DERDEBLAÜ
SCHULD EN BOETE
Medische Praatjes.
BUITENLAND
FEUILLETON.
SS? SVSLfc-s -f
vo,™ V
ZATERDAG 7 AUGUSTUS 1920
DE POOLSCH-RUSSISCHE OORLOG
de kosten van den volkenbond.
Nerveuse maagstoor nissen.
Het zenuwstelsel speelt in onze 20ste eeuw,
van beschaving en uitvindingen, een bijzon
dere groote rol in verband met onze gezond
heidstoestand. De mensch heeft zich moeten
aanpassen aan de haast, waarmede alles om
hem heen gebeuren moet, terwijl wij thans
een tijd beleven, waar van ons ieder veel
geëischt Wordt. In de groote steden hebben
wij bovendien nog verschillende vermakelijk
heden, kortom de jacht naar genot op allerlei
gebied, die beslag op ons komt leggen en zoo
is de rust en de kalmte en het regelmatig
leven voor de meesten onzer verdwenen.
Het behoeft ons dan ook niet te verwonde
ren, dat onszenuwstelsel zich aan al dat
roezemoezige niet heeft kunnen aanpassen.
Een buitengewoon groote invloed nu heeft
deze omwenteling in ons bestaan gehad op
onze maag, zoo zelfs, dat er een heirleger van
t erveuse maaglijderessen en lijders is ont
staan. Wie een open oog heeft en vooral
degene, die in een groote stad woont, kan de
kantoorbediende, het ateliermeisje enz. enz.
's morgens vroeg naar hun werk zien hollen,
vaak nog met een stuk brood achter hun kie
zen. De medicus echter hoort meer dan de
opmerkzame voorbijganger ziet, want aan
dien tocht naar kantoor of atelier is reeds een
half uur a drie kwartier van zenuwachtige
haast voorafgegaan.
Het aankleeden geschiedt in een vloek en
een zucht en het ontbijt gaat vaak gepaard
met allerlei noodzakelijke kleinigheden, die
verrichten moet worden, als schoenen aantrek
ken, hoed opzetten, jas of mantel aandoen
enz. Na al deze emoties wordt de dagtaak
aanvaard en is men 's avonds vrij van werk
zaamheden, dan Wordt deze vrije avond
besteed met uitgaan, als bezoeken afleggen,
uitvoeringen bijwonen en dergelijke. Dien
tengevolge laat naar bed en na een korte
nacht is de kringloop voltooid. Het laat zich
begrijpen, dat een dergelijke levenswijze, di~'
ik li hierboven schilder en die absoluut geen
uitzondeiing is of te overdreven is voorge
steld, zich op de een of andere wijze moet
wreken. De maag is nu het orgaan, dat vaak
het meest zijn lijden onder dergelijke omstan
digheden uit. Een ieder onzer weet uit eigen
ervaring, Welk een grooten invloed de uit
wendige omstandigheden op onze maag uit
oefenen. Immers, gij gaat met goeden eetlust
aan tafel en het menu laat zich goed smaken,
doch plotseling komt een voor U verplette
rende tijding en zietuw eetlust is geheel en
al verdwenen, omgekeerd zult ge absoluut
geen eetlust hebben en ge zit er een beetje
mee in, hoe 't zal gaan, aan het diner dat u
te wachten staat, doch gij hebt eenmaal de
siitnoodiging aangenomen, dus gaat. Maar
ziet, onder het aangename gesprek en in zulk
een gezellige omgeving merkt ge niets van uw
gebrek aan eetlust en als ge den volgenden
dag nog tens het menu langs gaat, dan staat
ge zelf verbaasd over uwe prestaties. We zien
dus uit deze voorbeelden, welk een wissel
werking er plaats heeft tusschen onze maag
eji de uitwendige omstandigheden. Op welke
wijze dit geschiedt weet men niet precies.
