Eerste Blad.
indrukken van den dag
BINNENLAND.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
In en om Haarlem,
Bsnnenlandsch Nieuws.
Verkeer en Posterijen.
Handel en nijverheid.
DINSDAG 8 FEBRUARI 1921
44ste JAARGANG No. 13732,
DE ABONNEMENTSPRIJS BEDRAAGT VOOR HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN:
PER KWARTAAL T 3.25
PER WEEKf 0.25
FRANCO PER POST PER KWART. BIJ VOORUITBEATLING f 3.57 V?
BüR^ftüX:
NASSAULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748.
ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL.
BIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
EEN BEKEND GELUID.
LIBERALE VERSTOKTHEID.
ONWAAR.
Naar (aanleiding van de ontbinding
der organisatie va<n R.K. Sigaren
fabrikanten, welke ontbinding tot
verbreking van liet collectief ar
beidscontract heeft geleid, schreef
„Het Volk" in een hoofdartikel:
„Als wij goed zijn ingelicht, heb
ben deze werkgevers, zooais het
trouwen zonen der Moederkerk be
taamt, eerst advies ingewonnen bij
den Bisschop en heeft Zijne Door
luchtige Hoogwaardigheid ver
klaard, hoe deze daad van zijitt bra
ve toehowrigen o^a daad lief
de zou zijn betoond jegens de ar
beiders en in hei belang der zuide-
Hjke industrie."
Deze bewering van „Het ,Volk"
is van A tot Z u.iivaur, scnryit
d© „Tijd". Z. D. H, de Bisschop van
's Hertogenbosch heelt de door „Het
Volk" geciteerde woorden niet al
leen niet uitgesproken, maar Mgr.
Diepen heeft in deze zaak zelfs geen
advies gegeven. „Het Volk" was dus
niet goed ingelicht en deze loszin
nige oewering is derhalve niets an
ders dan vuige laster.
JUISTE OPMERKINGEN.
NEDERLAND EN BELGIE.
(BOND (VAN ONTEVREDEN
BELASTINGBETALERS.
Te Maastricht is opgericht een
bond van ontevreden belastingbeta
lers, die reeds een groot' aantal le
den hpeft, terwijl het ledental nog
steeds aangroeit. Men is zeer onte
vreden over de meer dan verdrie"
dubbeling van den H.O, terwijl voor
het volgende jaar al weer verdub
beling in uitzichjt wordt gesteld. De
H. O., die eenige jaren geleden
slechts f 76.000 bedroeg, zou dan
op f 2000.000 komen. Voor de 31
Raadsleden wordt een vacatiegeld
van f 7,50 gevraagd. De Raadsver
gaderingen worden eindeloos gerekt,
zoadat laatst voor een agenda van
20 punten drie vergaderingen noo
dig waren, en dus driemaal presen
tiegeld werd genoten. Nu heeft de
Raad h,eft traotement der Wethou-
tot f 3500 verhoogd, met recht op
ders, dat onlangs f 1000 bedroeg,
Gedep. Staten het raadsbesluit nief
zullen goedkeuren. Men wil ge
schikte, bekwame personen in den
Raad brengen.
Uit onze Oost
pensioen. Men verwacht echter dat
DE UITVOER VAN KAAS.
Onlangs deelden wij mede, dab d©
Ned. Vereeniging van Kaashand©»
laren per telegram den Minister van
Landbouw, had. verzocht de bepar
lingen verbonden aan den uitvoer
van uitsluitend gecontroleerde kaas»
op te heffen, zoolang het merk nog
niet aan redelijk daaraan te stellen
eischen voldoet. In geval de ad-i
viseurs van den minister zouden vol»
houden, dat het merk wel aan d©
eischen voldeed, verzocht de ver-:
eeniging een onpartijdige corn mis»
sie van onderzoek te benoemen.
Naar aanleiding van dit telegraaf
vroeg de minister inlichtingen om»
treat de gevallen, bezwaren of moei-i
lijk heden die met de merken zijn
of worden, ondervonden.
Naar de gegrondheid daarvan zou
een nauwgezet onderzoek ingesteld,
worden.
