SCHULD EN BOETE
FEUILLETON.
BUI TEN LAND.
NIEUWE TIJDEN.
SIPKES' Limonades.
WOEKSBAS SS AUGUSTUS 1920
44ste JAARGANG Ho 15288
PER KWARTAAL 1 3-25
PER WEEK I f 0.25
FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.57 V,
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1743.
ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
duitschland.
Drinkt
OURANT
DE ftBeKNEMENTS FRSJS BEDRAAGT VOOR HAARLEMEN AGENTSCHAPPEN:
BUREAUX:
Een vcreeniging van winkc bedienden, die,
in een stad, waar reeds wettelijke winkel
sluiting voor de avonduren bestaat, aan den
gemeenteraad verzoekt om boveiul en tc
gelasten dat de winkels in de middaguren
gesloten moeten worden, komt den oppcr-
vlakkigen krantenlezer ietwat veeleischend
voor. Om geen sterkere uitdrukking te bezi
genj -
Zijn die bedienden dan nooit tevreden i
vraagt hij zich, onder den eersten indruk,
wellicht af.
Maar bij nadere beschouwing, zu er toch
meer aan de kwestie vast.
Wij leven in nieuwe, snelwisselende tijden,
en wie geen vreemdeling in onze samenleving
wil worden, zal goed doen zich aan nieuwe
tocstauden vrijwillig aan te passen. Anders
Wordt hij er, op misschien minder prettige
manier, toe gedwongen.
Om bij zulk een verzoek van winkelbe
dienden te blijven, behoeven wij er slechts
op te wijzen, dat we gaan in de richting van
wettelijke regeling van den arbeidstijd. Daar is
nu eenmaal weinig aan te doen en de Staten
Generaal hebben de wet op een koiteren
arbeidstijd reeds goedgekeurd en ook voor het
winkelpersoneel wordt straks een wettelijke
arbeidsduur ingevoerd.
Het getuigt bij belanghebbenden van goed
inzicht wanneer zij tijdig een oplos, ing trach
ten te vinden, etie allen bevredigt. In het
onderhavige geval dus èn winkelier en be
diende èn ja ook èn het publiek.
Bepaleu wij ons voor dezen keer eens tot
een regeling van winkelsluiting om tot een
behoorujk geregelde» werktijd te komen
waartoe de wet straks zai verplichten.
Dit vraagstuk leent zich bij uitstek tot
een minnelijk overleg tusschen werkgevers-
en werknemersorganisaties, omdat, wanneer
één groep zijn verlangen eenzijdig naar voren
brengt, net gevaar ontstaat, dat niet het
algemeen belang voldoende behartigd wordt,
en andere partijen in het nadeel gebracht
worden.
Wij bedoelen in dit geval met andere par
tijen niet alleen de winkeliers maar ook het
publiek.
Zoo kunnen wij ons voorstellen dat, wan
neer een gemeenteraad, op verzoek v.m één
groep belanghebbenden, zou besluiten alle
winkels in de gemeente van 12 uur tot 2 uur
te sluiten, een deel der winkeliers, voor wie
de grootste afzet van een dag juist in die
uren valt, daardoor zou benadeeld worden.
Evenzoo wanneer den gemeenteraad zou
besluiten dat alle winkels na 6 uur 'savonds
of vóór 's avonds 10 uur moeten gesloten
zijn. (Jok voor het publiek kunnen dat zeer
Ongeriefelijke uren zijn.
Minnelijk overleg tusschen belanghebben
den bet ligt voor de hand dat uit in onzen
tijd zijn de organisaties zal allicht in dezen
tot een overeenkomst kunnen leiden, die
vrijwel alle partijen bevredigt.
Het is duidelijk dat ook, na zulk overleg,
misschien wel voor ieder nog wat te wenschen
overblijft, maar, zooals wij hierboven schre
ven, iedereen zal moeten trachten zich aan
nieuwere tijdsomstandigheden aan te passen.
Het zal moeten zijn hier wat krijgen en daar
wat geven.