Niet alleen bij den mensch bestaat deze, doch
men heeft haar ook aangetroffen bij de die
ren. Dat deze maagstoomissen een mensch
z'n leven kunnen vergallen, behoef ik u niet
te zeggen. Men heeft voortdurend een gevoel
van volheid en zwaarte. Zoo zelfs dat men na
het eerste hapje al reeds hetzelfde voelt als
na een copicusen maaltijd. Tenslotte kan dit
zoo ernstig worden, dat mui aan een belang
rijke ondervoeding gaat lijden en men niet
tot werken in staat is. Als men niet behoefde
te eten, zou men volkomen gezond zijn en
menige paiient(e) slaakt dan ook de zucht,
dat het eten een Ware bezoeking is. Dat der
gelijke menschen een kruis voor zich zelf in
de allereerste plaats en tevens vo0r haar om
geving zijn, daarover kan ik zwijgen.
|Hct is echter ten allen tijde "gewenscht,
bij een maaglijder in welken vorm ook een
deskundige te raadplegen, daar b.v. een
maagzweer, die onder meer, meestal heftige
pijnen met zich mede brengt, ook kan verloo-
mn onder de tcekenen van een nerveusfe
naagstoomis en aldus opgevat zonder medi-
■n lmlP nopèlottig zou kunnen worden,
tiid v^rbV,mulSe mensch zal dus behoorlijk
twijfel, dat dit SzTSJ?15 hM 6'™'
wil 71'i haar 7^ i - ™aag van noode heeft
vervuilen.' Jge taak naar beh°°ren
MEDICUS.
Het antwoord uit Moskou.
De Matin geeft het antwoord van Mos
kou aan Lloyd George, dat Kamenef van
daag zal overhandigen, als volgt weer:
De bols je wik i kunnen op het oogenblik
den opmarsch tegen Polen niet staken.
Zij nieenen van militair en volkenrechte
lijk standpunt het recht te hebben dien
voort te zetten. Zij zijn bereid de wapen
stilstands- en vredesonderhandelingen te
hervatten, zoodra de Poolsche afvaardiging
volgens afspraak, te Minsk terug is. Zij
zijn bereid Polen volkomen onafhankelijk
heid en een voordeelige gTens toe te etaaa
zoodra de onderhandelingen werkelijk zijn
aangeknoopt.
Moskou antwoord dan ook op de Brit-
sche nota van 29 Juli, die na de confe
rentie te Boulogne gezonden is en welke
aandringt op deelneming van de randsta
ten aan de vredesconferentie te Londen.
Moskou verklaart dat de gedelegeerden
volmacht hebben, om een vredesverdrag
met welk Entente-land ook of Polen te
teekenën, maar het kan niet meer dan een
vertegenwoordiger per Russische rand
staat op de conferentie toelaten.
Fransche persstemmen.
De Fransche bladen zien Polen's mili
tairen toestand wat lichter in. De meeste
dringen op onverwijlde zending van geal
lieerde afdeelingen naar Polen aan. Nu
kunnen deze nog beperkt zijn, later zou
den vele divisies naar den Rijn moeten
gezonden worden.
In offieieele kringen meent men dat dat
niet zoo makkelijk is. Met zwakke deta
chementen zouden Engeland en Frankrijk
niet kunnen volstaan en het zou lang
duren voor ze daar zijn.
De Oeuvre vindt den toestand op het
oogenblik niet minder ernstig dan toen,
6 jaar geleden, in het Oosten de wolken
opkwamen, waaruit de oorlog ontsproten
is. De bladen achten mogelijke hulp van
Tsjecho-Slowakije en Roemenië aan Po
len uitgesloten. Volgens een verklaring
van Beaes, schijnt eerstgenoemde wanneer
het wordt aangevallen, slechts defensief
te willen blijven.
De Matin" verneemt, dat Roemenië,
dat S maanden lang volstrekt niet door
de bolsjewiki bedreigd is, niet aan een
initiatief tegen hen denkt.
Het „Journal" gelooft, dat de reis van
Veuzelos naar Londen eer met de Russi
sche gebeurtenissen dan met het Itali-
aanseh-Grieksche geschil verband houdt.
Het Helleensche leger zou zoo noodig een
belangrijk deel van het Engelsche voor
Polen kunnen vervangen.
Engelsche persstemmen.
