BUITENLAND.
FEUILLETON
Wat de Pers zegt
Parlementaire Kroniek.
Op weoergevonden dochter
IJDAG 18 FEBRUARI 1921
<0. f
5
VERDEELING VAN KUNST
SCHATTEN. OVER T GEHEELE
LAND.
De Conferentie te Londen.
De toestand in Ierland.
v Het werkloosheid-debat.
Ki
-G-Ekoinig of gaoa resultaat, beeft de
jaotie-Van don Tempel ia zake de werk-
ino. i ui opgeleverd. Met een flinke moer-
"jlerLioid onze lezers weten liet ai
}b die motie, om alle voorschotten aan
l-naqari a fonds perdu to verstrekken,
«verworpen. Alleen de Socialisten, de
"Communisten, de Vrijzinnig-Democraten
^tn de liberale heer De Muralt stemden
ivoor.
y Dol fiasco van den heer v. d. Tempel
kiel voor een goed deel op rekening
Van zijn overdrijving en zijn klaarblijke
lijk streven om politieke munt uit het
jwerklcozen-debat ten koste der Regeering
te slaan.
Die overdrijving toonde de Christelijk-
tistoriache afgevaardigde Snoeck Henke-
Jmann met klem van redenen aan.
De heer Van den Tempel had gespro
ken van een krankzinnigen toestand, van
algemeene crisis. Hij had gesproken van
yegeeringsmaat regelen, die elk sociaal-
1 Voelend mensch tegen de borst moesten
Stuiten en hij had Minister Aalborse ver
weten, dat hij geen ruggeraat toonde.
Keen, zei do heer Snoeck Henkemans,
wat ge daar beweert, is onjuist. De Ee
geering heeft getoond, dat zij den toe-
stand kent en de genomen maatregelen
bewijzen, dat zij bereid is om in te grij
pen en de zaak niet op haar beloop te
laten.
Do heer Van den Tempel had ge
sproken van een algemeene crisis. Er
is, aldus de Ühristelij k-historische afge
vaardigde, geen algemeene crisis en geen
algemeene werkloosheid in Nederland..
iWel is er hier en daar armoede, omdat
de werkloozenkassen zijn uitgeput en ook
is er hier en daar werkloosheid. Tegen
over de geëischte cenntralisatie der werk
verschaffing door het Bjjk door den heer
Van den Tempel, stelde da heer Snoeck
Henkemans werkverschaffing door de ge-,
meen te. In enkele gevallen, bijv, wegen
aanleg, kan het ook zijn een provinciaal
belang. Het Rijk moet zioh bepalen tot
het beoordeelen der onderneming en het
rerleenon van steun.
De bitterste critiek van den heer van
ten Tempel gold de houding van den
Minister in zake de werkloosheidsverzeke
ring.
Dio critiek vond de hoer Snoeck Hen
kemans ten cenemola misplaatst. .Werke-
loosheidsverzekering is een uitnemend in
stituut, dat kraohtig moet worden ge
steund, maar het heeft ook zijn gevaar
lijke zijde. Die werkloosheidsverzekering
la niet gevaarlijk voor den energieken
werkman, <lie er tegen op Het, zonder
Werken aan hot eind van da week zijn
loon te ontvangen.
klaar de heer van den Tempel kent
toch ook wol de uitwassan der werk
loosheidsverzekering. Hij kent ook wel
de gezinnen waarvan drie jongere leden
f 18 per weet verdienen, hun ouders f 10
k os to ld geven en met f 8 in him zak
rondloopen, de menschen die minder te
vertoren hebben ergeren.
Die uitwassen moeten worden gedra
gen, maar om uitkeeringen te geven aan
jonge menschen, als de kassen leeg zijn,
dit gaat te ver.
En wat heeft de Minister van Arbeid
gedaan? Hij oisohta niets anders dan do
toepassing van bestaande bepalingen van
het reglement. De Minister heeft niets
nieuws gevorderd.
In ark 33 van den E. K. Sigaren-
makersbond St. Willibrordus, staat uit-
Silrukiselijk, dat het bestuur bevoegd is,
wanneer de kas het noodig maakt, den
duur en het bedrag der uitkeeringen te
verminderen of de uitkeering geheel op
te heffen.
En toen de heer Van den Tempel uit
riep: durft u zich daarop beroepen?, ant
woordde zijn tegenstander :dat durf ik
niet alleen, maar dat wensoh ik.
