EERSTE BLAD L
BINNENLAND
Indrukken van den dag
UI&gSD&Q 82 ÜÖT0EEH iiS®
44ste JAARGANG No 15260
PER KWARTAAL I 3.25
PER WEEKf 0.25
FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.571/,
NASSAULAAÜ 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIÊN 35 CENTS PER REGEL
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
DE AMBrENAAH EN 'T STAKINGSRECHT
1920, HET STAKINGSJAAR.
Heeren- en Jongenskieeding
"^SALARISSEN VOOR GEMEENTE-
PERSONEEL.
RECHTSCHE SAMENWERKING.
Binnenlandsch Nieuws.
Na de staking bij P. en T.
DE KEGEEfilNG EN DE STAJKEBS.
AARLEMSCHE COURANT
DE AWNSfEMeKTSPKyS BESRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN t
BUREAUX:
Oil nummer bestaat uit 2 bladen
105.
WANTROUWEN.
Het jongste nummer van Het Patroonblad
(officieel orgaan van de R. K. Werkgevers-
vereeniging) had weer eens een van die objec
tieve beschouwingen, welke wij altijd met zoo
veel belangstelling lezen, waarin n. m. den eigen
standgenooten zoo onverbloemd de waarheid
wordt gezegd.
Met te meer interesse namen wij er van ken
nis, omdat het onderwerp verband hield met
onze beschouwingen, welke wij eenige weken
geleden naar aanleiding van het Italiaansche
arbeids-conflict publiceerden.
De schrijver heeft het over het bij de werk
lieden bestaande wantrouwen tegen de patroons,
De heerschende en dreigende malaise in de
industrie moge velen verontrusten; het latehde
verzet van de modern georganiseerde arbeiders,
mokkend over de verloren haven- en bouw
vakstaking, maant tot voorzichtigheid. Maar
bedenkelijker dan dat alles is het, ook bij onze
katholieke werknemers onmiskenbaar waar
neembare wantrouwen in de werkgevers.
„Deze kunnen nog zoo redeneeren als zij
willen, om b. v. te betoogen, dat hunne industrie
zware tijden doormaakt, dat loonsverhooging
of verzwaring van andere lasten haar ten on
dergang dreigen te voeren, dat de concurren
tie niet meer is vol te houden, dat er geen of
niets beteekenende winst te maken is, te
genover dat alles, zelfs tegenover cijfers en
bewijsstukken staan de werklieden, en vaak
ook hun leiders, zoo wantrouwig, koesteren
zij zooveel achterdocht, dat zij hunne tevoren
vaststaande meening in den regel niet prijs
geven of zelfs -geschokt gevoelen
„Zóó eerlijk en oprecht kunt gij uw zorgen
over de toestanden en de toekomst van uw
bedrijf niet uitspreken, hoeren werkgevers,
zóó overtuigend kunt gij niet praten, dat de
werkman van dezen tijd u gelooft. En als hij
tegen uw argumenten en cijfers niets meer weet
in te brengen, dan zal hij misschien zwijgen,
maar u gelooven, maar zijn practijk daardoor
laten beinvloeden, dat niet. Wanthi'
vertrouwt de zaak niet
Aldus geeft de schrijver in het Patroonsblad
een stemming weer, die inderdaad met het
oog op act noodzakelijk wederzijdsche ver
trouwen Dy uitvoering der collectieve arbeids
contracten V- ontrustend -lukt.
Het doet eenter goed atn, dat in dit blad
ran werkgevers niet eenzijdig de schuld op
de werknemers wordt geladen, maar eerlijk
ie hand in eigen boezem wordt gestoken
De schrijver geeft een historische uiteenzetting
hoe dit wantrouwen is ontstaanzoo dikwijls
hebben de werkgevers vroeger bij een eisch
om loonsverhooging geroepenhet kan niet
terwijl later het tegendeel bleek, dat de werk
lieden nu niet meer bang worden, wanneer
zij hooren roepen de wolf komt!
