EERSTE BLAD L BINNENLAND Indrukken van den dag UI&gSD&Q 82 ÜÖT0EEH iiS® 44ste JAARGANG No 15260 PER KWARTAAL I 3.25 PER WEEKf 0.25 FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALING f 3.571/, NASSAULAAÜ 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748. ADVERTENTIÊN 35 CENTS PER REGEL BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING. DE AMBrENAAH EN 'T STAKINGSRECHT 1920, HET STAKINGSJAAR. Heeren- en Jongenskieeding "^SALARISSEN VOOR GEMEENTE- PERSONEEL. RECHTSCHE SAMENWERKING. Binnenlandsch Nieuws. Na de staking bij P. en T. DE KEGEEfilNG EN DE STAJKEBS. AARLEMSCHE COURANT DE AWNSfEMeKTSPKyS BESRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN t BUREAUX: Oil nummer bestaat uit 2 bladen 105. WANTROUWEN. Het jongste nummer van Het Patroonblad (officieel orgaan van de R. K. Werkgevers- vereeniging) had weer eens een van die objec tieve beschouwingen, welke wij altijd met zoo veel belangstelling lezen, waarin n. m. den eigen standgenooten zoo onverbloemd de waarheid wordt gezegd. Met te meer interesse namen wij er van ken nis, omdat het onderwerp verband hield met onze beschouwingen, welke wij eenige weken geleden naar aanleiding van het Italiaansche arbeids-conflict publiceerden. De schrijver heeft het over het bij de werk lieden bestaande wantrouwen tegen de patroons, De heerschende en dreigende malaise in de industrie moge velen verontrusten; het latehde verzet van de modern georganiseerde arbeiders, mokkend over de verloren haven- en bouw vakstaking, maant tot voorzichtigheid. Maar bedenkelijker dan dat alles is het, ook bij onze katholieke werknemers onmiskenbaar waar neembare wantrouwen in de werkgevers. „Deze kunnen nog zoo redeneeren als zij willen, om b. v. te betoogen, dat hunne industrie zware tijden doormaakt, dat loonsverhooging of verzwaring van andere lasten haar ten on dergang dreigen te voeren, dat de concurren tie niet meer is vol te houden, dat er geen of niets beteekenende winst te maken is, te genover dat alles, zelfs tegenover cijfers en bewijsstukken staan de werklieden, en vaak ook hun leiders, zoo wantrouwig, koesteren zij zooveel achterdocht, dat zij hunne tevoren vaststaande meening in den regel niet prijs geven of zelfs -geschokt gevoelen „Zóó eerlijk en oprecht kunt gij uw zorgen over de toestanden en de toekomst van uw bedrijf niet uitspreken, hoeren werkgevers, zóó overtuigend kunt gij niet praten, dat de werkman van dezen tijd u gelooft. En als hij tegen uw argumenten en cijfers niets meer weet in te brengen, dan zal hij misschien zwijgen, maar u gelooven, maar zijn practijk daardoor laten beinvloeden, dat niet. Wanthi' vertrouwt de zaak niet Aldus geeft de schrijver in het Patroonsblad een stemming weer, die inderdaad met het oog op act noodzakelijk wederzijdsche ver trouwen Dy uitvoering der collectieve arbeids contracten V- ontrustend -lukt. Het doet eenter goed atn, dat in dit blad ran werkgevers niet eenzijdig de schuld op de werknemers wordt geladen, maar eerlijk ie hand in eigen boezem wordt gestoken De schrijver geeft een historische uiteenzetting hoe dit wantrouwen is ontstaanzoo dikwijls hebben de werkgevers vroeger bij een eisch om loonsverhooging geroepenhet kan niet terwijl later het tegendeel bleek, dat de werk lieden nu niet meer bang worden, wanneer zij hooren roepen de wolf komt! „En als, niettegenstaande de sombere schil dering der toestanden in de industrie, ongeacht de zwarte voorspellingen, waarmede men ge tracht had de arbeiders tot matiger eischen te bewegen, naderhand de nijverheid of het betrokken bedrijf kerngezond bleef en toenam in bloei en omvang, dan dachten de arbeiders opnieuw en voor de zooveelste maalZe moe ten ons nog meer met hun praatjes aan boord komen. Ze hebben ons iets willen wijsmaken Onthouden