidelijk worden.
Met ééne stelling van „Het Vaderland"
zijn we het volkomen eens, n.l. deze: „De
menschheid in haar geheel heeft diep te
'blozen over de catastrope, die gekomen
is".
Zulks is volkomen juist gezegd, maar
dan zal men ons ook moeten toegeven,
dat die menschheid in haar geheel tot
inkeer moest komen, het vaste voornemen
moet maken niet meer te doen de din
gen, waarover zo te blozen heeft, terug
moet keeren op den weg, dien ze verlaten
had en die haar door de leer des Chris
tendoms helder voorgehouden wordt".
Het is daarom, dat we beslist afwezen
IVrij naar het Engelsch van A. 3. gwan]
Geautoriseerde vertaling
23.)
„Het is zwaar werk, Clara, en dikwijls
neerdrukkend. Zuster Ursula is er onder
bezweken."
„Maar ik ben sterk, ik zal niet bezwij
ken, klonk het opgewonden.
Toen ze te middernacht haar kamertje
sloot, wist ze dat het het hare was, en
ipet-een beving van geheimzinnig ontzag
keek ze het kleine vertrek rond. Hier
zou dus voortaan de plaats zijn waar zij
zich terugtrok om rust en versterking
te vinden te midden van fnspannenden
arbeid voor het heil der menschheid. Een
sterk gevoel voor de schoonheid van dit
leven, van de harmonieuse wijze waarop
de deelen ervan als een inozaïk in elkaar
pasten, kwam over haar en alle onrust
gleed uit hare ziel weg.
Clara Aaerley had haar tehuis gevon
den-
Den volgenden morgen werden alle bij
zonderheden gpregeld, en reeds ongeveer
negen uur, juist toen de stroom van on-
gelukkigen en lijdenden en wanhopig uit
ziende mannen en vrouwen begon, verliet
Olara het huis van haai- oom en ging naar
den trein. Slechts drie dagen zou ze nog
wegblijven. Oom Claude bracht haar naar
het station, en juist toen de trein zich
in beweging zou zetten, sprong nog een
reizigier haastig OLara's coupé binnen,
liet was Bryan Eaussit.
Zij zat in een eerste-klasse coupé en
Bryan, die allereenvoudigst leefde, had
de leuze: Terug naar Thorbecke, maar
met nadruk bepleitten de blijvende sa
menwerking voor allen, die hier te lande
voorstaan de Christelijke staatkunde.
Met het oog o-p den steeds toenemenden.
omvang dor betrekkingen welke tusschen.
Nederland en het Bureau an den Volken
bond te Londen bestaan, is do Nedierland-
sehe regeering eo- toe overgegaan zich bij
den Volkenbond officiéél te doen vertegen
woordigen.
Daarom heeft zij thans den Nederland-
schen gezant te Londen. Jiix. Mr. R. de
Maroes van Swindexen aangewezen, o,m al
daar namens ons land op te treden als ver
tegen woordSgcr bij het Bureau van den Vol
kenbond.
DE DUITSCH-NEDERLANDSCHE
CREDIET- EN KOLEN-OVEREEN
KOMST.
Naar de correspondent van. de >.N. R. Gt."
te Spa meldt, zal de Duitsche regeer in g nog
eens in een' officieeie verklaring haar posi
tie ten opzichte van de crediet- en kolen-
overeenkomst met Nederland uiteen zetten.
Deze verklaring zal op het volgende neer
komen:
1. De tegenwoordige'Duitsche régeering
zal haar voorganstor ten opzichte van het
gesloten verdrag niet desa-voue-eren.
2. Do regeering zal al het mogelijke
doen voor een loyale uitvoering van het
verdrag.
3. De regeering wijst er echter op, dat
de mogelijkheid van vervullen niet alleen
bij haar ligt. maar ook van de houding
der Entente afhangt.
DE HEER J. T. CREMER.
