SCHULD EN BOETE
BUITENLAND
BINNENLAND
FEUILLETON.
Indrukken van den dag
SIPKES*
JAMFABRIEK.
ftlAüNLAfci 9 AUGUSTUS 1920
43s«e JAARGANG No 15239
BE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN
PER KWARTAAL *3-25
PER WEEKf 0.25
TANGO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.57'/,
BUREAUX:
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIÊN 35 CENTS PER REGEL
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
T
die Rusland aan Polen stelt.
LXXIX. i
DE EERSTE MAAL.
Men mag er nog wat om heen draaien en
ide pil willen vergulden, het feit staat vast,
dat de boycot tegen Hongarije hopeloos is
mislukt.
Wat wij van stonde af aan zagen aanko
men is geschied: niet Hongarije, welk land
zich zelf grootendeels voeden kan. werd het
slachtoffer van het dwaze 'besluit; maar de
omliggende landen Oostenrijk en Tsjecho-
Slowakiie hadden er van te lijden. Ten op
zichte van Oostenrijk, welks socialistische
raddraaiers in de regeering het plan van
den boycot uitbroedden, kan men slechts
zeggen: het heeft zijn verdiende loon!
Inmiddels, het gaat hier niet zoozeer om
de vraag of en hoeveel Hongarije en zijn
buren van den boycot geleden hebben ai of
er misschien nog een kleinigheid bereikt is,
van wat de heeren van 't I. V. V. zich voor
stelden. De hoofdzaak is. dat de boycot is
mislukt en daarmee een gevoelige les gege
ven aan degenen, die. onibevoegd en onge
roepen in de regeeingsaangelegenheden van
andere willen ingrijpen.
Na al wat over de zoogenaamde witte ter
reur ia Hongarije is gepubliceerd staat het
nu wel vast dat de christelijke Hongaarsche
regeering schandelijk is belasterd en dat,
wat er mogelijk ook aan wraaknemingen op
de volgelingen van Bela Kun is voorgeval
len, de schuld daarvan slechts aan bepaalde
personen en niet aan de Hongaarsche regee
ring kan geweten worden.
Maar ook al ware dit wel het geval ge
weest, dan nog zou het Internationaal Vak
verbond met den heer Fimmen met zijn boy
cot zijn bevoegdheid verre te buiten zijn ge
gaan. En dit is het groote punt in kwestie.
Hongarije en de z.g. witte terreur waren
slechts een aanleiding voor een krachtme
ting van het roode vakverbond. Men zou
ens zien hoever het in terna t onale prole
tariaat het brengen kon. wanneer het een
hem onwelgevallige regeering ten val wilde
brengen. Welnu, die krachtmeting is een be
wijs van groote zwakheid geworden, waar
over heel de wereld zich verheugen kan. Hef
..internationale" van 't proletariaat bestaat,
slechts in de phantasie van enkele heethoof
den Wanneer de christelijke arbeider niet
meedoen en ook andere groepen de onbillijk
heid of dwaasheid van een besluit der roode
„Internationale'' inzien, dan komt er van dat
machtsvertoon niets terecht en wordt heel
die krachtmeing 'integendeel 'n belachelijke
vertooning. En zoo ergens dan is het hier
het belachelijke, dat doodt. Fimmen heeft met
zijn mislukten boycot aan de toch reeds zoo
wankele socialistische aitfexiergbeweging op
nieuw leeiijk afbreuk gedaan.
Alle vrienden van redht en orde kunnen
zich inmiddels niet anders dan hartelijk ver-
heugen over deze mislukking. Nu de eerste
proef fiasco heeft geslagen» zal men zich zoo
licht aan geen tweede wagen.
Wij mogen immers veronderstellen, dat,
nu de 'heeren van het I. V. V. zich eenmaal
aan dezen steen gestooten hebben, zij een
tweede keer toch minstens even voorzichtig
zullen zijn als de traditionele ezel van het
bekende spreekwoord.
Rond den Poolsch-Russischen oorlog.
Betere verwachtingen.