De „Daily News" meldt, dat Londen
aan de Polen verzocht heeft, bijzonder
voorzichtig te zijn en zich niet in metho
des te begeven, welke de Russen als
trouwbreuk van hun kant zouden kunnen
beschouwen. Het is zoodoende duidelijk,
dat de Britecke regeering, ofschoon zij
haar vastberaden houding handhaaft, tot
steun een billijke en liberale regeling
voor Polen, alio mogelijke voorzorgen
neemt, om een gebeurtenis te vermijden,
die aan den voorspoedigen afloop van de
buitengewoon kiesehe en ingewikkelde 'on
derhandelingen afbreuk zou kunnen doen.
Bijna alle Engelsche bladen zien den toe
stand ernstig in.
De „Daily Telegraph" erkent dat er
geen enkele westelijke democratie is, die
niet met den grootsten weerzin de gedach
te van een nieuwe oorlogoperatie zou
overwegen. De Engelsche natie en de
Fransche natie willen niet met de Russen
of met iemand anders vechten, maar eer
en plicht staan op het spel. Zij zullen aan
redelijke beroepen, die hun regeeringen op
hen mochten doen, gehoor geven.
De „Daily Chronicle" zegt; Lloyd Ge
orge had, zooals de heele wereld weet, zijn
hart gezet op de conferentie, die tot vol-
ledigen vrede in het oosten zou moeten lei
den en tot hervatting van het verkeer met
Rusland. Niets ontbreekt daaraan dan
alleen d'e wil tot vrede van de Russen
zei ven, de deur is niet gesloten; indien
de bolsjewiki hun onstuimigen opmarsch
tegen de Poolsche hoofdstad willen sta
ken, zal er vrede komen
Protest der Engelsche arbeiders.
Arthur Henderson heeft een telegram
gezonden aan alle plaatselijke afdeelingen
van de arbeiderspartij, aandringende op
betoogingen om tegen een tusschenkomst
in Polen te protesteeren en vredesonder
handelingen en 'opheffing van die blokkade
te vereischen.
Do voorwaarden van Rusland
De „Petit Par is ie 11" meent te weten,
dat Tsjitsjerin in antwoord PP. het En
gelsche ultimatum, dat den stilstand van
den opmarsch van het roode leger dat
tegen (Warschau optrekt, eischte, o.a. ver
klaart:
le. dat de Sovjet-regeering bereid is
een afzonderlijken vrede met Polen te
sluiten;
2e. dat zij bereid is, de onafhankelijk
heid van Polen te erkennen;
3e. dat de krijgsverrichtingen yan 't
roode leger voortgezet moeten worden,
tot de Poolsche algevaardigden met vol
machten om een wapenstilstand en den
vrede te sluiten, terugkeeren.
4e. de Sovjet-regeering is niet van
plan vredesvoorwaarden te stellen, die
evenredig zijn aan het succes van de
kr ij gsverricht ingen
De,,Deutsche Algemeine Zeitung" zegt
uit goede bron bericht te hebben over
de Russische vredesvoorwaarden. De pool
sche troepen zouden ontwapend moeten
worden. Die ontwapening zal moeten ge
schieden onder toezicht van Ppolsch.e ar
beiders-organisaties, waarschijnlijk door
Rusland op te richten Poolsche sovjets.
Polen mag gedurende de vredesonderhan
delingen geen munitie ontvangen.
Zal Polen toegeven?
Wolff meldt uit Berlijn: .Volgens ver
scheidene bladen heeft de Poolsche re
geering besloten toe te stemmen in den
eisch der bolsjewiki om dadelijk een de
legatie naar Minsk te zenden, die over
den vrede zal kunnen onderhandelen,
mits aan die delegatie yrij telefonisch
en telegrafisch verkeer met de Poolsche
regeering gewaarborgd wordt.
De Entente en Rusland.
Volgens de „Weensche Tagezeitung"
heeft de commissie van herstel te Wee-
nen 'gelast, dat de Russische gedelegeer
den te Weenen geen draadloos telegra
fisch verkeer meer mogen hebben met de
Russische Sowjet-regeering.
