H. PREIJDE
Gemengd Nieuws.
EERSTE BLAD Vi
Indrukken van den dag
BINNENLAND
H.H. Winkeliers S
DINSDAG 18 JANUARI 1921
44tffl JAARGANG No 13850
>E ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AOENTSCHAPPENt
PER KWARTAAL 1 3.25
PER WEEK f 0.25
I PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBETALINQ f 3.571/,
FRANCO I
BOBEAUXt
MASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1428, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIÊN S5 CENTS PER REGEL
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING-
Dit nummer bestaat uit 2 bladen
ZE STAAN HEELEMAAL ALLEEN.
Binnenlandsch Nieuws i
VERKEEK EN POSTERIJEN
Alléén verkrijgbaar bij
Jansstraai 57 - Haarlem
De gemeente 's-Heerenberg en bet
grootste gedeelte barer bevolking ia arm
over 't algemeen, zelfs in meer dan 1100
gezinnen wordt zware armoede geleden.
De parochie telt 4000 zielen, waarvan
het grootste gedeelte in het nabij liggen
de-Emmerik werkt, waar zij Duitsch geld
ontvangen;; het weekloon wordt hierdojr
voor de imeestia; i f 7 A 9.
Reeds bijna vijf jaar duurt) deze toe
stand: de gemeentekas kan geen bijzon'
deren steun verleenen;; de belastingen
kunnen niet wmorden geheven, wijl deze
door dezelfde arbeiders moeten betaald
worden. De markentoeslag (van f 7 tot
f 9) schijnt ook al vrij ongeregeld uitbe
taald te worden, soms om de vier weken
voor één werkweek.
Een en ander bracht deze, zoo bloei
ende arbeidersparochie, tot groote ellende
en armoede;; groote gezinnen, die hier
vooral worden aangetroffen, lijden jam
merlijk gebrek.
Tallooze kinderen smeeken om brood;;
de moeders kunnen het hun niet geven.
Een ILK. bestuurder van een werklie
den organ Lat ie constateerde, uit een door
hem zelf gehouden onderzoek, in enkele
gezinnen sterfgevallen door ontbering;
in één gezin zelfs twee volwassenen in
eenige dagen. De boeren in de naaste
omgeving worden overstelpt door de
door den bonger bedelende bevolking, en
velen zijn de wanhoop nabij gekomenl
Zulke toestanden maakte men in deze
s&reken nooit mee.
MUIZENPLAAG IN FRIESLAND
Reeds in defl nazomer begonnen in
den Frieschen Greidhoek de veldmuizen,'
zich in do weilanden bedenkelijk te ver-,
menigvuldigen. Men vond ze vaak bij me
nigte onder wat lang te velde staande,
oppertjesi hooi. Begunstigd door den
daarop gevoJgden drogen herfst en voor-
winter, nam hun aantal zoozeer toe, dat
men zoo langzamerhand volkomen 'naai
waarheid kon gaan spreken van een wa-i
re muizenplaag. De meeste weilanden vei?'
toonen aan do oppervlakte een warnet'
van de grilligste muizeoriilen en zijn ala'
het ware geneel doorzeefd met ontelbare
muizengaten, alsof een reuzen-mitraiiieuf
se er haar „zegen" over beeft uitgestort.
Het begon er bang genoeg uit to zieü
met het oog op bet naderend voorjaar en'
het vooruitzicht op den volgenden oogstf
Gelukkig eek,ter is in deze dingen eeij
belangrijke wending ten goede gekomen1
dank zij tie, ter oestrijding en ver dei?
ging van dit lastige en zoo uiterst scha*'
ueüjke muizenvolkje, zoo bij uitstek gun*
stige weersgesteldheid van den allerlaat*
sten tijd.
