SCHULD EN BOETE
BUITENLAND
FEUILLETON.
Bijna Misdadig.
VINSDAG 17 AUGUSTUS 1920
15248
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AOENTSCHAPPENj
PER KWARTAAL T 3-25
PER WEEKf 0-25
FRANCO PER POST PER KWART. Bil VOORUITBETALING f 3.57V,
BUREAUX:
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIÊN 35 CENTS PER REGEL,
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
Communistische schimptaal.
HAARLEM-KEVELAER.
JDaar komen ze aan, Annie, gelukkig I Ik
MILLERAND ZOEKT STEUN BIJ DE
VER. STATEN.
Een paar weken geleden, werd m een
Noord-Hol Landdek dorp 1) Qe naam doet
er overigens weinig toe een groote hooi
berg door den bliksem getroffen, waarbij de
brandweer van die plaats hulp verleende.
Daarbij hebben zich ernstige misstanden
voorgedaan.
Het hooi moest n.l. uit elkaar worden ge
haald. Men was biertoe slechts bereid tegen
een belooning van 2.50 per uur. De ópper-
brandmeester ging nasr oen Burgemeester
en deze zeide dat hij naar omstandigheden
moest- handelen. Na onderhandeling waren
de mannen bereid het voor 2 per uur te
doen.
In den gemeenteraad is op dit ernstig ge-
Tal gewezen. Met liet oog op het gevaar
voor de boerderij was de opperbrandmeester
verplicht aan den omgehoorden eisch toe te
geven, zoodat bovendien de brand de ge
meente een groot bedrag zal kosten, want er
zijn mannen, die 30 of 40 hebben ge
maakt. Daarbij kwam. dat de spuitgasten
ontevreden werden en ook méér eisch ten,
waarop deze &0 cent per uur kregen.
Daarentegen kregen de mannen van het
kader de vastgestelde 2.50. Eén lid van
het kader h.ad 6 verzuim en meest, er duo
geld bijleggen. 2). Tot zoover de mededee-
deeling.
In den gemeenteraad van Velsen werd,
naar aanleiding van dit geval, aangedron
gen op een vrijwillige brandweer en deze zal
er dan ook wel komen.
Maar voor ons is er nog een andere kant
aan de kwestie n.l. die van het verantwoor
deliikheidsgevoel.
Het is een bedenkelijk verschijnsel, dat
iemand het hachelijk oogenblik van
brand durft te kiezen om eischen of wen-
sohen nog daargelaten, of zii redelijk zijn
ingewilligd te krijgen.
Waar blijft toch in onzen tijd het gewe
ten van den mensch?
We hebben het nu reeds meegemaakt, dat
harde, vinnige winterkoude of dreigende
werkloosheid in honderden fabrieken, kolen-
delvers en kolensjouwers niet weerhielden
van staking: nog onlaags zetten ergens
liikenbidders een Üik langs den weg neer en
•weigerden het naar de begraafplaats te ver
voeren alvorens loonsverhooging te hebben
gehad en wat te zeggen van die misdadige
bouwvakarbeiders, die steigertouwen door
sneden meer dan waarschijnlijk met het doel
hun werkwillige medearbeiders te laten ver
ongelukken
Weigering o.m bij brand de helpende
hand uit te steken, zullen wy niet nader
quaüficeeren, maar wij vinden het weinig
minder dan misdadig.
Of zal het straks gewoonte worden, dat
iemand alvorens een drenkeling van den
dood te redden eerst gaat vragen of de be-
looning wel hoog genoeg ig en een men-
sehenleven laat afhangen van een dubbeltje
fooi meer of minder?
Welke begrippen in onze Maatschappij
ook mogen veranderen, laten alle partijen
en geestesrichtingen, wii spreken nu eens
niet van het groote gebod der naastenliefde
laten alle partijen en richtingen zich
toch beijveren, althans de menscklievend-
heid op de eereplaats terug te brengen, die
zij door alle eeuwen heen innam.
Dergelijke, als de hierboven gesignaleerde,
uitvloeisels van onzen van materialisme
doortrokken tijdgeest, gespeend van allen
godsdienstzin en menschenmin maken onze
samenleving tot een hel.