Hierop heeft de Ned. Vereeniging
van Kaashandelaren een adres aan
den Minister gezonden, waarin de
bezwaren en moeilijkheden met d©
merken, zooals die dagelijks door,
den handel zijn en worden, onder
vonden, uiteengezet worden.
Deze zijn de volgende:
1. Een klein percentage der mer
ken laat reeds los als de kaas nog
jong is. dus bij of onmiddellijk na
ontvangst van den producent.
2. Een vrij groot percentage der
merken beschadigt of laat 'los bij
behandelingen, als wasschen,
schrappen, stoken enz. zoowel op
jongeren als op ouderen leeftijd de*
kaas.
3. Vele merken die wei op de
schrappen, stoken, enz., zoowel op
kaas blijven, worden op ouderen
leeftijd der kaas onduidelijk en of
onleesbaar; in enkele gevallen ver
dwijnen zij zelfs groetende© Is.
4. Het risico bij het bewaren vaa
najaars- en winterkaas in ons voch
tig klimaat is gedurende den winter
zeer groot. De ondervinding leers
de, dat deze kaassoorten dikkor-
stig en pokkig worden, met hp!
gevolg, dat lipt merk daardoor on
leesbaar, ja vaak zelfs onzichtbaar
wordt en min of meer verrot of.
weggvreet.
Tracht men nu met wasschen of
schrappen zulke kaas nog wat op
te knappen, dan verdwijnt het merk
geheei.
5. Vaak komt het voor, dat hij
kaas voor export opgeLegd, onder
het merk zich schimmel of kan
ker vertoont, omdat het de korst
openhoudt waardoor deze kaas niet
meer voor export kan gebruikt
worden.
6. VeLe producenten vinden hpt
noodig stukjes papier of doek over
de merken te plakken, daar deze er
anders afvallen. Verwijdert men nu
dit papier of doek, dan beschadigt
men -gewoonlijk het merk, terwijl by
vochtige korsten door het verteren
van papier of doek ook lipt merk
mee vertedert, althans beschadigt.
Waar nu alle beschadigde merken
bij export geweigerd, worden, zegti
de Vereeniging moet deze kaas door
verkoop in het binnenland tot la-
geren prijs worden opgeruimd, daar.
lang niet alle voor export geschik
te soorten, in hgt binnenland ge
vraagd zijn, o.a. zachte slappe om
snijd bare kaas en harde fabriek»,
kaas.
Een mede niet te onderschatten
gevaar doet zich voor bij het afi
sluiten van export-contracten op,
Langoren leveringstijd. Zijn hiervoor
zekere partijen opgelegd, dan komt
men Later tot de ontdekking, dat
een gedeelte wegens beschadigd of
verdwenen merk niet meer bruik
baar is. Men kan dan meestal in den
Ginter niet meer bijkoopen, of moet
in het gunstigste geval bij ander©
exporteurs 1^cre prijzen Leste-,
den
NIEUWE
COURANT
153.
VAN DURE BOTER EN NOG WAT.
De duurte en wat daarmee samenhangt
blijft het onderwerp van den dag, van de
gewone gesprekken der huismoeders lot
de zwaarwichtige artikelen en redevoerin
gen van economisten en sociale voorman
nen in tijdschriften en op vergaderingen.
Geen wonder, want met de prijsschom-
melingen der dagelijksche levensbehoef
ten hangen groote vraagstukken van
looubeweging en allerlei verwikkelingen
op sociaal terrein samen.
At wat kan bijdragen tot het versprei
den van licht over het duurtevraagstuk
moet wel hoogst welkom zijn. En toch
is dit blijkbaar niet steeds het geval. Het
is ons 11.111. niet ontgaan, dat publicaties
van officieete gegevens over de duurte
hier en daar niet steeds met de juiste
waardeering ontvangen werden. Wat wel
niet behoeft te verwonderen, wanneer
men aan Vondel's juiste uitspraak denkt,
die reeds zeide: De waarheid, dat 's al
oud, vindt nergens heil noch heul.
Toch is en blijft het verkeerd de oogen
voor de waarheid te sluiten, zeker bij
een zoo belangrijke zaak als de oorzaken
van de duurte.