Bij zulk overleg zal dan ook b.v. ter sprake
kunnen komen wij büjven bij ons voorbeeld
van winkelsluiting of het wel noodig is
zulle een winkelsluiting in verordeningen
vast te leggen. Er zullen winkeliers zijn, die
terecht zeggen wat doet het er toe op welke
uren een Winkel geopend is, mits de bedien
den niet gedwongen wordt zijn wettelijken
arbeidstijd te overschrijden Hiertegenover
kan dc v,aag geuit worden door de winkel
bedienden tl,.l zulk een vrijheid de deur open
zet voor n.isb.uiken en wetsontduikingen,
en andere wmKeiiorb zullen wijzen op grootere
exploitatiekosten, die van ongereglcmenteerde
winkelsluiting het gevolg kunnen zijn, door
dat zij b.v. gedwongen worden een ploegen-
stelsel in te voeren dat meer personeel vor
dert. Menige winkelier zai ook voor zich de
vrijheid vragen om althans gedurende een
deel van den dag rustig zijn middagmaal te
kunnen gebruiken en niet altijd de slaaf te
zijn van het publiek. Anderen eischen de
vrijheid op in eigen huis en willen van geen
wettelijken dwang weten. Hiertegenover stel
len hun beste vrienden dan wellicht de lessen
der practijk, die, volgens hen, leeren dat juist
j[Vrij naar het Engelsck van A. S. gwanl
Geautoriseerd© vertaling
OlJ
Zeker iieb je wel gehoord van den ouden
Hardery die, op verzoek van Clara's oom,
mij geholpen heeft. Deze nederzetting be
hoort nog aan hem en ik betaal geregeld af.
Nog twee jaar, als ik een beetje geluk heb
dan zal alle scnuid betaald zijn."
ader heeft mij verzocht je te zeggen
dat je zooveel geld van huis kunt krijgen
als je maar hebben wilt."
Gcoi'trey schudde het hoofd.
.y;hyu." sprak nij, „net is beter voor mij
uit2)?/ t0 tlcdpen om °P de gewone manier,
ca ,,:;.,°,pbrengst van den grond, mijn vriend
ma?i-t hctner -HarderY af te betalcu- Hij
Zoo heeft hiiX?iet °nSewoon gemakkelijk,
i'eid de beste Üe^ u 13 onfetwij"
over twee iaar JS Zooals lk reeds zei,
wannecr het goed gaat,
de minste vrijheid daar bestaat waar de vrij
heid niet aan banden wordt gelegd. Zij kun
nen er dan op wijzen hoe dikwijls onderlinge
fspraken schipbreuk leden omdat er één
onwillige was, die zijn wil als tyrannie oplegde
an alle winkeliers in zijn branche.
Ten slotte kunnen er ook zijn winkeliers
en bedienden die een rijksregeling prefe-
reeren boven plaatselijke verordeningen,
hoewel een rijksregeling waarschijnlijk moei
lijk uitvoerbaar is daar de levensomstandig
heden in de verschillende dcelen van liet
land zoozeer verschillen.
Ook kunnen wij ons voorstellen dat ei
gemeenten zijn, waar een regeling van win
kelsluiting niet noodig is b.v. omdat er bijna
geen winkels zijn met personeel of omdat
een goede onderlinge afspraak mogelijk is.
En zoo is er meer dat aan studie kan woor
den onderworpen.
Wij willen met bovenstaand voorbeeld
aantoonen hoe wenschelijk het is dat organi
saties in haar omgeving eens rondzien om
tc ontdekken wat haar hand ook in uczen
te doen vindt. Wij leven in een tijd van sociale
vervorming en nu is het zoo Wenschelijk dat
allen en alles aan de goede doorvoering van
nieuwe maatregelen medewerkt, opda.t niet
alles van boven af „gemaszregelt" behoeft
te worden, wat het gevaar medebrengt d;
het bijna niemand bevredigen zal. In onzen
tijd met organisatorischen zin zijn de organi
saties daar, als het ware, voor aangewezen.
Daar kunnen alle belangen gewikt en gewo
gen worden, om zoo tot een dragelijk geheel
te komen. De adviezen, die op deze manier
uitgebracht wordenzullen voor hen, die
leiding moeten geven, van onschatbaar nut
zijn.
En hen, die schrikken van elke nieuwig
heid wordt, zouden wij den raad Willen ge
ven: werkt mede om alle goeds zoo goed moge
lijk Ac maken en na dat gedaan te hebben,
schikt u in nieuwe toestanden, want er aan
ontkomen zal moeilijk gaan.
