Eerste Blad.
BINNENLAND.
Belangrijke Prijsvermindering.
m
Binnenlandsch Nieuws.
Verkeer en Posterijen,
Gemengd Nieuws.
Dit nummer bestaat uit 2 bladen.
In en om Haarlem.
Trekken uit Kennemerland.
J. M. v. DEURSEN
V ragen bus
VRIJDAG 11 FEBRUARI 1921
44ste JAARGANG No. 1373
PER WEEK 'U.
FRANCO PER POST PER KWART. Bil VOOHJITBEATUNG f 3.57'/,
BÜREAUXi
NASMULAAN 49, HAARLEM. TELEFOON 1426, 2741 EN 1748,
ADVERTENTIËN 35 CENTS PER REGEL.
DIJ CONTRACT BELANGRIJKE KORTING.
allerhande.
Het Beloofde Land voor onder
wijzers.
In goede handen?
HAARLEM.
ernstige
HAARLEMSCHE COURANT
DEABÖNNÊMENrSi'RiJS BEDRAAGT V OOK HAARLEM EN AGENTSCHAPPEN
PER KWARTAAL J-»
Langs alle kanten voedt Kennemerland
dc ellende der tijden. Zijn lichaam, eens
krachtig en flink in het vleesch, valt af
als het deerniswekkende sterfelijke om
hulsel van een Russische» prolelaar. De
vi.sci.erij, die aan duizenden m de kontc-
riieu rond lJmuiden leven en welvaart
verschafte, ligt op sterven. Wie hoopte
jot het laatste en nog hoopt tegen alle
hopeloosheid in, zacht uitkomst voor de
streek te vinden in de ontwikkeling der
industrie en paait zich zclven en zijn
stam- en Iolgenooten met de beloften van
het Hoo^itenbedrijf.
Wij helpen hen ^vertrouwen, maar
geven ons securiteitshalvc aan de Hoogere
wilsbeschikking ten aanzien der toe
komst over. Want geen hechte woon
iwordt gebouwd, waar de Bouwer ont
breekt.
Dat voor de vissoherij en voor IJmui-
den met omstreken. Daar is echter ook
tiet landelijk gedeelte van Kennemerland,
dat zijn quantum in de algemeene malaise
mededruagt-
De tuinderij bracht, behoudens de
resultaten van de aardbeien teelt, strop
op strop. Wie daaromtrent meer aan den
wroet wil komen, klaimpe den eersten den
besten tuinder aan. De man zal u vertel
len van veel leed en veel benauwenis.
Of anders zoeke men de veilingen op
waar alle krachten en alle ervaringen der
tuinders collectief zich manifesteeren en
vaar men u zeggen zal hoeveel hel be
loofde. en hoe bedroevend de uitkomst
»vas.
'n Frappant staaltje van zulke teleur
stellingen leverde de pas te Beverwijk ge
houden veiling van ingezouten boonen
op. Het heugt me nog, als was het giste
ren, hoe de toenmalige directeur van
„Kennemerlauoonze R.-K. Goöp, Tuin-
dersvereeniging, Bio vertelde van den ge
ringen prijs, waartegen het goedje aan
den man werd gebracht en van zijn voor
nemen om de goede leden der veiling
Voor een fiasco te vrijwaren. Mijn idee
ging er in. Duizenden ponden boonen
werden in vaten gepakt en gezouten en
daarna netjes naar eigen terrein geryJen.
Ziezoo, dat was voor de magere jaren
nis de menschen eerlijk gewonnen goed
met een redelijken prijs geliefden te be
talen.
Einde van dit mooi ingezette liedje?
Strop! Van tienduizenden! Slachtoffers
de tuinders, de heele streek.
Schuldigen: de tijden. Niet de onder
nemers. Zij handelden verstandig en te
goeder trouw. Maar zij konden niet
weten, dat deze kostbare vaten met hun
appetijtelijke» inhoud, aangeslagen voor
'n waarde van bij de honderd gulden per
stuk voor drie, vier gulden enz. te geef
zouden worden geboden. Ironie! De
vaten, waarin de boonen geperst lagen,
waren vier a vijf maal de opbrengst
iwaard. Maar ja, de rommel moest van het
terrein. En waarheen? De valenliandolaar
zcri er per vat best 12 en meer voor
willen geven, als.... de boonen er maar
niet inzaten. En voor de kosten van het
opruimen der vruchten, trok men bij zijn
bod al vast zooveel per vat voor die ge
schiedenis af.