Die onverdraagzaamheid intnssohon. doet
luider den kreet weerklinken: Terug naar
God!!
De zoogenaamade „Heilige Vader",
hoofd der katholieke kerk en vertegenwoor
diger van het hemelsche koninkrijk hierop
aarde, is over den loop der zaken ern
stig bezorgt. Geen wonder. terwijl het
papendom in het kettersche Nederland
er nog niet zoo slecht voorstaat, dreunt in
het katholieke Italië met ziin hoofdstad
Rome, de bodem waaroo de „Heilige
Stoel" rust. van den felsten klassenctrijd.
In dezen nood klemt zijne heiligheid
zich aan den fraditioneelen stroohalm
vast. hetgeen hij overigens niet onverdien
stelijk doet. blijkens het „Motu Proprio",
afgedrukt in de Maasbode" (door pro
fane bolsjewiki Maasriool genoemdt).
Verder wordt Z. H. Paus Benedictus door
het lijfblad van David Wijnkoop en Van Ra-
vesteyn uitgemaakt voor een ..dienaar van
God Mammon".
Maar de cynische onbeschaamdheid van dit
blad stijgt ten top. wanneer het aan het
eind zijner schandelijke schimppartij schrijft
,.Het is niet onze bedoeling om onaan
genaam of hatelijk te ziin."
Men moet toch van alle schaamtegevoel
ontbloot wezen, om dan °og zoo iets op het
papier te durven zetten.
1) Santpoort onder Velsen.
2) Nadat- wii dit geschreven hadden, ver
nemen, wü nog, dat deze brand de gemeente
kP Z 1200, zegge twaalfhonderd gulden zal
Komen te staan.
Alleen om onze lezers en lezeressen eens
te doen zien,welke gevoelens het revolutio
nair-socialistisch volksblad „De Tribune"
tegen den Vader der Katholieke Christen
heid bezielen, laten wij hier de volgende
schandelijke tirade uit dit blad volgen.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Lloyd George, die de vorige maand
van een algemeene vredesconferentie te
Londen gedroomd heeft, een conferentie
die het te Spa begonnen werk zon voort
zetten en het vredeswerk ook over -Rus
land zou uitstrekken, ziet zijn verwach
tingen den bodem ingeslagen door de
sensationeelc afvalligheid van zijn trouw-
sten bondgenoot, Frankr-ijk.
De Bolsjewiki worden bij hun opmarsch
in Polen door velerlei politieke factoren
gesteund en allereerst door de West-Eu-
ropeesche arbeiderebeweging ,die in elk
streven om het Bolsjewistische imperia
lisme te stuiten, een poging ziet om de
Russische revolutie aan te vallen.
Het is wel zonderling, dat dezelfde En
gelse he en Fransehe socialisten, die het
communisme in eigen kring met de groot
ste heftigheid bestrijden, alle pogingen
hunner regeeringen, om het opschuiven
van het Bolsjewistisch gevaar naar het
westen tegen te gaan, als één man pogen
te verijdelen. Dat de Weensehe socialis
tische arbeiders een dergelijke houding
aannemen, behoeft niet te verwonderen.
Het bestuur der Oostenrijksche arbeiders
partij heeft, op Bolsjewistisch voorbeeld,
een oproep ,,aan allen" verspreid, waar
in het interna tiocaaal proletariaat wordt
aangespoord om de Russische Sovjet met
alle middelen te hulp te komen. Dit be
hoeft niet te verwonderen, herhalen wij,
daar de Oostenrijksche socialistische ar
beiders het Bolsjewisme reeds zeer dicht
genaderd zijn. Hetgeen ook hieruit blij
ken mag, dat een motie der Oostenrijk
sche Communisten, die tot strekking
heeft om Sovjet-Rusland bij te vallen en
de wereldrevolutie te propageeren,
slechts met een kleine meerderheid door
de Oostenrijksche partü is verworpen.
