DERDE BLAU
Het Zwaneneiland
De gemeentelijke inkomsten.
Wat de Pers zegt
BUITENLAND
Gemengd iNieuw
BBLiLLKIUN.
ZATERDAG II SEPTEMBER 1920
DE PGOLSCH-RUSSISCHE OORLOG.
Een nachtelijk avontuur.
Korte Berichten
VII.
DIVERSE BELASTINGEN.
De opcenten op de grond- cn personeele
belasting en de Hoofdelijke Omsk.g, die wij
reeds besprekenvormen dc hoofdbron van
inkomsten voor de Gemeentebesturen.
Toch zijn er nog diverse belastingen, ar. r-
uit de Gemeenten hunne inkomsten putten.
Wij noemen hier op de eerste plarts de
Hondenbelasting. Ten deze moet men vol
gens de wet onderscheiden de z. g. plcizier-
honden en de bedrijfshonden. De Gemeente
wet bepaalt uitdrukkelijk, datvoor de laatste
bonden éen lïgere belasting moet wórden
geheven dan voor de pleizier-honden.
Ket bedrag, da.t aan hondenbelasting moet
wórden betaald, hangt natuurlijk r,f van de
Plaatselijke belasting-verordening, gewoon
lijk varieert dit voor plcizier-hondcn tus
schen de 2.50 en 6.- Voor bedrijfshonden
tusschen 1- a2.50.
Dan kent de gemeentewet nog een belas
ting voor tooneelvertooningen cn andere
Publieke vermakelijkheden. In kleine Ge-
neen ten brengt deze belasting gewoonlijk
weinig of niets op, doch over dc grootere
sn vooral voor dc grootste gemeenten voim
zij een zeer beduidende irkomstenbron.
Zoo bracht deze belasting in 1917 te Amster
dam ruim 350.00 in de gemeentekas. In
Haarlem bracht deze belasting over hetzelfde
jaar ruim 23.000 op. Zandvoort in de
2315.- K- ernst ede 1849.-, Schoten f 1159.-
cn Schagen 670.- In de overige Gemeenten
in de omgeving van Haarlem w; s dc op
brengst van geen beteekenis.
Vervolgens geniet de Gemeente nog in
komsten van het vergunningsrecht. Hoe
groot het vergunningsrecht is, hangt weder
om van dc plaatselijke belasting verordening
In 't algemeen kan men zeggen, dat hoe
degelijker lokaliteit en hoe drukker debiet,
hoe meer vergunningsrecht betaald moet
worden en dit met een minimum van 25-
Zij echter die hun vergunnmgslokal'teit
gesloten houden van Zstcrdagi vond zes
vur tot Maandagochtend acht uur, behoeven
slechts de helft van het vergunnings.echt
te betalen, zoodat voor hen het mor mum
vergunningsrecht f 12.50 bedraagt. Houders
v«n uitsluite d logementsvergunning zijp
van betaling van vergunningsrecht vrij
gesteld. Ter vergelijking eeiige cijfers. In
1917 bracht het vergunningsrecht op te
Amsterdam 14098 .- te Haarlem 113.'4.-
te Haarhmmermcer 2150.- te Krommenie
i 612.50, te Medemblik 362.50, te Hillegom
670.-, te Noordwijk 1234.-.
Ook ontvangt de Gemeente de schoolgel
den van de openoare scholen, terwijl in enKele
gemeenten nog Bestaat eene Delasting we
gens gedouwde eigendommen, die zelve ol
wier aanhoorigheden aan de openoare s ra
ten of wegen der Gemeente oelenden, een z. g
straatgeld. Deze laatste gelden dienen tot
dekking der kosten van verlichting, onder
houd of rioleering, die de Gejneepte aan De-
paalde straten Desteedt.
Voorts kan de Gemeente nog heffen een
belasting wegens gebouwde eigendommen
en hunne aanhoorigheden, die gelegen zijn-
in bepaalde gedeelten der Gemeente. Deze
laatste bela.stipg vindt zeer weinig toepassing.