Door de vele regens, die er den laaft
sten tijd vielen, is de kleibodem gekieej
verzadigd en houdt nu den steeds wee/
vallenden regen op, zoodat die de rnuizem
gaten tot boven toe vulde, waardoor
reeds veel opruiming gemaakt werd onder
dit lastige ongedierte. En nu het daarbij
nog is gaan vriezen ook, is er inden
daad groote kans, dat de nog overig»
uie de wyk he o oen genomen maar hoon ei
gelegen landerijen en rondakkerig land
na ook de tol aan den dood zullen mo
ten betalen.
VERDUISTERINGEN AAN EEN BANB*
Aan bet bijkantoor te *s Hage van 'jf
Amsterdamsche bank zijn verduisteringen
ontdekt. Hoe groot het ontvreemde be<
drag ia, kon ons nog niet worden met<
degedeeld, maar wel staat reeds vast1,'
dat geen dei* cliënteel© schade zal lijk
den, wijl 'het verlies door verzekering
is gedekt Eon van de chefs, de schub
dige, is in hechtenis genomen; een anü
der 'is in ver,Wui,d jnet deze. yerJuiste.rinj
ontsiagW, JC^yp.O. ia
147.
DE JUISTE TIJD?
Professor Veraart heeft in een der laatste
Hummers van „De Tijd" een merkwaardig ar
tikel geschreven over de hcerschende en drei
gende economische crisis en de vraagstukken,
.ivelke zich daarbij van zelf naar voren dringen.
Wij vinden daarin vele vragen gesteld en beant-
jvoord, die gedurende de laatste maanden ook
bij ons opkwamen en welke wij te dezer plaatse
behandelden.
Zoo hebben wij kort na de arbeidsconflicten
in Italië, zich uitend in bezetting van fabrieken,
gepaard gaande met bloedige opstanden, de
.vraag gesteld, of het geen lyd werd, dat de
anooie orrganisatie van R.K. Bedrijfsraden hier
te lande zich wat bereeder ontplooide; de eigen
leden nog met wat meer kracht lot uitvoering
der statuaire bepalingen dreef en ook trachtte
andere, niet-KaUiolieke werkgevers en werkne-
mersgroepen tot het bedrijfsradenstelsel te be
wegen. Het bleek ons n.m. voortdurend, dat
.vooral in werknemerskrimgen nog zoo weinig
yan den levenden geest van het bedrijfsradensy-
steem bemerkt werd, terwijl zij over de letter
zooveel lazen en hoorden spreken.
Nu komt prof. Veraart ons mcedeelen, dat
in en bij enkele groepen van groote en kleine
Katholieke werkgevers een pijnlijke inzinking
van het enthousiasme valt waar te nemen, het
welk de deelnemers van het eerste bedrijfsra-
dencongres van Juli 1910 bezielde.
Van de edelmoedige uitvoering der beslui-
len kwam in verscheiden gevallen niets terecht,
al moet hier aanstonds worden bijgevoegd, dat
de zoo ruimschoots aan de arbeiders-leiders ge-
ischonken gelegenheid tot iniatief in de Bedrijfs
raden vaak onbenut bleef, en ook: dat de vol
strekte afzijdigheid van het overgroots deel van
het niet-Kalholieke volk onze werkgevers en
.werknemers wet in hun vaart moest stuiten".
En in het Katholieke Patroonsblad kwam nog
voor kort de ook door ons besproken mededee-
üing voor. dat er uit enkele kringen van Katho
lieke palroons tegenstroomingen tegen het be-
drijfsradensysleem worden verwekt, geheime
ondermijning, die terecht verderfelijker dan
openlijke bestrijding werd geacht.
En over de kans, dat de toch zoo noodzake
lijke medewerking van niet-Kath. Patroons-
en wcrkl&edenorganisaties met het Katho
lieke bedrijfsradenstelsel in de naaste toekomst
ie verwachten is, doet prof. Veraart uitvoerige
mededeeüngen, die ook al weinig hoopvol stem
men. De somberste daarvan is wel de klacht
over. de totale onverschilligheid in de kringen
der proteslantsch-christelijke vakorganisatie.
