SCHULD m BOETE
Wat de Fers zegt
FEUILLETON.
BUITENLAND
ONS VROOLfJK HOEKJE
DINSDAG 20 JULI 1920
ALS DE SOCIALISATIE ER
KÖiTT
DE KOLEN VOORZIENING EN DE
NEUTRALEN.
In het K.-K. Patrooais'biiad vinden wij on
derstaand© zeer verdisnstelltkG tege natel Ling
tussohen den arbeidslust van thans en hoa die
tel rijn in een gesocialiseerde maatschappij.
Als de socialisatie er komt.
Wel. dan w'ordt voor ons, die belast- zijn
f-et dg leiding van eene onderneming, het
leven gemaikkeiijk. Wamt dan krijgen wij
toch minstens óók den 8-urigen wer-k-da.g,
betaling van alle extra moeite en overwerk.
als we dal nog willen verrichten. en
van alle voor het bedrijf gfemaakte onkos
ten. Crediet hebben we dan persoonlijk niet
moodig en het getob, om steeds' over genocg-
aaam bedrijfskapitaal te Jx-schikkcn, zooals
in dezen tijd zoo veler endernemers lot is,
behoort tot de dagen van olim. looft nog
eleohts in onze herinnering als een nacht
merrie.
We yjaten midden in het seizoen. Door de
havenstaking was reeds een mooi stuk ge
legenheid. om onzy producten, waarvan
grootendeels het buitenland afn-cmcr is, te
verschepen, ongebruikt voorbij gé-gaan. Op
gestapeld lagen de mooie orders. Het was
kort d-ag. Niet onwaarschijnlijk zou na
oenigo w-eken blijken, dat voor ons product
meer aanbod was dam vraag. In alle geval,
wie zijn zaak beligitigcie. moest -mot do
uiterste kr ach ts.i us-paxm i n g zwoegen, om
veel en spoedig te verschepen. De resultaten
vam een gehoed en industrietak hingen daar
van af. Ook de-mogelijkheid van verbetering
der arbeidsvoorwaarden.
Al onze firmanten spanden hunne werk
kracht -en hunne zenuwen tot bat uiterste.
Van -den vroegen morgen tot 's avonds laat,
werkdagen van 16 ureii ra langer, hin
gen w'e aan de telefoon, zaten we tusschen
de wielen, op den motor, snelden telegram
men naar de overzijde van zeeën en grenzen,
ais ijlden zij elkander na in eindeloos spel
van vangen en vluchten.
De Scheepvaartmaatschappij had reedis een
dossier van brieven en telegrammen als een
boek zoo diiik. alles over die ééne boot en die
tientallen waggons goederen, die erin moes
ten.
S Sationseihef s hadden meer last vam ons
•beroet en aandi ineen dan een nieuwe
dienstregeling hun veroorzaken kan.
't Was Donderd-aga-von-d Se waggons sten-
oen voor het grootste deel geladen. Dinsdags
«•a a rara zou de boot, wier naam oms even
™^eenZaam wa*s geworden als die van ons
t^gnon3 onder, elkander, varen. Vrijdag
g^er laden. Zaterdag alles weg. Mooi op
Daar komt Donderdagavond .een tele-
Ipram; boot vaart <Z atexdiajgjnid<l a#
Als do bliksem ware in.g©&la,gten. kon hij
tos niét heftiger goëlootriseerd hebben. On-
md'dd'eMijk korte bem-adsl,agings Het werk
verdoelen. De eene dé agenten in het bui
tenland. ito andere géroedmalken der eog-
uoseomenten. Weer oen andere zorgen voor
MUruid'le-llijk verder laden. Weer ©en naar de
stations van afzending. Enz. enz. enz-.
En ik naar do haven. Vrijdagochtend
kwam ik daar aam Het was snikheet en ver
was de tocht naar haven en kantoor. De
boot was in lossing; zou Vrijdagnacht of
Zaterdagochtend gelost zijn. Met een gevoel
■van onbehaaglijkheid! denik ik terug aan dien
dag en aan de urén. op het reusachtige kan
toor der scheepvaartmaatschappij gesleten,
aan den overlast het personeel aangedaan,
boe vaak drie telefoontoestellen tegelijk voor
mij in gebruik waren. En dan dat op-en-
neecr-gehol. telkens 2-0 minuten ver. langs <üe
bade, door de brandend© zon en het warre
lend© stof, naar die ladingsplaats. waar
tegen dien avond die waggons begonnen aan te
rollen.