Doch dat de Engelscbe en Fransehe ar
beiders de Bolsjewisten ongehinderd
naar het westen laten trekken en aan
Lloyd George waar zij maar kunnen
den voet dwars zetten is, nn de legers
van Trotzky tot aan den Weiehsel door
gedrongen zijn en ten noordwesten van
Warschau staan, een ernstig en droevig
verschijnsel. Ten deele is deze houding
misschien wel een gevolg van oorlogs
moeheid, van vrees, dat West-Europa in
nieuwe oorlogsavonturen betrokken zal
worden, in hoofdzaak echter zal do hou
ding van de C. G. T. en van de Labour
Party verklaard moeten worden uit het
feit, dat de partijbestuurders hun com
munistische tegenstanders geen vat wil
len geven en niet den schijn op zich wil
len laden, dat zij antir-revolutionnair ge
len laden, dat zij anti-revolutionnair ke-
geeringen heulen. Overwegingen dus van
partij-politiek, die intusschen voor Weet-
Luropa uitermate gevaarlijk dreigen te
worden.
De Conféderation Générale dn Travail
Het Bestuur deelt mede, dat de extra
trein voor de bedevaart op 6, 7 en
8 Sept. verzekerd is.
Zij die zich reeds hebben opgegeven
en een uittreksel uit het bevolkings
register hebben ingediend, worden ver
zocht de kaartjes a f 14.50 per stuk
vóór Zondag 22 Augustus te
komen halen aan de bekende adressen.
Voor hen, die zich nog niet hebben
aangemeld, zijn nog een beperkt aantal
kaartjes op dezelfde condities verkrijg
baar.
Na 24 Augustus zijn beslist geen
kaartjes meer te verkrijgen.
Niemand kan de Bedevaart mede
maken, zonder een uittreksel uit het
bevolkingsregister te hebben ingediend.
HET BESTUUR.
maakt front tegen de anti-sovjet-politiek
van Millerand en zegt, dat alle regeerin
gen de plicht hebben, om met Ruslarad
vrede te sluiten. Alsof Lloyd George en
Millerand dit niet geprobeerd, hebben!
Maar het is Rusland, dat van een vrede,
een verdrag met z.g. kapitalistische re
geeringen niet weten wat wil en de West-
Europeesche diplomaten „aan het lijntje
houdt."
En wat de Engelsche arbeiders betreft,
het Vrijdag te Londen gehouden oongres
van vakvereenigingen „begroet met vol
doening de verklaring der Russische re
geering, dat zij de onafhankelijkheid in
Polen zal eerbiedigen" en spreekt zich
„met algemeene stemmen" uit tegen
militaire interventie ten nadeele van
Sov j et-Rusland,
Misschien zal Sovjet-Rusland de onaf
hankelijkheid van Polen eerbiedigen,
maar uitsluitend een Bolsjewistische on
afhankelijkheid van een Bolsjewistisch
Polen. Want terwijl dé Poolsche vredes-
delegatie te Minsk ontvangen wordt,
staat te Bjelistok reeds een Poolsche
Sovjet-regeering gereed om zich naar
Warschau te hegeven, zoodra de Poolsohe
hoofdstad door de Russen genomen is.
Omtrent de onderhandelingen te Minsk
worden op zijn vroegst Woensdag pus
berichten verwacht. Zaterdagochtend om
vijf uur beraükten de Poolsche gedele
geerden de Russische voorposten, maar
zjj moesten toen nog een afstand van 250
mijlen naar Minsk afleggen over slechte
wegen, zoodat het feitelijk onmogelijk is
iets te doen voor vandaag.
Warschau is thans van alle kanten om
singeld.
Het Poolsche leger heeft zich terugge
trokken op de buitenforten; Poolsche of
ficieren verwachten de verdediging min
stens 10 dagen te kunnen volhouden. In
het noorden en oosten zijn de Russen nog
slechts 14 k 15 K.M. van de stad verwij
derd; zwaar geschut wordt door hen
aangevoerd.
De houding der Engelscihé
arbeiders.
Het blijkt nu. dat de conferentie van
vakvereenigingen en leden der arbeiders
partij heeft besloten, tot instelling van
een comité van actie met groote macht
ter bereiking van: le een garantie tegen
elke leger- of vloot-actie tegen Rusland,
2o het voorkomen vaa een blokkade van
Rusland, 3e de erkenning van Sovjet-
Rusland.
Thomas voegde hier aan toe: „Deze be
sluiten bedoelen niet een eenvoudige sta
king. Zij bedoelen een uitdaging van de
heele constitutie van het land."