LLÜYD GEORGE EN GIOLITTI.
Uit het communiqué van Engelsche zijde
over het resultaat oer besprekingen te Eu
zern tusschen Lioyd üeorge en den ltali
aanschen Minister Oioiitti, aai wij in dit
no. verkort weergeven, wijkt ouideiijk dat
de Britsche eerste Minister veei neiging
toont om naaf iiet Franscne standpunt te
rug te keeren. ivuheranü heelt de rechte
lijn in zijn ten opzichte van Rusland ge
volgde politiek gehandhaafd. Zijn Britscne
ambtgenoot is er van aigeweken. heeft een
bochtige iiju gevelgu, maar te Luzern is
weer een aanknoopingspunt gevonden. De
vreuesvoorwaarden van isjitsjerin che door
Kamenef te Londen gepubliceerd weraen,
hebben Lloyd üeorge er klaarblijkelijk van
overtuigd aat met ioegevenoheid van de
Kussiscne regeering niets verkregen worct.
De voorwaarden van isjitsjerin worden
uoor iialiè en Engeiand voor i-oien on
aannemelijk geacht, doch daar de economi-
scae nood in Oost-Europa en in trouwens
geheel Europa, een spoedigen vrede nood
zakelijk maakt, willen de üealiieerde mo
gendheden al het mogelijke doen om een
einde te maken aan de nog bestaande in
ternationale geschillen. De Sovjet die niet
heeft willen hooren zal nu maar moeten
voe.en. üiolitti en Lloyd üeorge zijn het
daarover eens geworden en zij hebben aan
het slot van hun conierentie een zeer vriend
schappelijk gesteld telegram aan Milterand
gezonden, die Lioyd üeorge ous weder be-
ïouwvol tot den huiselijken haard van het
bondgenootschap terugkeeren ziet. Het on
verholen streven van de Soviet om een indi-
recten aanslag op de vrijheid en de onaf
hankelijkheid van Polen te plegen door aan
Warschau een voorpost van de Russische
Sovjet op te dringen, heeft Lloyd üeorge
bekeerd. Hij heeft het eerst met t9egevend-
heid en zachtheid geprobeerd en ai het mo
gelijke gcuaan om Rusland in de gelegen
heid te stelten een eerlijken vrede te sluiten,
maar nu clc Sovjet aan het voo.'tzehm van
de Bolsjewistische propaganda de voorkeur
s f bovei1 het herstel van aen vrede, dien
Jost-Europa en Rusland evenzeel beiioeit,
snijd, de Britsche premier het tafellaken
tusschen hem en 'Isjitsjerin door. Is dit nu
een definitief besluit? Wij weten het niet,
zoo min als wij weten welke middelen Gio-
leiti en Lloyd üeorge wilien aanwenden om
"alles afbetaald zijn, en dat uit eigen kracht.
Ik ben toch reeds veel gelukkiger dan ik ver
diend heb te worden.'
Op dit oogenblik verscheep. Ci&ra, met haar
mouwen opgeschoven tot aan de ellebogen
het s ond haar allerliefst en met een grooi
tafellaken in de handen, in de deuropening.
„Geoffrey," sprak ze, „je moet me voor
het doiiKer wordt je boomgaard eens laten
zien hoor. Ik ben klaar."
Hij sprong op en stond al vóór haar.
„Ik zal een omslagdoek halen. Annie ver
telde mij zoocven d,at de dauw hier bij het
invallen .der duisternis haast als regen
neerslaat.En het wordt al donker, Bryan, als
jij nu eens ging uitpakken. Ik heb mijn avond
maal hier al verdiend, maar jij nog met. Kom
mee, dan zal ik je even laten zteh waar onze
koffers staan en waar we slapen moeten.
Wacht je even, Geoff
Bryan volgde hen de smalle trap op, naar
de lange, kale, alwat zonderling uitziende-
slaapkamer boven de huiskamer. Ietwat tot
zijn verbazing wierp zij zich in zijn armen
zoodra zij alleen waren.
