EERSTE BLAD
Indrukken van den dag
BINNENLAND.
KhUILLhTON
De Erfgename van den
Goudzoeker.
d&üoeüuüü ai ^omëüsber mm
44ste JAARGANG No 15283
DE ABONNEMEHISi'EIJS BEDKAA6Ï VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPENi
PER KWARTAAL T 3.25
PER WEEKf 0 25
FRANCO PER POST PER K WART. BEI VOORUITBETALING f 3.57»/,
BUREAUX»
NASSAU LAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1428, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIÊN 35 CENTS PER REGEL-
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING-
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
de wethouder in de moderne
HET VERLOOP IN DE S. D. A. P.
WAAR HET OM TE DOEN IS.
NIET „KAPITALISTISCH" &1AAR
„ONCHRISTELIJK".
EEN WALGELIJK- FEflTGONIKG.
3inneniandsch Nieuws.
Inkrimping van het ledental. In ver
band met de critick, welke in den laat
st en tijd door de Staten-Geaeraal is uit
geoefend op de hoog© kosten, welke de
verschillende Staatscommissies medebren
gen, heeft de min is ter van Financiën aan
zijn amntsgenooten medegedeeld, dat zijn
inziens reeds belangrijke bezuinigingen
zullen zijn te verkrijgen, door het leden
tal van do in te stellen commissies zeer
in te krimpen.
Een inzicht dat o.i. in een daad behoort
omgezet te worden.
DE GRENS UITBREIDING VAN
AMSTERDAM.
De Tweede Kamer heeft hiet wetsont
werp, strekkende tot grensuitoreiding van
Amsterdam, zonder hoofdelijke stemming
aangenomen, nadat door haar verworpen
waren de amend omen te n-Snoeck Henke-
mans en Coiijn.
PREMiES VOOR WONINGBOUW
Aangaande den door de Regeering te
Verstrekken steun in zake den bouw van
woningen, vernemen wij nog de volgende
bij zónder heden:
Voor oen oouw van woningen, zullen
premies worden toegekend, die per wo
ning een zeker bedrag per M2 beoouwd
oppervlak bedragen, it at bedrag zal Vöór
iedere gemeente, waar men op dezen voet
vil bouwen, voor een betrekkelijk korte
periode, worden vastgesteld. De bedoe
ling is, dat de premies in opeenvolgende
pariades geleidelijk zullen dalen.
De premies zulLen in de eerste plaats
worden gegeven aan de particuliere
bouwnijverheid,, maar ook aan vereenigin-
gen, die niet duurder d-an deze bouwen.
Da premies zullen, als regel, zonder
nadere voorwaarden worden verstrekt,
men zal dus in verkoopen en verhuren
van de woningen vrij zyn. Desnoods zal
door een enkele voorwaarde evenwel, eeni-
ge beperking worden gemaakt.
Aangezien ae ervaring getoond heeft,
dat de bouw van de particuliere nijver
heid economischer is dan de aanbestede
bouw, worden de premies beduidend la
ger dan de subsidies, die krachtens het
Koninklijk besluit van November 1919 tot
dusver werden gegeven.
Deze premies worden geheel voor
rijks-rekening genomen.
De regeering zal bevorderen, dat
door dezen bouw met premie, zoo noodig
het rijk hypothecair crediet verleent, in
dien zin dat de gemeente met het Rijks-
vo.orschot hypotheekhoudster wordt. Het
rijk zal het crediet geven tegen een ren
te, welke, aan de hand van den geldenden
renfceatandaard, zal worden bepaald; voor
hands bedraagt zij 7 püt. De aflossing
moet geschieden in 5 jaar.
De faciliteiten zullen alleen worden ver
leend voor deugdelijke, eenvoudige wo
ningen, zoowei voor den kleinen midden
stand, als voor arbeiders, en in gemeente^
waai' een goede bouwpolitie deugdelijk
toezicht houdt.
De gevels van de woningen moeten vol
doen aan redelijke eischen van welstand
Aangezien de regeering steun alleen
verleent ter verruiming van de woning
markt en zij door een aanvulling van d<
Woningnoodwet tracht tegen te gaan dat
woningen aan haar bestemming worden
onttrokken, zullen in het vervolg premies
of subsidies alleen worden gegeven voor
woningbouw in gemeenten, welker bestu
ren aan de toestemming tot onttrekking
van woningen aan haar bestemming de
voorwaarue verbinden, d-at de woningen,
welker bestemming veranderd wordt, op
ko3ten van den belanghebbende worden
vervangen door andere.
de~peijsveaag VAN EEN NEDERL.