Iu het rapport der Staatscommissie
voor het duurte-onderzoek werd wij
wezen er indertijd reeds op betoogd,
dat Nederland zich gedraagt als de ren
tenier van Europa.
Geen land van ons werelddeel had zoo
weinig van den oorlog te lijden als het
onze en naar weinige ging de goudstroom
van de oorlogswinst zoo rijk als hier.
In slede echter van lessen uit de historie
te putten en door blijvenden eenvoud cn
zuinige levenswijze den verkregen voor
sprong op andere volkeren te behouden
begon heel de bevolking (met uitzonde
ring'dan van den intelleclueelen midden
stand, en de kleine renteniers en de karig
gepensioneerden, wien dit door de ont
stanc wanverhouding tusschen hun inko
men cn de verminderde waarde van het
geld onmogelijk was) de geleden schade
van den mageren distribulietijd in te ha
len en een leefwijze te volgen minstens
gelijk aan vóór den oorlog. Dat dit een
der voornaamste oorzaken der duurte van
vele eerste levensmiddelen hier te lande
is, wordt nog maar niet voldoende inge
zien.
Nu kwam ons dezer dagen hiervan een
sterk sprekend bewijs in banden.
In De Zuivelcourant wordt gewezen op
het verschil in de prijzen der zuivelpro
dneten hier te lande en in Denemarken.
Terwijl in ons land de zuivelprijzen zich
voor het oogenblik vrijwel kunnen hand
haven, ja de kaasprijzen zelfs stijgende
zijn, worden er uit Denemarken prijzen
bericht, die ons bijna terugvoeren tot den
toestand van vóór den oorlog. De prijs
van de boter is daar in één week gedaald
met ongeveer 50 cents per k.g. en deze be
draagt nu 2.35 per K.G. en. terwijl men
hier per pond kaas op de markt een prijs
van 80 cent en hooger besteedt, koopt
men de volvette kaas in Kopenhagen voor
ruim 1 per K.G.
Hier betaalt men voor de melk aan de
leveranciers 17,5 cent per liter en daar te
lande afgehaald aan de boerderij slechts
12 '/t cent. Vanwaar dit groote verschil?
Vroeger toch was Denemarken toonaan
gevend voor de zuivelprijzen en over het
algemeen kon men hier de Deensche prij
zen niet bedingen. Nu doet zich de vraag
voor: waar zijn de prijzen abnormaal cn
niet in verhouding tot de werkelijk, mo-
menteele marktwaarde? Het antwoord
hierop kan niet twijfelachtig zijn: het zijn
de Hollandsche prijzen en het kan niet
uitblijven, of binnen afzienbaren tijd, en
die tijd is er als de melkproductie maar
even stijgt, zullen ook onze zuivelprijzen
moeien dalen en wel zoover totdat ze ge
lijk opgaan met de Deensche, Maar waar
om zijn de zuivelprijzen hier te lande dan
zoo boog cn hoe kunnen zij zich hand
haven? Dit vindt zijn oorzaak hierin, dat
de boterproductie bijna geheel in het bin
nenland geplaatst kan worden.
Van algemeeue bekendheid is het dat
het gebruik van boter bij ons sterk is
toegenomen en waar de productie het
kleinst is, komt er weinig beschikbaar
voor uitvoer en -daaruit vloeit weer voort,
dat onze boterprijs nu niet wordt be-
'licerscht door de wereldmarktwaarde. In
Denemarken echter, waar in het binnen
land bijna geen boter wordt gebruikt, is
men aangewezen op uitvoer en het ligt
voor de hand, dat het publiek in deze eco
nomisch slechte tijden het botergebruik
beperkt. Dq landen, welke thans nog al
wat boter vragen, Frankrijk cn België,
zijn voer ons gemakkelijk te bereiken,
hianr wanneer liet prijsverschil zoo groot
iblijft, nu 70 cent per K.G., zullen ook wij
tegen verlaagden prijzen moeten aanbie-
foen,
Tot zoover de Zuivelcourant. Hieruit
blijkt dus opnieuw, dat wij een van de
voornaamste aritkelen van onzen eigen
bodem zelf duur houden, door zelf alles
op te eten wat wij hebben en er niet mee
te concurreeren op de builenlandsche
markt.