De bedoeling er van is, da.t als b. v. de Ge-
jneente een r. er wen weg aanlegt, zij een
belasting kan heffen van de eigepsars der
gebouwen, langs dezen weg opgericht, zulks
tot dekking va.n de kosten va.n aanleg van
den weg. Het verschil tusschen deze belas
ting en de belasting in de voorgjande ali
nea vermeld bestïat voornamelijk hierin,
dat de laatstgenoemde voornamelijk dient
tot dekking va.n de kosten van onderhoud
der Wegen en van alle huiseigenaars, wier
perceelen aan een bepaalde straat staan,
kan worden geheven, terwijl eerstgenoemde
belasting dient tot dekking van de kosten
aanleg van dep weg ep uitsluitend kan wor
den geheven van gebouwen, die na de in
werkingtreding der betrekkelijke verordening
zijn of gericht.
Ten slotte vestigen wij de aandicht op
de haven-, kade-, brug-, veer-, tol-|en staan
gelden, de meet- en keurgelden, inet één
woord op alle gelden, die worden geheven
voor het gebruik, of genot, van openbare
gemeentewerken, bezittingen of inlichtingen
of van wege het gemeentebestuur verstrek! e
diensten. Deze retributiën worden door de
Gemeentewet als belastingen aangemerkt.
In 't algemeen mag de opbrengst dezer re
tributiën niet te hoven ga.an de som, die de
e-5c.pl0ita.tie dezer diverse diensten geacht
wordt jaarlijks a?,n de Gemeente te kosten.
Onder deze retributiën vallen ook de leges-
gelden. Hoeveel leges op een bepaald stuk
moeten worden bepaald, hangt af van de
plaatselijke belasting-verordening, het va
rieert gewoonlijk van 0.20 tot j 0.40 per blad
zijde. Wat de leges voor de stukken van den
Burgerlijken Stand aangaat, deze zijn ge
regeld bij de wet van 23 April 1879 en der
halve over het geheele land gelijk. Voor een
geboorte- of overlijdens-extract moet f 0.25,
voor een extract uit het huwelijksrcgister
moet 0.40 leges worden betaald. Bij dezelfde
wet zijn tevens geregeld de rechten, die de
Gemeente kan heffen over huwelijksvol-
treKidng. Bepaald is dat minstens twee maal
's-weeks in Gemeenten hoven de 10.000
zielen en minstens een maal 's-wecks in
dc andere Gemeenten gelegenheid moet wor
den gegeven tot kostelooze huwelijksvol
trekking. De ambtenaar van den Burgerlij
ken Stand bepaalt de dagen en uren, daar
voor bestemd. Voor huwelijksvoltreKjripg
op anderen tijd kan door Gemeente een recht
worden gevorderd en nagenoeg alle Gemeen
ten maken hiervan gebruik. Deze rechten
loopen in de diverse Gemeenten 'zeer uit
een. Wij woonden onlangs een huwelijks
plechtigheid. bij in een zeer bescheiden Ge
meente en de bruidegom moest voor het enke
le feit, dat hij op Woensdag wenschte te
trouwen, 100 - in de Gemeentekas storten.
Gewoonlijk is de belasting zoo geregeld,
dat op enkele dagen van de ween en wel
over 't algemeen op de dagen waarop het
deftig staat te trouwen, het maximum ta
rief wordt geheven. Dit maximum iszooals
we d'.reven reeds aanhaalden in de di
verse Gemeenten zeer ongelijk en varieert
doorgaans van 10.- tot 100.- Op de andere
dagen is dan behoudens den tijd voor
Kostelooze voltrekking een geringer ta
rief verschuldigd De hier besproken rechten
maken het trouwen voor den Burgerlijken
Stand soms eenigszins kostbaar, want de
stukken die men noodig heeft zijn al zeer
gocukoop. Tot voor enkele jare 1 ware r deze
stukken aan zegel onderhevig, doch sinds
de zegelwet 1917 dit afschafte, zijn zij uit
sluitend i «n leges onderworpen. Hoeveel
d, ze leges bedraagt hebben wij fcove 1 uit
eengezet en daaruit, kan blijken, ar, 1 men
al betrekkelijk veel stukken noodig heeft
Is men in guldens moet betalen.
DE VOORSTELLEN VAN DEN
MINISTER VAN OORLOG.
