BINNENLAND
E. R. K, Levensverzekering-Maatschappij te Nijmegen
d&besl
Blnnenlandsch Nieuws.
Kunst en 'Kennis
de eenige aangewezen Maatschappij voor Katholieken,
Verzekerd ksspëf&ai ruim f 13.09© Q@0.—
Levensvsmkering W©Ikswes*z©kei*Iïi
I
Gemengd Nieuw
vo-or aouchh» eiLblankehiiiil 50 *£i\lp.sujk
Cfueral verkrijgbaar
WAT MOSKOU ONS LEEBf..
En daarom ia ook de vraag ..Dictatuur of
dwocraue niet alleen een levenskwestie
foor aod&listen. Van haar beantwoording
haagt t«n slott* de beslissing ai of Euro-
Uit Boek en Blad.
Korte berichten
goed, dat niet de regecring tóen woekeraars
vrij spel laat, maar reeds voor lang een wets
ontwerp tegen de duurte gereed had. Zij we
ten ook opperbest, dat juiist hun eigen roodc
broeders in de Kamer het goede plan der re
geering hebben afgestemd - heel de S.D.A.P.
stemde tegen! en dus schuldig staan aan
het nin bestrijden van den woeker. Maar dat
verzwijgen de slimmerds fijntjes.''
Welk een effect kan er nu uitgaan van een
„djpnonsiratief congres", dat zóó demonstratief
het publick bedot.
1
I}E GEZAXTSCHAPSPOST BIJ
DEN H. STOEL.
Thans mag wel voor juist worden aangeno
men, dat op de komende begrooting van Buiten
land sche zaken zal worden voorgesteld:, den tij-
debjken gczantschapspost bij den H. Stoel in
een büjvenden te veranderen.
Ook zondet het Renter-telegram uit Rome,
dat dit aankondigde, zou men niet anders ver
wacht hebben.
De tijdelijke post gaat, nu de vrede gesloten
Is, zijn beteekenis verliezen, en er moet beslo
ten worden of hem op te heffen, of een gewoon
blijvend gezantschap in tc stellen.
De ker-zc kon niet moeilijk vallen.
„Meer dan ooit schrijft dc „Volkskrant"
heeft ons land belang bij de internationale
verhoudingen, en meer dan ooit as de H. Stoel
een bron van internationale inlichtingen.
M.a.w. ywie niet in rechtstrecksche aanra
king staat met het Vaticaan, loopt gevaar niet
veelzijdig te worden ingelicht.
Alle landen, ook' die welke tot heden op
betrekkingen met tóen H. Stoel geen prijs
stelden of ze hadden verbraken, zien dit in en
hebben contact met het Vaticaan gezocht en
verkregen, zoo Frankrijk, Engeland, Zwitser
land en de nieuv-gevormde staten van Mid
den-Europa.
De Duitsche regeering, die met de bekende
teoeilijkheéen in Boven-Silczië heeft te kam
pen heeft zich naar aanleiding daarvan tot de
kabinetten van Londen, Parijs en Rome, maar
ook tot den H. Stoel gewend.
Bewijs, dat tóe diplomatieke en iraSerna-
tionaal-poiitieke beteekenis van het Vaticaan
ook door niet-Kathoïeke landen hoog wordt
aangeslagen,
Aldus is ook voor ons land de vraag, of
Nederland een büjvenden gezantschapspoet bij
den H. Stoel za! vestigen, een zuiver na
tionale aangelegenheid.
Zóó en zóó alleen behoort zij te worden be
keken, en wanneer men ze uit dit oogpunt
beschouwt, kan het weinig twijfelachtig zijn,
welk standpunt ook niet-Katholieken daar
tegenover zullen aannemen.
Behalve de communistische fractie, die geen
■ationaal belang kent en met lijf en ziel aan
Moskou is verkocht, kunnen alle partijen in de
Kamer haar stem aan tóen büjvenden gezant-
iehapspost geven en zij zullen dit ook doen, in
dien zij haar oordeel niet door bijoverwegingen
laten vertroebelen.