Ofschoon d© vooruitzichten nog ernstig
zijn, achten de Engelsehe bladen de kan
sen op vrede verbeterd als gevolg van
Kaonenefs nota en van de belangrijke be
sprekingen van Vrijdag.
Als onmiddellijk gevolg van de nota is
een kabinetsraad van de Engelsehe regee
ring gehouden en na den middag werden
Kamenef en Krassin uitgenoodigd den
eersten minister en Bonar Law nogmaals
ia Downing Street op te zoeken.
Het tweede onderhoud heeft meer dan
vijf uur geduurd. Een deel ervan is bijge
woond door maarschalk Wilson en door
Sir Manrice Handey, die juist uit War
schau is teruggekeerd.
Naar verluidt is het antwoord van de
Sovjet-regeer ing van alle kanten bekeken
en zijn met name de wapenstilstandsvoor
waarden
overwogen.
Kamenef en Krassin verklaarden zieh
bereid om de resultaten van het onder
houd dadelijk naar Moskon over te seinen.
De „Daily News" schrijft, dat de con
ferentie in Downing Street in hoofdzaak
over één punt heeft geloopen, ml. de sta
king van de krijgsverrichtingen. Het Rus
sische standpunt is, dat de opmarsoh van
het roode leger voortduurt tot een wapen
stilstand is geteekend.
Lloyd George heeft er daarentegen op
gewezen, dat de geallieerden niet langer
werkeloos kunnen blijven als de Russi
sche troepen, die reeds een aanzienlijk deei
van Polen hébben bezet, hun opmarech
voortzetten.
De overheerechende indruk wordt weer
gegeven door de opvatting van invloedrij
ke kringen dat de toestand bepaald ge
makkelijker was. De nota van Kamenef
was niet geheel bevredigend, maar de be
spreking ia den middag had heel wat
moeilijkheden weggenomen.
Volgens de „Daily Telegraph" heeft
Lloyd George in zijn 'onderhoud met Ka
menef en Krassin gewezen op den ernst
van de verantwoordelijkheid van de uit
voerders van de sovjets. Waren zij bereid,
vroeg hij, een geheel werelddeel en mis
schien meer in oorlog, chaos en ellende te
dompelen uit louteren lust in het bolsje
wisme en om Polen te vernietigen. Dat
was ondenkbaar wanneer hun uitlatingen
over vrede en mensehengeluk oprecht wa
ren. Dit opende noodzakelijkerwijze den
weg voor verdere discussie, bijv. over wel
ke waarborgen er gegeven konden worden,
dat wanneer Rusland haar legers ia Po
len liet stilhouden. Polen niet daarvan ge
bruik zou maken voor verdere krijgs
operaties en nieuwe bewapening.
Het is mogelijk, dat als gevolg yan die
besprekingen de bolsjewisten de waarbor
gen van Engeland of de bondgenooten
aanvaarden.
De „Daily Telegraph" waarschuwt te
gen het aanvaarden van verontschuldigin
gen en legt er nadruk op, dat hoewel de
bolsjewisten weigerden onderscheid tus-
schen wapenstilstand en vrede te maken,
toch die onderhandelingen te Minsk een
langdurig karakter schijnen te zullen
dragen en daardoor de roode legers in
staat zullen stellen misschien geheel Po
len onder den voet te loopen.
Om te wachten op de onzekere resulta
ten van zulke besprekingen, zonder tevens
vredesbesprekingen te voeren, zou, bjj de
voorbereiding der geallieerden om Polen
te steunen, een zeer gevaarlijke politiek
zijn. Groot-Brittannië is het geheel eens
met Frankijk over de noodzakelijkheid om
de randstaten op te roepen naar de con
ferentie van Londen, ofschoon Moskou dit
denkbeeld niet gunstig gezind is, daar het
een conferentie verkiest uitsluitend met
de groote mogendheden hetgeen de er
kenning van Sovjet-Rusland als zoodanig
zou insluiten en waar Duitscbland bo
vendien bij tegenwoordig zou zijn.
De bespreking met de Russische dele
gatie heeft nog vastgesteld, dat het Rus
sische antwoord opgesteld was vóórdat
Tsjitsjarin de Engelsehe nota van Dins
dag ontvangen bad.