Met weinig personeel, deels geïmprovi-
rear, en zelf het hardist werkend, werden de
waggons gelost één voor óé%op die kad©. tot
dat bergen zioh opstapelden van het volu-
mineuse product, zóó hoog. dat oanngewij-
Aen moesten twijfelen, of één boot dat alles
verzwelgen bon.
<faartusischend)oor d© zorg voor nog
tientallen waggon, waarvan w© niet wisten
waar ze- momenteel waren op hunne Teia of
zu op tud zoud©n aankop en en
geladen konoen worden.
En ik had neiging d© menschen te v©r-
wensehen, dli© op oen zeker uur den dag lang
genoeg achtten en mij in den steek lieten,
op kantoor en aan d© kade.
Het was laat dien dag, toen ik kon gaan
eten en heel laat, toen ik rust kon gaan zoe
ken. wamt ik had nog eenige uren te pennen
en menigmaal te telofoneeren.
Om 6 vuur des ochtends was ik reeds weer-
aam de nog slapende ónsen, en zwoegde in'
mijn eenzaamheid. Daarna bezoek aan. de
verschillend© terreinen der spoor, waar des
nachts waggons kondon zijn aangeland. Als
een racer achter zijn gangmakenden motor,
aan niets en aan alles denkend, vast beslo
ten gereed te komen, bob ik dien dag achter
mijn wenk gehangen.. En 's Zaterdags was
ik om ruim 7 uur erin geslaagd, geheel de
zending verscheept t© zien en de verzekering
te hebben, dat zij binnen een paar uren vei
lig die reis zou aanvaarden.
Toen heb ik een® over miim voorhoofd) en
oogen gestreken, met mijn armen een gat in
de lucht geslagen, ben neergevallen o-p ©en
stoel om, mot gesloten, oogen, me weer in
te denken, in d-e werkelijkheid van .mijn
niensch-ziju. Dien avond kwam ik thuis
met den Jaatsten trein, vewelkomd en'go-
lukgewensoht door mijn medefirmanten en
met het gelukkig-makende bewustzijn, méér
dan het mogelijke te hebben gedaan en be
reikt.
Als de Socialisatie er komt?
Dan zal ik 't kalmer aanleggen, en toch
nog aan niemand reden geven tot klachten
of misnoegen.
Als do .Socialisatie er ge wéés t was?
Dan was ik Vrijdags op gewonen tijd op
gestaan. ha<i bijgevolg niet den eersten
trein icu"nen nemen, zou het de directie
en den ambtenaren van de scheepvaartmaat
schappij minder lastig hebben gemaakt,
had zelfs waarschijnlijk een volgend© boot
afgewacht. had in alle geval de stations
chefs en ladingmeesters geloofd, toen zij in
'teerst verklaarden, dat de waggons onmoge
lijk op tijd konden zijn. ik had zelf geen
hand uitgestoken om t© lossen. was om
half een kalm gaan lunchen. had om 5
uur den boel laten liggen en was eens goed
gaan eten en 's avonds uitgegaan, ik had
ïnij-n volle nachtrust genomen. was
's ochtends op mii-n gewon© uur naar de
haven getippeld, had om 1 uur gestopt,
orn miin vrijen Zaterdagmiddag niet te mie-
een, en do waggons waT©n niiet op tijd geko
men of gelost, de boot had elechtis een
gedeelte misschien kunnen inu-etmen, de
resit was blijven liggen méér dan een week,
de overzeesche afnemers waren gedupeerd
en onze connecties in gevaar. de goede
tijd was voorbij gegaan, de orders wel.
li-cht geannuleerd. wij waren blijven zit -
ten met enorm© voorraden tot een volgend
seizoen. we hadden waarschijnlijk do zaak
moeten inkrimpen, misschien stopzetten,
in alle geval waren tienduizenden guldens
verloren gegaan, waait vlak daarop zijn de
prijzen enorm gekelderd.