„O Bryan, beste jongen," riep ze, „ik ben
toch zoo gelukkig. Houd me goed vast mijn
Rusland dwang op ie ieggen. Van een her
stel der handelsbetrekkingen zal in ieder ge
val voorioopig wel niets komen, zoodat Ka
menef en Krassin hun koffers wel weer kun
nen pakken. Zoo lang het Russische volk
kan teren op de voorraden die de erfenis
van het keizerlijk bewind uitmaken is het
afbreken van de handelsbetrekkingen voor
de Sovjet geen doodwond. Maar ook aan
dien voorraad komt eenmaal een eind. Het
is belangwekkend te lezen wat daarover van
Russische zijde wordt opgemerkt. De Parij-
sche correspondent van de N. R Ct. haait
aan wat de volkscommissaris Mancelski
daarover in de lswestia schrijft en wit hoo
ren hier c.us eens het onverdacht oordeel
van een bolsjewiek over het Bolsjewistisch
beheer.
„Tot nu toe hebben wij geleefd ais ver
kwistende erfgenamen van wat het kapita
listische stelsel heeft overgelaten. Wij reis
den in waggons, die voor den oorlog waren
gebouwd, of in automobielen, die in de op
slagplaatsen aan het front gevonden waren.
Urn ons te kleeeen namen wii intendance-
stoffen. En nu komen wii nader bii den af
grond. op den bodem waarvan ons gevaar
ligt. Ais wij willen oestaau. moeten wij
werken. Dit is evenwel uiterst moeilijk, we
gens de lijdzame, en daardoor des te ergere
vijandigheid, die de bevolking tegenover al
onze pogingen tot toenadering stelt. Wij
zijn alleen en gehaat door allen.
Wat te doen?
Ziehier een wanhoopskreet die voorspelt
dat het sovjet-bewind, aan zichzelf overge
laten op den duur aan zün eigen kwaad ten
onder moet gaan.
BELANGRIJK COMMUNIQLé UIT
LUZERN.
Uit Londen komt de tiiding dut een com
muniqué inzake do bijeenkomst van Lloyd
George en Giolitti te Luzeru. den nadruk
legt op de overeenstemming tusschen Enge
land en Italië inzake het gr«üte belang van
herstel van den vrede over de geheele
wereld. Diep wordt betreurd, dat de sovjet-
regeering ondanks haar verzekeringen van
het tegend-eel getracht hoeft aan Polen
voorwaarden op te leggen onvereenigbaar
met de nationale onafhankelijkheid.
Het communiqué verwijst naar de vierde
der sovjetvoorwaarden en noemt deze een
zijdelingsche methode om de democratische
Pcolsche grondwet omver te werpen. De
vrees wordt geuit, dat da samenstelling van
het leger, dat aan Polen vergund zal wor
den te handhaven, geschoeid zal zijn op de
leest van het roode leger.
Het communiqué verkJaart. dat liet op
leg:/7en van zulk een voorwaarde een grove
trouwbreuk is. die onderhandelingen moei-
lijk zoo niet onmogelijk maakt. Als de
sovjet-regeering bij dit heillooze voorstel
volhardt, kan geen vrije regeering de sovjet-
oligarchie erkennen of er mede onderhan
delen Do wereld roept luide om vrede, doch
deze 'is alleen te verkrijgen op den grond
slag van een volledige erkenning van de
vrijheden der volken.
Giolitti en Lloyd George hebben het vol
gende telegram aan Müierand gezonden.
,,Aan het einde van onze beraadslagingen
te Luzern zenden wij oen hartelijken
groet. Met genoegen zien wij de volgende
gelegenheid tegemoet om Uwe Excellentie
te ontmoeten.
HET PUTSCH-GEVAAR jpf
Volgens berichten uit Berlijn nemen de
teekenen dat er in Durtsehland ©en nieuwe
Putsch dreigt toe en 't is enkel maar de
vraag van welken kant zij dreigt. De
meeste kans ij>- volKens die berichten, dat
de eerste poging worden gedaan door
de reactionnairen rn Oost-P ruisen. Het
..Berliner Tagebla vernam van zyn cor
respondent ut liomng&bergen, j.g ^oe-
stand daar ernstig wordt geacht. Alle
reactionnaire organisaties hebben zich aan
gesloten bii de vee esprokeil „Orgesch"' en
volgens de en beschikken zij over
40.000 man en 20U.UUU geweren. Het schijnt
dat de offici€ren. arJ. Qe veiligheidspolitie
worden ingedee 'J deze beweging, die
over groote geldsommen beschikt en onder
leiding staat van een gewezen officier der
veiligheidspolitie genaamd Kreu.