Daar die Engelsehe nota zegt, dat het
In elk geval zal Lloyd George tijdig te
Londen terug zijn om heden, Maandag,
de vergadering van het Lagerhuis bij te
wonen en zijn verklaring over den inter
nationalen toestand af te leggen.
Bij de bespreking van Zondag waren
Foch en sir Henry Wilson tegenwoordig
en wanneer het antwoord van die Sovjet
niet bevredigend geacht wordt er ernsti
ge besluiten genomen worden. Als voor-
loopige maatregel zijn er instructies ge
zonden naar de bevelhebbers van leger eu
vloot der bondgenooten in het (warte Zee
gebied om gereed te zijn met generaal
Wrangel samen te weTken.
De toestand verergerd?
De bijzondere correspondent van de
„Times" te Hythe meldde echter gisteren
avond, ten deele in tegenspraak met boven
staande
De toestand is in hooge mate ernstig, een
antwoord van Moskou is ontvangen en is
een vierkant verwerpen van het Brifsche
voorstel, Vrijdagavond door Lloyd George
gedaan. De Sovjet-reegeering verkiest recht
streeks met Polen té onderhandelen en naar
zij zegt is reeds een zoodanige regeling ge
troffen, dat de Russische vertegenwoordigers
Poolsche gedelegeerden a.s. Woensdag zullen
ontmoeten.
De „Times"-correspondent constateert, dat
dit antwoord van Moskou aanmatigender
van toon is. dan men had kunnen verwach
ten, doch de Sovjet-regeering voelt, dat zij
Polen bij dé keel heeft en wil blijkbaar nie
mand tusschen haar en haar slachtoffer
laten komen. Met het oog óp het onbevre
digend antwoord besloten de leiders der
Fransche en Engelsehe regeeringen Zondag
avond de zaak te verwijzen naar hun res
pedieve militaire en maritieme adviseurs
Hun advies zal Maandag worden gesproken.
Millerand zal derhalve zijn terugkeer naar
Parijs tot morgen namiddag uitstellen en
Lloyd George zal zijn beloofde verklaring
niet eerder dan Dinsdag in het Lagehuis
kunnen afleggen. Tot zoover de Times-cor
respondent.
Pretesten van de Ein&elach
arbc iue: apartij.
Da Ejngelsche arbeidsparty zond Zat er
dag een „dringenden belangrijken brief'
de wereld in, waarin een dringend be
roep gedaan wordt op alle aangesloten
bonden en liehamen om hun stem te la
ten hooren tegen de bedreiging der geal-:
lieerden om oorlog te gaan voeren tegen
Rusland. De brief zegt: „Londen is de
zetel der regeering. Het js de dringende:
plicht der Londensche arbeiders de re
geering te laten weten, dat het een bui
tengewoon ongemakkelijke zetel zal wor
den, indien het ongezond militarisme en
anti-socialisme van Churchill succes krij^
gen. Stort moties uit over den premier,
(Jurzon, de plaatselijke parlementsleden
en de bladen. Laat hun weten, dat wij'
er niet voor willen doorgaan met hen
te hebben medegewerkt, akg wij voor hef
oorlogsfeit staan, maar dat de hoofdstad'
des rijks vijandig zal zijn tegenover' de
chieaneerende helers van Downingstreet,
die een misaddig zoodje van politiek dei
wereld hebben gemaakt.
Ghurchill zegt in een antwoord op de
kritiek van de arbeiderspartij op zijn hou
ding jegens Rusland, dat hij in den te
plan van de conferentie te Londen in het öeaz'tJ Y3,1:17°^" ?orlo§. c^eelt'
i maar het zyn diet de Lngeischen, die oor-,
water zal vallen, wanneer Sovjet-Rusland
vasthoudt aan den e-iscli om de vredes
voorwaarden met Polen zonder medewer
king van de mogendheden vast te stellen,
is er nog eenige hoop, dat Rusland nog
zijn houding, aangenomen in het antwoord
van Kamenef, veranderen zal.