FRANKEERZEGEL.
Als gevolg van punt 8, 2e lid van de
voorwaarden der prysvraag voor het ont
werpen van frankeerzegels, deelt de jury
inzake de prijsvraag van een Neder-
Lanasch Frankeerzegel mede;
le. dat ingevolge goedkeu, ing van deD
Minister van Waterstaat, behalve de af
metingen genoemd onder 1 van het pro
gramma der prijsvraag, mede wordt toe
gelaten, en wei voor de due series, on
afhankelijk, of het zegel even uoog als
breed, hooger dan breed, of wel breeder
dan hoog wordt, ontwerpen: voor ae
kortste axmeting 20 m.M. mini
mum en 2-i m.M. maximum, voor de laag
ste afmeting 20 m.M. minimum en 30 m.Xvi.
maximum;
2e. dat, omtrekteekeningen of silhouet-
teu van de beeltenis niet zijn uitgeslo
ten en dat bovendien voor .de 2e en 3e
serie stempei.drukK.eu, waardoor ae arak
eenigszins verhoogd zieh/tbaar wordt, toe
laatbaar zijn;
3e. dat het vrij staat iuet woord „Neder
land" op het ontwerp aan te brengen of
niet;
jong, d aarbijkg-ezond en onder
nemend. De reislust verteerde mij, eu de
lichtzinnigheid schikte zich maar al te
gaarne naar zijne verlokkingen, ik gaf
üerhalve voor de hoeveelste maal sinds
ik den Amerikaanschen bodem betreden
had, weet ik zelf niet meer eene ver
worven, zelfstandige positie prijs, deed
mijne apotheek in Virginia City over aan
iemand, die juist genoeg betaaLde om mij
in staat te stellen al mijne schulden te
dekken en een paar dollars tot aankoop
van n poney benevens zadel en teugel en
een revolver ov«r te houden, schudde
het stof der stad, die in hare „Comstock
Lode" 1) de wereld destijds jaarlijks nog
1) „Comstock Lode" werd naar zijn ont
dekker, den goudgraver en prospector
Comstock, die reusachtige aan goud en
zilver zoo rijke ertsader genoemd, die voor
zijne bewerking door het gebergte liep,
op, hetwelk het stadklaverblad Virginia
schier onmetelijke schatten aan goud- en
zilverstaven leverde, van de voeten en
trok nog eens weder op avontuur de wijde
wereld in.
Wie üezen reislust niet kent, wien de
eigenaardige bekoorlijkheid vreemd is,
welke dit zwerven in verre landen, dit
haken naar avonturen, dit hopen en zoe
ken in zich besluit, om door een of an
dere niet alledaagsche gebeurtenis h|et ge
luk te vangen, dat in het woord „vermo
gen" opgesloten ligt: die zal zich wel
bezwaarlijk kunnen voorstellen, hoe men
zoo lichtzinnig kan zijn een zeker en waar-
tyk met kommervol bestaan prijs te ge-
te voren zoo®eaaamdo blinde toevaL
Gelijk bekend is, iaat de jeugd zich
niet licht raden: zy wil zelve door onder-
vanding leeren. Zoo ging het mij. Op
dat mijne geëerde lezers en lezeressen
echter door de afgelegde bekentenis van
lichte levensopvatting geen al te kwaden
dunk van mij mochten krijgen, wil ik
hier al dadelijk verklaren, dat ik mij
heden, nu mijn haar begint te grijzen,
stellig niet meer aan zulke jongelings-
ddwaasheden zou schuldig maken.
City, Gold Hill en Silver Git yin Nevada
gebouwd werd
Vooruit dus, op avontuur de wijde we
reld inl De achter den zadel van. mijn
poney vastgegespte mantelzak bevatte al
Liujn aardsche bezittingen. In mijn zak
had ik ongeveer twintig dollars. Dat is
een karig sommetje, maar 'n echte zwer-
i ui r of uaar, op eene geschikte
plaats, zijn leger in de open lucht op;
«oor uacudogies btóhoelt hfj dus niets te
betalen. Levensmiddelen, waaruit met
eenig overleg een sober avondmaal eu
een even sober ontbijt kan klaargemaakt
worden, voert hij hij zich en aan wild
vooi eon sappig stuk vleesch ontbreekt
het den gaoefenden jager nergens. En
de pony? 01 de pony is evenmin verwend
als zijn meester. Hij stelt zich, als h|et niet
anders kan, ook wel eens eene week of
langer met „sage brush" tevreden.