De arbeiders-vak vereen igjngen zjjn een
tegenbeweging egonnen en de Ober Priisi-
van
jongen, anders bega ik nog dwaasheden
zuiver geluk.
Hij had daartoe geen tweede aanbeveling
noodig en voor °°£enblik waren ze niets
dan twee liefhebbende zielen.
„Ik heb nog het een en ander met Geoffrey
te bespreken dat v hem alleen bestemd is,
Bryan," sprak ze toen. Ga dus naar beneden
een beetje met Ann ot met Aaron praten en
volg mij niet.
2e stak grappig waarschuwend den vinger
op, vloog de Happen weer af en stak met een
echt-vrouwelijk geDaar haar hand door Geof
frey'ds arm. in de andere hand hield ze iets,
dat in 'n stuk paprer gewikkeld was en dat ze
verder nog in het einde van haar lichte boa
verborg.
„Het is hier een heerlijk plekje, Geoffrey,"
begon ze, „en ik zou zoo gaarne willen dat je
vader en je moeder je hier zoo zagen. Als ge
het vraagt komen ze zeker kijken. Ik geloof
dat je moeder wel een beetje jaloersch op mij
was. En dat zal ze nog meer wezen als ik
terug kom en haar vertel hoe we hier alles
gevonden hebben."
Dus teleurgesteld ben je niet
Neen, ik ben overvol van vreugde over
dent heeft, om een splitsina van de provin
cie in twee vüandiee kampen te voorkomen,
een oproeping gericht tot alle klassen der
bevolkina om een corps te vormen tot ver
dediging van de arenzen.
Naar het „Tageblatt" meldt, hadden aan
vankelijk de onderhandelingen tusschen de
Duitscho nationalisten en de meerderheids-
socialisten succes. maar de ,,Orgesch''.
spionnen trachtten nu een botsing met de
Duitsche „bolsjewiki" uit te lokken. Te
Weissersee. een Berlijnsche voorstad, is een
botsing geweest tusschen communisten en
een patrouille van de veiligheidspolitie, die
naar verborgen wapens zoekt. Bii die gele
genheid werd een politieagent doodgescho
ten.
In W es t-Du i tsehl and hebben de commu
nisten zich ook weer geweerd in den laat-
sten tijd. Toen de Bolsjewistische legers
in Polen nog oprukten en de val van War
schau ieder oogenblik verwacht werd, acht
ten zii het oogenblik gekomen om in
Duitschland de lang vooraf beraamde actie
te beginnen. Heet gebakerde communisten
in Riinland riepen in het plaatsje Veibert
zelfs de Raden-republiek uit. bezetten het
stadhuis, persten de burgerij geld af en
plunderden de bank. kortom, gedroegen zich
naar het voorbeeld hunner Russische leer
meesters. Hoe lang die Raden-republiek
bestaan heeft, is moeilijk te zeggenmen
heeft er sedert niet meer van vernomen,
maar een lang bestaan zal ze niet hebben
gehad, want de groote meerderheid der ar
beiders wilde er niets van weten en na de
debacle van het Sovjet-leger in Polen,
waar de roode troepen van Warschau zijn
verdreven en hals over kop moeten terug
trekken, zullen hun communistische en
spartacistische vrienden in Duitschland het
oogenblik minder geschikt achten om hun
omwentelingspoging voort te zetten. Maar
dat ze op den loer blijven liggen en de
eerste de beste gelegenheid zullen aangrij
pen om hun slag te slaan, daar kan men
zeker van zün. Het Putsch-gevaar blijft
nog altijd dreigen.
DE ONDERHANDELINGEN TE MINSK
Ia toonaangevende kringen verluidt te
Weenen, dat de Poolsche regeering heeft
verklaard, de Russische voorwaarden,
zooals die haar door een draadls tele
gram uit Moskou zjjn bekend geworden,
uiet te kunnen aanvaarden.