De raad van <Jen volkenbond, te San
Sebastian bijeen, heeft niet alleen met het
oog op de aanstaande finaneieele conferen
tie te Brussel van uit de hoogte een blik
moeten werpen op de groote finaneieele
wereldproblemen, maar is ook genoodzaakt
geweest om, m©er laag bjj den grond, de
finaneieele positie van den volkenbond zelf
onder de oogen te zün.
Die bond namelijk, hoe jong hij ook nog
is. begisrt. al verschrikkelijk duur te kosten,
vanwege de steeds toenemfende benoemin
gen van nieuwe, aan den bond verbonden
personen tegen stevige salarissen, vanwege
de kosten der bijeenkomsten enz. En het is
blijkbaar hoog noodig geworden, dat er
wat orde geschapen wordt in de geldzaken
van den bond. Een officieus telegram uit
San Sebastian over de bespreking van de
begrooting van den bond drukt het namelijk
op vriendelijke wijze aldus uit:
„Het bleek, dat de financiën van den
bond deskundige behandeling vereisehten,
sinds men ten deele leeft op bankcredieten."
Dat is keurig gezegd schrijft de N. R. Ct.
en men kan het zeker sléchts met instem
ming begroeten, dat de bond. onder wiens
hooge auspiciën 'e werelds desperate finan
eieele toestand beredderd meet worden, het
goede voorbeeld gaat geven, door zijn eigen
finauciëelen toesitand aan de noodzakelijk ge
worden ..aeekurwiijgje behandeling" te onder-
werpen.
De bond bliifct. thans namelijk reeds on
geveer 40,000 pond sterling per maand te
kosten en de raming van kosten voor het
volgend half jaar beliep een half millióen
pond sterling! Daarin zijn geraamd 86,000
pond voor de uitgaven, die het toenemende
werk van den bond moeten bestrijden,
162,000 pond voor d-e onkosten van het in
ternationaal arbeidsbureau. 25,000 pond
voor de bijeenkomst te Genève (hetgeen
11,000 lager is. als raming, dan Ge kosten,
die de arbeidseonferentie te Washington
hadden meegebracht).
De leden van den bond worden verdeeld
in zeven kategorieën en zullen in de kosten
biidragen naar een verhouding, die onge
veer zal overeenkomen met die. welke vast
gesteld is voor de were! d-postunie
PERZIë EN DE BOLSJEWIKL
De Times verneemt- uit Teheran, dat de
Europeanen te Tabrig aanstalten maken
om vandaar weg te gaan wegens do nade
ring van die bolsjewiki uit het Noorden. De
Engelsche troepen nemen nu een betere
defensieve stelling ia vóór Kaswin. De
Perzische regeering treft toebereidselen,
om een strijdmacht van gendarmen te zen
den om de bolsjewiki te bevechten.
(WAAR IS EIGENLIJK DE VREDE?
In een der jongste nummers van de
„Ofiiscrvatore Romano Wordt een Jhoofd-
tikel gepubliceerd onder Ret opschrift:
„overwiimingsvrede lof .vrede door over
leg-.
Het jartikel herinnert aan. het schrijven
van Z.H. den Paus 'va-n 1 Augustus 1917,
waarin ieen vrede d,oor overleg werd voor
gesteld. Deze brief werd met beantwoord,
of hoogstens op een absoluut onvoldoen
de wijze. Do voorstellen, later d.oor pre
sident Wilson gedaan in zijn bekende
14 punten werden verwaterd en verslech
terd.
Heeft, zoo vraagt de schrijver zich dan
af, de vrede van Versailles de groote
offers gerechtvaardigd, die van de
menschheid werden geëischt? In antwoord
daarop, gaat hij de .verschillende bepa
lingen van dien vrede na en oefent er
een scherpe critiek op uit. De gebieds-
kwesties, zoo luidt 't o.m. zijn niet opge
lost in overeenstemming met de beginse
len der gerechtigheid en de rechtvaar
dige aanspraken der volken.