De plannen van den Minister van Oorlog lig
gen thans voor ons.
Hij wil een jaarlijksche lichting van 13.000
man in plaats van 23.000.
De eerste oefeningstijd voor de onbereden
troepen zal 6 maanden duren.
De onberedenen zuilen in drie ploegen opko
men, zocdat een blijvend gedeelte niet noodig
is.
Zij, die in het gezin niet of bezwaarlijk ge
mist kunnen worden, zullen van den dienst
worden vrijgesteld'.
Aan de jongelieden, die niet worden ingelijfd,
zal, voor zoover noodig, oefenpiicht worden op
gelegd.
Voor het handhaven der openbare orde zul
len de onder de wapenen zijnde manschappen,
zoo min mogelijk worden gebezigd.
Dit zijn de hoofdlijnen van Minister Pop's
voorstellen.
Op „Het Huisgezin'' maken die hoofdlijnen
een göeden indruk.
,.Er' spreekt de wensch uit, de persoonlijke
militaire lasten te verminderen voor zoover
de omstandigheden en verhoudingen thans
veroorloven.
Grootere beperkingen zijn niet uitgesloten,
indien de verwachtingen, aan den Volken
bond gesteld, in de toekomst vervuld worden.
Een klein contingent, een korte oefentijd
die inderdaad ten volte oefentijd1 is, geen blij
vend gedeelte, al deze zaken liggen in de
lijn van een democratisch defensie-program:
elk ander is in dezen tijd onbestaanbaar en
onhoudbaar.
Tegen algemeene oefenplicht, die zoo min
mogelijk een miStairistisch karakter heeft,
plaatselijk kan worden vervuld en feitelijk
weinig anders is dan een behoorlijke licha
melijke ontwikkeling onzer jongelingschap,
kan niemand bezwaar hebben.
Ook al zouden wij het met een zeer klein
leger het bekende politie-leger van profes
sor Van Vollenhoven kunnen stellen, en in
een niet ver verwijderde toekomst hopen wij
wat nu nog een ideaal lijkt, te kunnen berei
ken, dan nog zou een betere en meer alge
meene ontwikkeling der jongelieden dan we
thans kennen, alle reden van bestaan hebben.
Het kazernewezen kunnen we nu nog niet
geheel missen, en al moge het volgens d-en
hoofdaalmoezenier, kolonel EVers, niet zóó
zwart zijn als het vaak wordt voorgesteld
de ouders zullen het een zegen achten dat het
thans wordt, ingeperkt, en niet rouwig zou
den zij er om zijn, indien het weldra geheel' of
zoo goed als geheel tot het veried'en ging be-
hooren,"
Het Bossche Katholieke orgaan acht het een
verbetering, dat de Minister van Oorlog 000r
uitbreiding van marechaussee en politietroepen
en door gebruikmaking van den vrij willigen
landstorm, het aandeel, dat het leger in het
handhaven der openbare orde kan toevallen, tot
een minimum wil terugbrengen.
Alles te zamen genomen, meent het blad ten
slotte, getuigt het ontwerp van Minister Pop
van den ernstigen wensch, het legervraagstuk
in democratischen en national-en geest op te tos
sen.
1 Van liet front.
Het Litausche legerbericht van 9 dezer
luidt: Aan het front van de troepen bij
Mariampol vielen de Polen gisteren den
geheelen dag onze stellingen aan het Grind-
zymeer en de dorpen Logoitellen en Fronz-
li aan. Alle aanvallen werden afgeslagen.
Aan de andere doelen van heet front is de
toestand onveranderd.
Het Poolsche legerbericht meldt daaren
tegen dat aan het Litausche front de aan
vallende Litausche afdeelingen naar het
Noorden werden teruggeworpen. Aan de
Narew werden bij een gewaagden uitval
500 bolsjewiki gevangen genomen. De res
ten van het verslagen leger van Boedjenny
trokken over den Boeg in de richting van
Wladimir terug, waarbij Boedjenny zware
verliezen leed.
De onderhandelingen.