Van deze zijde toch, diie principieel met ons den
klassenstrijd- verzaken en het beginsel der soli
dariteit der standen voorstaan, had wat meer
sympathie voor het stelsel der bedrijfsraden
mogen worden verwacht .Niet zonder grond
schijnt prof. Veraart hier te vragen: is het de
vrees voor de macht van Rome, die hier tegen
houdt?
„Ondanks al die teleurstellingen schrijft
profa Veraart op onzen weg van weldra twee
jaren, en juist om de inzinking, die het orga
nisatieleren bedreigt, willen wij ons uiterste
best doen, dat onverwijld aan de publiekrechter
lijke bedrijfsorganisate worde begonnen. Wij
willen niet rusten, voor wij haar hebben bereikt
en dat wel in den kortst mogelijken tijd."
't Is op deze conclusie, dat wij even de aan
dacht willen vestigen, omdat zij ons van groot
belang lijkt.
Langs welken weg komt de schrijver van het
artikel in „De Tijd" tot dit besluit? Op de
eerste plaats waarschuwt hij tegen de reeds
aangeheven leus: „de loonen moeten omlaag".
Ook onzerzijds is reeds eenige weken op dit
punt tot voorzichtigheid gemaand, toen wij ons
artikel „Niet te haastig" schreven. Prof. Veraart
gaat verder en wil, dat geen enkele loonsver
laging zonder medezeggingschap van de-vertrou
wensmannen der werknemers worde goedge
keurd.
„Wij aanvaarden het zoo maar niet schrijft
'hij van de werkgevers, dat de loonen naar
beneden moeten. Wij willen door de oogen van
onze vertrouwensmannen zien, of het wel moei.
En wij willen er eens terdege op letten of er
niet iets anders kan worden gevonden,, b.v. een
stevige vermindering van de winst, misschien
zelfs een tijdelijk schrappen vau het dividend,
in compensatie voor de dividenden van de ver-
loopen oorlbgsjaren."
Zijn andere motief is de werkloosheid. Ook
hierbij heeft meent de sehrijvcr de vakor
ganisatie der werklieden een hartig woordje
mee te spreken, wanneer het cr om gaat Cen
labriek ie sluiten.
„Of denkt men soms vraagt hij dat het
maar aangaat, dat een fabrikant het risico van
zich afschuift in. deze dagen van malaise en dat
hij zich verder niet bekommert om hen, die in
dagen van voorspoed bij d« productie heipén?"
En hij besluit:
„Wie met ons nog maar alleen de vraagstuk
ken van loonsverlaging en werkloosheid be
schouwt, gevoelt dat zich juist in deze tijden
van crisis aan ons opdringt deze eisch: dat
onverwijld de medezeggenschap der arbeiders-
ori/anisaliën in het bedrijfsleven op wettelijken
grondslag worde tot stand gebracht."
Het doel zeker goed aan te zien, dat in deze
woelzieke en gevaarlijke tijden, in ons land
wetenschappelijke mannen gevonden worden,
die de zwakste der maatschappelijke klassen
bijstaan met hulp en voorlichting en die zoe
ken en streven naar een nieuwen bedrijfsvorm
om ie komen tot socialen vrede. Wij hebben
onze voldoening over deze pogingen al her
baalde malen uitgesproken, zoodat wij niet ver
dacht zullen worden van te weinig sympathie
voor het instituut der R.K. bedrijfsraden, wan
neer wij tot voo wichtigheid manen bij het nemen
van die laatste conclusie.
Ook ons lacht als einddoel van het werk van
den R.K. Centralen Raad van bedrijven toe de
publiekrechterrlijke erkenning der organisatie.
Maar is het nu wel het juiste oogenblik om
daarop aan te dringen? Prof Veraart geeft zelf
toe, dat de vakvereenigingen verslappen onder
den druk der malaise; dat er van onder en van
boven af aan de vakorganisatie wordt geknaagd.