Men kome ons nu weer niet in inge
zonden stukken aandragen met de verwij
tende vraag: maar mogen wij dan geen
boter, nog wel onze eigen, Nederlandsche
boter eten? Gerust, men etc zooveel men
wil, maar klage dan ook niet over den
hoogen prijs. Wanneer wij alles verteren,
wat wij zelf kunnen voortbrengen en wat
wij missen uit het buitenland invoeren,
dan moeten wij dc natuurlijke gevolgen
van de economische wetten zonder mop
peren aanvaarden en ons niet verwonde
ren, dat hier te lande de duurte aan
houdt, terwijl het buitenland dagelijksch
dalende prijzen meldt!
Wij hebben even geaarzeld of wij dit
artikeltje wel zouden schrijven, want er
is een taal en een toon. waarop men in fat
soenlijke kringen niet autwoordt.
In zulk een trant is het antwoord ge
steld van ,;Verrekijker", op ons artikel van
j.l. Vrijdagavond.
Er zijn weinig „groote zielen", die een
blunder durven erkennen en liever ver
draait men de zaak er nog eens dunnetjes
over been, om dan de gemeente wat voor
te goochelen. Er blijft wel altijd wat
van hangen.
Gemakkelijker is het zijn tegenstander te
beschimpen en te hoonen. Maar dat is de
gestie van den straatjongen, die, bij ge
brek aan argumenten, den tong uitsteekt
tegen hem, die op zijn fouten wees.
„Verrekijker" put zich uit in kleince-
rende qualificaties aan het adres van onze
redactie, „de redactie van het Katholieke
blad".
Wij kennen dat geluid: het is dat der li
berale hooghartigheid, die nog zoo heel
lang niet geleden ook Haarlem nog tot
schande was.
Maar de tijden zijn veranderd. Wie eer
tijds trapten, loopen kans nu getrapt te
worden en moeten een beroep doen op de
grootheid van ziel hunner overwinnaars.
Ze kunnen van dien zielenadel verzekerd
zijn.
Meneer „Verrekijker" noemt zich oud
(te oud is hij, om nog met onzen tijd me
de te leven, gelijk blijkt uit zijn penuc-
vruchten. waarin elk vonkje van oorspron
kelijkheid wordt gemist en die gewoonlijk
naar opzet, vorm en inhoud rieken naar de
inkt van andere Haariemsche dagbladen!)
en het jammerlijke is. dat de man, terwijl
zijn haren grijsden, twintig jaar ten achter
gebleven is.
Er is iets veranderd in die jaren. Er is
iets veranderd in de wereld, in ons land,
ook in ons Haarlem, meneer „Verrekij
ker". Er is een heerschappij gefnuikt en
het past „Verrekijker" en de zijnen niet
meer, zoo'n hoogen toon te blazen, alsof
nog zij en niet anderen den koers aange
ven en het intellect vertegenwoordigen.
Laat „Verrekijker" gerust zijn! Van wat
de Nieuwe Haariemsche Courant te zeggen
heeft wordt meer notitie genomen dan wat
hij den volk'e wenscht voor te houden. De
meening der N. II. Crt. wordt iu alle krin
gen nagegaan en uitgeplozen; de water-en-
melk-mcening van „V." wordt door nie
mand als door hem zelf als het non-plus
ultra beschouwd....
Laat „Verrekijker"....
Maar genoeg, we zullen ..V." niet ver
der volgen in zijn eigenaardig liberaal-
overtuigenden betoogtrant. We bedoelen
geen kwaad met bovenstaande. Alleen heb
ben we oven laten doorschemeren, dat,
wanneer het ons aan de noodige argumen
ten mangelde, wij evengoed als hij dat ge
brek onder hoon kunnen verdoezelen.
Dat is echter onze gewoonte niet. We
geven hier alleen een proeve.
Wat de zaak zelf betreft, lust het ons
niet daarop nu nog veel te zeggen.. Men
waagt zich niet aan polemieken, waarin de
tegenpartij geen acht slaat op argumenten
en de zaak' voorstelt, zooals hem dat op
't oogenblik past.