Een draadloos N.T.A.-bericht uit Horsea
meldt, dat wegens de moeilijkheid om een
schip te vinden voor het vervoer van de
Poolsche vrecesdelegatie van Danzig naar
Riga, de Poolsche regeering den wensch
heeft te kennen gegeven, dat een Britsche
kruiser de gedelegeerden zal overbrengen.
Ipiusschen komen er berichten waaruit
blijkt, dat men in Polen gelijk dat in
Polen gebruikeliik is zeer verdeeld is
oyer»de te volgen politiek. In de commissie
voor buitenlandschee zaken, waarin de na
tionaal-democraten overheerschenden in
vloed hebben, is Stanislaw Grabski ais
voorzitter gekozen, hetgeen den leden van
linkerzijde en centrum aanleiding gaf de
bijeenkomst te verlaten. De pai'di van
Dmowski en Paderewski. die op medewer
king met de Russische contra-revolutie aan
stuurt en bij wie dus genei-aal Makhrof, die
voor een gemeenschappelijke actie van Po
len mt Wrangel en de andere contrarevo
lutionnaire elementen in Rusland propa
ganda maakt, op instemming kan rekenen,
treedt steecs scherper op tegen Pilsoedski,
die nu solidair schijnt te ziin met de regee
ring van Wi'tos en Daszyneki en voor de
vrecesslui'ting met de bolsjewiki is.
Hoe de toestand in Polen is. is met
het oog op de groote politieke verwarring
en verdeeldheid, waarbij de tegenstelling
tusschen Dultsche Galieische en congres-Po
len zich eveneens sterk doet gevoelen moei
lijk te zeggen, maar dit is wel zeker, dat er
te Warschau invloeden aan het werk zijn
om het vredeswerk te belemmeren en zoo
mogelijk te verijdelen In hoeverre deze sue
ces zullen hebben .zal voor een deel zeker
ook afhangen van de verdere houding der
bolsjewiki, onder wie men ook twee stroo-
nimgen naar oorlog en naar vrede
kail waarnemen.
DE DREIGENDE MIJNWEEKERS-
STAKING.
Vernomen wordt, dat op de mislukte con
ferentie tusschen Sir "Robert Home, den
president van den Board of Trade, en het
uitvoerend comité der mijnwerkersfederatie,
eerstgenoemde de beslissing van de regee
ring mededeelde dat de kwestie der verla
ging van deo pr''s van steenkool voor
huishoudelijk gebruik door het parlement
moest worden beslist terwijl de loooeisch
diende te worden onderworpen aan de uit-
spraak van eeI1 industrieel hof. Na een
langdurige bespreking van de bijzonderhe
den pleegde het uitvoerend comité der mijn
werkers afzonderlijk 01fei''eU' Smillie bracht
daarna aan Sir Robert Horne, de meeniag
der mijnwerkers over, er was volgens hen
geen nieuw voorstel in de verklaring van
Sir Robert Horne. dat tot een bevredigende
oplossing zou leiden. S11 Robert Home be
tuigde zijn spiit. waarop de conferentie
eindigde.
HET VAKVEREENTGINGSCGNGRES
TE PORTSMOUTH.
Het vakvereenjgings-congres te Ports
mouth heeft Donderdag het plan tot het in
stellen van een generalen staf om het oog
te houden od alle iiidustrieele bewegingen
en gecoördineerde actie m alle kwesties als
die van loon en arbeidsduur- met groote
meerderheid van stemme11 goedgekeurd. Het
ligt in het voornemen om den generalen
staf kiezen op jKi'ondslagf, dat dc
«roepen der mijnwerkers.der spoorwegiieden
fn der transportarbeiders mk drie verte-
genwoordigers krijgen en de andere Arbei
ders vier.
Over het verloop der zitting van gisteren
wordt gemeld: Op het Vakvereenigingecou-
gres is heden het in het leven roepen van
een generalen staf voor den arbeid bespro
ken Gosling, die 't onderwerp inleidde, her
innerde het congres' er aan. dat de zaak
reeds verscheidene jaren besproken was.