Maar wij waren in-tusschen gelukkige
leden eener gesocialiseerde maatschappij
.geweest. En niemand had mil luiheid, nala
tigheid of plichtsverzaking kunnen verwij
ten. IVant van de zegeningen der socialisa
tie had ik mogen geniet-en met evenveel
recht, als waarmede anderen zich voorstel
len het zooveel en zoodra mogelijk te doen.
SAMENWERKING VAN INTELLEC-
TUEELEN.
De „Nieuwe Ort.' juicht het toe, dat
„tegenover de vxh redelooze overschatting
van den Jj a ndeli a rbeiddie volgens de
meening van het Haagseh© or «gun. ge
volg is meer van massale actie dan van een
natuurlijk gegroeide -hoogere waardeering
berustend op de kwaliteit dergenen die dezen
arbeid verrichten, thans intellectueelen van
alle gading hun aanspraak op meer waar
deering beginnen te gelden."
„Het is in. hoog© ma-te jammer, dat dit
noodig is gebleken, immers een vo!k. da;
zijn geestelijk© arbeiders tuin of mee,
achterstelt bij hen die in de eerst© plaats
hun physieke kracht aanwenden, geeft
zichzelf een alles behalve goed getuigenis
Het is jammer bovendien, omdat uit den
aard der zaak de geestelijke arbeid indiv-i-
dueele eigenschappen sterk op-den voor
grond brengt en dientengevolge ook de
krachten van het individu sterker spant en
daardoor oefent, aldus individualisme
k weekend.
In deze dagen van organisatie-aanbid
ding en overschatting van het getal, dia
dreigen te leiden tct ©en nitwissching en
nivelleering van wat boven de middel
maat uitsteekt, hebben wij sterke indivi
duen noodig om niet heelemaal te ver
dwijnen in wat men zoo gaarne noemt
democratie."
Het blad constateert met blijkbare vol
doening,
„dat de gevolgen, van de materieele civer-
schat-Ung van handenarbeid, die Ook tot
uitdrukking komen' te de prijzen der
levensbehoeften vam eiken dag, de intellec
tueelen nopen om der will© van de behoef
ten van hun gezin een niet onbelangrijk
deel "tan hun geestkracht te richten op de
vermeerdering van hun inkomsten."
Do ..N. Crt." verklaart niet te ontkennen,
dat in de duurte ook een zeer belangrijk
element va-rt speculatie zit.
fjVrij naar het Engejsck van A. g Swan!
Geautoriseerd© vertaling M
24.J
„Och ja. zeven regenbuien tegen één uur
zonneschijn, zooals onze goede Mark Twain
zegt. Nu, het zal wel zoo moeten wezen,
ofschoon ik eerlijk verklaar niet te begrijpen
waarom het zoo noodig is dat iemand hard
is tegen jou, Clara".
Hij zei het met bijzondere en toch eenvoudige,
natuurlijke hartelijkheid hij vond het
volstrekt niet noodig zijn gevoelens voor
Clara te verbergen.
„En waarom zou er dan voor mij een uit
zondering gemaakt moeten worden", lachte
Clara. „En je vraagt me niet eens waarom
ik zoo door de heele wereld rondzwerf, Bryan,
ofschoon ik toch allerlei zeer gewichtig nieuws'
heb".
„Vertel het mij maar wanneer het je eenigs,
zins verlichten kan", sprak hij met een gullen
•jongensachtigen glimlach, „óf wil e liever
dat ik vraag ook goed. Wat ben je in Lon
den gaan doen
„Mijn oom Claude opzoeken".
„Zoo, .en wat voor nieuws is er thuis
Papa gaat hertrouwen met Laay Gres-
bley".
Bryan's gelaat sprak van zulk een oprechte
verbazing, dat Clara er wezenlijk van genoot.
,,'t Is toch niet waar", sprak hij eindelijk.
„Er was niemand op de wereld die er aan
dacht dat hij nog eens hrtrouwen zou. En jij
doet net of je er niet heel veel om geeft,
Clara".