Ware de zaak in zich niet zoo diop-
treurig, dan zou men hier eens hartelijk
kunnen lachen En toch is dit nu weer
eens een echt modem feit.
Als pendant nemen wij het woning
vraagstuk. Honderden huizen zouden
tegen groolo bedragen gekocht worden,
als.... de bewoners er niet inzaten. En
terecht. Want wat heeft men nu in
's Hemelsnaam aan een huis, waar men
niet in kan? En wat heeft men aan vaten,
die vol boonen zitten? Vuilnisbelten,
groot genoeg otn die duizenden kilo's ver
loren boonen op te brengen, heeft men
niet. En concentratiekampenom onwil
iige huurders nolentes volentes op te
brengen hebben onze huurcommissies niet
ter beschikking.
Met dat at zitten onze tuinders met hot
geval.
Intusschen wachte men zich er voor nu
maar af te gaan geven op „Kennemer
land" en haar ondernemingen, gelijk ver
schillenden het zich reeds lot plicht ge
rekend hebben te doen. Integendeel. Hot
.wankele gebouw, ons R.-K. Kennemer
land, waaraan do sloopende tand van
dezen vrecsclijken tijd gevreten heeft,
moet geschraagd. In goede tijden bracht
het ons welvaart Het zou al heel slechte
pohtiok zijn, thans te deserteeren en den
steun zijner schouders ie weigeren, nu
die zoozeer noodig is.
Onze Roomschc tuinders mogen taai
volharden in hun coöperatie onder de
vlag van de verceniging „Kennemerland".
Met vereende krachten zal het eens zoo
schoone instituut tot ouden bloei worden
teruggevoerd. Komen dra betere jaren
betere valuta-toestanden! Dan stroomt
bet geld weer over onze markt en dan
aal blij de tuiudcr in Kennemerland, ons
eigen mooie land aan de Noordzee, her
denken de dagen, waarin alleen verlrou-
wen in God en eigen kracht hem staande
hield en in innige trouwe coöperatie be
hoedde voor den onhersteibaren onder
gang.
Ik was dezen trok begonnen met de
vaste bedoeling meteen ern praatje te
houden over R.-K. Vercenigingen en „Bal"
Vandaar de klinkende titel, die
menig lezeresje vooral, het water naar de
mondhoekjes gedreven zal hebben, ge
dachtig als zij daarbij was aan do zoet-
suikerige lekkernij, waarmee de patissiers
bier al even glad als elders haar
zoo menig dubbeltje uit het zilverschake-
lige beursje lokt 't Zal nu echter bij
visoh en groenten, en de immer weer
doorbrekende hoop of zegen moeten blij
ven, om-dat die boonengesohiedenis me te
diep in de pen zat. Ik zal dan bij de
volgende gelegenheid met het dezer dagen
veel besproken „Bal na" beginnen.
FRITS.
In de „Vacature" komt het volgende
stukje „Ingezonden" voor, dat wel in staat
is om de onderwijzers hier in 't land te
doen watertanden:
„Met verlof uit Indië hier le lande
vertoevende, verbaas ik mij dagelijks
meer en meer over hel leven van den
onderwijzer in Nederland.
Ik verbaas mij, dat ze niet bij hoo-
pen naar Indië gaan.
Waarom gaan ze niet?
Omdat ze niet weten wat Indië voor
den onderwijzer is. Ze krijgen vaak in
lichtingen die ze niet vertrouwen en ook
moeilijk kunnen gelooven. Welnu, gij
die lust gevoelt naar Indië te gaan, gij
behoeft niets te gelooven, maar kunt u
persoonlijk uit mijn spaarbankboekje
overtuigen, dat ik er in den loop van 10
jaren 40,000 (veertig duizend) heb
overgespaard.
In een land waar 't financieel zoo
goed is,komt de rest ook wel in orde,
zou ik zoo denken."
Als deze onderwijzer zich, behalve in
zijn 40,000, ook nog mag verheugen in
gelukkig bezit van een paar huwbare
dochterswat zal hij dan een stoet
van vrijers aan zijn deur krijgen.