Men meldt uit Soestdijk. dat H. M. de
KonLr.gin-Moeder Zaterdagmiddag X.Exc. J.
T. Oremer, oud-minister van Koloniën en
Nederlandsoh gez.ant in Amerika, met zijn
echtgcnoote in audiëntie heeft ontvangen
DE KONINGIN BIJ HET RADIO
STATION.
H. M. de Koningin heeft Zaterdagmiddag
een bezoek gebracht aan Assel, waar zij het
Radio-station heeft bezichtigd. Zij heeft
zich Laten inlichten over het ongeluk van
eenige weken geleden.
SAMENWERKING VAN INTELLEC-
TUEELEN.
In een Za,terdag te 's-Hage gehouden
vergadering, bijeengeroepen door de inder
tijd benoemde commissie door den Neder-
landsehen Journalistenkring is besloten, tot
nauwere samenwerking ter behartiging van
cky geestelijke en materieel® belangen -der
intellect ueelen.
J AAIt EDDEN liLGELXN O VAN BUR
GEMEESTERS. SECREi-IRISSEN EN
ONTVANGERS IN ZUID-HOLLAND.
Van bevoegde zijde verneemt de ,,Msb.",
dat het eenigen tijd geleden in de bladen
voorkomende bericht, dat Gedeputeerde
Staten van Zuid-Holland zich bezighouden
mei een nieuwe salarisregeling voor boven
genoemd© titularissen juist is in dien zin,
dat de verhoogde jaarwedden eerst op 1
Januari 1921 zullen ingaan.
Voor zeer vele funotiomnariseen zal dit
een groote tegenvaller zijn, daar er in de
kringen van belanghebbenden vaat op werd
gerekend, dat aan die herzien© jaarwedden
terugwerkend© kracht zoude worden ver
leend tot 1 Januari 192-0.
DE VEREENIGING DER 4 LANGE-
DIJKER GEMEENTEN.
De gemeenteraad van Bröek op Lan-
geiïdij k heeft naar aanleiding van een
tweede missive^ waaruit bleek, dat Ged.
Staten nog steeds het voornemen hebben
een wetsvoorstel te doen om de 4 Lamge-
dijker gemeenten te vereenigen, besloten
een uitvoerig schrijven aan dit college te
zenden, waarbij alle bezwaren, welke z.i.
tegen vereeniging bestaan, in den breede
worden toegelicht met het dringende ver
zoek, geen uitvoering te geven aan het
voornemen, dat ia hun missive tot uiting
komt.
PROTEST TEGEN DE HOOGE MELK
PRIJZEN.
Als protest tegen de abnormale stijging
van. den melkprijs hebben verschillende per-
soneeLen van groote instelling te Rotterdam,
zooals van Handelskamer, Politiehureeleu,
Scheepvaartkanitoxen en anderen, collectief
besloten geen melk meer te nemen.
R. K. VERBOND VAN WERKGEVERS-
Vrijdag 16 Juli vergaderde te 's Her
togenbosch de besturen der bij het R. K.
Verbond aangesloten vak vereeniging-n.
Aanwezig waren de afgevaardigden der
B .K. we-rkgeversvereenigingen in de me-
taalnij verheid, de textielnijverheid, de si
garenfabrieken, de ge'.d-en-eifecteahandel,
de klei- en pannenindustrie, de waalstcen-
fabricage, de mandenfabricage, de| kerk
bouwers en versierders, de confectiefa-
bricage, de edelmetaalindustrie de leder-
fabricagc, terwijl als canaidaatlid aan
wezig was de R. 5- BouwpatroonsboncL
ALs voorzitter fungeerde de vice-pre
sident, de heer B. T. C. Straeter, lid der
Eerste Kamer der Staten-Generaal, die
den pas benoemden geestelijken adviseur
rector P. Stroomer welkom heette in de
vergadering.