„En als, niettegenstaande de sombere schil
dering der toestanden in de industrie, ongeacht
de zwarte voorspellingen, waarmede men ge
tracht had de arbeiders tot matiger eischen
te bewegen, naderhand de nijverheid of het
betrokken bedrijf kerngezond bleef en toenam
in bloei en omvang, dan dachten de arbeiders
opnieuw en voor de zooveelste maalZe moe
ten ons nog meer met hun praatjes aan boord
komen. Ze hebben ons iets willen wijsmaken
Onthouden voor nu en nog eens!"
En dan is er nog iets.
„Tijdens den oorlog heeft menig industrieel
een goede kans gehad en schatten verdiend,
is er zelfs „mensch door geworden." En die
gunstige wijziging in hunne financieele positie
of de aanwas van hun fortuin is door de mees
ten hunner niet onder stoelen of banken ge
stoken. Er wordt door menig „nouveau riche"
een weelde ten toon gespreid en op zóó grooten
voet geleefd, dat de werkman zich fabelen
droomt over zijn bezittingen, terwijl hij zelf
maar steeds de duurte als een blijvende be
dreiging ziet voortbestaan. En de meening
vat post bij hem, dat die weeldebron onuit
puttelijk is, dat de verlangde loonen, als de
industrie ze thans niet kan opbrengen, nog
wel kunnen afgenomen worden van de ontzag
lijke winsten der oorlogsjaren, en dat het zelfs
nog r.iot zoo erg zou wezen, indien mijnheer
de patroon geen auto meer had en geen heele
maand kon gaan doorbrengen in de centra van
luxe en geldverspilling. In alle geval, zoo denkt
hij, is ons nooit iets extra toegestaan in de vette
jaren dus moet de patroon ook maar het on
gemak dragen van de magere jaren, die volgens
zijne bewering nu zouden zijn aangebroken
als 't waar is!
jf"51 overdrijving in die redeneering.
i j ufhh 8e°i'ganiseerde arbeiders het ver
leerd hebben de eerste de beste bewering der
patroons, als zou de industrie door hoogere
loonen e. d. over den kop gaani voor
munt aan te nemen, dat lijkt ons verklaarbaar
en niet steeds ongegrond."
Men zal moeten toegeven, dat hier ronduit
en eerlijk gesproken wordt en ook, dat voor het
aangeduide euvel zoo spoedig mogelijk gene
zing moet worden gezocht. Maar deze is er toch,
zal menigeen met ons reeds bij het lezen van
bovenstaande hebben gedachtde statuten
van den R. K. Centralen Raad van Bedrijven
geven toch uitkomst
En inderdaad verwijst de redactie van het
Patroonsblad daarnaar, met name naar het
artikel der statuten, waarin bepaald wordt dat
wanneer een bepaalde arbeiderseisch door de
patroons niet wordt ingewilligd, op grond, dat
het bedrijf de loonsverhooging niet kan dragen,
de bedrijfsraad de macht heeft een onderzoek
te eischen. Men kan dan het overleggen van
een accountantsrapport over de balans en over
de winst- en verliesrekening van een of meer
ondernemingen vergen.