De heer J. J. H. Stulticns schrijft in de
„Tijd":
„Iedereen weet, dat hel met de aan
slagregeling voor de Rijksinkoinstenbelas-
ting niet vlotten wil. Ieder jaar wordt het
later, eer het publiek zijn aanslagbiljet
krijgt. Aan het Departement van Finan
ciën heeft met den toostend willen red
den door het in diensl nemen van tijde
lijke hulpkrachten en deze met de aan
slagregeling te belasten. Heel rationeel
zal men zeggen. Maar minder rationeel
lijkt het, dat daarvoor genomen werden
gepensionneerde hoofd-officieren, die, op
een leeftijd gekomen, welke een rust ne
men weltigt, zich geplaatst zien op een
voor hen absoluut onbekend terrein, het
welk zij niet langs de een of andere
zijde betreden hebben, doch waar zij zich
zelf plotseling midden op vinden. Men
denke toch niet te licht over deze zaak.
Vooral niet waar het gaat om de tegen
woordig hoog opgevoerde Inkomstenbe
lasting en de nog hoogere Oorlogswinst
belasting-
De porlemonnaie van den belasting
plichtige en 's Rijks schatkist zijn er bei
de mee gemoeid. Is men er in Den Haag
zeker van, dat die hoogst gewichtige fun-
tie in goede handen is? En zou de Staats
commissie even willen onderzoeken hoe
veel van die would be-inspesteurs er zijn
(en geweest zijn) en of de daarvoor be
stede gelden in verhouding staan tot den
ingehaalden (I?) achterstand? Waar
om geen profijt getrokken van de kennis
der eigen permanente ambtenaren, b.v.
de adj.-commiezen; waarom er althans
niet eens een ernstige proef mee te ne
men? Men kent toc-h aan het Departe
ment zijn ambtenaren; waarom anders
hel jaarlijks signalecren?"
Het huis van den Raad van Arbeid te
Tiet N-ar hot „Gentr." meldt, heeft het
tweede onderzoek in zake den aankoop
van het gebouw voor den Raad van Ar
beid geen bewijzen tegen den heer mr. S.
Rink, voorzitter van dien Raad, opgele
verd, zoodat een volkomen rehabilitatie
van genoemden heer, indien die noodig
mooht zijn, wel zal volgen.
De opvolger van den heer Lohman.
Naar het „Vaid." mededeelt, zal de heer
B. J. Gerretson den Kamerzetel, die hem
ten deel valt door het bedanken van den
heer Lohman aanvaarden.
Na een langdurige ongesteldheid is zijn
gezondheid wederom van dien aard, dat
hij dit besluit kon nemen.
Dat dc beer Lohman, die feitelijk reeds
in Juni 1.1. zijn afscheid genomen had, er
op teruggekomen is, moet dan ook zijn
oorzaak vinden in zijn begeerte om den
zetel voor den heer Gerretson open te
houden.
Verlaging der havent arieven. Naar de
„N. CrL" uit Rotterdam verneemt, zullen
de tarieven voor haven- en sleepboot-
werkzaamheid, ingaande 14 Februari,
aanmerkelijk verlaagd worden.
De broodpolitiek der gemeente Amster
dam. Het „Hbl." meldt, dat in een vrij
langdurig comité-generaal van den ge
meenteraad na uitvoerige discussie bij
meerderheid van stemmen is besloten B.
en W. te machtigen, indien de omstan
digheden dit vereischen, wederom een
grooten voorraad meel op te doen, om te
gebruiken als middel om den broodprijs
te doen verlagen.
DE BURGEMEESTER VAN
AMSTERDAM.
In Amsterdam scihe Raadskringen be
twijfelt men bet of burgemeester Teile
gen, zelfs indien zijn verlof niet na 15
Maart verlengd wordt, in zijn functie als
burgemeester zal terugkeeren.
Zijn gezondheidstoestand heeft in gen
laatsten tijd zoozeer geleden dat, volgens
de „Tel.", men in de Haagschc bureaux
rekening houdt met de mogelijkheid, dal
eerlang een opvolger van den heer Teile
gen zai moeten worden aangewezen,
VOORSTELLEN TOT WIJZIGING
DER PENSIOENWET.