.Ook de heerHaazevoet, de Katholieke
werkmans-afgevaardigdo, trad ia 't krjjt
ter verdediging van de Regeering. Hjj
wees er op, dat zij krachtige maatre
gelen heeft genomen ter bestrijding van
den nood, on hij spoorde den Minister
Van Arbeid aan, om zoo mogolijk, nog
krachtiger op den ingeslagen weg voort
te gaan. De socialisatie, waarvan de heer
Van den Tempel en zijn par tij gen oo ton
alle heil verwachten, noemde deze afgo-
vvaardjgde oon wissel op de toekomst en
geestig vergeleek hij haar met een eta-
Naar het Fransch
van BAOUL DE NAVERY,
bewerkt door
L. M. VAN P1NXTEREN, R. K. Pr.
Toon zij onder de overig® klee-
dingstukken een zijden mantel be
merkte, wierp zij dien om hare schou
ders, slingerde twee of drie halsketens
om haren lmls cn wond de anderen
om liare handen en liep naar den
grooteu spiegel. Een oogenblik scheen
zij verrukt over haren looi, schikte en
veranderde de lange plooien van haar
kleed, omhulde zich mei haar zijden
niun'.cl, l.ei de koralen en amberslee-
nen rondom lure polsen en luis vallen,
daarna tra; hlie zij, als een kind, ia de
kamer rond te loopen zooals zij hel
de gravm cit de bedelares had Ziet)
tioeu. iu ar lure kleine aan vrijheid ge
wende Vut* en kouden de muilen, waar
mede zij h. eid waren, niel verdra
gen, Z;j s.ruikclde over den sleep van
haar kleed en hel genoegen dat zij eerst
ilage-artikel in den sociaal-democratischen
winkel.
Een ander geluid, maar dat ook zeer
goed klonk, liet de heer Van Dijk hoo-
ren. Zeer terecht signaleerde deze het als
een verkeerde tactiek om maar millioenen
uit de schatkist te voteeren voor de
werkloozo arbeiders, terwijl aan den an
deren kant de autoriteiten van Rijk en
gemeente en ook groote bedrijven zooals
de spoorwegen, bun bestellingen doen in
het buitenland en aldus de Nederlandsche
Nijverheid aan haar lot overlaten. Van
de regeeringsorganen zijn het volgens den
katholieken afgevaardigde, vooral de de
partementen van Waterstaat (inclusief
het Post- en Tolegraafbedrijf) en van
Marine, die zich onderscheiden door het
getrouw in practijk brengen van de me
thode die uit den tijd is, om uitsluitend
te overwegen, waar men het goedkoopst
terecht kan, geen acht te slaan op de
arbeidsvoorwaarden als inderszins, waar
onder de leverantie plaats heeft en aller
minst ook aan de eigen nijverheid te
denken. Ook de gemeenten Amsterdam
en Den Haag kregen in dit opzicht
een harde noot te kraken.
Een warm woord van dank aan de
Regeering, speciaal aan den Minister van
Arbeid sprak ook de Katholieke werk-
mans afgevaardigde van Rijzewijk. Zijn
gold alles wat reeds ter bestrij
ding dor werkloosheid was gedaan. Daar
om had het hem zonderling aangedaan,
den heer Van den Tempel 'to hooren
afgeven op den Minister en de Regee
ring, alsof zij[ niets deden. 'Wel had
spreker liever gezien, dat de Regeering
het geheele bedrag voor de nieuwe rege
ling h fonds perdu gaf, maar nu dat
niet geschiedt, was er voor hem geen
reden om tegen de Regeering te keer
te g*"1- t
De motie-Van den Tempel kon het
slechts tot 26 stemmen brengen. Een
-jelukkiger lot viel de motie-Van Rijze
wijk Haazevoet Kuiper ten deel,
die met 39 tegen 36 stemmen werd aan-
gendjtnen. Door deze motie die ook
de stemmen der Socialisten kreeg
heeft de Kamer zioh uitgesproken voor
de wenschelijkheid, om ten spoedigste van
Regeeringswege maatregelen te treffen,
welke den normalen gang der produotie
in ona land kunnen bovordoren ©a v©i>
zekeren, waarbij de Rogearing verzocht
wordt voorlichting te zoeken bjj de or
ganisaties van de verschillende sociale
groepen in ons volk en haar medewer
king in te roepen. De onzen lezers reeds
bekende motie-Van Ravesteijn, werd ver
worpen met 74 tegen 3 stemmen.
Minister Aalberse was met tegen de
ïnotie-Van Rjjzewijk ca. order ver
klaarde hij met nadruk, dat er geon
verband bestaat tusschen de 8 uren ar
beidswet en de werkloosheid.