„Och, ik vind het eigenlijk heel goed,
Bryan. Ik houd wel van Lady Gresbley,
en er is geen sprake van dat ik door dit huwe
lijk papa verliezen zou. Overigens komen
deze plannen precies op tijd. Er is nu in het
geheel geen bezwaar meer tegen dat ik
EeJcote ga veriaten, wat ik eigenlijk allang
wilde".
Bryan werd bleek..
„Ja, de tijd is voor mij gekomen om Felcote
te verlaten, Bryan. Ik word verpleegster
van armen en zieken bij oom Claude".
De jonge man sprong op.
„Dat zal niet gebeuren, Clara. We zullen
het geen van allen goedvinden. Dat is geen
wera voor jou".
„Hoor eens, beste jongen", lachte ze, „ik
MEENINGEN OVER SPA.
Lloyd George aan 'fc woord..
Lloyd George heeft, naar dcör Reuter
aan de Engelsclie bladen wordt geseind,
alvorens Spa te verlaten een afscheids
diner aangeboden aan de Britsche en
Atnerikaansche journalisten, die voor de
conferentie naar Spa gekomen waren.
Hij wees er op dat de conferentie, die
zijn idee was geweest, maar over welks
resultaten hij ietwat in twijfel had ver
keerd, gelukkig, niet alleen in zijn eigen
oogen, doch ook in die van alle anderen,
die er aandeel in namen, een groot succes
was geworden.
Alle moeilijkheden ten spijt is de con
ferentie gebleken te zijn een stao tot
den waren vrede, en aan beide zijden wor
den de aanhangige, vraagstukken thans
beter begrepen.
Lloyd George antwoordde op de vraag,
wat geschieden zou als de Duitsche re
geering ten val kwam, dat een zeer ern
stig conflict zou ontstaan indibn de re
geering tot aftreden werd gedwongen we
gens haar arbeid te Spa verricht, en dat
de gea.lieerden tot andere middelen hun
toevlucht zouden moeten nemen, indien
geen regeering gevonden zou worden, be
reid en in staat xde overeenkomsten ten
uitvoer te «leggen.
Het stond vast, dat de verantwoorde
lijke Duitsche ministers eerlijk hadden
getracht tot overeenstemming te geraken,
in het oog van den premier was de ont-
wapeningsquaestie van veel meer belang
dan de koienquaestie.
„De ontwapening is de grondslag voor
de toekomstige verhouding tusschen
Duitschiand en de geallieerden. De ge
weren bevinden zien in de handen oer
arbeidersklasse, terwijl de burger weren
de bourgeoisie vertegenwoordigen.
Er bestaat klassenstrijd en ge- knut niet
den een ontwapenen en den ander niet.
Indien ge echter beiden de wapenen ont
neemt, ontwapeflt gij de strijdende klas
sen."
Lloyd George verklaarde voorts, dat in
de quaestie van herstel te Spa groote
vorderingen waren gemaakt. De eensge
zindheid tusschen de geadieeiden is zeer
óoiangrijk versterkt.
De kotenquaoSLie was niet gemakkelijk
op te i'céóén. Duit-sciiland uoec zijn schui
nen nog niet aï, en het eerste'wat te
doen' siuna was zijn industrie weer op
de been te helpen.
Poincaré over Spa.
In den „MaiiiT" schrgit Poincaré over
de resultaten van Spa. Hij zegt daarin
o.a.: Hoe nuttig de conferentie ook ge
weest is om den verblinden de oogen te
openen, hteri' zij heiaas terzeliue'rtijd
jouitscaiand net beste bewijs geleverd van
onze aarze.ingen enonze zwakheden. Het
voornaams te vraagstuk, dat d"e conieieniio
'tot een op.csriug moest brengen en waar
voor zij bijeen is gemepun, n.i. het lier-
Jstttl van l*'vzLn'k.i ijk, is zbliB niet een oog-eji-
oiik iu bespreking* g-ekomen en is tot
oiibèpaalden tijd verd&agd. De ontwape
ning van Buuschlanu is uitgesteldue
noeveelneden kulen, waarop ue commissie
van herstel hau getekenu, zijn vermin
derd; wjj hebben een toes.ag beloofd op
den prqs van ue ton en wij hebben
^uitsehmnd credieten geopend voor de
.evens middelen voorziening, zonder te we
ten of ooit het bedrag betaald zal wor
den van onze schadevergoeding, liet is
waar, dat wij daartegenover onze gea.-
Jeerdeu ertoe gebracht hebben de nood
zakelijkheid in te zien van smaioepaiin-
gen. nat is een voerdeel, hetwelk wij te
aankon hebben aan oe hardnekkigneiu
van Millerand. Indien de sancties moeten
worden toegepast, dan zaï aat geschiu-
,den in naam- en mot medewerking van
ade geallieerden. Erauknjk zal zien niet
verpacht zien alleen met het loyale en
.rouwe Beigië dencodige panden jn be
zit te nemen.