Wij geven „Verrekijker" de verzekering,
dat, wanneer hij den indruk had gevestigd
dat het hem in zijn, wat hij gelieft te
noemen, bezuinigingsartikel, dat hij in
navolging van de andere Haarlemsdhc dag
bladen schreef, alleen te doen was een op
bouwende critiek uit te oefenen, wij daarop
niet zouden geageerd hebben.
Waar noodig, bad hij op onzen eerlij
ken steun kunnen rekenen.
Maar hij verdoezele nu niet de strek
king van zijn eerste artikel, die blijkbaar
was den heer Heerkens Thijssen en den
heer Vader een „hieb" te geven.
Dat stuitte ons tegen de borst en noopte
ons het op te nemen voor den katholieken
wethouder, maar evenzeer voor den niet-
katholieken directeur der werkloosheidver
zekering.
Tegen wien zijn aanval gericht had moe
ten zijn weet meneer „Verrekijker", die
zoo uitstekend zegt thuis te zijn in het
Staatsrecht (dc uitdrukking: wij zijn 't
intellect 1 is meer gehoord) wel, als hij
eens nagaat, wie dc controle op de hand
bogen van wethouder en ambtenaren heeft.
En waarom vergeet .,V." maar steeds
het argument dat de geheele commissie
voor de werkloosheidsverzekering, de des
kundigen, èn de heer Gerritsz, de deskun
dige bij uitstek op dit gebied, de uitbrei
ding noodig achtten. Waarom dan toch
ging zijn aanval uitsluitend tegen den wet
houder en den heer Vader?
Met voorbijgaan van alile argumenten
(een tactiek, die hij ontwikkelden geen
schijn van kans heeft) werpt hij zich op
een bijzaak cn beklaagt zich, dat wij hem
het voorstaan van persoonlijke belangen
verweten. Dat is te doorzichtig om handig
te zijn. „V." moge met Uilenspiegel zeggen,
als wij hem verwijten doen: „ik heb 't
er ook naar gemaakt."
IntusscJhen kunnen wij met het resultaat
van onze artikelen tevreden zijn. De aan
val van ,V." op den wethouder Heerkens
Thijssen en den heer Vader is terugge
bracht naar het terrein, waar hij zijn moet:
bcoordecling of uitbreiding van den dienst
der Werkloosheidsverzekering noodig is Qf
niet.
En 't vertrouwen is gewettigd, dat er op
gelet zal worden, dat „V." voortaan zelfs
den schijn vermijdt persoonlijke belangen
te dienen. Hij onderzoeke ook eens of bij
hem, die klapte uit de commissie van
overleg wel louter 't algemeen belang 0p
den voorgrond stond.
En hiermede nemen wij afscheid van
„V." De eer van een antwoord kan hij
zich alleen verzekeren door te polemiseeren
op een toon, die in beschaafde kringen
gebruikelijk is.
Onze Regccring heeft van verstandig
beleid blijk gegeven, door aan de werk-
loosheidskassen de noodige gelden te ver
schaffen. waardoor zij onder zekere voor
waarden hun leden kunnen steunen.
Tegen dit verstandig staatkundig beleid,
tegen deze daad van menschücvendheid,
komen onze laatste verstokte liberalen
(aanhangers van het Manchestcrdom) iu
verzet.
Steun geven aan wcrkloozen beteekent
in de taal der Vrije-liberalen „dc natuur
lijke pogingen en normale werking der eco
nomische wetten belemmeren!"
Wanneer de overheid, in plaats van steun
te verkenen aau de werkloozen, steun toe
zegt aan de industrieelen, in dezen vorm,
dat de Regeering een deel van het risico
der ondernemers overneemt, zooals bij de
steunregeling voor de Scheveningsche vis-
schers, dan noemt de „Nieuwe Courant"
dat, „zondigen tegen de economische wet
ten". En bedrijfscontroie is in de oogen
van de traditioncele liberalen erger dan een
.misdaad, het is een aanslag tegen de li
berale vrijheids-gedachte.