voor nu en nog eens!" En dan is er nog iets. „Tijdens den oorlog heeft menig industrieel een goede kans gehad en schatten verdiend, is er zelfs „mensch door geworden." En die gunstige wijziging in hunne financieele positie of de aanwas van hun fortuin is door de mees ten hunner niet onder stoelen of banken ge stoken. Er wordt door menig „nouveau riche" een weelde ten toon gespreid en op zóó grooten voet geleefd, dat de werkman zich fabelen droomt over zijn bezittingen, terwijl hij zelf maar steeds de duurte als een blijvende be dreiging ziet voortbestaan. En de meening vat post bij hem, dat die weeldebron onuit puttelijk is, dat de verlangde loonen, als de industrie ze thans niet kan opbrengen, nog wel kunnen afgenomen worden van de ontzag lijke winsten der oorlogsjaren, en dat het zelfs nog r.iot zoo erg zou wezen, indien mijnheer de patroon geen auto meer had en geen heele maand kon gaan doorbrengen in de centra van luxe en geldverspilling. In alle geval, zoo denkt hij, is ons nooit iets extra toegestaan in de vette jaren dus moet de patroon ook maar het on gemak dragen van de magere jaren, die volgens zijne bewering nu zouden zijn aangebroken als 't waar is! jf"51 overdrijving in die redeneering. i j ufhh 8e°i'ganiseerde arbeiders het ver leerd hebben de eerste de beste bewering der patroons, als zou de industrie door hoogere loonen e. d. over den kop gaani voor munt aan te nemen, dat lijkt ons verklaarbaar en niet steeds ongegrond." Men zal moeten toegeven, dat hier ronduit en eerlijk gesproken wordt en ook, dat voor het aangeduide euvel zoo spoedig mogelijk gene zing moet worden gezocht. Maar deze is er toch, zal menigeen met ons reeds bij het lezen van bovenstaande hebben gedachtde statuten van den R. K. Centralen Raad van Bedrijven geven toch uitkomst En inderdaad verwijst de redactie van het Patroonsblad daarnaar, met name naar het artikel der statuten, waarin bepaald wordt dat wanneer een bepaalde arbeiderseisch door de patroons niet wordt ingewilligd, op grond, dat het bedrijf de loonsverhooging niet kan dragen, de bedrijfsraad de macht heeft een onderzoek te eischen. Men kan dan het overleggen van een accountantsrapport over de balans en over de winst- en verliesrekening van een of meer ondernemingen vergen. Wij voor ons meenen, dat hier inderdaad een probaat middel schuilt. Maar wij willen twee vragen herhalen, die wij reeds eerder bij het schrijven van onze artikelen over het Italiaan sche arbeids-conflict, stelden, n.m. deze Waarom hooren wij zoo weinig over den invloed der statuten van de R. K. Bedrijfsraden Voor menigeen, voor menigen werkman voor namelijk, heeft 't den schijn, of al die beloften, dat omzetten van den kapitalistischen bedrijfs vorm in een van solidariteit tusschen patroon en werkman, enkei op papier bestaan En waarom wordt er door den machtigen katho lieken patroonsbond zoo weinig werk van ge maakt, om het idee der bedrijfsraden ook door hun niet-katholieke collega's te doen overnemen Nu men er van overtuigd is, dat hier een middel ligt om langs geleidelijken weg tot een noodzakelijke wijziging van het kapitalis tische productiestelsel te komen, laat men het dan ook toepassen, nu het zoo kookt en bruist onder den Europeeschen bodem Van stakingsrecht bij den ambtenaar kan nooit sprake wezen. Zijn werkgever immers, ris Staat, is niet iemand die winst beoogt, zooals de particuliere, werkgever, maar die het bedrijf uitoefent in 't algemeen belang. Dat bedriji oefent de Staat uit, omdat geen particulier ii. staat zou zijn het naar behooren uit te oefenen. Zoo staat het ook met de Posterijen en de Tele grafie. Particuliere exploitanten zouden die be drijven er reeds lang aan hebben gegeven, we gens den te wijdvertakten omvang dien ze hebben aangenomen en vooral, omdat