Nu hebben wij ons steeds den gang van zaken
zóó voorgesteld de natuurlijke ontwikkeling
der vakorganisaties groeit langs den weg der
collectieve contracten en het vrijwillig aanvaar
den dor werkgevers van de medezeggenschap
der werknemers (volgens de statuten der R.K.
bedrijfsraden) tot de wettelijke erkenning van
een in het vrije leven ontstanen toestand.
In dezen gedachtengang kan dus de vakorga
nisatie slechts veilig ais wettelijk orgaan optre
den, wanneer de macht, welke men haar geven
wil, reeds vrijwillig door het grootste en beste
deel der vrije maatschappij is aanvaard.
Nu sohijnt prof.. Veraart den anderen kant
uit te willen. Het is, alsof hij aldus redeneert:
nu de groei van de vakorganisatie eer stilstaat
dan vooruitgaat, nu zij zich door de tijdsom
standigheid niet wil of kan ontplooien tot den
bloei, dien wij van haar verwacht hebben, nu
zullen wij de gewenschte ontwikkeling forceeren
door aan de vrije maatschappij een wettelijke
sanctie der vakbeweging op te dringen.
Is dat niet gevaarlijk? Zullen wij dan geen
kasplant krijgen, die straks in den storm des
levens knakt? Is de geleidelijke én natuurlijke
weg niet veel verkieslijker, n.m. opnieuw le wer
ken aan den bloei der vakorganisatie en aan
hare verdere volmaking door verdeeling van de
macht tusschen werkgevers en werknemers in
de bedrijven zelf, opdat de publiekrechterlijke
organen als van zelf groeien uit het particulier
initiatief?
Met het omgekeerde zou men o.i. de goede
zaak, welke men voorstaat, wel den slechtsten
dienst bewijzen.
Nu de ramp der werkloosheid haar intocht
in alle deelen der wereld doet, wordt overal
door de regoeringen, zoowel als door de vak
organisaties naar middelen gezocht om aan de
crisis het hoofd te bieden en het volk tegen
armoede te behoeden. De oplossing of lie
ver de middelen om de gevolgen der crisis te
beperken, want van een eigenlijke oplossing kan
men nog niet spreken wordt in drie rich
tingen gezocht: 1. de ongemotiveerde produc
tie-beperking zooveel mogelijk tegengaan; 2.
werk verschaffen door het ter hand nemen van
werken tot openbaar nut en het omvormen van
arbeiders naar beroepen, waarin geen werkloos
heid heerscht; 3. steun aan werkloozen en
wachtgeldregelingen.
Wat dit derde punt betreft, is het noodza
kelijk, dat de Regeering bij het verleenen van
sleun rekening houdt met de behoeften der
werkloozen, dat wil zeggen: de vaders voor
groote gezinnen moeten ruimer gesteund wor
den dan pasgehuwden, en deze laatsten moeten
meer ontvangen dan de ongehuwden.
Hiermee gaan de Sociaal-Democraten, die aan
het gezinsleven niet het minste belang hechten,
natuurlijk niet accoord.
Zoo schrijft „Het Volk" in een hoofdartikel:
„De Minister van Arbeid heeft thans be
kend gemaakt, dat hij de werkloozenkassen
in de vakken met crisiswerkloosheid tot 29
Jan. a.s. fonds perdu aan middelen zal
helpen om de reglementaire uitkeeringen te
doen en dat hij bereid is ook nadien op de
zelfde wijze hulp te verleenen, wanneer de
kassen, die deze extrahulp behoeven, de uit
keeringen voor de ongehuwden, niel-koslwin-
ners, verlagen en een maximum stellen voor
de uitkeering van resp. 3, 2.50 en 2
per dag naar gelang de gemeente waar de uit
keering geschiedt, is ingedeeld in een der
drie klassen van het Bezoldigingsbesluit. Het
moet beslist worden afgekeurd, dat op deze
wijze aan het verleenen van extra-hulp de
eisch tot besnoeiing van het bedrag der uit
keering voor sommige groepen wordt verbon
den. Waarom zouden deze groepen nog eens
in het bijzonder moeten boeten voor de ont
reddering van liet economisch leven?"