Wij voor ons meenen, dat hier inderdaad een
probaat middel schuilt. Maar wij willen twee
vragen herhalen, die wij reeds eerder bij het
schrijven van onze artikelen over het Italiaan
sche arbeids-conflict, stelden, n.m. deze
Waarom hooren wij zoo weinig over den invloed
der statuten van de R. K. Bedrijfsraden
Voor menigeen, voor menigen werkman voor
namelijk, heeft 't den schijn, of al die beloften,
dat omzetten van den kapitalistischen bedrijfs
vorm in een van solidariteit tusschen patroon
en werkman, enkei op papier bestaan En
waarom wordt er door den machtigen katho
lieken patroonsbond zoo weinig werk van ge
maakt, om het idee der bedrijfsraden ook
door hun niet-katholieke collega's te doen
overnemen
Nu men er van overtuigd is, dat hier
een middel ligt om langs geleidelijken weg tot
een noodzakelijke wijziging van het kapitalis
tische productiestelsel te komen, laat men het
dan ook toepassen, nu het zoo kookt en bruist
onder den Europeeschen bodem
Van stakingsrecht bij den ambtenaar kan
nooit sprake wezen. Zijn werkgever immers, ris
Staat, is niet iemand die winst beoogt, zooals
de particuliere, werkgever, maar die het bedrijf
uitoefent in 't algemeen belang. Dat bedriji
oefent de Staat uit, omdat geen particulier ii.
staat zou zijn het naar behooren uit te oefenen.
Zoo staat het ook met de Posterijen en de Tele
grafie. Particuliere exploitanten zouden die be
drijven er reeds lang aan hebben gegeven, we
gens den te wijdvertakten omvang dien ze hebben
aangenomen en vooral, omdat ze een nadcelig
saldo opleveren.
Staat de Staal er als werkgever heel anders voor
dan de particuliere werkgever, ook de staatsamb
tenaar is een heel ander man dan de werknemer
bij het particulier bedrijf.
De ambtenaar is de uitvoerende hand der
overheid, waardoor de arbeid in het algemeen
belang wordt mogelijk gemaakt.
Een ambtenaar, d. w. z. een werknemer in
Overheidsbedrijf, mag dus evenmin staken ais
een minister of een lid van den Raad van State,
omdat zij hun sadaris niet hoog genoeg achten.Al
is hier een verschik in den graad, in wezen zot
het staken van eenige ministers bijv. hetzelfde
zijn als we thans voor een deel bij P. en T. heb
ben gehad.
Elk regeeren wordt onmogelijk, zoodra een re-
gecring op haar ambtenaren geen staat meer kan
maken. We zeggen elke regeering. Het komt er
niet op aan wie regeert, noch welke regeerings-
voria er in het land is.
De stakers bij de P.en T. mogen waarlijk wel
blij wezen, dat zo hun onbezonnen avontuur niet
in Sovjet-Rusland hebben uitgehaald. Wellicht
zouden ze het dan niet hebben kunnen navertel
len.
Een langdurige staking bij de P. en T. zou de
cconomischen ondergang van 'n geheel volk kun
nen tengevolge hebben.
Dit begreep in Frankrijk de vroegere socialist,
minister Briand, toen hij het spoorwegpersoneel,
ook dat van particuliere maatschappijen zijn sta
kingsrecht ontnam. Hij deed dit met een beroep
op den stelregel, dat de belangen van het alge
meen nooit mogen opgeofferd worden aan die
van het individu.
Dit begreep ook onze regeering in 1903, die het
staken der spoorwegmannen strafbaar stelde,
juist op grond van het algemeen belang.
Nog dit. Als de ambtenaar het recht had om te
staken, dan is er niet veel scherpzinnigheid noo
dig om in te zien, dat hij feitelijk van dienend
deel der overheid, wat hij uit den aard der zaak
is, de absolute overheid zou worden, waardoor
regeeren tot de onmogelijkheden zou gaan be
lmoren.
Dat de minister van Binnenlandsche Zaken on
wrikbaar op zijn standpunt bleef staan, dat hij
onverbiddelijk den eisch handhaafde om weer
aan het werk te gaan, was zeer juist gezien.
Daardoor toonde hij duidelijk de waarheid
aan, dal de staking bij een deel van het perso
neel der P. en T. geen conflict was, zooals men
herhaaldelijk in het particulier bedrijf kan zien;
dat hier wij citeeren de woorden van den
minister zelf geen sprake was van twee ge
lijkwaardige partijen.