Het Algem. Centr. Oveiheids Pcrsoneei-
Comité zond aan de Tweede Kamer een
adres met toelichting, waarin op wijziging
van cenige artikelen in de Pensioenwet
wordt aangedrongen.
De voorstellen houden in hoofdzaak het
volgende in:
Voor loodsen in Rijksdienst, in het
ontwerp, vallende buiten de bepalingen van
de Pensioenwet, is alsnog opneming in je
wet verzocht.
Voor controle over het geldelijk beheer
van het pensioenfonds wordt een raad van
commissarissen ingesteld, welke uit vijf
leden zal bestaan, die door de regecring
worden aangewezen. Gevraagdi is drie
van deze leden door de ambtenarenorga-
nisaties te doen aanwijzen, waardoor de
ambtenaren meer vertrouwen kunnen heb
ben in het goed beheer van het fonds.
Voor op wachtgeld gestelde ambtenaren
wier salaris uit den aard der zaak niet
nie6r voor verliooginn in aanmerking komt
is gevraagd de nadeelen, welke uit hun
bijzondere positie voortvloeien niet te
vergrooten, maar hun pensioengrondslag
te wijzigen, als ware zij in hun laatst be
kleede betrekking werkzaam gebleven
Nu het premievrije pensioen voor het
Overheidspersoneel door den wetgever
aanvaard is, werd verzocht, artikel 36
aan te vullen met de bepaling, dat onder
geen enkelen vorm bijdragen op de sala
rissen der ambtenaren worden verhaald
Voorgesteld is den pensioengerechtigden
leeftijd in 3 rubrieken te verdeden, n.l.
55, bo en 65 jaren.
Het verschil tusschen 55 en 65 jaren
wordt te groot geacht.
Er zijn betrekkingen, die krachtens haar
aard niet bij hoogeren dan bij 55-jarigen
leeftijd goed kunnen worden vervuld. Er
zijn daarentegen ook andere betrekkingen,
waarvan vervulling op 55-jarigen leeftijd
nog goed mogelijk is, maar die niet zonder
groot bezwaar tot den 65-jarigen leeftijd
kunnen worden waargenomen.
Deze groepen van ambtenaren dienen aan-
geweze le worden in overleg met de Centr.
Conun. van Georg. Overleg.
Aangedrongen is om aan ambtenaren die
op 55- of 60-jarigen leeftijd worden gepen-
sionneerd, naar reden van den vervulden
diensttijd het hoogste pensioen uit tc kee-
ren.
Gevraagd is, dc bestaande bepaling te
herstellen, dat ambtenaren die onlslag
hebben genomen, voor weduwen en weezen
deelgenoot van het pensioen kunnen blij
ven.
Verzocht is het maximum pensioen te
verhoogen tot 80 pet. en het minimum pen
sioen te brengen in overeenstemming met
het advies van de Centr. Commissie.
Eveneens is het noodzakelijk, het maxi
mum weduwenpensioen te brengen op
2000, de helft van het maximum ambte-
narenpensioen.
De Chr.-Historische Fractie. Het
schijnt dat mr. Schokking het voorzitter
schap der Chr. Iiist. Kamerfractie ver
wierf, daar hij gisteren in de Tweede
Kamer tot plaatsvervanger van den heer
Loiliman werd aangewezen in de commis
sie voor builienlaiuisclie aangelegenheden,
meent de „Tijd,"
VAN HET HOF.
Donderdag heeft H. M. de Koningin in
de Galerijzaal van het Paleis in het
Noordeinde te 's-Hage, den aangekondig-
den maaltijd aangeboden aan de civiele
autoriteiten te 's-Graveohage en waaraan
ook Z. K. H. de Prins deelnam.
Aan dien disch zaten aan: de voorzit
ter van de Eerste Kamer, J. J. G. baron
van Voorst tot Voorst, gep. luitenant-
generaal;de voorzitter der Tweede Kamer
mr. D. A. P. N. Kooien; de volgende
ministers: jhr. mr. Ch. J. M Ruys de
Reerenbrouck, jhr. mr. dr. H. A. van
Karnebeek, mr. Th. Heemskerk, dr. J.
Th. de Visser, mr. S. de Vries; de heeren
A. A. II. W. König, II. A. van IJsststeijn,
mr, P. J. M. Aalbcrse, de neer S. de
Graaff; (lui tenant-genera a) Pop was door
ongesteldheid verhinderd).