Weet gij, beste lezer, wat „Sage Brush
i&? Kent gij liet i&ncl, w<&&r dit zelfs ftcin
muilezels eu Indianen-pony's slechts voor
noodhulp dienende gewas in het diepe
zand of op steenachtig heuvelland ge
dijt, nu en dan eens met een eenzame
cactusplant wedijverende, o-f deze meer
schaduw aan duizendpooten en ratelslan
gen na volbrachten roofmaaltijd kan ver
leenen dan zij zelve? Als gij echter het
sage brush niet hebt leeren kennen en
gindsche onmetelijke, woeste streken van
het Noord-Amerikaansche vasteland niet
doorreisd hebt, dan hebt gij, eerlijk ge
sproken, weinig verloren. Want die ein-
deiooze zandwoestijn en haar eenig plant
aardig voortbrengscL, juist deze wiLde ealie
oieuen over het algemeen een vertwijfe
lend troostelo-ozea aanblik aan, en nood
zaken den reiziger voortdurend voor gif
tige insecten en slangen en daarenboven
in den nacht ook voor den wel is waar
laf feu, maar hoogst arglistigen en ge
vaarlijken „CaiiXornischen leeuw, ee
pumasoort, op zijne hoede te zyn-
Zulk eene streek was het, die ia, na
dat üt Virginia City den rug gekeerd had,
sinds eenige dagen doortrok. Ik had Car
son, de hoofdstad van Nevada, vLuchiig
bezocht en was verder gereden maar
nu niet geheel en al meer op goed ge
luk. Want onderweg had ik van zilver-
bergwerken in Colusa County in Califor
nia hoorea spreken, alsmede van de
menschlievendheid der beide broeders
Schack, de bezitters dier mijnen, en van
de menigvuldige kansen, die zij uit
hoofde hunner uitgebreide zaak een
bekwaam jongmensch konden aanbieden.
De schilderingen waren zeer uitlokkend
geweest en zoo werd „Schack's Place"
of „Gold Springs" in (Colusa County het
naaste doel mijner reis. Sinds acht da
gen was ik onderweg. Den volgenden dag
had ik het alcalische meer Colusa langs
gereden, waarin geen enkel Levend wezen
ademen kan en waarin voor derti.r jaren
een aantal bergwerk era en koe^ry vers,
na een vertwijfelenden atrijd, vier
honderd moordlustige Rinte- i-
van de hooge rotahlippen af gedre
ven hadden en bevond my nu nog op twin
tig mijlen i) van het bovengenoemde reis
doel.
De bodem had van lieverlede een an
der karakter aangenomen en was in heu
velland overgegaan, dat volgens zijn
langwerpige, golvende formatie de uit*
looper van een krachtig bergterrein zijn
moest Maar de verblindende etofadmosfeei
het was in September welke dooi
de inwerking der hevige nazomerliitte op.
de onmeetlijke zandvlakte alles in 't rond
en zelfs op garingen afstand, als in eenan
gloeduevel dompelde yerhinderda een .vee
uitzicht.
1) Zoo dikwijls er in dit verhaal sprake
is van mijlen, warden hiermede Engel-
ache bedoeld. Een Engelsohe mijl heeft
ruim duizend meters,
Vordt yjyvolgdj j
UWE HAARLEMSCHE COURANT
122.
GEMEENTE.
Tegelijkertijd met het verslag der Staatscom
missie tot herziening van de Gemeentewet, ver
scheen het rapport der Commissie voor de
Grondwetsherziening en het treit, dat deze laat
ste onatnamtehjit van ue eerste eveneens tol ue
conclusie komt, dat de Gemeenteraden der groo-
te steden met werk overladen zijn en dat ei
dringende beuoeite bestaat om andere organen
in het Gemeentelijk bestuur met bestuursfunc
ties te beaieeUen. Het sociaal-democratisch lid
der Grondwetscommissie, de heer Schaper, kon
deze opvatting niet deelen. Volgens hem is hel
in strijd met de eischen der werkelijke demo
cratie, dat ook in de gemeenten zou worden
doorgevoerd Ue scheiding tusschen de uitvoeren
de en de wetgevende bevoegdheid. Van de so-
ciaal-dembcraten hebben wij dus tegenstand te
gen deze ontlasting van werkzaamheden der ge
meenteraden te wachten. En als gewoonlijk
wordt van die zijde verzuimd aan te geven,
hoe die ontlasting van ondragelijke bemoeiingen
dan wel zou moeten geschieden.