Lord George en Millerand
confereeren.
Als gevolg van deze besprekingen heeft
men een nieuwe conferentie tusschen
Lloyd George en Millerand noodig ge-
geacht. De twee eerste ministers zijn der
halve gisteren te Hythe samengekomen
om overleg te plegen. De Engelsehe regee
ring hoopte dan in het bezit van het ant
woord uit Moskou te zijn, zoodat de twee
eerste ministers op grond daarvan wel
licht tot een definitieve beslissing kunnen
komen.
log aanstichten, maar de bolsjewiki die
op dit oogenblik de vrijheid van Polen
vertreden en hun best doen de oorlogsvlam'
in Perzië, Afganistan en Indië te laten
oplaaien. Onderwijl regeeren zij hun eigen,
volk zelfs in hun huis met de ijzeren
roede van het despotisme.
Ohurchill besluit: Het eenige doel is
om zulk een afschuwelijke vreemde on-;
derdrukking van Engeland verre te hou-:
den.
De houding der Fransche
socialisten.
De „Humanité" meldt, dat het Fran
sche socialistische partijbestuur zich met
het Algemeen Verbond van den Arbeid!
in verbinding heeft gesteld om gezamen-.
lijk onmiddellijk een krachtige actie te
beginnen tegen de struikrooverspolitiek,
die op de Russische revolutie is gemunt
en opnieuw heel Europa in vlam kan
zetten. De federaties worden aangespoord
dadelijk een agitatie te beginnen om het
volk over de misdadige plannen der re
geerders en de gevolgen, die daaruit kun
nen voortvloeien, in te lichten. Het mani
fest eindigt aldus: geen man, geen cent,
geen granaat voor het reactionnaire en
kapitalistische Polen.
Voor 5 jaar munitie?
Naar uit Londen aan de „N. R. Ct."
wordt gemeld, berekent de militaire over
heid te .Washington, dat de Sovjets ge
noeg munitie hebben om den oorlog op
den tegenwoordigen voet in polen vijf
jaar voort te zetten. Zoo goed als al die
munitie zijn voorraden, die de geallieer
den in den oorlog aan Rusland geleverd
hadden.
De houding van Italië.
Inzake de Russisch-Poolsche kwestie
zeide Minister Sforza in de Italiaansche
Kamer dat de expeditie naar Kief een
misstap was geweest. Maar thans wil Po
len oprecht den vrede. Men moet hopen,
dat de Sovjet-regeering, ondanks haar ex
pansie-neigingen, begrijpen zal, dat het
haar belaug is vrede met Polen te sluiten.
In zake de betrekkingen van Italië tol
Sovjet-Rusland zegt Sforza, dat naar zijn
persoonlijke meening de heldere Latijn-
sche geest niet zal willen afwijken van
een zekere en snelle evolutie van de eeu
wenoude tradition. Deze gedachte volgen
de, zoo zeide Sforza, heb is te Spa in
voile openhartigheid kunnen spreken en
handelen en zoo kon er een overeenkomst
tot stand komen met de regeering van
Moskou over het toelaten yan een ver
tegenwoordiger van elk land, dat mede
werkte aan de ontwikkeling van econo
mische betrekkingen.
Een sa vjet-bestuur iu
Ocst-O'aiicië?
De Vossische ZaRung eldt, dat, vol
gens te Weenen i gxaemui berichten, ia
Üost-Galacië reeds CCil Ö-vLVjtJl- regeering is
ingesteld, die het bezit van de industriëe
len, de banken en de groote grondbezit
ters heeft in beslag genomen.
VREES VOOR ONLUSTEN TE
ANTWERPEN.
De Volksgazet bevat onder den titel: „Re
volutie in Vlaanderen: Pruisische maatre
gelen te Antwerpen; uitdagingsagenten aan
gesteld,'' een uitvoerig relaas van scherpe
maatregelen, welke te Antwerpen zouden ge
troffen zijn in verband met een revolutio
naire beweging, welke 15 Augustus zou moe
ten loskomen, doch waar niemand te Ant
werpen of elders in Vlaanderen iets van af
weet. De haven, telefoon- en telegraafkanto
ren. gevangenis, gas- en electriciteitsfabrie-
ken en banken zouden van nu af bewaakt
en bij het minste onraad dadelijk militair
bezet worden. Ook worden vele Vlaamsche
en socialistische lokalen reeds bespied. 16
duizend patronen werden ter beschikking
gesteld van den plaatselijken commandant.