Aan het slot der vergadering werden
staande de „Red Flag en de „Internatio
nale" gezongen.
De „Daily Chronicle" vat het dreige
ment der arbeiders nogal kalm op eu
tracht aan tetoonen, dat de eischen der
arbeiders juist verwezenlijkt worden
door de politiek Lloyd George. „Als
de regeering niet deed, wat zij doet, dan
zouden we revolutie maken."
Aldus vat de >'D. C.do zaak Bamen:
Immers de politick van Lloyd George is
er een van vreedzame middelen. De ar
beiders hebben zelf als voorwaarde van
hun eischen gesteld, dat Polen onafhan
kelijk blijft zij vertrouwen in dat op
zicht op Rusland. Welnu, als Rusland
zijn woord houdt, is er geen enkele reden
voor een militaire actie of blokkade. En
wat de erkenning van de Sovjet-repu
bliek betreft, de onderhandelingen zijn
reeds gaande.
De „Westminster Gazette" ziet in de
beweging der arbeiders niet een speciaal
politieke beweging. Volgens dit blad, heb
ben de Labourmannen eenvoudig de lei
ding op zich genomen van de gevoelens
die in het geheele land onder alle klas
sen leven gevoelens van afkeer tegen
een nieuwen oorlog, wantrouwen in de re
geering wat betreft de buitenlandsehe
zaken en de erkenning van de hulpeloos
heid van het Parlement. Vooral ook dit
laatste, het Parlement boezemt noch door
zijn ontstaan, noch door zijn handelingen,
vertrouwen in.
DE .TEMPS" OVER DE ACTIE DER
ENGELSCHE ARBEIDERS.
De Temps bespreekt ook het belangrijke
feit van de actie der Engelsche arbeiders.
Het blad wijst in de eerste plaats op de
wijziging in de houding der Engelsche ar
beiders. Tot nog toe bemoeiden de Engelsche
vakvereeniingen zich alleen met de vak
belangen der leden. Nu echter gaan zij zich
met buitenlandsehe politiek bemoeien. Zoo
heeft Smillie reeds gedreigd met stopzetten
der Engelsche kolenaanvoeren indien Frank
rijk Wrangel gaat steunen. Zoo stei'en ze
"u eischen ten opzichte van de politiek met
Sovjet-Rusland, onder bedreiging van alge
meene staking. Wat zal nu daartegenover de
houding der Engelsche regeering zijn? Zal
zij zich laten regeeren door de synaicalen?
Of zal zij het roer in handen houden en re
geeren met het parlement?
Lloyd George zelf ziet het gevaar wel in.
Zoo heelt hij op een dejeuner verklaard dat
de arbeiders nu een radicale wijziging van
methode verlangen om de zaken der wereld
te regelen. Werkelijk voegt de Temps er vin
nig aan toe. een bedreiging met algemeene
staking is een geheel nieuwe methode in de
buitenlandsehe politiek.
Lloyd George heeft dus te kiezen, ol hij
gaat met Frankrijk, met de Vereenigde Sta
ten, met de beginselen waarop zijn eigen re
geering berust, ofwel zich onderwerpt aan
de sovjets in Londen, die door elke concessie
veeleischender zullen worden
Het is een geweldig probleem dat zich hier
voordoet. Wij twijfelen er niet aan of Lloyd
George begrijpt ten volle de beteekenis er
van. Wij wachten op de beslissing diehijaa.
Maandag in het parlement zal mededeelen,
aldus eindigt het blad.
DE ENGELSCHE ARBEIDERS EN
RUSLAND.
Men meldt uit Amsterdam:
Door de den 14 Augustus te Louden ge
houden vergadering der moderne Britsdie
vak- en arbeidersbeweging Is aan het te Am
sterdam gevestigde secretariaat van het I. V.
V.. telegrafisch bericht, dat de BritsChe ar
beidersbeweging besloten heeft zich te ver
zetten tegen elke tegen de sovjet-regeering
gerichte interventie te land en ter zee. Het
comité van actie ontving de opdracht voora
te gaan, totdat zal zijn verkregen;
le. Volledige garantie, dat Groot-Brittame
geen gewapende troepen zal gebruiken om
Polen, Wrangel, of eenige andere militaire
onderneming tegen de Sovjet-regeermg te
steunen.