Ontkennen, dat de toestand ondragelijk gewor
den is, kan toch in ernst niemand. En dan lijkt
het voorstel der Staatscommissie de eenige uit
weg. De eeuige bedenking, die rijzen kan is
de-c: wanneer men allerlei overbodige bestuurs-
areeid van den Raad afwentelt, moet dat werk
toch door anderen worden gedaan; en komen
die anderen dan weer niet in den knel?
Die vraag is gewettigd, immers de Staatscom
missie stelt voor om de uitvoerende bevoegdhe
den zooveel mogelijk op burgemeester en wet
houders over te uragen. Maar ook deze zijn im
mers overladen met werk, meer zell's dan de
Raad? Hiertegenover geldt de opmerking, dat op
de eerste plaais een groot deel voorbereidende
urutid overbodig w orut, wanneer de raadsagen-
ua wordl vereenvoudigd. Thans moet de burge
meester en Ue weihouders in velerlei opzicht
dubnel werk doen. Tal van onndodig geachte
raadsbesluiten moeten eerst worden voorbereid.
Er moet een concept-voordracht worden opge
maakt met bijbenoorende toelichting: zoo'n stuk
moet den bekenden bureaucratischen weg afleg
gen, moet in liet college van B. en W. komen,
de sanctie krijgen van den Raad en dan begint
de ambtenarij- aan de uilvoering. Die omslag kan
voor tientallen-raadsbesluiten vervallen en daar
mee treedt een groote vereenvoudiging in.
Maar daarnaast blijlt vastslaan, dal de be
stuursfuncties v;m li. en W. verzwaard worden.
De Staatscommissie heeft naarstig gestreeld om
hieraan te gemoet te komen en is zij niet
geheel geslaagd 't is in haar te prijzen, dat
zij den ontwikkelingsweg volgde, waarlangs de
besturen der groote steden reeds jaren lang zeil
bezig zijn geweest een uilweg te vinden. De wet
houders moeten zelfstandige departementshoof
den worden. Dat is een der voornaamste voor
stellen. De Commissie wil zelfs voorstellen om
aan de groote gemeenten de bevoegdheid
te geven, meer dan zes wethouders te
benoemen. Daarvan verwachten wij niet veel. De
tegenwoordige wet laat de mogelijkheid om het
getal wethouders tot zes op te voeren. Maar het
is wel eigenaardig, dat zelfs steden als Rotter
dam en Amsterdam het nog maar weinige jaren
geleden mei vier wethouders stelden; dat de
vijlde er in de oorlogsjaren bijkwam en de zesde
functie voornamelijk uit politieke overwegingen
werd geschapen. Niet in uitbreiding van het ge
tal der functionarissen, wel in uitzetting van
hun macht en bevoegdheid ligt de oplossing.
Nu heet het in de bestaande wet, dat de wet
houders den burgemeester bijstand verleenen en
die opvatting is in de meeste gemeenten van ons
land langen tijd gehuldigd. Wij kennen gemeen
ten van 50 en 60 duizend zielen, waar de voor
zitter van den Raad de alwijze alweter is en bij
alle onderwerpen, hetzij van openbare werken,
heizij van armenzorg, onderwijs, of financiën
den Raad van antwoord dient
ln de meeste groote gemeenten boven 40.000
/ieien echter heeft men al lang begrepen, dat,
■vilde hel gemeentehuishouden dragelijk mar-
ci.eeren, de Wethouders zooveel mogelijk zelf
standig moesten werken. Dien eenmaal gescha
pen toestand grijpt de Staatscommissie aan om
een betere arbeidsverdeeling voor het dagelijksch
bestuur der gemeente mogelijk te maken. Zij
gaat verder en wil geheel in de lijn liarer eerste
voorstellen, iederen Wethouder tot bestuurs
hoofd van een afdeeling maken. Evenals tot nn
zullen de werkzaamheden tusschen burgemeester
en Wethouders in onderling overleg worden ver
deeld; de Commissie wenscht nu den wethou
der de hem opgedragen taak persoonlijk te laten
leiden; persoonlijk beslissingen laten nemen en
de hem opgedragen bestuurstaak zelfstandig te
laten uitvoeren. Voor een en ander is hij dan
alleen en persoonlijk verantwoordelijk aan den
Raad. De Wethouder zou dus in de toekomst
een soort minister met eigen portefeuille wor
den? Die conclusie lijkt gewettigd; maar de
Commissie aanvaardt ze niet. En o.i. terecht.