Onze lezers weten het, David Wijnkoop
h uit Rusland terug en het zal niet lang
fteer duren, of hii zal zoowel or» commu-
U8tiodie bijeenkomsten als in de „Tribu-
{e" weer met zijn oude leugens over de
ovjet-heerlijkheid voor den dag komen.
Uit al'ies wat zii die naar Rusland go-
daan waren om de heerlijkheden van het
Sovjet-bewind te aanschouwen, bii hun te
rugkomst meedeelden, komt men tot de
onweerlegbare gevolgtrekking, dat. hetgeen
aan productieve krachten in Rusland voor
handen was, kapot geslagen ia Wat er
aan maatschappelijke organisatie bestond,
ia in chaos veranderd- Wat op Russischen
bodem vruchtbaar werkte, js onvruchtbaar
gemaakt. De sociaal-democraten van aller
lei schakeering voeren duizenden veront
schuldigende verklaringen in het veld. De
Werkelijke oorzaak is: door dictatuur kan
men geen economische problemen oplos-
ven, door dwang kan men het niet brengen
lot productieven arbeid. Opvoering dar pro
ductiviteit van den arbeid bereikt men niet
door nog zoo geniale organisatie-ontwei^
pon. ook niet door de fiiuste mechanisee-
*tng van het arbeidsproces.
Zij kan alleen het resultaat ziin van de
ooihardende arbeidskracht van het individu
on van hot voelen voor heit doel van den
Orbed. Organisatie der gemeenschap tot
«rbekiooemjocratie, maar geen knoei-heer-
ostuppij over onverschillige arbeidsslaven,
4lo aürts anders ia dan dictatuur over het
prolotaria&t. Bet bosi ewisme la dan een
Oshdtóing der sociale gedachte. Het boJr
Ibwriamo voert niet eens tot terugkeer tot
03 oude kapitaüstisch-mechanische werk-
m&a r is een terugval in het vóór-ka
fiUUatiache onproductieve barbarisme.
&m heel d» wereld hun krachten opnieuw
les ontplooien of zulten «erven.
Na dit als algemeene conclusie gesteld
|i hebben, beantwoordt de correspondent
tea d* -Tijd" te Berlijn in bijzonderheden
4a vraag: wat dunkt u van Moskou?
Moskou is müitairisme „Niet de wa-
•sas neer. maar bewapening van het pro-
Wtariaat moet het parool ziml" schrijft de
Weensche Jtote Fahne" van den i5en Au
gustus. Rusland is één groot kamp. De
ateostpUdit reikt van 18 tot 50 iamr. Van
Modsbeen aan wordt er de jeugd gemlli
Isirireerd In het communistische rapport
fver de jeugdactie staat te lezen: „In alle
organisaties js de oorlogsvoorbereiding
tarplichtend".
Moskou beteekent oorlog zonder einde,
wij er de macht toe hadden. iaud«a
w11 gemeenschappelijk met de Duitsche ar
beiders de Entente aan den Riin bestrij
den,'' verklaarde in 1918 Joffre te Berlijn.
En in Jan. 1919 riep Radek de Duitsche
arbeiders ten oorlog op tegen het Westen.
En een paar weken geleden schreef dezelf
de Radek in een serie artikelen over de
„Lebten der auswartigen politik in Rusland
lands": „De Sovjet-regeering erkent den
revoluticnnairen oorlog en organiseert de
zen. lederen proletariërsstaat moet de
kracht van 't proletariaat verzorgen tot de
eindoverwinning der wereldrevolutie toe Hij
zal wellicht herhaaldelijk de wapenen moe
ten opnemen.
Meskou beteekent politiek van geweld.
De leider der onafhankelijken, Stöcker, die
voor de onderwerping onder Moskou is,
verklaarde op de partiiconferentie: ..Wij
willen gewed niet vermijden, neen. wij heb
ben geweld noodig en roepen onze partij-
genooten toe, om tegen de bourgoisie ge-
weldmiddelen aan te wenden."