Deze laatste aldus de Minister
is een internationaalt versohij usel en in
landen waar de arbeidswetgeving niet
op de hoogte van ons land staat, is de
werkloosheid grooter. Van vergunningen
tot langeren arbeidstijd is geen gebruik
gemaakt om internationale redenen, zoo
als de daling van de grondsttoffenprijzen.
Minister Aalberse verklaarde dan ook
beslist, niet moe te zullen doen aan
de reactie tegen de Arbeidswet, welke
fn het land gaande is.
Nu dezer dogen zoo'n opgeschroefd
manifest verschenen is van hot Neder
landsche Vakverbond, waarin o-m. go-
sprokean wordt over de „reactie tegen
do 8 uren wet," kan het geen kwaad,
hier even vast te leggen, dat van Ka
tholieke zijde, met den Minister van
Arbeid, aan 't hoofd, die reactie ook
wordt afgekeurd.
HET SYSTEEM.
Men heeft ""in de Tweede Kamer van
vrijzinnig-democratische en socdaai-demo-
cratische zijde weer eens een aanval ge
waagd op den Minister van Landbouw,
met de klaarblijkelijke bedoeling dezen
bewindsman onmogelijk te maken. Hot
goid thans de onverkwikkelijke historie
van het veevoeder uit afvalproducten, het
systeem van Caicar.
Dat zaakje zal de sdhatk&st eerage mil
lioenen kosten.
En het is'te verstaan, dot de Kamer dit
niet aangenaam vindt.
Het gaat echter niet aan, hot verloop
dezer kostbare zaak dezen Minister te
wijben, die haar trouwens niet eens had
opgezet, maar haar moest overnamen van
zijn voorganger, zegt de „Standaard."
„Wij zaten nu eenmaal in een stelsel
van verregaande staatsbemoeiing, waar
voor de ecmge verontschuldiging de
oorlogstoestand was.
Volkomen terecht zeide de heer Van
onder londen nad, veranderde in Bpijt
een toorn. Zij rukte hare mantel af en
zocht angstig naar haar kleed van die
renhuiden, maar Ursula had dat weg
genomen en het kind kreeg een aanval
van hevigen toorn. Waarschijnlijk zou
zij haar gebloemd kleed in flaitlen ge
scheurd hebben, toen zij^ tusschen an
dere voorverpen, die op het bed wa
ren nedergelegd, versch.llende witte en
donzige pelterijen bemerkte.
Dit gezicht veranderde haar misnoe
gen in vreugde. Een mandje, dat ver
schillende voorwerpen voor vrouwelij
ken handenarbeid bevatte, stond dicht
bjj haar; zij zocht en vond er naalden
en garen. Men bad er verschillende
zwarte doortis, van wilde struiken ge
pinkt, bijgevoegd. Het meisje vergeleek
de lengte der doorns en der naalden,
dacht na en begreep zonder twijfel dal
de laatsten de eerste konden vervangen,
waait zij nam de schapenvachten, ver
volgens de naald en begon vlug te
naaien. Hel geheel, dat zij er van maak
te, was zeer vormeloos. Toch scheen zij
verrukt over haar werk en draaide het
mei blijkbaar voldoening in hare han
den. Zij had niet meer dan een uur
noodig otn zich een nieuw kleed te ma
ken. Toen trok zij hare lange japon uit
Sasse van Usselt, die zijn, oog over
bijna heet ids liquidatie heeft kunnen
laten gaan, dat het kwaad zit in bet
systeem. Eenmaal zulk systeem aan
vaard, komt men tot allerlei dwaze dón-
dingen.
Men zou hetzelfde zien gebeuren bij
een stelsel van socialisatie, hoezeer ge
tracht werd het kwaad, dat aan het
systeem inhaerenrt is, te keeren.
Aanvallen op een bewindsman, die
ten slotte moeilijk steeds den rechten
weg in den doolhof kon vinden, haten
rffet."
Oppassen, niet weer in ruik een dool
hof te komen, is de beste les, die men
uit de geschiedenis treikken kan. En al is
het leergeld dun wet boog, het is piet ge
heel nutteloos uitgegeven.
We lezen ia 't „Ov. Dgbld."
nu- M
„Er is m ona land een heel belang.
zjjk dispuut gaande over de vraag of
er van uit Nederland eenige belang
rijke schilderijen van het Rijk en van
een paar gemeenten, de gelukkige eige
naars dier meesterstukken (van Rem
brandt, Vermeer, Hals), naar een ten
toonstelling in Parijs zullen worden
gezonden.
iWjj voor ons gevoelen er niet veel
voor, maar wat wiji heel gaarne zou
den zien, dat is, dat het Rijk er toe
kon besluiten iets van. de nationale
kunstschatten te vardeelen over ge
heel ons land.