ze een nadcelig saldo opleveren. Staat de Staal er als werkgever heel anders voor dan de particuliere werkgever, ook de staatsamb tenaar is een heel ander man dan de werknemer bij het particulier bedrijf. De ambtenaar is de uitvoerende hand der overheid, waardoor de arbeid in het algemeen belang wordt mogelijk gemaakt. Een ambtenaar, d. w. z. een werknemer in Overheidsbedrijf, mag dus evenmin staken ais een minister of een lid van den Raad van State, omdat zij hun sadaris niet hoog genoeg achten.Al is hier een verschik in den graad, in wezen zot het staken van eenige ministers bijv. hetzelfde zijn als we thans voor een deel bij P. en T. heb ben gehad. Elk regeeren wordt onmogelijk, zoodra een re- gecring op haar ambtenaren geen staat meer kan maken. We zeggen elke regeering. Het komt er niet op aan wie regeert, noch welke regeerings- voria er in het land is. De stakers bij de P.en T. mogen waarlijk wel blij wezen, dat zo hun onbezonnen avontuur niet in Sovjet-Rusland hebben uitgehaald. Wellicht zouden ze het dan niet hebben kunnen navertel len. Een langdurige staking bij de P. en T. zou de cconomischen ondergang van 'n geheel volk kun nen tengevolge hebben. Dit begreep in Frankrijk de vroegere socialist, minister Briand, toen hij het spoorwegpersoneel, ook dat van particuliere maatschappijen zijn sta kingsrecht ontnam. Hij deed dit met een beroep op den stelregel, dat de belangen van het alge meen nooit mogen opgeofferd worden aan die van het individu. Dit begreep ook onze regeering in 1903, die het staken der spoorwegmannen strafbaar stelde, juist op grond van het algemeen belang. Nog dit. Als de ambtenaar het recht had om te staken, dan is er niet veel scherpzinnigheid noo dig om in te zien, dat hij feitelijk van dienend deel der overheid, wat hij uit den aard der zaak is, de absolute overheid zou worden, waardoor regeeren tot de onmogelijkheden zou gaan be lmoren. Dat de minister van Binnenlandsche Zaken on wrikbaar op zijn standpunt bleef staan, dat hij onverbiddelijk den eisch handhaafde om weer aan het werk te gaan, was zeer juist gezien. Daardoor toonde hij duidelijk de waarheid aan, dal de staking bij een deel van het perso neel der P. en T. geen conflict was, zooals men herhaaldelijk in het particulier bedrijf kan zien; dat hier wij citeeren de woorden van den minister zelf geen sprake was van twee ge lijkwaardige partijen. Gelijk men zich zal herinneren, heeft de So cialist Stenhuis, de voorzitter van het Neder- landsche Vakverbond indertijd dit jaar als hel slakingsjaar ingeluid. Hoe het met die eindelooze stakingen is afge- loopen? Ze zijn zooveel „vergissingen" gebleken. Immers: De Iransportarbeidersstaking mislukte en bracht armoede en ellende aan de stakende ar beiders. De bouwvakarbeidersstaking mislukte en hield slechts den bouw van arbeiderswoningen tegen. De cartonbewerkingsstaking In de provincie Groningen werd na 14 weken van strijd verloren. De resultaten voor de arbeiders zijn allerbe droevendst. De onverstandige leiding der mo derne vakbeweging bezorgde deze nederlaag op nederlaag. Het jaar 1920 zou een stakingsjaar zijn.... Alle groote stakingen door de rooden op touw gezet, mislukten. Hun yakvereenigingen gingen achteruit in le dental. De strijdlust verflauwde, zoodat zelfs de pro teststaking tegen de „knevelwet" totaal misluk te. Inplaats van een jaar vol van glorierijke over winningen, yan groei .voor de moderne vakbewe- UW ADRES VOOR is en blijft het welbekende Amster- danasche 2e Hands kieeding magazijn alleen gevestigds BARREVOETESTRAAT 15 te Haarlem Aanbevelend: J, VAN DAE3. ging, werd 1920 een jaar van smadelijke neder lagen en van achteruitgang van het N. V. V. in ledental. De conclusies van het rapport der Staats commissie in zake de salarissen voor