Een der grondpijlers van het huidige gemeente
bestuur n.m. de collegialiteit in het college van
B. en W. handhaaft de Staatscommissie onwrik
baar. En dat is juist gezien. Een onvermijde
lijk, ofschoon niet zeer verheugend verschijnsel
der laatste jaren is het intreden van de politiek
in de raadszalen. Krijgt de Raad de handen meer
vrij, dan zal de politieke strijd veld winnen.
Een tegenwicht hiervoor is een dagelijksch be
stuur, dat in het gemeentebelang zooveel moge
lijk streeft naar homogeniteit Blijft de bepaling
gehandhaafd, dat het dagelijksch bestuur een
college vormt, dat voorstellen den Raad niet
anders bereiken, dan nadat zij in het college
een meerderheid hebben gevonden, dan zal dat
om een dubele reden den politieleen strijd mati
gen. Ten eerste zal dat in bepaalde gevallen de
Wethouders voor eenzijdig drijven behoeden en
de Raad zal zorg dragen, dat het college van
dagelijksch bestuur een afspiegeling geeft van
de voornaamste slroomingen in zijn midden en
dus in de gemeente
Voor een rustige en echt democratische ont
wikkeling lijkt dit de eenig juiste weg.
Met dit al zou echter de taak van den toe-
komsligen Wethouder nog niet worden verlicht;
als zelfstandig hoofd van uitgebreide takken van
gemeentedienst zullen integendeel zijn zorgen
vermeederen. Daarom heeft de Staatscommissie
verlichting gezocht op andere wijze, n.m. door
aan ambtenaren en bedrijfsdirecteuren meer be
voegdheden te geven eu de tegenwoordige bij
standscommissies te veranderen in bestuurscom
missies.
Alvorens wij hierop echter nader ingaan, wil
len wij een volgenden keer eerst een enkel
woord wijden aan de oplossing, welke de Staats
commissie voorstelt om de zeer uitgebreide be
moeiingen van den burgemeester te verminde
ren.
Nog maar twee jaren geleden kon men in
een groote stad van het Zuiden (met 59.000 in
woners) gedurende -di» -oad-verg-it;ringen, de
vier wethouders als wassen beelden naast den
al maar pratenden burgemeester zien zitten.
We wezen er onlangs op, dat de S. D. A. P.
in de Residentie gedurende het laatste jaar
meer dan 10 procent harere leden verloor.
En op de jaarvergadering van het Gewest
Overijsel der S. D. A. P. bleek uit het jaar
verslag, dus uit een officieel document, dat het
ledental gedaald was van 3244 op 2549. Dat is
een vermindering van bijna 700 leden of meer
dan 20 procent.
Daarmee houdt het verloop echter niet op.
Op de jaarvergadering der gewestelijke fede
ratie „Noord-Holland" der S. D. A. P., Zondag
te Alkmaar gehouden, sprak de Voorzitter over
de „depressie" die in het Socialistische partyle
ven heerscht
Het aantal afdeelingen is sinds Oct. 1919 mei
4 verminderd, ook het aantal leden en dat der
abonné's op „Het Volk" gaat achteruit.
Er kan zeker van een algemeenen achteruit
gang van de S. D. A. P. gesproken worden.
De Voorzitter te Alkmaar wekte op „tot meer
strijd legen de huidige regeering, die hij een in
carnatie achtte van de groote reactie" (11)
Of dit voorgestelde middel de kwaal van
den achteruitgang der, het verloop in de S. D.
A. P.zal genezen, betwijfelen we.
De zetel der kwaal stoelt ergens anders: in het
simpele feit, da» da arbeiders genoeg krijgen
van den socialistischen humbug, die hun stee-
nen in plaats van brood geeft
Hun oogen beginnen open te gaan.