Ook op het gebied der kunst is
de concentratie noodlottig. De provin
cie heeft weinig; de groote centra zui
gen ook nog de meeste artiesten
zich toe van de oude nationale
meesterwerken en andere kunstschat
ten bljjft de provincie verstoken.
Hoe mooi en hoe wenschelijk zou
het zjjn, van den overvloed bijvoor
beeld van het schilderijen-pakhuis dat
Rijksmuseupx heet, iets te verdoelen
over de voornaamste steden der pro
vincie. Men zou er z.g. filiaal-musea
kunnen oprichten en mogelijk ware ook,
de verschillende collecties nu en 6an
te verwisselen, zoodat ook het volk
uit de provincie eenig beter begrip
kreeg van kunst, oudheid, enz. ,Welk
een opvoedende kracht kon daarvan uit
gaan.
Men zegt nu wel,dat de provincialen
de musea in de Hoofdstad bezoeken,
maar wat heeft zulk ©en museum-
bezoek van voor hun amusement rei
zende menschen gewoonlijk weinig te
beteekenan.
Kondon in de provinciesteden op ge
zette tijden nieuwe schilderijen e. d.
worden geëxposeerd, er zou groote en
gedegen belangstelling zijn en onze
nationale kunstschatten zouden geeste
lijk productief zijn gemaakt.
Maar twee tegen een dat dezelfden
die thans ónze Rembrandts naar Pa
rijs zouden zenden, tegen de degradatie
naar de provincie zouden opponeeran.
En dat niettegenstaande in de provin
cie geen ia oorlogen gestolen schilde
rijon hangen en de provincie in de
belastingen dapper meebetaalt aan do
verwerpelijke concentratie van kunst in
een paar stcdon."
Tot zoover bovengenoemd orgaan.
De „Msb." maakt hierbij de volgende
kantteekening
„Het donkbeeld van filiaal-musea
verdient zeker wel eens ernstig onder
de oogen te worden gezien. De con
centratie van. kunst in de groote ste
den is echter niet zoo volstrekt ver
werpelijk als onze Zwolscho collega
meent, meer speciaal in verband met
studiebelangen. Door bestaande groote
collecties uit elkander te rnkken zou
systematische bestudeering van 'n mees
ter, schooi of tijdperk ten zeerste wor
den bemoeilijkt.
Bij de vraag of onze musea in de
groote steden niet eens iets aan de
provincie konden afstaan of in bruik
leen geven, denken wij op de eerste
plaats aan kunstwerken en oudheden,
die voor het verleden van een of an
dere kleinere stad van beteekenis zijn
geweest. Voorts zou een groot museum
ook wellicht oen kleinere collecte kun
nen samenstellon als een „reizende ver
zameling" welke nu eens hier, dan wear
elders in de provincie eenigen tijd ter
beschikki"»** zou kunnen worden ge
steld."
om bet kleed aan te trekken dat zij
zelf gemaakt had.
Zij veranderde daarmede geheel van
voorkomen. De rossige harenveli«,
waarmede zij eerst gekleed was, hadden
haar een woest voorkomen gegeven
Maar nu werd haar tint minder bruin,
verhelderd door haar witte kleed. Een
purperkleurige gordel hield het vast
om haar middel; een driedubbel snoer
«laaide op hare borst neder en een
groote roodc bloem in hare lange zwar
te haren gestoken, voltooide een klee
ding, die hare sohtiterende schoonheid
'en volle deed uitkomen. Zij herin
nerde op dat oogenblik aan de visioenen
die Anton in gezien had in den nacht
volgend op het verschijnen van het
wilde meisje in het park van Songy:
aan Ida van. Toggenburg, Genoveva van
Brabant en Nothburgn, die in de val
lei van den Neckar leefde.