Gelijk men zich zal herinneren, heeft de So
cialist Stenhuis, de voorzitter van het Neder-
landsche Vakverbond indertijd dit jaar als hel
slakingsjaar ingeluid.
Hoe het met die eindelooze stakingen is afge-
loopen? Ze zijn zooveel „vergissingen" gebleken.
Immers:
De Iransportarbeidersstaking mislukte en
bracht armoede en ellende aan de stakende ar
beiders.
De bouwvakarbeidersstaking mislukte en hield
slechts den bouw van arbeiderswoningen tegen.
De cartonbewerkingsstaking In de provincie
Groningen werd na 14 weken van strijd verloren.
De resultaten voor de arbeiders zijn allerbe
droevendst. De onverstandige leiding der mo
derne vakbeweging bezorgde deze nederlaag op
nederlaag.
Het jaar 1920 zou een stakingsjaar zijn....
Alle groote stakingen door de rooden op touw
gezet, mislukten.
Hun yakvereenigingen gingen achteruit in le
dental.
De strijdlust verflauwde, zoodat zelfs de pro
teststaking tegen de „knevelwet" totaal misluk
te.
Inplaats van een jaar vol van glorierijke over
winningen, yan groei .voor de moderne vakbewe-
UW ADRES VOOR
is en blijft het welbekende Amster-
danasche 2e Hands kieeding magazijn
alleen gevestigds
BARREVOETESTRAAT 15 te Haarlem
Aanbevelend: J, VAN DAE3.
ging, werd 1920 een jaar van smadelijke neder
lagen en van achteruitgang van het N. V. V. in
ledental.
De conclusies van het rapport der Staats
commissie in zake de salarissen voor Gemeente-
persontel, welk rapport zooals we gisteren
meldden, verschenen is, luiden als volgt:
Conclusie 1. Het is nooaig, dal voor het per
soneel in dienst der gemeenten wettelijk worde
vastgesteld een minimum-salaris, een minimum
aantal periodieke verhoogingen, een maximum
aanlal jaren, waarna die verhoogingen moeten
worden toegekend.
Conclusie 2. Het is billijk en noodzakelijk, dat
door het Rijk aan de gemeente worde ver
goed, le de helft van de jaarwedden van de
burgemeesters, van de secretarissen, van de
jaarwedden van een wettelijk minimum van
ambtenaren ter secretarie en van de politie en
2e. de volledige jaarwedden van de ambtenaren
van den Burgerlijken Stand en van het perso
neel uitsluitend bij den Burgerlijken Stand
werkzaam. Voor het geval dit personeel tot het
secretarie-personeel behoort en niet uitsluitend
werkzaam is aan den Burgerlijken Stand, worde
vergoed ten volle dat deel van het salaris, dat
zij genieten als ambtenaar van den Burgerlijken
Stand en voor de helft dat deel van het salaris,
dat zij genieten air ambtenaar ter secretarie.
Conclusie 3. De salarissen moeien toegekend
worden zonder eenige inhouding of korting
voor pensioen.
Conclusie i. Voor het bepalen van het loon
komen als grondslagen in aanmerking: a. ei
schen van bekwaamheid e.d. bij aanstelling; b.
dienstprestatie; c. geen andere grondslagen.
Het salaris zij voldoende om er met een ge
zin behoorlijk van te kunnen leven, mits de
betrekking den geheelen mensch vordert.
Conclusie 5. Het is noodzakelijk tal van klei
ne gemeenten samen te voegen. Het is als nood
maatregel wenschelijk, waar mogelijk, het bur
gemeestersambt met dat van secretaris te ver
eenigen. De vereeniging moet alleen kunnen
plaats hebben in gemeenten, die niet meer dan
3000 inwoner» .'\„.,ben. Zoolang kleinere ge
meenten nog niet vereenigd zijn tot één gemeen
te, is het wenschelijk, dat burgemeester, secre
taris en ontvanger, dezelfde functies in niet
meer dan twee gemeenten vervullen, mits de
bevolking van geene dier gemeenten 3000 zielen
te boven ga en liaar gezamenlijk zielental 5000
niet overtreft. Mede geidt dit voor tal van an
dere functies.