Gemeente- persontel, welk rapport zooals we gisteren meldden, verschenen is, luiden als volgt: Conclusie 1. Het is nooaig, dal voor het per soneel in dienst der gemeenten wettelijk worde vastgesteld een minimum-salaris, een minimum aantal periodieke verhoogingen, een maximum aanlal jaren, waarna die verhoogingen moeten worden toegekend. Conclusie 2. Het is billijk en noodzakelijk, dat door het Rijk aan de gemeente worde ver goed, le de helft van de jaarwedden van de burgemeesters, van de secretarissen, van de jaarwedden van een wettelijk minimum van ambtenaren ter secretarie en van de politie en 2e. de volledige jaarwedden van de ambtenaren van den Burgerlijken Stand en van het perso neel uitsluitend bij den Burgerlijken Stand werkzaam. Voor het geval dit personeel tot het secretarie-personeel behoort en niet uitsluitend werkzaam is aan den Burgerlijken Stand, worde vergoed ten volle dat deel van het salaris, dat zij genieten als ambtenaar van den Burgerlijken Stand en voor de helft dat deel van het salaris, dat zij genieten air ambtenaar ter secretarie. Conclusie 3. De salarissen moeien toegekend worden zonder eenige inhouding of korting voor pensioen. Conclusie i. Voor het bepalen van het loon komen als grondslagen in aanmerking: a. ei schen van bekwaamheid e.d. bij aanstelling; b. dienstprestatie; c. geen andere grondslagen. Het salaris zij voldoende om er met een ge zin behoorlijk van te kunnen leven, mits de betrekking den geheelen mensch vordert. Conclusie 5. Het is noodzakelijk tal van klei ne gemeenten samen te voegen. Het is als nood maatregel wenschelijk, waar mogelijk, het bur gemeestersambt met dat van secretaris te ver eenigen. De vereeniging moet alleen kunnen plaats hebben in gemeenten, die niet meer dan 3000 inwoner» .'\„.,ben. Zoolang kleinere ge meenten nog niet vereenigd zijn tot één gemeen te, is het wenschelijk, dat burgemeester, secre taris en ontvanger, dezelfde functies in niet meer dan twee gemeenten vervullen, mits de bevolking van geene dier gemeenten 3000 zielen te boven ga en liaar gezamenlijk zielental 5000 niet overtreft. Mede geidt dit voor tal van an dere functies. Conclusie 6. De salarieering van de diverse categorieën van gemeentelijk personeel zij niet voor alle gemeenten gelijk; differentieering be hoort plaats te hebben. Daarbij wordt het stelsel-Stork ten aanzien van alle categorieën van gemcentepersoneel gevolgd. Een indeeling in 3 klassen is hoven een in deeling in 5 klassen te verkiezen. De aftrek per klasse mag niet meer dan 4 pet. bedragen. Dit geldt ook voor de werklieden. De classificatie worde ieder jaar herzien, zoo mogelijk in overleg met de commissie, bedoeld in conclusie 20, en met de salaris-commissie voor de burgerlijke Rijksambtenaren. Conclusie 7. Bij Ilet vaststellen van de loon schalen worde uitgegaan van het minimum-sa laris, toe te kennen aan den laagstbezoldigden ambtenaar of werkman en de salarissen (loo nen) van hoogere ambtenaren of werklieden moeten worden opgebouwd op dat minimum- salaris. Conclusie 8. Tusschen de salarieering van Rijks- en'Gemeenlepersoneel besta verband voor zoover vergelijking mogelijk en gewenscht, of zelfs noodzakelijk is. Conclusie 9. Er dient ernstig naar te worden gestreefd om bij een bezoldiging, die den amb tenaar .