Het voornaamste doel van dezen generalen
staf was de bevordering van de samen
werking der vakvereenigingen. Het was
echter niet de bedoeling, in te grijpen in de
autonome rechten van de onderscheidene
vakvereenigingen. Hij voegde hieraan toe,
dat het bestaande ontwerp voorzag in de
benoeming van een parlementair comité tot
het besturen van de landelijke arbeiders
aangelegenheden en reeds ettelijke jaren ge
leden was opgesteld.
Clynes, die zich tegen de resolutie ver
zette, betreurde het. dat een dergelijk revo-
lutionnair voorstel moest worden besproken
onder een riicsbegrenzing. In beginsel was
hij het van harte eens met elke poging om
de doeltreffendheid van het landelijke sa-
mev-tel van de arbeidersbeweging te ver
beteren. Het voorgestelde ontwerp ging niet
één stap in de richting, welke men alge
meen vanzelfsprekend wenschte.
Een langdurige discussie volgde, waarbij
bleek dat het congres scherp verdeeld was
over het onderwerp.
De president achtte het beginsel van het
ontwerp van zoo ingrijpende beteekenis, dat
hij een stemming door middel van briefjes
wenschte. Deze stemming had tot resultaat
dat het beginsel van het ontwerp met
4.858.000 stemmen tegen 1.767.000 werd
goedgekeurd
BE TOESTAND IN DPPER-SILEZIë.
De intergeallieerde regeerings- en ple
biscietcommissie heeft den staat van be
leg voor den kreits Kattowitz opgehe
ven.
Een meerderheicissoei.listische corres
pondentie uit Kattowitz meldt, dat geen
enkele Engeische kreita-controleur ont
slag Jheeft gevraagd. Deze controleurs heb
ben niets meer gedaan dan het handha
ven van de onvoorwaardelijke neutrali
teit, overeenkomstig de bepalingen van 't
vredesverdrag, Zij oefenen hun functie
nog steeds uit.
DE TOESTAND IN IERLAND,
f De Icrd-inayor van Cork.
De „Daily Telegraph" geeft het vol
gende verslag van den toestand van Mac
Öwiney den burgemeester van Cork: Mac-
Swiney is veel zwakker geworden. De
doktoren hebben zijn famiLieleden ver
zocht, niet met hem te praten. Mrs. Mac
Swiney bezocht haar echtgenoot in den
namiddag en bleef 21/2 uur bij hem. Zij
deelde aan een persman mede, dat dc
lord-mayor verscheidene keeren op het
punt stond in zwijm te vallen, doch zijn
bewustzijn tenslotte niet verloor. De dok
ter had liaar medegedeeld, dat haar echt
genoot thans op zijn wonderbaarlijke le
venskracht teerde.
Officieel wordt medegedeeld, dat de
premier geen rechts treeksch voorstel
heeft gedaan ten behoeve van de voor
waardelijke invrijheidssteUing van den
lord-mayor. Dit wil niet zeggen, dat het
gisteren gepubliceerde interview onjuist
is, doch het herhaalt eenvoudig wat LLoyd
George zeide als een nadere uiteenzet
ting van de houding der regeering, nl.
dat indien een waarborg werd gegeven
dat de moorden, in Ierland zullen wor
den gestaakt, de regeeriag volkomen be
reid zou zijn, de kwestie van de invrij
heidssteUing van den lord-mayor van
Cork en andere hongerstakers te over
wegen.
Asquith heeft het volgende telegram
verzonden als antwoord op een beroep
van het Lagerhuislid Whitehouse: „Ik
meen, dat de beslissing om den lord-
mayor van Cork toe te staan in de ge
vangenis te sterven, een politieke blunaer
van de eerste grootte is. Ik zou gaarne
tuH'-ehenbeide komen, indien een beroep
mijnerzijds thans zelfs kon eiden tot wij
zere raadgevingen, doch ik vrees, dat
de jongste ministerverklaringen een der
gelijke hoop buitensluiten."
Nieuwe overvallen.
Een aantal invallen door Britsche sol
daten en Sinn Feiners hebben in Ierland
wederom plaats gehad in plaatsen, waar
wapens verborgen waren.
BEklEMGDE BUiftNL. BERICHTEN,
Kolen uit asch.
Gisteren hebben wij medegedeeld, dat
de „Grusonwerke" te Maagdenburg
behoorende tot Krupp patent hadden
aangevraagd voor een uitvinding om ko
len uit asch te halen. Volgens de „Köln.