Wat de Duitsche kolonies betreft,
wordt opgemerkt, dat deze niet terug
gegeven zijn, maar van den anderen kant
ook niet tot welzijn ,van allen zijn be
houden.
Twee rijken, zoo heet het verder nog,
zijn omvergeworpen, maar men kan de
oogen toch niet sluiten voor het feit,
dat de Duitschers, ook al hebben zij 'n
president aan hun hoofd, jnplaats van
een keizer, het talrijkste yolk van het
Oosten gebleven zijn.
Uit de oude Oostenrijksch-Hongaarsche
monarchie is een nieuwe, veel aggresiever
en gevaarlijker staat opgestaan, die de
voorhoede vormt van een aa-n den Latijn-
schen cultuur vijandig ras, een land dat
vol is van trotsche aspiraties op de he
gemonie over het vasteland en de zee.
Italië weet daarvan mede te praten.
De schrijver besluit zijn artikel met de
vraag: waar is dan eigenlijk de vrede.
Hij heerscht noch onder de vijanden van
gisteren, noch onder de groote of kleine
volken, noch onder de nieuw-gevormde
naties, die gedwongen zijn zware lasten
inbaar jong bestaan te dragen. Te mid
den van die ontzettende werkelijkheid
vol ontgoochelingen en bedreigingen
klinkt het woord van den Paus, dat het
ware heil te zoeken je in sociale orde
en samenwerking.
MGR. ROPP OVER HET
BOLSCHEWISME.
De katholieke aartsbisschop van Peters-
burg en Mohileff. baron Edward Ropp, die
dezer dagen uit Posen te Berlijn aangeko
men is, deelde aan den correspondent van
de „Times" aldaar, het volgende mede om
trent zijn meening over het bolschewisme.
Het bokebewisane. aldus de aarts-bisschop,
is niet, zooals in de laatste dagen wel eens
voorgesteld werd. een nationale Russische
beweging. De Russische emigranten te
Berlijn, die van meening zijn, dat het een
nationalistische beweging geldt, zjjn ab
soluut niet op de hoogte. Zii hebben alle
relaties met bet land veiibroken. Een wer
kelijk nationaal gouvernement zon natuur
lijk het einde bet-eek en en van heit eigenlijke
bolschewisme. De groote meerderheid v«n
het Russische volk is in politiek Opzicht een
inerte massa, heen en w-eer gestuwd door
Trotiziki, ofwel Braunetein, Rad el. of So-
belsohn, Zinovieff en de andere leiders,
wier namen heel wat verschillen mn dien,
waaronder ze eerst bekend waren.
Er is een kleine groep van fanatieke,
maar oprecht eerlijke communisten, die
van een wereldrevolutie droomen en die
zich abor geen en'kele overweging, noch een
politieke, noch een moreele. van de ver-
wozenlükitur hunner plannen terug willen
laiten houden. Onder heil zijn &r echter maar
heel weinig zuivere Russen.
De overigen zün Joden. Lebten,
Polen. Duitschers enz. In Petersburg en
Moskou zjjn aan de Russen nog altijd een
aantal posten en posities toebe<3eeid.
Tschitscherin en anderen zijn daar voorbeel
den van. Volgen, miin klee echter zijn de
leidende mannen Trotakj en zijn geloofsge
noot-en.
EINDE VAN DEN BOYCOT.
Naai- Reuter-Havas uit Boedapest seint
melden de Waden daar. dat de boycot
over Hongarije met 15 dezer zal ophou
den. Het Intematitoaal Vakverbond te
Amsterdam zou er toe hebben besloten op
verzoek van de vak-commissie te Wee
nen.
Het Handelsblad deelt intusschen mede:
Bij informatie aan bet seoetariaat van
het internationaal verbond van vakver-
eenigimgen deelde de heer Oudegeest ons
mede, dat de beraadslagingen omtrent
den boycot nog in vollen gang zijn. Pas
Maandag as. zal men de vraag of de
boycot verscherpt dan wel opgeiheven
dient te worden, definitief beantwoorden.
GEMENGDE BU1TENL BERICHTEN,
-
Tegen de hooge drukkosten.