De strijd tusschen werkgevers en werknemers
wordt dag aan dag scherper toegespitst.
En hoe kan dit ook anders, wanneer we le- 1
zen, dat in de vergadering der Ned. Verceniging
van Spoor- cu Tramwegpersoneel van verleden
Zondag, de woordvoerder van een der afdee
lingen het betreurde, dat „het personeel het nog
niet zoover gebracht heeft, het loon aan de
werkgevers te kunnen decreteeren."
Op dit verlangen werd door den Voorzitter
het zegel gedrukt, toen hij opmerkte, dat „de
organisatie nog niet in de positie is, dat zij
kan voorschrijven wat zij wenscht.".
Is het wonder, dat, waar zooals uit bo
venstaand blijkt dc vakorganisatie iu een
„strijdorganisatie" op leven en dood ontaard
is, de werkgevers zich schrap zetten tegen de
eischen van hun personeel, waarvan de leiders
het alleen le doen is om de dwingende macht?
He» „Hoog-Ambacht" bevat een artikel, getee-
kend X, waarin wordt betoogd, dat „er cca
gioot verschil bestaat tusschen de vrijheid van
den arbeider om van patroon te veranderen en
de vrijheid van den patioon om den arbeiders
ontslag te geven." Met de strekking van het be
toog, waarin de nadruk wordt gelegd op het
verschil van positie tier twee en terecht wordt
opgemerkt dat de geestelijke belangen, de licha
melijke gezondheid, hel levensgeluk van den ai-
beider niet mogen opgeofferd worden aan de
zucht naar de winst van de ondernemers, gaan
wij aceoord. Er wordt met enkele regelen op ge
wezen, dat liet „zuiver liberaal, kapitalistisch
standpunt," „de zuiver eommercieele opvatting
van den zakenman"; „de rentabilitcilsgedachle,
de koopmansgedachte, de kapitalistische, op geld
en geldverdienen om wille van het geld gerichte
mentaliteit, welke alles beheerscht in de indivi
dualistische economie" niet houdbaar is.
Inderdaad is de katholieke opvatting over
goederen cn rijkdom en geld en de verhouding
van den mensch tot dit alles geheel anders.
„Wij zouden eenter willen, schrijft het „Ov.
Dgbld," en de opmerking achten wij juist, dat
het woord „kapitalistisch" niet in den gewonen
woordenschat van de katholieke schrijvers werd
opgenomen. Het is beier o.i. te spreken van on
christelijk dan van kapitalistisch standpunt."
„Het is de sociaal-democratische propaganda,
aldus het Zwolsche orgaan, welke er op uit is
geweest alle euvelen tier samenleving aan tiet
kapitalisme toe te schrijven. i
Toch is het kapitalisme op zichzelf een ge
heel indifferent begrip. Het kwaad zit in het
onchristelijk gebruik van het'kapitaal.
En wanneer onzerzijds dat aanhoudend wordt
onderlijnd, zullen misschien ook menschen
buiten onze eigen rangen gaan inzien dat ver
betering der wereld alleen te verkrijgen is door
uitbreiding van dc christelijke gedachten, ook in
het handels- cn bedrijfslc _u.'
Een Reuter-telegram maakt wereldkundig, dal
het bestuur der tweede Internationale, een ma
nifest heeft uitgevaardigd, waarin het o.a. heet,
dat het bolsjewisme „geweid en oorlog" betee-
kent en het socialisme „vrede".
De heeren zijn wel „door de wol heen" om
zooiels te durven beweren. Inderdaad, een on
gelooflijk staaltje van speculatie op de domheid
Ier massa. Wat zijn die zelfbewuste arbeiders
toch te beklagen, die dergelijke tastbare leugens
voor goede munt moeten aannemen omdat de
leiding het zegt. 't Moeten wel slaven zijn, die
zooicts gewillig aanvaarden en dan nog van
politieke avonturiers. Arme verblinden! Doch
ook schandelijke misleiders. Want dat iemand
als Troelstra, welbekend revolutionnair in merg
en been, die 't manifest mede onderieekend
heeft, te goeder trouw zou zijn, is toch heusch
een al te naieve veronderstelling, 't Is in een
woord walgelijk, roept de „Msb." terecht uit.
GIFTEN.
Wij ontvingen nog voor de weesjes van pas
toor Graber te Berlijn: „tot lafenis der geloo-
vige zielen", 200 Mk.