Conclusie 6. De salarieering van de diverse
categorieën van gemeentelijk personeel zij niet
voor alle gemeenten gelijk; differentieering be
hoort plaats te hebben. Daarbij wordt het
stelsel-Stork ten aanzien van alle categorieën
van gemcentepersoneel gevolgd.
Een indeeling in 3 klassen is hoven een in
deeling in 5 klassen te verkiezen. De aftrek
per klasse mag niet meer dan 4 pet. bedragen.
Dit geldt ook voor de werklieden.
De classificatie worde ieder jaar herzien, zoo
mogelijk in overleg met de commissie, bedoeld
in conclusie 20, en met de salaris-commissie
voor de burgerlijke Rijksambtenaren.
Conclusie 7. Bij Ilet vaststellen van de loon
schalen worde uitgegaan van het minimum-sa
laris, toe te kennen aan den laagstbezoldigden
ambtenaar of werkman en de salarissen (loo
nen) van hoogere ambtenaren of werklieden
moeten worden opgebouwd op dat minimum-
salaris.
Conclusie 8. Tusschen de salarieering van
Rijks- en'Gemeenlepersoneel besta verband voor
zoover vergelijking mogelijk en gewenscht, of
zelfs noodzakelijk is.
Conclusie 9. Er dient ernstig naar te worden
gestreefd om bij een bezoldiging, die den amb
tenaar .(werkman) in staat stelt behoorlijk met
zijn gezin te leven, de verschillende toeslagen,
vergoedingen en emolumenten te doen verval
len. Waar zulks onmogelijk is, dienen zij tot
een minimum-aantal te worden teruggebracht.
Wanneer bijzondere kleeding door den aard
van het bedrijf wordt vereischt, zooals b.v. het
verplicht dragen van uniform, dient deze boven
het loon en onafhankelijk daarvan te worden
verstrekt.
Vergoedingen behooren niet gegeven te wor-
den.
Voor verplichte ambtswoning kan de geschat
te huurwaarde van die woning van het loon
worden afgetrokken of 10 pet. van het minj-
mum-salaris, ter keuze van den betrokken
ambtenaar. Het verstrekken van toeslagen of
emolumenten mag geen invloed hebben op het
loon.
Conclusie 10. De betrekking van burgemees
ter kan thans niet meer worden beschouwd uit
sluitend als een eere-ambt. Vordert het ambt
den geheelen persoon, dan zjj de bezoldiging
zoodanig, dat zij den burgemeester in staat stelt
er behoorlijk van te leven.
Conclusie 11. De opdracht aan de Staatscom
missie moet zoo opgevat worden, dat ook het
tijdelijk los en reserve-personeel daaronder valt;
een maximum-loon worde daarvoor vastgesteld
en zij in het algemeen gelijk aan dat van het
vast aangestelde personeel.
Conclusie 12. Voor overwerk, voor Zondags-
arbeid, voor arbeid op verlof- of feestdagen
worde 200 pet betaald;
c. voor Zondagarbeid, vallende buiten den
werkrooster, worde 200 pet. betaald;
d. voor arbeid op algemeen erkende feestda
gen worde 200 pet. extra betaald.
Conclusie li. Bevordering in salaris moet
perodiek geschieden. Het maximum-salaris moet
op uiterlijk 50-jarigen leeftijd en in iederen
rang in hoogstens 10 jaren bereikt worden. Met
gezinsvorming worde rekening gehouden, zoo
dat de verhoogihg van salaris in de eerste ja
ren in sneller tempo of met hoogere bedragen
dient te geschieden. Het stelsel van periodieke
verhoogingen dient ook toegepast te worden op
de werklieden. Het maximum van loon in de
groep, waarin zij ingedeeld zijn, worde bereikt
in 4 jaren, onafhankelijk van leeftijd. Bevorde
ring in rang moet niet automatisch geschieden.