De groote gezinnen moeten dus in ellende
gelaten worden want om een ieder volop
te geven zijn er geen middelen om de onge
huwde een ruimer leventje als werkloozen te
laten genieten! Dat is sociale gelijkheid naar
socialistische opvatting!
Zeer ter snede, wijst de „Tijd" er op, dat,
zooals wel meer gebeurt, de Hoilandsche sociaal
democraten met deze dwaze opvatting heelemaal
alleen staan.
In vele landen wordt het door onze Regee
ring aangenomen beginsel aanvaard. Ook door
de socialisten. Zoo heeft de Algemeene Raad
der Belgische Arbeiderspartij verleden Woens
dag een motie aangenomen, waarbij gevraagd
wordt de uitkeering aan werkloozen uit de cri
sisfondsen als volgt vast te stellen: 5 francs per
dag voor den werklooze, 1.50 franc voor zijn
vrouw en 1 franc per kind. Voor een gezin mét
vier kinderen komt dit voorstel tot 10.50 fres.
per dag, welke som bij den huidigen stand der
valuta een koopwaarde van plus minus 2.20
vertegenwoordigt.
De Belgische socialisten bevelen dus het be
ginsel aau, dat de „Volk"-redactie meent te
moeten verwerpen en in Brussel neemt men met
heel wat minder genoegen, dan onze Regéering
tot dusver heeft gegeven,'!'
Maar het is waar: bij onze Zuidelijke buren
zitten de heeren sociaal-democraten zelf aan
de regeeringstafel..,,
Het Kamerlid Kruyt en het Predikbeurten
blad. De „Blijde Wereld" brengt het eigen
aardige bericht, dat het bolsjewistisch kamerlid
Kruyt een der eigenaars is van het Predikbeur
tenblad van Amsterdam, en dus zijn inkomsten
trekt uit een der meest conservatieve organen in
ons land, een blad dat met' zijn lange adverten
tie-kolommen een goudmijntje gelijkt.
Het leven blijft toch maar de fijnste humorist
en consequentie de moeilijkste deugd.
Kolen uit Duitschland. Van 17 dezer af
Icopen voor het vervoer van steenkolen, cokes
en briketten van Duitschland naar Nederland
over Zevenaar en Winterswijk gedurende zes
werkdagen per week over Zevenaar twee en over
Winterswijk één trein per dag. Elke trein ver
voert 55 wagens van 20 ton elk. N. R. Ct.
HET ARBEIDSGESCHILLEN-ONTWERP.
Over dit ontwerp schrijft het liberale „Hbld."
„De wet, waarover al zooveel jaren gepraat
was, is dan nu in ontwerp verschenen. En wij
gelooven wel, dat de minister van Arbeid er een
gelukkige greep mee heeft gedaan. De hoofd
gedachte: een officieel geregelde bemiddeling in
cont'ilcten, maar zonder eenigen dwang om cr
gebruik van te maken, heeft onze volle sympa
thie. Zij is in overeenstemming met ons volks
karakter, dat tegen dwang toch liefst dwars
ingaat." -
WIJZIGING HUURCOMM1SS1EWET.
In hare Memorie van antwoord op het Voor-
Ioopig Verslag der Eerste Kamer, zegt de Regee
ring, dat de strekking van dit ontwerp dezelfde
is als die van .het oorspronkelijke, n.l. de onna
tuurlijk lage huren langzamerhand tot normaal
peil te doen rijzen. Verschil is ér alleen in zoo
ver, dat de wetgever de lijn meer in handen
heeft gehouden, waardoor het voordeel ontstaat,
dat schokken worden voorkomen.