Verder: dc vice-president van den
Raad van Si a de, mr. dr. IV. F. van Leeu
wen; de president van den Iloogen Rand
der Nederlanden, jhr. IV, If. de Savornin
Lohman en de procureur-generaal bij
den Hoogen Raad mr. T. J. Noyoa; de
president van de Algemeene Rekenkamer
jhr. mr. J. H. van Reenen; de directeur
van het kabinet der Koningin mr. J. A
baron de Vos van Steenwijk; de Commis
saris der Koningin in de provincie Zuid-
Holland E. C. baron Sweerfcs de Land as
Wyborgh; de burgemeester der residentie
mr. J. A. N. Patijn en verschillende da
mes en heeren van Hr. Ms. Hofhouding.
UITBREIDING VAN HET WAGENPARK
DER NED. SPOORWEGEN.
Naar de „Msb." verneemt, bestaat het
plan een groot aantal personen- en goe
derenwagens aan te schaffen. De onder
handelingen omtrent de levering in den
korst mogelijken lijd worden reeds met
buitenlandsche fabrieken gevoerd. Behal
ve het wagenpark zal ook het aantal loco
motieven niet onbeduidend worden uitge
breid. Daar gebleken is dat de door
Duitschland le leveren type locomotieven
wat trekkracht en snelheidsontwikkeling
betreft, beter voldoen dan die van En-
gelsch fabrikaat, is het vrijwel zeker dat de
locomotieven uit Duitschland zullen wor
den betrokken.
DE „WERKDAG" HONDERD JAAR
GELEDEN.
Uit de instructie voor den stadsarchi
tect van Delft in 1803, welke dr. G. Mdrre
aanhaalt in „De Bouwwereld", blijkt dat de
arbeidsduur toen wisselde met den op- en
ondergang van de zon. Eenvoudiger en na
tuurlijker kon het al niel. Er was toen
nog in functie een werkklok aan de stads-
werf en een „order op het luiden van de
werkklok binnen de stad Delft". Zij werd
geluid van 25 November19 Januari 's
morgens le 8 uur en 's avonds te 4 uur.
Ongeveer per week van 20 Januari af, was
de werktijd des morgens telkens een kwar
tier vroeger en des avonds telkens een
kwartier later, zoodat van 21 April31
Augustus de langste werklijd bereikt werd,
zijnde van 5 uur 's morgens tot 7 uur
's avonds. Dan kwam weder de daling van
het avond en rijzing van het ochtenduur,
zoodat in de weck van 24 tot 30 Septem
ber des morgens de klok geluid werd le 6
uur en des avonds op hetzelfde uur, dus
dc twaalf uur rond; en alzoo voortgaande,
werd 25 November weer te 8 uur 's mor
gens begonnen en het werk te 4 uur des
namiddags geëindigd.
In den warmsten tijd was derhalve in
die dagen den arbeidsduur het langst, 14
uur!
Wat 'n geluk voor den werkman, dat
toen dc zomertijd nog niet bestond!
De stadsarchitect, in dien tijd „fabricq"
geheeten, genoot een jaarwedde van
1500, met vrije woning in een buis,
staande naast de Stadswerf; ook ontving
hij 100 ton turf, 100 pond kaarsen en was
vrijgesteld van militaire inkwartiering. Be-
vendien. was aan het verrichten van taxa
tiën voor den titularis een klein voordeel
tje verbonden. Hij genoot voor een taxatie
boven dc 200 guldens 8 stuivers, voor een
boven de 25 guldens I st. en voor pandjes
welke minder waard zijn dan 25,' 2 sl;
Daartegenover moest hij als jaarlijkschc
recognitie aan de stad betalen 5 pet. van
z'jn traktement, alsmede de verschuldigde
gelden waarop het ambt van ..fabricq" in
de landsbclasting was aangeslagen. Gemoe
delijke lijden!
TEGEN DEN HIK.
In een onzc-r medische tijdschriften,
vertelt T. G. B. in 't „Ilbld" wordt door
üen geneesheer verhaald, hoe hij bij toe
val, ©en mi-ddeltje vond om iemand van
de hikziekte te genezen.