(werkman) in staat stelt behoorlijk met zijn gezin te leven, de verschillende toeslagen, vergoedingen en emolumenten te doen verval len. Waar zulks onmogelijk is, dienen zij tot een minimum-aantal te worden teruggebracht. Wanneer bijzondere kleeding door den aard van het bedrijf wordt vereischt, zooals b.v. het verplicht dragen van uniform, dient deze boven het loon en onafhankelijk daarvan te worden verstrekt. Vergoedingen behooren niet gegeven te wor- den. Voor verplichte ambtswoning kan de geschat te huurwaarde van die woning van het loon worden afgetrokken of 10 pet. van het minj- mum-salaris, ter keuze van den betrokken ambtenaar. Het verstrekken van toeslagen of emolumenten mag geen invloed hebben op het loon. Conclusie 10. De betrekking van burgemees ter kan thans niet meer worden beschouwd uit sluitend als een eere-ambt. Vordert het ambt den geheelen persoon, dan zjj de bezoldiging zoodanig, dat zij den burgemeester in staat stelt er behoorlijk van te leven. Conclusie 11. De opdracht aan de Staatscom missie moet zoo opgevat worden, dat ook het tijdelijk los en reserve-personeel daaronder valt; een maximum-loon worde daarvoor vastgesteld en zij in het algemeen gelijk aan dat van het vast aangestelde personeel. Conclusie 12. Voor overwerk, voor Zondags- arbeid, voor arbeid op verlof- of feestdagen worde 200 pet betaald; c. voor Zondagarbeid, vallende buiten den werkrooster, worde 200 pet. betaald; d. voor arbeid op algemeen erkende feestda gen worde 200 pet. extra betaald. Conclusie li. Bevordering in salaris moet perodiek geschieden. Het maximum-salaris moet op uiterlijk 50-jarigen leeftijd en in iederen rang in hoogstens 10 jaren bereikt worden. Met gezinsvorming worde rekening gehouden, zoo dat de verhoogihg van salaris in de eerste ja ren in sneller tempo of met hoogere bedragen dient te geschieden. Het stelsel van periodieke verhoogingen dient ook toegepast te worden op de werklieden. Het maximum van loon in de groep, waarin zij ingedeeld zijn, worde bereikt in 4 jaren, onafhankelijk van leeftijd. Bevorde ring in rang moet niet automatisch geschieden. Het zoogenaamde overlapstelsel verdient aan beveling. Bij bevordering in rang worde het naast-hoogere salaris toegekend. Conclusie 15. Bij overgang van een ambte naar in dienst van een andere gemeenle moe ten de dienstjaren, in de cene gemeente in het genot van salarieering volgens dezelfde loon schaal doorgebracht, medetellen bij de bepa ling van zijn salaris en voor de periodieke ver hoogingen in de andere gemeente. Wanneer die overgang gepaard gaat met verhooging van rang, terwijl het minimum-salaris in dien rang lager is dan het genoten salaris in den lageren rang in de vorige gemeente, zal zijn salaris door toekenning van de daartoe vereischte perio dieke verhoogingen gesteld moeten worden op minstens het bedrag hetwelk in de loonschaal van dien nieuwen rang onmiddellijk volgt op het bedrag, hetwelk hij in de vroegere gemeen te genoten heeft. Voor de werklieden moeten ter zake dezelfde bepalingen gelden als voor de ambtenaren. Conclusie 16. Als minimum-leeftijd voor een tijdelijke aanstelling als gemeente-ambtenaar gelde 16 jaar, voor een vaste aanstelling 18 jaar. Voor gemeente-werklieden gelde dezelfde bepaling. Op 21-jarigen leeftijd moet het mini mum-salaris van de groep, waarin de ambte naar ingedeeld wordt, toegekend worden. Conclusie 17. Wenschelijk is ook het maxi mum te bepalen voor den hoogsten rang. De mogelijkheid worde evenwel opengelaten om hiervan voor sommige gemeentebetrekkingen af te wijken. Het bedrag, dat boven het vastgestel de maximum voor die betrekkingen moet wor den toegekend, worde bij afzonderlijk besluit vasfgesU id. Conclusie Een afzonderlijke loonschaal voor iedere rang of iedere functie is niét wenschelijk. De voorkeur verdient de rang schikking van het gemeeniepersoneel in groepen en het vaststellen van een loonschaal voor elke groep. Ambtenaren met denzelfden titel of rang kunnen in verschillende loonschalen werden ge bracht. Voor de werklieden zal de indeehng in 6 groepen moeten geschieden, te weten: a. werklieden zonder vakkennis; b. werklieden met eenige routine; c. werklieden met vakkennis; d. werklieden met bijzondere vakkennis; e. voorlieden met bijzondere vakkennis. Conclusie 