Met voldoening constateerde spr. dat
sinds de vcrige vergadering twee groote
werkgeversorganisaties zich voor het lid
maatschap hebben aangemeld, n.l. de le
derfabrikanten en de bouwpatroons, te
zamen tellende ruim 1500 leden. Omtrent
den beuwpatroonsbond achtte de vergade;
ring nader overleg met de Hanze nco-
dig, voordat tot definitieve aansluiting
kon worden overgegaan.
Als- eerste punt der agenda werd be
handeld het tweede Congres van den R.
K. Centralen Raad van Bedrijven.
Op voorstel der R. K. Werkgeversver-
eeniging te Goirle werd met algemecne
stemmen besloten krachtige maatregelen
te nemen tegen verrassingen als waarvoor
mne bij het tweede congres werd gesteld,
toen in strijd met de statuten en zonder
men bij het tweede congres werd gesteld,
de modellen van het collectief contract
bindend te verklaren.
Eveneens werd met algemeene stemmen
als het voornaamste middel om dergelijke
enormiteiten te voorkomen aangegeven
een statutenwijziging, waardoor in het be
stuur van een Oentralen. Raad het pari
teitsbeginsel tusschen de vier produced
rende standen volkomen tot zijn rech
kómt.
In de Commissie tot uitbouw der orga
nisatie van de Oentralen Raad zuilen
werkgevers-leden in die richting werk
zaam zijn.
Bovendien achtte de vergadering het
zeer wenscheiijk, dat het Doorluchtig
Episcopaat aan den Oentralen Raad een
geestelijk adviseur zou toevoegen, terwijl
ten slotte het toelaten van plaatsvervan
gende bestuursleden werd aanbevolen.
Op voorstel van de sigaren en klei-
fabrikanten sprak de vergadering zich
met algemeene stemmen uit voor de op
richting van R. K. bedrijfsraden in die
bedrijven, waar dergelijke raden nog niet
bestaan.
Algemeen was men van gevoelen, dat
het bedrijfsraden systeem de _volle sym
pathie h eef t van de werkgevers. Men be*
treurde het echter dat het bestuur van,
den Oentralen Raad zoo weinig dcet, on
de sympathie voor het systeem aan f
wakkeren.
Hieraan is het ook te wijten, dat neu
trale organisaties nog veel te weinig sa
menwerking met de R. K. werkgevers
vereenigingen zoeken.
Tot leden der Oommissie van uitboui
en uitwerking van het bedrijfsradenstel
sel werden afgevaardigden benoemd uii
de - metaal-, textiel, sigaren- en lederin
dustrie.
Ten behoeve van den Algemeenen Bedrijft
raad in het Grootbedrijf werd bij suppletoir^
beerooting f 2000 gevoteerd, ond-ponds ge-
wijze door de aangesloten vereenigingen te
betalen.
Besproken werd het orifwerp-overgangsbe:
sluit ingevolge de Arbeidswet 1919. De ven
schillende wenschen der onderscheiden in»
te doen", sprak hij terwijflnj zijn pet ophing
en zijn voorhoofd afwischte. jJk lag nog rus
tig in mijn bed in bet hotel toen ik een tele
gram van mijn vader kreeg waarin hij mij
vroeg zoo mogelijk met dezen trein terug
te komen. Er schijnt met de menschen in
de mijn iets aan de hand te zijn, voor het
eerst sedert jaren trouwens, en vader heeft
mij daarbij blijkbaar hard noodig".
Clara's gelaat drukte.Me_jevendigste bé-
zorgdheid uit.
„Hoe jammer. Wij hebben er ons misschien
ook wel wat te zeer op beroemd dat wij hier
in het district geeft last hadden van stakingen,
slechts een derde-klasse-biljet, maar deze*he?" Ugsay t-.ss ms*.*
mocht hij niet laten voorbij- ,,Ja, maar dit is er toch een van een bijzon
der soort. Het is pigenlijk min of meer een
persoonlijke kwestie antwoordde Bryan
doch hij had dadelijk spijt van die woorden.