Eliennette naderde het kind der bos-
schen en omhelsde haar. Ditmaal trok
het meisje zich niet terug, zij scheen
to begrijpen dat de gaven, die haar zoo
gelukkig maakten, van mevrouw d'Epi-
noy kwamen; haar zachte blik vestigde
zich eenige oogeubiikkea op haar, daar
na. greep zij de hand van de gravin
en voerde haar naar; het venster, waar
Van te voren mislukt)
Volgens den doorgaans goed ingel'chr
tea Berlijnschen correspondent van het
.Journal" hebben Engeland en Frankrijk
er bij de Rijksregeering naar geïnformeerd
of deze bereid ia voor het begin der con
ferentie te Londen haar tegenvoorstellen
bekend te maken. De Duitsche regeering
zal hierop niet antwoorden voor de te
rugkeer van Simons te Berlijn; maar men
verwacht, dat Duitschland zal rekening
houden met den uitgesproken wensch en
de tegenvoorstellen enkele dagen voor de
conferentie zal meededen. JDe correspon
dent zegt, dat betgeen thans omtrent de
Duitsche ontwerpen is uitgelekt, doet voor
spellen, dat de conferentie te Londen vol
strekt geen resultaat hebben zal en dat het
wellicht zelfs niet tot een Londensche
conferentie komen zal. De Duitsche voor
stellen toch zouden zoo belachelijk zijn,
dat de alliés er waarschijnlijk de voorkeur
aan zouden geven hierover maar niet eens
te gaan praten, maar door middel van een
gemeen schappelijken stap, hun beslissin
gen ter kennis te brengen van de Duitsche
regeering, aan welke dan enkele dagen ge
laten zouden worden om aan te nemen of
te verwerpen. In dat geval zouden de
sancties, waartoe de allié's besloten, tege
lijk ter kennis van Duitschland worden ge
bracht. Om die notificatie voor te berei
den hebben de allié's een voorafgaande me-
dedeeling van de Duitsche tegenvoorstel
len gevraagd.
Ook te Parijs zijn de verwachtingen om
trent de Londensche conferentie niet
groot.
Ten aanzien van de Qostersche kwestie
verwacht men algemeen, dat nog geen be
slissingen genomen zullen worden en dat,
nadat alle belanghebbenden gehoord zullen
zijn, nieuwe subcommissies benoemd zul
len worden cm besluiten voor te berei
den.
Ten aanzien van de kwestie der schade
vergoedingen door Duitschland te betalen
verwacht men, dat het verschil tusschen
de Duitsche aanbiedingen en de besluiten
der Parijsche conferentie zoo aanzienlijk
zal zijn, dat iedereen onmiddellijk de nut
teloosheid van verder onderhandelen zal
inzien en dat de Duitschcrs of zullen wor
den teruggestuurd of uit eigen beweging
zullen aanbieden maar liever heen te gaan.
De vraag is wat dan gebeuren zal.
Velen verwachten, dat Briand met de
Fransche delegatie dan terstond naar Pa
rijs zal terugkeeren en het parlement zal
inlichten omtrent den toestand. Men re
kent er te Parijs op, dat na de Parijsche
overeenkomst Engeland niet aarzelen zal,
indien aldus de onwil van Duitschland om
een raisonnabele som te betalen blijkt, de
vastgestelde sancties onmiddellijk in wer
king te doen treden. Men verwacht te Pa
rijs, dat. indien Engeland zich meester
maakt van de douane van een of meer
groote Duitsche steden en Duitsche zee
havens en Frankrijk de hand legt op het
Ruhrgebied en eenige belangrijke steden,
de Duitsche regeering wel tot inkeer ko
men zal en aanbieden zal weer naar Lon
den te komen met aannemelijker vooratel
len.
Briand vertrekt Zondag en bJijft ver
moedelijk een dag of veertien weg, waar-
tusschen hij wellicht weer enkele dagen
naar Parijs terugkomt. Loucheur, Dou-
mer en Berthou zullen ook reizen naar
Londen doen. De laatste vergezeld van
Foch.
De Ottomaansche delegatie uit Kon-
stantinopel, Tewfik Pacha en generaal
Osman en 12 deskundigen en secretarissen
zijn te Parijs aangekomen. De delegatie
bleef in den trein, die op een zijspoor
werd gezet Later zouden de leden naar
Calais vertrekken.
De gedelegeerden.
De voornaamste gedelegeerden naar de
Londensche conferentie, welke Maandag
zal bijeenkomen om een regeling te tref
fen van het Oosterache vraagstuk en het
verdrag van Sèvres als uitgangspunt zal
nemen, zijn (hans aangewezen. Zij zullen de
gasten van de Engelsche regeering zijn,
terwijl de bijeenkomsten van de conferentie
in het Saint Jamespaieis zullen plaats heb
ben. Hieronder volgt de lijst der gedele
geerden
Groot-BrittanniëLloyd George en
Curzon.
Frankrijk': Briand, Berthotd en comte
Saint Aiulaire, de Fransche gezant te
Londen.