De Volksgazet beschouwt de getroffen maat
regelen als een uitdaging van de Anti-
Vlaam kaste.
Het blad deelt verder mede, dat het socia
listisch Kamerlid Eeckkelers zich in verbanc
daarmede tot den voorzitter van het parle
ment, zijn partijgenoot Brunei, wendde, die
er zijn verwondering over uitdrukte. Ook
Janson, de minister van landsverdediging,
beweerde niets van de zaak af ie weten. Het
blad stelt de vraag wie verantwoordelijk is
voor deze uitdaging.
DE MILITAIRE OVEREENKOMST
TUSSCHEN FRANKRIJK EN BELGIë.
De Fransche en de Belgische staf hebben
aan Millerand en aan Delacroix den tekst
overgelegd van de militaire Fransch-Bel-
gische overeenkomst, waaromtrent reeds se
dert verscheiden dagen overeenstemming be
staat. Slechts de huidige buitenlandsche
moeilijkheden hebben de hoofden van de re
geering belet om een politieke bekrachtiging
aan deze overeenkomst te geven. Maar men
verzekert, zoo schrijft de Petit Parisien, da?
tusschen Frankrijk en België de onmisbare
bevestiging zal uitgewisseld worden ten op
zichte van een ontwerp, waarmede maar
schalk Foch en generaal Magünse hun in
stemming betuigd hebben.
DE HONGAARSCHE BOYCOT
OPGEHEVEN.
De Weensche „Arbeiiersztg." publiceert
t Eigen vruchtenkweekerijen.
het manifest waarin het besluit van het I.
V. V. tot opheffing van den boycot van Hon
garije medegedeeld wordt. Daarin wordt
betoogd dat de boycot geëindigd wordt, niet
omdat de eischen van het I. V. V. inge
willigd zijn maar omdat deze bond nog niet
sterk genoeg is. E)e grondoorzaak is echter
dat de witte terreur" in Hongarije dooi
de Entente-regeeringen gesteund wondt.
Wanneer de Hongaarsche minister-president
zijn beloften jegens de Hongaarsche arbei
ders niet nakomt, dan is dit de schuld der
Entente.
GEMENGDE BUITENL BERICHTEN.
WAPENDIEFSTALLEN IN
OOSTENRIJK.
De Reichspost meldt uit Wiener Neus tad t.
dat de politie een grootsch opgezetten wa
pendiefstal in de munitiefabriek van Woel-
lersdorf heeft ontdekt. Twee arbeiders van
de fabriek verkochten aan een Hongaarschen
majoor wapens voor het nationale Hongar-
sche leger.
Uit Graz melden de bladen, dat bij het
overbrengen van wapens uit het munitiede
pot te Hartburg. die naar Weenen moesten
worden gezonden, zijn van de 1500 gewe
ren er 500 gestolen. Vermoedelijk zijn zij
aan de bewoners van de omliggende gemeen
ten ter hand gesteld.
In den Kreits Wolfenbuttel trekken
benden van 40 tot 80 man stakende boeren
arbeiders met knuppels gewapend naar de
landgoederen waar neg gewerkt wordt en
mishandelen daar de werkwilligen en ver-
drijv hun van de landerijen.
Te Neuhofen bij Fulda zijn 29 spoor
wegambtenaren en arbeiders gearresteerd
wegens het voortdurend stelen vangoederen
Ze hadden zich reeds voor eenige millioener
wederrechtelijk toegeëigend.
In het Helmstiedter bruinkoleagebied
is een staking uitgebroken als protest tegen
den belasting-aftrek van het loon.
De electriciteitsvoorziening loopt hierdoo»
gevaar.