Moskou is onvrijheid. Lenin zeide tot de
deputatie van Engelsche arbeiders: „Vrij
heid is een burgerlijk vooroordeel." „De
vrijheid is in Rusland afgeschaft. De ar
beid is gemilitariseerd.
Moskou beteekent muilkorf. Wie niet
Bosjewist is. heeft ziin mond te houden.
Om in het openbaar te spreken, heeft men
verlof der autoriteiten noodio-.
Er verschijnen alleen Bolsjewistische
kranten. Zelfs de andere arbeiderspartijen
hebben geen orgaan,
De bovengenoemde Stöcker riep uit op de
partij-conferentie: „Wij moeten de vrijheid
der oers afschaffen-"
Moskou is dictatuur Maar niet van,
maar over het proletariaat. De massa is
slechts object der regeering. Rusland wordt
geregeerd door de uitverkorenen in Mos
kou; ieder bedrijf door een door Moskou
aangestelden leider. Bedrijfsraden zijn af
geschaft. Het radensYSteem is verdwenen.
Moskou is schrikbewind. Lenin zeide op
het congres van Moskou. ..Zonder schrik
bewind is de, dictatuur van het proletariaat
ondenkbaar''. Wie niet voor schrikbewind
is, mag geen deel uitmaken van de derde
internationale.
Moskou 'beteekent bloed. In Rusland zijn
van 15 Juni tot 15 Juli. volgens rapport
van het revolutie-tribunaal, oo bevel der
„Buitengewone commissie" 893 lacht hon
derd drie en negentig) menschen doodge
schoten.
Moskou is reactie. De thesen van Mos
kou proclameeren den gewapenden opsland
als eenig middel om de bourgeoisie ten
val te brengen Wie deelneemt aan de der
de Internationale, doet afstand op de be
slissing door geestelijke en economische
wapenen.
Voor hem ligt het hoogste heil in de
dorschvlegeltactiek van het oude barbaris
me. Zijn argumenten ziin machinegeweer
en handgranaat.
Al deze conclusies ziin uit de onverdach
te getuigenis van onafhankeliiken com
munisten zelf.
Wat dunkt u thans van Moskou? Nu,
kies, Holland, tusschen uw democratische
Christelijke regeering en den Aziaat
David Wijnkoop!
DE jBEVOEGDHEDEN D®E BADEN VAN
ARBEID.
In de Memorie van Antwoord op het
voorloopig verslag der Eerste Kanier in
zake het wetsontwerp tot wijziging der
Radenwet, .wijst de minister van Arbeid
er pp, dat in de Ka,denwet ondubbelzinnig
aan de Raden van Arbeid de bevoegdheid
is gegeven om, behoudens het in de wet
geregelde toezicht, over de wijze, waarop
de Raden aan hunne taak uitvoering zul
len geven, zelfstandig maatregelen en be
sluiten ,te nemen. Inperking van deze wet
telijke bevoegdheid der Raden is niet
zonder .wetswijziging mogelijk en een zoo
danig wetsvoorstel is niet gedaan en is
ook niet van den minister te verwach
ten.
Mochten andere organen, wier werk
zaamheid op het gebied der arbe ids ver
zekering ligt, er naar streven de wette
lijke .bevoegdheden van de Raden van
Arbeid aan zich te trekken of tegenover
die lichamen bevoegdheden zich, aan te
matigen, .welke de wet hun niet heeft ver
leend, dan zal de minister niet aarzelen,
die organen te nopen zich binnen de gren
zen hunner bevoegdheden te bpuden, ter
wijl paar hij vertrouwt, de Raden zelf
wel tegen zoodanige machtisoverschrij-
ding krachtig positie Zuilen nemen.
DtE GULDEN IN KEVELAER.