Het zoogenaamde overlapstelsel verdient aan
beveling. Bij bevordering in rang worde het
naast-hoogere salaris toegekend.
Conclusie 15. Bij overgang van een ambte
naar in dienst van een andere gemeenle moe
ten de dienstjaren, in de cene gemeente in het
genot van salarieering volgens dezelfde loon
schaal doorgebracht, medetellen bij de bepa
ling van zijn salaris en voor de periodieke ver
hoogingen in de andere gemeente. Wanneer die
overgang gepaard gaat met verhooging van
rang, terwijl het minimum-salaris in dien rang
lager is dan het genoten salaris in den lageren
rang in de vorige gemeente, zal zijn salaris door
toekenning van de daartoe vereischte perio
dieke verhoogingen gesteld moeten worden op
minstens het bedrag hetwelk in de loonschaal
van dien nieuwen rang onmiddellijk volgt op
het bedrag, hetwelk hij in de vroegere gemeen
te genoten heeft. Voor de werklieden moeten
ter zake dezelfde bepalingen gelden als voor de
ambtenaren.
Conclusie 16. Als minimum-leeftijd voor een
tijdelijke aanstelling als gemeente-ambtenaar
gelde 16 jaar, voor een vaste aanstelling 18
jaar. Voor gemeente-werklieden gelde dezelfde
bepaling. Op 21-jarigen leeftijd moet het mini
mum-salaris van de groep, waarin de ambte
naar ingedeeld wordt, toegekend worden.
Conclusie 17. Wenschelijk is ook het maxi
mum te bepalen voor den hoogsten rang. De
mogelijkheid worde evenwel opengelaten om
hiervan voor sommige gemeentebetrekkingen af
te wijken. Het bedrag, dat boven het vastgestel
de maximum voor die betrekkingen moet wor
den toegekend, worde bij afzonderlijk besluit
vasfgesU id.
Conclusie Een afzonderlijke loonschaal
voor iedere rang of iedere functie is niét
wenschelijk. De voorkeur verdient de rang
schikking van het gemeeniepersoneel in groepen
en het vaststellen van een loonschaal voor elke
groep. Ambtenaren met denzelfden titel of rang
kunnen in verschillende loonschalen werden ge
bracht.
Voor de werklieden zal de indeehng in 6
groepen moeten geschieden, te weten:
a. werklieden zonder vakkennis;
b. werklieden met eenige routine;
c. werklieden met vakkennis;
d. werklieden met bijzondere vakkennis;
e. voorlieden met bijzondere vakkennis.
Conclusie 19. Voor de politie dient bij de
eerste aanstelling geen geheel andere maat
staf te worden aangenomen dan voor andere
ambtenaren; wel moet uiteraard bij het indee-
len der polilie-ambtenaren in de vast te stellen
loongroepen met den bijzonderen aard van hun
ne werkzaamheden worden rekening gehouden.
Conclusie 20. De Staatscommissie acht het
gewenscht, dat ook voor de gemeente-ambtena
ren een permanente salariscommissie wordt in
gesteld, zooals voor de Rijksambtenaren is ge
schied. De taak dier commissie zal in de voor
stellen moeten worden omschreven.
Het is gewenscht, dat deze commissie met de
salariscommissie voor Rijksambtenaren overleg
pleegt, waar belangen van Gemeente- en Rijas-
ambtenaren samengaan.
Naar de „Tijd" verneemt hebben een paar le
den der linkerzijde hun stem uitgebracht op den
Katholieken candidaat voor het commies-grif
fierschap der Tweede Kamer, terwijl eenige le
den der Christelijk-Historische partij den li
beraal zouden heben gesteund.