Terugkeer tot normale verhoudingen is reeds
aangevangen. Gaat dit proces door, dan zal de
tijd aanbreken, om de rem nog losser te zetten,
kan het zijn geheel weg te nemen. De Regeering
geeft de verzekering, dat zij met verder gaande
voorstellen niet langer zal wachten dan nood
zakelijk is.
De huurcommissies zijn naar liet gevoelen van
de Regeering instellingen, die niet langer, dan
noodzakelijk is, moeten worden bestendigd. De
regeeiing meent evenwel, dat het oordeel, dat in
het Voorloopig Verslag over deze commissie
wordt uitgesproken, aan de billijkheid te kort
doet.
De Regeering betwijfelt of het vereisehte van
goedkeuring in de Huurcommissie cen reden zal
zijn om hel onderhoud van woningen te ver-
waarloozen.
Zij heeft de grens van 50 pCt. in het wetsont
werp opgenomen, omdat zij wilde vermijden,
dat op de huurders in korten tijd te zware
lasten zouden worden gelegd. Zij erkent, dat in de
toekomst wellicht verder zal moeten worden
gegaan, doch ook thans is reeds de gelegenheid
geopend tot aanmerkelijke .verhooging, ook om
dat de grens van 50 pCt. kan worden over
schreden.
De Regeeriug betwijfelt ernstig, of het bou
wen wel goedkooper zou worden, als men een
grooler formaat baksteen had. De formaten
van steen, die worden gebruikt, zijn ontstaan
in en door de praclijk. Het zou onvoorzichtig
en gevaarlijk zijn, daarin van bovenaf in le
grijpen.
Verschillende nieuwe procédé's worden onder
zocht, met eenige worden proeven genomen. Waf
deugdelijk blijkt, zal worden bevorderd.
EEN IRAAlE BOEKHOUDING.
Aan het verslag dei Algemeene Rekenkame.
van de werkzaamheden over het jaar 1919 ont-
leenen wij het volgende:
Bij de vaststelling van dit verslag waren nog
niet goedgekeurd de balansen onder genoemden
datum van de Rcgeeringscommissarissen van
Noord-Brabant, Gelderland en Noord-Holland.
In eerstgenoemde provincie was voor de uit
betaling van het aan de landbouwers verschul
digde ter zake van de ingeleverde granen ge
bruik gemaakt van een te 's-Hertogenbosch ge
vestigde bankinstelling-
De Commissie, door de Kamer met het onder
zoek belast, trof in de deswege aangehouden
rekening-courant foutieve boekingen aan tot 'n
vrij aanzienlijk bedrag. Naar aanleiding hiervan
wenschte de directie van bedoelde bankinstelling
de te haren kantore gehouden rekening aan een
geheel nieuw onderzoek te onderwerpen.
Ia de administratie van den Regeerings-
commissaris voor Gelderland bleken vele posten
van uitgaaf of in het geheel niet, óf door on
voldoende bewijsstukken te zijn gestaafd.
Bovendien werden in de met de gemeentebe
sturen aangehouden rekening-courant zeer vele
fouten geconstateerd. Ten aanzien van den Re-
geerings-commissaris voor N.-Holland teekende
de Kamer in haar verslag over 1918 reeds aan,
dat de administratie van den op 1 Januari 1919
afgetreden functionaris zoodanig verward was
geraakt, dat zij door een daartoe aangewezen
accountant moest worden bijgewerkt en In orde
gebracht.
UITVOER VAN KAAS.
De Minister van L. N. en H. heeft bepaald dat
het voorschrift in zijne beschikking van 19 Juli
1920, dat met 4 September 1920 geen kaas ten
uitvoer zal worden toegelaten dan voorzien van
een der daarvoor voorgeschreven Rijksmerken,
voortaan niet van toepassing is op gekruide kaas
met een gewicht boven 15 K.G., op zachte of
gemalen kaas in blik en verder ouder nader le
stellen voorwaarden op zachte, rechtstreeks uit
melk bereide kaas, verpakt in staniol tot een
gewicht van ten hoogste X K.G. per stuk.