Men schrijft aan de „L. K.":
In een bericht in de „Limb. Koerier"
las ,ik onlangs onder „Processies naar Ke-
velaer," ,dat te KeveLaer de gulden bere
kend werd tegen den koers. Dit is niet
zoo „want in café's en hotels rekent men
er slechts 10 Mark voor. De pelgrims
zullen (dus gced doen zich van Duitsch
geld te voorzien willen ze niet enorme
schade lijden.
FEDERATIE VAN DIOG R, K. VROU
WENBOND IN NEDERLAND.
Tm* sociale bijeenkomst in „Öenakei"
te Tilburg, behandelde Mgr. Dr. Alpf.»
Alph. Ariëns het onderwerp: De plich|t
tot verdieping van het godsdienstig leven
der intellectueele vrouw."
Na er op gewezen te hebben, dat er
zooveel ontbreekt aan het godsdienstig
leren, stelde spr. in het licht hoeveel
door d®n zoo grooten invloed der vrouw
van haar voorbeeld kan uitgaan.
Het Roomsch leven en de Roomsche
schoonheid ontplooid, kunnen 800 heer
lijk naar buiten treden. Doch zeker,
Boomsch doen kan zoo afstooten omdat
het innerlijk niet Roomsch is. Gebrek aan
eerbied voor het H. Sacrament, onbetame
lijke, ontstichtende houding der geloovi-
getn in de kerk houden anaersdenkenden
vaak terug, die anders door de schoon
heid van onzen godsdienst zouden aan
getrokken .worden. (Wij moeten ons door
dringen van de eenvoudige waarheid, dat
de zaligheid onzer zielen, te zoeken in het
God zoo volmaakt mogelijk te dienen, het
eene poodige is. Alles wat daaraan in
den weg staat moet worden verwijderd.
WjLe intellectueele. zich uit
werk en Jn verdieping van godsdienstig
levon en Jezus tot middenpunt van haar
leven maken en vooral aan meditatie doen.
De vrouw moet nederig zijn gelijk Jezus
was. Wio Ilem nabij wil komen moet
nederig zijn in spreken en werken en als
Hij afdalen tot de mindere.
Medelijden behoort tot het gouden hart
der vrouw. Wat ze aan stoffelijk goed
niet schenken kan moet ze vervangen
door* gaven des harten: troost en opbeu
ring en geibed. Een slecht arm meisje zei
eens tot een deftig braaf meisje dat haar
medelijden toonde: „Er zouden er min
der zijn van mijn soort, indien er meer
deren waren van uw soort."
We moeten ons onthechten aan aardsch
goed en het amiverseele in de liefde trach
ten te bereiken.
Spr. vroeg de drankbestrijding ter harte
te willen nemen, die zooveel leed voor
komt e,n geneest. Hij ging 11a hoe Christus
in alles altijd een groot voorbeeld was
van gebed^en besloot met een krachtige
aanmoediging tot algeheele verdieping van
eigen godsdienstig leven, om uit kracht
daarvan .verdienstelijke sociale werksters
te kunnen zijn.
Pater van den Hengel behandelde de
Peygologio van den christen.
Spr. vergeleek de ziel van den mensch
bijbeen geënten stam. De ziel wordt ge-
ent met goddelijk leven om vruchtbaar
te zijn. Alle hedendaagsche vraagstukken
zijn ontstaan omdat de bovennatuurlijke
kracht aan een deel der mensehbeid is
ontvallen. De hartstochten misten toen
de hoogere rem. Indien de hoogere lei
ding niet in de ziel- is vastgehecht dan
wordt alles in den mensch ontketend wat
niet goed is.
In dc eerste stonde zien we reeds de
vrouwenkwestie groeien, want dc sterke
man zocht de zwakke vrouw te overheer-
sclien. Spr. schetste hoe we dc gave der
liefde noodig hebben om God zoodanig
te beminnen dat die liefde ons willen
en werken bebeerscht en wij dus niets
beminnen dan in God cn om God alleen.
Alles wordt door de mensch zakelijk
berekend, doch de gaven des H. Geest es
heffen den mensch boven stoffelijke be
rekening, terwijl God in die in den H.