Ik misken niet het gewicht van deze
regeling, maar het re verkrijgen, resuhaat
is helaas nog iiypotn,oasen en ju elk geval
nog verre. Duiischianti weet tuana Hoe er
aan te ontkomen; het been tijd gewonnen
net heelt gezien werk vuoraeci pi aten op
levert; het zal wet zorgen de conversatie
niet te doen enruigen eu de zaak wordt
op denzetfüen vcei voortgezet, an ioch
droom ik niet: Duitscfaaud is overwon
nen en wij zijn de ovei winnaars.
11ET VREDESVEBDBAG met TüDKIJE
Reuter seiut, dat ju lie- antwoord, van
de gca.lieerden op de xuiksciie bezwaren
tegen hei vredesverdrag uog eens wprut
verklaard, dat de geallieerden blijven bij
het besluit om de landstreken, welke door
een niet-Turksche* bevolking in meerder
heid worden bewoond, van de Turksche
heerschappij te bevrijden. Die gebieden
omvatten ook Thracië en de streek van
Smyrna, Syrië en Armenië.
De Turksche regeering wordt gewaar
schuwd, dat in geval van een weigering
om het vrcdesvei'drag te teekenen of als
ze.onmachtig mocht blijken haar gezag
in Anatolië te doen gelden of het ver
drag uit te voeren, er een nadere rege
ling ten aanzien van Kcnstantinopel zal
komen. De geallieerden zouden de Tur
ken in dat geval wel eens geheel uit
Europa kunnen verdrijven. Aan Turkije
is voor de onderteekening een termijn
van tién dagen toegestaan.
DE ALAND-KWESTIE.
Branting, de Zweedsche minister-presi
dent, is uit Londen te Parijs aangekomen,
na Zweden in den raad van den Volken
bond over het vraagstuk der Aland-eilan-
den te hebben vertegenwoordigd. Bran
ting blijft in Parijs om den terugkeer
van Millerand af te wachten.
De minister-president verklaarde dat
d© Zweedsche meening zeer voldaan
schijnt over de door den raad genomen
beslissing, n.l. om het advies van een com
missie van drie .internationale rechters in
te winnen.
Volgens de „Temps" heeft Branting
hieraan toegevoegd, niet te gelooven, dat
de rechters vóór eind Juli gereed zullen
zijn voor de zitting van den raad te St.
Sebastian, daar de opmerkingen van Zwe
den pas den 2(ien Juli moeten worden in
gediend, en aldus de tijd tot een grondig
onderzoek ontbreekt.
Ook in Zwitserland heeft men zich on
gerust'gemaakt over de houding der ge
allieerden te Spa ten opzichte van de
Duitsche contraeten met de neutralen tot
levering van kolen, zoo meldt de corres
pondent van het Journal des Débats" te
Genève. Zwitserland n.l. heeft onlanga
een overeenkomst met Duitschiand ge
sloten, waarbij het de noodige waarbor
gen heeft gekregen tot voldoende kolen-
levering dezen winter voor huisbrand.
Men vroeg zich af, wat het gevolg voor
Zwitserland zou zijn van hét te Spa ge
rezen geschil.