Eerlijk gezegd, heb ik vreemd opgeke
ken van zijn „bij toeval" gevonden re
medie, want ikmeeende dat het alge
meen bekend was, dat de hik overgaat,
wanneer men cenigen tij-d achtereen op
de maagstreek drukt en daarbij den
adem inhoudt.
Toch schijnt dit eenvoudige huismid
del, dat ik reeds in mijn prilste jeugd
heb leeren toepassen, niet zoo bekend te
Z1jn, als ik wel meende, andiers zou on
ze geneesheer er geen patiënten met heb
ben kunnen genezen.
Het helpt dus blijkbaar ook tegen hik
ziekte. Allicht zal men dan wat langer
moeien drukken (de medicus spreekt van
tien minuten) en wat harder dan bij het
gewone hikje, waar alle kindieren van tijd
lot tijd aan lijden.
Een prachtig middel, dat altijd helpt,
els 't goed wordt toegepast, is het te
weegbrengen van een schrik. Daartoe be
hoeft men volstrekt niet boe, boe te
roepen of onverhoeds het kind op het
l'jf te vallen. Maar men doet het bijvoor
beeld als volgt:
Terwijl die moeder rustig op een stoel
gaat zitten, roept ze met een ernstige,
kalme slem het hikkende kind tot zich
en zegt dan bijvoorbeeld, heef katm,
maar ernstig:
„Nu moet jc me toeli eens vertellen,
wat er vanmorgen oj school gebeurd
is."
Soms is dit ccne gezegde ai voldoende
alarm om <:e aandacht van hel kind
zoodanig ie eojicentreeren, dat het hik
ken weg is. Hikt liet kind door, dan
praat men op do aangegeven wiize x:o;.:
wat door.
't Kind zal dan b.v. zeggen:
„Ik.... hik.... weet van niets."
„Jawel," zegt moeder ernstig, „zeg bet
me nu maar heel eerlijk."
Zoo praat men dan net zoolang door,
tot de hik verdwenen is en dan eindigt
men met een tevreden knikje en zegt:
.Ziezoo, gelukkig hoor, dien hik heb
ben we daar mooi bezworen."
Natuurlijk moet bet in dit gesprek bij
vage termen blijven. Men mag niet gaan
beschuldigen of dergelijke dingen zeggen
als: je mag niet zoo halsstarrig jokken
enz.
't' Moet bij vragen blijven in den
meest vagen vorm, want 't is hier meer
te doen om het teweegbrengen van een
intense aandacht, ontstaan door groote
verbazing cn diep nadenken over wat
moeder toch kan bedoelen, dan om een
moreelen schok.
Bij heel gevoelige kinderen, die over
't algemeen te gevoelig zijn voor straf
cn dergelijke woorden als een verwon
ding van hun innerlijk voelen, is het
beter deze methode niet toe te passen
en de andere huismiddeltjes te baat te
nemen, ais b.v. heel langzaam bij kleine
slokjes een glaasje water, melk of limo
nade drinken, den adem inhouden, een
lepeltje suiker slikken met als krachtig
ste middel het drukken op dc maag
streek, met gelijktijdig den adem inhou
den of heel regelmatig, op tempo adem
halen.
't Zou le probceren zijn of de boven
genoemde sohrikmelhode ook bij hik
ziekte en ook bij volwassenen helpt.
OPZIENBARENDE VRAGEN.
Het Tweede Kamerlid de heer Weitkamp
heeft den minister van Justitie de volgen
de vragen gesteld:
1. Is het den minister bekend, dat en
kele maanden geleden na een diefstal ten
kantore van de coöp. zuivelfabriek te
Aalten, waarbij 14,000 werd ontvreemd,
de officier van justitie te Zutphen de ver
dachten, nadat zij voor hem waren geleid,
vrij heeft doen uitgaan met teruggave van
een belangrijke som gelds, die in hun be
zit was gevonden?
2. Is het juist, dat deze zelfde verdach
ten daarna toch zijn vervolgd en veroor
deeld lot gevangeniss'raffen van 6 maan
den en 3 jaren, echter zonder dat er toen
gelegenheid was van het gestolene aan de
eigenaars terug te geven?
3. Is de minister bereid te bevorderen,
dat van *s Rijks wege de eigenaars schade
loos worden gesteld voor het groot gelde
lijk nadeel, door hen geleden tengevolge
van eigenaardige opvattingen bij een rech
terlijk ambtenaar.