Men zou aan die heeren kunnen vragen,
meent de „Tijd", wat dat voor vaste wet
ten zijn, die door een eenvoudige steun
regeling of door overname van risico in
de war worden gestuurd. Immers, wanneer
de Vrije-liberalen zoo zeker zijn, dat de
economische wetten zich doen geiden met
de kracht van natuurwetten, waartegen
over dc menschen machteloos staan, waar
om laten zij dan niet begaan, met de rus
tige zekerheid, dat hun wetten het per sJot
van rekening moeten winnen? Blijkt uit
hun protesten niet overduidelijk, dat zij
zelf de vastheid hunner economische wetten
niet al te zeer vertrouwen? Dat alles is
niet alleen „Scharfmacherei"; het is ge
theoretiseer over verouderde beginselen,
waarvan dc practieche toepassing noodlot
tig is gebleken."
Als dc oude, verstokte liberalen tegen
over dc armoede, welke ons volk bedreigt,
<le vensters hunner ziel sluiten en het op
komend modelijden onderdrukken, met de
kitasi-wetenschappelijke phrase: wij moe
ten laten begaan, want het kan niet anders,
dan behooren wij, Katholieken, te verkon
digen, met het woord en met de daad, het
Roomsche solidarisme, waarbij ieder van
ons in de mate van zijn invloed voor God
mede verantwoordelijk blijft voor het wel
varen zijner medemenschen.
Overheid, werkgevers en arbeiders, ieder
aanvaarde de verantwoordelijkheid van zijn
invloed, ieder vervulle zijn taak met chris
telijke liefde en rechtvaardigheid. Het Li-
bei alisme was de oorzaak der kwaal en
kan dus nooit het geneesmiddel zijn. Indi
vidualisme, groeps-egoisme en materialis
me, deze drie kwalen van liberalen oor
sprong, kunnen alleen door gemeenschaps
zin op Christelijk'en grondslag worden ge
weerd.
In de zuivere toepassing van Christus'
liefdeleer ligt voor ieder van ons en voor
allen samen de oplossing ook van de econi-
mische crisis. Voor deze toepassing is het
nu meer dan ooit de tijd.
Naar uuuieicting vau uotgoeu in
de Chjiistelij k-His torische „rveder-
lander" geschreven wercl over de
Jezuïeten, maakte do Redactie vau
het vrijzinnige „Vaderland" o. m.
deze opmerkingen:
„Wij staan verbaasd over dezen
uitval; wij liberalen weten, dat
de orde Jesu zeer knappe Leden
heelt, en als wij het niet wisten
zou prei. Blok. ue bekende histo
ricus, het ons hebben geleerd.
Meer zullen wij er niet van zeg
gen, wetende wat gevoeligheid de
ze hoogleeraar heeft opgewerkt
door ook de Jezuiecen door de
objectieve bril der historie te be
kijken. ar zyn eenmaal rrote.-tan-
ten die zicti 's avonds niet ter
ruste durven begeven, ronuer zicit
vergewist te heuoen, dat er geen
Jezuïet in hun beuuetuieltjo ver-
Jezuïet in hun beaüetuielije ver
ten aok, dat de Jezuïeten in de
Katholieke kerk zeer geeerd zijn,
en aai alle scheiding tusscnen uie
goeue Katholieken, die niets van
ue Jezuïeten neouuii moeten, cn
die ultra-mom-auen, u,e ze ver
heerlijken, op louter fictie, be
rust."
Dit is zeer juist opgemerkt.
Trouwens, het aantal Protestan
ten, dat er anders over denkt, lijkt
ons althans in Reder land niet
zoo heel groot meer.
De katholieken vormen zooais
men weet, een niet te scheiden ge
heel.
VERZOENING EN OVEREENSTEM
MING?
De beer Drion, lid van <!e t weede Ka
nier heeft in de te Parijs verschijnende
„Diplomatic Publique' dezer dagen m een
artikel het Nederlandsch-Bclgiscnc geschil
besproken, van het Nederlandsche stand
punt bezien.
Bij die gelegenheid haa de „Diplomatie
Publique" medegedeeld, dat zij gaarne
door de tegenpartij, ter inlichting van haar
lezers, hel Belgsche standpunt zou zien
toegelicht.