De vereeniging van uitgevers van groote
dagbladen heeft in Berlijn vergaderd om
middelen te beramen ter verlaging van de
ongekend© prijzen van papier en drukinkt.
Alle aanwezigen waren van oordeel, dat een
spoedige vermindering tot de helft van de
papierprijzen noodig is, om een gezonden i
1 toestand in de pers te herstellen. .Voor dan*
drukinkt, die 40 maal zoo hoog is als voo»'
den oorlog, is een nog vee] grootere prijs
verlaging noodig. De inktfabrikanten ovesr-»
vragen schromelijk en strijken woekerwin
sten op. Het bestuur heeft ten slotte op
dracht gekregen de stichting van een eigen
druk-inkt-fa-briek voor te bereiden.
De rüksafgevaardigden dr. Reischerfc
en HuFsnberg hebben bij de regeering aan
gedrongen om maatregelen te nemen tegen
'de verregaande smokkelarij, door de bewo
ners aan de Nederl. grens gedreven.
--Te Beinighausen bij Ludenschejd heeft
een 22-jarige arbeider zijn moeder en broer
met rattenkruit vergiftigd. Bij zijn beken
tenis vertelde de dader dat hjj de werkiug
van het gif eerst op een varken en een
hond had geprobeerd. Hij was tot het mis
drijf gekomen, omdat, zijn moeder hem niets
gunde."
Een gasontploffing heeft te Ohligs een
huis geheel vernield. Yan. het gezin dat er
woonde zijn de vader en 5 kinderen, bene
vens een Engelsch soldaat de er ingekwar
tierd was. gedood. Gebleken is dat da
va-der. die al lang met zelfmoord plannen
rondliep, in zün kamer de gasleiding had
geopend en toen het vertrek vol gas stond,
er de vlam in had gestoken.
Bü het uitbaggeren van de kanaal
haven te Bottrop is een mammoetht&nd ge
vonden ter lengte van 284 cM. en met een
gewicht van 100 K.G.
Veel opzien baart te Parijs een moord,
dien mevrouw Weisamann er op haar man,
een wel gestelden industrieel, gepleegd heeft.
Zü heeft haar man in zijn slaap doodge
schoten. het Rik in een koffer gepakt en
dien aan een gefingeerd ad-res, te Nancy,
afgezonden.
Nadat mevrouw Weiesmana, toen de ver
dwijning van haar man de aandacht begon
te trekken, eerst volgehouden had, dat hü
waarschijnlijk met een zijner minnaressen
op reis was. heeft rij later toen de koffer
in het station te Nancy gevonden en het
lijk van Weissmann er in ontdekt was, aan.
den rechter van instructie een volledige be
kentenis afgelegd.
Uit Parijs wondt gemeld, dat de Itali-
aansche regeering bereid is zich neer te leg
gen bij de regeling, die ten gunste van Grie
kenland is gemaakt, op voorwaarde, dat Ita
lië Rhodos in bezit houdt, welk eiland de
basis moet worden voor Italië's moreele en
economische expansie in het nabije Oosten.
Omtrent de overeenkomst tusschen Ita
lië en Albanië wordt nog gemeld: Italië er
kent de onafhankelijkheid van Albanië en
krijgt recht zich van de baai van Valona Het
krijgt reert zich van de baai van Valona
te bedienen en de strategische punten, die
den toegang beheerschen. te bezetten. Het
eiland Saseno wordt een Italiaansche ma
rinebasis. Italië krijgt bijzondere rechten no
pens de exploitatie der Albaneesche mijnen.
Graaf Beatty, de Engelsche vlootvoogd
en maarschalk Foch zijn uitgenoodigd, om
de volgende maand Amerika te bezoeken als
gasten van het Amerikaansche legioen.
De Dom-vereeniging heeft een oproep
tot het Duitsche volk gericht om een bedrag
van 8 millioen Mk. bijeen te brengen voor
restauratie van den Dom te Keulen, die noo
dig is om het verweringsproces van het tra
chiet te stuiten. In den oproep wordt o.m.
gezégd, dat elke Duiischer het een eereplichf
moet achten tot het behoud van den Dom
mede te werken, opdat de komende geslach
ten zullen weten, dat Duiischland trots zijn
armoede en vernedering, in waarachtige
geestdrift en eensgezindheid de in gevaar
gebrachte nalatenschap der vaderen, „den
Wachter aan den Duitschen stroom" niet in
den stede heeft gelaten.