2e. De terugtrekking van aile Britsche
strijdkrachten ter zee. die werkzaam zijn om
direct of indireca de blokkade tegen Rusiand
toe te passen;
3e. De erkenning der sov jet-regeering en
het herstellen van onbeperkte handelsrelaties
tusschen Groot-Brittannië en Rusland.
De vergadering wees alle verbinding en ie
der bondgenootschap van de hand tusschen
Groot-Brittannië en Frankrijk of eenig an
der land. dat Engeland de verplichting zou
opleggen Wrangel of Polen steun te veriee-
nen of ammunitie of oorlogsmateriaal voor
aanvallen op Rusland te leveren.
De vergadering machtigde het comité ten
slotte de nederlegging van den arbeid in ie-
deren denkbaren vorm te proclameeren, in
dien dit noodi mocht worden geoordeeld. In
verband hiermee heeft het I. V. V. aan de
naar het Engelsch vaü A. S. Swan]
Geautoriseerdg vertaling
Ik zal aan een ouden vriend van mij
schrijven, die fruitteler is in Ontario. Ik
jrned°nnT'dat Geoffrey in de Nieuwe Wereld
goed ontvangen Wordt en hem den eersten
tijd voorthelpen. Er zei geld noodig zijn om
Geoffrey te he pen, Clara. maar d?t \A (k wel
vinden, en ik ben ei zeker ven dat ik het tot
den laatsten stuiver terug krijg."
Zij zaten nog lang te prater om de zonder-
Unge gebeurtenissen dier laatste dagen, die
zoo diep in hun leven ingrepen, en toen ze
eindelijk naar bed gingen kon Claia den slaap
niet vatten.
Voortdurend stond Annie Fletcher's bleek
f3;* kaarvoor de geest. De volgende morgen
dadelijk na het ontbijt g;ng ze naar de kleme
woning waar ze de arme Annie gevonden had.
Aan de deur werd zij door mrs. Betts verwel
komd.
„Het kindje is gestorven, zuster," sprak
de goede vrouw. „Nu is het een engeltje in
Gods schoone Hemel, en misschien is het maar
beter zoo."
Clara kon haar moeilijk tegenspreken. In
haar hart herhaalde ze de Woorden,door mrs
Betts gespioken, maar de arme moeder moest
getroost worden. Ze deed haar uiterste best
en was blij dat ze Geoffrey dien dag niet ont
moette. Met succes trachtte ze Annie's ge
dachten te rich en op he nieuwe leven dat
haar aan de overzijde der groote zee wachtte.
Drie weken later, op een der heerlijkste
dagen van de maand April, reisden de heer
Armstrong en Clara van Easi-End naar
Euston om het jonge psar nog een keer vaar
wel te zeggen en hun Gods besten zegen in de
nieuwe wereld toe te wenschen.
Het waren drukke weken geweest, en of
schoon Clara en Geoffrey elkaar niet dikwijls
ontmoet hadden met Oom CDnde was
Geoffrey des te meer samen geweest, en ex Was
een buitengewoon vriendschappelijke ver
houding tusschen hen ontstaan.
Toen Clara en haar oom op den steiger ver
schenen had Geoffrey al eenigen tijd tever
geefs uitgeicenen. Opeens werd zijn blik zach
ter eu weiden zijn oogen omfloerst daar
Waxen ze.
transportarbeiders, zeelieden en spoorwegar
beiders aller landen een oproep gericht om
alle vervoer van legerbehoeften en troepen
ten behoeve van bestaande en dreigende nieu
we oorlogen te weigeren.
Naar aanleiding van de Amerikaansche
nota aan Italië over de sovjet-republiek en
Polen heeft Millerand zich gehaast een no
ta ie sturen naar Washington, waarin hij
verklaart het mei de Vereenigde Staten vod-
komen eens te zijn.
In zijn antwoordnota deelt Millerand me
de, dat ook hij van meening is. dat de bol
sjewiki niet steunen op den vokswil. dat men
hen niet kan vertrouwen, en de sovjet-repu
bliek dus niet kan erkennen. Verder moet Po
len onafhankelijk blijven.