Clara's gelaat veranderde heel de opge
wektheid, waarvan het dien morgen gestraald
gaan. Hij had nauwelijks den tijd oom
Olaude te begroeten, toen de trein al weg
gleed,
„Dat is een onverwacht fortuintje, Clara",
sprak hij met duidelijk zichtbare voldoening.
„Hoe kom jij zoo hier
„Dat zou ik jou ook wel kunnen vragen"
antwoordde ze vroolijk. „Maar laat je raden'
en blijf een oogenblik rustig zitten om wat
te bekomen. Ik verbaas me dat iemand die
zoo voorzichtig moet zijn als gij, Bryan,
in zoo vliegende haast naar een huis komt
stormen".
„Ja, daar was nu ditmaal eens niets aan
bad, was verdwenen.
;,Wat bedoel je, Bryan", vroeg ze.
Ja, ik moet het nu wel heelemaal vertellen
anders ga je er dingen achter zoeken die vol
strekt niet gebeurd zijn zijn. Vader heeft een
van de meesterknechts onder den grond
ontslagen".
„Is het Aaron Fle cher", vroeg ze haastig.
Bryan keek verbaasd op.
„Ja, hij is het, maar hoe weet ge dat
„O, Fletcher's dochter heeft er mij dezer
dagen over gesproken Woensdagmiddag
geloof ik".
„Zoo, heeft Fletcher's dochter je er over
gesproken", hernam Bryan nog verbaasder.
„Ik dacht dat je. niet eens wist dat Fletcher
een dochter had".
„Zeker weet ik dat, en ik ben zelfs zon
der dat ik daar eenig recht op had naar
je vader op het kantoor gegaan om ten be
hoeve van Fletcher te spreken".
„En wat zij hij", vroeg Bryan met de groot
ste belangstelling.
Hij weigerde. Niet dat hij onvriendelijk
was of barsch. Ofschoon heel vriendelijk en
hartelijk, wees hij toch mijn verzoek kort af
en hij was zoo onwrikbaar als een rots".
Het eenige wat hij deed was zich de moeite
geven om mij eenigszins uit te leggen waarom
hij aan mijn bede niet voldoen kon, en ik
moet bekennen dat ix nooit vermoed had wat
„Vertel mij maar eens wat er eigen lijk met
Fletcher g beurd is".
„Ik weet het eigenlijk zelf niet zoo heel
precies. Ik zou_ eerst pas Maandag terug
komen. Maar het zal wel zoo wezen dat de
mijnwerkers, bij wie Fletcher in hooge ach
ting staat, niet in zijn ontslag zullen berus.en
en m staking zullen gaan, wanneer dat ont
slag niet ingetrokken wordt. Maar natuurlijk
kan ik pas zekerheid omtrent de kwestie
hebben als ik thuis kom".
„Eigenlijk kan men dat niet anders dan prij
zen in hen, Bryan".
Bryan stiet een korten lach uit. „Och,
daar heb je ml schien wel gelijk !n, onze
mannen zijn wat je noemt solidair. Ik heb het
ontslag van Fletcher een fout gevonden,
en ik heb dat vader ook gezegd, maar hij
zag die zaak anders in, en natuurlijk heeft
hij te beslissen".
„Ja, natuurlijk", stemde Clara toe, en er
kwam een schaduw over haar gelaat. ind
je eigenlijk niet dat er heel wat moeilijke
i - J - Iri 711 Tl OITJCT V. 11 miPPn c M
er zelfs aan de eenvoudigste dingen vastzit. I jongen in de wereld zijn", ging zij opeens op
Hij verzexerde mij dat het in alle opzichten
net beste was dat Fletcher heenging'
„Clara, je hebt je dapper gedragen", sprax
Bryan met zulke oprechte bewondering in
de toon zijner stem, dat het jonge meisje er
van bloosde.
geheel anderen toon voort.
'WV-tft vervolgd).