Italië: Sforza en Demartino, de Itaii-
aansche gezant te Londen.
België: Jaspar en Theunis.
Hj met haren arm een gr00ten cirkel
beschreef en haar de ruimte en de
uitgestrekte bosschen scheen terug te
vragen.
Eliennette liefkoosde haar en het kind
=>chcen dit een belofte te vinden. Zij
kwam gehoorzaam bij de bedelares
terug.
Dokter Gardinier vroeg naar haar in
den loop van den dag, maar achtte
het niet voorzichtig baar te gaan zien.
„Vergis u niet," zeide hij, „haar op
voeding zat tang duren, langer mis
schien dan die van een klein kind,
cn denk er aan, dat alleen goedheid
die krachtige natuur zal kunnen over
winnen. Welken levensregel volgt rij T
„Zij eet slechts vruchten."
„Ik vrees dat hare gezondheid daar
onder zal lijden. Herinnert u, dat dit
jeugdig schepsel gewoon wus aan de
frissche lucht, aan de opwekkende be
wegingen der jacht en dat het zich
voedde met bloedig vleesch".
„Maar dokter 1" riep Etiennette uit
„Ik deel u mijne indrukken media,
mevrouw de gravin; gij wilt toch niet
enkel een proef nemen op het lichaam?
Waf een geleerde zich geoorloofd zou
achten te onderzoeken, zou uwe chris
telijke naastenliefde u verbieden. ,Wel-
G rieken land: Kalogeropoek*.
Turkije: Ahmed Tewfik pasja, de groot
vizier, Osman Nizami pasja, vertegen
woordiger van Turkije te Rome en R«s-
jid pasja, vertegenwoordiger te Londen,
Een brief van de Valera.
De Valera heeft aan alle Coatitieleden
van het Parlement een schrijven gericht,
waarin hij verklaart: „De troepen, die uw
regeering in Ierland gebruikt, voeren een
onreebbvaardigen oorlog tegen ons volk
en voeren dien oorlog op een wijze, die in
strijd is met alle regelen van den be
schaafden oorlog. Het lersche volk erkent
niet het recht voor het Britsche bewind,
de Britsche wetgeving of het Britsche
volk om het te overheerschen. Gij zijt het,
en niet uw troepen die in de eerste plaats
verantwoordelijk zijt"
Een gevangeniswacht verschalkt.
Te Dublin is de wacht van de Kilmain-
hamgerangems verschalkt op een wijze,
die aanleiding heeft gegeven tot eenig
vermaak. De gevangenen in quaes tie waren
een zekere Teeling en twee anderen, die
door soldaten werden bewaakt De wacht
werd verschalkt door de aankomst van
een legertorry gevuld met in khaki ge
kte ede soldaten, die volledig uitgerust
waren, wapens en stalen helmen droegen.
Zij stonden onder bevel van een officier,
die een machtiging voor den dag haalde,
die de overbrenging van Teeiing en de
twee andere gevangenen naar een andere
gevangens» gelastte. De wacht leverde de
gevangenen zonder bezwaar uit Gezegd
wordt echter, dat de list ontdekt werd
zoodra de lorry de poorten van de ge
vangenis weer had verlaten.
De „Manchester Guardian" meldt, dat
oen militair onderzoek zal worden inge
steld naar de omstandigheden van de
ontsnapping.
Teeling was er van beschuldigd te heb
ben saamgezworen in één van de moorden
te Dublin, die op „Zwarten Zondag" (11
November) plaats hadden.
Ook te Derry is het een gevangene, met
name Francis Carty, gelukt uit een gevan
genishospita ai te ontsnappen. Een ijzeren
staaf in zijn cel Meek doorgwijM. De ge
vangene was met een touwladder uit zijn
cel ontvlucht
I 1
D« vredesonderhandelingen met
Engeland.
Bij de discussie, welke op het uitspreken
der troonrede in het Britsche Lagerhuis
is gevolgd, heeft Lloyd George, naar Reu
ter meldde, medegedeeld, dat de aartsbis
schop van Perth een wapenstilstand met
Ierland had voorgesteld.
Deze mededeeling houdt rechtstreeks
verband met het bericht aangaande de ge
heime zitting van het Dail Eireann (bet
lersche parlement), welke in de laatste
week van Januari is gehouden, en waarin
De Valera heeft gesproken over wapen
stilstand sonde rh ande 1 i ngen gedurende de
maand December IX
Aan het verslag hierover in de Engelsche
bladen ontleen en wij, dat De Valera ver
klaarde, dat Lloyd George den ien Decem
ber den aartsbisschop van Perth had op
gedragen een wapenstilstand tot stand te
brengen.