De Parijsche correspondent van de „Man
chester Guardian" wijst erop. dat deze over
eenstemming in gevoelens maar schijnbaar
is. lmmeis over Kusiand heerscht tusschen
Frankrijk en Amerika verre van 'n communi.
opinio. De aistand van Bessai abie aan Roe
menië. van Galicië aan Polen, zijn geheel in
strijd met Wilson's wenschen. De nota van
Millerand bepaalt zich dan ook tot vage ter
men van overeenstemming en wekt sterk den
schijn dat er de bedoeling achier zit, im
Amerika's steun te verkrijgen inzake de er
kenning van generaai Wrangel. Zoo kan
men er zelis een wijziging in politiek achter
zoeken een poging om Engeiand te laten
schieten en aansluiting te zoeken bii Ame
rika.
Belangwekkend is wat de correspondent
meedeed over de geschiedenis der nota. Toen
men in Parijs de samenvatting der nota
kreeg geëischt, wilde men die niet eens pu-
bliceeren. zoo weinig overeenstemming kon
men ontdekken tusschen het Amerikaansche
standpunt en het Fransehe. Eerst na het be
kend worden van den volledigen tekst, kwam
men in Parijs tot de ontdekking dat men in
de formuleering der nota aanknoopingspun-
ten kon vinden voor overeenkomst.
Z. H. DE PAUS EN POLEN.
De „Osservatore Romano" bevat een offi
cieus artikel over de houding van het Vati-
caan ten opzichte van Polen:
Lloyd George, zoo heet het heeft verklaard
dat in den huidigen Russisch-Poolschen oor
log Polen het offensief nam. dat dit offen
sief ongemotiveerd was, dat Frankrijk en En
geland Polen herhaaaldelijk voor een derge
lijk optreden gewaarschuwd hebben.
Wii kunnen noch willen hier onderzoeken
of Rusland dan met Polen verantwoordelijk
is voor het offensief en ook niet of Engeland
en Frankrijk getracht hebben Polen van dit
avontuur af te houden. Wat we echter zon
der vrees van tegengesproken te worden ver
klaren kunnen, is. dat de H. Stoel van hel
oogenblik af. dat Polen weer onder de onaf
hankelijke naties opgenomen werd. niet opge
houden heeft Polen aan te sporen tot beza
digdheid, wanneer het er om ging. streken
op te eischen of eenvoudig te aanvaarden, die
hoofdzakelijk door andere nationaliteiten be
woond werden.
Deze aanmaningen ziin herhaaldelijk en te
Rome en te Warschau, gedaan geworden. Nu
de oorlog zulk een keer genomen heeft, heeft
de H. Vader, zooals reeds in een schrijven
aan Kardinaal Pompili, Zijn wensch te ken
nen gegeven dat in al de kerken zou gebeden
worden om van God af te smeek en, dat Po
en zijn. onafhankelijkheid niet moge verliezen
en dat Europa de gruwel van nieuwe oorlo
gen moge gespaard worden.
GEMENGDE BUITENL BERICHTEN.
Een bloedbad te Madrid.
.Naar de correspondent van de .Temps" te
Madrid meldt, heeft Zaterdag aldaar een
ernstige gebeurtenis plaats gehad.
Door een vt a ch t-a u to mobieldie met
anelle vaart reed, waren een viertal perso
nen omver gereden. De menigte geraakte
daardoor zóó in opgewondenheid, dat zij de
automobiel den weg versperde, het benzine-
reservoir stuk sloeg en den wagen in brand
stak. Politieagenten te paard kwamen op
het rumoer aangereden en schoten dadelijk op
de opgewonden menigte, waardoor zes per
sonen werden gewond en een kind van
twaalf jaar werd gedood.
De pers geeft heftig af op het optreden
van de politie en herinnert er aan, dat op
zou niet graag heengegaan zijn zonder hun nog
een keer vaarwel gezegd te hebben."
De heer Armstrong had het opzettelijk zoo
ingericht dat ze niet meer dan vijf minuten
zouden hebben om afscheid te nemen.