Ztg." zouden de slakken, kolen en cokes
uit; de asch gehaald worden niet langs
den natten weg, doch door een systeem
zonder water, langs magnetisch en
Er wordt uitgerekend, dat uit de
10 tot 50 procent on verbrande bestand,® 2
deelen gehaald kan worden. Alleen vooijt-
de Duitsch© spoorwegen wordt de hoe,-:
veelheid koen uit d,e asch te laden ge-:
schat op. 1 millioen ton. _'j
De smokkelhandel aan onze grens.
De smokkelhandel aan de Duitsch-Neï.
derlandsche grens aldus wordt uit
Kleef gemeld aan de „Köln. Ztg."
neemt een omvang aan, die elke beschrijX
ving tart. .Onlangs weigerden de smok'-"
keiaars d,e douanebeambten den toegang
tot een dichtbezetten wagen van de elec-
trische tram KleefKranenburg. Zij be
werkten de ambtenaren met knuppels,
zweepen en messen zelfs, beten en sloe
gen en krabden. De douaniers konden-
hun werk niet doen. Op een anderen dag
werden twee ambtenaren eenvoudig van
een met volle snelheid rijdende tram ge'
smeten. En nu is het zoo ver gekomen,
dat een douanier, zich aan ernstig ge
vaar bloot stelt, alleen reeds wanneer,
hij zich op straat vertoont. De beamb
ten besloten voortaan aLieen in gesloten
colonnes van ©enige dozijnen op te tre
den. Doch ook daarvoor zijn de smokke-:
laars niet bang. Hetgeen ze dezer dagen
bewezen door met stokken en messen
een aanval te doen op acht en twintig
beambten, die de passagiers van de tram
wiLden onderzoeken.
Lloyd George, de Britsche premier,
heeft tijdens zijn verblijf in Zwitserland'
een Sint Ber nar dis hond gekocht en deze
medegenomen naar Engeland. .Wij lezen
nu in de Engeische bladen, dat na het
vervullen van enkele formaliteiten bij
aankomst, Lloyd George met zijn hond
werd doorgelaten en dat Lloyd George
zijn nieuwe aanwinst mede nam naar zijn
huis in Downingstreet. Het verbLjf daar
van den Sint Bernard was echter niet
van langen duur, want de minister van
landbouw, die van de aankomst van dec
ministerieelen hond kennis had gekregen
stond er op grond van de honden-invoer-
ordonnantie op, d,at hij in quarantaine
zou worden gesteld; wat geschied is.
Zoo blijkt, dat ook een EngeLsch pre-:
mier, de eerste staatsburger ter wereldj,
niet alles kan doen, wat hij zou wen,-
schen. 1
De „Frankf. Ztg." verneemt uit Ro*
me, dat het einde der metaalarbeiders-
staking spoedig te verwachten is. De in-'
dustrieelen doen concessies inzake de
loon-quaestie, doch blijven staan op het
standpunt, dat de fabrieken eerst ont
ruimd moeten worden.
De Fransche ambassadeur te Berlijn
heeft een chèque van 100.00J frs. ontvan
gen voor de schadevergoeding yoor de
incidenten te Breslau.
Naar uit Dresden wordt bericht, is
het daar tusschen werkloozen en poli
tie tot bloedige botsingen gekomen. Op,
de demonstraties van gisteren volgden
nieuwe onlusten in de binnenstad. Ver
scheidene personen werden gewond.
De waker J. v. d. B., wonende aan denl
Nesaerdijk te Rotterdam, bewaakte gedu
rende den afgeioopen nacht een aantal
kisten zeep, welke aan de Maaskade
waren opgestapeld. Omstreeks tien uur
kwamen drie mannen naar hem toe, die
aanspraak meenden te kunnen maken op
drie kisten zeep. De waker weigerde de
kisten af te geven, waarop de mannen
hem tegen den grond sloegen en aan
den haal gingen met medeneming van
zijn pet.