Departement van Landsverdediging. Hel
Hoofdbestuur van liet Algemeen Nederlandsen
Verbond heeft bij de Tweede Kamer een adres
ingezonden, waarin verzocht wordt den naam
van het departement van Deiensie te veranderen
in Departement van Landsverdediging.
lleorganiscrtie-plannen en een geheime circu
laire Het Kamerlid, de heer Duymaer van
Twist heeft aan den minister van oorlog ge
vraagd:
Is het bericht in de bladen juist, dat aan de
korpsen van het leger een geheime circulaire is
toegezonden betreffende de reorganisatieplannen
van den minister?
Zoo ja, waarom heeft dan de Kamer van die
reorganisatieplannen geen kennis gesregen te ge
lijkertijd met de behandeling van het wetsont
werp: tijdelijke afwijkingen van de Militiewet in
de afdeelingen?
Is de minister bereid alsnog zoo spoedig moge
lijk de Kamer met zijn voorgenomen reorganisa
tieplannen in kennis te steilen?
Georganiseerd overleg rechtstoestand van de
politieambtenaren in s rijks dienst. De minis
ter van Justitie, overwegende dat het wenschelijK
is in afwachting van de totstandkoming van
een wet regelende den rechtstoestand van amb
tenaren, voorloopige voorzieningen te treilen
omtrent het georganiseerd overleg m aangelegen
heden Ln het bijzonder van belang voor den
rechtstoestand van de politieambtenaren in
's rijks dienst, heeft ingesteld een bijzondere
commissie van georganiseerd overleg in zaken
rakende de politieambtenaren.
Deze commissie dient van advies over aange
legenheden in het bijzonder van belang voor den
rechtstoestand van de politie ambtenaren m
's rijks dienst als zoodanig, onder het departe
ment van justitie ressorteerend.
4e. dat het aantal munteenU den in cij
fers moet worden aangegeven eu
be. aat tengevolge van besluiten, geno
men op het postcongres, dat tit as te
Madrid bijeen is, wyziging kan nomen
iu de kleur der zegels van 2y»,. 5 en lzy»
cent.
BR. A. KUYPER.
In de „Times" wofdt in een vrij uitvoerige
levensbeschrijving van den overleden staatsman
aan den oorlog met de Zuid-Afrik. Boeren herin
nerd.
In de laatste jaren van den Zuid-Afrikaan
sell en oorlog schryft zij trad dr. Kujjk.
naam op den voorgrond in verband mei nm
gelijkheid eéiier vreeu/.aiuc rëgefing tusschen Gr.
Briltannië en de Boeren. Een verklaring betrei-
iënde de Nederlandsche neulralileil. door heul
afgelegd en medegedeeld in de „Times" van 18
November 1901, was klaurul.jkelijk nustuo
kennen te geven, dal zijn regeering bereid waj
haar bemiddeling tol den vrede te \ci.
In de laatste jaren ging hy tegen de open
hare meeniug in Nederland in, door opeulyk d<
zijde van Duitschland te kiezen, zegt de „Ti
mes".
Uit Boedapest wordt geseind: De dood van
den voormaiigen Nederlandschen minister-presi
dent dr. A. liuyper, wordl in de pers le Boeda-
l est met deelneming ontvangen. Er wordt op
gewezen, dat dr. Kuyper ten allen tijde een warm
vriend van Hongarije was.
Naar aanleiding van het overlijden van Dr.
Kuyper schrijft de „Germania" o.m.:
Met Dr. Kuyper is een der grootste staatslie
den van Nederland heengegaan. Aan Dr. Kuy
per en Mgr. Schaepman is het te danken, dat
het Christelijk volksdeel van Nederland zich
deed gelden en de macht van het liberalisme
werd gebroken.
Gedurende den oorlog en vooral in de jaren
toen de groote meerderheid der bevolking in
Nederland naar aanleiding van den aanval in
België onverholen haat tegen Duitschland koes
terde, is Dr. Kuyper in het openbaar ten gunste
van Duitschland opgetreden. De helderheid en
kracht van zijn artikelen werd in Nederland
door niemand geëvenaard."
H. M. de Koningin, H. M. de Koningin-Moe
der en Z. K. H. de Prins hebben brieven van
rouwbeklag gezonden aan de betrekkingea van
wijlen Dr. Kuyper.