De staking van veldarbeiders in het
district Wolfenbuttel heeft tot bloedige on
lusten geleid. Boeren en werkwillige arbei
ders zijn door stakers mishandeld en van de
velden, waar zij werkten, verjaagd.
De veiligheidswacht is omboden om de
boeren en werkwilligen te beschermen.
In het Lagerhuis is het wetsontwerp
tot instelling van bijzondere rechtbanken
voor het berechten van misdrijven in Ier
land met 289 tegen 71 stemmen in tweede
lezing angenoroen.
De Figaro vertelt als waar gebeurd
het volgende historietje:
In de hal van een hotel te Parijs zat een
jongeman rustig een pijp te rooken. In zijn
knoopsgat droeg hij het oorlogskruis en het
rood van.'het Legioen van eer. Het was een
Engelschman. die tijdens den oorlog vlieger
officier was geweest en deel had uitgemaakt
van het beroemde eskader Nieuwpoort no.
46. Hij was een van de vliegers, die, bij ge
legenheid van den aanval van Vimy in en
kele minuten twaalf Duitsche ballons neer
schoten. Zooals men ziet heeft hii dus een
roemvolle en bewogen militaire loopbaan
achter den rug. Terwijl hii zoo zijn pijp
zat te rooken,kwam er een andere man
het bleek een Amerikaansche toerist te zijn
naar hem toe ai vroeg hem joviaal weg:
Hallo, reist u voor uw genoegen door
Frankrijk? Hebt u de slagveldoi gezien?
(Vrij naar het Engelsch van A. S. Swan]
Geautoriseerde vertaling
39
„Geen nood, beste. De meeste van naar
heb je al voor je gewonnen, en de ande
ren zullen vanzelf wel volgen. En wat de
jotage-meis jes-elub betreft, je kunt er nog
wel een oogje op houden, maar zuster
j Catharina zal er verder voor zorgen."
„Dus u vindt dat ik het doen moet,
'oom," vroeg Clara nogeens ze zag er
toch wel erg tegen op.
„God heeft je tot ons gezonden pp het
oogenblik dat wij je noodig haddien, kind.
Hij zorgt altüd op het juiste 'oogenblik."
Clara kon dieu nacht geheel niet sla-
upÏ!" boe vreemd het ook sehij-
stfngen haar gedachten
maar de Paussits. TwT „T T
ter Lad ae ™,rSÏd
yan den heer Faussit omgegaan,, en het
was een heerlijke tijd geweest met de vier
jongens haar eigen broers waren er
natuurlijk ook altijd bij. Haar kindsheid
was inderdaad een tijd van heerlijk ge
luk geweest al was ze dan ook zelden
ia gezelschap van andere meisjes ge
weest. Ze had altijd evenveel van de vier
jongens gehouden en was voor hen allen
een trouwe kameraad geweest.
Hoe droevig waren thans de dingen ver
anderd, hoezeer waren die gelukkige da
gen weggezonken in den naoht der ver
getelheid, hoe weinig had de herinnering
er aan kunnen bijbrengen 'om Geoffrey op
den rechten weg te honden 1 Ze vroeg zich
af waar hij nu tooh wel zijn mocht 1 Heel
dikwijls wanneer ze hier de een of andere
droeve ervaring had opgedaan, was niet
plotseling zün gelaat haar voor den geest
gekomen, terwijl ze zich afvroeg of hü te
gronde gegaan dan wel ear in geslaagd
was aan den anderen kant van den Oce
aan een beter leven te beginnen.
Ze dacht niet meer aan Geffrey met de
liefde van vroeger die was gestorven
maar wel met een eindeloos medelijden,
en dikwijls viel ze in slaap met een ge
beid over hem op de tippen.