„La Gazette de Hollande" deelt thans
mede, dat de Belgische legatie te Parijs
aan de „Diplomatie Publique" heeft doen
weten, dat er geen aanleiding was, om
thans het Belgische standpunt uileen te
zetten. Gelijke kennisgeving is officieus ge
daan door het Belgische ministerie van
Buitenlandsclie Zaken. „La Gazette'
meent, dat dit moet worden uitgelegd als
een bewijs, dat het Hollaiidsch-Bclgisch
geschil in een nieuwe phase is getreden,
die te Parijs wordt beschouwd als te zul
len leiden tot verzoening en overeenstem
ming.
Dc Vrijzinnige fusie. Volgens de „Tal."
is thans tusschen de betrokken partijen
volledige overeenstemming ten aanzien
van <le verschillende programpunten be
reikt.
Samenwerking van Intellectueelen. Voor
het Algemeen Nederl. Verbond van In
tellectueelen is thans een ontwerp-regle-
ment vastgesteld.
Dr. p. jfp Cugpers. Naar de „Tel."
uit Roermond verneemt, is de loestand
van den hoog bejaarden bouwmeester,
thans goed vooruitgaande.
Limb. Katholiekendag. De 19e Limburg-
sche Katholiekendag zal Pinkster-Maan
dag (16 Mei a.s.) niet te Sittard, doch te
Heerlen worden gehouden.
De tarwe- en meelvoorziening. Naar de
„Tel." verneemt, is de verstrekking van
tarwe van regeeringswege aan de meelfa
brikanten zoodanig ingekrompen, dat
slechts 50 geleverd wordt van de hoe
veelheden, welke vroeger door de regee-
rmg aan de fabrikanten verstrekt werden.
Deze tarwe ligt voor 'n groot deel opge
slagen voor regeeringsrekenijig bij de fa
brikanten, welke haar echter, zonder toe
wijzing van het Rijksgraanbureau niet
mogen gebruiken.
De raadsverkiezingen te Amsterdam.
Het ligt in het voornemen van B. en W.
van Amsterdam, om de candidaatstelling
voor het lidmaatschap van den Amster-
damschen Gemeenteraad 1 April a.s. te
doen plaats hebben, zoodat de stemming
uiterlijk 15 Mei kan worden gehouden.
Een adres van het Nederlandsch Vak
verbond. Het N. V. V. heeft aan de Twee
de Kamer een adres gezonden, waarin o.a.
verzocht wordt onverwijld de noodige
maatregelen te willen treffen opdat de
werkloozenkassea in de gelegenheid wor
ds gesteld hars
verplich
tingen tegenover de leden ten volle na te
komen.
De Nederlandsche mijnwerkers in Duit-
sche mijnen. Naar de „Tel." verneemt,
staat hel thans vast, dat de Iconen der
Nederlandsche werklieden op dc Duitsche
mijnen binnenkort in Duitsch geld uitbe
taald zullen worden, wat voor hen een
aanzienlijke loonsverlaging beteekent.
Practisch staat dit gelijk met ontslag.
Minister Pop. Luitenant-Generaal Pop,
Minister van Oorlog en Minister van Ma
rine ad interum, is door ongesteldheid
verhinderd zijn werkzaamheden aan beide
Departementen te vervullen.
Een onderhoud met den minister. Naar
.-Het Volk" verneemt, heelt gisteren,
Maandag een onderhoud plaats gehad op
het Departement van Binnenlandsche
Zaken met de hoofdbesturen der werklie-
denorgamsaties in de sigarenmdustrie
over het vraagstuk der uitgetrokkenen.
Een ander geschiedt op verzoek der
samenwerkende organisaties.
Verkeer met DuusctUand. Naar de „N.
Arnh. Ct. meldt, zijn de bepalingen voor
liet verkeer in het bezette gebied belang
rijk verscherpt.