Tsjitserin heeft thans aan de Brit
sclie regeering een nota gezo.nmu, waarin
hij prtesteert tegen de houding der Po
len, die de onderhandelingen voortdurend
vertragen
De zitting die den 23en Augustus te
Minsk moest plaats hebben, is op verzoek
der Poolsche regeering uitgesteld.
Thans zijn ook berichten uit Minsk via
Moskou ontvangen. Daaruit blijkt dat de
sovjetregeering weliswaar bij het onder
zoek der geloofsbrieven der Poolsche gede
legeerden eenige bezwaren heeft gemaakt,
doch ze tenslotte goedkeurde.
Uit de mededeelingen in de Moskousehe
pers blijkt, dat de voorwaarden die Rus
land stelt in sommige opzichten scherper
en zwaarder zijn, dan die welke zij door
Kamenef heeft laten meedeelen.
Deze voorwaarden zullen onder geen be
ding door Polen worden goedgekeurd.
Van Poolsche zijde wordt er verder op
gewezen, dat de beloofde dagelijksche
draadlooze telegrammen uit Minsk niet
zijn ontvangen en dat dus de Poolsche re
geering voor het verkeer met hare ge
delegeerden volstrekt niet de faciliteiten
bezit, die oorspronkelijk waren toegezegd.
OPROEP DER KATHOLIEKE VOLKS
PARTIJ IN OPPER-SILEZIE.
Naar uit Berlijn gemeld wordt heeft de
Presse-Centrale der Katholieke Volks
partij voor Opper-Silezië den volgenden
oproep openbaar gemaakt:
De betreurenswaardige gebeurtenissen
in Opper-Silezië nopen ons vast te stellen,
dat de Katholieke Volkspartij en overi
gens ook de Christelijke vakvereenigin-
gen in geen enkel opzicht geraadpleegd
zijn over de demonstratie ten gunste van
de Duitsche neutraliteit,
,,Wij wijzen onder alle omstandigheden
elke poging af, om de Opper-Silezische
kwestie door geweld en het vergieten van
bloed op te lossen.
Smaken zuiver en verfrisschend.
„Wij willen een vrije en onbelemmerde
volksstemming, opdat ons arm, gekweld
volk zoo spoedig mogelijk rust moge vin
den. Een uitstel van de stemming kunnen
wij niet goedkeuren en evenmin verant
woorden.
„Wij zijn zelfs bereid met onze Poolsche
tegenstanders over hun standpunt in over
leg te treden om aan het Opper-Silezische
volk alle noodeloos bloedvergieten te be*
sparen, en om den strijd verder te voeren
in den geest van rechtvaardigheid en
liefde.
„Boven alles moet het welzijn en de red
ding van het Opper-Silezische volk gaan.
GEMENGDE BUiTENL. BERICHTEN,
België en Polen
Maandagmiddag heeft in het Ministerie
van Financiën te Brussel onder voorzit
terschap van dea heer Delacroix een Mi
nisterraad plaats gevonden. Alle minis
ters waren aanwezig. Na afloop vau de
zitting, die drie uren duurde, werd de vol
gende iuededeeürig bekend gemaakt
De regeering besloot niet op haar vroe
ger genomen besluit betreffende haat
standpunt ten opzichte van Polen terug
te komen, zooLang niet bewezen is, dat
de vredesvoorwaarden, welke thans be
sproken worden, de volledige onafhan
kelijkheid van Polen bevestigen, zcoals
dooi' het vredesverdrag werdt bepaald.
Omtrent de zitting van den Minister
raad verneemt de „National" nog, dat da
regeering besloten zou hebben Polen te
hulp te komen, indien de besprekingen
te Minsk doen blijken, dat de Bolsjewiki
niettegenstaande hun nederLaag en om
danks den wii der mogendheden, de ge
steLde vredesvoorwaarden handhaven.
Engelsehe eigenaardigheden.
Mevrouw Asquith, de vrouw van den
ex-premier, schrijft haar gedenkschriften
die .weldra in boekvorm zullen verschij
nen. Zij ontvangt daarvoor een honora
rium van 13,500 pond.
.Winston Churchill, minister van oorlog,
levert nu en dan bijdragen aan sommige
bladen. Hij krijgt daarvoor 500 pond per,
artikel. Deze stukken verschijnen steeds
in couranten die een hevige campagne
voeren tegen Lloyd George, hoofd van het
ministerie waarvan Winston OhurchiiJ
deel uitmaakt.