De .volgende dag was het Zaterdag, een
moeilijke dag in Dondensche huis
houding. Het is de betaaldag, maar welk
gedeelte van de loonen komt aan. de huis
houding ten goede- Dat is de vraag waar
mede menige vrouw zich pijnigde terwijl
ze zich in den grauwen Sep tem bermorgen
aan de dageliiksode pRchfep begaf.
Na den Zondag, die geheel aan allerlei
oefeningen van godsvrucht en christelijke
naastenliefde gewijd was, kwam de dag
waar up Clara haar eerste groote vrouwen
bijeenkomst had. Ae werd 's middags te
half drie gehouden ia het gebouw, dat
voor dit doel door een edelmoedigen on
bekende geschonken was.
Die bijeenkomst was altüd een heerlük
tooneel. De sprekers die van tijd tot tijd
kwamen om over deze groote vergadering
een rede te houden, namen altijd èen kos-
tetijken indruk van deze büeenkomsten
mede. Bü aan rij zaten daar de vrouwen,
dicht op elkander, alle even eenvoudig
gekleed, de meeste met gelaatstrekken die
van een zuur en moeilijk leven spraken,
en allen luisterden in stilte naar de ver
klaring der godsdienstige waarheden, die
alleen nog in staat waren wat kleur aan
haaT overigens zoo somber leven te geven.
Toen de slanke figuur van zuster Clara,
aan deze allen reeds zoo goed bekend, op
de kleine verhevenheid verscheen, die
juist hoog genoeg was om de spreekster in
staat te stellen de geheele vergadering te
overzien, ging er een zacht gemompel
van bewondering en sympathie door de
vergadering. Ze was nog zoo jong en zoo
echt vriendelük en goedhartig, gn de
vrouwen voelden haar hart sneller klop
pen als ze haar aanzagen. Wat kon zulk
een jonge vrouw, een kind haast oog, te
zeggen hebben tot zooveel ouders, over
wie de stormen des levens waren heenge
gaan! Wat kon ze voor hen doen! Wat
ze doen kon, ze kon zichzelf geven. Ze had
een heerlijk welluidende stem, en haflT
woorden, hoe eenvoudig ze ook klonken,
waren vol hoop en vertrouwen, ze waren
moedgevend in de hoogste mate. In ee-
nige korte zinnen, met ©en glimlach op
dat oogenblik, een traan eventjes later,
deelde ze deze vrouwenschaar mede, dat
zy aangewezen was om gedurende eeni
gen tijd hare bijeenkomsten te leiden.
Op deze mededeeliag brak een storm
van vurige toejuichingen los sommige
van de vrouwen juichten letterlük, ande
re zwaaiden met haar zakdoeken. Er viel
niet aan te twiifrieQ of het nieuws was
dubbel en dubbel welkom. Clara stond een
oogenblik verbaasd en als verdoofd.
Beste zusters," sprak ze eindelijk, „ik
zou u nog even willen zeggen dat ik nooit
de pretentie zou willen hebben hier te
staan als iemand die u komt onderwijzen
de meesten van n weten immers van
het leven meer dan ik. Als uw zuster eu
uw vriendin kom ik hier tot n. Wij zul
len met elkaar praten over hetgeen God
ai voor ons gedaan heeft en over wat Hü
nog voo ons kan loen en zoo zullen we
eenig begrip en inzicht krijgen omtrent
de werken van Gods Voorzienigheid."
Zoo wist Clara den juisten toon aan te
slaan om het gemoed van allen die onder
haar gehoor waren te treffen. Ze wist zelf
niet hoe gauw het uur, voor de vergade-
ring bestemd, om was. Aan liet einde van
de bijeenkomst zeide ze nog dat ze na
afloop een half nur blyven zou en dat
iedereen die wat bijzonders te zeggen of
te bepraten had bü haar kon komen. Het
scheen wel of niemand haast had om te
gaan. Ze luisterde naar de eene ontboeze
ming na de andere, en ze beloofde heel
wat bezoeken te brengen op plasteexi
waar ie tot nu toe nog nooit geweest was'
(Wordt vervolgd-*