Geest leven Zijn Wil uitwerkt.
De mensch is door het verbonden zijn
met de genade een ander wezen geworden,
hij is als vergoddelijkt doordat hij Gods
beeld in zich draagt.
Spr.t rad in de beschouwing over de
H. Drievuldigheid en wees er op dat dcor
het geloof, dat geen product is van men-
sehelijk redeneeren, doch als hjccgere gave
het kennen van God in ons, de mensch
alle d ingen beschouwt dcor de jGodheid
Spr. betoogt de waarde van het gebed. Bij
alle maatschappelijk werk moeten we op
gaan inh et licht, dat God is. Begrijpen
we dat aldus dan is ons werken een
dcorloopend gebed.
EEN SERIE PORTRETTEN VAN
KATHOLIEKE VRIJ MAKERS.
Dr. Berd. Sassen te Rolduc schrijft in
de ,Maasb.":
Do laatstc.jreken hebben tegenover Jo
seph Alberdingk Thijm vcor de Katho
lieken van Neaerland veel goed gemaakt.
Zijn edele figuur, die dreigde te verva
gen in onze gedachtenis cn in 't beeld
van het geestelijk leven van onze dagen
zien we nu weer in heel haar grootte
voor ons.
Wat tijdschriften en dagbladen bij zijn
eeuwfeest gebracht hebben, blijft als een
monument van dankbaarheid te zijner eer.
De Katholieke Wetenschappelijke Ver
een iging heeft daarenboven mug '11 andere
hulde aan den vader der Katholiek-o we
tenschap in Nederland willen brengen door
in briefkaartformaat zijn portret te doen
uitgeven als eerste van een serie andere
l&e-eeuwsche vrijmakers van katholiek
Nederland, van wie hij die ter bekroning
van hun aller werk de cultureele eman
cipatie i heeft ingeluid, üe gilde-koning
heet .te zijn.
Want i hoe onafhankelijk franc-tireur
Thijm ook moge geweest zijn, o.u hem en
voer hem reeds staat een heel geslacht
strijders voor het zelfde doel, dat was:
de algeheel 0 vrijmaking van Nederlands
Katholieken uit den druk van bijna drie
eeuwen vervolging.
De hulde aan Thijm gebracht, -wordt
dus een hulde tevens aan zijn medestrij
ders en voorgangers. Met dit dubbele doel
heeft de Kath. Wet. Ver. deze uitgave
ondernomen.
Zoo krijgen we na den zacht-melaacho-
lieken kop van Thijm met het golvend
blonde haar, het stoere kracht-beeld van
zijn jongeren tijdgenoot Schaepmap, die,
wat Thijm gezaaid had, in het zweet zijns
aanschijns bewerkte tot de toen nog verre
zege der christelijke politieke en sociale
beginselen, en die na zijn ontijdigep dood
nog leeft in ons allen.
Met Schaepman, redenaar, dichter en
politicus, wordt in één adem genoemd
de ernstige Nuyens de dorpsgeneeskeer,
die uit liefde historicus werd van katho
liek Nederland.
Dan de fiere figuur van Mgr. Zwijgen,
die ale eersite aartsbisschop van Utrecht
het herstel der hiërarchie in Nederland
belichaamt en tevens door aposto
lisch geloof en hoog-edele vroomheid de
geestelijke kracht in de katholieke be
weging vertegenwoordigt.
Zijn waardige vriend en kundige mede
helper bij de voorbereiding, handhaving
en uitvoering van zijn grootsch werk, Mi
nister (Van Bon, wordt hier mede afge
beeld. 1
Voorts Dr. Cramer en Mgr. Smits, de
eersten, die 't aandorsten de katholieke
idealen van onderwijs en organisatie te
formuleeren en ze onder de leuze: „Dieu.
et mon droit" In De Tijd dag aan dag
ander het oog van geloofsgenoot en an
dersdenkende te brengen.