Dit laatste zegt het R.K. blad, zal ongetwy-
feld een pijnlijken indruk in den lande maken,
en wijst er op, dat er in het plegen van overleg
tusschen de drie leiders der drie rechtsche groe
pen in het Parlement wellicht iets hapert. Voor
zoover dit het geval mocht wezen, is het niet
van gering belang daarin verbetering te brengen.
„Indien dan ook de mededeeling die tot ons
kwam, dat a.s. Woensdag Mr. Kooien voor het
Kamerpresidium zal worden aangewezen, zal
blijken juist te zijn, vertrouwen we dat dit zal
geschieden met volkomen instemming der drie
Christelijke groepen.
„Voor de kiezers in den lande is het toch al
lerminst een onverschillige zaak, dat de goede
verstandhouding tusschen de rechtsche partijen
waardoor in den loop der jaren zulke schoone
resultaten op politiek terrein te. danken zijn
ongerept worde gehandhaafd."
STEUN AAN GROOTE GEZINNEN.
De Directies van de Ned. Gist- en Spiritus-,
Olie- en van de Lijm- en Gelatinefabriek te
Delft, verklaarden zich In 't voorjaar bereid
mede te werken tot vorming van een vereeniging
buiten de fabrieken staande, die ten doel zou
hebben, het verieenen van steun aan groote ge
zinnen, met de bedoeling dat tot deze vereeni
ging ook meerdere werkgevers zouden kunnen
toetreden.
De voorbereiding tot het stichten van een ver
eeniging als bovenbedoeld, is thans zoover ge
vorderd, dat kan worden medegedeeld, dat
hoogst waarschijnlijk de volgende regeling zal
worden aangenomen:
Aan hoofden van gezinnen waar meer dan drie
kinderen zijn beneden 16 jaar, zal maandelijks
een toelage worden gegeven van fl per week
voor elk kind van af het vierde.
liet hoofd van een gezin moet een bepaalden
tijd in dienst zijn bij denzelfden aangesloten
werkgever.
De inkomsten der vereeniging zullen bestaan
uit stortingen der leden-werkgevers en wel een
vast bedrag per werknemer, mits deze een be
paalden tijd in dienst van den aangesloten werk
gever zij, onverschillig of de werkman al dan
niet een gezin heeft.
Gerekend zal worden, dat deze vereeniging op
15 Juli 1920 is werking is getreden, zoodat van
dien datum af de toelagen gegeven zullen wor
den.
Aan het postkantoor te Amsterdam ia
Maandag zeer hard gewerkt aan de op
ruiming van den achterstand. Maar er
valt nog heel wat te doen. De kooien voor.
de aangeteekende stukken liggen tjokvol,
daarachter ligt nog menige ongesorteerde
zak. Op het bureau van aankomst is men
er in geslaagd orde te brengen in den
chaos van Zaterdag, zoodat liet werk
thans meer geregeld kan vlotten. Van de
gewone stukken wordt de voorrang ge
geven aan brieven on briefkaarten; deze
worden na de voorsorteering het eerst af
gewerkt voor de bestelling en gaan dus
het, spoedigst uit. De eerste bestelling;
Zondagochtend was bijzonder zwaar, door
dat Zondag een flinke hoeveelheid was
gereed gemaakt, naar gelang weder een
voldoend aantal stukken zal zijn afge
werkt, gaat een volgende bestelling uit.
De directeur hoopt Woensdag door den
achterstand heen te komen. Tot zoolang
is uiteraard ook van de nieuwe poststuk
ken de geregelde bestelling binnen den
gewonen tijdsduur niet verzekerd.
In de bureelen der expeditie is de toes
stand gunstig.
De bureelen kwitantie en pakketpost,
waarvan de afdeelingeu aankomst te Am.
sterdam waren gesloten, zullen uiterlijk
heden, Dinsdag, wederom normaal wer
ken. De sluiting van deze aldeelingen zal
dan worden opgeheven.