19. Voor de politie dient bij de eerste aanstelling geen geheel andere maat staf te worden aangenomen dan voor andere ambtenaren; wel moet uiteraard bij het indee- len der polilie-ambtenaren in de vast te stellen loongroepen met den bijzonderen aard van hun ne werkzaamheden worden rekening gehouden. Conclusie 20. De Staatscommissie acht het gewenscht, dat ook voor de gemeente-ambtena ren een permanente salariscommissie wordt in gesteld, zooals voor de Rijksambtenaren is ge schied. De taak dier commissie zal in de voor stellen moeten worden omschreven. Het is gewenscht, dat deze commissie met de salariscommissie voor Rijksambtenaren overleg pleegt, waar belangen van Gemeente- en Rijas- ambtenaren samengaan. Naar de „Tijd" verneemt hebben een paar le den der linkerzijde hun stem uitgebracht op den Katholieken candidaat voor het commies-grif fierschap der Tweede Kamer, terwijl eenige le den der Christelijk-Historische partij den li beraal zouden heben gesteund. Dit laatste zegt het R.K. blad, zal ongetwy- feld een pijnlijken indruk in den lande maken, en wijst er op, dat er in het plegen van overleg tusschen de drie leiders der drie rechtsche groe pen in het Parlement wellicht iets hapert. Voor zoover dit het geval mocht wezen, is het niet van gering belang daarin verbetering te brengen. „Indien dan ook de mededeeling die tot ons kwam, dat a.s. Woensdag Mr. Kooien voor het Kamerpresidium zal worden aangewezen, zal blijken juist te zijn, vertrouwen we dat dit zal geschieden met volkomen instemming der drie Christelijke groepen. „Voor de kiezers in den lande is het toch al lerminst een onverschillige zaak, dat de goede verstandhouding tusschen de rechtsche partijen waardoor in den loop der jaren zulke schoone resultaten op politiek terrein te. danken zijn ongerept worde gehandhaafd." STEUN AAN GROOTE GEZINNEN. De Directies van de Ned. Gist- en Spiritus-, Olie- en van de Lijm- en Gelatinefabriek te Delft, verklaarden zich In 't voorjaar bereid mede te werken tot vorming van een vereeniging buiten de fabrieken staande, die ten doel zou hebben, het verieenen van steun aan groote ge zinnen, met de bedoeling dat tot deze vereeni ging ook meerdere werkgevers zouden kunnen toetreden. De voorbereiding tot het stichten van een ver eeniging als bovenbedoeld, is thans zoover ge vorderd, dat kan worden medegedeeld, dat hoogst waarschijnlijk de volgende regeling zal worden aangenomen: Aan hoofden van gezinnen waar meer dan drie kinderen zijn beneden 16 jaar, zal maandelijks een toelage worden gegeven van fl per week voor elk kind van af het vierde. liet hoofd van een gezin moet een bepaalden tijd in dienst zijn bij denzelfden aangesloten werkgever. De inkomsten der vereeniging zullen bestaan uit stortingen der leden-werkgevers en wel een vast bedrag per werknemer, mits deze een be paalden tijd in dienst van den aangesloten werk gever zij, onverschillig of de werkman al dan niet een gezin heeft. Gerekend zal worden, dat deze vereeniging op 15 Juli 1920 is werking is getreden, zoodat van dien datum af de toelagen gegeven zullen wor den. Aan het postkantoor te Amsterdam ia Maandag zeer hard gewerkt aan de op ruiming van den achterstand. Maar er valt nog heel wat te doen. De kooien voor. de aangeteekende stukken liggen tjokvol, daarachter ligt nog menige ongesorteerde zak. Op het bureau van aankomst is men er in geslaagd orde te brengen in den chaos van Zaterdag, zoodat liet werk thans meer geregeld kan vlotten. Van de gewone stukken wordt de voorrang ge geven aan brieven on briefkaarten; deze worden na de voorsorteering het eerst af gewerkt voor de bestelling en gaan dus het, spoedigst uit. De eerste bestelling; Zondagochtend was bijzonder zwaar, door dat Zondag een flinke hoeveelheid was gereed gemaakt, naar gelang