HET BEELDJE VAN BENVENUTO
CELLINI.
Uit Rotterdam wordt aan het „N. v. d.
D." geseind:
In Mei 1920 werd aangifte gedaan dat uit
een zending uit Lucern, bestemd voor de
familie Baschillz, Den Haag, een bronzen
beeldje was vermist, afkomstig van Ben-
venuto Cellini, waarde 50,000. De Haag
schc recherche heeft, toen zij vernam, dat
zulk een beeldje in Den Haag te koop was
aangeboden, overlegd met twee particuliere
rechercheurs, die constateerden, dan het 't
bewuste beeldje was.
Daarop heeft de Haagsclie recherche aan
het Slation D. P. te Rotterdam aangehou
den den Rotterdamschen koopman V.,
vroeger grossier in kruidenierswaren, die
bekende bet beeldje van een onbekende
gekocht le hebben voor 12,50. Het be
vond zich nog in zijn woning, waar het
vervolgens in beslag genomen werd. De
koopman had het te koop gesteld voor
25,000.
OOK EEN ONDERWIJZERES!
Do „Tel." meldt, dat le Vlaardingen, we
gens gebrek aan onderwijskrachten tot tij
delijk onderwijzeres aan een der openbare
scholen, een winkeljuffrouw uit een ban
ketbakkerszaak is benoemd,
DE STAKING BIJ TRIANON TE
AMSTERDAM.
De staking van bet personeel van bet
Café-Restaurant „Trianon" aan het Leid-
sche Plein duurt onveranderd voort. De
directeur heeft de stakers per aangeleekend
schrijven aangezegd zich voor hedenmid
dag 3 uur aan te melden, daar zij anders
ontslagen zijn.
Het bestuur van den Bond van Hotelper
soneel, dat van de stakers een dertigtal
brieven ontving, heeft ze aan den directeur
teruggezonden.
DIE KAATST
MOET DEN BAL VERWACHTEN.
Op een heerlijk, zonnig plokje in buur-
mans tuin, vertslt „Krekel" in Avicul-
tura", staat een kippenhok, met een tie
ren haan en tien deftige kiapen. Vrede
lievend leefde de kippenfamilie voort, tot
dat er in het hok een plaatsje moest ge
maakt worden voor oen wilde oend. Het
nieuwaangekomen gastje was een vroo-
lijk diertje, dat do kippen met onver
droten ijver achterwolgde. De lekkerste
beetjes waren voor „Cucillette", zooals zij
door de familie D. genoemd werd. Als
het voer verstrekt, wer 1 en zij n et goeds-
schiks door den cirkel van kippen kon
komen, begon zij fluks de meest in haren
weg staande kip de voeren uit hare der
rière te plukken. Het doodelijk verschrikt
kippetje vluchtte dan op z'jCuesllette
drong door do opengokomen ruïmto naar
voren en l ogon dapper mos te o!en. Over
moedig geworden door haar met haver
volgepropt buikje, begon zij ook do an-
dere kippen de veeren te plukken, di 1
zich dit en bloc niet liolen welgevalloi 'I
maar haar torugpikten, en soms zóó he.'i.