Van Broere, den geestelijken vriend van
Thijm en vromen zanger der H. Eucharis
tie, die als dichter kanselredenaar, wijs
geer en «dichter van De Katholiek zijn
hooge en forache ideeën aan geestelijken
<5(8 £ngogot<m, wordt de rep.ri>-
id
ductie gegeven van 'n fijnsprekend zelf
portret, dat op een eereplaats te Warmond
de herinnering aan „het ideaal van een
seminarieprofessor" levendig houdt.
De serie wordt gesloten door de twee
Brabanders, die de eerste katholieke woor
den in ons parlement spraken en tien
tallen va,n jaren daar den taaien strijd
volhielden voor dc vrijheid van onder
wijs, de gelijkstelling der katholieken cn
een gezonde constitutioneele ontwikkeling
van onzen Nederlandsehen staat: Leopold
van Sasse van IJsseit en Luyben. Nu het
werk van Dr. J. Witlox over de Katho
lieke Staatspartij de verdiensten van deze
beide voorvechters in den breede be
schreven heeft, komen li,un portretten in
deze serie te juister tijd.
Ei* mag wel bij worden vermeld, dat het
in de bedoeling ligt, deze serie nog door
andere portretten van katnolieke Neder
landers van beteekenis te laten volgen,
zcodat we ten slotte een complete popu
laire ieonograpie van ons voorgeslacht zul
len rijk zijn, wat tot versterking van ons
eigen katholiek bewustzijn weer moet die
nen. 1
Van een moeras en een
kikvorsch.
Een antwoord op het adres met toelieh
t-ende memorie, gericht aan tóe Tweede
Kamer dep Sta ten-Generaal door den Bond
van Distillateurs en Likeurstekers in Neder
land, door D. van Krevelen, secretaris van
den Nationalen Bond voor plaatselijke
kt-uz, is onder tóen titel: „Van een moeras en
oen kikvorsch" verschenen.
Het maandschrift Boekenschouw
onder hoofdredactie van P. A. B. H. Gielen,
behelst den volgenden inhoud:
Twee boeken over Dante's Vita Nuova.
Het eene van A. H. J. van Delft, vormt het
eerste deel zijner D a n t e-v erklaring,
het ander is een studie door Dr. Is. van
Dyck. Kennis nemen van de inzichten der
beide heeren wordt ruimschoots beloond.
Het artkel „De Haagsche P ost",
betoogt dat dit weekblad geen passende loc-
tuur is voor onze geloofsgenooten.
Van tóe Eransohe leestafel. Wat anderen
schrijven. Nieuwe letteren. Varia. In eigen
kring zijn tóe gewone, zeer leerrijke rubrie
ken.
Het Schild, Apologetisch maand
blad, onder redactie van Prof. Dr. Tb. van
üppenrany Driebei gen, geeft den pauselij-
ken oTnv.end'brief over het herstel van <len
viede op Ohristelhhen grondslag, waardoor
in bet licht wordt gesteld hoe de Katho
lieke Kerk op alle wijzen de ware liefde der
menschen en volken onderling tracht te be
werken.
God en Godsdienst. Uit Tiidsehriften-
en Boekbespreking ziin de verdere hoofd
stukken in dit zeer interessante tijdschrift.
Landsche liederen is de titel
van een keurigen verzenbundel door Joiz.
Devoght. versierd met platen van Edw.
Peliens, 11.-K. Boekcentrale. Wat de dich
ter ons aanbiedt is„e e n k 1 a i e klank
in 't groot orkeat van 't leve n".
Viaamsche dichters moeten volop in den
taalstrijd staan, „zü zijn de koppigste kop
pen van 't land. Men knelt er geen recht of
het springt uit den band. in 't Kempen-
land." Meteen weten wii dus dat Joz.
Devoght een Kempenaar is. Behalve het
tweede gedicht (en er ziin er 150) treffen
wij er nochtans geen strijdliederen in aan.