Anderhalf :uur later zag J. v. d. B<
op eenigen afstand een „waker" staan,
die zijn pet droeg. Hij slaagde erin den
man tte grijpen en hem aan de politie
over te leveren. Het bLeek te zijn de
varensgezel O. B., verblijvende aan boord!
van een sleepboot, die ligt aan de Prima
Hendrikkade.
JAMMERLIJK VERDRONKEN.
Donderdagmiddag waren de elf-jarig©
meisjes O. P. V, en A. M. van G aan.
het spelen op den Nesserdijk te Rotter
dam nabij de kalkbranderijen van de fir
ma Van der Wallen en Co. Op een ge
geven oogenblik geraakten zij te water
en verdwenen in de diepte. Een poLitie-
agent en een burger brachten haar op
den wal, waar dr. A. F. Soier, die in
middels ontboden was, den dood con
stateerde. De lijken van de meisjes zijn
per lijkienwagen naar de ouderlijke wor
ningen (aan de Haverlandstraat overge
bracht..
Donderdag bracht de Commissaris
der Koningin in de provincie Utrecht
graaf van Lijnden van Sandeuburg, een
uezoek aan den Duitschen ex-kroonprins
in de pastorie te O os ter land..
iVrij naar het Fransch van E. Lnauit.
"Till F:' i>,.| iv'.J 1
7;ij ging niet voort, maar strekte zich in
bevallige houding, op de canapé uit, sloot de
oo^en en met een aanminnig lachje op de
lippen, gaf zij zich aan zoete droomen
over...
Herman had zich vast voorgenomen niet
meer naar het Zwaneneiland te gaan, maar
hij bracht, met een leesboek in de hand op een
grasperk gezeten, een groot gedeelte van den
dag aan den oever van het meer door. Hij had
echter geen lust in het lezen en met diepen
weemoed dacht hij aan de teringlijderes. ZijD
blikken dwaalden peinzend in de richting van
het huis van majoor Urnulf. Ofschoon de
groote afstand hem belette iets te onder
scheiden, meende hij nu en dan Wilhelmim's
wit bootje van den tegenover gelegen oever
te zien afvaren. Dan stond, hij ijlings op en
snelde naar zijn schuitje. Hen oogenblik later,
hetzij dat het bleek, dat hij zich vergist had,
of hij het bij nader inzien niet passend vond,
keerde hii zich om en zette zich weder op hei
plekje neder, vanwaar hij wellicht, zij het
ook van verre, een oogenblik het jonge meisje
zou kunnen zien.
„Stellig," zeide hij bij zich zelf, „is er een
leiding, waaraan men niet ontgaan kan;
immers, ofschoon ik mij vast had voorge
nomen haar voortaan te vermijden, zou ik er
al mijn levensjaren wel voor veil hebben om
slechts één dag, één uur zelfs, bij haar te
mogen zijn. Ik wil niet meer aan haar denken
en toch zirj ik, dat ik haar onmogelijk ver
geten kan,"
Terwijl hij aldus zijn gevoelens van liefde
zoo vurig en op zulk een droefgeestige wijze
lucht gaf, hield zien Willielmina, die geheel
bekomen was van haar ongesteldheid van den
vorigen dag, voor een raam der villa gezeten,
dat op hel meer uitzag, met een handwerkje
bezig. De heldere lucht q «Je zoete atmos-
fear wekten in haar den lust naar een
watertochtje op.
Nauwelijks was zij ingestapt en had zij de
riemen ter hand genomen, of haar voogd
kwam de trappen van een aan den oever
staand priiiel al en vroeg haar, waarheen ze
zich begaf.
„Ik vaar mijn zwanen tegemoet," zeide zij
ernstig en gemelijk. „Ziet ge dan niet, dat
ze reeds hierheen komen? Ge zult mij toch
hoop. ilq niet verbieden mei hen te spelen?"
Ornulf zag in de aangewezen richting uit
en kreeg weldra de zwanen in het oog, die
in eikaars gezelschap, statig kwamen aan
zwemmen.
„De hemel beware nrij ei' voor, zeide hij
mei een geveinsde vriendelijkheid, ,;u ooit de
©enige afleiding te verbieden, die ge u ver
oorloven kunt. En toch vrees ik, dat hel
roeien u vermoeien en de avondlucht u geen
goed doen zal."