In regeeringskringen schijnt men noch
tans geen vrees te koesteren. Men wijst ex
op, dat de 2.400.000 ton, welke de gealli
eerden oorspronkelijk eischten, de capaci
teit van het Ruhrgebied zouden hebben
uitgeput, zoodat de neutralen zonder ver
warming zouden moeten blüven.
Nu echter de geallieerden twee millioen
verlangen, meent men, dat de overblijven
de voorraad voldoende zal zijn. voor de le
vering aan de neutralen. Alleen een af
breking' der onderhandelingen of de be
zetting van het Ruhrgebied zou die leve
ringen in gevaar kunnen brengen.
DE A.S. PRESIDENTSVERKIEZING
IN DE VEREENIGDE STATEN.
Na ©en uur met Cox, den eandidaat der
democraten, te hebben geconfereerd, ver
klaarde VVjJson, dat hij met Cox tot over
eenstemming- was geraakt en dat deze
ui et hem volkomen eensgezind was, wat
betrof den Volkenbond. Cox zal in zijn
strijd voor de verdediging van de eer der
natie en rooi den wereldvrede den. steun
'.ebben van de gansehe partij.
DE FINANC1ELLE CONFERENTIE TE
BRUSSEL.
Het algemeen secretariaat van den volke
renbond heeft de international© financioele
conferentie te Brussel op 25 September be
paald.
GEMENGDE BUiTEHL. BERICHTEN,
Ernstige ontploffing.
Uit Saarbiücken wordt bericht: In een mu
nitiedepot te Saara.bcn heeft een mooie ont-
ploiïme plaats gehad. In het uit meer aan
oÜ0 baiakicen otsiaande at pot was een moo
ie hoeveelheid gasmanateii opgesmpeia, dje
een waarue van meer dan 1UU miinoen mark
nadden. De bewoners zijn voor het grootste
aeel naar de omuggenac piaatsen gevlucht,
aaar ae stad in gtval van veraere ontpioi-
itiig gtcot gevaar loopt, hen Transen tn.
faxneneregiment is te hulp geroepen. Onge
veer 2ÜÜ spoorwagens staan klaar voor net
geval dat ae stad ontruimd moet worden.
Sinas een paai dagen is Kome 's avonds
in duisternis geiiu.d tengevolge van staking
van de beammen van het etecinscn bearijl.
Woensaagavonü duurde de staking een uur,
Donaeraagavond iutm twee uur. terwijl met
langere stakingen wordt gedreigd.
in sommige scaouwbugen is net geld aan
die bezoekers teruggegeven: in andere werd
HEUSGH GEBEURD!
Tooneei: 'n lunchroom. Personen: de juf
frouw en drie bakvischjes. Eersite bak-
visch: „Zijn die pruimetaarfies lekker?''
Tweede bakvisch: „O zalig! Ik zou er wel 25
achter elkaar op kunnen!" Derde bak
visch: „Ik wed om 5 roomhoorntjes dai je
dat niet kan." Tweede bakvisch: „Nu.~.
wacht, ik moet hier even om den hoek zijn.
Over 5 minuten kom ik zeggen of ik 't aan
neem."
Ze ging kwam na 5 minuten terug
zei dat ze 't aannam. Er werden 25 pruime-
taartjes gebracht en zij verslond ze in één
adem. „Je hebt 't gewonnen," zei de te
genpartij, „juffrouw, 5 roomtaartiesMaar
waar ben je die 5 minuten geweest?"
„In de andere lunchroom." was 't ant
woord, ,,'k heb 't eerst geprobeerd P'
Toen at ze de 5 roemhoomtjes op.
doorgespeeld bij kaarslicht. Donderdagavond
werd gepoogd de stad met militaire zoek
lichten te verlichten, maar zonder veet suc
ces.. De pers stelt voor. dat de regeering het
electrisch bedrijf zal overnemen. De stakers
ageeren gedeeltelijk om hooger loon. gedeel
telijk uit solidariteit met stakend spoorweg
personeel.
Juist omdat het Dcitsahland zoo slecht
gaat, heeft elk bewijs van herleving, hoe
klein ook. beteekenis. Baeaeker. seGert 1914
sctiiiudoöd, gomt weer op de neen. tieel be
scheiden, met twee deelen; „Branaenourg"
en „Saksen", maar met boeken, die het ïaar-
ial 192(1 dragen. En dat is de hooldzaak.