weder een voldoend aantal stukken zal zijn afge werkt, gaat een volgende bestelling uit. De directeur hoopt Woensdag door den achterstand heen te komen. Tot zoolang is uiteraard ook van de nieuwe poststuk ken de geregelde bestelling binnen den gewonen tijdsduur niet verzekerd. In de bureelen der expeditie is de toes stand gunstig. De bureelen kwitantie en pakketpost, waarvan de afdeelingeu aankomst te Am. sterdam waren gesloten, zullen uiterlijk heden, Dinsdag, wederom normaal wer ken. De sluiting van deze aldeelingen zal dan worden opgeheven. Aan het telegraafkantoor was de ach terstand in te verzenden telegrammen Za terdagnamiddag ingehaald; de achterstand in de te bestellen telegrammen was Za terdagavond opgeruimd. De dienst d-aar gaat dus weer den gewonen gang. Het Dage Lijk seh Bestuur van den Bond van Inspecteurs van Gemeentelijke Po litie in Nederland heeft, in verband met bovenstaande motie van het Ilageüjksch Bestuur.. .van den Algemeenen Bond van Politiepersoneel inzake optreden van de Politie bij P. en T-staking, dit laatste. Bestuur opheldering gevraagd over het z.i. dubbelzinnig advies aan de leden van dezen Laatsten Bond gegeven en zijn ernstigen wrevel over dergelijke dubbel, zinnigheid yan zijn leid.lngsadviezen ge-< uit. EEN SPOEDIGE OPLOSSING TE WACHTEN, De Minister van Binnenlandsche Zaken heeft Maandag een korte audiëntie verleend aan de vertegenwoordiger» van den R.-K. Bond van P. T. T.-personeel „Sint Petrus" en die van „Door Plicht tot Recht", eveneens bestaande uit perso neel van dat Staatsbedrijf. Zij kregen den indruk, dat de Regeering zich op het oogenblik ernstig bezig houdt met het vraagstuk der traktements- legeling en dat spoedig de oplossing is te ver. wachten. DE ACTIE VAN HET R.-K. EN CHRIST. POSTPERSONEEL. In een vergadering, Zaterdagavond door het Comité van Actie en Voorlichting te Amsterdam gehouden, bracht de voorzitter, de heer Valt Lingen een hartelijk woord van dank aan alli die getrouw hun plicht hebben volbracht, voor; aan hen, die op vergaderingen dikwijls critiseer. den, doch steeds op hun post waren. Gaarne gaf hij de aanwezigen nogmaals de ge. legenheid zich uit te spreken, waarvan velen ge« bruik maakten. Zelfs zij, die de scherpste cri- liek oefenden, brachten dank aan het bestuur voor hun leiding. De heeren Padding, vrijgestelde van den Chr, Prot. Bond en Robijns, voorzitter der R.-K. afd., wekten op om den principieelen strijd krachtig te blijven voeren en mede te werken aan de te voeren acties. De beginselen verdiept, de actie zuiver houden, dat zfj het parool. Alle spreker» gaven ais hun meening te ken. nen, dat clementie met de stakers diende g«< bruikt te worden. De voorzitter besloot de samenkomst, met tt op te wijzen, dat de Christelijk georganiseerde:» door hun houding het de Regeering mogelfjk gemaakt hebben om spoedig met verbeteringen te komen; hadden ook zij den arbeid gestaakt, dan wat de brug verbroken. AU du» straks anders georganiseerden komen vertellen zoo zeide hij dat de verbetering gen welke komen moet, vrucht is van hun rat. letje. zegt dan, dat niet zij doch wij dat moge. lijk gemaakt hebben, Naar verluidt, zullen de stakers, op vermoe, delijk een enkele uitzondering na, allen wede» in vasten dienst genomen worden met ecu proeftijd van 6 jaar. Dit geldt niet voor de 8 Bondsbestuursleden aan wie ontslag is aan gezegd, DE DIENSTBEPERKING OPGEHEVEN. De directeur-generaal der posterijen en tele grafie maakt bekend: lo. dat postpakketten, kwitanties, wissels, as- signatiën en ander handelspapier voor Ara-, sterdam weder aan de kantoren der posterijen worden aangenomen; 2o. dat te Amsterdam weder postpakketten voor het binnen- en buitenland, kwitauiics enz,

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1920 | | pagina 1