De Aartsbisschop hield besprekingen met
Arthur Griffith, Michael Collins en an
deren, en keerde den 8stea December naar
Engeland terug om den eerste minister
rapport uit te brengen. Inmiddels scheen
de houding van Lloyd George zich gewij
zigd te hebben, zoo luidt althans de ver
klaring, door De Valera in het Dail
Eireann afgelegd. Hij geloofde, of beweer
de te gelooven, dat er aanwijzingen waren
voor een algemeene inzinking van het
moreel van het lersche volk en een kreet
naar vrede tot eiken prijs.
Niettemin werd den Aartsbisschop ver
zocht, naar Dublin terug te keeren, het
geen deze deed en zijn onderhandelingen
voortzette, totdat het kabinet zijn bereid
willigheid kenbaar maakte om een wapen
stilstand voor een maand aan te gaan. De
voorwaarden waren aldus geformuleerd:
De Britsche regeering neemt op zich dat
gedurende den wapenstilstand geen raids,
arrestaties, achtervolgingen, branden, fu
silleeringen, verwoestingen, krijgsraden of
andere daden van geweld door haar strijd
macht zullen worden gepleegd, en dat de
bepalingen van den staat van beleg niet
zullen worden verscherpt
Wij, van onzen kant (de Sinn Feiners
dus) nemen op ons met alle mogelijke mid
delen te verzekeren dat gedurende dc pe
riode van den wapenstilstand geen daden
van geweld aan onze zijde zullen plaats
hebben. De Britsche regeering van haar
kant en wij van den onzen zullen onze beste
nu, geloof mij, gij zult uwe gevan
gene verliezen, als gij niet besluit een
weinig vrijheid aan dat wilde vogeltje
te geven. Uw park is met hooge mu
ren omringd.... geef uwen bedienden
last het arme kind te bewaken, maar
laat het niet voortdurend in de roode
kamer, die atmospheor zou doodelijk
voor haar zijn."
„Gij hebt gelijk, dokter," antwoord
de mevrouw d'Epinoy, „en ik sal uw
raad volgen zoodra onze gasten het
kasteel verlaten hebben."
„Het geschikte oogenblik is aan uw
doorzicht en uwe liefde overgelaten."
De oude geneesheer nam afscheid van
haar en zij voegde zich bjj haar broe
der. Toen hij het oordeel van dokter
Gaidinier vernam, scheen Autonin vol
strekt niet verwonderd.
„Ik dacht juist hetzelfde," zeide hij
tot zijn zuster, „maar ik gevoelde de
zelfde moeilijkheden ajs gij. Wij kun
nen noch mogen deze ongelukkige tot
schouwspel doen dienen. Het jacht
seizoen zal des te korler duren, daar
ik mij naar Parjjs wji begeven om aan
den Komug te worden voorgesteld; ik
reken op uwen invloed en uwe wer-
wiilendneid."
krachten lUSpcz-.-.w.. "'y
de voorwaarden na te komen met het
doel een atmosfeer te scheppen, welke gun
stig is voor de ontmoeting van de verte
genwoordigers van het lersche volk met
het doel een duurzamen vrede tot stand
te brengen.
Eind December aanvaardde Dublin
Castle deze formule, dodh voegde hieraan
de onmogelijke voorwaarde toe, dat Sin»)
Fein alle wapenen zou uilleveren, en
zonder eenig middel van verweer zou
blijven. Dublin Castle zou er allicht nog
in toegestemd hebben deze voorwaarde
eventueel te schrappen, doch Lloyd
George en Bonar Law handhaafden haar.
Hiermede eindigden de onderhandelingen.
DE VREDESONDERHANDELINGEN
TUSSCHEN POLEN EN RUSLAND.
Volgens het blad „Siewodnia" it over
eenstemming bereikt inzake het vraagstuk
van de veideefing van het goud. De Pooi-
sche delegatie vereenigde zich met het
voorstel der Sovjet, dat Polen 30.700.000
goudroebels zou ontvangen. Men verwacht
dat nu dit moeilijke vraagstuk is opgelost,
de onderhandelingen vlugger zullen kun
nen opschieten.
Een radiotelegram van de Sovjetregee-
ring maakt bekend, dat de vredesonder
handelingen te Riga thans sneller vorde
ren en de hoop wekken dat zij spoedig
beëindigd znüen zijn. Overeenstemming is
verkregen inzake de punten van geschil:
«ie wederzijdsche militaire waarborgen en
de teruggave van de voorwerpen, die de
Russen gedurende den oorlog en den in
val uit Polen hebben weggevoerd.