Nu vooral de nood zoo groot is in Vlaan-
derland verbaasd ons zulks in hooge mate,
vooral daar bij er zelf op wijst, dat „vreem
de ratten den buit beloeren'' en het voor
niemand een geheim meer i? dat België als
vazaltaat aan den Zuiderbuur is overge
leverd. Devoght bereikt nog niet de dichter-
hoogte van René De Clerca of Willem
Uijssels. hoewel hii ziine indrukken in het
rythme van het vers vaak klaar weet uit te
spreken.
Zoo b.v. De Reuzeneik: „Grauw van bast
en groen van blaren, reuzeneik wie raadt
uw jaren? Stevig houdt ge uw dikgeknuist
takkenbosch in vaste vuist", enz.
Zijne Waienhederen (door Walen ziin be
doeld de Kempische werklieden die bij
Lente. Zomer en 11 er 1st gaan werken bü de
boeren in de Walen), vertolken uitstekend
de misères, van die Viaamsche werkossen.
Luister maar even naar de weeklacht van
„De oud© pikker."
'k Word stijf en stram, heb sneê no eb
[zwier,
ze is daverwaat mijn pik,
de hemel lijkt een ovenvier.
op 't stuk is 't dof, ik stik.
En rust ik wat. 't is rijd verlet
dien 'k niet verhalen kan
och, moetens is een dure wet
voor menig walenman.
Eens ging het spelend op het stuk,
geen kon zijn man zoo staan,
mu hoor 'k ze gibbren: „oude kruk"
en pikkel achteraan.
En was 't niet voor mijn winterkost
ik gaf den brui dervan.
want van een appel voor den dorst -
droomt nooit ©en walenman.
Dit ha miin honderste termijn
dlien 'k in de walen doe,
en laat het nu mijn laatste zijn
wat geef ik er aan toe?
Wat God bewaart is wel bewaard,
met zin of tegen zin....
mijn maaier heeft ziin zeis gebaard,
hii hale mü maar inl
Frisch en levendig ziin die landsche
liederen over het algemeen, dat zijn
trouwens de kenmerken ivan de jonge
Vlaamsohe litteratuur, die daarom vooral in
Holjand graag wordt genoten.
DE KATHOLIEKE ILLUSTRATIE
bevat deze week het volgende:
PLATENMr. L. G. Kortenhorst.
woelingen in Ierland. Groote Nationale mo-
forwedstrijd. Tentoonstellingin e'en, kerfc
Jhr. Mr. van Nispen tot Sevcnaer. De
dood van den H. Stephanus. De jeugdige
martelares, Die Heghe-sanghers te Maas
tricht. De begrafenis van Z. E. Kardinaal
Amette, aartsbisschop van Parijs (4 foto's).
H. M. de Koningin op de kaasmarkt te Alk
maar. De H.Ed.Gestr. Heer B. Th. C. Strae-
ter. September in Artis (2 foto's). Met
eercteekemen beladen. Rad-io-Scheveningen.
Vroeger en nu, 8 teektnimgen van Jan Wiegman.
TEKST. Mr. L. G. Korten-horst, door L. van
Aken, Ord. Praem. Leola's erfenis, roman
door Gharles Garvice. Een moeilijke keus,
door H. B. van der Sande. De lente en de
dood, door Vincent Cleerdin.
HET NLt.li vvE GEBAAR.
De goede gewoonte van wielrijders, mo*
torrij eters en automobilisten, om door 'fi
uitsteken van de hand aa-u te geven, wel
ke richting ze willen nemen bij kruis
punten en ingewikkelde verkeerswegen
of wanneer ze hoeken van straten om
gaan, wint meer en meer veld.
Dit brengt ons een nieuw gebaar»
schrijft Ari in de „N. Crt." Het word#
bij degenen, die het principieel volhou
den, een karakteristieke beweging. Men
herkent onmiddellijk in de fietsers of zet
een gezagspositie bekleeden in het cLar
gelijksch leven of niet.