Milton ontving 5 pond voor zijn „Paia*
disc Lost."
De houding van Sir Tower.
Aangaande het veelbesproken verbod
van sir Reginald Tower om munitie voor
Polen, jn Dantzig te landen is men te
Londen van meening dat van kwaden
trouw geen sprake kan zijn. Tower stond
voor een ernstig practisch probleem, dat
hoofdzakelijk .veroorzaakt werd door de
weigering der Duitsche vakvereeniging
om die goederen te behandelen. Toen nu
de Duitsche arbeiders weigerden, zou hef
wel mogelijk geweest zijn ze door Polen
te laten lossen, doch dit zou ongetwij
feld aanleiding hebben gegeven tot bloed
vergieten. Sir Reginald is aansprakelijk
voor de handhaving der orde, doch be
schikt niet over de noodige militaire
krachten om op te treden in geval van
een ernstig conflict. Dit is waarschijn
lijk .de verklaring voor zijn besluit, meent
men in EngeLand's hoofdstad.
De onlusten iu Opper-Silezië.
De intergeallieende commissie in Op-
peln heeft verklaard, dat zij het optre
den der Poolsche benden in Opper Bile-
zië als tegen baar bestuur gericht, be
schouwt. Zij is besloten met alle kracht
tegen deze beweging in te gaan en de
ontwapening der benden door te voeren,
en .voor het volkomen herstel der orde
en bescherming der wecrlooze bevolking
zorg te dragen.
Uit Kreuznach wordt gemeld, dat de
„Frankfurter Zeitung" in bet door de
Franschen bezette gebied voor drie dagen
is .verboden.
hetgeen ik hier gezien heb. En Anme ziet er
zoo gelukkig uit en ze is zoo trotsch op je.
Dat ben ik ook, Geoffrey, en eigenlijk ben ik
toch je oudste vriendin, al uit de dagen in
Felute toen we niet elkaar kibbelden en el
kaar in de oude schuur opsloten. En nu zijn
we schoonbroeder en schoonzuster geworden.
Zou nu het kibbelen voor goed uit wezen
„Dat denk ik niet," lachte Geoffrey gul-
uit.
„Waar breng je mij heen, Geoffrey," vroeg
Clara.
Dit is Annie's geliefkoosde wandeling
Ze voert naar een klein meertje dat liaa-
schijnt te herinneren aan het meertjein der
buurt van Felcote. Het is een eenzaam plekje,
maar me dunkt dat je het er aardig zult vin
den. Ik kan haast met gelooven dat we hier
bent "a^U Z^n Cn en Hryan hier bij ons
En toch is het de volle waarheid. Ik had
er geen denkbeeld van wat een schitterend
land het hier is. Je kunt trotsch zijn op je
werk, Geoffrey. En het geluk E je nu gunstig
geweest ook." tt
„Ja zeker, de meeste dingen die ik hier
gedaan heb ziin heel coed gegaan, maar ie
moest eens weten hoe goed mijn vrouw mij
altijd geholpen heeft
„En daar had ze gelijk in. Wat zeg je er
wel van dat Bryan alleen aan het hoofd van
de mijnen komt te staan zoodra wij terug zijn
hê? Je vader wordt oud en raakt uitgeput,
Geoffrey hij moet noodig zijn rust nemen."
„Maar hij maakt het toch goed, nietwaar
„Zeker, maar ik denk dat het hem toch nóg
betei zal gaan als ik hem zulke gunstige
berichten van jelui breng. Ik heb iets voor
je meegebracht, Geoffrey. Je vader en moe
der verzoeken mij je dat te geven als een
bewijs hunner volkomen vergiffenis."
Ze maakte het pakje open en er kwam een
prachtig portret van den ouden lieer en
mevrouw Faussit met Bryan en Clara uit.
Geoffrey was diep ontroerd. Hij greep op
nieuw haar arm, in woorden, gloeiend var
dankbaarheid, sprak liij uit wat hij aandc
jonge vrouw tc danken had. Ze sloot hem den
mond, en stil-gelukkig keerden ze naar huis
terug.
EINDE.