Nog heeft Z. Exc. bepaald dat Je N. U. M.
consenten zal kunnen endosseeren voor uitvoer
van 50 pet. .yan de kaas voorzien yan het rijks-
merk, gedurende het tijdvak van 5 December
1920 tot 2 Januari 1921 bereid door producen
ten, die zich schrifteijk hebben verbonden tot
nakoming der hun met betrekking tot de bin-
nenlandsohe melkvoorriening opgelegde ver
plichtingen.
De schoenfabriek „Maas en Waal" te Druten,
van de firma Van der Wielen en De Bruyn, is
Zaterdag stopgezet.
Oud-Minister Bosboom. De gep. luit-gene-
raal, Bosboom, oud-Minister van .Oorlog, die
zich na zijn langdurige ziekte weer heel goed
gevoelt, heeft zich dezer dagen tot volledig her
stel van gezondheid naar het Zuiden van Frank
rijk begeven.
De nieuwe Zomerdienstregeling. Naar de
„Tel." verneemt, zal de nieuwe Zomerdienst
regeling op 1 Juni a.s. worden ingevoerd. Op
dien datum zal op het geheele Europeesohe con
tinent een nieuwe spoorwegdienstregeling wor
den ingevoerd, waartoe op de laatstelijke ge
houden internationale spoorwegconferentie t<
Bern werd besloten.
KEEPER
cn
u>
TWEE KWARTJES SCHADE.
Het gebeurde in een kleine Hervormde Ge
meente in Noord-Holland boven het IJ, zegt
het „Hbld." Een rijke boer ouderling, een
der hoogst aangeslagenen in den hoofdelijken
omslag der burgerlijke gemeente, was in den
kerkdijken omslag twee gulden verhoogd. Dit
vond de man zoo verschrikkelijk, dat hij uit
protest daartegen een huurstoel in de kerk van
f 2.50 per jaar opzegde. Want: „dan hebben
ze er nog twee kwartjes schade van
DE KACHEL GESPRONGEN.
Te Groningen is de vulkachel van den heer
U. H. Meijer J. Gzn., koekfabrikant „Tusschen
de beide Markten", met een hevigen knal uit
elkaar geslagen, zoodat de stukken ijzer over
den vloer vlogen en een schilderij vernield
werd. De eigenaar snel le naar het vertrek, waar
de ontploffing geschiedde, en bluschte den
brand. De schade is vrij aanzienlijk en vermoe
delijk door een dyamietpalroon veroorzaakt.
MISDADIGERS GEVAT.
In het begin dezer maand werd de landbou
wer SI., te Kerkwijk, op een avond onverhoeds
aangevallen en werden hem érnstige verwon
dingen aan hel hoofd toegebracht. De politie is
er in geslaagd, de vermoedelijke daders van
dezen aanslag op te sporen en aan te houden,
Ais verdachten zijn gevankelijk te Tilburg bin
nengebracht zekere J. v. d. W. en H. v. O.
beiden hit Kerkwijk, die na verhoor door den
rechter-cominissaris, naar het Huis van Bewa.
ring zijn overgebracht.
NIEUWE POSTZEGELS IN EEN JAAR.
In. het jaar 1920 zijn ongeveer 2600 nieuwe
postzegels verschenen?. Europa met de vele re
voluties, volksstemmingen, bezette gebieden enz.
leverde het leeuwenaandeel dezer enorme pro
ductie, n.l, 1825 Verschillende postzegels; voor
rekening van de nieuwe staten in Centraal- en
Oost-Europa komt ruim de helft van dit aantal
EEN VERSCHIL VAN 50 JAAR.
Onder zeer groote belangstelling werd Zater
dagmorgen te Sneck het huwelijk voltrokken
tusschen een 67-jarig man en 'n 17-jarig meisje
De bruidsstoet werd geopend en gesloten
door een groole schare, welke door 'allerlei
liedjes van zijn dielangstelling" deed blijken.