Aan het telegraafkantoor was de ach
terstand in te verzenden telegrammen Za
terdagnamiddag ingehaald; de achterstand
in de te bestellen telegrammen was Za
terdagavond opgeruimd. De dienst d-aar
gaat dus weer den gewonen gang.
Het Dage Lijk seh Bestuur van den Bond
van Inspecteurs van Gemeentelijke Po
litie in Nederland heeft, in verband met
bovenstaande motie van het Ilageüjksch
Bestuur.. .van den Algemeenen Bond van
Politiepersoneel inzake optreden van de
Politie bij P. en T-staking, dit laatste.
Bestuur opheldering gevraagd over het
z.i. dubbelzinnig advies aan de leden
van dezen Laatsten Bond gegeven en zijn
ernstigen wrevel over dergelijke dubbel,
zinnigheid yan zijn leid.lngsadviezen ge-<
uit.
EEN SPOEDIGE OPLOSSING TE WACHTEN,
De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft
Maandag een korte audiëntie verleend aan de
vertegenwoordiger» van den R.-K. Bond van P.
T. T.-personeel „Sint Petrus" en die van „Door
Plicht tot Recht", eveneens bestaande uit perso
neel van dat Staatsbedrijf. Zij kregen den indruk,
dat de Regeering zich op het oogenblik ernstig
bezig houdt met het vraagstuk der traktements-
legeling en dat spoedig de oplossing is te ver.
wachten.
DE ACTIE VAN HET R.-K. EN CHRIST.
POSTPERSONEEL.
In een vergadering, Zaterdagavond door het
Comité van Actie en Voorlichting te Amsterdam
gehouden, bracht de voorzitter, de heer Valt
Lingen een hartelijk woord van dank aan alli
die getrouw hun plicht hebben volbracht, voor;
aan hen, die op vergaderingen dikwijls critiseer.
den, doch steeds op hun post waren.
Gaarne gaf hij de aanwezigen nogmaals de ge.
legenheid zich uit te spreken, waarvan velen ge«
bruik maakten. Zelfs zij, die de scherpste cri-
liek oefenden, brachten dank aan het bestuur
voor hun leiding.
De heeren Padding, vrijgestelde van den Chr,
Prot. Bond en Robijns, voorzitter der R.-K. afd.,
wekten op om den principieelen strijd krachtig
te blijven voeren en mede te werken aan de te
voeren acties.
De beginselen verdiept, de actie zuiver houden,
dat zfj het parool.
Alle spreker» gaven ais hun meening te ken.
nen, dat clementie met de stakers diende g«<
bruikt te worden.
De voorzitter besloot de samenkomst, met tt
op te wijzen, dat de Christelijk georganiseerde:»
door hun houding het de Regeering mogelfjk
gemaakt hebben om spoedig met verbeteringen
te komen; hadden ook zij den arbeid gestaakt,
dan wat de brug verbroken.
AU du» straks anders georganiseerden komen
vertellen zoo zeide hij dat de verbetering
gen welke komen moet, vrucht is van hun rat.
letje. zegt dan, dat niet zij doch wij dat moge.
lijk gemaakt hebben,
Naar verluidt, zullen de stakers, op vermoe,
delijk een enkele uitzondering na, allen wede»
in vasten dienst genomen worden met ecu
proeftijd van 6 jaar. Dit geldt niet voor de
8 Bondsbestuursleden aan wie ontslag is aan
gezegd,
DE DIENSTBEPERKING OPGEHEVEN.
De directeur-generaal der posterijen en tele
grafie maakt bekend:
lo. dat postpakketten, kwitanties, wissels, as-
signatiën en ander handelspapier voor Ara-,
sterdam weder aan de kantoren der posterijen
worden aangenomen;
2o. dat te Amsterdam weder postpakketten
voor het binnen- en buitenland, kwitauiics enz,