De omslag is echter niet van linnen, coca
van cat ton. Maar. en aaarop komt het aan,
volgens het „Berl. lagebl." zijn arui en
kaarten niet minder goed dan vroeger.
Uit Brussel werd gisteren gemeia; Een
dertigtal individuen hebben gedurende den
nacht gepoogd het tenem van het vliegJtamp
van. Berchem binnen te dringen, waar zich
een benzme-aepot en een aantal vliegtuigen
bevinaen. Zij vielen de wachtposten met re
volvers aan. Er ontstond een levendig vuur
gevecht, waarbij een schildwacht en verscheu
den aanvallers werden gewond.
Aangerukte veisieremgen wisten de indi
viduen te overmeesteren, waarvan een aantal
werd gearresteerd.
liet onderzoek in het geaeurae op het
vliegterrein te Berchem heeft aangetoond
dat het hier een relletje tusscnen scniidwach-
Len en burgers öetioi ten gevolge van een
wooraenwisseling tusschen de soldaten.
In - Bloemfontein wordt een Kaner-con.
gres gehouden, het eersie congres door
kleurlingen in Zuid-Afrika bijeengeroepen,
'lot nu bestond er leiielijk geen eenheid tus
schen de zwarte arbeiders, maar tnans is
de eerste stap op den weg die tot eénaracht-
tige samenwerking voeren kan. gezet.
Gezien het groot aan Lal geklemae werk
krachten en het feit, dat hun belangen wor
den geacht veelal niet die ie zijn van werk
gevers noch van blanke werkneme,s, ver
kenen aan dit congres gewicht.
in Zuid-Airika ziet men in du kleurlingen,
congres het begin van een actie die zoowel
voor de blanke weiknemers ais voor de Man
ke werkgevers van ver-s.rekkende gevolgen
zal kunnen ziin.
Voigens een draamoos N. T. A. oeuent
uit Lyon maakt „Svenska Dagbladet" mei-
üing van een ovet winning van generaal
Vv rang el op ae Bolsjewtki. Wrang el zou
20.000 gevangenen gemaakt hebben en W)
kanonnen, 3 gepantserde treinen en 20 vlieg
tuigen hebben vermeees.era.
Boven MunchenOiannaai en anae-e
plaatsen van het gebied links van den Rijn
zijn Zateraag en conaag ongewoon zwate
onweders losgebarsten. De veroorzaakte
schade wordt op veie miliioenen mark ge
schat. De oogst is in- vele gevallen, wan
neer hij nog te velde stond, aoor hagelslag
geheel vernield. De fruitoogst kan ais ge
heel vernietigd worden bescaouwa. Door aen
hagelslag zijn in Munchenüladbacn dui
zenden vensters vernield. Arbeiders die op
het veld werjuen. liepen ernstige verwondin
gen op. In de textieltaotieken ziin door liet
binnendringende water groote hoeveelheden
materiaal en gronastofien vermengd.
Bovendien zijn de machines aoor hei water
voor een deel zoo beschadigd, dat de bedrij
ven moesten worden stopgezet.
Zondagavond zijn te Brussel twee
tramwagens in botsing gekomen. Er werden
negen pe.sonen gewond.
Enkele Fransehe oihcieren van het de-
pari emem van Oonog beo ben een kameraad,
een luitenant bij de ïtpuntuemsciie game, 'n
brief gtscinevea met net hooia van net dep.
van oorlog voorzien, waarin hem wordt ge
last, Glemenccau. die te Vicny vertoeit, scueip
te bewaken. Deze grap is met in den smaak
gevallen van Llemenceau. die Milkiand er.
mede in kennis heeft gtneieh
ben meerderjarig en aoe Wa\ lil zeii wil
Papa heeft zijn toestemming al gegeven".
„En dus zou jij er op uvt met de kap
op en in de uniform van,teu verpleegster t
We laten je eenvoudig iuet 8aai1
„Het spijt me erg, BryaIb nat je mij voor
die taak zoo weinig Sesc T, U111 te neu
ten", sprak Ciara ernstig- „Maar m teder ge
val heeft oom Claude my aangenomen, en ik
ga Dinsdag bij hem beginnen
mplaats van met lady Iu~ cy naarJMizza
te reizen".