Hij had eenige ervaring omtrent zulke pijn
lijke oogenblikken en al dikwijls had hij ge-
wenscht dat het toch mogelijk ware al dat
afscheid nemen in het publiek voorgoed af te
schaffen. Ook voelde lxij zich niet heel en al
gerust omtrentClara.De laatste week had zij er
voortdurend zeer bleek en vermoeid uitge
zien. En haar gelaat klaarde alleen op wanneer
zij Geoffrey in zijn nieuwe nette reiscostuum
zag en in hem ^eer bon ouden Geoffrey her
kende, zoodat zij er bijna toe kwam heel het
laatste jaar als een langen, boozen droom te
beschouwen.
Zonder een oogenblik te aarzelen trad Geof
frey, nadat hij den heer Armstrong de hand
gedrukt had, met Clara ter zijde. Hij had haar
reeds alles gezegd wat hij zeggen moest, al
wat mogelijk was om zijn dankbaarheid zoo
krachtig mogelijk uit te drukken was, ge
beurd,maar toch bad hij nog een laatste woord
tot Clara te zeggen. Haar lippen beefden en
haai kleur veranderde, toen ze in zijn oogen
las wat hij zeggen wilde.
„Geen dankwoorden meer, Geoffrey,"
bracht zij er met moeite uit. „Ik hoop van
harte dat het jou en Annie daarginds goed
moge gaan. Schrijf ook zoo gauw mogelijk aan
je moeder."
„Dat zal ik doen. "Hij had zijn pet afgeno
men en stond blootshoofds voor haar. „ioch
zijn er nog een paar dingen die ik je zeggen
moet, Clara, omdat wij scheiden misschien
voor het leven. Ik wilde je zeggen dat,wit ik
ook in de toekomst voor goeds nog mag doen,
alles jou werk en enkel jou werk zal zijn. En
God moge mij straffen als ik ooit vergeet.
„Stil, Geoffrey, ik geloof dat we naar den
trein moeten. Ze zwaaien al met de vlag. Je
zult zeker niet hier achter willen blijven.
„Neen, maar toch nog één woord, Clara
Je moet,zoo gauw je kunt,Bryan zien of schrij
ven. Hij is altijd zoo goed en zoo hartelijk voor
mij geweest, en ik zou heel graag willen.dat je
hem alles vertelde wat je van deze laatste da
gen hem zeggen wilt. Ik vertrouw je Bryan en
de zorg van Annie's vader toe."
Clara keek met onvasten blik langs hem
heen, zich verbaasd afvragend hoe hij op dat
oogenblik er toe komen kon over Bryan te
praten.
Bryan is zoo'n beste kerel, Clara." ging
Geoffrey voort, „en als het nog eens mocht
gebeuren dat je hem ging liefhebben, hij is je
ten volle waard.
Ik heb geen schaduw van recht om je dit te]
rzeggen, maar wanneer ik mijn recht tot spre
ken als maatstaf zou willen nemen, zou ik
niet beter Kunnen doen dan heelemaal te zwij
gen. Vaarwel Clara. Een man in mijn toestand
Kan niet alles zeggen wat hij voelt. Maar ge
loof mij, ik zal je vei trouwen nooit meer be
schamen."
„Dat weet ik, Geottrey," glimlachte zij
door haar tranen heen. „God zegene je, vaar
wel. Wees goed voor Annie een liefde als de
hare is zeldzaam op deze wereld."
Ze trad op de coupé toe in wc-lne de jonge
vrouw reeds plaats genomen had, fluisterde
haar iets toe. Kuste haar hartelijk en toen
stapte Geoffrey m en het portier werd ge
sloten.
Lang voordat de zware trein het perron
voorbijgegleden was waarop zooveel meu-
schen met kloppend en benauwd hert achter
bleven, hed Clara zich schreiend afgewend.
Nü behoefde ze zien niet meer in te houden,
en ze begon uu de gevolgen van haar over
spanning te ondervinden. Haar oomstak
zijn arm onder den haren en voerde haar
zachtjes weg.
„Het ia vandaag Vrijdag, kind," sprak
hij, „morgen gaan we samen naar Felcote,
Ik heb i,n langen tijd geen.Zondag vrijaf
gehad.",.-
Wordt vervolgd.)