Uit olficieele berichten blijkt, dat ei
in Ierland 23 gerechtsgebouwen verwoest,
10 beschadigd, 8 vruchteloos aangevallen ec
4 bezet zijn. Verder zijn 101 niet gebruik
te politie-kazemes verwoest en ziin 10 in
vallen gedaan in kustwachtstations en 59
in andere regeeringsgebouwen. Er zijn 77
aanvallen op postwagens gedaan en tal van
andere wandaden begaan, o.a. 145 brand
stichtingen en honderden vreesaaniagingen.
Reuter seint, dat er te Frankfort in Il
linois ernstige relletjes tegen de Italianen
hebben plaats gehad. Vijf menschen zijn er
bij gedood. Er zijn vijftig huizen van vreem
delingen in brand gestoken en op de bewo
ners werd een aanval gedaan toen zij de
brandende gebouwen uitvluchtten. Duizen
den zijn er naar de stad gevlucht. De gou
verneur heeft vijf compagnieën militie opge
roepen om de orde te herstellen.
TERRORISME IR HET ZUIDEN.
In dezen tüd. nu de socialisten zich onder
leiding van den. Leer Fimmen zoo druk rui
ken om terrorisme te bestrijden, zelfs in ver.
afgelegen landen, is het niet ondienstig ken
nis te nemen van het volgende staaltje va?
rood terrorisme in het zuiden van ons land
waarvan het Dagblad van Noord-Brabant
gewag maakt.
Ter gelegenheid van het jubileum v*an d*
R. K. Werkl-iedenvereeniging te Breda en
de daarbij te houden meeting, had de afdee-
ling Dordrecht van den Ned. R. K. Volks
bond aanvankelijk besloten o-m per boot naai
Breda te komen.
Dat plan heeft men moeten laten v&rei
en men besliste, dat de tooht per trein „vei
iiger" was.
Wa arom f
Om de ervaringen, weike de Bredasoht
meetingiga/ngers naar Dordrecht eenige we
ken geleden hebben opgedaan.
[Vj-jj naar het Engelsch van A 8. Swan'
j Geautoriseerde vertaling
40.)
Eindelijk raakte de groote zaal toeh leeg,
en er bleef nog slechts één arme, slecht-
uitziende vrouw over, die ©enigszins
sohuw naar Clara opkeek, als wist ze niet
hoe hetgeen zij te zeggen had opgenomen
zou worden.
,,U kent mij niet, zuster," begon ze ein
delijk. „Mijn naam is Betts en mijn man
werkt in de havens. Ik heb niets voor mij
zelf noodig, miss, en eigen-lijk bent u toeh
waarschijnlijk ook wel te vermoeid om
nog te luisteren."
-,»Nu> dit eene oogenblik je kam er no-g
wel bij, juffrouw Betss," antwoordde Clara
met een vriendelijken glimlach. „Wat wil
dot ge mij komen zeggen?"
„Ik wou u spreken over een ongelukkige
n'ouw, diie ik bij mij in hixis genomen
/heb. Wij hebben een flink groot huis en
ik heb bijna altijd iemand in de kost Zij
komt uit dezelfde streek als u."
,.Wat zeg je." vroeg Clara, dadelijk met
meer daa gewone belangstelling, want
dit was voor het eerst dat zij hier in
den maalstroom van het woelige Londen
iemand uit haar eigen graafschap zou
ontmoeten. Het had haar verbaasd dat
zoo weinigen uit haar vroegere omgeving
door de magnetische kracht der hoofdstad
werden aangetrokken. „Hoe is haar
naam," vroeg ze.
„Ze noemt zich juffrouw Hartley, zus
ter, maar ik ben er wel haast zeker van
dat dat niet haar eigenlijke naam is.
Het is een allerliefst vrouwtje en ze
schijnt in groote moeilijkheden te zijn.
Haar mam loopt nu al meer dan drie we
ken zotnd.-f werk."
„Is het een havenarbeider," vroeg
Clara verder.
Mrs. Betts lachte „Neen, neen, zuster,"
sprak ze, „het is geen werkman, maar
bepaald een meneer. Het moeten rijke
menschen geweest zijn, maar geducht
achteruitgegaan
„Hoe weet ge dat ze uit mijn graaf
schap komen miss Betts? Kennen ze
mij?"