Tot nog toe was het mogelijk het be
zette gebied te bereiken met ©en bewijs
van Neüerlaudschap. Daarop is echter ae
aandacht der intergeaiiieerde commissie
gevallen, die de Duitsche poiitie hierte
gen gewaarschuwd hecfL Thans mogen
Nederlanders zonder pas niet meer in het
bezette gebied woruen toegelaten. Zij
moeten in liet bezit zijn van een Neder-
landsche paspoort geviseerd door den
Duitschen consul. Binnen 2 maal 24 uur,
nadal zij dc Duitsche grens overschre
den, moeten zij zich niermede bij de
Duitsche politie-autonteiten aanmelden
Overtreding hiervan wordt gestraft met
boete, gevangenneming of uitzetting.
DANKBAAR VOOR INLICHTINGEN,
MAAR NIET VOLDAAN.
In een Zateroag speciaal voor dit doel
belegde buitengewone algemeene verga
dering van de R. K. Kiesvereenigmg
„Recht en Plicht" te Zaandam, die zeer
druk bezocht was, hebben de beide ka
tholieke ledden van do Commissie voor
de bedrijven in antwoord op tol hen ge
richte vragen, inlichtingen verstrekt om
trent dc noodzakelijkheid van de reis.
Uit het debat dat daaiop volgde, bleek
cellier, dat bedoelde leden ondanks de
zeer uitvoerige inlichtingen er niet in
waren geslaagd de vergaderirug van de
noodzakelijkheid te overtuigen.
Verschillende leden lieten dienaangaan
de en onder instemming der vergadering
scherpe critick hooren.
De vergadering vond echter geen aan
leiding tot het doen van eenuitsprraak.
UIT DE KLEEDING-INDUSTR1E.
Hel landelijk contract tusschen de
werkgevers- en werknemersbonden in de
kleedinginduslrie loopt 15 Februari a.s.
af. In verband hiermede verneemt de
„Tel. dat de gezamelijke werknemers
bonden Zaterdag een schrijven hebben ge
zonden aan den werkgeversbond, waarbij
zij voorstellen het contract voorloopig
met een maand te verlengen, om gele
genheid te hebben over het nieuwe ccon-
tract rustig Ie confereeren.
De melkvoorziening van de Hoofdstad.
In haar rapport over de verbetering
der melkvoorziening van Amsterdam,
geeft de commissie van belanghebbenden
uil de zuivelnijverheid in overweging tot
liet in beginsel aanvaarden van een ge
meentelijk melkmonopolie.
Staking onder voorwaarde. In een
vergadering van de Amsterdamsche Fe
deratie van Personeel in Openbaren
Dienst is meldt het Hbld. met be
trekking tot de voorgenomen bestraffing
der 8 Juni-stakers door B. en W. een
motie aangenomen, waarin wordt be
treurd dat de Moderrne cn Neutrale
Bond nalieten, om de vertegenwoordigers
der gestaakt hebbende arbeiders bij el
kaar te laten komen om hun houding te
doen bepalen en wordt gezegd, dat het
Federatiebestuur slechts lot staking zou
willen besluiten ais de arbeiders daar
voor zelf klaar zouden zijn.
Bedreigingen. Het „Hbl." verneemt,
dat bij de staking van 8 Juni betrokken
gemeentewerklieden-organisaties wordt
overwogen, om, als deze stakers worden
gestraft, hunne vertegenwoordigers terug
te nemen uit de Centrale Commissie
voor georganiseerd overleg.
Verlichting der Spoorwegcoupés.Dq
Directie der Ned. Spoorwegen heeft de
aandacht gevestigd van het personeel op
de omstandigheid, dat het nog steeds voor-,
komt, dat rijtuigen of rijtuigaideelinger»
niet voldoende verlicht worden en de reis
zigers daardoor in het donker zitten. Op»
dracht is gegeven, om hierop streng toe te,
zien en voor behoorlijke verlichting tq
zorgen.
DE VRIJE RIJSTINVOEtV
Van welingelichte zijde meldt men aan
het „Nbl. v. Palembang", dat met de
meeste stelligheid de geruchten kunnen
worden tegengesproken, dat in verband
met de openstelling van Rangoon voor,
den rijstinvoer, ook de vrije invoer in
Ned. Indië zou worden opengesteld.
O