„Het weder is heerlijk, antwoordde Wii-
helmina c enigszins korzelig, „en ik gevcel nu,
sierk genoeg. Daarbij zal ik mei te ver gaan.
De majoor zweeg. Uc dokter had hem de:,
vorigen dag uitdrukkelijk bevolen, zijn pupil
zoo zacht hij kon Ie behandelen en hij deer
rijn best dit voorschrift zoo stipt mogelijk
op te velgen. Toen hij echter, andermaal -net
meer overziende, in de verte hel bootje van
Herman Wrangel meende le zien, dat koer;-
zette naar het eiland, liet zijn voorzichtig1
beid hem in de steek. Met een smadelijk lach
je deelde hij het aan Willielmina mede; deze
werd verlegen en bloosde.
„Begrijpt gij wel," hernam Ornulf met een
ironisch lachje, „dat ik, als ik jaloersch was,
alle reden zou hebben om mij ongerust te
maken over uw ontmoetingen bij uw uitstap
jes te water? Op reis vooral is men aan al
lerlei toevalligheden blootgesteld. Stel ,u eens
voor, dat ge een koenen zcerouver ontmoet,
die uw vaartuig buit maakt en u overhaalt
zijn avontuurlijk leven te deelen. Wat zou er
dan van mij worden? Ik kon dan gerust mijn
huwelijk met u uil het hoofd zetten en mij er
op voorbereiden treurig, eenzaam en onge
huwd le sterven."
Deze laffe scherts hinderde het jonge
meisje en joeg tiaar zelfs vrees aan. Be
schroomd als zij was, zocht zij le vergde),
naar een geschikt antwoord. Langzamerüaiu,
echter, en terwijl haar voogd haar voort
durend met zijn steeds bijtender wordende
.spotternijen overlaadde, kreeg zij haar tegen
woordigheid van geest terug en antwoordde
vastberaden:
„Gij hebt om mijn band gesmeekt, mijnheel
de majoor, en ik heb ze u geschonken. Bij hel
intreden van mijn achtiende jaar zou ik uw
vrouw worden en binnenkort zuLen wij hei
huwelijkscontract dus teekenen. Dit zij zoo
toch wil ik het met verzwijgen, dat, ais gij
hel nog eenmaal durft wagen, mij harae woor
dea toe te voegen, zooals gij gisteren gedaan
uebt, of mij door uw spotternijen le beieedr-
&en, zooals gij nu doet, ik wellicht het minder
wenscbelijkö van een wel wat overijlde ver
bintenis zou gaan overwegen en er voorzich
tigheidshalve misschien een einde aan zou
maken» lk houd er niet van iemand te over
vallen, doch ik meen u nu genoeg gewaar
schuwd te hebben."
Bij die bedreiging verdween, als door een
toeverslag, de uitdrukking van spot en
wrevel, die nog zooeven het gelaat van den
majoor ontsierde en op zijn gewonen, ern
stigen en defligen toon zeide hij
„Gij moei u niet zoo boos maken, Wilhel-
mina. Mijn scherts was zoo onschuldig moge
lijk. ik had er niet de minste kwade bedoe
ling mee. Ach, vervolgde hij, terwijl hij zijn
uest deed om een zucht te slakeu, als gij
wist wat ik weet, zoudt gij begrijpen, dat ik
wel krankzinnig zou moeten wezen, om mij
ongerust le maken.
Hier hield hij op'. Verwonderd keek Wil-
..elmina hem aan.
„Wat weet gij dan toch," vroeg Hi hem,
„en wal zou ik begrijpen, als.
Na eenige aarzeling scnudde de majoor het
hoofd en zeide op. gedeinsde medelijdende
l°°h:
„Dan zoudt gij begrijpen, dat ik geen reden
heb, mij ernstig te verontrusten over uw
tochtjes op het meer of naar het eiland en uw
ontmoetingen me uw armen vriend Herman
Wrangel. Hoe jong, knap en rijk hij ook zij,
toch kan hij nooit een gevaarhjae medemnger
voor mij worden. De wetenschap heeft kort
geieden het .vonnis over hem uitgesproken.
(Wordt vervolgd.) I