DE LEVENSMIDDELENVOORZIENING
IN ENGELAND.
De „Tunes," die wist te vertellen dat da
kosten voor levensonderhoud in Januari
15 puisten zijn gedaald, zegt dat wanneer
de daling doorgaat, het mogelijk is, dat
tegen het voorjaar het niveau is bereikt,
waarop de prijzen ten tijde van den
wapenstilstand stonden. Aëhoewel het 't
voornemen der regeering is het ministerie
voor Ievenamiddeienivoorzieiung als afzon
derlijk departement einde Maart op te
heffen, is het zeker dat bepaalde onder
deden der levenamiddeiencoratrole tot
later in bet jaar in werking zuUen Mjjren.
De levensmiddel en-controleur, Mc. Curdy,
en zjjn parlementair secretaris. Sir w',
Mitchell-Thompson zullen aftreden, en bef
personeel van het departement zal worden
ingekrompen.
OORLOGSTOEBEREIDSELEN
IN RUSLAND.
De Duitsche Maden ontloeneu. on
rustbarende berichten uit Finsche en
zweedsche Maden over nieuwe gewel
dige oorlo gstoeberesdselen van Rus
land.
Trotzky zou op het oogenblik een
nieuw rood leger op de been brengen,
dat maar eventjes uit een half mn.
hoen ruiters zou beslaan. De nieuwe
cavalerte-corpsen worden «erecruteerd
uit Kirgiezen, Tjerkessen m T.jeto-
jen zen, dus uit de wildste Kauta*
sisehe en Aziatische stammen.
Ook de Russische artillerie wordt
gecompleteerd. Alle fabrieken, dl© nog
in werking zijn, worden weer voor
de vervaardiging van oorlogsmateri
aal gebezigd.
Alle reeds gedemobiliseerde soldaten
worden opnieuw onder de wapenen
geroepen.
In geheel Rusland worden paarden
cn fourage op groote schaal gero-
quireerd.
Voorts is de sovjet-regeering druk
in de weer otn haar oorlogsvloten in
de Oost-, de Zwarte- en de Kaspi
sche Zee weer slagvaardig te maken.
Het regent weer vlammende op
roepen van Trotzky kortom, alles
vijst er op, dat Rusland een groot
voorjaarsoffensief voorbereidt. Dit zou
in de eerste plaats gericht zijn tegen
de Oekrajiensche opstandelingen. Na
hun onderwerping aan het sovjetgo-
zag komt naar men algemeen aan
neemt, Polen weer mm de beurt.
Een te Helsingfora verschijnend Mad
weet mede te deelen, dat «te brutale
toon van de Poolsche vredesguctel»-
geerden te Riga en de zware Poolsche
vredesvoorwaarden in heef Rusland
groots verontwaardiging hebben go-
wekt en de anti-Pootsche stemming
geducht hebben versterkt
Uit Stockholm wordt zelfs gemeld
dat het orgaan van de Sovjet-regeering
„Iswestia" in een hoofdartikel met
ronde woorden zegt, dat de vrede
met Polen slechts van korten duur
zal zijn en slechts zal duren totda/
Rusland gereed zat zijn met de re
organisatie zjjuer legers.
„Gaat gij wederom naar zee, Anto-
nin?"
„Is mijn loopbaan niet aangegeven?"
„Toen (tij die omhelsdet, was het
om te gehoorzamen aan het verlangen
van onzen vader; hij is thans niet
meer; uw fortuin Laat u toe in wer-
kelooze onafhankelijkheid te leven en
ik had gedroomd
„Dat ik de dochter van de markiezin
de Cormcilles zou huwen?"
„Hebt gij dat geraden?"
„Den eersten doe: reeds," antwoora
de Antonin.
„En gij hebt er mfj niets van ge
zcgdT
„Omdat ik niets te zeggen had."
„Dat wil zeggen geen enkele tutna
lijkheid op te lossen?"
„Volstrekt niet. Voor al mijne vrien
den, voor alle andere mannen misschiet
zou mcjuflrouw dc Cormcilles een vol
maakte vrouw wezen. Schoont le.d
jeugd, bevalligheid, zij Le/.il alios, zeii-
koketterie, cn daarom zal ik h iarnouj
huwen."
„Maar, Antonin, er zyn w. 1 tw;n 1
andere bekoorlijke jonge d.m vi
namen ik u zou kunnen noemen,
als tui wjlt...."
(Wordt vervolgd.)