Zoo wijzen militairen en oud-militairen
en cude oordate pleegzusters, of het een
bevel is. Ze steken ostentatief en drif
tig hun hand uit met uitgespreide vin
gers, als een bedreiging van „rijd me niet
in den weg', en je kunt je gerust op een
hartig woordje voorbereiden, als er on
danks hun korte krachtige aanwijzingen
toch eens iets mocht geoeuren.
Bakvisschen daarentegen zwaaien
speelseh haar arm in de hoogte, of ze
iemand toewuiven of nog met een spring
touw draaien, en wenken meer uit vrien
delijkheid, zeker als ze zijn dat ze
zelf overal doorkomen, en uit beleefdheid
tegenover wat er zooal in den stroom
achter haar voor stumperachtigs mocht
schuilen.
Dorre ambtenaren wenken, ala strenge
verkeersagenten.
Stumperige juffertjes dio iern^uwnp.
nood een hand van het stuur durven los
laten, gebaren als drenkelingen, en haar
schuchtere schutterige beweginkjes gelij
ken op angstkreten als: „Hoe kom iJc
er door" en hulpgeschrei als „Pas toch
op voorme."
Jonge motorrijders wenken sportief en
krachtig met een beweging van fairplay
tegenover de arme, onbenullige fietsers
en met de zelfbewustheid van: „mij kan
niets gebeuren."
Bonafide chauffeurs wijzen beleefd en
rustig, aLs bedienden die hun werk ken
nen en hun vak verstaan.
O.Weeërs, die zelf aan het stuurrad
zitten, hangen goedgunstig een slappe,
opvallend geschoeide hand buiten den wa
gen met een zieker dédain voor alles, wat
zich op den weg bevindt en een air yan:
„Je moet zelf maar opletten en naar me
uitkijken."
Auto besturende dames doen het met
een zekere koketterie, die tegelijk de aan
dacht op de bestuurster vestigt.
Bestuurders van vrachtauto's, dio als
oorLogstanks door de stad donderen, wen
ken met datzelfde luidruchtige grove ge
baar, waarmede ze vroeger: „Pas ter op"
schreeuwden.
Jongelui die heel goed fietsen en zich
op bun rijwiel volkomen vertrouwd voe
len in eiken verkeersknoop wenken zelden)
of nooit, maar dragen van aties de ver
antwoordelijkheid zelve en zorgen, dat ze
goed opletten.
Jongens met bakfietsen en manden op
het s tuur, wenken ook nooit, maar imitee-
ren claxons en rijden heel bruut overal
doorheen zonder zich aan iemand to
storen.
En dan zijn er nog van die domme
goedwilligen, die nooit zeker van hun ge
baar zijn en nooit weten met welke hand
of arm ze moeten gebaren, die nooit we
ten of ze waarschuwen of bevelen moeten,
nu eens aanwijzen hoe ze zelf willen gaan,
en dan weer hoe ze graag hadden, da.t een
ander ging.
Deze menschen zijn gevaarlijker dan
alle razende boodschappenjongens met el
kaar, omdat ze soms met hun gebaar de
menschen juist in het gevaar wijzen. Ze
manen het verkeer nog gevaarlijker dan
het voor de uitvinding van het nieuwe
gebaar ooit is geweest.
Te Ter wis pel (FrieslJ, is Woensdag
avond d© ongeveer 40-jarige landbouwer
H. L. de J. in een sloot dicht bij zijn woning
verdronken gevonden. De oorzaak van hek
ongeval is onbekend.
Bij een executie-verkoop voor schuld
in een perceel aan de Nieuwstad t® Weeep,
hebben onreeelmatïghetóen piaats gehad.
Een helper van den deurwaarder Hars-
ba gen, een zekere SL uit Bus9um had ook
eenig gerei gekocht. Doch toen bij het ge
kochte bij elkaar pakte, na.in hü meer mee
dan hem toekwam. De politie heeft op het
meerdere, dat een waarde beeft van onge
veer 1000. beslag gelegd. St.. die het feit
erkende, is voorioopig op vrije voeten ge
laten,