vig, dat de wilde eend genoodzaakt wa
op een hoogeren stok, die in het kip
penhok was, te vluchten, vanwaar zij me u
den haan, die er ook op kon komen, ver jli
achtelijk op do kakelende kippen neer 1 1
keek. Do heer D. had een gevoelig har
en ging er op uit, om oen cchtvriem
voor het eendje te zoeken. Uit im.ta nit
maar wèl was hij in de gelegenheid „ee: 1
paar" wildo eenden te kcopen. Dcz. 1
diertjes werden cok in het kippenhoi ij
gezet. Hot oerstaangekomen wilde condj
nam de nieuwelingen niet in liefde aan
Ze werden op allerlei man.oreu uoor Uu
eillette geplaagd, zoodat het paartje ziel
vast aaneensloot en eendrachtig alle aan
vallen wist te pareeren. In den kunat- l
matigen vijver in het kippenhok, speci
aal voor de ceendjes gemaakt, zwom ho
echtpaar vroolijk rond en liet niet toe j
dat de andere eend meezwom, die zich dux j
alleen moest ammusseerem Voor do aar
digheid liet de heer 1). een paar tauumy
eendeneieren door eeen broedsche kip uit-
broeden wat uitstekend gelukte. Op eer
warmen zomermorgen zagen twee tamme t
eendjes het levenslicht; ze trippelden ook,
door het kippenhok direct naar den vijvex I
cn gingen er in zwenuuea dat 't 'n lust,*'
wa3 om te zien. De kippenmoeder liep
kakelend en vleugelklappend om den vij-
ver heen en trachtte de eendjes er uit i
te lokken. De tamme oendon groeiden -
voorspoedig op en waren weldra even 1
groot als do wildo eenden, Culeilletta1
begon ze toen ook na te zitten, de veeren
uit te pikken, ze van het eten weg te
jagen, Kortom ze op allerlei wijzen het
leven bitter te maken. De tamme esnden
waren weldra volwassen en veel grooter
dan de wilde eenden. Het kleine kren- 1
getje ging altijd maar voort ze te ta-
quineei-en. Op een goeden morgen was
het geduld van de tamme eenden echter 1
uitgeput. Ze 6tapten moedig op hu una
vijandin los cn beten haar dood.
VERWONDING DOOR BOTSING,
Toen Woensdagmiddag het stoomschip)
Caradon uit het Botlerdamsche Droog
dok kwam en tusschen Vlaardingen en
Pernis op de rivier de Maas aan het
proefstoomon was, kwam het in aanvaring
met het zeilscheepje „Grevelingen", van
den schipper M. Fonteine uit Dreischor.
Door den schok sloeg de schipper achter
over op het dok en kwam met zijn hoofd
in een haak terecht, waardoor hij ernstig
werd verwond. In het scheepje, dat lek
gestooten was, ontstond ook nog een be
gin van brand door het omvallen vaa
een oliestel, welke brand echter spoedig
gebluscht kon worden. Het scheepje is
door de sleepboot die het stoomschip as
sisteerde de haven van Vlaardingen bin
nen gesleept, waarna de ernstig gewonde
schipper per auto naar hot Ziekenhuis
te Vlaardingen is vervord.
REINTJE OPGESPOORD EN GEVANGEN,
De jachtopziener H. te Vragender plaats
te een vossenstap, om een vos te bemachti
gen, die bezoeken aflegde bij de kippen
hokken der boeren. Twee dagen later was
de stap verdwenen en met behulp van
een politiehond werd Rcintje opgespoord,
een half uur daarvandaan, met de slap om
den linkerpoot. Hij had zijn voortanden
op de stap stukgebeten, om zijn poot to
bevrijden.
Vr. van J. L., te Z.
Antw. Uw vraag is onvolledig. Van
wie is het kind? Zijn vader en moe
der met elkaar getrouwd? Wendt u
tot den Burgert. Stand uwer gemeente.
Kosten niet hoog. Ook grath.
Vr. Heeft een huisbaas het recht
de huur op te slaan zonder repa
ratie te geven?
Antw. Dal h-eft niets mei e kaar le
maken. Wanneer uw huisbaas wei. e t
noodzakelijke reparatie !e doen u.t-
vocren, kunt u zich wenden tol hot
Bureau van Bouw- en Woningtoezicht,
Kruisstraat 45.
Vr. Ik ben ingedeeld bij het -le Re
giment, 3e Bat. ia.anterie en 5 Oct.
1920 inge ij ld. Wanneer gaal ue.'to lich
ting met verlof?
Antw. De dienstplichtigen der lich
ting 19-0, ingedeeld tus chen 1-5 O t,
1920, verlre.vkan, Lijzun,.ere geva.ea
buitengesloten, op 31 Maart 1921 met
groot verlof.
Vr. Wanneer gaat de lich.ing 1920
van de Midde, die met 1 October
onder de wagens is gegaan, weer naar
huis terug? Ik ben van het 10e Reg.
infanterie, li0p auts haar.em.
Antw. Z;c voor het 'antwoord dat
op een voorgaan ie vraag.
Vr. in we.kc steden van ons l.uid
bevindt zich een fcioogeie Handels
school met oen H.B.S. 3-jar.ge cur
sus als onderbouw
Antw. Twee te A n terda 11, Ar"hem,
Eindhoven li.), Iiaor.cni ca Ndiut-
gen (R. K.).