Een 6-lal agenten geleidde den stoet, ter bewa
ring van de orde, welke na afloop der plech
tigheid toch nog dreigde verstoord le worden,
daar eenige opgeschoten jongens dé loopplank
van het scheepje, waar het bruidspaar zijn
verdere dagen hoopt te slijten, hadden in het
water geWorpen, wat den vader van het bruid
je zoo in woede deed uitbarsten, dat hij met
een bijl gewapend op de jongens losstoof. Ge
lukkig wist de politie erger te voorkomen.
DE TOESTAND ,TE 's HEEREN BERG.
.Uit den GeLderschen achterhoek wordt,
aan het „Hbld." geschreven, dat de toe
standen in (d'e grensplaats 's Heerenberg,
met den dag erger worden.
EEN DIEVENBENDE OP T SPOOR,
Twee leden gearresteerd.
Zondagavond om half 10 uur, vertelt de 'el."
werd door den nachtwaker der N?S. Spoorvyei
gen te Heerlen ontdekt, dat was ingebroken ia
oen bagagewagen, terwijl de daders zich nog ïq
den wagon bevonden.
Onmiddellijk werd de politie gewaarschuwd
waarop de hoofdinspecteur met eenige agenten
zich derwaarts begaven en 't terrein afzettend r
wagon werd geopend, waarbij bleek, dat alles,
wat zich daarin bevond, was opengebroken. On*
der een bank verstopt werd aangetroffen de 1(>.
jarige H. M. uit Dusseldorf, die verklaarde me(
een vriend te hebben ingebroken en zich doo„
het stukslaan eener ruit toegang tot .den wagon
te hebben verschaft.
Zijn vriend had zich vóór 't terrein werd of;
gezet door de vlucht gered, dooh werd later"
door spoorwegmannen gegrepen. Dit was de 15
jarige H. F. eveneens uit Dusseldorf.
De beide gearresteerden verklaarden, dat A
door 3 volwassenen tot dezen diefstal rijn aan*
gezet en de goederen uit het raampje aan deze**
hebben aangegeven. Zij beiden waren in het ben
zit van verschillende gestolen goederen ,o.a. siga*
ritten, worst en ham.
De recherche heeft deze zaak verder in onder\
zoek. Dank zij de activiteit van den nachtwake*
der Ned. Spoorwegen is hier de band gelegd ogj
een paar leden der beruchte bende, de den laat;
sten tyd het Zuiden van Limburg onveilig maakt
te.
AL WEER WAT NIEUWS.
Jn het lokaal der militaire vleeschfourage vaq
het abattoir te 's Hage, is door een paar fou*
riers, naar de „Vee- en Vleeschhandel" berich^
een coöperatief bedrijf van officieren en onder*
officieren ter verkrijging van goedkoop vleeschi
opgericht. De leiders van het bedrijf laten huik
loopjongen in de stad bij gegradueerde gehuw*
de militairen vragen en bezorgen, drie dagen La
de week, neimen ook bestellingen per abattoir)
telefoon aan en.,., maken goede zaken. lm*
mers de Jiéeren hebben heel weinig bedrijfsoa*
kosten, belasting in 't geheel niet*
hun slagerij hebben ze met militaire vrijmoedig
heid zonder eenige kosten gesticht in het mooi*
abattoir, dat den Haagschen stagers toch zooveeR
geld kost.
Het weekblad schrijft nog, dat de leiders dit
zaakje willen drijven tot in de lengte der dagen,
tot.... ze binnen zijn, en vraagt, hoe laag hel
zaj duren, voor men van hooger hand „veeg
uit" gelast? De stagersvereeniging „De Een*
dracht" was Vrijdag j.L bij den minister vaat
Oorlog, om een sluitingsbevel voor den eerrstesi
Haagschen militairen slagerewinkel aan te vrar
gen. I