„Weet wat je d°ct gromde Bryan,
„ga eerst nóg eens naar JNizza, misschien ver
ander je dan intusschen nog wei van plan".
- Vastberaden schudde Ciara het hoofd.
„Niets zal mij van plan a°en veranderen,
Bryan, ik weet dat het mijn roeping te".
„Je roeping voor bet leven vroeg Bryan
aarzelend.
„Ja, ik zou het piet adders willen".
„Dat verhoede God Monk het uit den
mond van den jongen man „op zoo vasten
en hartetochtelijkeu toon, dat Clara er v .n
schrikte. Pfun oogen ontmoetten elkaar
en er werd het jonge meisje iets geopeiiDaaxd
dat haar het bloed naar dj wangen joeg.
Eenige oogenbhkken heerschte er tusschen
hen een dipp stilzwijgen. Toen stond Bryan
op hij zeide een sigaar te willen gaan roo-
keu, en uei Ciara alleen. Zij ieunae achterover
in haar hoekje en staarue op het voorbij
glijdei.oe lentelandschap, maar hoe ze ook
naar best deed, er wuoe geen rust of .orde
komen in aen chaos van haar gedachten.
HOOFDSTUK VIL GEOFFREY FAUSSIT.
Toen Geoffrey dé omgeving/van zijn vaders
huis achter zien had, gmg nij_ aan deu kant
van den weg zitten om zijn gedachten te ver
zamelen.Het was nu met juist ten aangename
toestand waarin hij zich bevondeen blos
van schaamte brandde op zijn wangen dij de
gedachte aan die oogen Dhkken van diepe
vernedering tegenover het meisje dat hij liei-
gehad had en dat hem wellicht nog bemin
de. En hij voelde een sterk verlangen in zich
om zijn plaats onder de' eerlijke, en respecta
bele menseden te herwinnen.
De plaats waar hij was gaan zitten onder
scheidde zich door buitengewone en eigen
aardige schoonheid. Hij zat aan de noorde
lijke helling van het park, en voor hem daalde
de bodem snel. Naar deze kant was het de
bekoorlijke xant van zijn vaaers bezitmgen
en mijlen m het rond was hier geen-viea op de
scnoonheid van het landschap te bekennen.
Hij schoof zijn pe achteruit, slaakte een
diepen zucht, en zocht zijn pijp en zijn luci-
rers. Na een paar trenken uegon zijn geiaat
zich te omspannen en gevoelde hij zien wat
opgewekter. De nachtmerrie was voorbij,
ue nieuwe dag lag vóór hem en hij hau zijn
jeugd, zijn moeu en zijn noop vóór zien.
m ieder geval had het nog erger kunnen gn,
en Clara was een goeue Kameraad en zou
hem niet veiiaten. Bovendien had hij miners
haar belofte
Hij opende de tasch, nam er de gouden
sieraden uit en onuerzocht er zorgvuluig en
met een sombere voldoening de hooge waarde
van. Hoe geheel anders was nu zijn toestand
vergeleken by het oogen nok m uen wmkei,
toen zij tegengesputteia had omdat het te
uuui was eu hij mets te öoed hau gevonden
voor het meisje zijner keuze. Het was prach
tig handwerk, en ue juweeieu waren schitte
rend. Hij telde de steenen, zes diamanten en
zeveu roóijnen, alle van respectaoeie grootte.
De verkoop er van zou, zelfs ai moest het
nu in ten tweecie-ii<Uitü>vvnikel gebeuren,
zijn geldmiddelen terdege versterken.
Hoog in de lucht klonk het eerste geluid
van uen leeuwerik, maar Deolfrey liaa er
geen ooien voor. He heeilykueiu van. uezen
prachtigen morgen gmg aan hem vooroy,
zyn gedachten w*reu alweer bezig met ae
vraag hoe ny ongemerkt ue streek zou kunnen
verlaten om 'n trein naar 't huiden te nemen
(Wordt vervolgd).