„Ze kennen uw oom, inr. Armstrong,
zuster. Ze weet niet dat ik u over haar
gesproken heb. Ze is geweldig trotsch en
haar man ook, en van geholpen worden
willen ze niet weten."
„Is ze u geld schuldig, mrs. Betts?"
,,0, dat is haast niets, zuster, en het
is ook heelemaal niet om dat kleine
beetje geld dat ik u kom spreken."
Olara glimlachte en liet haar hand
zachtjes op den schouder van het aardige
vrouwtje rusten. Langzamerhand begon
ze die hartelijke hulpvaardigheid der ar
men onder elkander te verstaan en te
waardeeren; ze kende nu die bereidwil
ligheid van zelf-amoe-lijdenden om alles
met elkander te deelen, zonder ook maar
te denken aan teruggave of aan beloo
ning, Deze ervaringen hadden haar al
dikwijls beschaamd gemaakt. Hier had
ze opnieuw een bewijs van dde naasten
liefde dergenen die zelf niets bezitten en
ze begon met groote vreugde en voldoe
ning haar 'onderzoek.
„Ik kan ze maar niet thuis brengen,"
zei ik. „Ik heb nooit iemand van dien
naam Hartley gekend. Het schijnt me een
naam uit Y'orkhire toe, maar ik zal
vanavond om een uur of zes even langs
komen. Het adres heb je mij gegeven
nietwaar?"
Ze had het nog even over mr. Betts,
knikte en vertrok blijkbaar bijzon
der in haar nopjes en tevreden over haar
zelf. Clara dacht niet verder over het
geval na, want een heele reeks van an
dere dingen namen haar aandacht in be
slag. Trouw aan haar belofte kwam ze
intusachen even na zes uur naar Holer ofi
Raod. Zij was al lang gewoon aan die lan
ge rijen van kleine steenen huisjes met
geen enkel groen plekje er tusschen, en
waar half aangekleede kinderen in groot
getal loopen te spelen, terwijl hun vroolij-
ke stemmetjes eigenlijk 't eenige vroolij-
ke en aardige uitmaken in die sombere
omgeving. Mrs. Betts, die aan het einde
der smalle straat stond uit te kijken, had
de slanke vepleegsteregedaante in den
langen, blauwen mantel dadelijk, zoodra ze
den hoek 'omsloeg in het oog, en ze snel
de haastig op haar toe.
„Ze maakt het vanavond niet erg
goed," sprak mrs. Betts, „en de dokter
zegt, dat hij haar kindje wel niet in het
leven zal kunnen houden."
„Zegt de wijkdokter dat," vroeg Clara
vol belangstelling
„Neen, zuster: mr. Hartley is erg
trotseh zooals ik u al gezegd beb en hij
wil van den armendokter niets weten.
Ze lijden liever honger om den dokter te
kunnen betalen, dan dat ze het van den
arme hebben."
Clara glimlachte medelijdend. Gezellig
pratend stapte ze met mrs. Betts voort
hier een knikje gevend en daar een
glimlachje. Spoedig stonden ze voor het
huisje waar haar tegenwoordigheid zoo
dringend noodig was. „Ze ligt boven»
zuster, op het achterkamertje. Ze is erg
ziek geweest en de dokter zei, dat ze een
kamer moest hebben heel ver van bet
straatrumoer. De kinderen maken buiten
altijd aoo'n spektakel."
Het huisje zag er heel zindelijk uit; de
trap, die vlak bij den ingang lag was hel
der wit en Clara bemerkte hier niets van
de luchtjes, die je anders zoo dikwijls in
de woningen der armen tegemoetko
men. Het eenige wat ze rook was een.
beetje oor bol- en geneesmiddelen lucht.
De slaapkamerdeur op het smalle
overloopje stond wijd open; Clara stap
te over den drempel en stond bijna dade
lijk vkk vóór ket ledikant
.(Wordt vervolgd.).
NIEUWE
CHE COURANT
